OBIEKTY PRZEMYSŁOWE WROCŁAWIA INDUSTRIAl BUIlDINGS IN WROCŁAW

S t r e s z c z e n i e

Praca dotyczy obiektów przemysłowych istniejących obecnie oraz w minio-nych latach we Wrocławiu.

Miasto i region mu przyległy stanowiły w XIX w. potęgę przemysłową, przez co pozostawiły po sobie spuściznę w postaci budynków i obiektów. Wiele z nich zosta-ło zniszczonych podczas II wojny światowej. Pozostała tkanka przemyszosta-łowa znajduje się obecnie w różnym stanie technicznym. Nieliczne z nich posiadają projekty rewi-talizacji. Współcześnie panuje moda na przystosowywanie XIX-wiecznych budowli industrialnych do nowych celów. We Wrocławiu trend ten nie cieszy się szczególną popularnością, nie istnieje w pełni zrealizowany projekt adaptacji.

Znaczna część architektury przemysłowej miasta uległa dewastacji bądź wy-burzeniu z przyczyn ekonomicznych. Z powierzchni Wrocławia zniknęło już wiele cennych obiektów o charakterze technicznym i, mimo wielu apelacji, nie zauważa się wyraźnej poprawy tego stanu rzeczy. Rozbiórki oraz brak odpowiedniej ochrony archi- tektury przemysłowej są problemem od kilkunastu lat i wywołują kontrowersyjne dys-kusje nie tylko wśród mieszkańców Wrocławia.

Opracowanie ma na celu pokazanie potencjału budynków przemysłowych we Wrocławiu. Poprzez odpowiednie planowanie przestrzenne i architektoniczne można zachować dorobek minionych pokoleń. Budynki ze względu na trwałą konstrukcję stanowią doskonałe obiekty pod adaptację na nowe funkcje. Dziedzictwo historyczne powinno być przedkładane nad interesy ekonomiczne. Podążając za wzorcami zachod-nimi lub nawet z innych miast Polski, warto stworzyć nowy wizerunek Wrocławia – nowoczesnego poprzez wykorzystanie atutów swoich zabytków.

SKN Budownictwa

Instytut Budownictwa i Infrastruktury Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autor

Edyta Piasna ^{Opiekun naukowy}dr inż. Radosław Tatko

CERAMICZNE WYROBY BUDOWlANE CERAMIC MATERIAlS FOR BUIlDING PURPOSES

S t r e s z c z e n i e

Ceramiczne wyroby budowlane są jednym z najbardziej rozpowszechnionych budulców, wykorzystywanych w różnych sektorach budownictwa.

Pierwsze wyroby tego typu powstały już w starożytnym Egipcie ok. 4000 lat p.n.e. Cegły powstające poprzez wypalanie na słońcu mieszaniny gliny i słomy, przez stulecia służyły jako podstawowy budulec używany do wznoszenia budowli sakral-nych, fortyfikacji jak i zwykłych domów.

Wraz z upływem czasu wyroby ceramiczne ewoluowały od prostych prosto-padłościennych bloków spieczonej gliny do znanych obecnie form pustaków i cegieł. Wraz z postępem inżynierii materiałowej do produkcji wyrobów ceramicznych oprócz gliny zaczęto stosować szereg dodatków chemicznych i organicznych (m.in. drobnych trocin odpowiedzialnych za porowatą strukturę ceramiki pofryzowanej). Dodatki te w znaczący sposób mają wpływ na właściwości fizyczne i mechaniczne produktu koń-cowego.

Różnorodność asortymentu wyrobów i zróżnicowanie cech fizycznych i me-chanicznych pozwala projektantowi w sposób optymalny kształtować konstrukcje bu-dowli ze względu na jej funkcjonalność.

