• Nie Znaleziono Wyników

Podstawowe obowiązki przedsiębiorcy

W dokumencie Prawo gospodarcze publiczne (Stron 77-131)

1. Obowiązek wpisu do KRS lub CEIDG

2. Obowiązek uzyskania wpisu w rejestrach i ewidencjach specjalnych (REGON, NIP)

3. Oznaczenie firmy

4. Dokonywanie transakcji pieniężnych

5. Obowiązek wykonywania działalności gospodarczej na zasadach uczciwej konkurencji, poszanowania dobrych

obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów.

6. Obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych

Koncesja i zezwolenie jako decyzje administracyjne uprawniające do wykonywania działalności gospodarczej.

Istota prawna działalności gospodarczej regulowanej.

Art. 37. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w dziedzinach mających szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny

interes publiczny wymaga uzyskania koncesji wyłącznie, gdy działalność ta nie może być wykonywana jako wolna albo po uzyskaniu wpisu do rejestru działalności

regulowanej albo zezwolenia.

Działalność reglamentowana: ograniczenie wolności działalności gospodarczej w imię ochrony interesu publicznego. Przywiera ona zazwyczaj określoną formę prawną. Dla jej podjęcia konieczna jest akceptacja organów władzy publicznej. Wyjawia się ona w postaci decyzji administracyjnej. Decyzja warunkuje podjęcie decyzji reglamentowanej.

Działalność regulowana: ustanawiana tylko na mocy ustawy. Ustawa określa warunki działalności. Nie trzeba przechodzić procedury administracyjnej dot. zgody.

Art. 44. PpU

1. Koncesja, zezwolenie albo wpis do rejestru działalności regulowanej uprawniają do wykonywania działalności gospodarczej na terenie całego kraju i przez czas

nieokreślony, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

Koncesja

Koncesja jest najczęściej udzielana w takich sferach działalności, które 1.

uprzednio były objęte monopolem ze strony państwa

Koncesjonariuszom przyznaje się zazwyczaj wyłączność w odniesieniu do prowadzonej działalności

Wykonując wynikające z koncesji uprawnienia koncesjonariusz nie tylko prowadzi określoną działalność gospodarczą, ale równocześnie realizuje pewne, ściśle określone, zadania publiczne.

Koncesje są kontraktami długoterminowymi

Art. 54 Konstytucji RP zakazuje koncesjonowania prasy.

Koncesja

1.

Katalog działalności koncesjonowanej zgodnie z art. 46 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

1.poszukiwania, rozpoznawania złóż węglowodorów oraz kopalin stałych objętych własnością górniczą, poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, wydobywania kopalin ze złóż, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów oraz podziemnego składowania dwutlenku węgla;

2.wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

3.wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią;

4.przesyłania dwutlenku węgla w celu jego podziemnego składowania;

5.ochrony osób i mienia;

6.rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych, z wyłączeniem programów rozpowszechnianych wyłącznie w systemie teleinformatycznym, które nie są rozprowadzane naziemnie, satelitarnie lub w sieciach kablowych;

7.przewozów lotniczych;

8.prowadzenia kasyna gry.

Koncesja

1.

Katalog działalności koncesjonowanej zgodnie z art. 46 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

1.poszukiwania, rozpoznawania złóż węglowodorów oraz kopalin stałych objętych własnością górniczą, poszukiwania lub rozpoznawania kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, wydobywania kopalin ze złóż, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów oraz podziemnego składowania dwutlenku węgla;

2.wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

3.wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią;

4.przesyłania dwutlenku węgla w celu jego podziemnego składowania;

5.ochrony osób i mienia;

6.rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych, z wyłączeniem programów rozpowszechnianych wyłącznie w systemie teleinformatycznym, które nie są rozprowadzane naziemnie, satelitarnie lub w sieciach kablowych;

7.przewozów lotniczych;

8.prowadzenia kasyna gry.

Zezwolenie

1.

Art. 41. PpU

1. Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym w odrębnych przepisach.

