Modelowanie wi ˛ azek ł ˛ aczy pól komutacyjnych z mechanizmami
3.3. Modele wi ˛ azek z wła´sciwymi mechanizmami pro- pro-gowymi
3.3.1. Model wi ˛ azki pełnodost ˛ epnej z wła´sciwymi mechaniz- mechaniz-mami progowymi
Właściwe mechanizmy progowe umożliwiają dynamiczną zmianę wielkości przydziela-nych zasobów poszczególnym klasom usług na podstawie stanu zajętości danego sys-temu. Kiedy zajętość systemu przekroczy pewną zdefiniowaną granicę, wówczas następuje zmniejszenie przydzielanych zasobów zgłoszeniom danej klasy usług. Może to prowadzić do wydłużenia czasu transmisji danych (dla usług elastycznych, których dane muszą być w całości przesłane) lub obniżenia jakości przesyłanych danych multimedialnych (dla usług adaptacyjnych, w których wydłużenie czasu transmisji danych jest niemożliwe).
Rozważmy model wiązki pełnodostępnej z mechanizmami progowymi [37] o pojemno-ści VF, przedstawiony na rys. 3.21. W rozważanym modelu zdefiniowano m klas ruchu należących do zbioru M = {1, 2, ..., m}. Dla każdej klasy c ze zbioru M zdefiniowano zbiór progów: {Qc,1, Qc,2, ..., Qc,qc}, taki że: Qc,1 ≤ Qc,2 ≤ ... ≤ Qc,qc. W systemie obszar progowy u klasy c, tj. obszar ograniczony progami Qc,u oraz Qc,u+1, jest zdefiniowany poprzez własny zbiór parametrów {tc,u, µc,u}, gdzie tc,0 > tc,1 > ... > tc,u > ...tc,qc oraz µ−1c,0 ≤ µ−1c,1 ≤ ... ≤ µ−1c,u ≤ ... ≤ µ−1c,qc. W systemie progowym, wraz ze wzrostem obcią-żenia systemu, liczba PJP przydzielanych zgłoszeniom wybranych klas maleje, natomiast średni czas obsługi zgłoszeń może wzrosnąć. W przypadku, gdy obciążenie systemu ma-leje, liczba przydzielanych PJP wybranym klasom zgłoszeń wzrasta i średni czas obsługi tych zgłoszeń może się zmniejszyć.
Działanie rozważanego systemu zostało przedstawione na rys. 3.21. W obszarze przed-progowym zgłoszeniom klasy 1 przydzielane jest t1,0 PJP do zestawienia nowego połącze-nia, a średni czas obsługi wynosi µ−11,0. Gdy obciążenie systemu przekroczy granicę progu Q1,1, system będzie pracował w obszarze progowym 1. Liczba przydzielanych PJP zmaleje do wartości t1,1, a średni czas obsługi wzrośnie do wartości µ−11,1. W obszarze progowym 2 (po przekroczeniu granicy Q1,2) zgłoszeniom klasy 1 przydzielane jest t1,2 PJP, natomiast średni czas obsługi jest równy µ−11,2.
Systemowi oferowany jest ruch generowany przez źródła wielousługowe opisane w roz-dziale 2.3.1. Zauważmy, że średni czas obsługi µ−1c,u w każdym obszarze progowym może przyjmować różne wartości. Oznacza to, że zmianie w każdym obszarze progowym może podlegać również wartość średnia ruchu oferowanego danej klasy. Wyznaczmy zatem war-tość średnią AEr,i,c,u ruchu Erlanga oferowanego w obszarze progowym u, gdzie Qc,u < n ≤ Qc,u+1:
AEr,i,c,u = ηEr,i,cλEr,i/µc,u. (3.20)
Rys. 3.21: Model wiązki pełnodostępnej z mechanizmami progowymi; Indeks C oznacza dowolny typ strumienia ruchu Erlanga (Er), Engseta (En) i Pascala (Pa), a indeks s dowolny zbiór źródeł Erlanga (i), źródeł Engseta (j)
i Pascala (k)
W przypadku ruchu AEn,j,c,u(n) oferowanego przez źródła Engseta ze zbioru ZEn,j oraz ruchu APa,k,c,u(n) oferowanego przez źródła Pascala ze zbioru ZPa,k w stanie zajętości n, należącym do obszaru progowego u, mamy:
