grubość krytyczna SRT
9. Wpływ stopni atomowych na właściwości magnetyczne układu Au/Co/Au/W
Celem badań przedstawionych w niniejszym rozdziale było zbadanie wpływu stopni atomowych na właściwości magnetyczne warstw kobaltu w układzie Au/Co/Au/W. W tym celu jako podłoże dla próbek testowych jak również dla próbki na której wykonano opisane niżej pomiary ponownie użyto kryształu zawierającego dwa rodzaje powierzchni: W(110) i W(540). Rysunek 9.1 przedstawia schemat próbki na której wykonywane były wszystkie pomiary prezentowane w tym rozdziale.
W(110) / (540) 1-8 nm Co Au Au wicynalna część próbki atomowo płaska część próbki W(110) / (540) W(110) / (540) 1-8 nm Co 1-8 nm Co Au Au Au wicynalna część próbki atomowo płaska część próbki Au wicynalna część próbki atomowo płaska część próbki
Rys. 9.1. Schemat próbki badanej w niniejszym rozdziale. Na obie części podłoża W(110/540) naparowano warstwę buforową Au o grubości 50Å. Następnie na całą próbkę naniesiono dyskretny klin Co o grubościach z przedziału 1 - 8nm. Całość przykryto zabezpieczającą warstwa Au. Gęsto wyrysowane, czarne kreski na części warstwy buforowej Au symbolizują jej wicynalną strukturę.
Po procesie czyszczenia i weryfikacji struktury krystalicznej obu części podłoża naparowano na nie w temperaturze pokojowej buforową warstwę złota o grubości 50Å. Następnie przy użyciu przesuwnej przesłony wytworzono (wzrost również w temperaturze pokojowej) na całej próbce dyskretny klin Co, tak, że zarówno na atomowo płaskiej jak i wicynalnej części próbki powstały paski Co o grubościach 10, 20, 25, 35, 45, 55, 65 i 80Å. Całość została przykryta w temperaturze pokojowej warstwą zabezpieczającą Au o grubości 20Å, umożliwiającą późniejsze wykonanie pomiarów MOKE ex-situ. Użycie warstwy zabezpieczającej i wykonanie pomiarów właściwości magnetooptycznych ex-situ było konieczne, ponieważ wstępne pomiary na układach: nieprzykrytym Co/Au/W oraz przykrytym złotem Au/Co/Au/W wykazały, że dostępne w zestawie MOKE in-situ
maksymalne zewnętrzne pole magnetyczne (niewiele większe od 100mT) jest zdecydowanie zbyt małe by nasycić magnetycznie lub choćby przekroczyć wartość pola koercji warstw Co w całym ich badanym zakresie grubości.
Na każdym etapie preparatyki opisanej wyżej próbki dokonywano analizy strukturalnej LEED. Rysunek 9.2 przedstawia obrazy LEED (dla energii padających elektronów 92eV) warstwy buforowej Au na obu częściach podłoża.
(a) (b)
Rys. 9.2. Obrazy dyfrakcyjne LEED warstwy buforowej Au na obu częściach podłoża:
a) Au(111)/W(110) oraz b) Au(544)/W(540). Energia padających elektronów wynosiła 92eV. Dodatkowo pokazany został (c) obraz STM warstwy buforowej Au na powierzchni W(540), który stanowi potwierdzenie jej wicynalnej struktury.
Z analizy obrazu LEED na rysunku 9.2a można wywnioskować, że na powierzchni W(110) w temperaturze pokojowej rośnie Au(111) wykazujące niewielką dystorsję, którego kierunek krystalograficzny Au[-211] jest prawie równoległy do kierunku W[1-10]. Z charakterystycznych rozszczepień plamek dyfrakcyjnych na obrazie LEED przedstawionym na rysunku 9.2b wynika jasno, że warstwa buforowa złota na podłożu W(540) przejmuje jego wicynalny charakter. Z analizy wielkości rozszczepienia refleksów wynika, że powstała powierzchnia złota może być w tym przypadku opisana wskaźnikami Millera Au(544). Powierzchnia taka, odchylona od kierunku [111] o 6.21º w stronę kierunku [2-1-1], składa się z tarasów Au(111) zawierających 9 rzędów atomowych każdy, rozdzielonych monoatomowymi stopniami zorientowanymi wzdłuż kierunków [0-11]. Wicynalną strukturę warstwy buforowej Au potwierdza również pokazany na rysunku 9.2c obraz STM (pomiary kontrolne wykonano w IKiFP), na którym widoczne są gęsto upakowane, wykazujące periodyczną strukturę stopnie atomowe zorientowane zgodnie z kierunkiem W[001].
Warstwy kobaltu wykazują w całym badanym zakresie grubości i na obu podłożach symetrię (1 x 1) względem powierzchni Au(111), co zostało udokumentowane na rysunku 9.3.
(a) (b)
Rys. 9.3. Obrazy dyfrakcyjne LEED warstwy Co na obu częściach próbki: a) Au(111)/W(110) oraz b) A(544)/W(540).
