• Nie Znaleziono Wyników

Nazwa zajęć

KULTURY IN VITRO

Forma zaliczenia Wykład – E

Ćw. laboratoryjne – Zo

Liczba punktów ECTS 3

Kierunek studiów BIOLOGIA

profil studiów poziom studiów

zajęcia obo-wiązkowe dla

kierunku

zajęcia do

wyboru semestr/y

ogólnoakademicki SDS tak nie III

Analiza literatury 10 10

Przygotowanie do egzaminu 5 7

Przygotowanie prezentacji 5 7

Ćwiczenia laboratoryjne 15 9 45 51 2

Przygotowanie do ćwiczeń 15 17

Sporządzanie sprawozdań 10 12

Przygotowanie do kolokwium 20 22

Razem 25 15 65 75 3

Metody dydaktyczne

wykład / wykład konwersatoryjny / wykład z prezentacją multimedialną

ćwiczenia laboratoryjne: wykonywanie doświadczeń / projektowanie doświadczeń / pokaz / interpretacja wyni-ków doświadczeń / praca w grupach / dyskusja

Wymagania wstępne

Przedmiot wymaga znajomości fizjologii roślin, mikrobiologii, ekologii, biochemii, botaniki, biologii komórki, znajomość podstaw biotechnologii, biologii molekularnej.

Cele przedmiotu

Celem zajęć jest zapoznanie z aktualną wiedzą teoretyczną z zakresu roślinnych i zwierzęcych kultur in vitro oraz poznanie podstawowych zasad zakładania i prowadzenia roślinnych kultur in vitro.

Treści programowe:

A. Problematyka wykładu

Ogólne zasady i warunki prowadzenia roślinnych kultur in vitro. Charakterystyka wybranych typów kultur invi-tro: kultura kalusa, kultury zawiesin komórkowych, kultury protoplastów, kultury organów i ich fragmentów.

Zastosowania roślinnych kultur in vitro. Mikrorozmnażanie roślin użytkowych. Sztuczne nasiona. Mutageneza, selekcja i zmienność somaklonalna w roślinnych kulturach in vitro. Hodowle komórek i tkanek roślinnych w bioreaktorach. Eliminowanie bakterii i wirusów roślinnych poprzez kultury merystemów wierzchołkowych.

Uzyskiwanie roślin o nowych cechach. Biotransformacja i roślinne produkty naturalne. Biosynteza metabolitów wtórnych w kulturach in vitro.

Kultury komórek i tkanek zwierzęcych: Technika hodowli (wyposażenie, biohazard, aseptyka, pożywki wzro-stowe, propagacja kultur, separacja i charakteryzacja komórek). Biologia kultury komórek i tkanek zwierzęcych (charakterystyka biologiczna linii komórkowych, specyficzne typy komórek, hodowle organotypowe).

Kierunki praktycznych zastosowań hodowli komórek – stan obecny i perspektywy. Zastosowania technik zwie-rzęcych i roślinnych kultur in vitro w rozwiązywaniu problemów biologii, medycyny człowieka, farmacji, we-terynarii, ochronie zasobów przyrody, przemyśle rolno – spożywczym.

35

B. Problematyka ćwiczeń laboratoryjnych

Organizacja pracowni fizjologii roślin i roślinnych kultur in vitro. Wprowadzenie do roślinnych kultur in vitro.

Przygotowywanie podstawowych roztworów. Pożywki (stałe i płynne) do roślinnych kultur in vitro. Zasady postępowania przy zakładaniu roślinnych kultur in vitro. Sterylizacja i dezynfekcja w roślinnych kulturach invi-tro. Zakładanie sterylnych i niesterylnych kultur siewek wybranych roślin. Kultury kalusa. Zakładanie kultur kalusa z korzenia marchwi. Kultura fragmentów liści, cebul i korzeni. Zakładanie kultur liści fiołka afrykań-skiego i begonii. Orientacja eksplantatu a zdolność do indukcji kalusa z fragmentów hypokotyli wybranych roślin. Pasażowanie komórek i kultury. Pasażowanie kultury kalusa marchwi. Wpływ hormonów na różnicowa-nie się organów wybranych roślin. Otoczkowaróżnicowa-nie nasion / eksplantatów. Przenoszeróżnicowa-nie roślin do warunków ex vitro. Aklimatyzacja regeneratów do warunków in vivo.

Efekty uczenia się Wiedza

W_01

Student analizuje strukturę i funkcje organi-zmu w zależności od poziomu organizacji i warunków bytowania.

W_02

Student definiuje sposoby eliminowania wirusów i bakterii roślinnych poprzez kul-tury merystemów wierzchołkowych i pę-dów.

W_03 Student wyjaśnia zastosowanie sta-tystyki jako narzędzia badawczego nauk przyrodniczych.

Umiejętności U_01

Student ocenia regulacje hormonalne w mi-krorozmnażaniu roślin.

U_02

Student ocenia korzyści hodowli komórek i tkanek in vitro i komórek macierzystych.

U_03

Student argumentuje potrzeby transplanta-cji i inżynierii genetycznej.

Kompetencje społeczne K_01

Student zachowuje ostrożność w interpreta-cji wyników badań naukowych.

