Przekształcenie małej kamery na aparat do reprodukcji lub powiększeń

Z pomocą przyrządów , przedstawionych na rys. 159 i 160, można każdą kamerę m iłego formatu, zaopatrzoną w p r z e s u w a l n y pKSśgSs c i ą g m i e c h a , prze­

kształcić na aparat do r e p r o d u k c j i lub p o w i ę k ­ s z e ń . Jak widać z pierwszego rzutu oka, całe urządzenie składa się tutaj właściwie tylko z oddzielnej skrzynki, przy­

tykającej szczelnie do kamery (tak, by przez miejsce ze­

tknięcia nie mogło przedrzeć się światło). Skrzynka ta słu­

ży zarówno do powiększenia wyciągu jak i formatu. Na jej

Rys. 159. Przedłużenie aparatu fotograficznego zapomocą dodatkowej skrzynki.

tylnej części, zaopatrzonej w ramę, mieścić się będzie płyta lub papier światłoczuły. Ponieważ w tej d o d a t k o w e j kamerze umieścić musimy płyty bez użycia obtułek, do których możnaby włożyć płyty w ciemnicy, przeto musi­

my m aterjały światłoczułe włożyć do tej skrzynki w m i e j ­ s c u z a c i e m n i o n e m . Musimy zatem pracować w lo­

kalu, który w każdej dowolnej chwili da się zaciemnić.

W ymiary skrzynki są zależne: 1. od formatu kamery, 2. od ogniskowej i 3. od formatu obrazu powiększonego.

W podanym niżej przykładzie opisujemy skrzynkę, dostoso­

waną do kamery formatu 9

X

jektyw o ogniskowej 120 mm, przyczem mamy powiększyć obraz do wielkości 18 X 24 cm. Te wym iary stanowić bę­

dą podstawę dla wielkości wszelkich innych części.

192 A p a r a t y do r e p r o d u k c ji , p o w ię k s z e ń i r z u tn ic z e . 8888

kowicie powiększonego formatu. Za najdłuższy wyciąg miecha, mogący wchodzić w rachubę, nie należy uważać bowiem warunkach stopień powiększenia maksymalnego de­

cyduje o owej odległości objektywu od płaszczyzny powsta­

jącego obrazu, od czego znowu zależy największy potrze­

padku całe urządzenie posiadałoby bezwzględnie wadę w y­

żej wymienioną.

Przechodząc teraz do sporządzania dodatkowej kame­

ry, służącej do powiększeń, z góry zwrócimy uwagę, że w żaden sposób nie możemy w ramach niniejszej książki uwzględnić różnych szczegółów konstrukcyj, spotykanych w aparatach fotograficznych najrozmaitszych typów. Musi­

my zatem wszelkie potrzebne zmiany, uzupełnienia i t. p.

pozostawić własnej wynalazczości każdego poszczególnego fotografa.

Najpierw sporządzamy skrzynkę A z drzewa zupełnie suchego, mianowicie z deseczek o grubości 1 cm. W prze­

A p a r a t y do r e p r o d u k c ji , p o w ię k s z e ń i r z u tn ic z e . 193

dniej ścianie robimy dokładnie w środku prostokątne okien­

ko, do którego wkładamy ramkę tekturową B, wystającą na zewnątrz. Ramka ta musi przylegać do okienka zupeł­

nie szczelnie, aby przez szczeliny nie przedostawało się światło. Ramka tkwić będzie z jednej strony w kamerze

Eys. 160. Konstrukcja dodatkowej skrzynki, przedłużającej aparat fotograficzny. — Na lewo u góry: schemat; poniżej: obliczenie dłu­

gości skrzynki; na prawo: przekrój pionowy; u dołu: widok z góry i widok z boku.

fotograficznej, z drugiej zaś w skrzynce i będzie w ten sposób tw orzyć połączenie między nimi. Jej wymia­

ry należy jak najdokładniej dostosować do wym iarów »świa- tła« kamery (zob. także schemat). Aby p o ł ą c z e n i e między kamerą a skrzynką było bezwzględnie s z c z e l n e , otaczamy tę ramkę paskiem aksamitu C, szerokości mniej więcej 2 cm. Do podparcia aparatu służy podnóżek, spo­

rządzony z dwu listew drewnianych EE i z deszczułki D.

