• Nie Znaleziono Wyników

Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w sprawie uproszczonych egza­

minów państwowych na nauczycieli szkól średnich, ogólnokształcących i seminarjów

nauczycielskich.

(Dz. U. W. R. i O. P. Nr. 16 poz. 156 z 1922).

I. P r z e p i s y o g ó l n e .

§ 1. Ustanawia się na czas do końca ro­

ku 1928 uproszczone egzaminy państwowe na nauczycieli szkół średnich, ogólnokształ- czących i seminarjów nauczycielskich, prze­

znaczone wyłącznie dla nauczycieli czyn­

nych przed końcem 1921 r. w szkołach śre­

dnich ogólnokształcących i seminarjach na­

uczycielskich.

§ 2. Warunki dopuszczenia do egzami­

nu są następujące:

a) obywatelstwo polskie,

b) ukończenie szkoły średniej ogólno­

kształcącej lub seminarjum nauczy­

cielskiego,

c) trzyletnia praktyka nauczycielska w szkole średniej ogólnokształcącej lub seminarjum nauczycielskiem, w wy­

miarze przynajmniej 14 godzin tygo­

dniowo, uznana przez Ministra W y­

znań Religijnych i Oświecenia Publi­

cznego za zadawalającą, a odbyta przed końcem sierpnia 1922 r.

d) ukończenie przed końcem sierpnia 1922 r. 25 lat życia.

W wypadkach wyjątkowych Minister­

stwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Pu­

blicznego może dopuścić do egzaminu kan­

dydata, nie czyniącego zadość jednemu z warunków, wymienionych pod a, b, lub d.

§ 3. Podanie o dopuszczenie do egzami­

nu wnosi się na piśmie do Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W po­

daniu należy wymienić przedmioty egzami­

nu oraz dołączyć życiorys, metrykę

urodze-nia, dow ód obyw atelstw a polskiego, świa­

dectw o ukończenia szkoły średniej, świadec­

tw o o d byte j p ra k ty k i szkolnej, fotografję i opłatę w wysokości, ustalonej przez M in i­

sterstw o. Mogą być rów nież dołączone świa­

dectwa ze studjów w wyższym zakładzie naukow ym oraz k o llo k w jó w , odbytych na kursach w akacyjnych.

§ 4. O dopuszczeniu do egzaminu roz­

strzyga M in is te r W yznań R eligijnych i 0 -

świecenia Publicznego.

§ 5. D okum enty osobiste dopuszczonego kandydata wraz z decyzją o dopuszczeniu M in iste rstw o W yznań R eligijnych i Oświe­

cenia Publicznego przesyła K om isji egzami­

nacyjnej, w k tó re j przechowaniu pozostają aż do c h w ili w ydania świadectwa lu b odstą­

pienia kandydatów od egzaminu.

§ 6. Egzamin d zie li się na dwie części:

a) egzamin piśmienny, b) egzamin ustny.

II. K o m i s j e e g z a m i n a c y j n e .

§ 7. Uproszczone egzaminy państwowe na nauczycieli szkół średnich ogólnokształ­

cących i sem inarjów nauczycielskich odby­

wają się przed Kom isją Egzaminacyjną, po­

wołaną w tym celu do życia przez M in istra W yznań R eligijnych i Oświecenia P ublicz­

nego.

§ 8. W egzaminie b io rą udział pod przew odnictw em prezesa K om isji lub jego zastępcy dwaj egzaminatorowie. Te trz y osoby stanowią Podkomisję do danego przedm iotu. Do każdej podkom isji egzami­

nacyjnej, przeprowadzającej ustny egzamin uproszczony z danego przedm iotu, M in is te r W yznań R eligijnych i Oświecenia P ublicz­

nego może delegować swojego przedsta­

w iciela.

III. P r z e d m i o t y i p r z e b i e g e g z a m i n u .

§ 9. Kandydaci obierają jako przedm iot, z którego pragną użyskać k w a lifik a c ję nau­

czycielską, jeden lub więcej z następujących przedm iotów : 1) język p o lski wraz z historją lite ra tu ry , 2) język łaciński, 3) język francu­

ski, ’4) język angielski, 5) język niem iecki, 6) historją, 7) geografja, 8) geologja z m ine­

ralog ją, 9) matematyka, 10) fizyka, 11) che- mja, 12) nauki biologiczne, 13) rysunki, 14) śpiew i muzyka, 15) wychowanie fizyczne, 16) ro b o ty ręczne.

§ 10. Egzamin piśmienny ma stwierdzić, iż kandydat w zakresie zadanego tematu posiada wystarczające wiadomości, że p o tra ­ fi je samodzielnie zastosować przy opraco­

waniu tematu, oraz że umie swe myśli jasno, ściśle i poprawnie wyrażać.

