• Nie Znaleziono Wyników

Udział Izby w pracach W ojewódzkiej Komisji Turystycznej w Kiel­

cach. W związku z wznowieniem przez Urząd Wojewódzki w Kielcach

działalności „Wojewódzkiej Komisji Turystycznej'', w skład której — w myśl regulaminu — winien wchodzić delegat Izby oraz jego zastępca, Izba — na sku­

tek wezwania Urzędu Wojewódzkiego — wyznaczyła jako swego delegata wicedyrektora Gadomskiego, zaś jako zastępcę st. ref. Siekańskiego,

Pierwsze posiedzenie tej Komisji odbyło się w dniu 20 grudnia przy udziale delegata Ministerstwa Komunikacji, oraz przedstawicieli władz ad­

ministracyjnych, Dyrekcji Lasów Państwowych, Izby Przemysłowo-Handlo­

wej w Sosnowcu (w osobie członka Komisji, wicedyrektora Mgr. K. Gadom- skiego), samorządów miejskich, instytucyj sportowych, turystycznych i t. d.

Na konferecji tej — podczas blisko 7 godzinnych obrad — om ó­

wiono szereg zagadnień, związanych z turystyką na terenie Województwa Kieleckiego. W szczególności przedyskutowano projekt zmian w obowiązu­

jącym dotychczas regulaminie Komisji, przyczem wypowiedziano się w za­

sadzie za przyjęciem znowelizowanego projektu, opracowanego przez W o ­ jewódzką Komisję Turystyczną w Nowogródku, zredagowanie szczegółowych poprawek powierzając spćcjalnej Podkomisji, do której wszedł również przed­

stawiciel Izby Przemysłowo-Handlowej w Sosnowcu.

Skolei wygłoszone zostały obszerne referaty p. t, „Zasadnicze po­

stulaty turystyki Województwa Kieleckiego, ze szczególnem uwzględnieniem Gór Świętokrzyskich”, oraz „O narciarstwie w Górach Świętokrzyskich**.

Na tle tych referatów rozwinęła się ożywiona dyskusja, w której poruszono liczne zagadnienia, jako to: budowy schronisk, ulepszenia stanu dróg, uspra­

wnienia komunikacji kolejowej i autobusowej, rozszerzenia ulg kolejo­

wych dla turystów, wytyczenia tras w Lasach Państwowych dla zawodni­

ków narciarskich, opłat wejściowych pobieranych przez Dyrekcją Lasów Państwowych i t. p. Jak wynika z oświadczeń, złożonych przez przedstawi­

ciela Ministerstwa Komunikacji względnie przewodniczącego Komisji, sze­

reg zgłoszonych postulatów będzie mogło być zrealizowanych i to już w naj­

bliższym czasie. Dla opracowania szczegółowego programu prac W ojewódz­

kiej Komisji Turystycznej na rok 1935/36, powołano specjalną Podkomisję programową, przyczem delegatowi Izby Sosnowieckiej zlecono opracowa­

nie projektu programu na podstawie wniosków, zgłoszonych przez poszcze­

gólne instytucje oraz organizacje,

W dalszym ciągu omówiono sprawę utworzenia Związków Propa­

gandy Turystycznej na terenie Województwa Kieleckiego i wypowiedziano się, iż ze względu na projekt powołania do życia Ligi Popierania Turystyki, sprawa ta jest narazie nieaktualną.

W końcu Komisja przeprowadziła dyskusję nad sprawą O gólnopol­

skiego Zjasdu Krajoznawczego w Kielcach w roku 1935 i wyraziła opinję, że Zjazd ten należałoby zorganizować w pierwszych dniach maja na terenie Gór Świętokrzyskich,

W sprawie nomenklatury m iejscowości polskich w propagando­

wych obcojęzycznych wydawnictwach turystycznych. Ministerstwo Komu­

nikacji, jako władża kompetentna do prowadzenia propagandy turystycznej Polski zagranicą, wydaje liczne broszury, ulotki i przewodniki, w językach obcych, poświęcone Polsce i kontroluje wydawnictwa propagandowe biur podróży. W wydawnictwach tych nastręcza pewne tudności ustalenie, czy od­

147

nośnie do miejscowości, leżących w Polsce, ma być używaną wyłącznie no­

menklatura polska (a zatem Warszawa, Kraków, Wisła), czy też wyłącznie nomenklatura przyjęta w danym języku (zatem Varsovie, Cracovie, Vistule), czy też jedna i druga.