2. Organy zezwalające oraz warunki wykonywania działalności objętej zezwoleniem, w szczególności zasady oraz tryb udzielania, odmowy udzielenia, zmiany, zawieszenia, cofnięcia albo ograniczenia zakresu zezwolenia, określają odrębne przepisy, o ile niniejsza ustawa nie stanowi

inaczej.

Art. 42.

Organ zezwalający udziela zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej przedsiębiorcy spełniającemu wymagane prawem warunki

uzyskania zezwolenia.

Koncesja a zezwolenie

1.

1) zezwolenie nie oznacza rezygnacji państwa z monopolu i najczęściej nie dotyczy działalności objętej monopolem. Odwrotnie jest w przypadku koncesji;

2) zezwolenia nie dotyczą dziedzin działalności gospodarczej objętych koncesjami;

3) zezwolenia są wydawane w wyniku sprawdzenia możliwości wykonywania działalności gospodarczej przez danego przedsiębiorcę, który spełnia określone prawem warunki wykonywania tej działalności. W koncesji występuje dodatkowo element uznaniowości;

4) niezależnie od przyjętej nazwy zezwolenia są decyzjami administracyjnymi i

podlegają ochronie oraz wzruszeniu według zasad przyjętych w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego;

5) zezwolenia mają charakter decyzji związanej,

6) udzielenie zezwolenia następuje w trybie postępowania administracyjnego bez istotnych modyfikacji;

7) wydanie zezwolenia na wykonywanie niektórych rodzajów działalności gospodarczej wiąże się przede wszystkim z wyrażeniem zgody na utworzenie w sensie prawnym pewnej organizacji, za pomocą której można prowadzić działalność objętą

zezwoleniem;

8) o zezwolenie mogą ubiegać się również podmioty państwowe, co nie jest możliwe w przypadku koncesji.

Działalność regulowana

Art. 43. PpU

1. Jeżeli odrębne przepisy stanowią, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną, przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeśli spełnia warunki określone tymi przepisami i po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru działalności regulowanej.

2. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej dokonuje wpisu na wniosek przedsiębiorcy, po złożeniu przez przedsiębiorcę

do organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej oświadczenia o spełnieniu warunków wymaganych prawem do wykonywania tej działalności. Przedsiębiorca podlegający wpisowi

do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej może złożyć wniosek wraz z oświadczeniem również w urzędzie

gminy, wskazując organ prowadzący rejestr działalności regulowanej.

Działalność regulowana

3. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej, w drodze decyzji, odmawia wpisu przedsiębiorcy do rejestru:

1) jeżeli wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem;

2) jeżeli przedsiębiorcę wykreślono z rejestru tej działalności regulowanej w wyniku wydania przez organ prowadzący rejestr decyzji o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności objętej wpisem w okresie 3 lat poprzedzających

złożenie wniosku;

3) w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.

(…)

6. Przedsiębiorca przechowuje wszystkie dokumenty niezbędne do wykazania spełniania warunków wymaganych prawem do wykonywania działalności

regulowanej.

7. Spełnianie przez przedsiębiorcę warunków wymaganych prawem do wykonywania działalności regulowanej podlega kontroli, w szczególności przez organ prowadzący rejestr tej działalności. Przepisy art. 40 stosuje się odpowiednio.

Kontrola działalności gospodarczej i jej ograniczenia. Kontrola jako element nadzoru materialnoprawnego nad działalnością

gospodarczą.

Art. 47. PpU

1. Kontrole planuje się i przeprowadza po uprzednim dokonaniu analizy prawdopodobieństwa naruszenia prawa w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Analiza obejmuje identyfikację obszarów podmiotowych i przedmiotowych, w których ryzyko naruszenia przepisów jest największe. Sposób

przeprowadzenia analizy określa organ kontroli lub organ nadrzędny.

