CELE NAUCZANIA
Opanowanie wiadomości z dziedziny gospodarki taborowej, a w szczególności przygotowanie do racjonalnej i oszczędnej go spodarki wagonami osobowymi i towarowymi oraz parowozami.
Zaznajomienie ze statystyką w zakresie potrzebnym do prak tycznego wykonywania służby na linii.
Rozwijanie w uczniach umiejętności logicznego rozumowania. Wyrobienie poczucia odpowiedzialności i spostrzegawczości. Wdrażanie do obowiązkowości, pracowitości i systematyczności.
MATERIAŁ NAUCZANIA KLASA III.
3 godziny tygodniowo.
I. WIADOMOŚCI WSTĘPNE
Określenie taboru i jego podział n a wagony towarowe, osobowe i parowozy. Konieczność należytej i oszczędnej gospodarki tabo rem oraz prowadzenia przewidzianych zapisów.
II. GOSPODARKA WAGONOWA A. Gospodarka wagonami towarowymi.
1. W i a d o m o ś c i o g ó l n e .
Objaśnienie budowy wagonów; części składowe stałe i luźne. Różnice w konstrukcji wagonu w stosunku do innych pojazdów. Skład taboru wagonowego P. K. P. podług własności. Podział
gonów towarowych podług konstrukcji; kategorie, rodzaje i serie wagonów. Ilostan ogólny, roboczy i rozporządzalny wagonów to warowych. Stałe napisy, numery i znaki n a wagonach, pomocni cze oznaczenie znakami kredowymi i nalepkami. Zadania gospo darki wagonowej, obrót wagonu, elementy obrotu, praca wago nów, współczynnik obrotu wagonów. Organy powołane do roz porządzania wagonami. Zakres działania stacji; biura wagonowe.
2. U ż y w a n i e w a g o n ó w .
Przynależność wagonów do stacyj macierzystych; bieg turnusów wagonów. Ograniczenie swobody używania wagonów, nacisk kół na szyny, rozstaw osi, skrajnia ładunkowa.
Mapa „wykazu rozstępu osi", rysunki skrajni ładunkowych różnych państw, tabela ograniczeń używania wagonów towaro wych, tabela kolejności ładunku.
Obchodzenie się z wagonami, utrzymywanie ich w stanie zdat-ności, czyszczenie, mycie, odkażanie; stan wagonów wyprawia nych ze stacji. Smarowanie osi, rewizje techniczne. Wyznaczanie odpowiednich wagonów pod załadowanie. Oględziny wagonów przed załadowaniem, nadzór nad czynnościami ładowania, głów
ne zasady ładowania wagonów.
3. W y ł ą c z e n i e w a g o n ó w z r u c h u .
Powody wyłączenia wagonów z ruchu. Postępowanie z wago nami uszkodzonymi i przyjmowanie ich z naprawy. Odstawianie wagonów do rezerwy.
4. S y t u a c j a w a g o n o w a.
Podział ilostanu ronoczego n a iiostan zajęty pod przewozy i rozporządzalny. Liczenie wagonów rozporządzalnych na grun cie, ustalenie ilostanu rozporządzalnego.
Prowadzenie książki gruntowej, zbiorowej i sytuacyjnej. 5. Z a m a w i a n i e w a g o n ó w .
W a r u n k i obowiązujące nadawcę przy zamawianiu wagonów, kartki zamówień, odwołanie zamówień. Przyjmowanie zamówień, 58
księgi zamówień. Ustalenie zapotrzebowania wagonów. Przypadki odmowy przyjęcia zamówienia wagonu. Przyjmowanie zamó wienia na wagony pod ładunek nie mieszczący się w skrajni.
6. R a p o r t o s y t u a c j i .
Zgłaszanie raportu o sytuacji, meldunki uzupełniające raport. 7. D y s p o z y c j a .
Określanie sytuacji normalnej i b r a k u wagonów. Wyrównanie^ rozdział wagonów. Środki zaradcze przy braku wagonów.
8. W y k o n a n i e d y s p o z y c y j .
Wykonanie poleceń odsyłkowych, przewóz wagonów dysponoT wanych. Bieg automatyczny wagonów. Przydział wagonów na dawcom pod załadowanie, wykazy nadawców. Terminy czynno ści ładowania, przekroczenie terminów.
