sami kwadrygi, które odby³o siê w Warszawie 21 marca 2006 r. Po zmianach zosta³a ona poddana dyskusji na zebraniu grupy zadaniowej ds. wspó³pracy, z udzia³em ³¹cz-ników 11 NOK (Lublana, 30-31 marca), po czym prezes NIK przekaza³ j¹ wszystkim cz³onkom KK (pismo z 7 kwietnia), zwracaj¹c siê o ewentualne uwagi, jak te¿ o zg³a-szanie tematów, które mia³yby zostaæ poddane dyskusji. Szczegó³owa koncepcja ze-brania KK, uwzglêdniaj¹ca uzyskane opinie, zosta³a przedstawiona na wiosennym zebraniu ³¹czników (Budapeszt, 15-16 maja1). Kolejne prace merytoryczne prowa-dzone przez NIK to m.in. przygotowanie programu seminarium KK: wybór tematów i referentów oraz uzyskanie ich zgody; opracowanie projektu podstawowej uchwa³y KK. Równie¿ te prace przebiega³y w sta³ej konsultacji z innymi NOK, zw³aszcza z ³¹cz-nikami kwadrygi oraz krajów Grupy Wyszehradzkiej + 2 (Austria, Czechy, Polska, S³owacja, S³owenia, Wêgry). Istotna by³a te¿ dyskusja na jesiennym zebraniu ³¹czni-ków (Luksemburg, 12-13 padziernika).
Z okazji zebrania KK zosta³ wydany specjalny numer Kontroli Pañstwowej
w jêzyku angielskim. Zawiera on 18 artyku³ów o kontroli rodków UE oraz roli NOK i KK, nades³anych w imieniu NOK, Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej. Jako ciekawostkê przedstawiono projekt konstytucji dla Europy
opracowany w XIX wieku przez Polaka W.B. Jastrzêbowskiego.
I.
Zebranie KK odby³o siê w hotelu Radisson SAS w Warszawie. Wszyscy uczestnicy 95 osób siedzieli przy jednym stole, widz¹c siebie nawzajem, co u³atwia³o dyskusjê. Obrady toczy³y siê w jêzyku angielskim, francuskim, niemiec-kim, polsniemiec-kim, hiszpañskim i s³owackim przy symultanicznym t³umaczeniu (hisz-pañski i s³owacki na koszt zainteresowanych NOK). Zebraniu przewodniczy³ w jêzyku angielskim prezes NIK Miros³aw Seku³a.
G³ównym przedmiotem obrad by³a rola najwy¿szych organów kontroli w dzia³a-niach na rzecz poprawy rozliczalnoci rodków UE. Temat nawi¹zywa³ do uchwa³ Parlamentu Europejskiego z 2005 i 2006 r. w sprawie absolutorium2 oraz
dokumen-1 J. Mazur: Zebranie ³¹czników najwy¿szych organów kontroli Unii Europejskiej, Kontrola Pañstwowa nr 3/2006.
2 Rezolucja Parlamentu Europejskiego zawieraj¹ca uwagi stanowi¹ce integraln¹ czêæ decyzji w sprawie absolutorium z wykonania bud¿etu ogólnego Unii Europejskiej na rok bud¿etowy 2003, Sek-cja III Komisja, Dziennik Urzêdowy Unii Europejskiej, L 196, 27.07.2005; RezoluSek-cja Parlamentu Europejskiego zawieraj¹ca uwagi, które stanowi¹ integraln¹ czêæ decyzji w sprawie udzielenia abso-lutorium z wykonania bud¿etu ogólnego Unii Europejskiej na rok bud¿etowy 2004, Sekcja III Komisja,
Dziennik Urzêdowy Unii Europejskiej (w druku).
[141] 141
tów Komisji Europejskiej z 2005 i 2006 r. na temat zintegrowanych ram kontroli wewnêtrznej3, w których zaproponowano zmiany w systemach kontroli rodków UE.
Poniewa¿ oko³o 80% wydatków bud¿etu UE jest realizowanych za porednictwem pañstw cz³onkowskich, Parlament i Komisja opowiedzia³y siê za zwiêkszeniem ich odpowiedzialnoci za prawid³owe funkcjonowanie krajowych systemów nadzoru i kontroli oraz za prawid³owe realizowanie wydatków unijnych w danym pañstwie.