Ponieważ kwestja odpowiedniej propagandy zagranicznej odgrywa znaczną rolę z punktu widzenia interesów gospodarczych, Ministerstwo Komunikacji zwróciło się do Związku Izb Przemysłowo-Handlowych z proś bą o wypowiedzenie się w powyższej kwestji. W związku z tem Izba — na podstawie wyników ankiety — przesłała do Związku Izb swoją opinję szcze­

gółowo umotywowaną, wypowiadając się za umieszczaniem nazw miejsco- wości polskich w brzmieniu przyjętem w języku tego państwa, w którem wydawnictwo jest wydawane, przy jednoczesnem podaniu w nawiasie naz­

wy polskiej.

Analogiczne stanowisko zajął Związek Izb P, —H. oraz Ministerstwo W. R. i O. P.

SPRAWY SZKOLNICTWA ZA W O D O W E G O i DOKSZTAŁCAJĄCEGO.

W sprawie projektu utworzenia Centralnego Instytutu Pozaszkol­

nego Przysposobienia Zawodowego. Ministerstwo Przemysłu i Handlu na­

desłało libie do zaopinjowania memorjał, opracowany przez grono osób, reprezentujących znajomość życia gospodarczego i oświaty zawodowej po- zaszkolnej, uimujący ogólny plan usprawnienia organizacji pozaszkolnego przysposobienia zawodowego w dziedzinie rzemiosła, przemysłu i handlu oraz projekt statutu Centralnego Instytutu Pozaszkolnego Przysposobienia Zawodowego. Według memorjału, Instytut ten miałby, jako centrum, ko­

ordynować całokształt prac społeczno-samorządowych w dziedzinie przyspo­

sobienia zawodowego z bieżącą polityką gospodarczą Państwa, od której przysposobienie zawodowe powinno być ściśie uzależnione.

Sprawa ta była przedmiotem obrad konferencji na terenie Izby z udziałem przedstawicieli przemysłu, handlu i rzemiosła, wizytatorów szkół zawodowych Krakowskiego Kuratorjum Okręgu Szkolnego oraz osób, pra­

cujących w szkolnictwie zawodowem pozaszkolnem i w wyniku tych obrad ustalono stanowisko negatywne w sprawie projektu powołania do życia Centralnego Instytutu Pozaszkolnego Przysposobienia Zawodowego z na­

stępujących względów:

1) W obec różnolitości form, programów i zadań, jakie cechują kur­

sy dokształcające, które należy tworzyć w różnych miejscowościach kraju, zależnie od lokalnych potrzeb przemysłu handlu i rzemiosł, koordyno­

wanie tej akcji przez C. I P. P. Z, byłoby bardzo utrudnione i w skutkach swych problematyczne, tembardziej, że Instytut naogół mniej mógłby się orjentować niż miejscowe czynniki co do potrzeb lokalnych szkolnictwa za­

wodowego.

2) W obec słabo rozwiniętego obecnie pozaszkolnego szkolnictwa zawodowego kosztowna naogół instytucja, jaką byłby C.I.P.P.Z., nie miałaby nawet dostatecznego materjału i objektu dla swych prac. Natomiast inicja­

tywa i koordynowanie akcji w sprawie pozaszkolnego szkolnictwa zawodo- wego w poszczególnych rejonach kraju mogą być skutecznie podjęte przez

izby przemysłowo-handlowe, a ogólne zagadnienia tej sprawy mogą być opracowywane na terenie Związku Izb. Nie pociągnie to za sobą prawie żadnych kosztów i będzie bardziej skuteczne wobec tego, że izby pracują w różnych dzielnicach Polski i mają ścisły kontakt z lokalnem życiem go- spodarczem i jego potrzebami, a więc współpraca izb z miejscowemi czynni­

kami społecznemi w dziedzinie szkolnictwa zawodowego pozaszkolnego m o­

że być skutecznie prowadzona.