9. R e j e s t r a c j a w a g o n ó w .
Rejestracja wagonów przy przybyciu i odejściu, wykazy wago nów wchodzących w skład pociągu, wykazy wagonów doczepio nych i odczepionych. Rejestracja wagonów podstawianych n a po szczególne punkty ładunkowe i z nich zabieranych; polecenia podstawienia i zawiadomienia o gotowości wagonów do zabrania. Obsługa bocznic. Rejestracja wagonów uszkodzonych, odstawio nych do rezerwy i innych wyłączonych z ruchu, rachunek wago nów uszkodzonych. Książka obrotu wagonów. Sprawozdanie punktów ładunkowych o pracy wagonów, raporty o pracy. Ra chunek przejścia, wykazy przejścia, raport o przejściu.
10. Ś r o d k i p o m o c n i c z e p r z y ł a d o w a n i u , p r z e -w o z i e i z a b e z p i e c z e n i u ł a d u n k ó -w . Rodzaje środków pomocniczych. Przybory ładunkowe, podział, oznaczenie, obchodzenie się z nimi, używanie, raportowanie, reje stracja, odprawa w komunikacji wewnętrznej i międzynarodowej. Postępowanie z oponami. Urządzenia wagonowe, środki
kow« i odświetleniowe, podział, oznaczenie; przydział' do skład nic, rejestracja, utrzymanie, odprawa, ładowanie wysyłanych lu zem, rozładowanie wagonów. Środki umocowania.
11. P r z e w o z y s ł u ż b o w e .
Zamawianie i przydział wagonów. Przekazywanie wagonów z przesyłkami służbowymi odbiorcom. Nadzór nad wykorzysta niem wagonów.
12. W a g o n y p r y w a t n e .
Określenie wagonów prywatiiych i wynajętych. Włączanie wa gonów prywatnych do taboru P. K. P. Wynajem wagonów P. K. P. do użytku firm prywatnych. Postępowanie z wagonami prywat nymi i wynajętymi.
13. P o s z u k i w a n i e w a g o n ó w.
Wykazy wagonów poszukiwanych. Postępowanie przy odnale zieniu wagonów.
14. S p i s i l i c z e n i e w a g o n ó w .
Cele spisu i liczenia wagonów, postępowanie przygotowawcze, przeprowadzenie, opracowanie, sprawozdania.
15. K o n t r o 1 a s ł u ż b y w a g o n o w e j .
Kontrola biegu wagonów ładownych, zgłoszenia. Kontrola lo kalna na większych stacjach, sprawozdanie. Kontrola pracy wa gonów, współczynnik pracy. Kontrola obrotu wagonów pewnego rodzaju. Kontrola czynna i dokunaentalna, okresowa i doraźna, dokonywana przez władze nadzorcze.
16. K o m u n i k a c j a m i ę d z y n a r o d o w a „R. I. V." Ogólne wiadomości o związku i władzach R. I. V. Naczelna za sada używania wagonów w komunikacji międzynarodowej. Wa runki przejścia wagonów. Zdawanie i przyjmowanie. Droga pier wotna, używanie i zwrot wagonów obcych. Pomoc wagonowa.
Wynajem, skutki sprzecznego z utaową używania wagonów. Po stępowanie z wagonami po przewozie bydła. Luźne części wago nów, sprzęgi hamulcowe. Uszkodzenia wagonów obcych. Przepisy bezpieczeństwa obowiązujące przy cysternach. Używanie i zwrot obcych przyborów ładunkowych. Czynsz, powody zwolnienia od czynszu. Obrachunek czynszu wagonowego, wykazy obrachun kowe. Ogólne wiadomości o zabezpieczeniu celnym wagonów.
17. K o m u n i k a c j a p r z e s t a w c z a .
Cel, siposób i punkty przestawiania. Umowy przestawcze. Ogól ne zasady każdej z komunikacyj przestawczych. Zamiana wago nów używanych w komunikacji przestawczej. Charakterystyczne znaki n a wagonach używanych w komunikacji przestawczej.
B. Gospodarka wagonami osohowyml.
Tabor osobowy, podział, oznaczenia, otablicowanie. Przydział i rejestracja wagonów. Utrzymanie i używanie wagonów osobo wych własnych i należących do kolei obcych, zapewnianie miejsc dla podróżnych. Zestawianie składów pociągów pasażerskich. Do zór, czyszczenie, odkażanie, ogrzewanie, oświetlenie i zaopatry wanie w wodę. Włączanie wagonów do pociągów ze zwiększoną szybkością. Sprawdzanie hamulców, rewizje techniczne. Europej ski plan kursów bezpośrednich. Wagony turnusowe. Postępo wanie z wagonami uszkodzonymi. Ogólne wiadomości o związku „R. I. C " .
