• Nie Znaleziono Wyników

Postępowanie kliniczne

W dokumencie Medycyna wczoraj i dziś (Stron 80-86)

Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci w dobie COVID-19

3. Postępowanie kliniczne

Podstawą w zdiagnozowaniu OZWR, nawet w dobie COVID-19, jest dokładne zebranie wywiadu oraz badanie podmiotowe oceniające objawy otrzewnowe. Najczęściej pacjenci pediatryczni z objawami bólowymi brzucha zgłaszają się do szpitalnego oddziału ratunkowego. Objawy żołądkowo-jelitowe o nasileniu od łagodnego do ciężkiego, takie jak biegunka i ból brzucha, są znaną cechą zakażenia SARS-CoV-2 i są zgłaszane zarówno u dorosłych, jak i dzieci zakażonych tym wirusem [19].

Inne cechy występujące w zakażeniu COVID-19 ze strony przewodu pokarmowego to niedrożność jelit i adenopatia krezki u dorosłych i dzieci z końcowym zapaleniem jelita krętego, objawiające się atypowym zapaleniem wyrostka robaczkowego [20].

W piśmiennictwie opisywano pojedyncze przypadki rzekomego zapalenia wyrostka robaczkowego i ostrego brzucha u dzieci i dorosłych z dodatnim wynikiem SARS-CoV-2, dlatego przed przyjęciem dziecka na oddział należy pobrać od nich wymaz w kierunku SARS-CoV-2 (RT-PCR lub test antygenowy), aby ułatwić dalsze postępowanie kliniczne [20, 21].

U dzieci właściwe rozpoznanie OZWR często sprawia wiele trudności ze względu na nieswoiste objawy, problemy z uzyskaniem wiarygodnego wywiadu oraz dokładnego badania fizykalnego, zwłaszcza od najmłodszych pacjentów. Wczesna diagnoza może zapobiec powikłaniom takim jak perforacja wyrostka, niedrożność jelit, tworzenie się ropnia okołowyrostkowego i rozległego zapalenia otrzewnej, które jest zagrożeniem życia i wymaga pilnej interwencji chirurgicznej.

Przed postawieniem rozpoznania, lekarz podczas badania fizykalnego sprawdza bolesność palpacyjną brzucha oraz objawy otrzewnowe. W OZWR charakterystyczny jest objaw Blumberga – badający układa opuszki palców na powierzchni powłok brzusznych i dokonuje powolnego, lecz głębokiego ucisku, a następnie nagle odrywa dłoń. Zwiększona bolesność bezpośrednio po oderwaniu dłoni wskazuje na podrażnienie lub zapalenie otrzewnej. W przypadku perforacji wyrostka robaczkowego, pęcherzyka żółciowego lub uchyłku jelitowego dochodzi do rozlanego zapalenia otrzewnej, w którym objaw Blumberga jest obecny w każdym miejscu powłok brzusznych.

W celu potwierdzenia lub wykluczenia OZWR stosowane są także objawy Rovsinga i Jaworskiego.

Pierwszy polega na ucisku w lewym dolnym kwadrancie brzucha w kierunku lewego zgięcia okrężnicy, przeciwnie do ruchów perystaltycznych jelita. Drugi bada się poprzez ucisk w prawym dole biodrowym, w okolicy wyrostka robaczkowego, podczas gdy pacjent powoli opuszcza wyprostowaną w stawie kolanowym kończynę do poziomu. Oba objawy uznawane są za dodatnie, gdy w trakcie ich przeprowadzania występuje ból w okolicy wyrostka robaczkowego.

