• Nie Znaleziono Wyników

of Interior Ministry of the Polish People’s Republic

W dokumencie UNIVERSITAS GE DA NEN SIS t. 49 (Stron 175-181)

Summary

The article presents the development of the Neocatechumenal Way in Lublin, Warsaw, Gdansk, Lodz and Gdynia in the communist period in the years 1976-1985.

Informations about the Neocatechumenate have been found in the materials of the security service on the Jesuits in Poland.

Initially, Neocatechumenate had a base in the Jesuit parishes. Over time, the Jesuits were less and less engaged in Neokatechechumenate. The relation of individual Jesuits for this type of pastoral illustrate the denunciations delivered by the secret collaborator of ps. “Tadeusz”.

Key words: secret police, the Roman Catholic Church, history, Neoca-techumenate, Polish People’s Republic, the Jesuits.

Bibliografia:

Archiwalia:

Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie (dalej: AIPN BU):

00275/89 (15177/I), t. 1, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Teczka Personalna tajnego współpracownika Pseudonim „Jerzy”, Nr ewidencyjny 7006, 3.07.1980 r.-29.09.1982 r.

0608/277, Sprawa kontrolna krypt. ,,Niepoprawny” dotycząca ks. Stanisława Miecz-nikowskiego, 1977-1988 (PDF).

01283/1123, cz. 3, Departament IV MSW. Zakony męskie. Jezuici. C. d. sprawy obiektowej krypt. ,,Bystrzy” dotyczącej jezuitów nr 6812. Tom II. 06.03.71-06.12.78 (PDF).

01283/1123, cz. 4, Departament IV MSW. Zakony męskie. Jezuici. C. d. sprawy obiektowej krypt. ,,Bystrzy” dotyczącej jezuitów nr 6812. Tom III. 30.06.71-21.12.77 (PDF).

01283/1123, cz. 5, Departament IV MSW. Zakony męskie. Jezuici. C. d. sprawy obiektowej krypt. ,,Bystrzy” dotyczącej jezuitów nr 6812. Tom IV. 21.06.72-17.

11.73 (PDF).

01283/1126, Sprawa obiektowa. C. d. sprawy obiektowej krypt. ,,Bystrzy” dotyczącej jezuitów, 1984-1985 (PDF).

01283/1127, Materiały wyłączone ze sprawy obiektowej krypt. ,,Bystrzy” (PDF).

175 Mateusz Ihnatowicz

Wspomnienia:

Argüello K., Kerygmat ,,Trzej Aniołowie”. Opactwo św. Dominika z Sory (Ne-apol) 8 czerwca 2012 roku, w: K. Argüello, Kerygmat. Z ubogimi w barakach.

Doświadczenie Nowej Ewangelizacji: missio ad gentes, Prezentacja: Kardynał Antonio Cañizares Llovera, Komentarz: Kardynał Christoph Schönborn, Lublin 2013, s. 81-126.

Pełka F. ks. SI, Droga Neokatechumenalna. Początki w Polsce. Wspomnienia, Gdynia 2013.

Opracowania:

Anuth B. S., Der Neokatechumenale Weg. Geschichte – Erscheinungsbild – Recht-scharakter, Würzburg 2006.

Anuth B. S., Der Neokatechumenale Weg: erfolgreich, innovativ, umstritten. Zur Institutionalisierung einer „Bewegung“ in der römisch-katholischen Kirche, „Archiv für katholisches Kirchenrecht“ 182 (2013), s. 103-160.

Anuth B. S., Ist der „Weg“ am Ziel? Nun sind auch die Eigenriten des Neokatechu-menats kirchlich anerkannt, „Herder-Korrespondenz“ 66 (2012), s. 119-123.

Bendkowski K., Droga Neokatechumenalna – znak Kościoła misyjnego w parafiach,

„Sosnowieckie Studia Teologiczne” 4 (1999), s. 41-60.

Biela B., Katechumenat chrzcielny dorosłych w Kościele posoborowym, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” t. 37, z. 1 (2004), s. 199-202.

Bleistein R. SJ: Das Neukatechumenat. Zwischen Erwachsenenkatechese und Kir-chenpolitik, „Stimmen der Zeit“ 7 (1992), s. 435-448.

Brzezińska M., Każde kolejne dziecko wyzwala od poprzedniego, „Fronda” 66 (2013), s. 116-131.

Brzeziński D., Katechumenalny i mystagogiczny charakter roku liturgicznego: hi-storia i teraźniejszość, „Studia Theologica Varsaviensia”, r. 47, nr 1 (2009), s. 27-47.

