Nr pola Nazwa pola Opis
1 Jednostka Instytut Humanistyczny – Zakład Filologii Polskiej 2 Kierunek studiów – profil Filologia polska – profil praktyczny
3 Nazwa modułu kształcenia/ przedmiotu Historia filozofii 4 Kod modułu kształcenia/przedmiotu
5 Kod Erasmusa 08.1
6 Punkty ECTS 2
7 Rodzaj modułu
8 Rok studiów I
9 Semestr 1
10 Typ zajęć wykład
11 Liczba godzin 30
12 Koordynator ks. dr hab. Michał Drożdż, prof. PWSZ
13 Prowadzący dr Andrzej Niedojadło
14 Język wykładowy polski
15 Zakres nauk podstawowych
16 Zajęcia ogólnouczelniane/ na innym kierunku
17 Wymagania wstępne brak
18 Efekty kształcenia
Student:
− zna i rozumie podstawowe koncepcje filozoficzne i estetyczne, ich założenia i wpływ na rozwój kultury, języka i literatury polskiej (FP1P_W14);
− umie merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów, a także formułować wnioski (FP1P_U14);
− ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego dziedzictwa kulturowego (FP1P_K11);
− wykazuje postawę szacunku dla odmienności światopoglądowej i kulturowej (FP1P_K12);
− ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie kształtowania więzi społecznych (FP1P_K13).
19 Stosowane metody dydaktyczne wykład z elementami rozmowy nauczającej i dyskusji
20 Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia
− egzamin ustny;
− podstawą oceny jest wiedza na temat podstawowych nurtów filozoficznych, jakie pojawiły się w historii oraz umiejętność określania związków między filozoficznymi tezami; ogólne kryteria oceny zgodne z kryteriami oceniania wypowiedzi ustnej przyjętymi w ZFP.
21 Forma i warunki zaliczenia
Forma zaliczenia:
− zaliczenie bez oceny po semestrze 1;
− egzamin po semestrze 1.
Warunki zaliczenia:
− obecność na wykładach;
− egzamin ustny.
22 Treści kształcenia (skrócony opis)
Wykład z historii filozofii poprzedzony jest krótkim wprowadzeniem, które ukazuje naturę tej nauki i jej działy, znaczenie historii w jej poznawaniu oraz najważniejsze jej cechy. Przedstawione są też związki filozofii z innymi dziedzinami wiedzy i kultury, z podkreśleniem literatury i estetyki. Zwrócono też uwagę na różnice między filozofią, światopoglądem i ideologią.
Główny wykład z historii filozofii jest prowadzony w porządku chronologicznym. Uwzględnione są w nim najważniejsze poglądy filozoficzne, metody i zagadnienia od pierwszych filozofów greckich aż po dekonstrukcjonizm i postmodernizm. Uwzględnione są też
ważniejsze osiągnięcia filozofii polskiej.
23 Treści kształcenia (pełny opis)
O filozofii i jej historii – zachęta.
Filozofia jako nauka uniwersalna, fundamentalna, racjonalna i krytyczna.
Przedmiot materialny i formalny filozofii, metoda – jej rozumienie i przykłady metod stosowanych w heurezie, uzasadnianiu tez filozoficznych.
Filozofia w relacji do innych dziedzin kultury.
Filozofia a światopogląd i ideologia.
Działy filozofii.
Jońska filozofia przyrody.
Heraklit, Parmenides, Zenon z Elei, szkoła megarejska.
Empedokles, Anaksagoras, Demokryt, pitagorejczycy.
Sofiści i Sokrates.
Platon, Arystoteles.
Stoicy, sceptycy, cynicy, epikurejczycy.
Św. Augustyn.
Spór o uniwersalia – w starożytności, średniowieczu i współcześnie.
Św. Tomasz z Akwinu, monistyczne i dualistyczne koncepcje człowieka.
Humanizm i empiryzm nowożytny.
Galileusz, Kartezjusz, Kant.
Panlogizm Hegla i pesymizm Schopenhauera.
Materializm i naturalizm nowożytny.
Fenomenologia i filozofia wartości (Husserl, Scheler).
Egzystencjalizm teistyczny i ateistyczny, jego obecność w literaturze i kulturze.
Antropologia współczesnego personalizmu.
Filozofia procesu i racjonalizm krytyczny (Whitehead, Popper).
Filozofia analityczna, szkoła lwowsko-warszawska, najważniejsze osiągnięcie filozofii polskiej.
Filozofia sensu życia i logoterapia (Bocheński, Frankl).
Filozofia społeczna i filozofia dialogu.
Filozofia wolności.
Strukturalizm i filozofia lingwistyczna.
Dekonstrukcjonizm i postmodernizm.
24 Literatura podstawowa i uzupełniająca
Literatura podstawowa
1. Z. Wolak, Notatki do historii filozofii (skrypt nie publikowany).
2. R. C. Solomon, K. M. Higgins, Krótka historia filozofii, Łódź 1998 [i następ. wyd.].
3. R. H. Popkin, A. Stroll, Filozofia, Poznań 1994.
4. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1-3, Warszawa 1978.