AEn,j,c,u(n) = [ηEn,j,cNEn,j − yEn,j,c,u(n)]αEn,j,u, APa,k,c,u(n) = [ηPa,k,cSPa,k+ yPa,k,c,u(n)]βPa,k,u,
(3.21)
gdzie αEn,j,uokreśla średnie natężenie ruchu oferowanego przez jedno wolne źródło Engseta należące do zbioru ZEn,j w obszarze progowym u:
αEn,j,u =
c∑En,j
c=1
ηEn,j,c
γEn,j
µc,u , (3.22)
natomiast βPa,k,u określa średnie natężenie ruchu oferowanego przez jedno wolne źródło Pascala należące do zbioru ZPa,k w obszarze progowym u:
βPa,k,u =
c∑Pa,k
c=1
ηPa,k,c
γPa,k
µc,u . (3.23)
Dysponując wartościami ruchu oferowanego AEr,i,c,u, AEn,j,c,u(n) oraz APa,k,c,u(n) wy-znaczonymi na podstawie wzorów (3.20) i (3.21), wartości rozkładu zajętości w obszarze
progowym u można określić za pomocą następującego wzoru [32]:
gdzie [Pn]VF,u jest rozkładem zajętości w obszarze progowym u w wiązce pełnodostępnej o pojemności VF, w której wprowadzono odpowiednie mechanizmy progowe. Prawdopo-dobieństwo przejścia σc,u,Całk(n) we wzorze (3.24) określa tę część wejściowego strumienia ruchu danej klasy, która jest aktywna w obszarze progowym u:
σc,u,Całk(n) = σc,u,P(n), (3.25)
gdzie parametr σc,u,P(n) określa stany zajętości systemu należące do obszaru progowego, w których ruch oferowany jest zdefiniowany przez parametry tc,u i µc,u:
σc,u,P(n) = 0 dla pozostałych n.
(3.26)
Ponieważ obszar przedprogowy oraz poszczególne obszary progowe są rozłączne, mo-żemy równanie (3.24) przepisać w następujący sposób:
n[Pn]VF =
Na podstawie rozkładu zajętości (3.27) można określić wartości parametrów yEn,j,c,u(n) oraz yPa,k,c,u(n):
W celu wyznaczenia rozkładu zajętości (3.27), niezbędne jest zastosowanie metody iteracyjnej, opisanej w rozdziale 2.3.2. Przyjmując, że rozkład [Pn(l)]VF jest rozkładem zajętości, wyznaczonym w l-tej iteracji, natomiast yEn,j,c,u(l) (n) oraz yPa,k,c,u(l) (n) określają średnią liczbę obsługiwanych zgłoszeń klasy c w l-tej iteracji wygenerowanych przez źródła ruchu należące odpowiednio do zbiorów ZEn,j oraz ZPa,k, wzory (3.27), (3.28) i (3.29) możemy zapisać następująco:
Wartości ruchu oferowanego A(l)En,j,c,u(n) oraz A(l)Pa,k,c,u(n) we wzorach (3.27), (3.28) i (3.29) określone są na podstawie wartości otrzymanych w poprzednim kroku iteracji (rozdział 2.3.2.):
A(l)En,j,c,u(n) = [ηEn,j,cNEn,j − yEn,j,c,u(l−1) (n)]αEn,j,u, A(l)Pa,k,c,u(n) = [ηPa,k,cSPa,k+ yPa,k,c,u(l−1) (n)]βPa,k,u.
(3.33)
Po określeniu rozkładu zajętości [Pn]VF, prawdopodobieństwo blokady dla zgłoszeń klasy c można wyrazić za pomocą wzoru (2.50), który w rozważanym systemie przyjmie postać:
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, metodę MIM-MSS iteracyjnego wyznaczania rozkładu zajętości w systemie z wielousługowymi źródłami Erlanga, Engseta i Pascala, przepiszemy dla modelu wiązki pełnodostępnej z mechanizmami progowymi w postaci metody MIM-MSS-FAG-T (ang. Multiple Iteration Method – Multi-service Sources – Full-availability Group – Threshold).
Metoda MIM-MSS-FAG-T
1. Założenia początkowe: V = VF. 2. Ustalenie kroku iteracji l = 0.
3. Określenie początkowych wartości y(0)En,j,c,u(n) i yPa,k,c,u(0) (n):
∀1≤j≤sJ∀0≤c≤cEn,j∀0≤u≤qc∀0≤n≤V y(0)En,j,c,u(n) = 0,
∀1≤k≤sK∀0≤c≤cPa,k∀0≤u≤qc∀0≤n≤V y(0)Pa,k,c,u(n) = 0.