3) Środki na utworzenie i prowadżenie C.I.P.P.Z. o ile, jak memor jał przewiduje, miałyby być dostarczone przez państwo, mogłyby iść z fun­

duszów, jakie daje dodatek do cen świadectw przemysłowych na szkolni­

ctwo zawodowe. Jednak fundusze te obecnie nie mogą dostatecznie zado- wolnić obecnych potrzeb mateijalnych szkolnictwa zawodowego, a tembar- dziej stan tenby się pogorszył, gdyby część tych środków poszła na rzecz dość kosztownej instytucji, jaką byłby bezprzecznie C.I.P.P.Z,

Obozy przysposobienia przemysłowego. W dniu 14 maja 1934 r.

odbyła się w Izbie pierwsza konferencja w sprawie „obozów przysposobienia przemysłowego" na terenie Zagłębia Dąbrowskiego. W konferencji przyjęli udział: delegat Wydziału Przemysłowego Urzędu Wojewódzkiego w Kielcach, starosta pow. będziński, naczelnicy urzędów górniczych okręgów sosno­

wieckiego i dąbrowskiego, przedstawiciele Izby, reprezentanci organizacyj gospodarczych oraz przedstawiciele przemysłu Zagłębia Dąbrowskiego.

Przedmiotem obrad była sprawa zamierzonego przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu zorganizowania w zakłada h przemysłowych na terenie Zagłębia Dąbrowskiego — na wzór, jak to już w 1933 roku miało miejsce na Śląsku — praktyk wakacyjnych akademików i uczniów średnich zakła­

dów technicznych, zgrupowanych w obozach, w ciągu 2 miesięcy od 1 lipca.

Zgodnie z instrukcją Min. P. iH ustalono skład Rejonowej Organiza­

cyjnej Komisji, której powierzono szczegółowe opracowanie warunków tech­

nicznych i finansowych zamierzonych obozów. W skład komisji weszli przed­

stawiciele: Wydziału Przemysłowego Urzędu Wojewódzkiego Kieleckiego miej­

scowej władzy administracyjnej, urzędów górniczych okręgów sosnowieckiego i dąbrowskiego, Inspektoratu Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fi­

zycznego, Izby Przemysłowo-Handlowej w Sosnowcu, Rady Zjazdu Przemy­

słowców Górniczych, Towarzystwa Przemysłowców Zagłębia Dąbrowskiego i Stowarzyszenia Techników w Sosnowcu.

Komisja miała za zadanie wyjaśnić, jakie fundusze dla zorganizo­

wania obozów można uzyskać, jakie zakłady i ile miejsc oddadzą dla praktykantów oraz w jakiej miejscowości Zagłębia da się urządzić jeden, wzgl. kilka — zależnie od możliwości finansowych — takich obozów. Środki na utrzymanie obozów, w myśl instrukcji Ministerstwa Przemysłu i Handlu, miały być osiągnięte od przemysłu miejscowego na skutek przelewu na ra chunek „obozów przysposobienia przemysłowego" sum, które przemysł za­

mierzał w okresie wakacyjnym wypłacić praktykantom.

Ustalono, że zarządy przedsiębiorstw przemysłowych mogą podać dezyderaty co do oddania pewnej części tych praktyk we własnym zakresie z pominięciem obozów, po odpowiedniem umotywowaniu tych dezyderatów.

Siedzibą Komisji była Izba Przemysłowo - Handlowa w Sosnowcu.

149

Komisja pracowała bardzo intensywnie, odbyła w okresie maj - sierpień 1934 r. szereg zebrań i przygotowała akcją obozów przysposobienia przemy­

słowego bardzo starannie, co stwierdza oficjalne sprawozdanie Min. P. i H., stawiając Zagłębie Dąbrowskie pod tym względem na pierwszem miejscu przed Śląskiem i Łodzią,

Uzyskano w kopalniach węgla i zakładach przemysłowych Zagłębia Dąbrowskiego praktyk: dla słuchaczów szkół wyższych — 38 i dla słucha czów szkół średnich zawodowych — 88, razem — 126. Wszystkie praktyki były płatne, dla słuchaczów szkół wyższych po 5 zł., dla słuchaczów szkół średnich zawodowych po 3 zł, za 1 dniówką. Sumy należne, jak wyżej po- wiedziano, zakłady przemysłowe wpłacały ratami na rachunek „obozów przysposobienia przemysłowego” .