Zaproponowa³y, aby by³o to potwierdzane w formie krajowej deklaracji na poziomie
Zebranie Komitetu Kontaktowego
3 Komunikat Komisji Europejskiej do Rady, Parlamentu Europejskiego oraz Trybuna³u Obrachun-kowego na temat harmonogramu dzia³añ dotycz¹cych zintegrowanych ram kontroli wewnêtrznej, COM (2005) 252 koñcowy, 15.06.2005; Komunikat Komisji Europejskiej do Rady, Parlamentu Europejskiego oraz Trybuna³u Obrachunkowego Plan dzia³ania Komisji na rzecz zintegrowanych ram kontroli we-wnêtrznej, COM (2006) 9 koñcowy, 17.01.2006 (dokumenty dostêpne na stronie internetowej http://
ec.europa.eu/budget/documents/implement_control_en.htm).
Obrady Komitetu Kontaktowego prezesów najwy¿szych organów kontroli Unii Europejskiej w Warszawie, 11 i 12 grudnia 2006 r. Od lewej: wiceprzewodnicz¹cy Komisji Europejskiej ds. administracji, audytu i zwalczania korupcji Siim Kallas; wicedyrektor Dyrekcji Generalnej ds. Bud¿etu w Komisji Europejskiej Brian Gray; doradca prezesa NIK, pe³nomocnik ds. kontroli miêdzynarodowych Zbigniew Weso³owski; dyrektor generalny NIK Józef Górny, obecnie wiceprezes NIK; wiceprezes NIK Jacek Jezierski; prezes NIK Miros³aw Seku³a; doradca prezesa NIK Jacek Mazur; wicedyrektor Departamentu Gospodarki, Skarbu Pañstwa i Prywatyzacji S³awomir Grzelak, doradca w Departamencie Strategii Kontrolnej El¿bieta Matuszewska.
Fot. archiwum NIK
politycznym, ¿e nale¿ycie zarz¹dza siê rodkami pochodz¹cymi z UE i ¿e ich wyko-rzystanie jest odpowiednio kontrolowane; rol¹ NOK by³oby wydawanie opinii o ta-kiej deklaracji. Parlament i Komisja sugeruj¹ tak¿e, aby NOK szerzej kontrolowa³y wykorzystanie rodków UE oraz informowa³y parlamenty swoich pañstw o wyni-kach tych kontroli. Mo¿na spodziewaæ siê dalszych inicjatyw w tym kierunku.
Dyskusja odby³a siê w formie seminarium, w ramach którego rozpatrzono:
1. Sporz¹dzanie krajowych deklaracji dotycz¹cych wykorzystania rodków UE: jaka mo¿e byæ w tym zakresie jeli w ogóle rola NOK? (referaty szefów NOK Danii, Holandii, Hiszpanii i Wlk. Brytanii).
2. Korzyci oraz trudnoci bezporednich kontaktów krajowych organów kon-troli z Komisj¹ Europejsk¹: mo¿liwoæ uzyskania wartociowych informacji od Komisji (referat szefa NOK S³owenii).
3. Mo¿liwoæ przyjêcia przez krajowe organy kontroli i ETO wspólnych stan-dardów kontroli rodków UE, w tym zbli¿onych kryteriów oceny oraz wypraco-wania wytycznych metodycznych kontroli g³ównych obszarów, w których wyko-rzystywane s¹ rodki UE (referat szefa NOK Niemiec).
4. Co to dok³adnie znaczy, ¿e ETO mo¿e oprzeæ siê na pracy krajowych orga-nów kontroli pod warunkiem, ¿e ich kontrole s¹ odpowiedniej jakoci przy za³o¿eniu, ¿e kontrole prowadzone przez krajowe organy kontroli nie mog¹ byæ przedmiotem instrukcji, wytycznych, czy nastêpczej weryfikacji przez ETO? Czy istnieje potrzeba, aby ETO osi¹gn¹³ porozumienie z krajowymi organami kontro-li co do metod i procedur kontrokontro-li? (referat cz³onka ETO).
