STRUKTURA TROFICZNA SWOBODNIE ŻYJĄCYCH NICIENI (nEmatoda) PRZYBRZEŻNEJ STREFY ADRIATYKU

TROPHIC STRUCTURE OF FREE-lIVING NEMATODES (nEmatoda) IN THE NEAR-SHORE REGION OF ADRIATIC SEA

S t r e s z c z e n i e

Meiobentos jest jednym z komponentów biocenoz bentosowych ekosystemów wodnych. Stanowi go grupa organizmów bezkręgowych, wielokomórkowych, któ-rych wielkość ciała, określona wielkością boku oczka sita, zawiera się między 0,063 a 0,5 mm.

Celem pracy było przedstawienie zmian zachodzących w zespołach meiobento-sowych w morzu o pełnym zasoleniu.

Materiał badawczy zebrany został jednorazowo we wrześniu 2009 r. na 5 sta-nowiskach zlokalizowanych w przybrzeżnej strefie Morza Adriatyckiego. Określono strukturę jakościowo-ilościową meiobentosu, a dla dominujących w osadzie swobod-nie żyjących nicieni – także strukturę troficzną. Interpretację wyników wykonano na podstawie matematycznych metod analizy wielu zmiennych, posługując się pakietem komputerowym PRIMER.

Meiobentos w osadzie reprezentowany był przez 12 taksonów rangi ponad-gatunkowej, z których zasadniczo tylko 3, tj. Nematoda, Harpacticoida i Turbellaria

SKN Biotechnologów

Sekcja Biotechnologów Zwierząt Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie Autorzy:

Dominika Baj Sylwia Nisztuk

Opiekun naukowy

dr inż. Iwona Rozempolska-Rucińska

IDENTYFIKACJA POlIMORFIZMU SNP GENU FSHB W POPUlACJI KUR NIEŚNYCH

IDENTIFICATION OF SINGlE NUClEOTIDE POlIMORPHISM OF FSHB GENE IN lAYING HENS

S t r e s z c z e n i e

Prowadzone analizy były wstępnym etapem badań, zmierzającym do poszu-kiwania genów kandydujących, które mogą być wykorzystane w doskonaleniu cech wylęgowych kur. W analizach wykorzystano gen hormonu folikulotropowego FSHB, którego produkty związane są z funkcjonowaniem układu rozrodczego ptaków. Przy wyborze fragmentu genu do analiz kierowano się obecnością domen białkowych oraz odcinków CDS na mRNA. Materiał do badań stanowiła krew pobrana z żyły skrzy-dłowej od 10 kur rasy Rhode Island White. Wyizolowany genomowy DNA poddano ocenie jakościowej i ilościowej. Posłużył on do amplifikacji wybranych sekwencji me-todą PCR, przy użyciu uprzednio zaprojektowanych w programie Primer3 – starterów. Podczas projektowania starterów uwzględniono długość amplifikowanej sekwencji, pozycję nukleotydu za starterem, długość starterów, temperaturę topnienia oraz procen-tową zawartość zasad GC. Startery oraz ich przydatność w reakcji PCR przetestowano

in silico, wykorzystując w tym celu program OligoAnalyzer3.1. Zweryfikowano w ten

sposób możliwość powstawania struktur drugorzędowych, a także wartość delty G, co pozwoliło na wybór stosunkowo najlepszej pary starterów. W stosunku do zaprojekto-wanych starterów dokonano optymalizacji reakcji PCR, wynikiem czego było otrzy-manie specyficznego produktu. Uzyskany produkt PCR wykorzystano dalej w reakcji sekwencjonowania DNA, na którą składały się PCR sekwencyjny oraz oczyszczanie jego produktów, a następnie wizualizacja wyników reakcji w automatycznym anali-zatorze kapilarnym. Przy użyciu programu ChromasPro dokonano analizy uzyskanej sekwencji w celu określenia występowania lub braku mutacji punktowych i tym samym sprawdzenia przydatności badanego fragmentu genu do dalszych badań. W

analizowa-SKN Hodowców Trzody Chlewnej Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy Autorzy: Bartosz Czarniak Agnieszka Krusik Błażej Kwiatkowski Opiekun naukowy dr inż. Jan Dybała