4. Określenie wartości warunkowych prawdopodobieństw przejść σc,u,Całk(n) – wzór (3.25).
5. Zwiększenie kroku iteracji: l = l + 1.
6. Określenie wartości ruchu A(l)En,j,c,u(n) oraz A(l)Pa,k,c,u(n) – wzór (3.33).
7. Określenie rozkładu zajętości [Pn(l)]V – wzór (3.30).
8. Określenie średniej liczby obsługiwanych zgłoszeń y(l)En,j,c,u(n) i yPa,k,c,u(l) (n) – wzory (3.31) i (3.32).
9. Powtarzanie kroków 5-8 do uzyskania założonej dokładności ϵ procesu iteracyjnego:
∀0≤n≤V
yEn,j,c,u(l−1) (n)− y(l)En,j,c,u(n) y(l)En,j,c,u(n)
6 ϵ, ∀0≤n≤V
y(lPa,k,c,u−1) (n)− yPa,k,c,u(l) (n) yPa,k,c,u(l) (n)
6 ϵ.
(3.35) 10. Wyznaczenie prawdopodobieństwa blokady dla zgłoszeń klasy c – wzór (3.34).
W celu oszacowania dokładności proponowanego modelu wiązki pełnodostępnej z wie-lousługowymi źródłami ruchu i mechanizmami progowymi, rezultaty obliczeń porównano z danymi uzyskanymi w wyniku przeprowadzonych badań symulacyjnych. Badania prze-prowadzono dla 4 wiązek pełnodostępnych. Pojemności wiązek oraz struktury ruchu ofe-rowanego zostały przedstawione w tab. 3.5.
Na rys. 3.22-3.25 przedstawiono rezultaty obliczeń i symulacji prawdopodobieństwa blokady dla zgłoszeń poszczególnych klas ruchu w rozważanych systemach pełnodostęp-nych z mechanizmami progowymi. Wyniki przedstawiono w zależności od wartości
śred-Tab. 3.5: Pojemność oraz struktura ruchu w badanych wiązkach pełnodostępnych z mechanizmami progowymi
System 1
Pojemność: VF = 30 PJP, Liczba klas ruchu: 3,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 2 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 4 PJP, µ−13,0 = 1, t3,1 = 2 PJP, µ−13,1= 2, q3 = 1, Q3,1 = 21 PJP,
Zbiory źródeł: CEr,1 ={1, 2}, ηEr,1,1 = 0, 6, ηEr,1,2 = 0, 4, CEn,2={2, 3}, ηEn,2,2 = 0.7, ηEn,2,3= 0.3, NEn,2= 60.
System 2
Pojemność: VF = 50 PJP, Liczba klas ruchu: 3,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 3 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 5 PJP, µ−13,0 = 1, t3,1 = 3 PJP, µ−13,1= 1, 667, q3 = 1, Q3,1 = 34 PJP,
Zbiory źródeł: CEr,1 = {1}, ηEr,1,1 = 1, 0, CEn,2 ={1, 2}, ηEn,2,1 = 0, 6, ηEn,2,2 = 0, 4, NEn,2= 50, CPa,3={2, 3}, ηPa,3,2 = 0, 7, ηPa,3,3 = 0, 3, SPa,3= 50.
System 3
Pojemność: VF = 70 PJP, Liczba klas ruchu: 4,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 2 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 4 PJP, µ−13,0 = 1,
Pojemność: VF = 90 PJP, Liczba klas ruchu: 5,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 3 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 5 PJP, µ−13,0 = 1,
niej ruchu oferowanego a pojedynczej jednostce pasma wiązki:
a = 1
Badania przeprowadzono dla wartości natężenia ruchu oferowanego pojedynczej jednostce pasma z przedziału od 0,4 do 1,2 Erl. Rezultaty badań symulacyjnych przedstawiono na rys. 3.22-3.25 w postaci odpowiednio oznaczonych punktów z przedziałami ufności, obliczonymi według rozkładu t-Studenta (przy 95-procentowym poziomie ufności) dla
pięciu serii, po 1000000 zgłoszeń (klasy generującej najmniejszą liczbę zgłoszeń) w każdej
Ruch oferowany pojedynczej PJP [Erl]
Obliczenia − klasa 1 Symulacja − klasa 1 Obliczenia − klasa 2 i 3 Symulacja − klasa 2 i 3
Ruch oferowany pojedynczej PJP [Erl]
Obliczenia − klasa 1 Symulacja − klasa 1 Obliczenia − klasa 2 i 3 Symulacja − klasa 2 i 3
Ruch oferowany pojedycznej PJP [Erl]
Obliczenia − klasa 1 Symulacja − klasa 1 Obliczenia − klasa 2 Symulacja − klasa 2 Obliczenia − klasa 3 i 4 Symulacja − klasa 3 i 4
Ruch oferowany pojedycznej PJP [Erl]
Obliczenia − klasa 1 Symulacja − klasa 1 Obliczenia − klasa 2 Symulacja − klasa 2 Obliczenia − klasa 3, 4 i 5
Przeprowadzone badania oraz wyniki zamieszczone na rysunkach 3.22-3.25 potwier-dzają wysoką dokładność metody MIM-MSS-FAG-T, już przy wartości błędu względnego na poziome ϵ = 10−4.