Rozplanowanie zakwaterowania uczestników przysposobienia prze­

mysłowego na terenie całego Zagłębia Dąbrowskiego było w taki sposób przeprowadzone, aby praktykanci mieszkali grupowo, ale równocześnie jak- najbliżej miejsc pracy, Kwatera głównego obozu mieściła się w gmachu Szkoły Górniczej i Hutniczej w Dąbrowie Górniczej, zaś 6 tak zwanych podobozów w poszczególnych punktach Zagłębia.

Ogólnv koszt prowadzenia obozów w Zagłębiu Dąbrowskiem wy­

nosił zł. 17.273,90, w czem mieści się suma zł. 7.096,60, wypłacona na ręce praktykantów-techników w zakładach przemysłowych.

W sprawie projektów wytycznych program owych dla gimnazjów mechanicznych, stolarskich, krawieckich (żeńskich) i bielićaiarskich oraz kupieckich. Izba otrzymała do zaopinjowania opracowane przez Minister­

stwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego projekty wytycznych programowych, wymienionych w tytule gimnazjów zawodowych. Sprawa ta była przedmiotem obrad Komisji Kształcenia Zawodowego i Dokształcają­

cego przy współudziale dyrektorów i profesorów szkół zawodowych z okrę­

gu Izby oraz radców Kieleckiej Izby Rzemieślniczej.

Izba w sprawie projektów tych wydała w głównych zarysach na­

stępującą opinję:

W gimnazjach kupieckich należy zwiększyć ilość godzin dla przed­

miotów ogólnokształcących, aby podnieść poziom ogólnego wykształcenia wychowanków gitnnasjów, natomiast zmniejszyć ilość godzin tygodniowo w poszczególnych klasach najwyżej do 32, gdyż zachodzi obawa, że przy 34 do 38 godzinach tygodniowo, jak projekt przewiduję, uczniowe zbyt prze­

ciążeni nie byliby w stanie należycie wykorzystać zajęcia w gimnazjach.

W gimnazjach zawodowych przemysłowych, pożądanem jest zmniej­

szenie ilości godzin dla przedmiotów ogólnokształcących, natomiast powię­

kszenie ilości godzin przedmiotów, związanych z zawodem i godzin zajęć warsztatowych; pozatem jest koniecznem wprowadzenie w niektórych gim­

nazjach (stolarskich, krawieckich i bieliźniarskich) nowych przedmiotów, któ­

rych znajomość jest niezbędna dla danego zawodu, nieprzewidzianych jed­

nak w projekcie wytycznych programowych.

Subwencje dla szkół zawodowych. Izba dotąd stale udzielała sub- wencyj prywatnym średnim szkołom zawodowym na terenie województwa

kieleckiego. Niestety, w okresie sprawozdawczym, Izba nie była w ihoźności, pom im o potrzeb materialnych tych szkół, przyznać im subwencyj z braku funduszów.

S Ł U Ż B A Z A Ś W IA D C Z E Ń .

Świadectwa pochodzenia towaru. W okresie sprawozdawczym wy­

dała Izba 614 świadectw pochodzenia dla towarów wyeksportowanych z okrę­

gu Izby.

Poniżej podaje się zestawienie towarów, wywiezionych z okręgu Izby, dla których Izba wystawiła świadectwa pochodzenia.

nazwa towaru

12. raygras angielski 5 Czechosłowacja

Ponadto świadectwami pochodzenia towaru objęte były drobne przesyłki, przeważnie pocztowe, zawierające tego rodzaju artykuły, jak: za­

bawki, wyroby gumowe, chemikalje i inne.

Zaświadczenia kompensacyjne. Podobnie jak w latach poprzed­

nich, wydawała Izba zaświadczenia o kompensacyjnym wywozie, przewidziane zarządzeniami Ministra Skarbu z dnia 11. X 1933 r. (Monitor Polski Nr. 236, poz. 257 z 1933 r.) wzgl. z dnia 29. X 1934 r. (Monitor Polski Nr. 252, poz. 325 z 1934 r.). Zaświadczenia powyższe stanowiły podstawę do uzyskania zniżek celnych przy przywozie z zagranicy bananów niedojrzałych, grapę fruits, cytryn, daktyli, rodzynek, fig, migdałów, kawy i łupinek kawowych, herbaty kakao w ziarnkach lub łamanego i łupinek kakaowych, szafranu, wanilji, kardamonu, pieprzu, korzeni i olejów roślinnych.