Podstawowym badaniem obrazowym stosowanym w diagnostyce OZWR u dzieci jest badanie USG (ultrasonograficzne) jamy brzusznej. Badanie tomografii komputerowej (TK) charakteryzuje się dużą swoistością w ocenie OZWR, ale u dzieci z uwagi na obecność promieniowania jonizującego jest ono wykonywane tylko w ściśle określonych, szczególnych przypadkach. Zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej (RTG) w pozycji stojącej wykonuje się z kolei u pacjentów z podejrzeniem wystąpienia powikłań, takich jak niedrożności jelit czy perforacja przewodu pokarmowego. Rezonans magnetyczny

z uwagi na małe zastosowanie praktyczne nie jest powszechnie stosowany w diagnostyce wyrostka robaczkowego - jedynie w szczególnych przypadkach nietypowych powikłań. W badaniach laboratoryjnych krwi, parametrami, które mogą wskazywać na OZWR są podwyższona liczba leukocytów i wzrost stężenia CRP. O dalszym postępowaniu z pacjentem decydują przede wszystkim objawy kliniczne oraz badanie fizykalne.

Po potwierdzeniu OZWR najbardziej rozpowszechnionym postępowaniem chirurgicznym jest operacyjne wycięcie wyrostka robaczkowego metodą otwartą lub laparoskopową. Wybór laparoskopowej appendektomii przeważa nad klasyczną metodą otwartą ze względu na mniejszą ilość powikłań pooperacyjnych, mniejszy ból w obrębie ran, a także krótszą rekonwalescencję pacjenta po zabiegu [22].

Wykazano, że postępowanie nieoperacyjne jest skuteczne u wybranych pacjentów z OZWR, nawet w przypadku perforacji wyrostka. Niedawno jeden z amerykańskich ośrodków poinformował, że podczas pandemii SARS-CoV-2 wśród dzieci leczonych nieoperacyjnie (antybiotykoterapia, nawodnienie dożylne oraz leczenie przeciwbólowe), około 45,5% pacjentów ostatecznie wypisano ze szpitala bez usuwania wyrostka robaczkowego [23].

Podczas wykonywania zabiegu chirurgicznego u pacjenta z potwierdzoną infekcją SARS-CoV-2 należy korzystać ze specjalnych pomieszczeń do zakładania i zdejmowania środków ochrony indywidualnej - jeśli są dostępne. W operacji powinien uczestniczyć minimalny, niezbędny personel (chirurg dziecięcy, anestezjolog oraz personel pielęgniarski). Należy stosować środki ochrony indywidualnej, w tym maski oddechowe N-95 FFP3, podwójne rękawiczki, gogle lub okulary, przyłbice, chirurgiczne czapki, fartuch chirurgiczny, barierowy kombinezon ochronny oraz buty ochronne [24].

Laparoskopia niesie teoretyczne ryzyko przeniesienia wirusa poprzez aerozol. Środki mające na celu zmniejszenie narażenia na aerozol, obejmują zmniejszone ustawienia wdmuchiwania i kauteryzacji, swobodne stosowanie odsysania, skrupulatną hemostazę w miejscach trokarów i filtrowanie wdmuchiwania dwutlenku węgla w celu wykrycia aerozoli [25]. Inny bezpośredni wpływ COVID-19 na zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci, ważny z perspektywy praktyki klinicznej, dotyczy wyzwań logistycznych przed, jak i po zabiegu chirurgicznym u pacjentów pediatrycznych w szpitalach przepełnionych pacjentami zakażonymi SARS-CoV-2. Wytyczne dynamicznie zmieniają się, ale większość zabiegów wymaga dostępności izolatek podczas wybudzania pacjentów ze znieczulenia [26].

4. Wnioski

Liczne obostrzenia, w tym zalecenia aby pozostawać w domu to strategie, które wiele krajów stosuje podczas pandemii COVID-19 w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby, uniknięcia przeciążenia systemu opieki zdrowotnej i zmniejszenia śmiertelności wśród zakażonych. W związku z pandemią większość oddziałów chirurgicznych anulowała wszystkie niepilne operacje planowe, część

placówek przekształcono w jednoimienne szpitale COVID-owe, co spowodowało zmniejszenie liczby ośrodków wykonujących zabiegi, w tym appendektomie u dzieci. Ponadto wielu rodziców przyznawało, że z powodu ograniczonego dostępu do gabinetów pediatrów i obaw przed szpitalnym zakażeniem SARS-CoV-2 poszukiwali diagnozy z powodu bólu brzucha swoich dzieci zbyt późno [26].