Kontrola działalności gospodarczej i jej ograniczenia. Kontrola jako element nadzoru materialnoprawnego nad działalnością

gospodarczą.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do kontroli:

1) w przypadku gdy organ kontroli poweźmie uzasadnione podejrzenie:

a) zagrożenia życia lub zdrowia,

b) popełnienia przestępstwa lub wykroczenia,

c) popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego,

d) innego naruszenia prawnego zakazu lub niedopełnienia prawnego obowiązku – w wyniku wykonywania działalności gospodarczej objętej kontrolą;

2) działalności przedsiębiorców w zakresie objętym nadzorem, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem

finansowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 621 i 650);

3) w przypadku gdy jest ona niezbędna do przeprowadzenia postępowania w celu sprawdzenia wykonania zaleceń pokontrolnych organu lub wykonania decyzji albo postanowień nakazujących usunięcie naruszeń prawa, w związku z

przeprowadzoną kontrolą.

Prywatyzacja pośrednia (pojęcie i przebieg procesu). Pojęcie prywatyzacji bezpośredniej.

Proces przekształceń prowadzących do zmiany właściciela majątku państwowego:

- Prywatyzacja – co do zasady odpłatnego przekazania majątku państwowego podmiotom prywatnym

- Komunalizacja – przekazanie na zasadzie nieodpłatności mienia państwowego gminom jako podstawowym JST - Reprywatyzacja – zwrot mienia bezprawnie przejętego na

własność państwa ich prawowitym właścicielom (spadkobiercom).

Prywatyzacja pośrednia (pojęcie i przebieg procesu). Pojęcie prywatyzacji bezpośredniej.

Ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników.

Art. 1. 1. Komercjalizacja, w rozumieniu ustawy, polega na przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego w spółkę; jeżeli

przepisy ustawy nie stanowią inaczej, spółka ta wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem było

przedsiębiorstwo państwowe, bez względu na charakter prawny tych stosunków.

Prywatyzacja pośrednia (pojęcie i przebieg procesu). Pojęcie prywatyzacji bezpośredniej.

3. Z zastrzeżeniem ust. 4 komercjalizacji mogą podlegać przedsiębiorstwa państwowe, z wyjątkiem:

1) postawionych w stan likwidacji;

2) postawionych w stan upadłości;

3) wykonujących prawomocną decyzję o podziale lub łączeniu przedsiębiorstwa państwowego;

4) przedsiębiorstw, w stosunku do których toczy się postępowanie restrukturyzacyjne – do chwili uprawomocnienia się układu;

5) przedsiębiorstw, w stosunku do których toczy się bankowe postępowanie ugodowe – do chwili uprawomocnienia się ugody;

6) działających na podstawie ustaw innych niż ustawa o przedsiębiorstwach państwowych, chyba że przedsiębiorstwa te podlegają komercjalizacji w

drodze odrębnych ustaw;

7) przedsiębiorstw wykonujących w dniu 1 stycznia 2006 r. działalność gospodarczą w zakresie międzynarodowego transportu morskiego.

Prywatyzacja pośrednia (pojęcie i przebieg procesu). Pojęcie prywatyzacji bezpośredniej.

Art. 3. 1. Komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego dokonuje organ założycielski.

Art. 4. 1. Komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego dokonuje się na wniosek dyrektora i rady pracowniczej

przedsiębiorstwa państwowego.

2. Komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego organ założycielski może dokonać z własnej inicjatywy.

3. W przypadku komercjalizacji z własnej inicjatywy organ założycielski zawiadamia o zamiarze komercjalizacji dyrektora

oraz radę pracowniczą przedsiębiorstwa państwowego.

4. Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego jest obowiązany doręczyć organowi

Prywatyzacja pośrednia

Art. 3. 1. Komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego dokonuje organ założycielski.

Art. 4. 1. Komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego dokonuje się na wniosek dyrektora i rady pracowniczej przedsiębiorstwa państwowego.

2. Komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego organ założycielski może dokonać z własnej inicjatywy.

3. W przypadku komercjalizacji z własnej inicjatywy organ założycielski zawiadamia o zamiarze komercjalizacji dyrektora oraz radę pracowniczą

przedsiębiorstwa państwowego.

4. Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego jest obowiązany doręczyć organowi założycielskiemu, w terminie nieprzekraczającym trzech miesięcy

od dnia otrzymania zawiadomienia, kwestionariusz przedsiębiorstwa państwowego przeznaczonego do komercjalizacji, wraz z dokumentami określonymi w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 6. (…)

Prywatyzacja pośrednia (pojęcie i przebieg procesu). Pojęcie prywatyzacji bezpośredniej.

Art. 9. 1. Organ założycielski sporządza za Skarb Państwa akt komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego.

2. W akcie komercjalizacji ustala się:

1) statut spółki;

2) wysokość kapitału zakładowego spółki;

3) imiona i nazwiska członków organów pierwszej kadencji;

4) osobę upoważnioną do zgłoszenia wniosku o wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców, jeżeli jest to osoba inna niż zarząd.

3. Akt komercjalizacji zastępuje czynności określone w

przepisach Kodeksu spółek handlowych, poprzedzające złożenie wniosku o wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców.

Prywatyzacja pośrednia

Art. 10. 1. Niezwłocznie po sporządzeniu aktu komercjalizacji zarząd lub osoba upoważniona w tym akcie przez organ założycielski zgłasza do sądu rejestrowego właściwego dla

siedziby spółki wniosek o wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców.

2. Dniem komercjalizacji jest pierwszy dzień miesiąca

przypadającego po wpisaniu spółki do rejestru przedsiębiorców.

Z tym dniem następuje skutek wykreślenia przedsiębiorstwa państwowego z rejestru.

Prywatyzacja pośrednia

Art. 11. 1. W spółce powstałej w wyniku komercjalizacji działa rada nadzorcza. Liczbę członków rady nadzorczej określa statut, z tym że pierwsza rada nadzorcza liczy pięć osób, w tym dwóch przedstawicieli

pracowników. W spółkach powstałych z przekształcenia

przedsiębiorstw przemysłu rolno-spożywczego rolnicy lub rybacy oraz pracownicy mają po jednym przedstawicielu w radzie nadzorczej.

Art. 12. 1. W czasie, w którym Skarb Państwa pozostaje jedynym akcjonariuszem spółki powstałej w wyniku komercjalizacji, członków

rady nadzorczej powołuje i odwołuje walne zgromadzenie, z tym że dwie piąte składu rady nadzorczej stanowią, z zastrzeżeniem ust. 2,

osoby wybrane przez pracowników albo osoby wybrane w jednej piątej przez pracowników i w jednej piątej przez rolników lub

rybaków.

Prywatyzacja pośrednia Art. 56.

1. Z przychodów uzyskanych ze zbycia akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa tworzy się państwowy fundusz

celowy pod nazwą Fundusz Reprywatyzacji, na rachunku którego są gromadzone środki pochodzące ze sprzedaży 5%

akcji należących do Skarbu Państwa w każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji, dochody uzyskane z tytułu posiadania akcji nabytych zgodnie z ust. 4c i przychody z

tytułu zbycia tych akcji, a także odsetki od tych środków, z przeznaczeniem na cele związane z zaspokajaniem roszczeń byłych właścicieli mienia przejętego przez Skarb Państwa, (…)

Prywatyzacja bezpośrednia

Stosowany przy likwidacji małych i średnich przedsiębiorstw państwowych, głównie znajdujących się w złej sytuacji

finansowej lub kondycji rynkowej - Sprzedaż przedsiębiorstwa

- Wniesienie przedsiębiorstwa do spółki

- Oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania spółce USTAWA

z dnia 16 grudnia 2016 r.

o zasadach zarządzania mieniem państwowym

Policja gospodarcza

Celem działalności organów państwa i innych podmiotów publicznoprawnych, określanej mianem policji gospodarczej, jest ochrona bezpieczeństwa publicznego, tj. życia, zdrowia, mienia oraz

moralności publicznej, przed zagrożeniami wynikającymi z prowadzenia działalności gospodarczej.

