W praktyce stosowania prawa pojawia się pytanie, czy w przypadku upadłości spółdzielni mieszkaniowej syndyk masy upadłości może wprowadzić zmiany zasad rozliczania przychodów i kosztów oraz przeznaczenia pożytków (art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 w zw. z art.
1
54 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych), polegające na ustaleniu, że pożytki i inne przychody uzyskane z utrzymania danej nieruchomości służą pokryciu kosztów postępowania upadłościo-wego, podczas gdy członkowie spółdzielni ponoszą koszty zwią-zane z eksploatacją i utrzymaniem danej nieruchomości. Zagadnie-nie to budzi wątpliwości w teorii i praktyce, a obowiązujący w tej materii stan prawny nie jest niestety jednoznaczny.
Masa upadłości spółdzielni mieszkaniowej
Zgodnie ogólną zasadą z art. 61 p.u. z dniem ogłoszenia upadłości majątek upadłego staje się masą upadłości, która służy zaspokoje-niu wierzycieli upadłego. Dotyczy to – lege non distinguente – również majątku upadłej spółdzielni mieszkaniowej. Masę upadłości stano-wią także nieruchomości spółdzielni mieszkaniowej, w której usta-nowiono spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, jak i ograniczo-ne prawo rzeczowe (prawo na rzeczy cudzej) w postaci spółdziel-czego własnościowego prawa do lokalu. Odrębna własność lokalu mieszkalnego i prawo własności z nim związane należące do osób trzecich z istoty rzeczy nie wchodzi do masy upadłości spółdzielni mieszkaniowej.
Ustawodawca reguluje zagadnienie składników masy upadłości, określając w sposób generalny, co jest składnikiem masy (art. 62 p.u.), jak i wskazując, jakie składniki mienia nie wchodzą
1
w skład masy upadłości (art. 63, 64, 65a, 66, 67, 67a p.u.) . Ponadto
Kilka uwag o rozliczaniu przychodów
i kosztów z nieruchomości upadłej
spółdzielni mieszkaniowej
Rafał
Adamus
2
prawa. Zgodnie z art. 831 § 1 pkt 10 k.p.c. w zw.
3
z art. 63 ust. 1 pkt 1 p.u. nie wchodzą w skład masy upadłości (jako niepodlegające egzekucji) wierzytelności przysługujące spółdzielni miesz-kaniowej wobec członków spółdzielni i osób nie-będących członkami spółdzielni, którym przysłu-guje spółdzielcze prawo do lokalu albo własność lokalu, z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 u.s.m., jak również środki będące w dyspozycji spółdzielni mieszkaniowej w związku z wnosze-niem tych opłat. Jakie są konsekwencje praktycz-ne tej regulacji? Po pierwsze, syndyk nie może dysponować wierzytelnościami wobec członków spółdzielni o opłatę, o której mowa w art. 4 u.s.m. w trybie przepisów o likwidacji wierzytelności (art. 331 i n. p.u.). Po drugie, wpłacone przez członków spółdzielni opłaty, o których mowa w art. 4 u.s.m., nie stanowią funduszy masy upad-łości. Opłaty te nie powinny być przeznaczane na potrzeby postępowania upadłościowego, ale po-winny służyć temu celowi, dla którego są pobie-rane. Substancja budynkowa spółdzielni mieszka-niowej wchodzi w skład masy upadłości. Nie-mniej – pomimo wskazanej okoliczności – opłaty, o których mowa w art. 4 u.s.m. powinny być – zgodnie z przepisami spółdzielczymi – dyspono-wane w celach, dla których zostały wniesione. Po trzecie, powstaje pytanie, czy syndyk może zawia-dywać mieniem, które nie wchodzi w skład masy upadłości. Zagadnienie to może być źródłem kontrowersji. Niemniej nie ma jednoznacznej normy kompetencyjnej przyznającej syndykowi takie uprawnienie. Zatem pomimo ogłoszenia upadłości spółdzielni mieszkaniowej o wysokości opłat, o których mowa w art. 4 u.s.m., powinna decydować spółdzielnia mieszkaniowa zgodnie z tzw. teorią organów (art. 38 k.c.), poprzez swoje statutowe organy i zgodnie ze statutem spół-dzielni. Środki pieniężne pozyskane z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 u.s.m, nie powinny pozostawać w dyspozycji syndyka masy upad-łości i nie mogą one pokrywać kosztów postępo-wania upadłościowego.