3.3.2. Model wi ˛ azki z ograniczon ˛ a dost ˛ epno´sci ˛ a i wła´sciwymi me-chanizmami progowymi
Rozważmy model wiązki z ograniczoną dostępnością i właściwymi mechanizmami pro-gowymi [41] o pojemności VL, przedstawiony na rys. 3.26. Wiązka składa się z υ iden-tycznych separowanych łączy, z których każde ma pojemność f . Zatem, całkowita po-jemność systemu VL wynosi υf . W rozważanym modelu, podobnie jak w przypadku wiązki pełnodostępnej z mechanizmami progowymi, zdefiniowano m klas ruchu należą-cych do zbioru M = {1, 2, ..., m}, gdzie dla każdej klasy ruchu określony został zbiór progów {Qc,1, Qc,2, ..., Qc,qc}. Dany obszar progowy u klasy c ograniczony progami Qc,u
oraz Qc,u+1 jest zdefiniowany poprzez własny zbiór parametrów {tc,u, µc,u}. Systemowi oferowany jest ruch generowany przez źródła wielousługowe opisane w rozdziale 2.3.1.
Rys. 3.26: Model wiązki z ograniczoną dostępnością i mechanizmami progowymi; Indeks C oznacza dowolny typ strumienia ruchu Erlanga (Er), Engseta (En) i Pascala (Pa), a indeks s dowolny zbiór źródeł Erlanga (i), źródeł
Engseta (j) i Pascala (k)
Przykładowy model wiązki z ograniczoną dostępnością i mechanizmami progowymi został przedstawiony na rys. 3.26. Możemy zauważyć, że mechanizm progowy został tylko wprowadzony dla klasy 1. Liczba przydzielanych PJP zgłoszeniom klasy 1 ulega zmianie w zależności od stanu zajętości systemu. Gdy liczba zajętych PJP w systemie przekroczy granicę Q1,1, wówczas liczba przydzielanych PJP dla zgłoszeń klasy 1 zmniejsza się od wartości t1,0 do wartości t1,1, a czas obsługi wzrasta z wartości µ−11,0 do wartości µ−11,1. Gdy liczba zajętych PJP w systemie przekroczy kolejną granicę Q1,2, następuje zmniejszenie przydzielanych PJP do wartości t1,2. Czas obsługi także ulega zmianie i przyjmuje wartość µ−11,2.
Wartości ruchu Erlanga AEr,i,c,u oferowanego przez źródła Erlanga należące do zbioru ZEr,i w obszarze progowym u, gdzie Qc,u < n ≤ Qc,u+1, można wyznaczyć na podstawie wzoru (3.20). Wartości ruchu AEn,j,c,u(n) i APa,j,c,u(n) generowanego odpowiednio przez źródła Engseta ze zbioru ZEn,j i źródła Pascala ze zbioru ZPa,k, w stanie n należącym do obszaru progowego u, mogą być wyznaczone za pomocą wzoru (3.21).
Zauważmy, że w przypadku rozważanego modelu wiązki z ograniczoną dostępnością, wielousługowymi źródłami ruchu i mechanizmami progowymi, działanie mechanizmów
progowych wprowadza dodatkową zależność strumienia obsługi od aktualnego stanu sys-temu. Zależność ta jest wyrażona przez parametr σc,u,P(n), opisany wzorem (3.26).