Kluczową kwestią dla pojęcia bezpieczeństwa jest ochrona wartości stanowiących przedmiot działań przed bezprawnymi działaniami, a także zapewnienie niezakłóconego funkcjonowania społeczeństwa i

służących mu w życiu codziennym instytucji i urządzeń publicznych

Policja gospodarcza

Realizacja funkcji policyjnej w gospodarce polega na:

a) ustalaniu wzorców zachowań, zapobiegającym zagrożeniom dla życia, zdrowia, mienia i mienia jednostek (bezpieczeństwo publiczne), środowiska naturalnego oraz moralności publicznej,

jakie powstają czy powstawać mogą w toku podejmowania i prowadzenia przez przedsiębiorców działalności gospodarczej;

b) Podejmowaniu przez organy państwa i inne podmioty publicznoprawne władczych działań indywidualnych.

Policja gospodarcza

Władcze działania indywidualne mają na celu:

- Uchylenie obowiązującego zakazu lub nadanie podmiotowi nowych uprawnień (np. koncesje, licencje, pozwolenia) - Ustalenie określonych wzorców zachowań (np. ograniczenie

obrotu art. spożywczymi przez GIS)

- Ustalenie czynności niezgodnych z prawem, lub dodatkowymi warunkami ustalonymi w decyzjach zezwalających (np. dozór

techniczny)

- Uchylenie udzielenia decyzji zezwalających

- Egzekucja prawa (Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji)

Policja gospodarcza

Organy państwowe realizujące funkcję policyjną nie aranżują działań mających na celu bezpośrednie lub pośrednie

zaspokajanie potrzeb publicznych.

Ich zadaniem jest jedynie ocena, czy działania podejmowane przez animatorów tego rodzaju działań nie maja na celu naruszenie dobra dla którego ochrony zostały powołane.

Działania podejmowane w ramach realizacji funkcji policyjnej to działania prewencyjno-zachowawcze.

Policja gospodarcza

Urząd Dozoru Technicznego

Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz.U. z 2018 r. poz. 1351)

Dozorem technicznym są działania określone ustawą o dozorze technicznym zmierzające do zapewnienia bezpiecznego

funkcjonowania urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu stwarzających zagrożenie poprzez rozprężanie gazów

znajdujących się pod ciśnieniem różnym od atmosferycznego, wyzwolenie energii potencjalnej lub kinetycznej przy

przemieszczaniu się ludzi i ładunków w ograniczonym zasięgu oraz rozprzestrzenianie się materiałów niebezpiecznych podczas ich

magazynowania lub transportu.

Policja gospodarcza

Urząd Dozoru Technicznego

Rodzaje urządzeń podlegających dozorowi technicznemu określa

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz.U. z 2012 r.

poz. 1468) wydane na podstawie art.5 ust. 2 ustawy o dozorze technicznym.

Formy dozoru technicznego, rodzaje, zakres i terminy badań technicznych dla poszczególnych rodzajów urządzeń technicznych określają rozporządzenia

ustalające warunki techniczne dozoru technicznego, jakim powinny

odpowiadać te urządzenia tj.: urządzenia ciśnieniowe, zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów trujących lub

żrących, zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów ciekłych zapalnych, urządzenia transportu

bliskiego, dźwigniki, przenośniki kabinowe i krzesełkowe.

Policja gospodarcza

Urząd Dozoru Technicznego

Rodzaje urządzeń podlegających dozorowi technicznemu określa

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz.U. z 2012 r.

poz. 1468) wydane na podstawie art.5 ust. 2 ustawy o dozorze technicznym.

Formy dozoru technicznego, rodzaje, zakres i terminy badań technicznych dla poszczególnych rodzajów urządzeń technicznych określają rozporządzenia

ustalające warunki techniczne dozoru technicznego, jakim powinny

odpowiadać te urządzenia tj.: urządzenia ciśnieniowe, zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów trujących lub

żrących, zbiorniki bezciśnieniowe i niskociśnieniowe przeznaczone do magazynowania materiałów ciekłych zapalnych, urządzenia transportu

bliskiego, dźwigniki, przenośniki kabinowe i krzesełkowe.