Z obrazu dyfrakcyjnego warstwy kobaltu na wicynalnej powierzchni Au(544)/W(540) wynika więc, że powierzchnia tej warstwy nie odzwierciedla wicynalnej struktury warstw spodnich Au(544)/W(540), przy czym wniosek ten tyczy się również struktury wierzchniej, zabezpieczającej warstwy Au(111). Zarówno poszerzone plamki w obrazach dyfrakcyjnych warstw Co, jak również kontrolne obrazy STM świadczą o tym, że przy zastosowanym procesie preparatyki omawianej próbki kobalt charakteryzuje ziarnista morfologia, ze średnim rozmiarem ziaren wynoszącym kilka nanometrów.
Właściwości magnetyczne warstw Au/Co/Au/W w całym analizowanym przedziale grubości warstw Co, na obu częściach (wicynalnej i płaskiej) próbki badano przy pomocy metody MOKE ex-situ w geometriach polarnej i podłużnej. Rysunek 9.4 prezentuje pętle histerezy magnetycznej zmierzone w geometrii polarnej PMOKE dla wszystkich grubości Co. Kolorem czerwonym wyrysowane zostały pętle zmierzone na płaskiej części kryształu, natomiast do prezentacji pomiarów na wicynalnej części próbki użyto koloru niebieskiego. Zgodnie z przewidywaniami najcieńsze z badanych warstwy Co zarówno na płaskiej jak i na wicynalnej powierzchni Au są namagnesowane w kierunku prostopadłym do płaszczyzny próbki o czym świadczy prostokątny kształt zmierzonych pętli histerezy magnetycznej dla grubości Co wynoszącej 10Å. Stan taki utrzymuje się jeszcze na płaskiej powierzchni Au dla warstwy Co o grubości 20Å, podczas gdy na powierzchni wicynalnej zmierzona pętla histerezy magnetycznej charakteryzuje się już nieznacznie obniżoną wartością pozostałości magnetycznej. Jednakże, podczas gdy dla próbki na podłożu płaskim obserwuje się ostre przejście SRT z kierunku prostopadłego do płaszczyzny, charakteryzujące się trudną, zero-remanencyjną pętlą PMOKE dla d=25Å (i oczywiście dla wszystkich większych grubości), to dla kobaltu na powierzchni ze stopniami prostopadła składowa namagnesowania (malejąca z grubością) utrzymuje się w stanie remanencji co najmniej do 80Å. Dla rosnącej
grubości warstw Co na powierzchni Au(544) zmierzone pętle histerezy cechuje ponadto rosnące, w zasadzie liniowe z grubością pole koercji (rys. 9.5).
-150 -100 -50 0 50 100 150 -800 -600 -400 -200 0 200 400 600 800 -800 -600 -400 -200 0 200 400 600 800 B[mT] -800 -600 -400 -200 0 200 400 600 800 -800 -600 -400 -200 0 200 400 600 800 -800 -600 -400 -200 0 200 400 600 800 -800 -600 -400 -200 0 200 400 600 800 B [mT] -800 -600 -400 -200 0 200 400 600 800 10Å 20Å 25Å 35Å 45Å 55Å 65Å 80Å
Rys. 9.4. Pętle histerezy magnetycznej zmierzone w geometrii polarnej PMOKE dla wszystkich badanych grubości Co, na obu częściach próbki: płaskiej (na czerwono)
Taki charakter zmian pętli histerezy warstw Co/Au(544) w funkcji grubości kobaltu świadczy o tym, że obserwowane jest ciągłe przejście SRT od kierunku prostopadłego do płaszczyzny próbki, przez fazę w której kierunek łatwy namagnesowania stopniowo odchyla się coraz bardziej od normalnej do płaszczyzny próbki, do stanu w którym wektor namagnesowania leży w płaszczyźnie próbki. Stan namagnesowania w płaszczyźnie powinien być osiągnięty dla grubości Co większej niż maksymalna badana w tej pracy. Zupełnie odmienny charakter przejścia obserwowany jest dla warstw Co na powierzchni Au(111). Pętle histerezy zmieniają gwałtownie swój kształt i charakter: od pętli prostokątnej charakterystycznej dla pomiaru wzdłuż kierunku łatwego namagnesowania dla grubości 10 i 20Å do pętli o zerowej wartości namagnesowania w stanie remanencji, o typowo trudnym charakterze dla grubości Co 35Å.
d [A] 0 20 40 60 80 0 20 40 60 80 100 120 H c [mT ] 100
Rys. 9.5. Zależność pola koercji wyznaczonego z pętli histerezy magnetycznej warstw Au/Co/Au(544)/W(540) od grubości warstwy Co.
d [Å]
Różny charakter obserwowanego przejścia SRT na obu badanych powierzchniach Au, jak również efekt stabilizacji składowej prostopadłej namagnesowania na powierzchni wicynalnej Au(544) widoczne są wyraźnie na rysunku 9.6, na którym przedstawiono wartość znormalizowanego namagnesowania (namagnesowanie normalizowano do jego wartości w maksymalnym polu magnetycznym) w stanie remanencji w funkcji grubości dla warstw Co na obu częściach próbki. Liniami ciągłymi (służącymi jedynie za przewodnik dla oka) połączono punkty oznaczające wartość namagnesowania w stanie remanencji dla pomiarów w geometrii polarnej. Linie przerywane łączą z kolei punkty namagnesowania wyznaczonego z wykonanych dodatkowo pomiarów w geometrii podłużnej, z zewnętrznym polem magnetycznym przykładanym wzdłuż kierunku W[1-10] (czyli Au[-211]). Widać wyraźnie, że charakter przejścia SRT w warstwach Co na powierzchniach Au płaskiej i wicynalnej jest bardzo różny.