13

■

194 A p a r a t y do r e p r o d u k c ji , p o w ię k s z e ń i r z u tn ic z e . 8888

Jest on silnie połączony z częścią A. Jego wysokość h za­

leży od odnośnych zewnętrznych wym iarów kamery; winna ona być raczej cokolwiek mniejsza, gdyż wtedy można ją z łatwością zwiększyć, dodając u góry kartki tektury. W e­

w nętrzne urządzenie tylnej otwartej części skrzynki może być różne, zależnie od tego, czy będziemy używali tylko płyt, albo tylko papierów negatywowych, względnie papie­

rów do kopjowania, czy też wszystkich tych m aterjałów

ną G, której szkło nie powinno zawierać żadnych wad. Szyb­

kę przyklejamy do ramki z pomocą pasków przeźroczyste­

go papieru. Musimy przytem pamiętać o tem, aby można było ramkę w raz z szybką w każdej chwili łatwo wyjąć ze skrzynki, co jest potrzebne dla oczyszczenia szybki.

Szybka szklana służy do tego, aby papiery leżały najzupeł­

niej płasko. Aczkolwiek promienie świetlne muszą przejść przez szkło, zanim dojdą do w arstw y światłoczułej, to je­

8888 A p a r a t y do r e p r o d u k c ji , p o w ię k s z e ń i r z u tn i c z e . 195

Celem osiągnięcia jeszcze większej szczelności można tam jeszcze wkleić paski czarnego papieru. Dwie listwy drewniane K, przyśrubowane do H, pełnią rolę rączek i za­

pobiegają wyginaniu się wieczka; dlatego winne one być przytwierdzone prostopadle do włókien deszczułki H. W y­

miary tej deszczułki muszą jak najdokładniej odpowiadać w e w n ę t r z n y m w y m i a r o m skrzynki. Po każdej przyciskać aparat do uszczelniających pasków C.

Celem uniknięcia szkodliwych refleksów świetlnych na­

leży wewnętrzne ścianki skrzynki powlec czarną matową bejcą; celem nadania skrzynce lepszego wyglądu można i zewnętrzne ścianki polakować na ciemno, zalepiwszy uprze­

dnio starannie wszelkie szczelinki kitem.

Jak objaśniono w rozdziele 2, szyny R w raz ze śliz- gaczem przytwierdzone do przedniej listwy E, zapewniają równoległość płaszczyzn oryginału i powstającego obrazu.

Również i tutaj możliwą jest reprodukcja większych forma­

tów, jeśli się podniesie kamerę w raz ze skrzynką i równo­

cześnie obniży szyny.

Użycie przyrządu przy reprodukcji lub powiększaniu z negatywu będzie następujące:

Do pracy wybieramy lokal, dający się łatwo zaciem­

nić; najlepiej do tego się nadaje pókoj o jednem oknie. W po­

koju tym ustawiamy całe urządzenie blisko okna tak, aby

196 A p a r a t y do r e p r o d u k c ji , p o w ię k s z e ń i r z u tn i c z e . 0008

światło padało na nieprzeźroczysty obraz pod kątem mniej więcej 45 stopni i aby przenikało przez obraz przeźroczy­

sty (negatyw lub przeźrocze). Nastawiamy obraz na ostro na matówce, poczem zaciemniamy lokal, na miejsce ma­

tówki wsadzamy materjał z w arstw ą emulsji i przykrywa^

my szczelnie wiekiem. Teraz można już do pokoju wpu­

ścić światło celem dokonania naświetlenia. Przed wyjęciem płyty, względnie innego m aterjału światłoczułego z apara­

tury należy znów lokal zaciemnić.