drugie kolokwiumprzykªadowe rozwi¡zania Zadanie 1. Nie h A= 1 1 −1 0 0 2 , B = 1 2 0 −3 1 1 3 4 −2 , C = 0 −1 1 2 .
Je±li tomo»liwe,obli z AA, AB, BA, AC, CB.
Rozwi¡zanie 1. Ilo zyn dwó h ma ierzy jest zdeniowany gdy li zba ko-lumn pierwszej jestrówna li zbie wierszydrugiej. Mo»na obli zy¢ BA iAC.
BA = 1 2 0 −3 1 1 3 4 −2 1 1 −1 0 0 2 = = 1 · 1 + 2 · (−1) + 0 · 0 1 · 1 + 2 · 0 + 0 · 2 (−3) · 1 + 1 · (−1) + 1 · 0 (−3) · 1 + 1 · 0 + 1 · 2 3 · 1 + 4 · (−1) + (−2) · 0 3 · 1 + 4 · 0 + (−2) · 2 = = −1 1 −4 −1 −1 −1 Analogi znie AC = 1 1 −1 0 0 2 0 −1 1 2 = 1 1 0 1 2 4 .
Zadanie 2. Stosuj¡ metod Cramera obli z zmienn¡x4.
x1 + 2x2 + x3 + 2x4 = 1 x1 + 2x2 + 2x3 + 2x4 = −2 x1 + 4x2 + x3 + 4x4 = 3 3x1 + 6x2 + 2x3 + 5x4 = 1
Rozwi¡zanie 2. Ze wzorów Cramera x4 =
det A4
det A (o ile det A 6= 0), gdzie
A jestma ierz¡wspóª zynnikówukªadu,aA4 jestma ierz¡wspóª zynników ukªadu, wktórej zwart¡ kolumnzast¡pionokolumn¡wyrazów wolny h,tj.
A= 1 2 1 2 1 2 2 2 1 4 1 4 , A4 = 1 2 1 1 1 2 2 −2 1 4 1 3 .
oraz u»ywaj¡ rozwini ia Lapla e'a. det Ak2−2k1 = det 1 0 1 2 1 0 2 2 1 2 1 4 3 0 2 5 = (−1)2+3· 2 · det 1 1 2 1 2 2 3 2 5 w2−w1 = = −2 · det 1 1 2 0 1 0 3 2 5 = −2 · (−1)2+2· 1 · det 1 2 3 5 = −2(5 − 6) = 2. Analogi znie det A4 k2−2k1 = det 1 0 1 1 1 0 2 −2 1 2 1 3 3 0 2 1 = (−1)2+3· 2 · det 1 1 1 1 2 −2 3 2 1 w2−w1 w3−3w1 = = −2·det 1 1 2 0 1 −3 0 −1 −2 = −2·(−1)1+1·1·det 1 −3 −1 −2 = −2(−2−3) = 10. Zatem x4 = 5. Zadanie 3. Nie hA= 3 1 2 3 1 3 5 2 8 .
i) obli z det A, det(A
8)
, ii) obli z A
−1
.
Rozwi¡zanie 3. i) Jak powy»ej
det A = det 3 1 2 3 1 3 5 2 8 k1−3k2 = det 0 1 2 0 1 3 −1 2 8 = (−1)1+3·(−1)·det 1 2 1 3 = = −(3 − 2) = −1.
Wyzna znikilo zynuma ierzyjestrównyilo zynowiwyzna zników (twier-dzenie Cau hy'ego), zatem
ii) Ma ierz kwadratowa A posiada ma ierz odwrotn¡ wtedy i tylko wtedy, gdy det A 6= 0. W takim przypadku mo»na opera jami elementarnymi nawiersza h doprowadzi¢ ma ierz [A|I] doposta i [I|A
−1 ]. 3 1 2 1 0 0 3 1 3 0 1 0 5 2 8 0 0 1 w2−w1 w3−2w1 −→ 3 1 2 1 0 0 0 0 1 −1 1 0 −1 0 4 −2 0 1 w1+3w3 (−1)·w3 −→ −→ 0 1 14 −5 0 3 0 0 1 −1 1 0 1 0 −4 2 0 −1 w1−14w2 w3+4w2 −→ 0 1 0 9 −14 3 0 0 1 −1 1 0 1 0 0 −2 4 −1 w1↔w3 −→ −→ 1 0 0 −2 4 −1 0 0 1 −1 1 0 0 1 0 9 −14 3 w2↔w3 −→ 1 0 0 −2 4 −1 0 1 0 9 −14 3 0 0 1 −1 1 0 . Zatem A −1 = −2 4 −1 9 −14 3 −1 1 0 .