d [A] 0 20 40 60 80 100 Zn or m aliz ow ane nam agn eso w a nie w s tanie r em anen cj i 0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0 1.2 PMOKE Au/Co/Au/W(540) PMOKE Au/Co/Au/W(110) LMOKE Au/Co/Au/W(110) LMOKE Au/Co/Au/W(540) d [Å]
Rys. 9.6. Wartość znormalizowanego namagnesowania w stanie remanencji mR
w funkcji grubości warstwy Co dla obu części próbki. Linie (służące jedynie za przewodnik dla oka) przerywane odnoszą się do pomiarów LMOKE, ciągłe do
pomiarów PMOKE. Kolorami czerwonym i niebieskim zaznaczono wartości mR dla
odpowiednio płaskiej i wicynalnej części próbki.
W przypadku warstw Au/Co/Au(544) jest ono ciągłe i rozciąga się do znacznie większych grubości Co niż to ma miejsce w przypadku warstw Au/Co/Au(111). Pomiary MOKE w geometrii podłużnej i wyznaczone z nich namagnesowanie w stanie remanencji pozostają w jakościowej zgodności z wynikami pomiarów PMOKE: na obu badanych powierzchniach Au duża wartość (~1.0) znormalizowanego namagnesowania w stanie remanencji dla pomiarów PMOKE koresponduje z jego niewielką wartością (znacznie obniżoną na powierzchni wicynalnej lub bliską zero na powierzchni płaskiej Au) dla pomiarów LMOKE. Podobnie, dla grubości większych niż 25Å niewielka wartość sygnału PMOKE w zerowym zewnętrznym polu magnetycznym odpowiada pełnej wartości namagnesowania (lub w przypadku wicynalnej części próbki wynoszącej ok. 0.9) wyznaczonej z pomiarów LMOKE. Należy wspomnieć, że dla warstw Co na powierzchni Au(544) wartości mR
wyznaczone z pomiarów PMOKE dla przedziału grubości (45 - 80Å) nie odpowiadają dokładnie wartościom rzeczywistym. Wynika to z faktu, że proces normalizacji wszystkich omawianych w pracy pętli histerezy magnetycznej polega na przyjęciu jego wartości równej 1.0 (lub -1.0) w stanie nasycenia magnetycznego układu. Tymczasem we wspomnianym zakresie grubości dostępne maksymalne zewnętrzne pole magnetyczne było zbyt małe by nasycić badany układ. Z tego powodu prezentowane na wykresie 9.6 wartości
lekko zawyżone. Nie ma jednak wątpliwości, że z pętli PMOKE, przedstawionych na rysunku 9.4 wynika niezerowa wartość namagnesowania w stanie remanencji warstw Au/Co/Au(544)/W(540). Mimo braku nasycenia magnetycznego w pomiarach PMOKE na atomowo płaskiej części kryształu równie ewidentna jest prawie zerowa wartość mR w przedziale grubości (25 - 80Å). Dlatego też fakt braku nasycenia w niektórych z prezentowanych na rysunku 9.4 pomiarach, choć niepożądany, nie stanowi problemu z punktu widzenia interpretacji otrzymanych wyników.
Bardziej szczegółowe pomiary właściwości magnetycznych opisanej próbki i ich dokładniejsza analiza ilościowa zostały wykonane w grupie prof. A. Maziewskiego z Białegostoku, a ich dokładny opis znajduje się we wspólnej publikacji obu grup [Stup08A]. Podstawową przewagą wspomnianych pomiarów nad opisanymi w pracy było to że, oprócz dostępnego znacznie większego maksymalnego pola magnetycznego umożliwiającego nasycenie magnetyczne układu, zastosowano w nich tzw. magnetometrię wektorową MOKE. W metodzie tej pomiarów magnetooptycznych dokonuje się przy dodatkowo przyłożonym zewnętrznym stałym polu magnetycznym w płaszczyźnie próbki (a więc pomiar odbywa się w dwóch skrzyżowanych zewnętrznych polach magnetycznych), które umożliwia późniejszą analizę ilościową wyników opartą na założeniu, że w trakcie procesu przemagnesowania układ znajduje się w stanie jednodomenowym. Na podstawie pomiarów MOKE w różnych konfiguracjach (zdeterminowanych kierunkiem zewnętrznego pola magnetycznego) możliwe jest wyznaczenie wszystkich 3 składowych przestrzennych wektora namagnesowania. W pracy [Stup08A] pokazano w szczególności, że proces przemagnesowania warstw Co na Au(544) od stanu z namagnesowaniem prostopadłym do płaszczyzny układu („w górę”) do stanu antyrównoległego („w dół”) może być zrealizowany nie tylko poprzez przyłożenie zewnętrznego pola magnetycznego prostopadłego do płaszczyzny próbki, lecz jest też możliwy w polu magnetycznym przykładanym w płaszczyźnie układu.
