Niemcy przyjmują obowiązek zwrócenia Chinom w okresie dwunastu miesię
cy po uzyskaniu przez niniejszy Traktat mocy obowiązującej wszelkich przyrzą
dów astronomicznych, które wojska ich w latach 1900—1901 zabrały z Chin.
Niemcy zobowiązują się również do zapłacenia wszelkich kosztów, które wyniknąć mogą przy dokonaniu tego zwrotu, włącznie z kosztami rozebrania, za
pakowania, przewozu, ustawienia nanowo w Pekinie oraz ich asekuracji.
ARTYKUŁ 132.
»
Niemcy zgadzają się na zniesienie umów, od rządu chińskiego uzyskanych, na których podstawie zbliżyć obecnie niemieckie koncesje w Hean-Kou i w Tien- Tsin.
Chiny, powróciwszy do wykonywania swych praw zwierzchnictwa nad rzeczonemi terenami, oświadczają chęć ich otwarcia na użytek międzynarodowe
go osiedlenia oraz handlu. Oświadczają dalej, że zniesienie umów, na których podstawie koncesje te obecnie istnieją, nie powinno naruszać praw własności obywateli Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych, którzy posiadają par
cele na tych koncesjach.
ARTYKUŁ 133.
Niemcy zrzekają się wszelkich pretensji do Rządu chińskiego lub któregokol
wiek z Rządów sprzymierzonych i stowarzyszonych, z racji internowania w Chi
nach obywateli niemieckich i powrotu ich • do kraju — Niemcy zrzekają się również wszelkich pretensji z powodu zajęcia okrętów niemieckich w Chi
nach, likwidacji, oddania pod sekwestr, zajęcia i dysponowania majątkiem, praw a
mi i udziałami niemieckiemi w tymże kraju od 14 sierpnia 1917 począwszy. Jed
nakże postanowienie powyższe nie ma naruszać praw stron zainteresowanych w przeprowadzeniu każdej z tych likwidacji; praw a te są uregulowane postano
wieniami Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
ARTYKUŁ 134.
Niemcy zrzekają się na rzecz Rządu J. M. Monarchy Brytanji majątku Pań
stw a niemieckiego w koncesji brytańskiej Shameen, w Kantonie. Niemcy zrzekają się na rzecz Rządów francuskiego i chińskiego łącznie własności szkoły niemiec
kiej, położonej w koncesji francuskiej w Shanghai.
D Z I A Ł III.
S Y J R A.
ARTYKUŁ 135.
Niemcy uznają za upadłe z dniem 22 lipca 1917 roku wszelkie traktaty, kon
wencje lub porozumienia, zaw arte przez nie z Syjamem, oraz wszystkie praw a,
tytuły i przywileje z nich wynikające, jak również wszelkie praw a sądownictwa konsularnego w Syjamie.
ARTYKUŁ 136.
Wszelki majątek i własność Rzeszy lub Państw niemieckich w Syjamie prze
chodzą bez odszkodowania na pełną własność Rządu syjamskiego, z wyjątkiem zabudowań używanych jako mieszkanie i biura dyplomatyczne lub konsularne.
Majątek, własność i prywatne praw a obywateli niemieckich w Syjamie będą traktowane w myśl postanowień Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
ARTYKUŁ 137.
Niemcy zrzekają się w swojem i obywateli niemieckich imieniu wszelkich pre
tensji do Rządu syjamskiego z powodu zajęcia okrętów niemieckich, likwidacji majątku niemieckiego lub internowania obywateli niemieckich w Syjamie. Posta
nowienie to nie powinno dotykać praw stron interesowanych w przeprowadze
niu każdej z tych likwidacji, które to prawa uregulowane są postanowie
niami Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
D Z I A Ł IV.
L 1 B E R J A.
ARTYKUŁ 138.
Niemcy uznają za upadłe z dniem 4 sierpnia 1917 wszelkie traktaty i układy, z r. 1911 i 1912, dotyczących Liberji, a w szczególności praw a mianowania nie
mieckiego poborcy celnego w Liberji.
Niemcy oświadczają pozatem, że zrzekają się żądania jakiegokolwiek udziału w zarządzeniach, które mogłyby być uchwalone celem rekonstytucji Liberji.
ARTYKUŁ 139.
Niemcy uznają za upadłe z dn. 4 sierpnia 1917 wszelkie traktaty i układy, które zaw arły z Liberją.
ARTYKUŁ 140.
Majątek, praw a i interesy Niemców w Liberji będą uregulowane w myśl Czę
ści X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
D Z I A Ł V.
A f l R O K K O .
ARTYKUŁ 141.
