Zdrowie i zadowolenie z życia młodzieży szkolnej:

Tabela XXIX. Opis próby badawczej dla zmiennej: zdrowie i zadowolenie z życia dziewcząt w wieku szkolnym (wyniki testów chi2).

Tabela XXXX. Opis próby badawczej dla zmiennej: obwód talii a samoocena zdrowia – 35,13% jako „takie sobie”. Wśród dziewcząt z normą brzuszną największy odsetek był tych, które oceniły swoje zdrowie jako „dobre”. Siła korelacji (ujemna) wynosiła β = -0,17; była to

dziewczęta Samoocena zdrowia Zadowolenie z życia

BMI p=0,06 p=0,04

62 słaba korelacja. Wartość ujemna testu tau- c Kendalla wskazuje na odwrotną proporcjonalność zależności zmiennych.

Tabela XXXXI. Opis próby badawczej dla zmiennej: BMI a zadowolenie z życia - dziewczęta (N i %).

Wśród dziewcząt z otyłością 53,33% było niezadowolonych z życia. Wśród dziewcząt z nadwagą i tendencją do nadwagi tendencja była odrotna, 72,00% z nadwagą i 86,66% z tendencja do nadwagi było zadowolonych z życia. Siła korelacji (ujemna) wyniosła β = -0,11.

Wartość ujemna testu tau- c Kendalla wskazuje na odwrotną proporcjonalność zależności zmiennych. Im wyższy wskaźnik BMI wśród dziewcząt, tym gorsze jest ich zadowolenie z własnego życia.

Tabela XXXXII. Opis próby badawczej dla zmiennej: TC a zadowolenie z życia – dziewczęta (N i %).

63 Wśród dziewcząt z wysokim poziomem cholesterolu całkowitego 66,66% było niezadowolonych z życia. Siła korelacji (ujemna) wyniosła β = -0,004. Nie stwierdzono zależności między zmiennymi, ze względu na wynik testu bliski zeru.

Tabela XXXXIII. Opis próby badawczej dla zmiennej: TG a zadowolenie z życia – dziewczęta (N i %).

TG Zadowolenie

(niezadowolony)

Zadowolenie (zadowolony)

Razem Kendall’s tau prawidłowe N 31 (21,52%) N 113

(78,47%)

N 144 (100%)

β =0,07 graniczne N 2 (40,00%) N 3

(60,00%)

N 5

(100%) wysokie N 3 (75,00%) N 1

(25,00%)

N 4

(100%)

Wśród dziewcząt z wysokim poziomem triglicerydów 75,00% było niezadowolonych z życia. Siła korelacji (dodatnia) wyniosła β =0,07. Wynik naszego testu wynosi w przybliżeniu 0 zatem nie ma zależności między zmiennymi.

Tabela XXXXIV. Opis próby badawczej dla zmiennej: zdrowie i zadowolenie z życia chłopców w wieku szkolnym (wyniki testów chi2).

Chłopcy Samoocena zdrowia Zadowolenie z życia

BMI p=0,03 p=0,21

Obwód talii p=0,02 p=1,00

TC p=0,59 p=0,31

HDL p=0,24 p=0,59

LDL p=0,48 p=0,43

TG p=0,89 p=0,97

SBP p<0,05 p=0,67

DBP p<0,05 p=0,57

64 Tabela XXXXV. Opis próby badawczej dla zmiennej: BMI a samoocena zdrowia – chłopcy (N i %).

Wśród chłopców z otyłością 44,44% oceniło swoje zdrowie jako „dobre” i 33,33% jako

„bardzo dobre”. Wśród chłopców z wagą w normie 50,73% oceniło swoje zdrowie jako

„bardzo dobre” i 45,86% jako „dobre”. Siła korelacji (ujemna) wyniosła β = -0,12; jest to dość słaba zależność. Wartość ujemna testu tau- c Kendalla wskazuje na odwrotną proporcjonalność zależności zmiennych. Zatem, możemy twierdzić, że w grupie chłopców im większy był wskaźnik BMI, tym gorzej oceniali oni swoje zdrowie.

Tabela XXXXVI.Opis próby badawczej dla zmiennej: obwód talii a samoocena zdrowia – chłopcy (N i %).

Wśród chłopców z otyłością brzuszną 59,37% oceniło swoje zdrowie jako „dobre” i aż 28,12% jako „bardzo dobre”. . Siła korelacji (ujemna) wyniosła β = -0,14; jest to słaba

65 korelacja. Wartość ujemna testu tau- c Kendalla wskazuje na odwrotną proporcjonalność zależności zmiennych. Wynik testu korelacji wskazuje nam zależność, że im większa otyłość brzuszna (wśród chłopców) tym wieksze prawdopodobieństwo, że gorzej oceniali oni własne zdrowie.