III. GOSPODARKA PAROWOZOWA
Podział kompetencji w dysponowaniu parowozami między służbami ruchu i mechaniczną. Praca parowozów, rezerwa, pogo towie, obrót, współczynnik obrotu. Jazda luzem, podwójną trakcją i popychanie. Przesyłanie parowozów, pociągi parowozowe. Dy sponowanie parowozami, odbiór i zdawanie w punktach granicz nych. Zamawianie i odstawianie parowozów. Rejestracja pracy, postój przy pociągach i w parowozowni zwrotnej. Mierniki pracy parowozowej. Postępowanie w razie zepsucia się w drodze paro wozu i koniecznej naprawy. Czas pracy personelu parowozowego.
Praca manewrowa, rejestracja, współczynnik wydajności pracy manewrowej. Podgrzewanie składów, mycie, dezynfekcja.
IV. S T A T Y S T Y K A T A B O R O W A
Zadania i znaczenie statystyki. Mierniki statystyczne. Podsta wowe dane statystyczne. Praca pociągów, parowozów, wagonów. Rejestracja pracy taboru, sprawozdanie.
SŁUŻBA DROGOWA
CELE NAUCZANIA
Ogólne zaznaj'omienie z zasadniczymi elementami toru, bu-^ •dowli i urządzeń kolejowych, z ich przeznaczeniem oraz rolą w eksploatacji kolei. Opanowanie podstawowych wiadomości •o ich utrzymaniu i budowie.
Zorientowanie uczniów we współdziałaniu służby drogowej z innymi służbami w celu sprawnej obsługi technicznej i han dlowej przewozów.
Wyrabianie uwagi, samodzielności, dokładności, obowiązkowo ści i poczucia odpowiedzialności.
MATERIAŁ NAUCZANIA KLASA III.
2 godziny tygodniowo.
I. W i a d o m o ś c i o g ó l n e i u s t r ó j l i n i i k o l e j o w e j .
Klasyfikacja kolei. Koleje normalnotorowe, wąskotorowe i
prze-•świt toru. Koleje użytku publicznego pierwszorzędne, drugorzędne i znaczenia miejscowego. Bocznice. Koleje o trakcji parowej, elek trycznej i spalinowej.
Pojęcie o ustroju linii kolejowej. Składowe części kolei. Kształt
w profilu podłużnym i planie. Poziome i pochylenia. Łuki. Skraj nia. Przelotność.
II. Z a k r e s d z i a ł a n i a s ł u ż b y d r o g o w e j .
Zadania i cele służby drogowej. Utrzymanie i budowa podto
rza, budowli sztucznych, nawierzchni, budynków i urządzeń sta cyjnych oraz drogowych.
Utrzymanie i roboty naprawcze. Cel tych robót. Bezpieczeństwo
i ciągłość ruchu pociągów. Bezpieczeństwo podróżnych i klien tów.
Roboty inwestycyjne. Inwestycje n a istniejącej sieci. Inwestycje
techniczne i handlowe dla obsługi przewozów osobowych i han dlowych.
Sposoby wykonywania robót. Wykonywanie robót sposobem
gospodarczym we własnym zakresie i przez przedsiębiorców. III. B u d o w a n o w y c h l i n i j k o l e j o w y c h .
Studia ekonomiczne. Cel budowy kolei, wielkość przewidywa
nych przewozów i rentowność projektowanej linii. Koncesje.
Bocznice. Nadzór nad utrzymaniem i eksploatacją bocznic.
IV. P o d t o r z e .
Zasadnicze elementy podtorza. Przekroje poprzeczne. Odwod nienie. Pasy ochronne przeciwpożarowe. Usuwanie śniegu i lodu. Walka z zamieciami i opadami śnieżnymi.
V. B u d o w l e s z t u c z n e .
Klasyfikacja ł>udowłi sztucznych. Mosty stałe i prowizoryczne.
Mosty żelazne, kamienne, betonowe i żelazobetonowe. Przepusty i wiadukty.