Pandemia SARS-CoV-2 wpłynęła na wydłużenie czasu rozpoznawania zapalenia wyrostka robaczkowego, zwiększyła średnią długość pobytu w szpitalu, częściej również obserwowano występowanie powikłań takich jak zapalenia otrzewnej oraz perforacja wyrostka robaczkowego [26, 27]. Związek między COVID-19 a zapaleniem wyrostka robaczkowego u dzieci jest w dużej mierze pośredni. Nie ma obecnie badań naukowych sugerujących bezpośredni wpływ SARS-CoV-2 na patogenezę zapalenia wyrostka robaczkowego.

Według obecnych doniesień naukowych i opisywanych na świecie przypadków klinicznych u wszystkich dzieci, u których występują infekcja układu oddechowego, gorączka oraz objawy z układu pokarmowego zawsze należy brać pod uwagę wieloukładowy zespół zapalny związany z COVID-19.

Warto rozważyć rutynowe przeprowadzanie testów w kierunku SARS-CoV-2 u wszystkich dzieci, które mają ciężkie objawy ze strony układu pokarmowego. Takie postępowanie pomogłoby zapobiegać dalszej transmisji wirusa na terenie oddziału oraz znacznie ułatwiłoby postępowanie z pacjentem.

Słowa kluczowe:

ostre zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci, PIMS, COVID-19, SARS-CoV-2

Keywords:

acute appendicitis in children, PIMS, COVID-19, SARS-CoV-2

Literatura:

1. Sivit CJ, Siegel MJ, Applegate KE, Newman KD. Special focus session: When appendicitis is suspected in children. Radiographics. 2001;21:247–262.

2. Ferris M, Quan S, Kaplan BS, et al. The Global Incidence of Appendicitis: A Systematic Review of Population-based Studies. Ann Surg. 2017;266(2):237-241.

3. Primatesta P, Goldacre MJ. Appendicectomy for acute appendicitis and for other conditions: an epidemiological study. Int J Epidemiol. 1994;23(1):155-160.

4. Scholer SJ, Pituch K, Orr P, Dittus RS. Clinical outcomes of children with acute abdominal pain. Pediatrics. 1996;98:680–685.

5. Lee SL, Ho HS. Acute appendicitis: is there a difference between children and adults? Am Surg.

2006;72(5):409-413.

6. Addiss DG, Shaffer N, Fowler BS, Tauxe RV. The epidemiology of appendicitis and appendectomy in the United States. Am J Epidemiol. 1990;132(5):910-925.

7. Rothrock SG, Pagane J. Acute appendicitis in children: emergency department diagnosis and management. Ann Emerg Med. 2000;36(1):39-51.

8. Malhotra A, Sturgill M, Whitley-Williams P, et al. Pediatric COVID-19 and Appendicitis: A Gut Reaction to SARS-CoV-2? Pediatr Infect Dis J. 2021;40(2):e49-e55.

9. Lamers MM, Beumer J, van der Vaart J, et al. SARS-CoV-2 productively infects human gut enterocytes. Science. 2020;369(6499):50-54.

10. Uhlén M, Fagerberg L, Hallström BM, et al. Proteomics. Tissue-based map of the human proteome. Science.

2015;347(6220):1260419.

11. Rabah R. Pathology of the appendix in children: an institutional experience and review of the literature. Pediatr Radiol. 2007;37(1):15–20.

12. Riphagen S, Gomez X, Gonzalez-Martinez C, Wilkinson N, Theocharis P. Hyperinflammatory shock in children during COVID-19 pandemic. Lancet. 2020;395(10237):1607-1608.