Buksik D. ks., Dojrzałość religijna osób należących do Wspólnot Neokatechume-nalnych, „Seminare. Poszukiwania Naukowo-Pastoralne” 19 (2003), s.

442-444.

Ciompa P., W sprawie Neokatechumenatu - odpowiedź osobista, „Christianitas”

5 (2000), s. 194-197.

Chomicka E., Polowanie na sekciarzy: o kontrowersjach związanych z „Drogą Neokatechumenalną”, „Przegląd Religioznawczy” 1 (2003), s. 115-132.

Czerska M., Rodzina w misji, „Pastores” 4 (2009), s. 50-57.

Czerwiński Z. ks., Przekazywanie wiary dzieciom w rodzinie w doświadczeniu Drogi Neokatechumenalnej, w: Wychowanie chrześcijańskie: między tradycją a współczesnością, red. A. Rynio, Lublin 2007, s. 1027-1038.

176 Rozwój Neokatechumenatu w latach 1976-1985 na podstawie...

Devoto P. , Il neocatecumenato. Un’iniziazione cristiana per adulti, Gennaio 2004.

Dujarier M., Krótka historia katechumenatu, przeł. A. Świeykowska i U. Grajczak, opr. A. Wojnowski, Poznań 1990.

Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy (1564-1995), red.

L. Grzebień SJ i inni, Kraków 2004.

Górka B., Wybrane modele katolickiego myślenia religijnego na tle modelu Kościoła apostolskiego, „Świat i Słowo” 2 (23)/2014, s. 99-129.

Grossfeld J., Kościół – wspólnota księży i świeckich, „Znak” 9 (2001), s. 32-39.

Grygorcewicz Z., Maryja w katechezie wspólnot neokatechumenalnych, „Salvatoris Mater” 2 (2001), s. 119-168.

Hertel P., Glaubenswächter. Katholische Traditionalisten im deutschsprachigen Raum.

Allianzen – Instanzen – Finanzen, Würzburg 2000.

Hofer T. M., Gottes rechte Kirche. Katholische Fundamentalisten auf dem Vormarsch, Wien 1998.

Ihnatowicz M., Lubelska kolebka neokatechumenatu w Polsce pod lupą SB, „Uni-versitas Gedanensis” 24/43-44 (2012), s. 131-147.

Kiernikowski Z. bp, Recenzja w sprawie nadania Francisco (Kiko) Argüello tytułu doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w: K. Argüello, Doktor Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2013, s. 13-23.

Krakowiak Cz., Założenia teologiczne rytuału „Obrzędy chrześcijańskiego wtajem-niczenia dorosłych”, „Roczniki Teologiczne” 6 (1996), s. 43-58.

Kulbacki P., W świecie, a nie ze świata – droga katechumena ku światu, „Roczniki Liturgiczne” 1 (2009), s. 227-237.

Kwiecień T., Wiara nieochrzczonych, „W Drodze” 1 (2007), s. 4-19.

Lasota M., O raporcie sejmowej komisji poświęconym Samodzielnej Grupie „D”

w MSW, „Biuletyn Instytut Pamięci Narodowej” 1 (2003), s. 27-56.

Maćkowski A., Wtajemniczenie chrześcijańskie dzieci i młodzieży w wieku szkol-nym na podstawie wskazań Noty pastoralnej Rady Stałej Konferencji Episkopatu Włoch, „Colloquia Theologica Ottoniana” 1 (2006), s. 55-79.

Marczewski M., Katechumenat chrzcielny dorosłych w Kościele posoborowym,

„Roczniki Teologiczne” t. 52, z. 8 (2005), s. 432-440.

Monicault de A., Droga do Słowa, tł. z fr. A. Kuryś, „Pastores” 2 (2004), s. 136-143.

Musiał F., Podręcznik bezpieki. Teoria pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa w świetle wydawnictw resortowych Ministra Spraw Wewnętrznych PRL (1970-1989), Kraków 2007.

177 Mateusz Ihnatowicz

Neokatechumenat (włoska redakcja „Communio”; tł. L. Balter), „Communio”

r. 3, nr 1 (1983), s. 46-56.

O’Malley J.W. SJ, Pierwsi jezuici, tłum. Zespół, rewizja i opracowanie przekładu B. Steczek SJ, Kraków 2007.