Zasadnicze części składowe budowli sztucznych. Fundamenty,
przyczółki, filary i dźwigary. Ich przeznaczenie i ogólne pojęcie o konstrukcji.
Tunele liniowe i stacyjne. Tunele osobowe i bagażowe.
Utrzymanie budowli sztucznych i ich zabezpieczenie od przej ścia wysokich wód oraz lodów.
VI. N a w i e r z c h n i a .
Szyny i złącza. Ich zadanie w torze. Ogólne wiadomości o m a
teriale szyn i złącz. Kształt w przekroju i długość szyn. Najważ niejsze typy szyn, używanych na P. K. P .
Podkłady. Zadanie podkładów w torze. Podkłady drewniane
i ich typy. Nasycanie i przechowywanie podkładów.
Podsypka. Zadanie podsypki w torze. Materiały używane do
podsypki. Grubość podsypki.
Wykonywanie robót. Wykonywanie robót przy bieżącym utrzy
maniu i wymianie stładowyćh części nawierzchni. Prześwit, prze chyłka, luzy pomiędzy szynami. Odwodnienie toru. Wysadziny. Bezpieczeństwo przy wykonywaniu robót z przerwą i bez przer wy toku szynowego. Ostrzeżenia i zwolnienie szybkości pocią gów. Wpływ wykonywania robót torowych na regularność biegu pociągów.
VII. R o z j a z d y i s k r z y ż o w a n i a .
Układ torów na stacjach. Rozjazdy i skrzyżowania. Drogj
zwrotnicze. Ukresy, kozły oporowe. Odległość pomiędzy torami.
Rodzaje rozjazdów. Zwyczajny, angielski pojedynczy i podwój
ny, łukowy, skrzyżowanie torów. Ich układ geometryczny i skła dowe Części oraz prześ\yit.
Podrozjezdnice. Ich rodzaje i typy. Zwrotnice. Kąristrukcja zwrotnic.
Krzyźownice. Konstrukcja i typy. Skos krzyżowania i punkt
ińatematyczny.
Wykonywanie robót. Wykonywanie robót przy bieżącym utrzy
maniu i wypiianie rozjazdów. Bezpieczeństwo przy wykonywaniu robót. Ostrzeżenia, i zwolnienie szybkości pociągów. Rewizja stanu rozjazdów.
V i n . B u d y n k i i u r z ą d z e n i a s t a c y j n e . Rodzaje budynków i urządzeń stacyjnych, Budynki admini stracyjne i mieszkalne, dworce kolejowe, nastawnie, ekspedycje, magazyny, rampy, wagi wagonowe, skrajnie. Ogólne pojęcie o ich utrzymaniu i wymaganiach sanitarnych.
IX. S k r z y ż o w a n i a d r ó g k o ł o w y c h z k o l e j a n i i.
Skrzyżowania w jednym poziomie. Przejazdy strzeżone i nie
strzeżone. Widzialność. Obsługa przejazdów strzeżonych.
Skrzyżowania w różnych poziomach. Wiadukty nad torami
i pod torami.
65 Program nauki w trzyletnich liceach administr. — Wydział kolejowy — 5
X. W y w ł a s z c z e n i e i u ż y t k o w a n i e g r u n t ó w k o l e j o w y c h .
Postanowienia o wywłaszczeniu kolejowym. Granice wywła
szczenia, ich znakowanie. Oddalenie budowli od granic obszarów i linij kolejowych.
Użytkowanie gruntów kolejowych. Użytkowanie przez
pracow'-ników kolejowych i osoby postronne. Place dzierżawne. Wzno szenie budynków na placach dzierżawnych.
SŁUŻBA MECHANICZNA
CELE NAUCZANIA
Zaznajomienie uczniów z zadaniami służby mechanicznej Pol skich Kolei Państwowych, warunkami pracy w urzędach central nych i ń a linii oraz z podlegającymi tej służbie urządzeniami me chanicznymi zarówno trakcyjnymi, jak i warsztatowymi.
Wyrabianie zdolności organizacyjnych, inicjatywy, pomysłowo ści, rozwagi, obowiązkowości, samodzielności i poczucia odpo wiedzialności.
MATERIAŁ NAUCZANIA KLASA III.
2 godziny tygodniowo. I . W I A D O M O Ś C I W S T Ę P N E
Ustrój Ministerstwa, dyrekcyj i liniowy w odniesieniu do zadań służby mechanicznej.