Niemcy zrzekają się wszelkich praw, tytułów i przywilejów, wynikających na ich korzyść z Aktu jeneralnego w Algesiras z 7 kwietnia 1906. Porozumienia francusko - niemieckiego z 9 lutego 1909 i z 4 listopada 1911. Wszelkie trak ta
ty, porozumienia, układy, lub umowy zaw arte przez Niemcy z Cesarstwem sze
ryfa uważa się za uchylone od dnia 3 sierpnia 1914.
W żadnym razie Niemcy nie mogą ciągnąć korzyści z powyższych aktów i zobowiązują się nie interweniować w jakikolwiek sposób w układach, jakie co do Marokko mogłyby się toczyć między Francją a innemi Mocarstwami.
ARTYKUŁ 142.
Niemcy oświadczają, że się godzą na wszelkie następstwa, wynikające z usta
nowienia protektoratu Francji nad Marokkiem, który to protektorat uznają, i że zrzekają się praw kapitulacji w Marokku.
Zrzeczenie to mieć będzie skutek od 3 sierpnia 1914.
ARTYKUŁ 143.
Rząd szeryfa będzie miał zupełną swobodę działania przy regulowaniu sta
tutu i warunków osiadania obywateli niemieckich w Marokku.
Niemieccy protegowani, czynszownicy i niemieccy stowarzyszeni rolnicy bę
dą uważani za pozbawionych od dnia 3 sierpnia 1914 korzyści z przywilejów, przywiązanych do tego ich charakteru i będą podlegali prawu ogólnemu.
ARTYKUŁ 144.
Wszelki majątek i własność Rzeszy i Państw niemieckich w Cesarstwie sze
ryfa przechodzą z samego prawa, bez żadnego odszkodowania, na Maghzena.
Pod tym względem majątek i własność Rzeszy i Państw niemieckich uwa
żane będą za obejmujące wszelką własność Korony, Rzeszy i Państw niemieckich jako też majątek pryw atny eks-cesarza niemieckiego i innych osób rodu królew
skiego.
Wszelki majątek ruchomy i nieruchomy w Cesarstwie szeryfa, należący do obywateli niemieckich, traktow any będzie zgodnie z Działami III i IV Części X (Przepisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
Praw a górnicze, któreby przyznał obywatelom niemieckim Trybuneł rozjem
czy, ustanowione stosownie do górniczczego regulaminu marokańskiego, będją przedmiotem oszacowania pieniężnego w drodze postępowania rozjemczego; pra
w a te ulegną następnie losowi majątku obywateli niemieckich w Marokku.
Rząd niemiecki zapewni przeniesienie na osobę, przez Rząd francuski wskaza
ną, akcji, które stanowią • udział Niemiec w kapitałach Banku Państwowego Ma
rokańskiego. W artość tych akcji, wykazana przez Komisję odszkodowań, zo
stanie wpłacona tejże Komisji i zapisana na dobro Niemiec na rachunek sum, przeznaczonych na odszkodowania. Będzie rzeczą Rządu niemieckiego odszko
dować z tego tytułu swych obywateli.
Będzie rzeczą Rządu niemieckiego odszkodować z tego tytułu swych oby
wateli.
Przeniesienie powyższe nastąpi bez uszczerbku dla spłaty długów, któreby obywatele niemieccy zaciągnęli byli względem Marokańskiego Banku Państw o
wego.
ARTYKUŁ 146.
Tow ary marokańskie korzystać będą przy wwozie do Niemiec z traktowania przyznanego towarom francuskim.
D Z I A Ł VI.
€ G I P T.
ARTYKUŁ 147.
Niemcy oświadczają, że uznają protektorat W. Brytanji nad Egiptem, pro
klamowany 18 grudnia 1914 i zrzekają się prawa kapitulacji w Egipcie. Zrzecze
nie to będzie miało skutek od 4 sierpnia 1914.
ARTYKUŁ 148.
Wszelkie traktaty, porozumienia, układy lub kontrakty, zaw arte przez Niem
cy z Egiptem, uważa się za zniesione z dniem 4 sierpnia 1914.
W żadnym wypadku Niemcy nie mogą się powoływać na powyższe akty, i zobowiązują się nie uczestniczyć pod żadną postacią w układach, któreby się toczyły co do Egiptu między Wielką Brytanją oraz innemi Mocarstwami.
ARTYKUŁ 149.
Zanim uzyska moc obowiązującą egipska ustawa o organizacji sądowej, usta
nawiająca trybunały całkowitej jurysdykcji, dekrety J. Wysokości Sułtana powie
rzą jurysdykcję nad niemieckiemi obywatelami oraz własnością trybunałom kon
sularnym Brytanji.
ARTYKUŁ 150.
Rząd egipski będzie miał zupełną swobodę działania przy regulowaniu statu
tu oraz warunków osiedlania się w Egipcie obywateli niemieckich.