Paziewski M., O. Bronisław Sroka, w: Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956-1989, t. 3, red. J. Skórzyński, P. Sowiński, M. Strasz, Warszawa 2006, s. 251-253.

Pek K., Przynajmniej raz przeżyć Paschę, „Pastores” 1 (2003), s. 64-68.

Pérez Blázquez R., Neo-Catechumenal Communities, Madrid 1985.

Rozśpiewani misjonarze, „Ewangelista” 20/271 z 2 grudnia 2012 r., s. 8.

Sielepin A., Inicjatywy duszpasterskie. Katechumenat, rozm. przepr. W. Zagrodzki,

„Homo Dei”, r. 80, nr 4 (2011), s. 122-130.

Sielepin A. s. CHR, Katechumenat pochrzcielny, „Anamnesis” 12 (1998), s. 45-55.

Sielepin A. s. CHR, Skrutynia w katechumenacie, „Anamnesis” 14 (1998), s. 37-41.

Sielepin A. s. CHR, Współczesny katechumenat dorosłych w procesie formowania wiary, „Przegląd Homiletyczny” 16 (2012), s. 89-104.

Skiba P., Neokatechumenat propozycją katechezy parafialnej, w: Katecheza parafialna - reaktywacja: duszpasterstwo katechetyczne w parafii, red. R. Chałupniak, J.

Kochel, J. Kostorz, Opole 2006, s. 227-236.

Sokołowski P.A., Nova et Vetera w życiu Neofity: próba krótkiej syntezy z punktu widzenia teologii misji, „Nurt SVD” r. 41, z. 1/2 (2007), s. 151-182.

Stępczak J., Apostołowie trzeciego milenium, „Pastores” 3 (2005), s. 146-152.

Śmigiel W., Eklezjalność drogi neokatechumenalnej, „Roczniki Teologiczne” t.

54, z. 6 (2007), s. 365-377.

Urquhart G., Im Namen des Papstes. Wie ultrakonservative Organisationen die Macht in der Kirche übernehmen, München 1995.

Weron E., Dyl J. , Biuletyn teologii laikatu, „Collectanea Theologica” 4 (2003), s. 151-162.

Wielecki K., Wyświęceni wzrastają we wspólnocie, „Pastores” 2 (2010), s. 135-142.

Wojsz A. , Droga neokatechumenalna i nowa ewangelizacja, „Homo Dei” 2 (1999), s. 81-87.

Zostali posłani, „Gość Warszawski” 9/374 z 26 lutego 2006 r., s. 1.

178 Rozwój Neokatechumenatu w latach 1976-1985 na podstawie...

Opracowania internetowe:

Kluz G. o., Officium Secretum - Pies Pański, w: List do Przyjaciół Klasztoru, http://www.lublin.dominikanie.pl/stare/id_nowaera.html (dostęp:

29.10.2015 r.).

Marschalek M., religion.ORF.at, Neokatechumenat: Die strenge Schule der Ka-tholiken, w: http://religion.orf.at/stories/2587842/ (dostęp: 30.10.2015 r.).

The Way of Despair, w: http://anticammino.weebly.com/anti-neocat-links.html (dostęp: 30.10.2015 r.).

Nota o autorze:

Dr Mateusz Ihnatowicz – ur. 1984 r., doktor nauk humanistycznych, historyk dziejów najnowszych Polski, archiwista. Publikował w następu-jących czasopismach naukowych: „Almanach Historyczny”, „Roczniki Teologiczne” (KUL), „Studia Gdańskie”, „Universitas Gedanensis”. 27 lipca 2015 r. obronił pracę doktorską pt. Prowincja Wielkopolsko-Mazo-wiecka Jezuitów w świetle materiałów aparatu bezpieczeństwa (1945-1989) (Uniwersytet Gdański, Gdańsk 2015) powstałą pod kierunkiem dr. dr.

hab. Bogusława Górki, prof. UG. W kręgu jego zainteresowań znajdują się dzieje chrześcijaństwa, zakon jezuitów oraz nowe ruchy religijne.

Nie posiadający stałego zatrudnienia.

Adres: ul. Cumowników 7, 80-299 Gdańsk.

E-mail: MateuszIhnatowicz@gmail.com

179 Mateusz Ihnatowicz

Universitas Gedanensis”, R. 26, 2015, t. 49, ss. 181-197

Ks. Zdzisław Kropidłowski (Bydgoszcz-Gdańsk)

„Republika listów” w holenderskiej wersji

W dokumencie UNIVERSITAS GE DA NEN SIS t. 49 (Stron 175-181)