Oaza Nowego Życia drugiego stopnia

Nowy Człowiek podczas Rekolekcji I stopnia odkrywa wartość Słowa Bożego. Na nim opierały się „punkty ciężkości" programu oazy. Na Oazie II stopnia wyraża to hasło: „leiturgia". Oaza II stopnia zmierza w swych założeniach, do rozmiłowania uczestników rekolekcji w liturgii oraz do rozbudzenia w nich poczucia misji i zapału dla dzieła odnowy li-turgii⁵⁶⁶. Ponieważ oaza ma być formą intensywnego przeżycia Kościoła we wspólnocie,

trzeba, aby liturgia, zwłaszcza eucharystyczna, była tam odkrywana i przeżywana jako szczyt

563 Tamże, s. 20-21. 564 Zob., tamże, s. 19. 565 Tamże, s. 21. 566 Zob. ONŻ II stopnia, część A, s. 51.

i źródło. Wszystko, co jest przeżywane w oazie musi w jakimś aspekcie przygotowywać liturgię i prowadzić do niej. W Eucharystii musi, jak w soczewce, skupić się całe życie oazy,

musi stać się rzeczywiście jej ożywiającym źródłem⁵⁶⁷. Zasada ta dotyczy wszystkich oaz

rekolekcyjnych, w szczególny sposób jednak odnosi się do ONŻ II stopnia.

Zdaniem ks. Blachnickiego ważną rolę w inicjacji do życia liturgicznego spełnia dokładne wniknięcie w teologię Księgi Wyjścia⁵⁶⁸. Dla tego też podstawowym założeniem Oazy II stopnia jest przyjęcie typicznego sensu Exodusu⁵⁶⁹. Ten Exodus jest najpierw typem i zapowiedzią drugiego wyjścia, które zapowiadali prorocy w niewoli babilońskiej, następnie zaś wskazuje on na trzecie „Wyjście" zrealizowane w życiu i dziele zbawczym Chrystusa. To Wyjście staje się z kolei czwartym – realizowanym w życiu Kościoła i każdego chrześcijanina, szczególnie w porządku życia sakramentalnego. Porządek sakramentalny zaś w swoim aspekcie eschatologicznym wskazuje na ostatni Exodus całej ludzkości, jaki będzie miał miejsce w chwili powtórnego przyjścia Chrystusa.

Takie ujęcie Tajemnicy Wyjścia łączy się z rozważaniem wszystkich tajemnic zbawienia przeżywanych w oparciu o tajemnice różańcowe oraz schemat świąt i okresów roku liturgicznego⁵⁷⁰. Pozwala ono uniknąć niebezpieczeństwa sformalizowania liturgii oraz rozpatrywania jej w oderwaniu od historii zbawienia⁵⁷¹. W katechezie sakramentalnej jest

sprawą pierwszorzędnej wagi wyjaśnienie, co i w jaki sposób poszczególne sakramenty ozna-czają, a to jest niemożliwe bez sięgnięcia do Biblii i historii zbawienia. Bo sakramenty nie wypowiadają się tylko w wymiarze naturalnych znaków, ale wskazują na wydarzenia z historii

zbawienia i mają jako zadanie włączyć przyjmujących je do tej historii⁵⁷².

Na drodze Nowego Człowieka celem pedagogii oazowej, jest wdrażanie do „liturgii żywej" i życiodajnej, pojmowanej i przeżywanej jako „znaki życia", wzywające do przenikania nimi życia. W programie formacyjnym oaz II stopnia pojawia się w konsekwencji praktyka „znaków życia" uzupełniająca akcentowaną w oazie I stopnia praktykę „Słowa

567 Tamże, s. 46.

568

Księga Wyjścia zajmuje szczególną pozycję wśród ksiąg biblijnych Starego Testamentu i w całej tradycji Narodu Wybranego. Można by ją nazwać Ewangelią Starego Testamentu. Równocześnie wydarzenie przedstawione w tej Księdze jest w całości typem historii Ludu Bożego Nowego Przymierza, która może być ujęta jako nowy Exodus; tamże, s. 21; Por. Y. Saout, Le grand souffle de L'Exode, Paris 1977.