13. Godfred-Cato S, Bryant B, Leung J, et al. COVID-19-Associated Multisystem Inflammatory Syndrome in Children - United States, March-July 2020. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2020;69(32):1074-1080.

14. Cruz AT, Zeichner SL. COVID-19 in Children: Initial Characterization of the Pediatric Disease. Pediatrics.

2020;145(6):e20200834.

15. Nijman RG, De Guchtenaere A, Koletzko B, et al. Pediatric Inflammatory Multisystem Syndrome:

Statement by the Pediatric Section of the European Society for Emergency Medicine and European Academy of Pediatrics. Front Pediatr. 2020;8:490.

16. McCrindle BW, Rowley AH, Newburger JW, et al. Diagnosis, Treatment, and Long-Term Management of Kawasaki Disease: A Scientific Statement for Health Professionals From the American Heart Association [published correction appears in Circulation. 2019 Jul 30;140(5):e181-e184]. Circulation.

2017;135(17):e927-e999.

17. Whittaker E, Bamford A, Kenny J, et al. Clinical Characteristics of 58 Children With a Pediatric

Inflammatory Multisystem Syndrome Temporally Associated With SARS-CoV-2. JAMA. 2020;324(3):259-269.

18. Fernández-Sarmiento J, De Souza D, Jabornisky R, Gonzalez GA, Arias López MDP, Palacio G. Paediatric inflammatory multisystem syndrome temporally associated with COVID-19 (PIMS-TS): a narrative review and the viewpoint of the Latin American Society of Pediatric Intensive Care (SLACIP) Sepsis

Committee. BMJ Paediatr Open. 2021;5(1):e000894.

19. Silva FAFD, Brito BB, Santos MLC, et al. COVID-19 gastrointestinal manifestations: a systematic review. Rev Soc Bras Med Trop. 2020;53:e20200714.

20. Suresh Kumar VC, Mukherjee S, Harne PS, et al. Novelty in the gut: a systematic review and meta-analysis of the gastrointestinal manifestations of COVID-19. BMJ Open Gastroenterol. 2020;7(1):e000417.

doi:10.1136/bmjgast-2020-000417

21. Suwanwongse K, Shabarek N. Pseudo-Appendicitis in an Adolescent With COVID-19. Cureus.

2020;12(7):e9394.

22. Aziz O, Athanasiou T, Tekkis PP, et al. Laparoscopic versus open appendectomy in children: a meta-analysis. Ann Surg. 2006;243(1):17-27.

23. Kvasnovsky CL, Shi Y, Rich BS, et al. Limiting hospital resources for acute appendicitis in children:

Lessons learned from the U.S. epicenter of the COVID-19 pandemic [published online ahead of print, 2020 Jun 23]. J Pediatr Surg. 2020;S0022-3468(20)30444-9

24. Brat GA, Hersey S, Chhabra K, Gupta A, Scott J. Protecting Surgical Teams During the COVID-19 Outbreak: A Narrative Review and Clinical Considerations [published online ahead of print, 2020 Apr 17]. Ann Surg. 2020;10.1097/SLA.0000000000003926.

25. Zheng MH, Boni L, Fingerhut A. Minimally Invasive Surgery and the Novel Coronavirus Outbreak:

Lessons Learned in China and Italy. Ann Surg. 2020;272(1):e5-e6.

26. Fisher JC, Tomita SS, Ginsburg HB, Gordon A, Walker D, Kuenzler KA. Increase in Pediatric Perforated Appendicitis in the New York City Metropolitan Region at the Epicenter of the COVID-19 Outbreak. Ann Surg. 2021;273(3):410-415.

27. Velayos M, Muñoz-Serrano AJ, Estefanía-Fernández K, et al. Influence of the coronavirus 2 (SARS-Cov-2) pandemic on acute appendicitis. An Pediatr (Engl Ed). 2020;93(2):118-122.

W dokumencie Medycyna wczoraj i dziś (Stron 80-86)