kładami i urządzen.ami użyteczności publicznej.
Art. 3. Ustalony przepisami prawnymi zakres działania poszczególnych Mn-sierstw w spra_
wach, objętych ar.. 2, przechodzi na Ministerstwo
Odbudowy. , ,
Art. 6. (1) Właściwość władz podleg.ych w sprawach, należących do zakresu działania M.ni_
sterstwa Odbudowy, określają przep-sy szcze
gólne.
A rt. 4. Do zakresu działania M in is tra R olnic
tw a i R eform R olnych przekazuje się spraw y:
ia) obw ałowania, reg ula cji, kana liza cji i u- trzym ania rzek, zabudowania potoków g órskch, craz budow y i utrzym ania kanałów i zbiorników wodnych, — jeżeli nie m ają na celu żeglugi i spławu;
b) popierania publicznych przedsiębiorstw m elioracyjnych;
c) wszelkie sprawy, należące dotychczas do zakresu działania M inistra Robót Pubkcznych w m yśl u staw y w odnej z dnia 19 września 1922 r. (Dz. U. R. P. z 1928 r. N r 62, poz. .574), o ile nie wchodzą w zakres działania M in istra S p r a w W e w n ę t r z n y c h i M in istra K o m u n ik a c ji w m yśl art. 2 i 6 niniejszego roz
porządzenia.
A rt. 6. Do zakresu działania M in istra K o m u n ik a c ji przekazuje się 6praw y: . . . .
c) obwałowania, regulacji, ka n a liza cji i u trz y mania rzek, zabudowania potoków górskich, o- raz budow y i u trzym a n ia kanałów i zbiorników
w odnych — dla celów żeglugi i spław u;
d) żeglugi i spławu, oraz nadzoru nad ru chem na drogach wodnych;
f) h y d ro g ra fii;
h ) wszelkie inne sprawy, nie przekazane in
nym m in istro m — w porozum ieniu z innym i m inistram i, o ile są w nich zainteresowani.
Skarżąca stoi na stanowisku, że według art. 4 i 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 21 maja 1932, poz. 479 Dz. Ust., sprawy wodne, wszczęte dla celów żeglugi i spławu, należą do kompetencji Ministerstwa Komunikacji. Zapatrywanie to nie jest trafne. Z porównania bowiem postanowień art. 4 p.
a) i c) z postanowieniami art. 6 p. c) i d) wymienio
nego rozporządzenia okazuje s ę, że do kompetencji Ministerstwa Komunikacji należą sprawy obwałowa
nia, regulacji, kanalizacji, utrzymania rzek, zabudo, wania potoków górskich, oraz budowy i utrzymania kanałów i zbiorników wodnych dla celów żeglugi i spławu, że natomiast inne sprawy wodno-prawne, związane z żeglugą lub spławem, należą do kompe
tencji tegoż Ministerstwa tylko w tym razie, gdy dotyczą bezpośrednio żeglugi i spławu, po.za tym zaś przekazane są Ministerstwu Rolnictwa i Reform Roi.
nych. (z motywów wyroku N. T. A. z 28.IV 1936 r.
1 rej. 9818 33. Zb. W. Nr 1181 A).
A rt. 8. U chyla się p. 5 art. 35 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 stycznia 1928 r. o organizacji i zakresie działania w ładz adm inistracji ogólnej (Dz. U. R. P. N r 11, poz.
86). W zw iązku z ty m zostanie przeprowadzona reorganizacja urzędów w ojew ódzkich na pod
stawie art. 36 tegoż rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej.
S praw y cbjęte art. 4 rozporządzenia n in ie j
szego, przechodzą w zakres drugiej instancji do o k r ę g o w y c h u r z ę d ó w z i e m s k i c h.
Kompetencje okręgowych urzędów ziemskich prze_
jęły wojewódzkie władze administracji ogólnej.
4.