Drugim czynnikiem uzależniającym proces obsługi od stanu systemu jest specyficzna struktura wiązki z ograniczoną dostępnością. Warunkowe prawdopodobieństwo przejścia σc,S(n), wynikające z tej zależności, jest opisane wzorem (3.5), który przepiszemy w na-stępujący sposób:
σc,S(n) = F (VL− n, υ, f, 0) − F (VL− n, υ, tc,u− 1, 0)
F (VL− n, υ, f, 0) , (3.37)
gdzie wartość funkcji F (x, υ, f, t) jest określona wzorem (3.6), natomiast wartość para-metru tc,u zależy od obszaru progowego u, w którym znajduje się stan n.
Ponieważ czynniki uzależniające system od stanu są niezależne (mechanizmy progowe wprowadzane do wiązki niezależnie od jej struktury), więc całkowite prawdopodobieństwo przejścia w wiązce z ograniczoną dostępnością i mechanizmami progowymi może być na podstawie (2.25) określone następująco:
σc,u,Całk(n) = σc,S(n)· σc,u,P(n). (3.38) Po określeniu wartości parametrów σc,u,Całk(n), można na podstawie (3.27) wyznaczyć rozkład zajętości w rozważanym systemie progowym.
Przyjmijmy zapis [Pn(l)]VLdla określenia rozkładu zajętości w l-tej iteracji (wzór (3.30)), oraz zapis y(l)En,j,c,u(n) i y(l)Pa,k,c,u(n) dla określenia wartości średniej liczby obsługiwanych zgłoszeń klasy c w l-tej iteracji wygenerowanych przez źródła ruchu należące odpowiednio do zbiorów ZEn,j oraz ZPa,k w obszarze progowym u. Wartości parametrów yEn,j,c,u(l) (n) oraz yPa,k,c,u(l) (n) można określić na podstawie wzorów (3.31) oraz (3.32), przyjmując, że pojemność systemu wynosi VL.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, metoda MIM-MSS umożliwiająca określe-nie rozkładu zajętości w wiązce z ograniczoną dostępnością, mechanizmami progowymi oraz wielousługowymi źródłami Erlanga, Engseta i Pascala, może być zapisana w postaci metody MIM-MSS-LAG-T (ang. Multiple Iteration Method – Multi-service Sources – Limited-availability Group – Threshold).
Metoda MIM-MSS-LAG-T
1. Założenia początkowe: V = VL. 2. Ustalenie kroku iteracji l = 0.
3. Określenie początkowych wartości y(0)En,j,c,u(n) i yPa,k,c,u(0) (n):
∀1≤j≤sJ∀0≤c≤cEn,j∀0≤u≤qc∀0≤n≤V y(0)En,j,c,u(n) = 0,
∀1≤k≤sK∀0≤c≤cPa,k∀0≤u≤qc∀0≤n≤V y(0)Pa,k,c,u(n) = 0.
4. Określenie wartości warunkowych prawdopodobieństw przejść σc,u,Całk(n) – wzór (3.25).
5. Zwiększenie kroku iteracji: l = l + 1.
6. Określenie wartości ruchu A(l)En,j,c,u(n) oraz A(l)Pa,k,c,u(n) – wzór (3.33).
7. Określenie rozkładu zajętości [Pn(l)]V – wzór (3.30).
8. Określenie średniej liczby obsługiwanych zgłoszeń y(l)En,j,c,u(n) i yPa,k,c,u(l) (n) – wzory (3.31) i (3.32).
9. Powtarzanie kroków 5-8 do uzyskania założonej dokładności ϵ procesu iteracyjnego:
∀0≤n≤V
yEn,j,c,u(l−1) (n)− y(l)En,j,c,u(n) y(l)En,j,c,u(n)
6 ϵ, ∀0≤n≤V
y(lPa,k,c,u−1) (n)− yPa,k,c,u(l) (n) yPa,k,c,u(l) (n)
6 ϵ.
(3.39) 10. Wyznaczenie prawdopodobieństwa blokady dla zgłoszeń klasy c – wzór (3.18).
W celu oszacowania dokładności proponowanego modelu wiązki z ograniczoną dostęp-nością, wielousługowymi źródłami ruchu i mechanizmami progowymi, rezultaty obliczeń analitycznych porównano z danymi uzyskanymi na podstawie przeprowadzonych ekspe-rymentów symulacyjnych. Badania przeprowadzono dla 4 wiązek z ograniczoną dostęp-nością. Pojemności wiązek oraz struktury ruchu oferowanego przedstawiono w tab. 3.6.