5. Korzyci oraz trudnoci wspó³pracy ETO i krajowych organów kontroli w pro-wadzeniu kontroli ETO w pañstwach cz³onkowskich. Mo¿liwe sposoby pog³êbie-nia tej wspó³pracy w przysz³oci (referaty szefa NOK Austrii i cz³onka ETO).
G³ówn¹ korzyci¹ z odbywania czêci obrad KK w formie seminarium jest stworzenie warunków do swobodnej, mniej formalnej, dyskusji miêdzy szefami NOK. Ponadto ta forma u³atwia wziêcie udzia³u w spotkaniu wysokich rang¹ przed-stawicieli innych, poza ETO, instytucji europejskich. Kwestia ta by³a przedmio-tem wielu konsultacji, bowiem pocz¹tkowo nie wszyscy szefowie NOK zgadzali siê na zaproszenie osób z zewn¹trz. Argumentowano, ¿e tradycyjnie KK stanowi
spotkanie prezesów i ¿e udzia³ goci mo¿e ujawniæ ró¿nice w opiniach NOK.
W pierwszym seminarium KK, które odby³o siê podczas zebrania w Sztokhol-mie4, uczestniczy³ cz³onek Parlamentu Europejskiego Terry Wynn, lecz
wystêpu-4 J. Mazur: Rola najwy¿szych organów kontroli w dzia³aniach na rzecz poprawy rozliczalnoci
rodków Unii Europejskiej, Kontrola Pañstwowa nr 1/2006; J. Mazur: Zebranie Komitetu Kontak-towego prezesów najwy¿szych organów kontroli pañstw UE i ETO (dalszy ci¹g relacji), Kontrola Pañstwowa nr 2/2006.
[143] Zebranie Komitetu Kontaktowego 143 j¹c w imieniu w³asnym, a nie Parlamentu. W warszawskim seminarium oficjal-nie uczestniczyli po raz pierwszy w 40-letoficjal-niej historii KK przedstawiciele Parlamentu i Komisji, którzy zaprezentowali pogl¹dy na temat systemu kontroli
rodków UE oraz wziêli udzia³ w bezporedniej dyskusji z szefami NOK.
Siim Kallas przypomnia³, ¿e w kwietniu 2006 r. Komisja Europejska
zwróci-³a siê do NOK z propozycj¹ udostêpniania im informacji o rodkach UE przeka-zywanych poszczególnym pañstwom. Wiêkszoæ NOK zareagowa³a pozytywnie, okaza³o siê jednak, ¿e uk³ad danych, jakimi dysponuje Komisja, jest zbyt ogólny i nie odpowiada potrzebom NOK. Obecnie Komisja pracuje nad udostêpnieniem NOK szczegó³owych informacji o przekazywanych kwotach. Zachêcaj¹c NOK do szerszego kontrolowania wykorzystania rodków UE, mówca stwierdzi³, ¿e przyniesie to korzyci ich pañstwom, umacniaj¹c krajowe systemy zarz¹dzania oraz umo¿liwiaj¹c ograniczenie bezporednich kontroli ze strony Komisji. Za-pewni³, ¿e nieprawid³owoci wykryte przez NOK (lub innych krajowych kontro-lerów), je¿eli zostan¹ naprawione przez pañstwo cz³onkowskie nie bêd¹ powo-dowaæ nak³adania kar finansowych przez Komisjê5. Szef NOK Niemiec zauwa¿y³,
¿e wynika to z aktów prawa wspólnotowego. Rozporz¹dzenia nr 1260/1999 i 1290/20056 stanowi¹ o tym ogólnie, za konkretne postanowienia s¹ w regula-cjach wewnêtrznych Komisji7.
Przedstawiciel Parlamentu Europejskiego stwierdzi³, ¿e prowadzenie przez NOK kontroli wykorzystania rodków unijnych jest w interesie samych pañstw cz³onkowskich, umo¿liwiaj¹c ograniczenie kontroli ze strony instytucji europej-skich oraz zmniejszaj¹c ryzyko kar finansowych. Chodzi o realizowanie zadañ NOK, które wynikaj¹ z prawa krajowego, bowiem w wiêkszoci pañstw rodki unijne podlegaj¹ kontroli na takich samych zasadach jak inne rodki publiczne.