Podsumowując należy stwierdzić, że przejście SRT na płaskiej powierzchni Au(111) zachodzi w bardzo niewielkim przedziale grubości ~ (20 - 25Å), natomiast w przypadku powierzchni wicynalnej jest ono rozciągłe i nawet dla warstw Co o grubości 80Å oś łatwego namagnesowania wciąż nie leży jeszcze w płaszczyźnie próbki, lecz jest od niej w pewnej mierze odchylona w kierunku normalnej do próbki. Należy zatem zauważyć, że warstwy Co w tak przygotowanym układzie Au/Co/Au/W(540) wykazują znaczącą anizotropię magnetyczną prostopadłą do płaszczyzny układu dla grubości przynajmniej 80Å, która to grubość jest najwyższą opisaną do tej pory w literaturze. Oznacza to, że poprzez odpowiednie zastosowanie wicynalnych podłoży monokrystalicznych o planowo dobranym i precyzyjnie
zrealizowanym kącie wycięcia, możliwa jest swego rodzaju inżynieria prostopadłej anizotropii magnetycznej, w szczególności niezwykle istotnej z punktu widzenia współczesnych trendów w dziedzinie magnetycznego zapisu i odczytu danych. Wydaje się również, że opisany wyżej sposób kontroli anizotropii magnetycznej może być zastosowany do szerokiej klasy układów cienkowarstwowych. Jednym z nich jest prawie bliźniaczy strukturalnie do omawianego w niniejszym rozdziale układ Au/Co/Au/Mo(110/540), dla którego również udokumentowano bardzo podobne do opisanych powyżej właściwości magnetyczne. Ich dokładny opis znajduje się we wspólnej publikacji grup z Białegostoku i Krakowa [Stup08B].
10. Podsumowanie.
Głównym celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu stopni atomowych na właściwości magnetyczne epitaksjalnych nanostruktur metali 3d. Przedmiotem badań były cienkowarstwowe układy Fe/W, Ag/Fe/W oraz Au/Co/Au/W. W każdym z układów, dzięki zastosowaniu dwóch różnych rodzajów podłoża wolframu, możliwe było wytworzenie zarówno powierzchni i międzypowierzchni atomowo gładkich, jak również zawierających gęsto upakowane, periodyczne stopnie atomowe. Umożliwiło to wykonanie odpowiedniej analizy porównawczej i wyciągnięcie wniosków dotyczących modyfikacji właściwości magnetycznych badanych układów przez stopnie atomowe.
Ultra cienkie warstwy Fe/W cechuje bardzo podobny rodzaj wzrostu na obu badanych podłożach W(110) i W(540). Stopnie atomowe modyfikują jednak zauważalnie wartości magnetycznych pól nadsubtelnych obszarów dwuwarstwowych. Ponadto, w przypadku obszarów dwuwarstwowych zajmujących dużą powierzchnię próbki, stopnie atomowe indukują anizotropię magnetyczną w płaszczyźnie próbki, co powoduje, że w przeciwieństwie do próbki bez stopni, nie obserwuje się niekolinearnych struktur magnetycznych.
Obecność stopni atomowych w międzypowierzchniach układu Ag/Fe/W objawia się zwiększeniem grubości krytycznej reorientacji spinowej w płaszczyźnie. Związane jest to z dodatkową anizotropią magnetyczną w płaszczyźnie, która indukowana jest przez obecność stopni. Anizotropia ta preferuje kierunek łatwy namagnesowania prostopadły do stopni atomowych, co może wydawać się sprzeczne z wynikami pracy [Albr92B]. Możliwym powodem takiej rozbieżności jest odmienny charakter anizotropii magnetycznej stopni atomowych międzypowierzchni Ag/Fe i Fe/W.
Z przedstawionych wyników najwyraźniej wpływ stopni atomowych na magnetyzm widać na przykładzie układu Au/Co/Au/W. Dla układu tego warstwy Co na wicynalnej powierzchni Au wykazują znaczącą anizotropię magnetyczną prostopadłą do płaszczyzny układu dla grubości co najmniej 80Å, co jest najwyższą opisaną do tej pory w literaturze wartością. Oznacza to, że poprzez odpowiednie zastosowanie podłoży ze stopniami możliwa jest inżynieria anizotropii magnetycznej. Jest to obserwacja niezwykle istotna z punktu widzenia współczesnych trendów w dziedzinie magnetycznego zapisu i odczytu danych.
Poza wspomnianymi w niniejszej pracy aspektami aplikacyjnymi znaczna część przedstawionych wyników ma istotne znaczenie poznawcze. Dotyczą one fundamentalnych zjawisk dziedziny magnetyzmu układów niskowymiarowych takich jak reorientacja spontanicznego namagnesowania SRT oraz wpływ na nią stopni atomowych układu.