D E K R E T z dnia 11 kw ie tn ia 1947 r.
o rozciągnięciu mocy obowiązującej ^ ustawy wodnej na cały obszar województwa śląskiego
(Dz. U. R P. z dnia 16 kwietnia 1947 r. Nr 32.
poz. 142).
Na podstawie art. 4 U staw y K on stytu cyjn e j z dnia 19 lutego 1947 r. o u s tro ju i zakresie działania najw yższych organów Rzeczypospoli
tej P olskiej i ustaw y z dnia 22 lutego 1947 r- o upow ażnieniu Rządu do w ydaw ania dekretów z mocą ustaw y (Dz. U. R. P. N r 20, poz. 79) —- Rada M in is tró w postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:
A rt. 1. Moc obowiązującą ustaw y wodnej ’>■
dnia 19 września 1922 r. (Dz. U. R. P. z 1928 r.
N r 62, poz. 574) wraz z późniejszym i zmianam i rozciąga się na cały obszar w ojew ództw a ślą skiego.
A rt. 2. Upoważnia się Radę M in istró w do w y dawania w drodze rozporządzenia przepisów przejściow ych i uzgadniających, związanych z rozciągnięciem ustaw y w odnej na obszar okre
ślony w art. 1.
A rt. 3. W ykonanie niniejszego dekretu poru- cza się M in istro m : K o m u n ik a c ji, Adm inostraeji Publicznej, R olnictw a i R eform R olnych w po
rozum ieniu z innym i zainteresowanym i m in i
stram i.
A rt. 4. Dekret niniejszy wchodzi w życie * dniem ogłoszenia.
Nr 13 U S T A W A- W O D N A 65 5.
R O Z P O R Z Ą D Z E N I E M IN IS T R A ROBÓT P U B L IC Z N Y C H
z dnia 25 kw ietnia 1923 r.
w przedmiocie kształtu znaków wodnych dla zakładów wodnych i u ządzeń piętrzących wo
dę oraz sposobu ¡ch ustawienia.
(Dz. U. R. P, z dnia 14 sierpnia 1923 r., N r 80, poz. 631).
Na m ocy ust. (3) art. 65 ustaw y w odnej z dnia 19 wrześn a 1922 r. (Dz. U. R. P. N r 102, poz.
936) zarządza się, co następuje:
§ 1. Znaki normalne, wskazujące wysokość dopuszczalnego najwyższego w zględnie n a jn iż szego stanu wody, tudzież znaki kontrolne w in ny być urządzone i u trzym yw a n e przez u p ra w nionego w ten sposób, aby b y ły zabezpieczone od zm iany przypadkow ej lub um yślnej, tudzież od zniszczenia w skutek działań.a w p ły w ó w at
mosferycznych, przez krę, prze dm ioty p ły n ą ce, urw anie się brzegu i t. p.
Z naki norm alne należy ustaw ić w miejscu, gdz.e wysokość w ody ma być unorm owana, w ten sposób, aby woda dotykała ich bezpośred
nio, aby dla interesowanych b y ły dostępne i każdego czasu z łatwość.ą m ogły być obserwo
wane.
Jeżeli urządzenie do piętrzenia w ody leży w odległości większej niż ¥2 kim . od zakładu w od
nego, lu b też gdyby w ykonanie n iw e la cji m ię
dzy urządzeniem do piętrzenia w ody a zakła
dem było bardzo utrudnione, w te dy należy u- siaw .ć jeden znak w odny p rzy urządzeniu do piętrzenia wody, a d ru g i p rzy zakładzie w od
nym . Jeżeli z jednego kanału roboczego k o rz y sta k ilk a zakładów w odnych należy dla każde
go zakładu założyć osobny znak.
P rzy jazach stałych nie m ających urządzeń do regulow ania wysokości spiętrzenia wody, należy znak n orm a lny ta k ustaw ić pow yżej ja zu, aby oznaczał dozwoloną wysokość ko ro ny ja zu i wznosił się do ró w n ej z n.ą wysokości.