Wa¿ne jest, aby wyniki tych kontroli by³y przedstawiane parlamentom i innym organom krajowym, przez co bêd¹ one dostêpne dla instytucji europejskich.
5 Tekst wyst¹pienia S.Kallasa: Assurance for proper and effective use of EU funds in Member States jest dostêpny na stronie internetowej http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?referen-ce=SPEECH/06/796&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en.
6 Rozporz¹dzenie Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiaj¹ce przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych, Dziennik Urzêdowy Unii Europejskiej, L 161, 26.6.1999, Polskie wydanie specjalne Rozdzia³ 14 Tom 1; Rozporz¹dzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, Dziennik Urzêdowy Unii Europejskiej, L 209, 11.8.2005.
7 Guidelines for the calculation of financial consequences when preparing the decision regarding the clearance of the accounts of EAGGF Guarantee, 23.12.1997; Guidelines on the principles, criteria and indicative scales to be applied by Commission departments in determining financial corrections under Article 39(3) of Regulation (EC) No 1260/1999, C(2001) 476; 2.3.2001 (oba akty nie zosta³y og³oszone).
Sprawozdanie z seminarium zostanie opublikowane w jednym z kolejnych numerów Kontroli Pañstwowej tutaj tylko krótkie wprowadzenie. Wiêkszoæ NOK pañstw cz³onkowskich podziela pogl¹d o potrzebie zwiêkszenia kontroli
rodków UE, lecz podkrela, ¿e prowadzi je na rzecz podmiotów krajowych, a nie instytucji UE. NOK nie s¹ czêci¹ systemu kontroli wewnêtrznej rodków UE, za ich wspó³praca z ETO odbywa siê na zasadzie zaufania i przy zachowaniu niezale¿noci. Zarazem KK opowiedzia³ siê za zwiêkszeniem roli NOK w osi¹-ganiu rozliczalnoci finansowej UE oraz za wzmocnieniem ich wspó³pracy w tym zakresie. Prezes NIK przypomnia³, ¿e rok wczeniej na zebraniu w Sztokhol-mie KK rozwa¿y³ ró¿ne mo¿liwoci zwiêkszenia wp³ywu kontroli zewnêtrznej.
Zosta³y sformu³owane kierunki dzia³ania, nie okrelono jednak sposobu ich
wdra-¿ania. Byæ mo¿e dlatego by³y one realizowane raczej powoli.
Na wniosek prezesa NIK KK przyj¹³ uchwa³ê w sprawie wzmocnienia i usprawnienia wspó³pracy pomiêdzy najwy¿szymi organami kontroli Unii Euro-pejskiej w celu poprawy rozliczalnoci rodków wspólnotowych (tekst na koñ-cu sprawozdania). Przez na³o¿enie zadañ na ³¹czników oraz powo³anie grupy ro-boczej ds. wspólnych standardów kontroli uchwa³a pozwoli³a na stworzenie i wdro¿enie konkretnych mechanizmów, które umo¿liwi¹ lub u³atwi¹ prowadze-nie szczegó³owej wspó³pracy. Prace nad projektem uchwa³y toczy³y siê od sierp-nia 2006 r. i wi¹za³y siê z wielokrotnymi konsultacjami z pozosta³ymi NOK UE, g³ównie w trybie korespondencji elektronicznej. Uwagi dotyczy³y g³ównie tego,
¿e projekt jest za obszerny (b¹d pomija pewne zagadnienia) oraz ¿e nak³ada na
³¹czników zadania, których nie da siê wykonaæ przed nastêpnym zebraniem KK.