1539

W roku 1934 wystawiła Izba 476 zaświadczeń, a mianowicie; na na­

czynia emaljowane, papier bezdrzewny, meble gięte, foraiery nieklejonc, i blachę żelazną ocynkowaną.

Podaje się poniżej zestawienie transportów, objętych zaświadczenia­

mi o kompensacyjnym wywozie:

nazwa towaru ilo ś ć w kg. w artość w zł. lo c o granica polska

1. naczynia emaljowane 248.977,5 549-695,03

2. papier bezdrzewny 1.126039,0 482.430,10 *

3. meble gięte 234 850,0 269.356,37

4. forniery nieklejone 477.300,0 366.794,99

5. blacha żelazna ocynkowana 93.835,1 46,543,96 Poszczególne artykuły wywieziono do krajów zamorskich pozaeuro­

pejskich, oraz do szeregu krajów europejskich, przyczem znakomitą część wywozu skierowano do krajów zamorskich.

Opinja w sprawie wyjazdów zagranicą, oraz przyjazdów lub po­

bytu obcokrajowców. W roku 1934 wystawiła Izba 160 zaświadczeń dla poparcia starań firm o uzyskanie paszportów handlowych na wielokrot­

ne lub jedno razowe wyjazdy zagranicę w sprawach handlowych lub prze­

mysłowych.

Pozatem zaopinjowała Izba w kilku wypadkach podania firm, ubie­

gających się o zezwolenie na czasowy przyjazd wzgl. pobyt w kraju dla fachowców zagranicznych.

Poniżej podaje się zestawienie wydanych zaświadczeń paszporto­

wych za lata 1931 do 1934,

rok ilość zaświadczeń

1931 378

1932 221

1933 130

1934 160

Zaświadczenia na bezcłow y wywóz jaj kurzych. W roku sprawo­

zdawczym wystawiła Izba 6 zaświadczeń na bezcłowy wywóz jaj zagranicę dla transportów całowagonowych i 12 zaświadczeń dla transportów półwa- gonowych.

Eksport jaj, dokonany na zasadzie powyższych zaświadczeń, skiero­

wany był w całości do Anglji.

Zaświadczenia na bezcłow y w yw óz pierza i puchu. Izba wysta­

wiła w ciągu 1934 roku 289 zaświadczeń na bezcłowy wywóz pierza i puchu w stanie oczyszczonym. Eksport pierza wynosił 132.596 kg. puchu zaś 18 081 kg., przyczem skierowany był do Niemiec, Czechosłowacji, Szwecji, Szwajcarji, Danji, Austrji, Francji, Anglji i Włoch.

Inne zaświadczenia. Ponadto Izba wydała, w liczbie kilkudziesię­

ciu, zaświadczenia t. zw. katastralne, zawierające dane z rejestru handlo­

wego odnośnie poszczególnych firm co do kategorji wykupionego świadec- wa przemysłowego, rodzaju prowadzonego przedsiębiorstwa i t. p. oraz 152

zaświadczenia dla urzędów celnych, w związku z przywozem z zagranicy próbek i wzorów towarów, potrzebnych przy produkcji tego samego rodzaju artykułów, nie zaś w celach handlowych.

DZIAŁALNOŚĆ O D CZYTO W A i AKCJA OBJAZD O W A IZBY.

W roku sprawozdawczym, podobnie jak w latach ubiegłych, Izba prowadziła w dalszym ciągu akcję objazdową i odczytową. Akcja objazdo­

wa, prowadzona w formie Zjazdów Regjonalnych, odbywanych w najważ­

niejszych ośrodkach województwa oraz w formie t. zw. „dni urzędowania", urządzanych w szeregu miast o większem znaczeniu gospodarczem, umożli­

wia Izbie zaznajomienie się z lokalnemi potrzebami i postulatami sfer gos­

podarczych, a sferom zainteresowanym uzyskanie bezpośrednich informacyj z zakresu rozlicznych dziedzin interesujących życie gospodarcze, jak podat­

kowa, celna, eksportowa, reglamentacja przywozu, traktatowa, socjalna i t.p.

W omawianych „dniach urzędowania" przyjmowali udział oprócz miejscowego kupiectwa przedstawiciele starostw, urzędów skarbowych i za­

rządów miast.

