• Nie Znaleziono Wyników

Nasze ulubione zabawy

W dokumencie 1 A przewodnik metodyczny cz. (Stron 88-91)

Przykładowy zapis w dzienniku i punkty z obszarów podstawy programowej I. Zabawa z wykorzystaniem wiersza Bożeny Formy Moje oczy.

Zabawa orientacyjno-porządkowa Tańcząca rodzinka. IV 5, IV 7 I 5 II. Zabawy dydaktyczne, rozwijające zmysły, Nasze ulubione zabawy. Cel:

rozwijanie zmysłów.

Zabawa ruchowa, w formie opowieści ruchowej, Zabawy Oli.

Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa orientacyjno-porządkowa Stań prościutko, spacer w pobliżu przedszkola – obserwowanie ptaków, słu-chanie ich nazw.

IV 2, IV 14 I 5I 4, I 5

III. Ćwiczenia narządów mowy Zabawy słomką.

Rysowanie w dużej ramce siebie z ulubioną zabawką. Odbijanie pod ramką swojego paluszka umoczonego w farbie.

Dowolny taniec przy piosence Nasze zmysły.

IV 2IV 8

IV 7 Cel główny:

− rozwijanie zmysłów.

Cel operacyjny:

Dziecko:

− rozpoznaje przedmioty za pomocą słuchu i dotyku.

Rozwijane kompetencje kluczowe:

− w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

− osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

− w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Środki dydaktyczne: wiersz Bożeny Formy Moje oczy, piosenka Nasze zmysły, zabawki, przed-mioty wydające różne dźwięki (folia, pęk kluczy, gazeta), nagranie skocznej melodii, tamburyn, kołatka, grzechotka, pudło z dwoma otworami, zabawki różniące się kształtami, parawan, skrawki papieru, talerzyki, słomki do napojów, kubeczki z wodą, skrawki papieru, talerzyki, farby, karta pracy, cz. 1, nr 19.

Przebieg dnia

• Zabawa z wykorzystaniem wiersza Bożeny Formy Moje oczy.I Nagranie skocznej melodii.

Przed zabawą dzieci określają kolory swoich oczu. Stają z N. w kole.

Dzieci (za N.):

Kto z was ma oczy zielone, z zielonymi oczami patrzą uśmiechnięte niech spogląda w moją stronę, na N.,

niech porusza powiekami poruszają powiekami,

i zatańczy razem z nami. wszystkie dzieci tańczą chwilę przy nagraniu skocznej melodii,

Kto z was ma niebieskie oczy, dzieci o niebieskich oczach podskakują teraz lekko niech podskoczy, w miejscu,

klaśnie w dłonie i w kolana, klaszczą w dłonie i uderzają w kolana, to zabawa jest wspaniała. wszystkie dzieci tańczą przy skocznej melodii, Chcemy bawić się wspaniale,

kiedy mamy oczy szare, dzieci o szarych oczach poruszają się w parach.

w parach pięknie zatańczymy, przecież bardzo to lubimy.

Na zakończenie wszystkie dzieci tańczą.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Tańcząca rodzinka.

Tamburyn, kołatka, grzechotka.

Dziewczynki są mamusiami, a chłopcy – tatusiami. Przy dźwiękach tamburynu swobodnie tańczą mamusie, a przy dźwiękach kołatki – tatusiowie. Dźwięk grzechotki jest sygnałem do wspólnego tańca mamusi z tatusiem.

Zabawy dydaktyczne, rozwijające zmysły, Nasze ulubione zabawy.II

• W co lubimy się bawić?

Dzieci wypowiadają się na temat wspólnych zabaw z rodzicami i rodzeństwem w domu.

• Co to za zabawka?

Pudło z dwoma otworami, różne zabawki.

N. kolejno wkłada do pudła z dwoma otworami (wielkości dziecięcej ręki) zabawki różniące się kształtami (wcześniej dotykane przez dzieci). Każde dziecko wkłada ręce do pudła i za pomocą dotyku rozpoznaje, co się w nim znajduje.

• Która zabawka zniknęła?

N. układa przed dziećmi kilka zabawek. Dzieci nazywają je, a następnie odwracają się tyłem do N., który w tym czasie chowa jedną zabawkę (następnie dwie lub trzy zabawki). Dzieci, po odwróceniu się z powrotem, odgadują, które zabawki zniknęły.

• Co wydaje taki dźwięk?

Przedmioty wydające różne dźwięki: folia, pęk kluczy, gazeta, klocki drewniane.

