Wyznaczanie
fundamentalnego zbioru
rozwiązań równań
różniczkowych liniowych
jednorodnych ...
Autorzy:
Julian Janus
2019
(1)
(2)
(3)
Wyznaczanie fundamentalnego zbioru rozwiązań równań różniczkowych liniowych jednorodnych drugiego
Wyznaczanie fundamentalnego zbioru rozwiązań równań różniczkowych liniowych jednorodnych drugiego
rzędu, gdy znamy jedno rozwiązanie
rzędu, gdy znamy jedno rozwiązanie
Autor: Julian Janus
Wyznaczenie fundamentalnego zbioru rozwiązań równania
gdy współczyniki nie są stałymi, jest z reguły trudnym zadaniem. Jeżeli znamy jedno rozwiązanie równania ( 1 ) to kolejne, liniowo niezależne rozwiązanie szukamy w postaci gdzie jest nieznaną funkcją. Metoda ta prowadzi do wyznaczenia rozwiązania równania różniczkowego liniowego rzędu gdzie niewiadomą jest funkcja . W praktyce metoda ta jest użyteczna dla równań rzędu drugiego.
TWIERDZENIE
Twierdzenie 1:
Twierdzenie 1: Liouville'a
Liouville'a
ZAŁOŻENIA: ZAŁOŻENIA:
Zakładamy, że funkcja jest rozwiązaniem równania
gdzie są funkcjami ciągłymi określonymi w przedziale i dla .
TEZA: TEZA:
Wtedy funkcja
jest rozwiązaniem równania ( 2 ) i wówczas oba rozwiązania są liniowo niezależne .
DOWÓD: DOWÓD:
Szukamy rozwiązania równania ( 2 ) liniowo niezależnego z w postaci gdzie jest nieznaną funkcją. Liczymy , i podstawiamy do równania ( 2 ).
Uwzględniając, że otrzymujemy równanie
, w którym dokonując podstawienia dostajemy równanie różniczkowe rzędu pierwszego o zmiennych rozdzielonych:
Po rozdzieleniu zmiennych otrzymujemy równanie
które następnie całkujemy obustronnie. Wtedy
Uwzględniając, że można przedstawić w postaci i przenosząc logarytmy na prawą stronę równania otrzymujemy, że
Stąd wynika, że
gdzie stała może przyjmować wartości dodatnie jak i ujemne. Całkując powyższą równość otrzymujemy
(t) +
(t)
(t) + ⋯ + (t) (t) + (t)y(t) = 0, t ∈ I,
y
(n)a
n−1y
(n−1)a
1y
′a
0(t)
a
iy
1(t)
y(t) = u(t) (t),
y
1u(t)
n − 1,
u(t)
(t)
y
1(t) + (t) (t) + (t)y(t) = 0, t ∈ I,
y
′′a
1y
′a
0(t),
(t)
a
0a
1I
y
1(t) ≠ 0,
t ∈ I
(t) = (t) ∫
dt
y
2y
1e
− ∫ (t)dta1(t)
y
2 1(t), (t)
y
1y
2(t)
y
1y(t) = u(t) (t),
y
1u(t)
(t)
y
′y
′′(t)
+
+ y = u + 2
+
+ (u +
) + u =
y
′′a
1y
′a
0y
′′ 1u
′y
′1u
′′y
1a
1y
′1u
′y
1a
0y
1+ (2 +
) + u( +
+
) = 0.
y
1u
′′y
1′a
1y
1u
′y
1′′a
1y
1′a
0y
1+
+
= 0,
y
′′ 1a
1y
1′a
0y
1(t) (t) + (2 (t) + (t) (t)) (t) = 0
y
1u
′′y
′1a
1y
1u
′v(t) = (t)
u
′(t) (t) + [2 (t) + (t) (t)]v(t) = 0.
y
1v
′y
1′a
1y
1= − (2
+ (t)) dt,
dv
v
y
y
1′(t)
(t)
1a
1ln |v(t)| = −2 ln | (t)| − ∫ (t)dt + c.
y
1a
1c
c = ln c
1ln(
|v(t) (t)|
y
12) = − ∫ (t)dt.
c
1a
1v(t) = c
1e
− ∫ (t)dta1(t)
y
2 1c
1u(t) = ∫ v(t)dt = ∫
1dt + .
− ∫ (t)dt1 2(4)
(5) Zatem
Przyjmując i dostajemy drugie rozwiązanie równania ( 2 ) postaci
Funkcje są liniowo niezależne ponieważ wrońskian
nie jest równy zero.
PRZYKŁAD
Przykład 1:
Przykład 1:
Wyznaczyć rozwiązanie problemu początkowego
jeżeli wiadomo, że jest rozwiązaniem równania jednorodnego.
Równanie jednorodne w ( 4 ) po podzieleniu stronami przez można zapisać w postaci
Najpierw wyznaczymy drugie liniowo niezależne rozwiązanie równania ( 4 ). Na podstawie twierdzenia Liouville'a szukane drugie rozwiązanie ma postać
Ponieważ wiadomo, że i są to rozwiązania liniowo niezależne, więc rozwiązanie ogólne równania ( 5 ) ma postać
Uwzględniając warunek początkowy otrzymujemy następujący układ równań
którego rozwiązaniem jest i .
Zatem rozwiązanie problemu początkowego ( 4 ) ma postać
u(t) = ∫ v(t)dt = ∫
c
1e
dt + .
− ∫ (t)dta1(t)
y
2 1c
2y(t) = u(t) (t) =
y
1c
1y
1(t) ∫
e
dt +
(t).
− ∫ (t)dta1(t)
y
2 1c
2y
1= 1
c
1c
2= 0,
(t) = (t) ∫
dt.
y
2y
1e
− ∫ (t)dta1(t)
y
2 1(t), (t)
y
1y
2W( , ) =
y
1y
2=
∣
∣
∣
∣
∣
∣
y
1y
′ 1∫
dt
y
1e
− ∫ dta1y
2 1∫
dt +
y
′ 1e
− ∫ dta1y
2 1e
− ∫ dta1y
1∣
∣
∣
∣
∣
∣
e
− ∫ dta1{
t
y(1) = 0, (1) = −1
2y
′′(t) − 3t (t) + 4y(t) = 0,
y
′y
′t ∈ (0, +∞)
(t) =
y
1t
2t
2(t) −
(t) + y(t) = 0, t ∈ (0, +∞).
y
′′ 3 ty
′ t42(t)
y
2(t) = ∫
dt = ∫
dt = ∫
dt = ∫ dt = ln t.
y
2t
2e
∫ dt3 tt
4t
2e
3 ln tt
4t
2e
ln t3t
4t
21
t
t
2(t)
y
1y
2(t)
y(t) =
c
1y
1(t) +
c
2y
2(t) =
c
1t
2+
c
2t
2ln t.
{ y(1) = + ln 1 = = 0,
c
1c
2c
1(1) = 2 + (2 ln 1 + 1) = 2 + = −1
y
′c
1c
2c
1c
2= 0
c
1c
2= −1
y(t) = − ln t.
t
2PRZYKŁAD
Przykład 2:
Przykład 2:
Funkcja jest rozwiązaniem równania
Wyznaczyć rozwiązanie ogólne tego równania.
Drugie liniowo niezależne rozwiązanie wyznaczamy ze wzoru ( 3 )
Zatem ogólne rozwiązanie ma postać
gdzie są to dowolne stałe.
Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.
Data generacji dokumentu: 2019-04-15 07:15:57
Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=4928acdb5391d6138d2ad8ad8db98417
Autor: Julian Janus