Przepis art. 62 p.u. precyzuje, że w skład masy upadłości wchodzi majątek należący do upadłego w dniu ogłoszenia upadłości oraz
nabyty przez upadłego w toku postępowania upadłościowego. Mogą to być np. pożytki uzys-kiwane w czasie postępowania (naturalne, cywil-ne).
Cele spółdzielni mieszkaniowej i ich trwa-łość w przypadku upadłości
Na szczególne podkreślenie, z uwagi na przed-miot niniejszego opracowania, zasługują cechy konstrukcyjne spółdzielni mieszkaniowej wyni-kające z przepisów prawa spółdzielczego.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.s.m. celem spół-dzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin przez dostarczanie członkom samo-dzielnych lokali mieszkalnych lub domów jedno-rodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Zatem spółdzielnia mieszkaniowa ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków (art. 1 ust. 3 u.s.m.).
Spółdzielnia mieszkaniowa nie może odnosić korzyści majątkowych kosztem swoich
1
członków (art. 1 ust. 1 u.s.m.). Przepis ten pod-kreśla potrzebę ochrony prawnej członków spół-dzielni mieszkaniowej.
Należy zatem bronić poglądu, że kosz-tem członków spółdzielni mieszkaniowej nie mogą też odnosić korzyści ani wierzyciele upadłej spółdzielni mieszkaniowej, ani tzw. wierzyciele masy (art. 230 ust. 2 p.u.). Tym bardziej, że zgod-nie z art. 232 ust. 1 p.u. w przypadku potrzeby, w szczególności w przypadku braku płynnych funduszów masy upadłości, sędzia-komisarz ma kompetencje do zwołania zgromadzenia wierzy-cieli w przedmiocie podjęcia uchwały co do wpła-cenia przez wierzycieli zaliczki na pokrycie kosztów postępowania albo do zobowiązania wierzycieli mających największe wierzytelności do złożenia stosownej zaliczki na koszty po-stępowania.
Ogłoszenie upadłości spółdzielni mie-szkaniowej nie dezaktualizuje jej celów w postaci zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków spółdzielni. Wynika to wprost z regulacji ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Przepis art. 16
2 Powyższe brzmienie cytowanego przepisu zostało wprowadzone ustawą z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 2017 r. poz. 159), która weszła w życie z dniem 9 września 2017 r. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 10 cytowanej ustawy do spraw sądowych wszczętych i niezakończonych prawomocnym orzeczeniem przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się jej przepisy.
3 Por. D. Chrapoński, Wyłączenia z masy upadłości, Warszawa 2010, s. 330.
Adamus, KILKA UWAG O ...
ust. 1 u.s.m. stanowi, że jeżeli w toku likwidacji, postępowania upadłościowego albo postępowa-nia egzekucyjnego z nieruchomości spółdzielni nabywcą budynku albo udziału w budynku nie będzie spółdzielnia mieszkaniowa (co gwaranto-wałoby zachowanie status quo), spółdzielcze loka-torskie prawo do lokalu mieszkalnego przekształ-ca się w prawo najmu, podlegające przepisom ustawy o ochronie praw lokatorów. Dalej,
zgod-18
nie z art. 17 ust. 1 i 2 u.s.m., jeżeli w toku likwi-dacji, postępowania upadłościowego albo postę-powania egzekucyjnego z nieruchomości spół-dzielni, nabywcą budynku albo udziału w budyn-ku nie będzie spółdzielnia mieszkaniowa, spół-dzielcze własnościowe prawo do lokalu prze-kształca się w prawo odrębnej własności lokalu lub we własność domu jednorodzinnego. W wy-padku nabycia budynku lub udziału w budynku przez inną spółdzielnię mieszkaniową byłemu członkowi przysługuje roszczenie o przyjęcie do tej spółdzielni. Zaspokajanie potrzeb mieszka-niowych spółdzielców odbywa się z kolei w określonym trybie.