§ 11. Egzamin piśm ienny odbywa się pod ścisłym nadzorem i obejmuje jeden te­

mat, w ybrany przez kandydata z pośród dwóch przedstawionych przez Komisję. Na opracowanie tematu przeznacza się 5 godzin.

Piśmienne opracowanie z przedmotu p rz y ­ rodniczego może być zastąpione przez za­

danie praktyczne w pracowni. Przy w y p ra ­ cowaniu piśmiennem, względnie praktycz- nem zadaniu, wolno używać ty lk o środków pomocniczych, wskazanych przez Komisję.

Przekroczenie tego zakazu pociąga za sobą usunięcie kandydata od zdawania egzaminu w danym term inie.

§ 12. O dopuszczeniu do egzaminu ust­

nego decyduje podkom isja danego przed­

m iotu na podstawie w yniku egzaminu piś­

miennego.

§ 13. W razie dopuszczenia, egzamin ustny każdego kandydata musi się odbyć w całości w tym samym okresie egzamina­

cyjnym i przed tą samą Komisją, co egza­

m in piśmienny.

§ 14. Każdy kandydat, k tó ry nie zdaje egzaminu z jęz. francuskiego, angielskiego lub niemieckiego w inien podczas egzaminu ustnego z obranego przez siebie przedm iotu wykazać, że jest zdolny rozumieć dzieła na­

ukowe ze swej specjalności, pisane w jednym z w ym ienionych języków lub w języku

w łoskim .

§ 15. Kandydaci, k tó rz y nie uko ńczyli polskiej szkoły średniej lub seminarjum na­

uczycielskiego, w in n i na egzaminie ustnym wykazać, że w ładają poprawnie językiem polskim oraz zdać osobny egzamin z pod­

stawowych wiadomości lite ra tu ry , z h is to rji i geografji Polski. Komisja może jednak w poszczególnych wypadkach zwolnić kandy­

data z tego egzaminu.

§ 16. Egzamin ustny trw a najwyżej dwie godziny.

§ 17. Z przebiegu egzaminu prowadzi się p ro to kó ł, k tó ry podpisuje przewodniczący i egzaminatorowie. Decyzja, przy k tó re j uwzględnia się w y n ik i zarówno egzaminu piśmiennego, jak i ustnego, zapada w każ­

dej podkom isji większości głosów.

§ 18. Decyzję (w ynik) ogłasza się kan­

d yd ato w i zaraz po egzaminie.

§ 19. W razie ujemnego w yniku egzami­

nu kandydat może zgłosić się ponownie do egzaminu nie wcześniej niż po upływ ie cza­

su przez Komisję wyznaczonego, a w każdym razie przed upływem okresu ustanowionego w § 1 niniejszego rozporządzenia.

§ 20. Zgłaszając się do ponownego egza-

minu, kandydat winien wnieść ponownie przepisaną opłatę.

§ 21. Przebieg egzaminu uproszczonego z rysunków, śpiewu z muzyką, wychowania fizycznego i pracy ręcznej ustalą osobne roz­

porządzenia.

§ 22. Zakres wymagań z poszczególnych przedmiotów przy egzaminie uproszczonym ustali osobne rozporządzenie.

IV. Ś w i a d e c t w a z e g z a m i n u .

§ 23. Kandydat, który zdał pomyślnie uproszczony egzamin państwowy otrzymuje dyplom na nauczyciela szkół średnich ogól­

nokształcących i seminarjów nauczyciel­

skich.

§ 24. Dyplom składa się z czterech części:

W części pierwszej świadectwo podaje następujące dane, dotyczące kandydata: imię i nazwisko, miejsce, dzień, miesiąc i rok urodzenia, wyznanie, dotychcasowy przebieg studjów średnich i wyższych oraz datę i licz­

bę rozporządzenia Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, mocą którego kandydat został dopuszczony do egzaminu. Następnie należy wymienić przed­

mioty, z których kandydat zgłosił się do egzaminu.

W części drugiej przytoczyć należy te­

mat wypracowania piśmiennego, względnie pracy praktycznej oraz jego ocenę. Nastę­

pnie należy przedstawić przebieg egzaminu ustnego wraz z oceną wyniku, wyrażoną w jednym ze stopni: bardzo dobrze, dobrze, do­

statecznie. Przyczem należy podać imiennie przewodniczącego i egzaminatorów.

W części trzeciej winna być wyrażona ocena władania przez kandydata językiem polskim oraz językiem obcym w zakresie określonym w § 14, ewentualnie także wyni­

ki egzaminu z podstawowych wiadomości z literatury, historji i geografji Polski.

W części czwartej, w zamykającem całe świadectwo orzeczeniu należy stwierdzić, że kandydat (imię i nazwisko) ma prawo nau­

czania w szkołach średnich ogólnokształcą­

cych i seminarjach nauczycielskich (wymie­

nić przedmiot) z językiem wykładowym (wy­

mienić język).