Bibliografia:
[Albr92A] M. Albrecht, U. Gradmann, T. Furubayashi, W. A. Harrison, Europhys. Lett. 20 (1992) 65-70
[Albr92B] M.Albrecht, T.Furubayashi, M.Przybylski, J.Korecki, U.Gradmann, J.M.M.M. 113 (1992) 207-220
[Alle90] R. Allenspach, M. Stampanoni, A. Bischof, Phys. Rev. Lett. 65 (1990) 3344 [Arno99] C. S. Arnold, D. P. Pappas, A. P. Popov, Phys. Rev. Lett. 83 (1999) 3305
[Autè06] G. Autès, C. Barreteau, D. Spanjaard, M.C. Desjonquères, J. Phys. Cond. Matter 18 (2006) 6785
[Bade94] S.D. Bader, rozdz.4 w „Ultrathin Magnetic Structures II” ed. B. Heinrich, J.A.C. Bland, Springer-Verlag 1994
[Bans00] J. Bansmann, V. Senz, L. Lu, A. Bettac, K. H. Meiwes-Broer Journal of Electron Spectroscopy and Related Phenomena 106 (2000) 221–232
[Bans01] J. Bansmann, Appl. Phys. A 72 (2001) 447–453
[Barb83] M.N.Barber, w Phase Transitions and Critical Phenomena, ed. C.Domb J.L.Lebowitz, (Academic, London, 1983) 145-266
[Baue58] E. Bauer, Z. Kristallogr. 110 (1959) 372 [Baum89] P. Baumgart, Praca doktorska, Aachen 1989
[Baum91] P. Baumgart, B. Hillebrands, G. Güntherodt, JMMM 93 (1991) 225
[Beg06] K. von Bergmann, M. Bode, R. Wiesendanger, JMMM 305 (2006) 279-283 [Bek03] I.G. Baek, H. G. Lee, H.J. Kim, E. Vescovo, Phys. Rev. B 67, (2003) 075401 [Berg92] A. Berger, U. Linke, H.P. Oepen, Phys. Rev. Lett 68 (1992)
[Berg94] A. Berger, H. Hopster, Phys. Rev. Lett 73 (1994) 193 [Bese96] F. Besenbacher, Rep. Prog. Phys. 59 (1996) 1737 [Beth33] H. Bethe: Handbuch der Physik, 24/2, 595 (1933) 209
[Bode04] M. Bode, A. Wachowiak, J. Wiebe, A. Kubetzka, M. Morgenstern, R. Wiesendanger, Appl. Phys. Lett 84 (2004) 948
[Brth95] H. Bethge, D. Heuer, Ch. Jensen, K. Reshöft, U. Köhler, Surf. Sci. 331-333 (1995) 878-884
[Cagn01] L. Cagnon, T. Devolder, R. Cortes, A. Morrone, J.E. Schmidt, C. Chappert, Phys. Rev. B 63 (2001) 104419
[Cher91] K. Cherifi, C. Dufour, M. Piecuch, A. Bruson, Ph. Bauer, G. Marchal, Ph. Mangin, J. Magn. Magn. Mater. 93 (1991) 609
[Chua94] D. S.Chuang, C.A.Ballentine, R.C.O’Handley Phys. Rev. B 49 (1994) 15084 [Ding01] H.F. Ding, S. Pütter, H.P. Oepen, J. Kirschner, Phys. Rev. B 63 (2001) 134425 [Dürk97] T. Dürkop, H. J. Elmers , U. Gradmann, JMMM 172 (1997) L1-L8
[Elme00] H. J. Elmers, J. Hauschild, U. Gradmann, JMMM 221 (2000) 219-223 [Elme90] H.J. Elmers, U. Gradmann, Appl Phys A51 (1990) 255
[Elme94A] H. J. Elmers, J. Hauschild, H. Höche, U. Gradmann, H. Bethge, D. Heuer, U. Köhler, Phys. Rev. Lett 73 (1994) 898
[Elme94B] H.J Elmers, U Gradmann, Surf. Sci. 304 (1994) 201 – 207
[Elme95] H. Elmers, J. Hauschild, H. Fritzsche, G. Liu, U. Gradmann, U. Kohler, Phys. Rev. Lett. 75 (1995) 2031
[Erik92] O. Eriksson, A. M. Boring, R. C. Albers, G. W. Fernando, B. R. Cooper, Phys. Rev. B 45 (1992) 2868
[Feld86] L.C. Feldman, J.W. Mayer, Fundamentals of Surface and Thin Film Analysis ed. Elsevier Science Publishing Co., 1986
[Frit94A] H. Fritzsche, J. Kohlhepp, H.J. Elmers, U. Gradmann, Phys. Rev. B 49 (1994) 15665
[Frit94B] H. Fritzsche, H. J. Elmers, U. Gradmann, JMMM 135 (1994) 343
[Froh91] J. Frohn, M. Giesen, M. Poensgen, J. F. Wolf, H. Ibach, Phys. Rev. Lett 67 (1991) 3543
[Fu87] C.L. Fu, A.J. Freeman JMMM 69 (1987) L1-4
[Gamb02] P. Gambardella, A. Dallmeyer, K. Maiti, M. C. Malagoli, W. Eberhardt, K. Kern, and C. Carbone, Nature (London) 416 (2002) 301