I I . T A B O R K O L E J O W Y
Typy parowozów, wagonów i wagonów motorowych. Konstruk cyjne odmiany poszczególnych typów. Działanie poszczególnych przyrządów parowozowych i wagonowych.
I I I . SŁUŻBA T R A K C Y J N A 1. P a r o w o z o w n i e .
Podział parowozowni n a typy. Parowozownie wachlarzowe, okrągłe, prostokątne i schodkowe. Wymagania stawiane
wozdwnioni. Budynki w parowozowniach. Kanały rewizyjne. Pa rowozownie oddymiane i bezdymne. Instalacje wodociągowe, pa rowe i powietrzne. Ogrzewanie i oświetlenie parowozowni. Obrot nice, przesuwnice, podnośniki i zapadnie. Urządzenia transpor towe w parowozowniach; Urządzenia do mycia kotłów i sposoby ich stosowania. Urządzenia do suszenia i podawania piasku. Skła dy opałowe. Urządzenia do oczyszczania i odżużlania parowozów. Urządzenia do przechowywania i wydawania smarów.
Warsztaty naprawcze przy parowozowniach i zakres w nich robót. Biura parowozowni, sale noclegowe i wykładowe. Mierniki pracy parowozowej. Dostarczanie i obsługa parowozów. Parowo zy zapasowe. Pociągi ratunkowe.
2. W a g o n o w n i e .
Gospodarka wagonowa służby mechanicznej. Wagonownie sa modzielne i przy parowozowniach. Stacje postojowe. Warsztaty mechaniczne przy wagonowniach. Kompresornie i akumulator-nie. Urządzenia do zaopatrywania wagonów w oświetlenie gazo we i elektryczne. Urządzenia do dezynfekcji wagonów. Rewizja techniczna wagonów. Bieżąca naprawa wagonów. Przygotowanie wagonów do ruchu. Obsługa wagonów.
3. S t a c j e w o d n e .
Ustrój stacyj wodnych. Wieża ciśnień. Hydrofornie. Obliczenia rozchodu wody. Obliczenia odległości pomiędzy stacjami wodny mi. Gatunki wody i ich badanie. Urządzenia do oczyszczania wo
dy i zapobiegania tworzeniu się kamienia w kotłach. IV. SŁUŻBA W A R S Z T A T O W A 1. W a r s z t a t y n a p r a w c z e .
Cel i zadanie warsztatów naprawczych. Podział warsztatów. Zakres pracy warsztatów głównych. Zakres pracy warsztatów po mocniczych.
2. U k ł a d b u d y n k ó w w w a r s z t a t a c h g ł ó w n y c h . Układ budynków, w warsztatach parowozowych, wagonowych i parowozowo-Wagonowych.
3. P o d z i a ł o r g a n i z a c y j n y w a r s z t a t ó w g ł ó w n y c h.
Podział na biura i działy. Cel i zadanie biur administracyjnych. Cel i zadanie biur technicznych. Biura rozdzielcze i kontroli. Cel i zadanie działów zasadniczych i pomocniczych.
4. B u d o w a i w y p o s a ż e n i e d z i a ł ó w w a r s z t a t o w y c h.
Urządzenia mechaniczne w działach zasadniczych. Urządzenia mechaniczne w działach pomocniczych. Przesuwnice i podnośniki. Instalacje wodne, parowe, powietrzne, gazowe i elektryczne^w po szczególnych działach.
5. P l a n o w a n i e i k o n t r o l a p r a c y . Dyspozycja pracy. Kalkulacja czasów robocizny. Terminowa nie robót i obciążenie pracą. Kontrola terminowego wykonania robót. Odbiór wykonanych robót.
6. W y k o n y w a n i e r o b ó t n a w a r s z t a c i e . Grupy robót. Drużyny i ich specjalizacja.
7. G o s p o d a r k a m a t e r i a ł o w a .
Sposób zaopatrywania warsztatów w materiały. Preliminarze j zamówienia materiałów. Dyspozycja wydawania materiałów. Magazyny podręczne. Kontrola rozchodu i zarachowania mate riałów.
8. T r a n s p o r t w a r s z t a t o w y . Transport zewnętrzny i wewnętrzny.
9. P r e m i o w a n i e p r a c y .
Kontrola obecności pracowników. Kontrola ilościowa i jako ściowa wykonanej pracy. Obliczenie premii.