Status członków upadłej spółdzielni miesz-kaniowej
Kluczowe jest prawidłowe usytuowanie człon-ków spółdzielni mieszkaniowej względem upad-łej spółdzielni. Członkowie spółdzielni są odręb-nymi podmiotami prawa od spółdzielni mieszka-niowej, która jest osobą prawną. Członkowie spółdzielni mieszkaniowej nie mogą ponosić ze swojego własnego majątku ekonomicznej „kary” za upadłość spółdzielni. W okresie PRL miała swój renesans koncepcja, że majątek spółdzielni – choć spółdzielnia miała przyznaną osobowość
4
prawną – to społeczna własność grupowa .
Obecnie art. 3 pr. spół. nadal deklaruje, że „majątek spółdzielni jest prywatną własnością jej
5
członków” .
Członek spółdzielni mieszkaniowej – w stosunku wewnętrznym (pro foro interno) – uczestniczy w pokrywaniu jej strat do wysokości zadeklarowanych udziałów (art. 19 § 2 pr. spół.). Zgodnie z art. 28 pr. spół. w razie otwarcia likwi-dacji w ciągu sześciu miesięcy lub wszczęcia po-stępowania upadłościowego w ciągu roku od dnia, w którym członek przestał należeć do spół-dzielni, obowiązany jest on wobec spółdzielni do uczestniczenia w pokrywaniu jej strat tak, jak gdyby był nadal członkiem. Niemniej sam fakt ogłoszenia upadłości spółdzielni jako osoby prawnej odrębnej od jej członków samoistnie nie powoduje powstania zobowiązań po stronie członka spółdzielni. Przepis art. 135 pr. spół. stanowi, że po ogłoszeniu upadłości członkowie spółdzielni (w tym także byli członkowie
6
w związku z art. 28 pr. spół. ), na żądanie syndyka upadłości, niezwłocznie uiszczają niewpłaconą jeszcze część udziału. Upadłość spółdzielni mieszkaniowej ma wobec członka spółdzielni za-tem taki skutek, że przyspiesza wymagalność ter-minu wpłaty udziału. Syndyk nie ma tytułu praw-nego do przerzucania na członków spółdzielni mieszkaniowej – będących odrębnymi podmiota-mi od upadłego – innych ekonopodmiota-micznych ciężarów niż wyraźnie wskazanych w ustawie.
Członek spółdzielni – w stosunku zewnętrznym (pro foro externo) – nie odpowiada wobec wierzycieli spółdzielni za jej zobowiązania (art. 19 § 3 pr. spół.). Dotyczy to także przypadku upadłości spółdzielni mieszkaniowej.
Członkowie spółdzielni, w myśl art. 4 ust. 1 u.s.m., którym przysługują spółdzielcze
4 M. Gersdorf, J. Ignatowicz, Prawo spółdzielcze. Komentarz, Warszawa 1985, s. 19–20; L. Stecki, Prawo
spółdzielcze, Warszawa 1979, s. 102–103; Z. Niedbała, Przekształcenia organizacyjne i własnościowe w spół-dzielniach w świetle nowych ustaw, Warszawa–Poznań 1991, s. 50 i nast.