[Garr05] G. Garreau, S. Hajjar, J.L. Bubendorff, C. Pirri, D. Berling, A. Mehdaoui, R. Stephan, P. Wetzel, S. Zabrocki, G. Gewinner, S. Boukari, E. Beaurepaire, Phys. Rev. B 71 (2005) 094430
[Garr96] G. Garreau, E. Beaurepaire, K. Ounadjela, M. Farle, Phys. Rev. B 53(1996) 1083
[Gerd85] E. Gerdau et al., Phys. Rev. Lett. 54 (1985) 835
[Gerh93] F. Gerhardter, Y. Li, K. Baberschke, Phys. Rev. B 47 (1993) 11204 [Gies95] M. Giesen, F. Schmitz, H. Ibach, Surf. Sci. 336, (1995) 269
[Gons75] U. Gonser (Ed.) Mössbauer Spectroscopy, Springer-Verlag, Berlin 1975 [Grad82] U. Gradmann, G. Waller, Surf Science 116 (1982) 539-548
[Grad83] U. Gradmann, G. Waller, R. Feder, E. Tamura, JMMM 31-34 (1983) 883 [Grad85] U. Gradmann, J. Korecki, C. Waller, Appl. Phys. A 39 (1985) 101
[Grad93] U.Gradmann Handbook of Magnetic Materials, ed. H.J.Buschow (North-Holland, Amsterdam, 1993), vol. 7 Chap.1, Ultrathin Magnetic Structures I ed. J. A. C. Bland, B. Heinrich (Springer, Berlin, 1994)
[Haus98A] J. Hauschild, U. Gradmann, H. Elmers, Appl. Phys. Lett. 72 (1998) 3211 [Haus98B] J. Hauschild, H. J. Elmers, U. Gradmann, Phys. Rev. B 57 (1998) R677
[Hyuk98] Hyuk J. Choi, Z. Q. Qiu, J. Pearson, S. J. Jiang, D. Li, S. D. Bader, Phys. Rev. B 57 (1998) R12 713
[Hyuk99] Hyuk J. Choi, R. K. Kawakami, Ernesto J. Escorcia-Aparicio, Z. Q. Qiu, Phys. Rev. Lett 82 (1999)
[ID18] http://www.esrf.eu/exp_facilities/ID18/
[Iuni07] Y. L. Iunin et al., Phys. Rev. Lett. 98, (2007) 117204
[Jens96] C. Jensen, K. Reshöft, U. Khöler, Appl. Phys. A: Mater. Sci. Process. 62 (1996) 217
[Kawa96] R. K. Kawakami, Ernesto J. Escorcia-Aparicio, Z. Q. Qiu, Phys. Rev. Lett 77 (1996) 2570
[Kawa98] R. K. Kawakami, M. O. Bowen, Hyuk J. Choi, Ernesto J. Escorcia-Aparicio, and Z. Q. Qiu, Phys. Rev. B 58 (1998) R5924
[Kisi02] M. Kisielewski, A. Maziewski, M. Tekielak, A. Wawro, L.T. Baczewski, Phys. Rev. Lett. 89 (2002) 087203
[Kore85] J. Korecki, U. Gradmann, Phys. Rev. Lett 55 (1985) 2491 [Kore86] J. Korecki, U. Gradmann, Europhys. Lett., 2 (8) (1986) 651-657
[Kore96] J. Korecki, N. Spiridis, B. Handtke, J. Prokop, J. Haber, Electron Technology 29 (1996) 269-273
[Kraf94] T. Kraft, P. M. Marcus, M. Scheffler, Phys. Rev. B 49 (1994) 11511
[Kram93] P. Krams, F. Lauks, R.L. Stamps, B. Hillebrands, G. Güntherodt, H.P. Oepen, JMMM 121 (1993) 483-486
[Kube01] A. Kubetzka, O. Pietzsch, M. Bode, R. Wiesendanger, Phys. Rev. B 63 (2001) 140407 (R)
[Kuch00] W. Kuch, J. Gilles, S.S. Kang, S. Imada, S. Suga, J. Kirschner, Phys. Rev. B 62 (2000) 3824
[Lang02] J. Langer, J. Hunter Dunn, A. Hahlin, O. Karis, R. Sellmann, D. Arvanitis, H. Maletta, Phys. Rev. B 66 (2002) 172401
[Lee02A] J. W. Lee, J. R. Jeong, S. Ch. Schin, J. Kim, S.K.Kim, Phys. Rev. B 66 (2002) 172409
[Lee02B] J.W. Lee, J. Kim, S. K. Kim, J.R. Jeong, S.C. Shin, Phys. Rev. B 65 (2002) 144437
[Li09] J. Li, M. Przybylski, F. Yildiz, X. D. Ma, Y. Z. Wu, Phys. Rev. Lett. 102 (2009) 207206
[Lind88] B. Lindsen, J. Sjöström, J. Phys. F 18 (1988) 1563 [Liu01] X. Liu, M. Wuttig, Phys. Rev. B 64 (2001) 104408
[Lu98] L. Lu, J. Bansmann, K. H. Meiwes-Broer, J. Phys.: Condens. Matter 10 (1998) 2873–2880
[Matl06] K. Matlak, Praca magisterska, Kraków, 2006
[Mile96] Y. Milev, J. Kirschner, Phys. Rev. B 54 (1996) 4137 [Mokr01] A. Mokrani, A. Vega, Phys. Rev. B63 (2001) 094403
[Moru88] V. L. Moruzzi, P. M. Marcus, P. C. Pattnaik, Phys. Rev. B 37 (1988) 8003 [Moru89] V. L. Moruzzi, P. M. Marcus, J. Kübler, Phys. Rev. B 39 (1989) 6957