P rzy jazach ruchom ych i p rz y jazach stałych przelew ow ych ze śluzami g ru nto w ym i, górna powierzchnia znaku normalnego w inna rów nać się wysokości wody, po któ re j przekroczeniu m ają być o tw a rte 'ś lu z y lu b części ruchome jazu.
§ 2. Znak n o rm a ln y dla oznaczema n a jw ię k szej dozwolonej wysokości w ody należy urzą dzić w jeden z następujących sposobów:
a) Jeżeli brzeg jest skalisty lu b nad brzegiem stoi m u r ciosowy na zaprawie wapiennej lub cementowej, można osadzić na nich jako znak poziomą kla m rę m etalową, p rzyn a jm n ie j pięć
dziesiąt centym etrów długą, p rz y czym górna
krawędź k la m ry oznacza dopuszczalny stan wody.
P rzy klam rze należy umieścić pionow ą po- działkę centym etrow ą o długości k ilk u decy
m etrów w tein sposób, aby zero te j podziałki znajdowało s:ę w ró w n ej wysokości z górną pow .erzchnią kla m ry. Podziałka ta będzie słu
żyć do odczytyw ania przekroczeń dozwolonego piętrzenia wody.
Jeżeli n:e ma w pobliżu g ru n tu skalistego, ani m u ru ciosowego na zaprawie, a zakład wod n y lub urządzenie piętrzące wodę jest w y k o nane z m a teria łów trw a ły c h — można znak w odny osadzić na samym urządzeniu, a jeżeli piętrzenie w ody dotyka w bardzo m a ły m stop
n iu interesów dobra publicznego lu b p ra w cu
dzych można osadzić znak w odny na urządze
niu, chociażby b yło wykonane z m niej trwałego m ateriału, np. na słupie drew nianym śluzy.
b) Jeżeli nie ma ani g ru n tu skalistego, ani m u ru ciosowego na zaprawie i nie można osa
dzić znaku na zakładzie w odnym lu b urządze
n iu do piętrzen a wody, należy urządzić znak w odny w następujący sposób:
W ykopuje s ę, jako w c ęcie w brzeg, dół o głę
bokości zależnie od stanu zamarzania g ru n tu 1.0 do 1.5 m. poniżej stanu w ody, k tó ry ma być unorm ow any i zabija się kafarem aż do zupeł
nej stałości, grubszym końcem w dół p a l dębo
w y lu b z innego również trw ałego drzewa, im pregnowany, poterow any lub opalony. P al po- w in.en być g ru b y conajm niej 25 cm., a długi zależnie od stałości g ru n tu n a jm n ie j 2% m. i o k u ty u dołu żelaznym trzew .kiem .
P al należy uciąć poziomo w takiej wysokości, aby górna powierzchnia p ły ty m etalow ej, którą należy osadzić na głow ie pala, rów nała się do
kładnie z dozwoloną wysokością piętrzenia w o
dy. Pod p ły tą należy umieścić 2 wstęgi m eta
low e 40—60 m /m szerokie, a conajm niej 4 m on grube, wpuszczone na krzyż w głow ę pala, w y gięte na brzegach głow y, poprowadzone w zdłuż bocznej pow ierzchni pala aż do dna dołu i tu odgięte poziomo na długości conajm niej 30 cen
tym etrów . Wstęgi te m ają być p rzyb ite gwoź
dziami do bocznej pow ierzchni pala. P ły ta po
w inna być conajm niej 6 do 10 m /m gruba, na
k ry w a ć całą głowę pala i mieć 4 w ystające pa
ski, które zagma się i p rz y b ija gwoździam i do bocznej p :w erzchni pala. Na końce wstęg od
gięte poz orno na dnie dołu należy położyć p o d w ó jn y krzyż z czterech m ocnych i trw a ły c h belek drew nianych im pregnowanych, p ole ro w a nych lu b opalonych obejm ujący pal, po czym należy w yp e łnić dół betonem do wysokości 10 cm. poniżej p ły ty m etalow ej, lub przy m niej ważnych zakładach ciężkim i kam ieniam i.
