• Nie Znaleziono Wyników

1.5.1 Badanie przewodnictwa powietrznego

Poziomy progu słyszenia można określić, podając sygnały pomiarowe do uszu pacjenta za pomocą słuchawek nausznych, słuchawek dousznych lub głośników (przewodzenie powietrzne – AC). Celem badania audiometrycznego AC jest ustalenie progu słyszenia. Test może określić głębokość niedosłuchu dla przewodnictwa powietrznego, ale nie jest w stanie rozróżnić między zaburzeniem przewodzeniowym a odbiorczym.

1.5.2 Badanie przewodnictwa kostnego

Poziomy progowe słyszenia można określić, podając sygnały pomiarowe za pomocą słuchawki kostnej (przewodzenie kostne – BC). Celem audiometrycznego badania BC jest ustalenie progu słyszenia. Test pozwala określić ubytek BC w połączeniu z ubytkiem AC. Umożliwia odróżnienie zaburzeń przewodzeniowych od odbiorczych.

1.5.3 Maskowanie

Badanie z użyciem maskowania staje się konieczne, gdy próg słyszenia różni się znacząco dla ucha lewego i prawego. Istnieje możliwość, że podczas badania słabszego ucha dźwięk przekazywany jest również poprzez przewodnictwo kostne do obydwu uszu. Nazywa się to

„przesłuchem międzyusznym”.

8528544 wer. 1 5 08/06/2021

Przesłuch międzyuszny występuje często podczas badania przewodnictwa kostnego, może się także pojawić podczas badania przewodnictwa powietrznego. Dla przesłuchu międzyusznego istotny jest poziom dźwięku docierającego do ucha przeciwnego.

Różnica pomiędzy oryginalnym sygnałem pomiarowym w uchu badanym i sygnałem wychwyconym przez ucho przeciwne nazwana jest „tłumieniem międzyusznym”.

Dla pomiaru przewodnictwa kostnego tłumienie międzyuszne wynosi od 0 do 15 dB.

Dlatego też przesłuch międzyuszny w przewodnictwie kostnym możliwy jest nawet, gdy różnica w ubytku słuchu między uchem lewym i prawym jest niewielka.

1.5.4 Audiometria tonalna

Audiometria tonalna to najważniejsze badanie słuchu pozwalające określić próg słyszenia u danego pacjenta. Pomaga określić stopień i rodzaj ubytku słuchu, a tym samym stanowi podstawę do diagnozy i dalszego leczenia.

Standardowa audiometria tonalna obejmuje pomiary w zakresie częstotliwości od 125 Hz do 8 kHz.

W niniejszym podręczniku użytkownika jest również nazywana Testem tonalnym lub Tonem.

1.5.5 Audiometria HF

Audiometria HF – wysokoczęstotliwościowa -jest rozszerzeniem audiometrii tonalnej.

Umożliwia ona pomiar progu słyszenia dla częstotliwości od 9 kHz do 16 kHz.

1.5.6 Audiometria mowy

Test słowny umożliwia przeprowadzenie szeregu testów audiometrii mowy.

Audiometria mowy to podstawowa metoda badania ubytku słuchu. Wraz z audiometrią tonalną może pomóc w określeniu stopnia i rodzaju ubytku słuchu. Audiometria mowy służy do określenia progu rozumienia mowy i zdolności rozpoznawania słów.

W niniejszym podręczniku użytkownika jest również nazywana Testem słownym lub Mową.

1.5.7 Test słowny Freiburgera

Test słowny Freiburgera jest stosowany głównie w krajach niemieckojęzycznych w celach diagnostycznych oraz przy dopasowywaniu aparatów słuchowych. Lista numerów wielosylabowych służy do określenia ubytku słuchu dla mowy (poziom mowy w dB dla 50% prawidłowych powtórzeń). Następnie za pomocą list słów jednosylabowych określa się ubytek w obszarze rozumienia (w %) jako różnicę między poziomem 100% a największym możliwym poziomu rozumienia słów jednosylabowych.