[Nawr97] T. Nawrath, B. Damaske, O. Schulte, W. Felsch, Phys. Rev. B 55 (1997) 3071 [Neel54] L.Neel, J. Phys. Radium 15 (1954) 225
[Oepe93] H.P. Oepen, A. Berger, C.M. Schneider, T. Reul and J. Kirschner, JMMM 121 (1993) 490-493
[Oepe97] H. P. Oepen, M. Speckmann, Y. Millev, J. Kirchner, Phys. Rev. B 55 (1997) 2752
[Ohni83] S. Ohnishi, A. J. Freeman, M. Weinert, Phys. Rev. B 28 (1983) 6741 [Papp92] D.P. Pappas, C.R. Brundle, H. Hopster, Phys. Rev. B 45 (1992) 8169
[Pend74] J. Pendry, Low Energy Electron Diffraction, Academic Press London and New York, 1984
[Piet00] O. Pietzsch, A. Kubetzka, M. Bode, and R. Wiesendanger, Phys. Rev. Lett. 84, (2000) 5212
[Pope03] R. Popescu, H. L. Meyerheim, D. Sander, J. Kirschner, P. Steadman, O. Robach, S. Ferrer, Phys. Rev. B 68 (2003) 155421
[Prev] http://www.prevac.eu
[Przy87] M. Przybylski, U. Gradmann, Phys. Rev. Lett 59 (1987) 1152 [Przy88] M. Przybylski, U. Gradmann, J Phys C8 (1988) 1705
[Przy89] M. Przybylski, I. Kaufmann, U. Gradmann, Phys. Rev. B 40 (1989) 8631 [Pütt01] S. Pütter, H.F. Ding, Y.T. Millev, H.P. Oepen, J. Kirschner, Phys. Rev. B 64
(2001) 092409
[Qiu99] Z.Q. Qiu, S.D. Bader, JMMM 200 (1999) 664-678
[Roda07] G. Rodary, V. Repain, R. L. Stamps, Y. Girard, S. Rohart, A. Tejeda, S. Rousset, Phys. Rev. B 75 (2007) 184415
[Röhl01] R. Röhlsberger, J. Bansmann, V. Senz, K. L. Jonas, A. Bettac, O. Leupold, R. Rüffer, E. Burkel, K. H. Meiwes-Broer, Phys. Rev. Lett 86 (2001) 5597
[Röhl04] R. Röhlsberger, Nuclear Condensed Matter Physics with Synchrotron Radiation, STMP 208, Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg 2004.
[Röhl99] R. Röhlsberger, Hyperfine Interact. 123/124 (1999) 301 [Rüff02] R. Rüffer, Hyperfine Interact. 141/142 (2002), 83
[Rüff96] R. Rüffer, A. I. Chumakov, Hyperfine Interactions 97 (1996) 589
[Sand96] D. Sander, R. Skomski, C. Schmidthals, A. Enders, J. Kirschner, Phys. Rev. Lett. 77 (1996) 2566
[Sand98] D. Sander, R. Skomski, A. Enders, C. Schmidthals, D. Reuter, J. Kirschner, J. Phys. D 31 (1998) 663
[Sand99A] D. Sander, A. Enders, J. Kirschner, JMMM 200 (1999) 439
[Sand99B] D. Sander, A. Enders, J. Kirschner, Europhys. Lett. 45 (1999) 208 [Schu95] O. Schulte, F. Klose, W. Felsch, Phys. Rev. B 52 (1995) 6480
[Sell01A] R. Sellmann, H. Fritzsche, H. Maletta, V. Leiner, R. Siebrecht, Phys. Rev. B 63 (2001) 224415
[Sell01B] R. Sellmann, H. Fritzsche, H. Maletta, V. Leiner, R. Siebrecht, Phys. Rev. B 64 (2001) 054418
[Slat30] J. C. Slater, Phys. Rev. 36 (1930) 57 [Slez00] T. Ślęzak, Praca doktorska, Kraków, 2000
[Slez07] T. Ślęzak, J. Łażewski, S. Stankov, K. Parliński, R. Reitinger, M. Rennhofer, R. Rüffer, B. Sepioł, M. Ślęzak, N. Spiridis, M. Zając, A. I. Chumakov, J. Korecki, Phys. Rev. Lett. 99 (2007) 066103
[Slez08] T. Ślęzak, S. Stankov, M. Zając, M. Ślęzak, K. Matlak, N. Spiridis, B. Laenens, N. Planckaert, M. Rennhofer, K. Freindl, D. Wilgocka-Ślęzak, R. Rüffer, J. Korecki, Materials Science-Poland, 26, No. 4 (2008) 885
[Spir08] N. Spiridis, K. Freindl, W. Karaś, K. Matlak, M. Ślęzak, T. Ślęzak, D. Wilgocka- Ślęzak, M. Zając, J. Korecki, Proc. of 25th European Conference on Surface Science ECOSS 25, Liverpool 2008, p.778
[Stan08] S. Stankov, R. Rüffer, M. Sladecek, M. Rennhofer, B. Sepiol, G. Vogl, N. Spiridis, T. Ślęzak, J. Korecki, Rev. of Sc. Ins. 79 (2008) 045108