5. A. Miś, Filozofia współczesna, Warszawa 1995.
Literatura uzupełniająca
1. H. I. Krahelska, Filozofia i socjologia XX wieku, cz. 1-2, Warszawa 1965.
2. A. Anzenbacher, Wprowadzenie do filozofii, Kraków 2003.
3. J. Migasiński, Filozofia nowożytna, Warszawa 2011.
4. A. Walicki, Filozofia polskiego romantyzmu, Kraków 2009.
25
Przyporządkowanie modułu kształcenia/
przedmiotu do obszaru/ obszarów kształcenia
26 Sposób określenia liczby punktów ECTS
27
Liczba punktów ECTS – zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego
28 Liczba punktów ECTS – zajęcia o charakterze praktycznym
Tabela nr 1. Przedmiotowe efekty kształcenia, z podziałem na wiedzę, umiejętności i kompetencje wraz z odniesieniem do efektów kształcenia dla kierunku i obszaru (obszarów)
Lp. Opis przedmiotowych efektów kształcenia
Odniesienie do efektów kształcenia
kierunkowych obszarowych Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie WIEDZY
EK1 zna i rozumie podstawowe koncepcje filozoficzne i estetyczne, ich założenia
i wpływ na rozwój kultury, języka i literatury polskiej FP1P_W14 H1P_W02 Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
EK2 umie merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów,
a także formułować wnioski FP1P_U14
H1P_U10 H1P_U12 H1P_U13 Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH
EK3 ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego
dziedzictwa kulturowego FP1P_K11 H1P_K05
EK4 wykazuje postawę szacunku dla odmienności światopoglądowej i kulturowej FP1P_K12 H1P_K02 H1P_K06 EK5 ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie kształtowania
więzi społecznych FP1P_K13 H1P_K02
H1P_K05
Tabela nr 2. Kryteria oceny osiągniętych efektów kształcenia Efekt
kształcenia
Na ocenę 2 student
Na ocenę 3 student
Na ocenę +3 student
Na ocenę 4 student
Na ocenę +4 student
Na ocenę 5 student EK1 nie zna i nie
rozumie podstawowych koncepcji filozoficznych i estetycznych, ich założeń i wpływu na rozwój kultury, języka i literatury polskiej
zna wyrywkowo i w sposób niezbyt usystematyzowany podstawowe koncepcje filozoficzne i estetyczne, ich założenia i wpływ na rozwój kultury, języka i literatury polskiej
zna w stopniu większym niż wyrywkowy i w sposób bardziej usystematyzowany podstawowe koncepcje filozoficzne i estetyczne, ich założenia i wpływ na rozwój kultury, języka i literatury polskiej
ma uporządkowaną wiedzę
podstawową z zakresu podstawowych koncepcji filozoficznych i estetycznych, ich założeń i wpływu na rozwój kultury, języka i literatury polskiej
posiada niemal w pełni
usystematyzowaną, obowiązującą wiedzę w zakresie podstawowych koncepcji filozoficznych i estetycznych, ich założeń i wpływu na rozwój kultury, języka i literatury polskiej
posiada rozszerzoną i w pełni
usystematyzowaną obowiązującą wiedzę w zakresie podstawowych koncepcji filozoficznych i estetycznych, ich założeń i wpływu na rozwój kultury, języka i literatury polskiej
EK2 nie umie
merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów, a także formułować wniosków
umie, lecz w niewielkim stopniu merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów, a także formułować wnioski
potrafi w większym niż uprzednio stopniu merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów, a także formułować wnioski
potrafi w większości przypadków merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów, a także formułować wnioski
umie swobodnie merytorycznie argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów, a także formułować wnioski
potrafi swobodnie i bez żadnych problemów argumentować, wykorzystując poglądy innych autorów, a także formułować wnioski
EK3 nie ma
świadomości odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego dziedzictwa kulturowego
posiada, lecz w niewielkim stopniu świadomość odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego dziedzictwa kulturowego
w większym stopniu niż uprzednio ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego dziedzictwa kulturowego
posiada dużą świadomość odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego dziedzictwa kulturowego
ma bardzo dużą świadomość odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego dziedzictwa kulturowego
ma pełną świadomość odpowiedzialności za zachowanie narodowego i światowego dziedzictwa kulturowego
EK4 nie wykazuje postawy szacunku i zrozumienia dla odmienności światopoglądowej i kulturowej
wykazuje, lecz w niewielkim zakresie postawę szacunku i zrozumienia dla odmienności światopoglądowej i kulturowej
w większym stopniu niż poprzednio wykazuje postawę szacunku i zrozumienia dla odmienności światopoglądowej i kulturowej
posiada w dużym zakresie wyrobioną postawę szacunku i zrozumienia dla odmienności światopoglądowej i kulturowej
ma w bardzo dużym stopniu uformowaną postawę szacunku i zrozumienia dla odmienności światopoglądowej i kulturowej
posiada w pełni ukształtowaną postawę szacunku i zrozumienia dla odmienności światopoglądowej i kulturowej
EK5 nie ma w ogóle świadomości znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
posiada, lecz jeszcze w
niewielkim stopniu świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
w większym zakresie niż uprzednio ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
ma w dużym stopniu uformowaną świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
posiada w bardzo dużym zakresie wyrobioną świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
posiada w pełni ukształtowaną świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
Tabela nr 3. Metody weryfikacji efektów kształcenia Efekt
kształcenia Metoda oceny Charakterystyka narzędzia ewaluacji
EK1 Egzamin ustny. Egzamin obejmuje materiał z wykładu oraz wskazanej w sylabusie literatury podstawowej i uzupełniającej.
Ogólne kryteria oceny zgodne z kryteriami oceniania wypowiedzi ustnej przyjętymi w ZFP.
EK2 EK3 EK4 EK5
Tabela nr 4. Nakład pracy studenta – bilans punktów ECTS (1 pkt = 30 h)
Rodzaje aktywności Obciążenie studenta
Udział w wykładzie/ćwiczeniach 1
Samodzielne studiowanie tematyki wykładu/ćwiczeń 0,5
Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia 0,5
Sumaryczne obciążenie pracą studenta 2
PRZEDMIOTY KIERUNKOWE