sytuacjach zawodowych (FP1P_U03);
− ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie kształtowania więzi społecznych (FP1P_K13).
19 Stosowane metody dydaktyczne
− referowanie przez studentów przeczytanych lektur;
− dyskusja;
− elementy wykładu;
− analiza map języków świata;
− rozpoznawanie odmian języka na wybranych przykładach tekstów;
− zapoznanie się z próbkami różnych rodzajów pisma.
20 Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia
− ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność, np. referowanie przez studentów przeczytanych lektur; udział w dyskusji (wykazanie się rozumieniem omawianych zagadnień, umiejętnościami i kompetencjami);
− test obejmujący 10 pytań (maksymalna liczba punktów – 25;
do uzyskania zaliczenia wymaganych jest 14 punktów);
− ogólne kryteria oceny zgodne z kryteriami oceniania wypowiedzi ustnej i pisemnej przyjętymi w ZFP.
21 Forma i warunki zaliczenia
Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną po semestrze 1.
Warunki zaliczenia:
− zaliczenie na podstawie testu obejmującego 10 pytań (maksymalna liczba punktów – 25; do uzyskania zaliczenia wymaganych jest 14 punktów).
22 Treści kształcenia (skrócony opis)
Problematyka, pojęcia i terminologia lingwistyczna. Umiejętność rozpoznawania podsystemów języka.
Ogólna orientacja w odmianach języka.
Wiedza na temat współczesnych kierunków językoznawczych.
23 Treści kształcenia (pełny opis)
Teoria znaku, ich klasyfikacja. Cechy znaków językowych.
Język naturalny na tle innych systemów semiotycznych. Jego cechy definicyjne. Pochodzenie języka (glottogonia).
Językoznawstwo – przedmiot badań, klasyfikacja dyscyplin językoznawczych.
Podstawowe kategorie gramatyczne.
Hierarchiczna struktura języka.
Podsystemy języka: fonologiczny, morfologiczny, leksykalno-seman-tyczny, składniowy.
Semantyka i słownik. Typy jednostek leksykalnych ze szczególnym wyróżnieniem frazeologii. Relacje semantyczne miedzy wyrazami.
Komunikacja językowa – kanał informacji. Subkody językowe.
Pojęcie aktu mowy. Rodzaje aktów mowy. Reguły konwersacji.
Funkcje języka i tekstu (K. Bühler; R. Jakobson).
Tekstologia. Pojęcie tekstu i wypowiedzi.
Wewnętrzne zróżnicowanie języka: regionalne, środowiskowe, funkcjonalne.
Mowa a pismo.
Onomastyka.
Dwudziestowieczne koncepcje opisu języka.
Kontakty językowe.
Językoznawstwo stosowane: socjolingwistyka, psycholingwistyka, etnolingwistyka, pragmalingwistyka.
Zróżnicowanie języków świata: genetyczne, geograficzne, typologiczne.
24 Literatura podstawowa i uzupełniająca
Literatura podstawowa
1. I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998.
2. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław 1993.
3. R. Grzegorczykowa, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007.
4. E. Łuczyński, J. Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, Gdańsk 2001.
5. R. Przybylska, Wstęp do nauki o języku polskim, Kraków 2003, rozdz. I, II, V, VII, VIII, IX.
Literatura uzupełniająca
1. A. Furdal, Językoznawstwo otwarte, Wrocław 1990.
2. Z. Gołąb, A. Heinz, K. Polański, Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa 1970.
3. C. Lachur, Zarys językoznawstwa ogólnego, Opole 2004.
4. J. Lyons, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 1975.
5. B. Malmberg, Nowe drogi w językoznawstwie, Warszawa 1969.
6. J. Miodek, Rzeczywistość elektroniczna a język nasz powszedni, [w:] A Mikołajczuk, R. Pawelec [red.], Na językoznawczych ścieżkach, Warszawa 2007, s. 103-106.