N. demonstruje dzieciom, jakie dźwięki wydają przedmioty, np.: ugniatana folia, poruszany pęk kluczy, darta gazeta, dwa drewniane klocki uderzane o siebie. Następnie chowa się, żeby dzieci go nie widziały (np. za parawanem), i porusza przedmiotami tak, aby wydawały dźwięki. Dzieci odgadują, jaki przedmiot wydaje dany dźwięk.

• Zabawa ruchowa w formie opowieści ruchowej Zabawy Oli.

Dzieci wykonują czynności, o których opowiada N. Leżą na dywanie, udają, że śpią. Ta pozycja jest punktem wyjścia do rozpoczęcia opowiadania.

Pewnego jesiennego dnia Ola obudziła się bardzo wcześnie (dzieci się budzą). Przeciągnęła się i zaczęła ziewać (przeciągają się i ziewają: aaaaaa). W domu panowała cisza, tylko z po-koju rodziców dochodziło chrapanie taty (naśladują chrapanie). Dziewczynka cichutko, aby nikogo nie obudzić, umyła się (naśladują mycie się) i ubrała (naśladują zakładanie ubrania).

Postanowiła pobawić się zabawkami. Najpierw swoim ulubionym pajacykiem, który – nawet lekko dotknięty – zaczynał skakać (wykonują skoki pajacyka), potem laleczką, która śmiesznie chodziła na sztywnych nogach (dzieci chodzą, nie zginając nóg w kolanach), aż w końcu piłeczką, która równiutko podskakiwała po podłodze (skaczą obunóż). W kącie pokoju stał ro-werek. Ola wskoczyła na niego i pojechała do sypialni rodziców (kładą się na plecach, naśladują jazdę na rowerze). Bała się, że jest już późno i nie zdąży do przedszkola. Mama na dzień dobry utuliła ją w swoich ramionach (tulą się, kołyszą się na boki w siadzie skrzyżnym), a tatuś kilka razy głośno ją pocałował (naśladują całowanie). „Tak miło rozpoczęty dzień będzie na pewno wspaniały” – pomyślała Ola i wszyscy razem, całą trójką pomaszerowali do kuchni na śniadanie (tworzą przy pomocy N. trójki, maszerują).

Zabawy na świeżym powietrzu

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Stań prościutko.

Dzieci biegają po wyznaczonym miejscu ogrodu przedszkolnego. Na hasło Stań prościutko zatrzymują się i prostują.

• Spacer w pobliżu przedszkola – obserwowanie nielicznych ptaków, słuchanie ich nazw, podanych przez N.

• Ćwiczenie narządów mowy Zabawy słomką.III

Słomki do napojów, kubeczki, skrawki papieru, talerzyki, farby.

• Sprzątamy śmieci – próby przenoszenia skrawków papieru z blatu stołu na talerzyk za po-mocą słomki do napojów.

• Robimy bąbelki – dmuchanie przez słomkę do kubeczka z wodą.

• Śmieszne wzorki – rozdmuchiwanie przez słomkę plamek farby umieszczonych na papierze;

oglądanie powstałych wzorów.

• Karta pracy, cz. 1, nr 19.

− Narysujcie w dużej ramce siebie z ulubioną zabawką.

− Ja przygotuję kartoniki z waszymi imionami. Przyklej-cie je w ramce pod rysunkiem. OdbijPrzyklej-cie pod ramką swoje paluszki umoczone w farbie.

• Dowolny taniec przy piosence Nasze zmysły (sł. i muz. Bożena Forma).

I. Nosem oddychamy – raz, dwa, raz i dwa,

każdy zapach rozpoznamy – raz, dwa, raz i dwa.

II. Uszy słyszą dźwięki – raz, dwa, raz i dwa, także słowa tej piosenki – raz, dwa, raz i dwa.

Narysuj w dużej ramce siebie z ulubioną zabawką. Osoba dorosła przygotuje kartonik z twoim imieniem. Przyklej go w ramce pod rysunkiem. Odbij pod ramką swoje paluszki umoczone w farbie.

19 przygotowanie do czytania i pisania

III. Patrzymy oczami – raz, dwa, raz i dwa, kształty i kolory znamy – raz, dwa, raz i dwa.

IV. Usta – ważna sprawa – raz, dwa, raz i dwa,

oddychamy, rozmawiamy – raz, dwa, raz i dwa.

Październik, tydzień 4 Moje zmysły

W dokumencie 1 A przewodnik metodyczny cz. (Stron 88-91)