Opinie, które punkty zachowaæ, a jakie pomin¹æ, by³y czêsto rozbie¿ne, w zwi¹z-ku z czym powsta³o blisko 10 kolejnych wersji projektu. Dysw zwi¹z-kusja w niektórych sprawach by³a kontynuowana po przyjedzie delegacji do Warszawy. Najwiêk-szy spór dotyczy³ zdania stwierdzaj¹cego, i¿ KK zauwa¿a, ¿e niektóre pañstwa cz³onkowskie rozpatruj¹ mo¿liwoæ wydawania krajowych deklaracji w sprawie
rodków UE i ¿e do NOK nale¿y decyzja o ewentualnym podjêciu siê certyfiko-wania tych deklaracji. Mimo i¿ chodzi³o o przywo³anie zaistnia³ych faktów (rz¹dy Holandii i Wlk. Brytanii postanowi³y o sporz¹dzaniu krajowych deklaracji, za
NOK tych pañstw podjê³y siê ich oceny), przedstawicielka NOK Francji nie zgo-dzi³a siê na zamieszczenie owego zdania. Wspó³praca w ramach KK opiera siê na zasadzie dobrowolnoci, co jest interpretowane w ten sposób, ¿e sprzeciw choæ-by jednego NOK oznacza nieprzyjêcie uchwa³y. Achoæ-by tego unikn¹æ, zdanie to zo-sta³o wykrelone.
Wród konkretnych postanowieñ uchwa³y jest zamiar rozszerzenia wy-miany dowiadczeñ dotycz¹cych kontroli w obszarze UE, zw³aszcza infor-macji o kontrolach planowanych na kolejny rok (lata), szczegó³owych
pro-[145] Zebranie Komitetu Kontaktowego 145 gramów zadañ kontrolnych oraz informacji o rodzajach uchybieñ i nieprawi-d³owoci wykrytych w trakcie kontroli. Uznano za celowe, aby NOK udo-stêpnia³y wyniki swoich kontroli zwi¹zanych z UE na stronie internetowej KK w formie linku do swoich stron internetowych. W dyskusji podkrelono,
¿e celem NOK jest zapewnienie skutecznej kontroli wykorzystania rodków UE w swoich pañstwach. Zarówno rodki bud¿etów krajowych, jak i rodki UE pochodz¹ od obywateli musz¹ zatem podlegaæ równie dok³adnej kontro-li. Oznacza to, ¿e NOK maj¹ przeznaczyæ odpowiednio du¿e zasoby na bada-nie rodków UE. Wyniki tych kontroli powinny byæ przedstawiane krajowym parlamentom. Celowe jest tak¿e, aby mog³y one zostaæ wykorzystane przez ETO, wymaga to jednak prowadzenia kontroli na podstawie takich samych kryteriów, metod i standardów. W tym celu KK utworzy³ grupê robocz¹ pod przewodnictwem ETO, która opracuje wspólne standardy kontroli oraz po-równywalne kryteria kontroli, oparte na miêdzynarodowych standardach kon-troli, dostosowanych do specyfiki UE. Ujednolicenie standardów kontroli bê-dzie istotnym wk³adem NOK na rzecz poprawy rozliczalnoci rodków UE.
Jak siê wydaje, jest to zadanie na kilka lat. Kolejnym zamierzeniem jest stwo-rzenie bazy wiedzy na temat kontroli rodków publicznych, co mo¿e u³atwiæ nawi¹zywanie kontaktów, transfer wiedzy, dzia³alnoæ badawcz¹ oraz szkole-nie kontrolerów. Uchwa³a KK zmierza tak¿e do pog³êbienia wspó³pracy ETO i NOK podczas kontroli ETO w pañstwach cz³onkowskich. W dyskusji pod-niesiono kwestiê koniecznoci ich lepszego zorganizowania: informowania NOK o tych kontrolach z odpowiednim wyprzedzeniem i przekazywania ma-teria³ów, a póniej wspólnej dyskusji nad wynikami kontroli, tak aby pe³niej wykorzystaæ wiedzê kontrolerów ETO i NOK. KK postanowi³, ¿e nale¿y zba-daæ korzyci i przeszkody, jakie wystêpuj¹ w toku wspó³pracy ETO z NOK oraz rozwa¿yæ sposoby jej ulepszenia.
II.
W drugiej czêci zebrania rozpatrywano sprawy zwi¹zane z wewnêtrzn¹ or-ganizacj¹ KK oraz sprawozdania grup roboczych.