5 P. Zakrzewski, Majątek spółdzielni, Warszawa 2003, s. 11 i nast.
6 W literaturze wyjaśniono, że art. 28 pr. spół. wskazujący na przedłużenie czasu uczestnictwa w po-krywaniu strat w przypadku ogłoszenia upadłości spółdzielni ma na celu ochronę majątku spół-dzielni przed jego uszczupleniem w sytuacji, gdy członkowie spółspół-dzielni posiadający wiedzę o jej trudnym położeniu występowaliby z niej i wycofywaliby dokonane wpłaty na poczet udziałów. Sytuacja taka byłaby niekorzystna nie tylko dla wierzycieli spółdzielni, ale także dla jej członków, którzy w niej pozostali. K. Kwapisz-Krygiel, Prawo spółdzielcze. Komentarz, Warszawa 2014, s. 92. Wpłata byłych członków dotyczy tylko sytuacji, gdyby byli członkowie nie dokonali wpłaty
PROBLEMY ZARZĄDZANIA
prawa do lokali, są jednak obowiązani uczestni-czyć w pokrywaniu kosztów związanych z eks-ploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częś-ciach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mie-nie spółdzielni przez uiszczamie-nie opłat zgodmie-nie z postanowieniami statutu. Charakter prawny sta-tutu wyjaśnia się przy odwołaniu do teorii umow-nej albo do teorii normatywumow-nej (wewnętrzne
pra-7
wo spółdzielcze). Zasada ta podlega odpowied-niemu rozszerzeniu. Podobnie m.in. członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obo-wiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nierucho-mości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami sta-tutu (art. 4 ust. 2 u.s.m.). Zasada ta generalnie obowiązuje także w toku postępowania
upadłoś-1
ciowego. Zgodnie z art. 54 ust. 1 u.s.m. przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do spółdzielni mieszkaniowych będących w likwidacji lub w upadłości. Niemniej do powyższej tezy należy uczynić dwa zastrzeżenia. Po pierwsze, opłaty, o których mowa w art. 4 u.s.m. (a wyrażając to precyzyjniej: ani wierzytelności, ani wpłacone środki), nie wchodzą w skład masy upadłości, a zatem nie pozostają one w gestii syndyka, co oznacza, że środki z opłat, o których mowa w art. 4 u.s.m., nie służą finansowaniu postępowania upadłościowego. Po drugie, z chwilą ogłoszenia upadłości spółdzielni mieszkaniowej nie zmienia się zasada, że ewidencję i rozliczenie przychodów i kosztów prowadzi się odrębnie dla każdej
nie-1
ruchomości (art. 4 ust. 4 pkt 1 u.s.m.), co zapo-biega pośredniemu finansowaniu kosztów postę-powania upadłościowego przez członków spół-dzielni mieszkaniowej.
Członkowie spółdzielni nie są obowią-zani do ponoszenia kosztów postępowania upad-łościowego, tak jak np. wspólnicy spółki kapita-łowej nie są obowiązani ponosić kosztów postę-powania upadłościowego spółki kapitałowej. Brak obowiązku ponoszenia przez członków kosztów upadłości spółdzielni wynika wprost z art. 133 pr. spół. Jeżeli ze sprawozdania finanso-wego wynika, że majątek spółdzielni, która
za-przestała swej działalności, nie wystarcza na po-krycie kosztów postępowania upadłościowego, a wierzyciele nie wyrażą zgody na ich pokrycie, sąd na wniosek wierzycieli lub Krajowej Rady Spółdzielczej zarządzi wykreślenie spółdzielni z Krajowego Rejestru Sądowego, zawiadamiając o tym wierzycieli i Krajową Radę Spółdzielczą. W takim wypadku nie przeprowadza się postępo-wania upadłościowego. Koszty upadłości spół-dzielni mieszkaniowej ponosi zatem ona sama lub jej wierzyciele. Członek upadłej spółdzielni mieszkaniowej nie jest interesariuszem postępo-wania upadłościowego. Nie powinien on zatem ponosić kosztów takiego postępowania.
Na powyższy problem warto spojrzeć poprzez pryzmat wykładni historycznej. Ustawa
8
z 29.10.1920 r. o spółdzielniach w treści art. 3 zd. 1 wskazywała, że spółdzielnia ma osobowość
9
prawną . Przepis art. 14 zd. 1 u.o spół.1920 sta-tuował zasadę, że członkowie spółdzielni odpo-wiadają za jej zobowiązania zadeklarowanymi udziałami. Statut spółdzielni mógł ustanowić od-powiedzialność dodatkową członków spółdziel-ni. Odpowiedzialność dodatkowa członków spółdzielni za jej zobowiązania mogła być nie-ograniczona (całym majątkiem) albo nie-ograniczona do wysokości określonej w statucie w odniesieniu do wysokości udziału (art. 14 zd. 2 i 3 u.o spół.1920). Przepis art. 15 u.o spół.1920 roz-ciągał odpowiedzialność członka spółdzielni tak-że na zobowiązania powstałe przed jego przy-jęciem. Z kolei art. 28 u.o spół.1920 wprowadzał zasadę, według której w przypadku ogłoszenia upadłości spółdzielni w ciągu roku od ustąpienia członka, ustępujący członek odpowiadał na równi z innymi członkami. Przy powyższej konstrukcji odpowiedzialności członków dzielni ustawodawca odróżniał istnienie spół-dzielni zwykłej od spółspół-dzielni z ograniczoną od-powiedzialnością członków i spółdzielni z nie-ograniczoną odpowiedzialnością członków za jej zobowiązania (zob. np. art. 86 u.o spół.1920). W czasie swojej zwykłej działalności spółdzielnia mogła odnotować stratę. Przepis art. 58 zd. 1 u.o spół.1920 przewidywał pokrywanie strat z fun-duszy spółdzielni w kolejności wynikającej ze sta-tutu albo uchwały walnego zgromadzenia. Zgod-nie z art. 58 zd. 2 u.o spół.1920, gdyby fundusze
7 A. Stefaniak, Prawo spółdzielcze oraz ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych. Komentarz – orzecznictwo, War-szawa 2011, s. 13 i nast.