Tabela XXXXVII. Opis próby badawczej dla zmiennej: DBP a samoocena zdrowia – chłopcy (N i %).

Wśród chłopców z podwyższonym DBP 56,25% oceniło swoje zdrowie jako „dobre”.

Siła korelacji (ujemna) wyniosła β = -0,05. Na podstawie wyniku testu korelacji wnioskujemy brak zależności miedzy zmiennymi.

66 3.2.3 Samoocena masy ciała:

Tabela XXXXIX.Opis próby badawczej dla zmiennej: samoocena masy ciała dziewcząt w wieku szkolnym (wyniki testów chi2).

Samoocena masy ciała dziewczęta i chłopcy:

· 4- zdecydowanie za gruby

· 3- trochę za gruby

· 2- w sam raz

· 1- trochę za szczupły

· 0- zdecydowanie za szczupły

Tabela L. Opis próby badawczej dla zmiennej: BMI a samoocena masy ciała – dziewczęta (N i %).

dziewczęta Samoocena masy ciała

BMI p<0,05

67 Wśród dziewcząt z otyłością 57,14% uważały, że były „zdecydowanie za grube” i 42,85% były „trochę za grube”. Wśród dziewcząt z nadwagą 60,00% i 66,66% z tendencją do nadwagi uważały, że były „trochę za grube”. Wśród dziewcząt z normalna wagę 46,03%

uważały, że ważyły ”w sam raz” i aż 40,47%, że były „trochę za grube”. Siła korelacji (dodatnia) wyniosła β =0,33; jest to dość mocna korelacja. Wartość dodatnia testu tau- c Kendalla wskazuje na wprost proporcjonalność zależności zmiennych. Im większy wskażnik masy ciała BMI (wśród dziewcząt), tym bardziej prawidłowo dziewczęta potrafiły ocenić własną masę ciała.

Tabela XL. Opis próby badawczej dla zmiennej: obwód talii a samoocena masy ciała – dziewczęta (N i %). 30,55%, że były „zdecydowanie za grube”. Wśród dziewcząt z normą 42,17% uważały, że były

„trochę za grube” i 40,81%, że ważyły „w sam raz”. Siła korelacji (dodatnia) wyniosła β =0,28 było to dość mocna zależność. Wartość dodatnia testu tau- c Kendalla wskazuje na wprost proporcjonalną zależność zmiennych. Możemy to interpretować nastepująco: wśród dziewcząt pomimo występowania otyłości brzusznej , dziewczęta prawidłowo oceniały własną masę ciała.

Tabela XLI. Opis próby badawczej dla zmiennej: samoocena masy ciała chłopców w wieku szkolnym (wyniki testów chi2).

chłopcy Samoocena masy ciała

BMI p<0,05

68 Tabela XLII. Opis próby badawczej dla zmiennej: BMI a samoocena masy ciała – chłopcy (N i %).

Wśród chłopców z otyłością 61,11% uważało, że byli „trochę za grubi” i 27,77% byli

„zdecydowanie za grubi”. Wśród chłopców z nadwagą 77,41% oceniło, że byli „trochę za grubi” i 22,58%, że byli „w sam raz”. Wśród chłopców z tendencją do nadwagi 50,00%

oceniło, że byli „w sam raz” i 45,45% „trochę za grubi”. Siła korelacji (dodatnia) wyniosła β

=0,43; jest to silna korelacja. Wartość dodatnia testu tau- c Kendalla wskazuje na wprost proporcjonalną zależność zmiennych. Im większy wskażnik masy ciała BMI u chłopców tym bardziej prawidłowo oceniali oni własną wagę.

Tabela XLIII. Opis próby badawczej dla zmiennej: obwód talii a samoocena masy ciała - chłopcy (N i %).

Wśród chłopców z otyłością brzuszną 73,52% oceniło, że byli „trochę za grubi” i 14,70%, że byli „w sam raz”. Wśród chłopców z normą 51,46% oceniło, że byli „w sam raz” i 22,22%, że byli „trochę za szczupli”. Siła korelacji (dodatnia) wyniosła β =0,37; było to mocna korelacja. Wartość dodatnia testu tau- c Kendalla wskazuje na wprost proporcjonalną

BMI Masa

69 zależność zmiennych. Im większy wskazźnik otyłości brzusznej u chłopców tym bardziej prawidłowo oceniali oni własną wagę.

Tabela XLIV. Opis próby badawczej dla zmiennej: DBP a samoocena masy ciała- chłopcy (N i %).

Wśród chłopców z nieprawidłowym ciśnieniem DBP 37,50% oceniło, że byli „trochę za grubi”. Siła korelacji (dodatnia) wyniosła β =0,02. Na podstawie wyniku testu badania korelacji wnisokujemy, że nie ma zależności między zmiennymi.