Na podstawie sprawozdania grupy zadaniowej ds. wspó³pracy, przyjêto
uchwa-³y dotycz¹ce szczegó³owych zasad funkcjonowania KK. Uchwa³a w sprawie po-lityki informacyjnej i sprawozdawczoci aprobuje kszta³t istniej¹cej od pocz¹tku grudnia 2006 r. publicznie dostêpnej strony internetowej KK (WWW.contactcom-mitte.eu). Strona prowadzona jest w jêzyku angielskim, a w przysz³oci bêdzie
tak-¿e w jêzyku francuskim i niemieckim. Zawiera ona wprowadzenie, tekst Zasad
programowych KK, tekst uchwa³ i stanowisk KK8, wykaz cz³onków KK, roczn¹ informacjê o pracach grup roboczych KK, wykazy zebrañ z tym, ¿e informacje wprowadzane s¹ stopniowo. Ponadto w czêci wewnêtrznej (chronionej has³em) bêd¹ zamieszczane materia³y grup roboczych oraz informacje o dzia³alnoci po-szczególnych NOK dotycz¹cych zagadnieñ UE. W razie w¹tpliwoci, czy dany dokument ma byæ w czêci zewnêtrznej, bêdzie rozstrzygaæ komitet wydawni-czy z³o¿ony z ³¹czników reprezentuj¹cych organizatorów poprzedniego, tego-rocznego i kolejnego zebrania KK oraz ETO. Do uchwa³y za³¹czono Zasady polityki informacyjnej (Communication Plan) i schemat rocznej informacji o pra-cach grup roboczych KK (Status Outline of EU SAI Contact Committee Activi-ties). Uchwa³a zobowi¹zuje ³¹czników do oceny mo¿liwoci dalszego rozwoju sposobu informowania o pracach KK.
Uchwa³a w sprawie wytycznych proceduralnych aprobuje zbiór wskazañ do-tycz¹cych trybu dzia³ania KK i ³¹czników (Procedural Guidance) zaznaczaj¹c,
¿e s¹ to zasady ogólne oraz zobowi¹zuj¹c ³¹czników do rozwa¿enia mo¿liwoci sformu³owania bardziej szczegó³owych zaleceñ.
Uchwa³a w sprawie przysz³ych dzia³añ KK aprobuje wstêpny projekt trybu planowania pracy KK do próbnego wykorzystania przez ³¹czników w 2007 r.
(Identyfying and Prioritising Future Activities of the EU SAI Contact Committee).
Uchwa³a w sprawie kosztów zebrañ KK i ³¹czników, organizowanych w pañ-stwach cz³onkowskich, dotyczy g³ównie t³umaczeñ obrad na jêzyki narodowe.
Stwierdzono, ¿e praca w niewielu jêzykach zwiêksza jednoznacznoæ i skutecz-noæ zebrañ, równoczenie jednak trzeba zapewniæ wszystkim cz³onkom KK re-alny udzia³ w obradach. Uchwa³a konstatuje, ¿e ³¹cznicy nie byli w stanie zapro-ponowaæ rozwi¹zañ, które by³yby do zaakceptowania przez wszystkie NOK, za
kontynuowanie obecnych, tymczasowych rozwi¹zañ (t³umaczenie obrad na jêzy-ki: angielski, francuski i niemiecki na koszt gospodarza zebrania) powodowa³oby przed³u¿anie sytuacji, w której potrzeby niektórych cz³onków KK nie s¹ spe³nio-ne. Bior¹c to pod uwagê, KK zaakceptowa³ propozycjê ETO odbywania od 2010 r.
wszystkich zebrañ KK w jego siedzibie przy zapewnieniu symultanicznego t³u-maczenia obrad na wszystkie jêzyki UE. Dodano do tego warunek, ¿e zasada rotacji funkcji urzêduj¹cego przewodnicz¹cego KK powinna zostaæ utrzymana, co oznacza, ¿e sprawa wymaga dalszych uzgodnieñ.
Nastêpnie KK rozpatrzy³ sprawozdania grup roboczych do spraw: funduszy strukturalnych; krajowych raportów o zarz¹dzaniu rodkami UE; VAT; zamówieñ publicznych; jakoci kontroli; sieci wspó³pracy ekspertów ds. rolnictwa i
wspól-8 Uchwa³y KK przyjête w Warszawie poza uchwa³¹ w sprawie kosztów zebrañ KK i ³¹czników organizowanych w pañstwach cz³onkowskich zosta³y og³oszone na publicznej stronie KK.