8 Dz.U. 1920 Nr 111 poz. 733. Ustawa obowiązywała od 1.01.1921 r. do 4.06.1961 r.
9 S. Wróblewski, Ustawa o spółdzielniach z 27 X 1920 r. (Dz. U. 111, poz. 733), komentarz, Kraków 1921, passim.
Adamus, KILKA UWAG O ...
spółdzielni nie wystarczyły na pokrycie strat, wal-ne zgromadzenie mogło uchwalić o obowiązku wcześniejszej wpłaty zadeklarowanych udziałów albo o tzw. dopłatach, gdyby wcześniejsze wpła-cenie udziałów nie pozwalało na pokrycie straty. Ustawodawca postanowił dalej, że „dopłaty usta-nowić można tylko w granicach przyjętej odpo-wiedzialności dodatkowej i tylko w stosunku do ilości zadeklarowanych udziałów” (art. 93 zd. 3 u.o spół.1920). Zobowiązanie członka spółdziel-ni do współdziel-niesiespółdziel-nia dopłat spółdziel-nie powstawało zatem automatycznie z chwilą powstania straty, w opar-ciu o same postanowienia statutu. Istotna z tego punktu widzenia jest tez treść art. 93 zd. 5 u.o spół.1920 w brzmieniu: „wierzytelności z tytułu uchwalenia dopłat nie można wykazywać w stanie czynnym bilansu”. Uchwała o uchwaleniu dopłat podlegała – z inicjatywy członka spółdzielni – kontroli sądowej na zasadach ogólnych. Upad-łość spółdzielni w latach 1.01.1921–31.12.1934
10
prowadzona w oparciu o przepisy dzielnicowe wywoływała pewne skutki prawne w stosunku do członka spółdzielni. Po pierwsze, ogłoszenie upadłości spółdzielni rodziło obowiązek nie-zwłocznej (przyspieszonej) wpłaty zarządcy upadłości niewpłaconej części udziału (art. 96 zd. 1 u.o spół.1920). Po drugie, jeżeli w toku upad-łości okazywało się, że majątek spółdzielni nie wystarczy na pokrycie: (a) wierzytelności niespor-nych, (b) wierzytelności sporniespor-nych, (c) kosztów postępowania upadłościowego, tzw. zarządca upadłości sporządzał tzw. obrachunek dopłat (art. 93 zd. 2 u.o spół.1920). Dotyczył on tylko tych członków spółdzielni, którzy odpowiadali za zobowiązania spółdzielni dodatkowo, w grani-cach przyjętej odpowiedzialności, w stosunku do zadeklarowanych udziałów (art. 93 zd. 2 u.o spół.1920). Obrachunek dopłat nie był jednak samodzielnym aktem działania syndyka. Przepis art. 95 u.o spół.1920 wymagał zatwierdzenia go przez sąd prowadzący postępowanie upadłościo-we na rozprawie (art. 97 pr.o spół.1920). Do obrachunku dopłat mógł być wniesiony sprzeciw (art. 99 u.o spół.1920).