569 Idea «Wyjścia» - «Exodus», która pojawiła się dość nieoczekiwanie w momencie, gdy należało przystąpić do redagowania Podręcznika ONŻ II stopnia, jest szczególnym darem dla Ruchu Światło-Życie, określającego dalsze etapy swojej drogi ku dojrzałej wierze. W idei tej, ogarniającej w gigantycznej syntezie, a zarazem w bardzo konkretnym obrazie, całe dzieje ludzkości, a w ich ramach sens życia każdego człowieka, szukającego rozpaczliwie wyjścia z wielorakiej niewoli, w jaką się zaplątał na skutek odrzucenia jarzma Pańskiego; tamże, s. 67.

570 Tamże, s. 55-56.

571 Tamże, s. 24.

życia". W odniesieniu do ogólnej metody oazy zawartej w haśle „Światło-Życie", na oazie II stopnia dokonuje się poszerzenie świadomości, w tym sensie, że „światłem" jest nie tylko Słowo Boże, ale także znaki i symbole liturgiczne, poprzez które Bóg przemawia do człowieka⁵⁷³.

Inicjacja sakramentalna osnuta w oazie II stopnia wokół Księgi Wyjścia, znajduje swoje dopełnienie i koncentrację wokół pojęcia Tajemnicy Paschalnej Chrystusa. „Exodus" Jezusa, w którym wypełniają się figury i typy pierwszego Wyjścia i prorocze wizje drugiego Wyjścia, osiąga swoją szczytową fazę w Jego paschalnej tajemnicy śmierci i zmartwychwstania. To misterium stanowi przejście do następnej formy w realizowaniu tego wszystkiego, co typicznie zostało ukazane w pierwszym Wyjściu. Tą formą jest „Exodus" chrześcijan, który realizuje się w ich życiu na przestrzeni dziejów Kościoła głównie poprzez chrzest i Eucharystię – sakramenty włączające ludzi w Tajemnicę Paschalną Chrystusa. To wszczepienie w Paschę Chrystusa – w Jego drogę ze śmierci do życia – jest wezwaniem do współurzeczywistniania w życiu drogi Chrystusa – przez umieranie dla grzechu i egoizmu oraz realizowanie postawy bezinteresownej miłości jako drogi nowego życia Nowego Człowieka. Sakramenty są więc ciągłym wezwaniem skierowanym do chrześcijan, aby dokonywali w wierze „wyjścia" ze świata w którym żyją, do świata, który zapoczątkował swoim zmartwychwstaniem Jezus Chrystus.

Dzięki właściwie pojmowanym sakramentom, uczestnik rekolekcji oazowych powinien nauczyć się przeżywać swoje życie w kontekście Bożego planu zbawienia, jako uczestnik historii zbawienia, w egzystencjalnej solidarności z całą wspólnotą Ludu Boże. Oaza powinna uświadamiać, że życie trwa w nieustannym napięciu „wyjścia", że jest czuwaniem „z przepasanymi biodrami" w gotowości wyruszenia w drogę do Ziemi Obiecanej⁵⁷⁴.

Można powiedzieć, że w Oazie II stopnia, podejmuje się wysiłek wychowawczy, aby liturgia stała się źródłem odnowy życia przez odczytywanie jej i przeżywanie jako znaku zobowiązującego⁵⁷⁵. W ten sposób – powie Oazowy Moderator – liturgia w oazie stanie się

źródłem ożywiającym wspólnotę „żywego Kościoła". Stanie się to zaś szczytem przez to, że ży-cie uzgadniane w stałym wysiłku ze światłem Słowa Bożego i liturgii, znajdzie w tej ostatniej

swoją pełną formę wyrazu, stając się przez Chrystusa, w Nim i z Nim uwielbieniem Boga⁵⁷⁶.

573 Tamże, s. 47-48; Treść formacyjna poszczególnych dni ONŻ II stopnia zawarta jest w następujących znakach – hasłach: Niewola, Bóg – Wybawiciel, Bóg z nami (Emmanuel), Bóg wzywa, Bóg posyła, Bóg walczy, Plagi, Obłok, Baranek, Pascha, Zwycięstwo, Manna i woda, Przymierze, Ziemia Obiecana, Droga przez pustynię; zob. ONŻ II stopnia, część B, dni 1-15.

574 Zob. tamże, s. 23-26.

575 Zob. tamże, s. 51.