Zam iast pala drewnianego można użyć pala żelbetowego z zabetonowaną na w erzchu p ły tą m etalową. W miejsce wspom nianych w yżej wstęg m etalow ych należy w te dy w ykonać w wysokości dna dołu na palu odsadzkę, na której
66 PR ZEP ISY Z ZAKRESU PRAW A A D M IN IS TR A C YJN EG O ma spoczywać krzyż podw ójny albo p ły ta be
tonowa, lu b żelbetowa.
Jeżeli g ru n t jest w y trz y m a ły można :am>ast powyżej opisanych ko n stru kcji, użyć b lo ku be
tonowego, należy c.e głęboko ufundowanego i w nim zabetonować na w erzchu bolec m etalo
w y z g ł-w ą ku listą odpowiednio zakotwiony.
c) W ładza może zerw olić na urządzenie zna
ku wodnego w inny, ale conajm n ej ta k samo pew ny sposób, ja k w yżej op sane. Również na
leży pozostawić znaki wodne osadzone w edług dotychczasowych przepisów, jeżeli są zarówno pewne, ja k przepisane w niniejszym rozporzą
dzeniu.
§ 3. Jeżeli w orzeczeniu w ładzy zastrzeżono także, że stan w ody ma być u trzym a n y na pe
w n ym najniższym poz omie, należy odpow ed- nio zaznaczyć dozwolony n ajn ższy stan wody na urządzeniu służącym do oznaczenia n a jw y ż szego stanu dozwolonego, lu b też za pomocą osobnego znaku normalnego.
Podz ałkę centym etrow ą należy na takim znaku umieścić w ten sposób, aby można było odczytać opadnięcie zw ierciadła w ody pon żej stanu dozw:lor.ego.
§ 4. D la k o n tro li należy znak wodny naw;ą- zać p rzyn ajm niej do dw u pun któw stałych (znaków k o n tro ln y c h ), osadzonych niezależn e jeden od; drugiego w ten sposób, aby na n.ch można było postaw ić łatę niw elacyjną.
P u n k ty kontrolne m ają być tak obrane, aby je można było łatw o i ile możności z jednego sta
now iska zaniwelow ać w raz ze znak em wod
nym i w ażniejszym : częściami zakładu wodne
go tudzież urządzeń ami do p ętrzenia wody.
Do pala należy przybić podz ałkę centym e.ro- wą o w ys.kośc. k ilk u decym etrów, aby można było oznaczyć przekroczenie dozwolonego sp ę- trzenia.
W ykonanie w yjaśnia dołączony rysunek.
Rysunek pcminię1 o ze w zg^dów technicznych.
Jako p u n k t tak: p o w in e n służyć z re g uły ciec m e talow y o głow ie k u lis te j, umieszczony ia cokole bud yn ku m urowanego, lub w b l.k u jetonow ym należyc e osadzonym w gruncie, ub też reper żelazny w kręcony w z emię przy- iajm n^ej 2 m. głęboko.
Jeżeli piętrzeń e w ody bardzo n eznacznn lotyka interesów publicznych lu b praw cu- Izycb, może w ładza zezwolić r.a osadzeń _e w :iem: pala z tw ardego drzewa z gwoździem y b ity m w głow ę pala, jako znaku kontrolnego.
W ładza może z e z w ilić na urządzenie zna...ow controlnych w inny, ale conajm niej ta k samo newny sposób, ja k w yżej op sano.
Z n aki ko ntro ln e (naw et jedten), osadzone według poprzednio obow ązujących p n e p s o w i sachowane w należytym stanie, mogą pozostać, jeżeli trw ałość ich nie jest gorsza od trw ałości znaków ko ntro ln ych , przepisanych w n in ie j
szym rozporządzeniu \ je że li p ie rw o tn y znak norm a lny ma pozostać.