PORÓWNANIE IlOŚCI POBRANEJ WODY PRZEZ PROSIĘTA SSĄCE W OKRESIE ZIMOWYM I lETNIM

A COMPARISON OF THE qUANTITY OF TAKEN WATER BY SUCKlING PIGlETS IN WINTER AND SUMMER

S t r e s z c z e n i e

Woda to niezbędny składnik komórek organizmu człowieka, zwierząt, a tak-że wszystkich organizmów, jakie zalicza się do świata ożywionego. Wchodzi ona w skład płynów ustrojowych oraz jest rozpuszczalnikiem większości składników po-karmowych. Spożycie wody przez prosięta od pierwszych dni życia jest więc istotnym czynnikiem wpływającym na ich wzrost i rozwój.

Celem badania było wykazanie ilości wody pobieranej przez prosięta w okresie 28-dniowej laktacji, z wyodrębnieniem sezonu zimowego i letniego. Prosięta, nieza-leżnie od okresu obserwacji, rozpoczęły pobieranie wody w trzecim dniu życia, której zużycie w zimie wynosiło średnio 2,26 ml, a w lecie 10,76 ml na jedno prosię. Wraz z wiekiem ilość pobieranej wody w obu okresach wzrastała i w 28. dniu życia wy-nosiła średnio na jedno prosię: zimą 151,86 ml, a latem 187,49 ml. Średnie dzienne spożycie wody na jedno prosię w sezonie zimowym wynosiło 52,13 ml, natomiast w okresie letnim 119,66 ml. Duże różnice w pobieraniu wody przez prosięta ssące w badanych okresach mogą wynikać z dużych różnic temperatur w chlewni. Średnia tem-peratura w chlewni (poza legowiskiem prosiąt) zimą wynosiła 10,4°C, a latem 22,1°C. W dniu odsadzenia średnia masa prosiąt w okresie zimowym wyniosła 5,8 kg, natomiast

KN Pasjonatów Hodowli Bydła

Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy Autorzy: Łukasz Zamojdzin Maciej Ziemer Anna Dudkiewicz Karol Szczepanek Sylwia Banasiak Honorata Kozłowska Opiekun naukowy dr inż. Mariusz Bogucki

AKTYWNOŚć DOBOWA BUHAJKÓW OPASOWYCH W WARUNKACH CHOWU WOlNOSTANOWISKOWEGO

CIRCADIAN ACTIVITY OF THE FATTENED BUllS IN lOOSE HOUSING SYSTEM

S t r e s z c z e n i e

Każdy gatunek zwierząt gospodarskich cechuje określona specyfika zachowań, której znajomość jest konieczna w szeroko rozumianej optymalizacji ich chowu i użyt-kowania.

Przedmiotem pracy była charakterystyka podstawowych form zachowań, jak również określenie częstotliwości wykonywania poszczególnych czynności przez bu-hajki opasowe rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej utrzymywane wolnostanowisko-wo, uwzględniając porę dnia i nocy. W tym celu przeprowadzono trzy całodobowe obserwacje zwierząt, odnotowując w piętnastominutowych odstępach czasu wykony-wanie określonych czynności (pobieranie paszy, stanie i przemieszczanie się, leżenie). Na podstawie uzyskanych rezultatów stwierdzono, że buhajki średnio przez około 24% doby (5,7 godz.) pobierały paszę, przy czym najintensywniej przez pierw-sze 1,5 godz. po jej zadaniu. Podobny okres czasu spędzały w pozycji stojącej bądź przemieszczając się. Pozostałą część doby (52,8% – 12,7 godz.) zwierzęta odpoczy-wały w pozycji leżącej, przy czym bardziej preferoodpoczy-wały leżenie na lewym boku (8,3 godz.) niż na prawym (4,4 godz.). Zdecydowanie większą aktywność pobierania paszy przejawiały buhajki w czasie dnia, kiedy to na tę czynność przeznaczały 4,6 godz. wo-bec 1,2 godz. nocą. W czasie nocy 8,6 godz. zwierzęta odpoczywały, leżąc, przy czym ponad dwukrotnie częściej wybierały pozycję leżenia na boku lewym.

SKN Hodowców Drobiu

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Autorzy:

Krzysztof Kałużny Marta Wdowikowska

Opiekun naukowy dr inż. Maria Chrzanowska

PTAKI RUDY SUŁOWSKIEJ