1.5.8 Test QuickSINTM

Test QuickSINTM to badanie mowy w szumie. Został on opracowany do szybkiej oceny spadku współczynnika sygnał-szum (SNR) i ilościowej oceny zdolności pacjenta do słyszenia w hałasie. Polega na prezentacji listy sześciu zdań z pięcioma kluczowymi wyrazami na zdanie w hałasie powodowanym przez cztery osoby mówiące. Zdania są prezentowane z uprzednio zarejestrowanym współczynnikiem sygnał-szum malejącym w krokach co 5 dB w przedziale od 25 (bardzo łatwe) do 0 (ekstremalnie trudne).

1.5.9 Próba Stengera

Próba Stengera jest testem potwierdzającym jednostronny ubytek słuchu o nieznanej etiologii. Próba Stengera opiera się na zasadzie, że gdy dwa tony o tej samej częstotliwości są prezentowane jednocześnie do obu uszu, odbierany jest tylko ton głośniejszy.

8528544 wer. 1 6 08/06/2021

1.5.10 Rodzaje testów

1.5.10.1 Ogólne informacje

Opisane funkcje testowe obejmują kilka różnych rodzajów testów. Testy audiometryczne obsługują następujące rodzaje testów.

1.5.10.2 Poziom słyszenia (HL)

Poziom HL określa się za pomocą audiometrii tonalnej i pokazuje on próg słyszenia pacjenta. Próg słyszenia jest oceniany dla każdej z różnych częstotliwości: Jedną z metod wyznaczania progu słyszenia jest zwiększanie intensywności (poziomu słyszenia) dla każdej częstotliwości, aż do momentu, gdy pacjent wskaże, że słyszy dźwięk. Jako bodźce są stosowane tony sinusoidalne lub modulowane (częstotliwościowo) o różnych częstotliwościach.

1.5.10.3 Najbardziej komfortowy poziom słyszenia (MCL)

Badanie MCL można przeprowadzić przy wykorzystaniu jako bodźców zarówno tonu czystego, jak i mowy. Celem jest określenie poziomu MCL dla pacjenta w przypadku danego bodźca. Zostaje określony poziom słyszenia lub ciśnienia akustycznego, na którym bodziec jest najbardziej komfortowy. Niniejszy poziom można opisać jako poziom, na którym pacjent będzie słyszał komfortowo przez dłuższy czas.

1.5.10.4 Dyskomfortowy poziom słyszenia (UCL)

Badanie UCL przeprowadzić można przy wykorzystaniu, jako bodźców zarówno tonu prostego, jak i mowy. Celem tego badania jest określenie poziomu słyszenia lub poziomu ciśnienia akustycznego, przy którym bodziec staje się dla pacjenta dyskomfortowy. UCL określa się jako poziom graniczny pomiędzy odbiorem sygnału pomiarowego jako bardzo głośny i zbyt głośny. Informacja ta jest niezbędna do określenia górnej granicy zakresu dynamicznego słuchu pacjenta.

1.5.10.5 Z aparatami (zależne od konfiguracji)

Aby zweryfikować dopasowanie aparatów słuchowych, można również ocenić próg słyszenia w polu akustycznym z aparatami słuchowymi. Do określenia progów słyszenia z aparatem można stosować te same metody, co do wyznaczania HL.

1.5.10.6 Próg rozpoznawania mowy (SRT)

SRT to minimalny poziom słyszenia mowy, przy którym dana osoba jest w stanie rozpoznać 50% prezentowanej mowy. Progi rozpoznawania mowy są zwykle określane dla słów wielosylabowych w obu uszach.

1.5.10.7 Wynik rozpoznawania słów (WRS)

Test WRS jest wykonywany przy użyciu listy jednosylabowych słów, które są prezentowane na takim poziomie, aby zmaksymalizować słyszalność bez powodowania dyskomfortu związanego z głośnością. Liczba prawidłowych słów jest określana na podstawie liczby słów prezentowanych podczas testu WRS. Test WRS jest wskaźnikiem rozumienia mowy.

8528544 wer. 1 7 08/06/2021

Przepisy bezpieczeństwa

W tym punkcie podano ważne informacje dotyczące:

korzystania z podręcznika użytkownika

aspektów wymagających szczególnej uwagi

obowiązków klienta

wyjaśnienia wszystkich użytych symboli

ważnych przestróg i ostrzeżeń, które należy uwzględnić podczas całego czasu obsługi urządzenia

W dokumencie Instrukcja obsługi MA 42 (Stron 5-8)

Powiązane dokumenty