V. WIADOMOŚCI OGÓLNE
1. O c h r o n a p r z e c i w p O Ż a r o w a . Urządzenia przeciwpożarowe na kolejach.
Gaśnice. Ich rodzaje i sposoby obchodzenia się z nimi.
Straże pożarowe kolejowe i straże miejskie oraz ich współ praca.
2. G o s p o d a r k a e n e r g e t y c z n a . Zasadnicze wiadomości o gospodarce energetycznej.
SŁUŻBA SANITARNA
CELĘ NAUCZANIA
Zaznajomienie uczniów z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy w poszczególnych działach służby kolej'owej.
Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu służby sa-nitarno-kolej'owej.
Zrozumienie konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa i, higieny pracy zawodowej' oraz wdrożenie do dbałości o zdrowie własne i ogółu.
MATERIAŁ NAUCZANIA KLASA III.
1 godzina tygodniowo.
I. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
1. Z n a c z e n i e b e z p i e c z e ń s t w a i h i g i e ń y p r a c y. Straty finansowe, społeczne i zdrowotne w następstwie wypad ków przy pracy. Znaczenie bezpieczeństwa i higieny pracy w orga nizacji i wydajności pracy oraz w planowaniu zakładów i stano wisk pracy. Bezpieczeństwo i higiena pracy jako czynnik utrzy mania oraz przedłużenia pełnej wartości roboczej pracującego człowieka.
2. O g ó l n e z a s a d y o r g a n i z a c y j n e a k c j i b e z p i e c z e ń s t w a i h i g i e n y p r a c y .
Organizacja bezpieczeństwa pracy za granicą. Współpraca in-stytucyj państwowych, organizacyj społecznych, związków zawo-71
dowych i instytucyj naukowych w akcji bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zarys organizacji tworzonej w Polsce. Kierunki rozwoju. 3. M e t o d y a k c j i b e z p i e c z e ń s t w a i h i g i e n y
p r a c y .
Zasady zapobieg[ania psychofizjologicznego, jak np. propagan da słowem, drukiem, obrazem, filmem naukowym, premią i in nymi. Lekarska i psychotechniczna selekcja pracowników oraz dobór zawodu.
Psychotechijika kolejowa. Cele i zadania psychotechniki- Spo soby selekcji. Pracownia psychotechniczna P. K. P.
Walka z alkoholizmem i narkomanią.
Zasady zapobiegania technicznego: ogólne urządzenia ochrony, pracy; osłony maszyn i niebezpiecznych miejsc pracy; bezpieczne narzędzia pracy; osłony zbiorowe i indywidualne.
Prowadzenie dochodzeń w sprawie wypadku. Przepisy służbo we w t y m kierunku. Analiza wypadku i wnioski zapobiegawcze-.
Organizacja statystyki przeciwwypadkowej na P. K. P. Księgi wypadkowe, protokóły dochodzeń, tabele statystyczne. Wyzyska nie materiału do celów zapobiegania wypadkom.
4, B e z p i e c z e ń s t w o i h i g i e n a p r a c y w p o s z c z ę -g ó 1 n y e h d z i a ł a c h s ł u ż b y k o l e j o w e j . Bezpieczeństwo pracy' w służbie trakcyjnej, ruchowej i w nie których działach służby mechanicznej. Bezpieczeństwo pracy: w służbie parowozowej, motoi-owej, elektrotrakćyjnej i konduk-torskiej; w służbie stacyjnej; w komunikacji samochodowej; przy obsłudze dźwignic, przesuwnie i obrotnic; w parowozowniach; w innych działach. Bezpieczeństwo pracy przy robotach ładunko wych w magazynach, na rampach i innych.
I I . SŁUŻBA S A N I T A R N O - K O L E J O W A
Organizacja administracji sanitarnej na P. K. P. Organizacja opieki lekarskiej na P. K. P. i przysługujące pracownikom świad czenia. Organizacja ratownictwa sanitarnego ha P. K. P.
czanie, dezynfekcja i dezynsekcja wagonów. Studnie i kąpieliska kolejowe. Nadzór nad stanem sanitarnym obiektów kolejowych.
Badania lekarskie nowowstępujących, badania okresowe, ko misje lekarskie, selekcja psychotechniczna.
Udział kolejnictwa w ogólnopaństwowej akcji zdrowotnej. Uprawnienia publiczności na tle sanitarnych przepisów i urzą dzeń kolejowych.