[147] Zebranie Komitetu Kontaktowego 147 nej grupy roboczej ds. dzia³alnoci kontrolnej. KK przyj¹³ sprawozdania grup oraz przed³u¿y³ ich mandat na 2007 r.
Grupa robocza ds. funduszy strukturalnych (przewodnictwo: Federalna Izba Obrachunkowa Niemiec) zorganizowa³a w latach 20052006 kontrolê dotycz¹c¹ identyfikacji nieprawid³owoci w zarz¹dzaniu funduszami strukturalnymi, rapor-towania o ich powstaniu do dzia³aj¹cego w ramach Komisji Europejskiej Biura OLAF oraz dzia³añ naprawczych prowadzonych przez pañstwa cz³onkowskie i Ko-misjê Europejsk¹. Na podstawie wyników kontroli przeprowadzonych równole-gle przez 12 NOK (Czechy, Finlandia, Hiszpania, Holandia, Litwa, Niemcy, Pol-ska, Portugalia, S³owacja, Wêgry, Wielka Brytania i W³ochy) zosta³ opracowany zbiorczy raport, przedstawiony na zebraniu KK w Warszawie. Pracownicy De-partamentu Administracji Publicznej NIK uczestniczyli w pracach grupy przez koordynacjê prac prowadzonych w ramach kontroli, udzia³ w zebraniach grupy roboczej i jej grupy kieruj¹cej, opracowanie czêci raportu zbiorczego, a tak¿e organizacjê zebrania grupy w Warszawie w czerwcu 2006 r. KK wyrazi³ zgodê, aby w latach 20072008 grupa zorganizowa³a kontrolê funkcjonowania progra-mów funduszy strukturalnych w obszarze zatrudnienia lub rodowiska.
Grupa robocza ds. krajowych raportów o zarz¹dzaniu rodkami UE (prze-wodnictwo: Pañstwowa Izba Obrachunkowa Holandii) wspomaga dzia³ania NOK, które rozpoczynaj¹ sporz¹dzanie tego rodzaju raportów. Wiosn¹ 2006 r. przygo-towano kwestionariusz opisu systemów zarz¹dzania i kontroli wykorzystania rod-ków na wspóln¹ politykê roln¹ w danym pañstwie. Po próbnym wype³nieniu kwestionariusza przez NOK Czech, Holandii, Wêgier i Wlk. Brytanii zdecydo-wano o jego skróceniu i uproszczeniu; nowa wersja zosta³a wype³niona przez 15 NOK. KK zaaprobowa³, ¿e w 2007 r. grupa podda analizie wyniki ankiety z punktu widzenia mo¿liwoci sformu³owania wskaników jakociowych
i ilo-ciowych, które u³atwi³yby okrelanie postêpu w zarz¹dzaniu rodkami UE. W pra-cach grupy bior¹ udzia³ wicedyrektor Departamentu Administracji Publicznej i do-radca prezesa NIK.
Grupy robocza ds. VAT (przewodnictwo: Urz¹d Kontroli Pañstwowej Fin-landii i Trybuna³ Obrachunkowy Hiszpanii) dzia³a jako forum wymiany
do-wiadczeñ w zakresie zwalczania defraudacji VAT w transakcjach wewn¹trz-unijnych oraz innych problemów zwi¹zanych z kontrol¹ tego podatku.
KK zaaprobowa³, aby w 2007 r. prace grupy dotyczy³y opracowania jednoli-tej metodologii liczenia ubytku w VAT z tytu³u defraudacji oraz form wspó³-pracy NOK w zakresie kontrolowania VAT. NIK bêdzie gospodarzem zebra-nia grupy we wrzeniu lub padzierniku 2007 r. W pracach grupy bior¹ udzia³ pracownicy departamentów: Bud¿etu i Finansów oraz Gospodarki, Skarbu Pañstwa i Prywatyzacji NIK.
Grupa robocza ds. zamówieñ publicznych (przewodnictwo: Narodowy Urz¹d Kontroli Irlandii) przygotowuje stronê internetow¹, na której zamieszczone zo-stan¹ wskazówki metodyczne (listy pytañ), zasady zamówieñ publicznych w UE oraz informacje o kontrolach z zakresu zamówieñ publicznych w poszczególnych pañstwach cz³onkowskich.