Świadectwo winno być podpisane przez prezesa Komisji lub jego zastępcę, tudzież przez dwóch przynajmniej egzaminatorów i opatrzone pieczęcią urzędową Komisji.

Świadectwo nosi datę dnia, w którym egzamin został ukończony.

Warszawa, dnia 14 kwietnia 1922 r. Mi­

nister Wyznań Religijnych i Oświecenia Pu­

blicznego: (—) w z. T. Łopuszański.

USTAW A

z dnia 26 września 1922 r.

dotycząca kwalifikacji zawodowych do nau­

czania w szkołach średnich ogólnokształcą­

cych i seminarjach nauczycielskich państwo­

wych i prywatnych.

(Dz. U. M„ W. R. i O. P. Nr. 30 z roku 1922 poz. 370).

Art. 1. Kwalifikacje zawodowe do nau­

czania w, szkołach średnich ogólnokształcą­

cych i seminarjach nauczycielskich posiada tylko ta osoba, która zdała egzamin pań­

stwowy na nauczyciela szkół średnich, usta­

nowiony rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych . i Oświecenia Publicznego.

Art. 2. Szczególne kwalifikacje zawodo­

we do nauczania religji w szkołach średnich ogólnokształcących i seminarjach nauczyciel­

skich oraz sposób ich uzyskania określi Mi­

nister Wyznań Religijnych i Oświecenia Pu­

blicznego w porozumieniu z właściwemi wła­

dzami kościelnemi.

Art. 3. Nauczycielem szkoły średniej ogólnokształcącej lub seminarjum nauczyciel- skiegó może być tylko osoba, posiadająca kwalifikacje zawodowe, wymienione w art.

1. lub 2. Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może dopuścić do nauczania osobę, nieposiadającą takich kwa- lifikacyj, jednak na okres nie dłuższy, niż 4-letni.

Art. 4. Nauczyciel szkoły średniej ogól­

nokształcącej lub seminarjum nauczyciel­

skiego może udzielać nauki przedmiotów, nie objętych jego kwalifikacją, tylko za zgo­

dą kuratora okręgu szkolnego.

Postanowienia przejściowe.

Art. 5. Za posiadające kwalifikacje za­

wodowe do nauczania w szkołach średnich ogólnokształcących i seminarjach nauczyciel­

skich uważa się również:

a) osoby, posiadające świadectwa egza­

minu nauczycielskiego, wydane przed 1 listopada 1918 r. przez b. austriac­

kie komisje egzaminacyjne dla kan­

dydatów na nauczycieli szkół śred­

nich lub komisje egzaminacyjne dla kandydatów na nauczycieli rysun­

ków odręcznych i dla kandydatów na nauczycieli gimnastyki w szko­

łach średnich, a w czasie od 1 listo­

pada 1918 r. do dnia 1 września 1921 3.

r. przez takież komisje w Krakowie i Lwowie;

b) osoby, posiadające świadectwa egza­

minu nauczycielskiego, wydane przed 1 listopada 1918 r. przez b.

austrjackie komisje egzaminacyjne dla nauczycieli muzyki, a w czasie od 1 listopada 1918 roku do chwili wejścia w życie niniejszej ustawy przez takąż komisję we Lwowie, oraz osoby, które aż do tej chwili uzyskały pełne dyplomy z ukończe­

nia konserwatorjum warszawskiego, lwowskiego, wyższej szkoły muzycz­

nej im. Fr. Chopina przy Towarzy­

stwie Muzeum w Warszawie, lub dyplomy ukończenia konserwatoriów zagranicznych, uznanych przez Mini­

stra Wyznań Religijnych i O świece­

nia Publicznego za równorzędne, i odbyły przynajmniej 2-letnią, przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego uznaną za zadowalającą, praktykę szkolną;

c) osoby, posiadające świadectwa egza­

minu nauczycielskiego, wydane przed 11 lipca 1919 r. przez pruskie ,,Wissenschaftliche Priifungskommis- sionen", oraz osoby, posiadające świadectwa, wydane w czasie od 11 lipca 1919 r. do 1 października 1921 r. przez komisję egzaminacyjną na nauczycieli szkół średnich, utwo­

rzoną w Poznaniu rozporządzeniem Naczelnej Rady Ludowej;

d) osoby, posiadające wydane przed 1 października 1917 r. świadectwa państwowe rosyjskie „uczitiela gim- nazji", „wyższawo domaszniawo na­

stawnika** lub ,.domaszniawo na­

stawnika", względnie „uczitiela", — te ostatnie o ile ich właściciele po­

siadają studja wyższe;

e) osoby, posiadające dyplomy na nau­

czyciela szkół średnich, wydane przed wejściem w życie niniejszej ustawy przez państwowe komisje egzaminacyjne dla kandydatów na nauczycieli szkół średnich powołane przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego;