Policja gospodarcza

Podstawowy zakres działania UDT określa art. 37 ustawy o dozorze technicznym:

• nadzór i kontrola przestrzegania przepisów o dozorze technicznym, a także przepisów i zasad z zakresu bezpieczeństwa techniki dotyczących urządzeń technicznych,

• wykonywanie dozoru technicznego nad urządzeniami technicznymi w zakresie określonym ustawą,

• wydawanie decyzji w sprawach wynikających z wykonywania dozoru technicznego,

• prowadzenie ewidencji eksploatowanych urządzeń technicznych,

• analizowanie przyczyn i skutków uszkodzeń urządzeń technicznych oraz stała ocena stopnia zagrożenia stwarzanego przez te urządzenia,

• inicjowanie działalności mającej na celu podnoszenie zawodowych kwalifikacji wytwórców oraz użytkowników w zakresie bezpiecznej pracy urządzeń technicznych,

• uzgadnianie programów szkolenia osób obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne,

• sprawdzanie kwalifikacji osób wytwarzających, naprawiających, modernizujących,

obsługujących i konserwujących urządzenia techniczne oraz osób wykonujących badania nieniszczące,

• certyfikowanie systemów jakości dotyczących urządzeń technicznych.

Policja gospodarcza Ciężary policyjne:

Konieczność spełnienia przez jednostki oraz przedsiębiorców określonych zachowań wynikających z wzorców ustalonych w

przepisach policyjnych.

- Osobiste - Materialne

Regulacja sektorów infrastrukturalnych

Regulacja jest odnoszona do całości gospodarczego

instrumentarium sterowania przez państwo zachowaniami podmiotów gospodarczych. K. Stryczkowski

Pojęcie przeciwstawne do samoregulacji. M. Szydło

Wszelkiego rodzaju normatywna interwencja organów władzy publicznej, bez względu na to, czy ma charakter ogólny czy indywidualny, ale nakierowanej na określony cel; tak rozumiana

regulacja ma oddziaływać na mechanizm rynkowy i przenikać gospodarkę. H. Gronkiewicz-Waltz

Regulacja sektorów infrastrukturalnych

Regulacja jest rozumiana jako władcze organizowanie przez państwo, w tym organy administracji, warunków

funkcjonowania rynku, warunków podejmowania i

wykonywania działalności gospodarczej, bez przywiązywania wagi do skutku w postaci ograniczenia wolności gospodarczej.

Art. 37. 1. PpU

Wykonywanie działalności gospodarczej w dziedzinach

mających szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny wymaga uzyskania koncesji wyłącznie, gdy działalność ta nie może być wykonywana jako wolna albo po uzyskaniu wpisu do

rejestru działalności regulowanej albo zezwolenia.

Regulacja sektorów infrastrukturalnych Art. 43. 1. PpU

Jeżeli odrębne przepisy stanowią, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną, przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeśli spełnia warunki określone tymi przepisami i

po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru działalności regulowanej.

Art. 5 pkt 5 Usdg

działalność regulowana – działalność gospodarczą, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków,

określonych przepisami prawa;

Regulacja sektorów infrastrukturalnych Pojęcie regulacji jest odnoszone

do sektorów infrastrukturalnych, do działań organów państwa podejmowanych z myślą o prawidłowym funkcjonowaniu specyficznych sektorów gospodarki (np. telekomunikacyjnego,

energetycznych, transportu kolejowego,

pocztowego). Chodzi o sektory, w których prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z wykorzystaniem

skomplikowanej infrastruktury technicznej nazywanej czasami urządzeniami kluczowymi, np. sieci energetycznych,

magazynów paliw, w których podejmuje się szczególne starania dla zaistnienia konkurencji rynkowej i zabezpieczenia

magazynów paliw, w których podejmuje się szczególne starania dla zaistnienia konkurencji rynkowej i zabezpieczenia

W dokumencie Prawo gospodarcze publiczne (Stron 77-131)

Powiązane dokumenty