§ 5. P rzy udz elan u pozwoleń a ¡na budowę zakładu wodnego i urządzeń do p ętrzen a w o dy należy ju ż podczas dichodzen.a wodno- prawnego zbadać, ja k m ają być urządzone zna
ki wodne i odpowjednie postanowienia zamie
ścić w orzeczeniu, a o ile w łaściciel tych urzą
dzeń zam erza urządz ć znak. wodr.e z k o n tro l
ne w sp.sób odm enny od przepisanego w ust.
2 i 4 niniejszego rozporządzenia, w in ie n przed
łożyć w ładzy p ro je k t urządzenia znaków w o d nych, celem uzyskania je j zgody. , •
W łaściciel zakładu wodnego i urządzeń do piętrzenia w ody w in'en zawczasu don eść w ła dzy, która w yoała orzeczenie w I instancji, w ja k .m czasie zamierza przystąpić dc ustawie- n.a znaków wodnych. W ładza oznaczy w edług swego uznania w m iarę ważności zakładu dł3 interesów publicznych i p ra w cudzych sposób, w ja k . będz.e kontrolow ać osadzenie znaków wodnych i kontrolnycn, a po u k .ń c z e n u osa
dzenia spraw dzi znaki p rzy udziade znawcy technicznego, interesowanych i m iejscowej w ła dzy p olic y jn e j, przy czym ma być spisany p ro tokół.
P ro to k ó ł ten ma zawierać:
1) stan urządzeń i zakładu w czasie ustaw ie
nia znaku w idnego,
2) op s kształtu, ro a zaju i położeń.a znaków w odnych i kontro ln ycn ,
3) różnice wysokości znaku wodnego w od
niesieniu do znaków k m tro ln y c h , tudzież, o ile to jest m ożliw e bez nadm iernych kosztów, w odniesieniu do n iw e la c j. w ody publicznej i n w elacj ogólnej kra ju . Do protokółu należy dołączyć: szk.c sytua cyj
ny, uw id czniający urządzenia do P ętrzenia w ody i zakład, znak w ody i znaki ko ntro ln e z w pisanym i wysokościami i odlegl-ściam i zna
ku wodnego i znaków k o n tro ln y c h m ędzy so
bą i :d k lk u p ob lisk eh p u n któ w trw a ły c h , ce
lem u ła tw ie n ia odszukania tych znaków.
P ro to k ó ł m ają podpisać biorący udz ał w
ko-m is ji. . . :
Dane z p ro to k ó łu należy wpisać do księg
w odnej. .
Jeżeli w ładzą kom petentną do osadzeń a zna-
ku wodnego jest urząd w oje w ó dzki, może on r.a zasadz e art. 190 ust. wocn. poruczyc w ykon nie tej czynności w ładzy wodir.ej niższej inscan- cj; lu b m ejscowem u zarządowi technicznemu.^
§ 6. Zezwolenie na użytkow anie urząd: en służących do piętrze® a w ody nie może byc u- dzielone przed ustaw eniem znaków w -d n ych 1
kontrolnych. ^ ,
Urządzeń a p :ętrzące wodę należy
znakiem w odnym , chociażby nie słu żyły a w yzyskania s iły wodnej, o :le w m y s i art.
ust. wodn. n ’e są w olne od tego przepisu.
P-stępowanie w yżej przepisane dla założeni znaków w odnych należy stosować także, gW
N r 13 U S T A W A W O D N A zajdzie potrzeba um iany, odnowienia lu b odbu
dow y znaków wodnych, wreszc e p rz y osadze
niu znaków na istn ejącym u-ządzeniu do pię
trzenia w ody lu b zakładz e w odnym (art. 66 ust. 1 u. w .).
W ogóle osadzenie znaków wodlnych jest częściowym wykonaniem zezwolenia w ładzy na budowę urządzeń, służących do użytko w a n ia w ody i może być przedsięwzięte, gdy n e za
chodzi żadna w ą tp i wość co do prawomocności, co do rozm iarów i w a ru nkó w danego u p ra w nienia. To też jeżeli upraw nienie jest sporne,
a zwłaszcza jeżeli zachodzi spór co do w ysoko
ści piętrzenia wodiy, należy w strzym ać s ę z o- sadzeniem znaku wodnego, aż do rozstrzygnię
cia spraw y w przep sanej drodze w sposób sta
nowczy, lu b też tym czasow y w m yśl art. 228 u- staw y wodnej.