Ceramika znalazła zastosowanie nie tylko w typowych konstrukcjach muro-wych, ale także w bardziej złożonych układach przestrzennych, jakimi są sklepienia.

szero-SKN Budownictwa

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autor

Daniel Czekaj ^{Opiekun naukowy}dr inż. Radosław Tatko

OCENA STANU TECHNICZNEGO FORTU CAVAROllA – WElIKI BRIJUN – CHORWACJA

ESTIMATION OF THE TECHNICAl CONDITION OF CAVAROllA’S FORT – WElIKI BRIJUN – CROATIA

S t r e s z c z e n i e

Fort Cavarolla należy do systemu fortów dawnej twierdzy Pula, stanowiącej ważny punkt obrony cesarstwa austro-węgierskiego. Umiejscowiony jest na najwięk-szej wyspie archipelagu Brijuni – Welikim Brijunie. W chwili obecnej nie spełnia on swojej pierwotnej funkcji, a widoczny brak ingerencji człowieka nie wpływa korzystnie na jego stan techniczny. Prace naszego koła miały m.in. na celu wykonanie oceny stanu technicznego konstrukcji obiektów budowlanych na przykładzie fortu Cavarolla.

Głównym budulcem wykorzystywanym do wzniesienia fortu jest pozyskiwany lokalnie, ciosany kamień. Mimo starannej selekcji nie udało się w całości wyelimino-wać niepełnowartościowych elementów, na powierzchni których dochodzi do przyspie-szonej erozji biologicznej i mechanicznej, na skutek której powstaje szereg odprysków i szczelin, tworząc tym samym doskonałe warunki do rozwijania się zieleni inwa- zyjnej.

Szczególnie niekorzystny okazuje się klimat śródziemnomorski oraz bezpo-średni wpływ bardzo wilgotnego i zasolonego powietrza znad Morza Adriatyckiego. Czynniki te doprowadzają do bardzo silnego zniszczenia elementów konstrukcyjnych wykonanych ze stali, która nie ma właściwego zabezpieczenia antykorozyjnego. Przy-czyniają się także (ze względu na panujące wysokie temperatury) do powstawania od-kształceń termicznych, powodujących tworzenie się bardzo dużych pęknięć.

SKN Architektury Krajobrazu

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autor

Rafał Kwiatkowski ^{Opiekun naukowy}dr inż. arch. Jerzy Potyrała

BADANIA ARCHITEKTONICZNE NA BATERII CAVAROllA W TWIERDZY PUlA W CHORWACJI

ARCHITECTURAl STUDIES THE BATTERY CAVAROllA FORTRESS PUlA, CROATIA

S t r e s z c z e n i e

Już po raz trzeci studenci architektury krajobrazu wraz z opiekunami wzię-li udział w Międzynarodowych Warsztatach Architektury Fortecznej w Chorwacji. W terminie od 2 do 11 września 2009 r. na zaproszenie ministerstwa kultury Chorwacji gościli w rządowym ośrodku na wyspie Weliki Brijuni. Miejsce szczególne, położone kilkanaście minut drogi morskiej od portu w Fažanie, wyróżniające się unikatowym krajobrazem kulturowym i przyrodniczym, a od 1983 r. stanowiące Park Narodowy Wysp Brijuni.

Opracowaniem objęta została Bateria Cavarolla, pochodząca z okresu I wojny światowej. Pod opieką dr. inż. arch. Jerzego Potyrały przeprowadzone zostały inwen-taryzacje: architektoniczna oraz zieleni. Oceniono ubytki i zniszczenia elewacji fortu spowodowane przez inwazyjną działalność roślin. Na postawie wykonanych szkiców, notatek oraz dokumentacji fotograficznej sporządzono materiał graficzny i wytyczne do ochrony tego obiektu.

Wskazano rośliny do natychmiastowego usunięcia ze względu na destrukcyjny wpływ korzeni na strukturę muru oraz kompozycyjne wycinki odsłaniające osie wi-dokowe. Zwrócono też uwagę na pozytywne cechy szaty roślinnej niestanowiącej za-grożenia dla obiektów, a wręcz przeciwnie podnoszące ich wartość estetyczną, tworząc ciekawe formy wraz z budowlami. Wstępnie wyróżniono celowe nasadzenia forteczne

SKN Architektury Krajobrazu

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autorzy: Aleksandra Staszewska Alicja Romaniak Natalia Szponar Wanda Sobieraj Katarzyna Poręba Opiekun naukowy dr inż. arch. Jerzy Potyrała

ARCHITEKTONICZNA KONCEPCJA ZAGOSPODAROWANIA