K_02 Student chętnie podejmuje się poszu-kiwania nowych informacji na temat roślin-nych kultur in vitro.

Sposób zaliczenia oraz formy i podstawowe kryteria oceny/wy-magania egzaminacyjne

A. Sposób zaliczenia Wykład – egzamin

Ćwiczenia laboratoryjne – zaliczenie z oceną B. Sposoby weryfikacji i oceny efektów Wykład:

(W_01), (W_02), (W_03), (U_01), (U_02), (U_03) – zaliczenie pi-semne, egzamin pisemny (pytania otwarte i zamknięte)

(W_01), (W_02), (W_03), (U_01), (U_02), (U_03) – prezentacja / esej

(W_01), (W_02), (W_03), (U_01), (U_02), (U_03) – aktywność w czasie wykładu, dyskusja

Ćwiczenia laboratoryjne:

(W_01), (W_02), (W_03), (U_01), (U_02), (U_03) – pisemne ko-lokwium zaliczeniowe (pytania otwarte)

(U_01), (U_02), (U_03), (K_01), (K_02) – ocena wykonanych ćwi-czeń, sporządzanie sprawozdań z ćwiczeń

(U_01), (U_02), (U_03), (K_01), (K_02) – aktywne uczestnictwo w zajęciach

Udział procentowy poszczególnych treści w ocenie końcowej za-jęć:

Obecność na wykładach i ćwiczeniach laboratoryjnych jest obo-wiązkowa.

Wykład:

Ocena wykład (100%) = ocena kolokwium (70%) + ocena prezen-tacja (20%) + ocena aktywność (10%)

Ćwiczenia laboratoryjne:

Ocena ćwiczenia laboratoryjne (100%) = ocena kolokwiów (60%) + ocena sprawozdań (30%) + ocena aktywności (10%)

1. Średnia arytmetyczna ocen z kolokwiów (student musi uzyskać zaliczenie z każdego cząstkowego kolokwium)

2. Ocena sprawozdań – samodzielna praca studenta na ćwiczeniach (zaangażowanie w wykonywanie zadań, wyciąganie wniosków, prezentacja wyników)

Zaliczenie kolokwiów (uzyskanie sumarycznie min. 60% punktów)

< 60% - 2,0

36

Wyliczenie oceny końcowej dla zajęć:

Ocena = ocena z egzaminu*06 +

+ 0,4* ( ł ó * ć ń )

Ocena końcowa może być pozytywna tylko jeśli każda z ocen cząst-kowych jest przynajmniej dostateczna.

Kryteria oceniania:

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 93% – 100%

4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 85% – 92%

4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne – wyka-zuje znajomość treści kształcenia na poziomie 77% – 84%

3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 69% – 76%

3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 60% – 68%

2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje spo-łeczne – wykazuje znajomość treści kształcenia poniżej 60%

Kompetencje społeczne (obserwacja studenta podczas pracy w grupach)

5.0 – akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje dyskusję, wyciąga poprawne wnioski

4,5 – akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje próbę dyskusji, stara się wyciągnąć poprawne wnioski

4,0 – akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, ustosunkowuje się do nich, podejmuje próbę dyskusji, stara się wyciągnąć wnioski, choć nie są one całkowicie poprawne

3,5 – akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, podejmuje próbę ustosunkowania się do nich

3.0 – akceptuje i przyjmuje opinie innych osób, lecz nie ustosunko-wuje się do nich

2.0 – nie potrafi ustosunkować się do uwag krytycznych, nie przyj-muje i nie akceptuje opinii innych osób

Ostateczną ocenę z zajęć ustala się wg zasady:

0,00 – 2,99 → niedostateczny (2,0) 2,50 - 3,24→ dostateczny (3,0) 3,25 – 3,74 → dostateczny plus (3,5) 3,75 – 4,24 → dobry (4,0)

4,25 – 4,75 → dobry plus (4,5) 4,75 – 5,00 → bardzo dobry (5,0) Matryca efektów uczenia się dla zajęć

Numer (symbol) efektu uczenia się

Odniesienie do efektów uczenia się dla kierunku

W_01 K2A_W08

W_02 K2A_W04

W_03 K2A_W13

U_01 K2A_U21

U_02 K2A_U29

U_03 K2A_U28, K2A_U36

K_01 K2A_K02

37

K_02 K2A_K10

Wykaz literatury

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:

1. Malepszy S. (red.), 2009. Biotechnologia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa

2. Zenkteler M., 1984. Hodowla tkanek i komórek roślinnych. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 3. Stokłosowa S., 2011. Hodowla komórek i tkanek. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa

B. Literatura uzupełniająca

1. Woźny A., Przybył K., 2007. Komórki roślinne w warunkach stresu: komórki in vitro. Wyd. Nau-kowe UAM, Poznań

2. Zenkteler E., 2000. Systemy wegetatywnego rozmnażania paproci in vivo oraz in vitro. Wyd. Nau-kowe UAM, Poznań

3. Kozłowska M., 2007. Fizjologia roślin: od teorii do nauk stosowanych. Wyd. PWRiL, Poznań 4. Jankiewicz L.S., 1997. Regulatory wzrostu i rozwoju roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa

38