III.
Szefów delegacji, uczestnicz¹cych w zebraniu KK, przyj¹³ Prezydent RP Lech Kaczyñski. Witaj¹c goci podkreli³, ¿e przyjemnoæ tego spotkania wyni-ka nie tylko z faktu, ¿e docenia rolê kontroli pañstwowej, ale tak¿e tego, ¿e w la-tach 19921995 kierowa³ Najwy¿sz¹ Izb¹ Kontroli g³ówn¹ instytucj¹ kontroli pañstwowej w Polsce. To by³y lata doæ odleg³e, ale by³o to niezwykle istotne dowiadczenie: pierwsza funkcja pañstwowa, któr¹ pe³ni³ przez d³u¿szy czas.
Dziêki temu przynajmniej jeden z szefów pañstw europejskich rozumie i docenia rolê kontroli. Kontrola bêdzie potrzebna zawsze. Nie ma i nigdy nie bêdzie na tym wiecie kraju bez jakichkolwiek nieprawid³owoci. Przedmiotem pracy or-ganów kontroli s¹ nie tylko sprawy zwi¹zane z nadu¿yciami, ale czasem z ludzk¹ niewiedz¹, z b³êdami pope³nianymi niewiadomie. W Polsce NIK ma szerokie uprawnienia. Jest organem nie tylko kontroli finansowej, lecz organem kontroli pañstwa jako takiego. Ma bardzo du¿¹ niezale¿noæ. W latach 90., w tej czêci Europy, najbardziej anga¿uj¹ca nas by³a kontrola procesów transformacji gospo-darczej, mówi¹c w¹sko kontrola procesów prywatyzacji. Mo¿na powiedzieæ, ¿e w tamtych latach by³a to specjalnoæ Izby i ¿e swoimi dowiadczeniami mo¿-na by³o dzieliæ siê z innymi. NIK robi³a to zreszt¹, np. mo¿-na semimo¿-narium EUROSAI w Warszawie w maju 1995 r. Dzisiaj niezwykle istotn¹ spraw¹ jest kontrola zwi¹-zana z Uni¹ Europejsk¹: wspó³praca ETO z krajowymi organami kontroli i kon-trola wykorzystania rodków unijnych. rodki te maj¹ s³u¿yæ modernizacji w ró¿-nych dziedzinach i coraz wiêkszej spójnoci miêdzy pañstwami Unii. Poniewa¿
Dziêki temu przynajmniej jeden z szefów pañstw europejskich rozumie i docenia rolê kontroli. Kontrola bêdzie potrzebna zawsze. Nie ma i nigdy nie bêdzie na tym wiecie kraju bez jakichkolwiek nieprawid³owoci. Przedmiotem pracy or-ganów kontroli s¹ nie tylko sprawy zwi¹zane z nadu¿yciami, ale czasem z ludzk¹ niewiedz¹, z b³êdami pope³nianymi niewiadomie. W Polsce NIK ma szerokie uprawnienia. Jest organem nie tylko kontroli finansowej, lecz organem kontroli pañstwa jako takiego. Ma bardzo du¿¹ niezale¿noæ. W latach 90., w tej czêci Europy, najbardziej anga¿uj¹ca nas by³a kontrola procesów transformacji gospo-darczej, mówi¹c w¹sko kontrola procesów prywatyzacji. Mo¿na powiedzieæ, ¿e w tamtych latach by³a to specjalnoæ Izby i ¿e swoimi dowiadczeniami mo¿-na by³o dzieliæ siê z innymi. NIK robi³a to zreszt¹, np. mo¿-na semimo¿-narium EUROSAI w Warszawie w maju 1995 r. Dzisiaj niezwykle istotn¹ spraw¹ jest kontrola zwi¹-zana z Uni¹ Europejsk¹: wspó³praca ETO z krajowymi organami kontroli i kon-trola wykorzystania rodków unijnych. rodki te maj¹ s³u¿yæ modernizacji w ró¿-nych dziedzinach i coraz wiêkszej spójnoci miêdzy pañstwami Unii. Poniewa¿