f) osoby, posiadające dyplomy ukoń­

czenia kursu naukowego lub peda­

gogicznego, lub też studjum pedago­

gicznego, wydane p?zed wejściem w życie niniejszej ustawy przez pań­

stwową komisję egzaminacyjną przy przy Państwowym Instytucie Peda­

gogicznym w Warszawie;

g) osoby, posiadające świadectwa 1 stopnia na nauczyciela rysunku i mo­

delowania, wydane przed 1 czerwca 1921 r. na zasadzie statutu tymczaso­

wego Królewsko - Polskich Kursów Pedagogicznych dla nauczycieli ry­

sunku w Warszawie z dnia 19 wrze­

śnia 1918 r., oraz osoby, posiadające dyplomy ukończenia państwowych kursów pedagogicznych dla naucza­

nia rysunków w Warszawie, wyda­

ne w czasie od 1 czerwca 1921> r. do chwili wejścia w życie niniejszej ustawy;

h) osoby, posiadające świadectwa egza­

minu, uprawniające do prowadzenia ćwiczeń cielesnych w szkołach pań­

stwowych powszechnych, średnich i seminarjach nauczycielskich, wydane przed wejściem w życie niniejszej ustawy na podstawie statutu pań­

stwowych kursów wychowania fi­

zycznego, zatwierdzonego przez Mi­

nistra Wyznań Religijnych i Oświe­

cenia Publicznego z dnia 14 wrześ­

nia 1921 r. (Dz. Urz. Min. W. R. i O.

P. Nr. 17, poz. 175) oraz na podsta­

wie rozporządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publiczne­

go z dnia 29 marca 1922 r. w sprawie programów i egzaminów końcowych na państwowych kursach wychowa­

nia fizycznego (Dz. Urz. Min. W.

R. i 0 . P. Nr. 16, poz. 155);

i) osoby, posiadające świadectwa, upo­

ważniające do nauczania slojdu w se­

minarjach, szkołach średnich i po­

wszechnych, wydane przed wejściem w życie niniejszej ustawy na pod­

stawie okólnika Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dn. 13 marca 1920 r. (Dz. Urz. Min.

W. R. i O. P. Nr. 11, poz. 79);

j) osoby, które przed wejściem w ży­

cie niniejszej ustawy uzyskały do­

ktorat lub dyplom ukończenia z egzaminem studjów wyższych oraz odbyły przynajmniej 2-letnią, przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego uznaną za zadowalającą, praktykę szkolną nau­

czycielską w wymiarze przynajmniej 14 godzin tygodniwo;

k) nauczycieli, którym przyznano pra­

wo pobierania dodatku za studja wyższe na mocy art. 15 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu na­

uczycieli i dyrektorów państwowych szkół średnich ogólnokształcących,

seminarjów nauczycielskich, prepa- rand oraz wizytatorów szkół (Dz.

Ust. Rzp. P. Nr. 65, poz. 433) oraz w myśl art. 17 rozporządzenia Pre­

zydenta Ministrów, Ministra Skarbu, Ministra Wyznań Religijnych i 0 - świecenia Publicznego i Ministra b.

Dzielnicy Pruskiej z dnia 25 paź­

dziernika 1920 r. w celu wykonania ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu nauczycieli, dyrektorów Daństwowych szkół średnich ogólno­

kształcących, seminarjów nauczyciel­

skich i preparand, oraz wizytatorów (Dz. Ust. Rzp. P. Nr. 103, poz. 688).

Art. 6. Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może uznać za po­

siadających kwalifikacje zawodowe do nau­

czania w szkołach średnich ogólnokształcą­

cych i seminarjach nauczycielskich:

a) nauczycieli czynnych, którzy przed uDływem 1921 r. ukończyli 30 lat ży­

cia, odbyli sześć semestrów studjów wyższych w charakterze studentów oraz 5-letnią praktyką nauczyciel­

ską, z czego conajmniej 2 lata w szkołach średnich ogónokształcących lub seminarjach nauczycielskich w wymiarze przynajmniej 14 godzin ty­

godniowo jeśli uzna 1) praktykę za zadowalającą, 2) studja wyższe za dostatecznie udowodnione świadec­

twami prac seminaryjnych lub labo­

ratoryjnych, egzaminów półrocznych i t. p.

b) nauczycieli czynnych, którzy choć nie mogą się wykazać studjami wyż- szemi w zakresie, wskazanym w punkcie a), czynią jednak zadość wymienionym tam innym warunkom, jeśli uzna ich pracę naukową lub pedagogiczną za wybitną;

c) nauczycieli czynnych, którzy przed upływem 1921 r. ukończyli przynaj­

mniej 45 lat życia oraz 12 lat pracy