Na rys. 3.27-3.30 porównano rezultaty obliczeń i badań symulacyjnych prawdopodo-bieństwa blokady dla zgłoszeń poszczególnych klas ruchu w wybranych wiązkach z ograni-czoną dostępnością i właściwymi mechanizmami progowymi. Wyniki przedstawiono w za-leżności od wartości średniej ruchu a oferowanego pojedynczej PJP wiązki (wzór (3.36)).
Badania przeprowadzono dla wartości a natężenia ruchu oferowanego w zakresie od 0,4 do 1,2 Erl. Rezultaty otrzymane na podstawie eksperymentów symulacyjnych przed-stawiono na rys. 3.27-3.30 w postaci odpowiednio oznaczonych punktów z przedziałami ufności, obliczonymi według rozkładu t-Studenta (przy 95-procentowym poziomie ufno-ści) dla pięciu serii, po 1000000 zgłoszeń (klasy generującej najmniejszą liczbę zgłoszeń) w każdej serii.
Przeprowadzone badania oraz wyniki zamieszczone na rysunkach 3.27-3.30 potwier-dzają wysoką dokładność metody MIM-MSS-LAG-T, umożliwiającą jej zastosowanie do rozwiązywania problemów inżynierskich.
Tab. 3.6: Pojemność oraz struktura ruchu w badanych wiązkach z ograniczoną dostępnością i mechanizmami progowymi
System 1
Pojemność: VL= 40 PJP, υ = 2, f = 20, Liczba klas ruchu: 3,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 2 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 4 PJP, µ−13,0 = 1, t3,1 = 2 PJP, µ−13,1= 2, q3 = 1, Q3,1 = 21 PJP,
Zbiory źródeł: CEr,1 ={1, 2}, ηEr,1,1 = 0, 6, ηEr,1,2 = 0, 4, CEn,2={2, 3}, ηEn,2,2 = 0.7, ηEn,2,3= 0.3, NEn,2= 60.
System 2
Pojemność: VL= 60 PJP, υ = 2, f = 30, Liczba klas ruchu: 3,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 3 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 5 PJP, µ−13,0 = 1, t3,1 = 3 PJP, µ−13,1= 1, 667, q3 = 1, Q3,1 = 34 PJP,
Zbiory źródeł: CEr,1 = {1}, ηEr,1,1 = 1, 0, CEn,2 ={1, 2}, ηEn,2,1 = 0, 6, ηEn,2,2 = 0, 4, NEn,2= 50, CPa,3={2, 3}, ηPa,3,2 = 0, 7, ηPa,3,3 = 0, 3, SPa,3= 50.
System 3
Pojemność: VL= 80 PJP, υ = 4, f = 20, Liczba klas ruchu: 4,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 2 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 4 PJP, µ−13,0 = 1, t4,0 = 7 PJP, µ−14,0= 1, t4,1= 4 PJP, µ−14,1 = 1, 75, q4 = 1, Q4,1 = 49 PJP,
Zbiory źródeł: CEr,1 ={1, 2}, ηEr,1,1 = 0, 6, ηEr,1,2 = 0, 4,CEn,2={2, 3}, ηEn,2,2 = 0, 7, ηEn,2,3 = 0, 3, NEn,2 = 70, CPa,3 = {2, 3, 4}, ηPa,3,2 = 0, 3, ηPa,3,3 = 0, 2, ηPa,3,4 = 0, 5, SPa,3= 140.
System 4
Pojemność: VL= 90 PJP, υ = 3, f = 30, Liczba klas ruchu: 5,
Struktura ruchu: t1,0= 1 PJP, µ−11,0 = 1, t2,0 = 3 PJP, µ−12,0= 1, t3,0 = 5 PJP, µ−13,0 = 1, t4,0 = 7 PJP, µ−14,0 = 1, t4,1 = 5 PJP, µ−14,1 = 1, 4, t5,0 = 10 PJP, µ−15,0 = 1, t5,1 = 7 PJP, µ−15,1 = 1, 429, t5,2 = 5 PJP, µ−15,2 = 1, 4, q4 = 1, Q4,1 = 64 PJP, q5 = 2, Q5,1 = 64 PJP, Q5,2 = 74 PJP,
Zbiory źródeł: CEr,1 ={1, 2}, ηEr,1,1 = 0, 6, ηEr,1,2 = 0, 4,CEn,2={2, 3}, ηEn,2,2 = 0, 7, ηEn,2,3 = 0, 3, NEn,2 = 180, CPa,3 = {3, 4, 5}, ηPa,3,3 = 0, 3, ηPa,3,4 = 0, 2, ηPa,3,5 = 0, 5 SPa,3= 90.