[Stup08A] A. Stupakiewicz, A. Maziewski, K. Matlak, N. Spiridis, M. Ślęzak, T. Ślęzak, M. Zając, J. Korecki, Phys. Rev. Lett 101 (2008) 217202
[Stup08B] A. Stupakiewicz, A. Maziewski, M. Ślęzak, T. Ślęzak, M. Zając, K. Matlak, J. Korecki, JOURNAL OF APPLIED PHYSICS 103 (2008) 07B520
[Stur00] W. Sturhahn, Hyperfine Interact. 125 (2000) 149
[Tham02] R. Thamankar, A. Ostroukhova, F.O. Schumann, Phys. Rev. B 66 (2002) 134414
[Thom92] J. Thomassen, F. May, B. Feldmann, M. Wuttig, H. I. Ibach, Phys. Rev. Lett 69 (1992) 3831
[Uzdi01] V. M. Uzdin, W. Keune, H. Schrör, M. Walterfang Phys. Rev. B 63 (2001) 104407
[Vict84] R. H. Victora, L. M. Falicov, Phys. Rev. B 30 (1984) 3896 [Wall82] G. Waller, U. Gradmann, Phys. Rev. B 26 (1982) 6330
[Webe95] W. Weber, C. H. Back, U. Ramsperger, A.Vaterlaus, R.Allenspach, Phys. Rev. B 52 (1995) R14400
[Webe97] N. Weber, K. Wagner, H. J. Elmers, J. Hauschild, U. Gradmann, Phys. Rev. B 55 (1997) 14121
[Wu94] R. Wu, A.J. Freeman, J. Magn, Mag. Mater. 137 (1994) 127-133
[Wulf94] W. Wulfhekel, S. Knappmann, B. Gehring, H. P. Oepen, Phys. Rev. B 50 (1994) 16074
[Wutt04] M.Wuttig, X. Liu, Ultrathin Metal Films, Magnetic and Structural Properties, Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg 2004
[Xiao98] Y. Xiao, K.V. Rao, P.J. Jensen, J.J. Xu, IEEE Trans. Magn. 34 (1998) 876 [Zają07] M. Zając, K. Freindl, K. Matlak, M. Ślęzak, T. Ślęzak, N. Spiridis, J. Korecki
Surface Science, 601(18) (2007) 4305
[Zdyb03] R. Zdyb, E. Bauer, Phys. Rev. B 67 (2003) 134420
[Zdyb06] R. Zdyb, A. Pavlovska, M. Jałochowski, E. Bauer, Surface Science 600 (2006) 1586
[Zwol07] V. Zwol, P.M. Derlet, H. Van Swygenhoven, S.L. Dudarev, Surf Science 601 (2007) 3512-3520
Lista publikacji autora
(pogrubione prace związane są z realizacją rozprawy doktorskiej):
M. Zając, D. Aernout, K. Freindl, K. Matlak, N. Spiridis, M. Ślęzak, T. Ślęzak and J. Korecki
Magnetic properties of Fe3O4 films on Fe(001)
Acta Physica Polonica A 112 (2007) 1318
M. Zając, K. Freindl, K. Matlak, M. Ślęzak, T. Ślęzak, N. Spiridis, J. Korecki
Conversion Electron Mössbauer Spectroscopy studies of ultrathin Fe films on MgO(001)
Surface Science, 601(18) (2007) 4305
T. Ślęzak, J. Łażewski, S. Stankov, K. Parliński, R. Reitinger, M. Rennhofer, R. Rüffer, B. Sepioł, M. Ślęzak, N. Spiridis, M. Zając, A. I. Chumakov, J. Korecki
Phonons at the Fe(110) surface
Physical Review Letters 99 (2007) 066103
T. Ślęzak, M. Ślęzak, K. Matlak, R. Röhlsberger, C. L’Abbe, R. Rüffer, N. Spiridis, M. Zając, J. Korecki
The influence of the interlayer exchange coupling on the magnetism of an Fe(001) monolayer
Surface Science 601(18) (2007) 4300
T. Ślęzak, S. Stankov, M. Zając, M. Ślęzak, K. Matlak, N. Spiridis, B. Laenens, N. Planckaert, M. Rennhofer, K. Freindl, D. Wilgocka-Ślęzak, R. Rüffer, J. Korecki
Magnetism of ultra-thin iron films seen by the nuclear resonant scattering of synchrotron radiation
Materials Science-Poland 26, No. 4 (2008) 885
A. Stupakiewicz, A. Maziewski, M. Ślęzak, T. Ślęzak, M. Zając, K. Matlak, J. Korecki
Magnetization processes in ultrathin Au/Co/Au films grown on bi-facial Mo(110)/Mo(540) single crystal
J. Appl. Phys. 103 (2008) 07B520
A. Stupakiewicz, A. Maziewski, K. Matlak, N. Spiridis, M. Ślęzak, T. Ślęzak, M. Zając, J. Korecki
Tailoring of the perpendicular magnetization component in ferromagnetic films on a vicinal substrate