7. A. Weinsberg, Językoznawstwo ogólne, Warszawa 1983.
25
Przyporządkowanie modułu kształcenia/
przedmiotu do obszaru/ obszarów kształcenia
26 Sposób określenia liczby punktów ECTS
27
Liczba punktów ECTS – zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego
28 Liczba punktów ECTS – zajęcia o charakterze praktycznym
Tabela nr 1. Przedmiotowe efekty kształcenia, z podziałem na wiedzę, umiejętności i kompetencje wraz z odniesieniem do efektów kształcenia dla kierunku i obszaru (obszarów)
Lp. Opis przedmiotowych efektów kształcenia
Odniesienie do efektów kształcenia
kierunkowych obszarowych Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie WIEDZY
EK1
zna podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
FP1P_W02 H1P_W02
H1P_W03
EK2
ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
FP1P_W03
H1P_W01 H1P_W03 H1P_W04 EK3 ma uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz
modele gramatyczne FP1P_W07
H1P_W01 H1P_W02 H1P_W03 Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
EK4
potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych
FP1P_U03 H1P_U04
H1P_U09
Po zaliczeniu przedmiotu student w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH EK5 ma świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie kształtowania
więzi społecznych FP1P_K13 H1P_K02
H1P_K05 Tabela nr 2. Kryteria oceny osiągniętych efektów kształcenia
Efekt kształcenia
Na ocenę 2 student
Na ocenę 3 student
Na ocenę +3 student
Na ocenę 4 student
Na ocenę +4 student
Na ocenę 5 student
EK1 nie zna
podstawowej terminologii z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowanej na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
zna w stopniu wystarczającym podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
zna więcej niż wystarczająco podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
zna dobrze podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
zna lepiej niż dobrze podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
zna bardzo dobrze podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
EK2 nie ma
uporządkowanej wiedzy ogólnej, obejmującej główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowanej na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
ma wystarczająco uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
ma więcej niż wystarczająco uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
ma dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
ma lepiej niż dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
ma bardzo dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą główne nurty i kierunki językoznawstwa, zorientowaną na zastosowania praktyczne w kulturze, działalności edukacyjnej i medialnej
EK3 nie ma
uporządkowanej wiedzy podstawowej obejmującej teorie językowe oraz modele gramatyczne
ma wystarczająco uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne
ma więcej niż wystarczająco uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne
ma dobrze uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne
ma lepiej niż dobrze uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne
ma bardzo dobrze uporządkowaną wiedzę podstawową obejmującą teorie językowe oraz modele gramatyczne
EK4 nie potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych
potrafi w stopniu wystarczającym posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach
potrafi w stopniu lepiej niż wystarczającym posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych
potrafi dobrze posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych
potrafi lepiej niż dobrze posługiwać się podstawowymi ujęciami
teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych
potrafi bardzo dobrze posługiwać się podstawowymi ujęciami
teoretycznymi, regułami badawczymi i pojęciami właściwymi dla językoznawstwa oraz pokrewnych dyscyplin nauki i dziedzin kultury w typowych sytuacjach zawodowych
zawodowych sytuacjach zawodowych
EK5 nie ma
świadomości znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
ma wystarczającą świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
ma więcej niż wystarczającą świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
ma znaczną świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
ma więcej niż znaczną świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
ma bardzo dobrą świadomość znaczenia refleksji humanistycznej w procesie
kształtowania więzi społecznych
Tabela nr 3. Metody weryfikacji efektów kształcenia Efekt
kształcenia Metoda oceny Charakterystyka narzędzia ewaluacji
EK1 Ocena ciągła bieżącego przygotowania do zajęć i aktywności (np. referowania przez studentów przeczytanych lektur;
wypowiedzi w dyskusji).
Test obejmujący dziesięć pytań.
Bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność – ocena zgodna z kryteriami oceniania wypowiedzi ustnej obowiązującymi w ZFP.
Test – maksymalna liczba punktów – 25, do uzyskania zaliczenia wymaganych jest 14 punktów (ocena zgodna z kryteriami oceniania wypowiedzi pisemnej obowiązującymi w ZFP).
EK2 EK3 EK4 EK5
Tabela nr 4. Nakład pracy studenta – bilans punktów ECTS (1 pkt = 30 h)
Rodzaje aktywności Obciążenie studenta
Udział w wykładzie/ćwiczeniach 1
Samodzielne studiowanie tematyki wykładu/ćwiczeń 0,5
Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia 0,5
Sumaryczne obciążenie pracą studenta 2