§ 7 . R o z p o r z ą d z e n i e n i n i e j s z e n i e o b o w i ą z u j e w W o j e w ó d z t w i e Ś l ą s k i m .
P. dekret z dn a 11 kw etnia 1947 r. o rozciągnięciu mocy obowiązującej ustawy wodnej na ca y obszar Województwa Śląskiego (poz. 4 mniejszego zeszytu).
fi.
R O Z P O R Z Ą D Z E N I E M IN IS T R A ROBÓT P U B L IC Z N Y C H
z dnia 25 k w ie tn ia 1923 r.
w przedm iocie oznaczenia stanu zwyczajnego (średniego) w ody i lin ii brzegu.
(Dz. U. R. P. z dnia 14 sierpnia 1923 r. N r 80, poz. 632).
Na podstaw ę art. 5 ust. (3) i art. 266 ustaw y w odnej z dnia 19 września 1922 r. (Dz. U. R. P.
N r 102, poz. 936) zarządza 6;ę, co następuje:
§ 1. Stan zw yczajny (średrli) w ody należy wyznaczać w sposób, poniżej podany w następu
jących wypadkach:
a) na publ cznych wodach płynących przy odgraniczen u własności p ry w a tn e j od p u blicznej (art. 6 u staw y w o d n e j);
b) na p ryw a tn ych wodach płynących p rz y o- znaczeniu granicy m iędzy g ru nta m i nad
brzeżnym i, leżącym' o b :k siebie lu b na przeć w nych brzegach (art. 5 ust. 2 ust.
w o d n .);
c) na jez orach, które nie należą do wód pły-i nących, o ile własność w in n y sposób n :e została uregulowana (art. 5 ust. 5 ust.
wodn.).
Jako stan zw yczajny (średhi) należy uważać ten stan, k tó ry woda w dłuższym szeregu lat rów n e często przekracza, jak często go nie do
chodź1. Ustalenie zatem stanu zwyczajnego po
lega na wyznaczeniu dla danego wodowskazu tego odczytu, k tó ry dzieli zsumowany czas trw a n ia w szystkich odczytów w odow skaz-w ych W danym okres e na dwie rów ne części. Po
67
trzebne do obliczenia stanu zwyczajnego ze- staw.en e czasów trw a n ia poszczególnych od
czytów wobowskaz owych należy wziąć z rocz
nikó w h y d ro g ra f cznych lub w ykonać je w spo
sób podany w polskich rocznikach.
Z uwagi na cel w ystarczy oznaczenie sianu zwyęzajnego na podstawie stopni 10-centyme tr-w y c h , p rz y jm u ją c środkow y odczyt stopnia
(p ątki w cm.).
W wypadkach, w których stosowanie wyżej podanego sposobu n a tra f a na trudności, można bez u jm y dla dokładności wym aganej dla n i
niejszego celu przyjm ow ać zamiast wysokości stanu zwyczajnego (średniego) wysokość stanu odpowiadającego średiniej a rytm e tryczne j z co
dziennych odczytów wodowskazowych w da
nym okresie.
Jako okres czasu dla obliczenia średniej na
leży p rzyją ć 15 la t ostatnich, w ciągu których n e było większych zmian łożyska rzeki. O ile nie ma odczytów wodowskazowych 2 takiego czasu, można przyjąć mniejszą ilość lat, jednak należy w te dy w yklu czyć te lata, w których p rze p ływ w ody b y ł znacznie różny od przec:ęt- nego (lata w yb itn ie m okre lu b suche). Jeżeli łożysko w prze kro ju wodowskazowym ulegało zmianom, można bo obliczenia wziąć ty lk o c- kie s, obe jm u ją cy lata od 'ostatniej zm iany do chw l i obi czeinia.