W szczególności w roku sprawozdawczym zorganizowała Izba:

Zjazd Regjonalny w Radomiu. Pragnąc zapoznać się bliżej z obec­

ną sytuacją przemysłu i handlu ziemi Radomskiej i ich aktualnemi potrze­

bami, Izba zwołała do Radomia na dzień 6 maja 1934 r. Zjazd Regjonalny sfer przemysłowych i handlowych ziemi Radomskiej. W Zjeżdzie tym, który odbył się pod przewodnictwem prezesa Izby, Gadomskiego, wzięli udział;

delegat Ministerstwa Przemysłu i Handlu radca Kozarski, w zastępstwie Wojewody Kieleckiego Naczelnik Wydziału Przemysłowego E. Zagrodzki, Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach Naleszkiewicz, wraz z Naczelnikiem Wydziału II, Jasienieckim, Prezes Sądu Okręgowego Bobkowski, Starosta Radomski Skibicki, Inspektorzy Pracy, reprezentanci innych władz państwo­

wych, Komisarz miasta Radomia Dr. Zalewski, Dyrektor Ubezpieczalni S po­

łecznej Tomaszewski, delegaci instytucyj bankowych, centralnych organizacyj kupieckich z Warszawy oraz szerokie rzesze przemysłowców i kupców okręgu radomskiego (powiaty: iłżecki, konecki, kozienicki, opatowski, opoczyński, radomski i sandomierski).

Witając obecnych, Przewodniczący zaproponował wysłanie depesz do Pana Ministra Przemysłu i Handlu oraz Pana Wojewody Kieleckiego, z zapewnieniem intensywnej pracy dla rozwoju gospodarczego Państwa, co zostało przez zebranych jednomyślne przyjęte. Z kolei prezes Gadomski poświęcił kilka słów omówieniu obecnej sytuacji gospodarczej Województwa Kieleckiego, a w szczególności terenu radomskiego, poczem wygłoszone zostały referaty następującej treści:

1) Aktualne zagadnienia z dziedziny prawa gospodarczego i ubez­

pieczeń społecznych — radca prawny Izby Dr. Juljusz Braun.

2) Aktualne zagadnienie podatkowe — Naczelnik Wydziału Finan- sowo-Podatkowego Izby Mgr. Tadeusz Siekański,

3) Problemy polskiego handlu zagranicznego — wicedyrektor Izby Mgr. Kazimierz Gadomski.

153

Po referatach wywiązywała się ożywiona dyskusja, w wyniku której Zpiid ućhwalił rezolucje w sprawach, kredytów dla kupiectwa, scalenia po datku przemysłowego, ubezpieczeń społecznych, mierzenia skór w przemyśle garbarskim.

Rezolucje te, po przyjęciu ich przez zebranych, były następnie roz­

patrzone przez kompetentne organa Izby.

Zjazd Regjonalny sfer przemysłowych i handlowych ziemi Radomskiej który był trzecim z rzędu Zjazdem w Radomiu, wzbudził ogromne zaintereso­

wanie wśród przemysłu i kupiectwa, zacieśniając jeszcze bardziej kontakt po­

między Izbą a sferami okręgu radomskiego przez nią reprezentowanemu

„Dni urzędowania '. Akcję objazdową ważniejszych ośrodków gos­

podarczych swego okręgu rozpoczęła Izba w okresie sprawozdawczym od Zawiercia. „Dzień urzędowania" w Zawierciu, który odbył się w dniu 25 stycznia 1934 r. został podzielony na 2 części, mianowicie na: zebranie ku- piectwa oraz zebranie przemysłowców okręgu zawierciańskiego. Pierwsze z nich odbyło się przy współudziale z górą 100 osób w obecności przedsta­

wicieli miejscowego Starostwa, Urzędu Skarbowego oraz Zarządu miasta.