Kolejna ustawa z 17.02.1961 r. o
spół-11
dzielniach i ich związkach (obowiązywała od 5.06.1961 do 31.12.1982) wprowadziła istotne zmiany do konstrukcji odpowiedzialności
człon-ków spółdzielni. Spółdzielnia nadal wyposażona była w osobowość prawną (art. 8 § 1 u.o spół.izw. 1961). Istotna zmiana polega na tym, że członek spółdzielni nie odpowiadał za jej zobowiązania (art. 16 § 3 u.o spół.izw. 1961). Całkowicie zre-zygnowano zatem z konstrukcji spółdzielni z do-datkową ograniczoną odpowiedzialnością członków i spółdzielni z nieograniczoną odpo-wiedzialnością członków. Odpowiedzialność członka za straty spółdzielni ograniczono do wysokości zadeklarowanych udziałów (art. 16 § 2 u.o spół.izw. 1961). Gdyby fundusze spółdzielni nie wystarczały na pokrycie strat, walne zgroma-dzenie mogło podjąć uchwałę o obowiązku wcześniejszego – niż przewidywał statut – wpła-cenia udziałów (art. 60 § 2 u.o spół.izw. 1961). Przepisy z 1961 r. nie przewidywały już wówczas instytucji dopłaty na pokrycie straty w ramach normalnej gospodarki finansowej spółdzielni. Co więcej, ustawodawca w przepisach ustawy z 1961 r. całkowicie zrezygnował z instytucji ob-rachunku dopłat na wypadek upadłości spół-dzielni. Z kolei przepis art. 90 § 3 u.o spół.izw. 1961 przewidywał, że postępowania upadłościo-wego spółdzielni nie przeprowadza się, jeżeli majątek spółdzielni nie wystarczy na pokrycie kosztów tego postępowania, a wierzyciele od-mówią ich pokrycia. Obecnie obowiązująca ustawa również nie powróciła do rozwiązań z 1920 r. w zakresie zasad odpowiedzialności
12
członków .
W konsekwencji ciężar kosztów postę-powania upadłościowego – niezwiązanych z utrzymaniem i eksploatacją nieruchomości spółdzielni – nie może być ani pośrednio, ani tym bardziej bezpośrednio przerzucany na członków spółdzielni mieszkaniowej.
Ewidencja i rozliczenie kosztów i przycho-dów z danej nieruchomości po ogłoszeniu upadłości
Przychody z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 u.s.m., nie stanowią składników masy upadłości. Przychody te powinny być wydatkowane zgodnie z ich przeznaczeniem, w tym na potrzeby pokry-wania kosztów utrzymania nieruchomości spół-dzielni.
PROBLEMY ZARZĄDZANIA
Zgodnie z przepisami spółdzielczymi
1
(art. 4 ust. 4 u.s.m.) zarząd spółdzielni miesz-kaniowej prowadzi odrębnie dla każdej nieru-chomości: po pierwsze, ewidencję i rozliczenie przychodów i kosztów, po drugie, ewidencję i rozliczenie wpływów i wydatków funduszu remontowego; ewidencja i rozliczenie wpływów i wydatków funduszu remontowego na poszcze-gólne nieruchomości powinny uwzględniać wszystkie wpływy i wydatki funduszu remon-towego tych nieruchomości. Zasad powyższych nie przekreśla ogłoszenie upadłości spółdzielni mieszkaniowej, skoro upadłość nie dezaktuali-zuje celów spółdzielni mieszkaniowej. W kon-sekwencji należy uznać za niedopuszczalne po ogłoszeniu upadłości rozdzielenie przychodów z danej nieruchomości (w tym przychodów innych niż opłaty, o których mowa w art. 4 u.s.m.) i oderwanie ich od kosztów utrzymania tej nie-ruchomości. Polityka taka prowadziłaby bowiem w rezultacie do przerzucenia finansowania postępowania upadłościowego na członków spółdzielni.
Wydatki na obsługę prawną, księgową i biurową syndyka, bezpośrednio związane z po-stępowaniem upadłościowym, powinny stanowić koszt tego postępowania i nie należałoby ich finansować z opłat członków spółdzielni miesz-kaniowej. Kryterium kwalifikacji tych wydatków powinno odnosić się do celu usługi i jej przed-miotu.
W myśl art. 6 ust. 3 u.s.m. spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszka-niowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowią-zek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.
Podsumowanie
W przypadku upadłości spółdzielni mieszka-niowej należy uznać za nieprawidłowe ustalenie przez syndyka masy upadłości, że pożytki i inne przychody uzyskane z danej nieruchomości służą pokryciu kosztów postępowania upadłościowe-go, bez związku z pokrywaniem kosztów