Jeżeli są do dyspozycji odczyty ty lk o z k ilk u lat, lu b ty lk o % jednego roku, można ich użyć do wyznaczenia stanu zwyczajnego, o ile opady w danym ro ku co do ilości i rozkładu zbl.żaly się do norm alnych.
Do wyznaczenia stanu w ody należy zużytko
wać odczyty z wodowskazu m iarodajnego, t. j.
wodowskazu, k tó ry znajduje się na o dcisku rze
k i o tych samych w przybliżeń, u warunkach przepływ u, ja k e posiada rzeka w m iejscu ba
danym, a zatem jeżeli m iędzy wodowskazem, a m ejscem badanym nie ma żadnego większego
d o p ływ u lu b wybitnego załomu spadku.
Jeżeli wreszcie n e ma w ogóle m iarodajnego wodowskazu d la badanego miejsca, należy usta
lić stan zw yczajny na podstaw e zbadania r.a m ejscu łożyska rze k i przez znawcę techniczne
go. Ponieważ stan ten różni się rów nież bardzo nieznacznie ęd stanu wegetacyjnego, można w ty m razie orientow ać s ę granicą stałego poro
stu tra w , a zatem także w ogóle porostu roślin lądow ych, ja k i znajduje się ną brzegu w y p u kłym .
§ 2. L in ia brzegu boginie wedle art. 6, ust. 1 u. w. w yraźną kraw ędź ą brzegu, co ma m ejsce z re g u ły na brzegach w klę słych ; w miejscach, gdzie nie ma w yra źn ych brzegów, a zatem zw y
czaje le r.a brzegach w y p u k ły c h , ln ię brzegu stanow i gran ca stałego po.ostu tra w (a więc także porostu w ogóle roślin lądow ych), a jeżeli granica ta leży w yżej stanu zwyczajnego (śred
niego), stanowi lin ę brzegu l.n ia przecięcia soę zwierciadła wody przy s ia rie zw yczajnym (śre
68 PRZEPISY Z ZAKRESU PRAWA ADMINISTRACYJNEGO N r 13 dnim ) z g ru nta m i nadbrzeżnym i. Wobec tego
należy przy ustaleniu lin ii brzegu tam, gdz;e nie ma w yraźnej kraw ędzi brzegu wyznaczyć n'e t \ lk : 1 nię, po któ rą sięga s ta ły porost traw , ale także wysokość stanu zwyczajnego (średniego).
§ 3. L in ię brzegu ustala władza wodna na żądanie interesowanych na podstaw e postępo
wania przepisanego w szóstej części ustaw y wodnej (art. 6, ust. 3 ust. w odn.). Nadto linia brzegowa pow inna być wyznaczona przed roz
poczęciem robót regula cyjn ych na rzece (art.
109 ust. w odn.). W ładza zatem zatw .erdzając p ro je k t re g u la cyjn y (art. 108, ust. 1 ust. wodn.) pow inna zastrzec, że ro b o ty nie mogą być podję
te przed ustaleniem 1 n ii brzegu. Również w ła dze w ykonujące regulację na podstaw e p ro je k tó w zatw ierdzonych przez M inisterstw o R o b ó t P u b l i c z n y c h (art. 108, ust. 1 u. w.) pow inny postarać się przed rozpoczębem robót o ustalenie lin ii brzegowej. Jest dopusz
czalnym przeprowadzenie odnośnego dochodze
nia równocześnie z dochodzeniem przewędzo
n y m w art. 108, ust. 1 ust. wodn., a co do robót prow adzanych na podstawie p ro je k tó w zatw er- dzonych przez M inisterstw o R o b ó t P u b l i c z n y c h równocześnie z dochodzen:em cc do zarzutów i roszczeń interesowanych (art.
45, ust. 3 ust. w odn.).
Powyższe przep sy nie w yk lu c z a ją możności
Powyższe przep sy nie w yk lu c z a ją możności