Zadanie 4. Znajd¹ bazyiwymiary przestrzeniker f orazim f gdzie odwzo-rowanie liniowef: R
4 → R3
jest zadane ma ierz¡
M(f )st st = 1 2 1 −1 2 5 4 1 3 7 5 0 . Rozwi¡zanie 4. Wzór odwzorowania f to f(x1, x2, x3, x4) = (x1+ 2x2+ x3− x4,2x1+ 5x2+ 4x3+, x4,3x1+ 7x2+ 5x3).
J¡dro ker f jest podprzestrzeni¡ R
4
opisan¡ukªadem równa«
x1 + 2x2 + x3 − x4 = 0 2x1 + 5x2 + 4x3 + x4 = 0 3x1 + 7x2 + 5x3 = 0
Jest to ukªad jednorodny, który rozwi¡zujemy przez sprowadzenie ma ierzy wspóª zynników opera jami elementarnymi do posta i s hodkowej zreduko-wanej. 1 2 1 −1 2 5 4 1 w2−2w1 w3−3w1 −→ 1 2 1 −1 0 1 2 3 w1−2w2 w3−w2 −→
−→ 1 0 −3 −7
0 1 2 3
Wra aj¡ dorówna« otrzymujemy rozwi¡zanie ogólne
x1 = 3x3 + 7x4
x2 = −2x3 − 3x4
, x3, x4 ∈ R.
Zatemka»derozwi¡zanieukªadujestposta i(3x3+7x4,−2x3−3x4, x3, x4) =
x3(3, −2, 1, 0) + x4(7, −3, 0, 1). Zatem dim ker f = 2 a baza ker f to np.
(3, −2, 1, 0), (7, −3, 0, 1).
Obraz odwzorowania im f jest podprzestrzeni¡ R
3,
rozpit¡ przez obrazy wektorów bazy standardowej R
4,
zyli kolumny ma ierzy M(f )
st
st. Zatem
im f = lin((1, 2, 3), (2, 5, 7), (1, 4, 5), (−1, 1, 0)). Aby znale¹¢ baz im f wpi-sujemy wektory poziomo do ma ierzy i opera jami elementarnymi sprowa-dzamy j¡ doposta is hodkowej zredukowanej.
1 2 3 2 5 7 1 4 5 −1 1 0 w1+w4 w2+2w4 w3+w4 −→ 0 3 3 0 7 7 0 5 5 −1 1 0 (−1)·w4 −→ 1 −1 0 0 1 1 w1+w2 −→ 1 0 1 0 1 1 .
Zatem dim im f = 2a baza im f tonp. (1, 0, 1), (0, 1, 1). Zadanie 5. Endomorzm f: R
2 → R2
zadany jestma ierz¡
M(f )stst= 1 2 −1 4 .
i) znajd¹ baz A przestrzeni R
2
zªo»on¡ z wektorów wªasny h endomor-zmuf,
ii) znajd¹ ma ierzM(f )
A
A, gdzie A jest baz¡ zpunktu i).
Rozwi¡zanie 5. i) Najpierw obli zamy wielomian harakterysty zny
wf(x) = det M(f )stst− xI = det
1 − x 2 −1 4 − x
= = (1 − x)(4 − x) + 2 = x2− 5x + 6.
Warto± i wªasne endomorzmu f to miejs a zerowe wf(x). Obli zamy
∆ = 52− 4 · 1 · 6 = 1 sk¡dλ= 5−1 2 = 2 lubλ= 5+1 2 = 3.Ka»dejwarto± i wªasnejodpowiadapodprzestrze« wªasnazªo»onazwektorówwªasny h.
Obli zamyj¡ odejmuj¡ warto±¢wªasn¡ odprzek¡tnejma ierzy M(f )
st st
i rozwi¡zuj¡ jednorodny ukªad zadany przez tak otrzyman¡ma ierz.
V(2): 1 − 2 2 −1 4 − 2 = −1 2 −1 2 w2−w1 → −1 2
Przestrze« V(2) jest zadana równaniem −x1 + 2x2 = 0, zatem V(2) =
{(2x2, x2) ∈ R2 | x2 ∈ R} = lin((2, 1)). V(3): 1 − 3 2 −1 4 − 3 = −2 2 −1 1 w1−2w2 → −1 1 Przestrze« V
(3) jest zadana równaniem −x1 + x2 = 0, zatem V
(3) =
{(x2, x2) ∈ R2 | x2 ∈ R} = lin((1, 1)). Baza A skªada si z wektorów wªasny h, zatemA = ((2, 1), (1, 1)).
ii) Poniewa»
f(2, 1) = 2 · (2, 1) = 2 · (2, 1) + 0(1, 1), f(1, 1) = 3 · (1, 1) = 0 · (2, 1) + 3(1, 1),
wpierwszejkolumniema ierzyM(f )
A
A stoj¡ li zby 2, 0, awdrugiej 0, 3. Zatem M(f )AA = 2 0 0 3 .