Niemcy wyrażają swą zgodę na zniesienie dekretu, wydanego 28 listopada 1904 przez Jego W ysokość Khedywa w sprawie Komisji długu publicznego Egiptu, względnie na zmianę tego dekretu, którąby rząd egipski uważał za po
żądaną.
ARTYKUŁ 152.
Niemcy, oile to ich dotyczy, zgadzają się na przeniesienie na Rząd J. M. Mo
narchy Brytanji władzy, przekazanej Jego Cesarskiej Mości Sułtanowi przez kon
wencję, podpisaną w Konstantynopolu 29 października 1888 r. co do wolnej że
glugi w Kanale Sueskim.
Niemcy zrzekają się wszelkiego udziału w egipskiej Radzie sanitarnej, mor
skiej i kwarantannowej i godzą się, oile to ich dotyczy, na przeniesienie kom
petencji tejże Rady na władze egipskie.
ARTYKUŁ 153.
Wszelki majątek i wszelka własność Rzeszy i Państw niemieckich w Egip
cie przechodzą z samego prawa, bez żadnego odszkodowania na Rząd egipski.
Pod tym względem majątek i własność Rzeszy oraz Państw niemieckich uważany będzie za obejmujący wszelką własność Korony, Rzeszy i Państw nie
mieckich jako też majątek pryw atny eks-cesarza niemieckiego i innych osób rodu królewskiego.
Wszelki majątek ruchomy i nieruchomy w Egipcie, należący do obywateli niemieckich, traktow any będzie stosownie do Działów III i IV Części X (Prze
pisy ekonomiczne) niniejszego Traktatu.
ARTYKUŁ 154.
Ti
Tow ary egipskie wwożone do Niemiec traktowane będą według zasad, stoso
wanych do towarów Brytanji.
D Z I A Ł VII.
T U R C J A i B U Ł G f l R J f l .
ARTYKUŁ 155.
Niemcy zobowiązują się uznać i przyjąć wszelkie układy, które Mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone zaw rą z Turcją i Bułgarją co do jakichkolwiek praw, interesów i przywilejów, do których Niemcy, czy obywatele niemieccy, mogliby mieć pretensje w Turcji i w Bułgarji, a które nie są przedmiotem posta
nowień niniejszego Traktatu.
D Z I A Ł VIII.
S Z A N T U N G .
ARTYKUŁ 156.
Niemcy zrzekają się na rzecz Japonji wszelkich praw, tytułów i przywilejów, w szczególności dotyczących terytorjum Kiaoczao, dróg żelaznych, kopalni i ka
bli podwodnych — które nabyły mocą Traktatu, zawartego z Chinami 6 marca 1898 r., oraz wszelkich innych aktów, dotyczących prowincji Szantung.
Wszelkie praw a Niemców do kolei Tsingtao - Tsinanfu, wraz z jej odnoga
mi, razem z przynależnościami wszelkiego rodzaju, dworcami, magazynami materjałem stałym i taborem, kopalniami, zakładami i materjałem, służącym do eksploatacji kopalni, są i pozostaną własnością Japonji, z wszelkiemi prawami i przywilejami do nich przywiązanemu
Kable podwodne Rzeszy niemieckiej z Tsingtao do Shanghai i z Tsingtao do Czefu razem z wszelkiemi prawami, przywilejami i posiadłościami, do nich przy
wiązanemu również pozostaną własnością Japonji, wolne i swobodne od jakich
kolwiek ciężarów.
ARTYKUŁ. 157.
Praw a własności ruchomej i nieruchomej, posiadanej przez Rzeszę Niemiecką na terytorjum Kiaoczao, zarówno jak wszelkie prawa, do których Rzesza nie
miecka rościć sobie mogła pretensje z racji robót i urządzeń już wykonanych lub wydatków przez się rozpoczętych, czy to wprost czy pośrednio, a dotyczą
cych tegoż terytorjum, są i pozostaną własnością Japonji, wolne i swobodne od wszelkich ciężarów.
ARTYKUŁ 158.
W ciągu trzech miesięcy, licząc od chwili, gdy niniejszy Traktat uzyska moc obowiązującą, Niemcy zwrócą Japonji archiwa, rejestry, plany, dowody i doku
menty wszelkiego rodzaju, dotyczące zarządów terytorjum Kiaoczao: cywilnego, wojskowego, skarbowego, sądowego lub innych, bez względu na to, gdzie się one znajdują.
W tym samym terminie Niemcy udzielą Japonji wiadomości o wszelkich tra
ktatach, układach lub umowach, dotyczących praw, tytułów i przywilejów w y
szczególnionych w dwóch artykułach poprzednich.