Ze strony delegatów Izby wygłoszone zostały referaty na temat działal­

ności Izby Przemysłowo-Handlowej w dziedzinie kodeksu handlowego i ubez pieczeń społecznych oraz odnośnie najaktualniejszych zagadnień z dziedziny ustawodawstwa skarbowego. Następnie wywiązała się dyskusja, w której poruszono szereg zagadnień, przeważnie z dziedziny podatkowej. W dyskusji wskazywano m. in, na kolosalny wzrost bezrobocia w Zawierciu, w którem ilość bezrobotnych dosięga 89% ogółu mieszkańców, w wyniku czego na­

stąpił znaczny spadek obrotów miejscowego kupiectwa, jak wreszcie zanik szeregu placówek. W konsekwencji zebrani zwrócili się z apelem pod adre­

sem Izby o wszczęcie starań w kierunku zmniejszenia wymiarów podatku w roku 1934, oraz spowodowanie przeniesienia Zawiercia do niższej klasy miejscowości pod względem poboru zasadniczego podatku przemysłowego.

Sprawy te, jak przedstawiono w niniejszem sprawozdaniu, były przedmiotem wystąpień Izby.

Następnie w godzinach wieczornych odbyło się posiedzenie w To­

warzystwie Przemysłowców Okręgu Zawierciańskiego, na którem omawia­

ne były sprawy z zakresu prawa przemysłowego, ubezpieczeń społecznych, spraw eksportowych, celnych, traktatów handlowych oraz spraw podatkowych.

W powyższym „dniu urzędowania" wzięli udział z ramienia Izby:

wicedyrektor K. Gadomski, radca prawny J, Braun oraz st. referent T. Sie- kański.

W dniu 14 lutego 1934 r. zorganizowała Izba „dni urzędowania" w Ol­

kuszu i Miechowie.

W godzinach południowych odbyła się w Olkuszu przy udziele pp.

miejscowego Starosty, Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz przedstawicie­

la Zarządu Miasta konferencja ze sferami kupieckiemi. Konferencję powyż­

szą otworzył r. Kucharski, omawiając znaczenie „dni urzędowania" oraz działalność Izby w dziedzinie zagadnień kupieckich. Następnie zabrał głos

z dziedziny podatkowej oraz nowoopracowany kodeks handlowy, W dyskusji przemawiał m. in. p. Starosta Gliszczyński, który, omawiając obecnie istnie­

jącą sytuację gospodarczą na terenie powiatu Olkuskiego oraz znaczenie dla kupiectwa wprowadzenia nowej ordynacji podatkowej, podkreślił,iż w chwili obecnej tak Izba, jak i reprezentowane przez nią sfery gospodarcze, winne jaknajściślej współpracować, co niewątpliwie przyczyni się do rozwiązania szeregu palących postulatów kupieckich. W odpowiedzi na to wicedyrektor Gadomski przedstawił dotychczasowe wysiłki Izby w kierunku zacieśnienia nawiązania powyższego kontaktu oraz scharakteryzował ogólnie działalność Izby.

W dniu 12 września 1934 r. zorganizowała Izba w Jędrzejowie i Piń­

czowie dni urzędowania", w których — oprócz miejscowego kupiectwa — wzię­

li udział przedstawiciele Starostwa, Urzędu Skarbowego i Zarządu Miasta.

Przedmiotem obrad były sprawy, dotyczące wyborów do Izby Prze­

mysłowo-Handlowej, sprawa zryczałtowania podatku od obrotu, sprawa scalenia podatku przemysłowego oraz sprawa ordynacji podatkowej. W y­

jaśnień w powyższych kwestjach udzielali delegaci Izby.

Duża frekwencja oraz szczegółowa dyskusja dowiodła stopnia zain­

teresowania, jakie budzą „dni urzędowania", świadcząc równocześnie o celo­

wości prowadzonej przez Izbę akcji objazdowej swego okręgu.

Pozatem Izba na zaproszenie szeregu organizacyj jej okręgu, delego- wiła urzędników Izby do wygłaszania odczytów z zakresu spraw podatko­

wych i prawa handlowego.

Kontynuując rozpoczętą w roku ubiegłym akcję organizowania dla najszerszych sfer gospodarczych, odczytów na temat aktualnych zagadnień gospodarczych, zaprosiła Izba w okresie sprawozdawczym kilku wybitnych prelegentów dla wygłoszenia odczytów. W szczególności senator Targowski

Kontynuując rozpoczętą w roku ubiegłym akcję organizowania dla najszerszych sfer gospodarczych, odczytów na temat aktualnych zagadnień gospodarczych, zaprosiła Izba w okresie sprawozdawczym kilku wybitnych prelegentów dla wygłoszenia odczytów. W szczególności senator Targowski

Powiązane dokumenty