• Nie Znaleziono Wyników

View of Professor Wacław Hryniewicz OMI

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "View of Professor Wacław Hryniewicz OMI"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

R

EVERENDISSIMO

D

OMINO

D

OMINO

P

ROFESSORI

V

ENCESLAO

H

R Y N I E W I C Z

,

O.M.I.

O

C T O G E N A R I O

(2)
(3)

ROCZNIKI TEOLOGICZNE Tom LXIII, zeszyt 7 – 2016 DOI: http://dx.doi.org/10.18290/rt.2016.63.7-2

KS. PROF. DR HAB. WACŁAW HRYNIEWICZ OMI

Wacław Hryniewicz urodził się 23 lipca 1936 r. w Łomazach koło Białej Podlaskiej. Już sześć lat po święceniach kapłańskich (w 1960 r. w Zgroma-dzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej) ks. Wacław Hryniewicz obronił doktorat z teologii (1966 r.) pt. O soteriologicznym znaczeniu zmar-twychwstania Chrystusa w teologii katolickiej (1933-66), którego promo-torem był sławny profesor KUL, a dziś Sługa Boży – ks. Wincenty Granat. W momencie obrony doktoratu ks. Hryniewicz był już od trzech lat (od 1963 r.) asystentem II Katedry Teologii Dogmatycznej.

W latach 1968-1970 nasz Jubilat przebywał na stypendium badawczym w Louvain-la-Neuve/Leuven, w Paryżu, Londynie i Rzymie. Pobyt ten za-owocował przedstawieniem rozprawy habilitacyjnej pt. Rola tradycji w inter-pretacji teologicznej. Analiza współczesnych poglądów dogmatyczno-ekume-nicznych (kolokwium odbyło się 23 maja 1974 r.). Rok później (w 1975 r.) ks. dr hab. Wacław Hryniewicz został docentem, w 1984 r. profesorem nad-zwyczajnym, a w 1992 r. profesorem zwyczajnym.

W swoim bogatym życiu naukowym dostojny Jubilat pełnił na Wydziale Teologii kolejne funkcje, zawsze jednak związane z ekumenizmem. Od 1975 do 1983 r. był kierownikiem Sekcji Teologii Porównawczej i Ekumenicznej Wydziału Teologii KUL, a od powstania w 1983 r. Instytutu Ekumenicznego KUL – którego był współtwórcą – kierownikiem Katedry Teologii Prawo-sławnej i zastępcą kierownika tegoż Instytutu. Od 1 października 1997 do 14 lutego 2005 r. pełnił funkcję dyrektora Instytutu Ekumenicznego. W 2005 r. przeszedł na emeryturę.

Dogłębna znajomość teologii katolickiej i prawosławnej, jak też pasja i zaangażowanie ekumeniczne sprawiły, że nasz Jubilat od 1979 do 2006 r. aktywnie uczestniczył w pracach Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem rzymskokatolickim i Kościołem prawosławnym, pełniąc także funkcję konsultora Sekretariatu ds. Jedności

(4)

KS. PROF. DR HAB. WACŁAW HRYNIEWICZ OMI

10

Chrześcijan w Rzymie (1979-1984) oraz będąc członkiem Komisji Episko-patu Polski ds. Ekumenizmu (1984-1994). O Jego znaczącym wkładzie w teologiczne zbliżenie między „dwoma płucami chrześcijaństwa” najwięcej mogliby powiedzieć inni uczestnicy tegoż dialogu, po części zaś czynią to jego książki. Ksiądz Profesor jest członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą, m.in. Towarzystwa Naukowego KUL (od 1983 r.), European Society for Ecumenical Research Societas Oecumenica (od 1988 r.) oraz Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie (od 1992 r.). Sze-roko znana jest również jego działalność dydaktyczna. Dość wspomnieć, że gościł z wykładami między innymi w Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Francji, Belgii i Austrii. Dał się też poznać jako organizator i współorganizator sympozjów naukowych, krajowych i międzynarodowych, o charakterze ekumenicznym.

Waga naukowego dorobku ks. prof. Wacława Hryniewicza została doce-niona nie tylko na Wydziale Teologii KUL. W latach 1975-1978 był on redaktorem naczelnym „Zeszytów Naukowych KUL”.

Bogaty dorobek naukowy Księdza Profesora Hryniewicza został przed-stawiony w księdze jubileuszowej Instaurare omnia in Christo. O zbawieniu, teologii, dialogu i nadziei Profesorowi Wacławowi Hryniewiczowi OMI w 70. rocznicę urodzin (red. Przemysław Kantyka, Lublin: Wydawnictwo KUL 2006), późniejszy zaś w kolejnych tomach „Roczników Teologii Eku-menicznej” oraz „Roczników Teologicznych” z. 7: Teologia ekumeniczna.

Cytaty

Powiązane dokumenty

We found that the secondary flows associated with these low- and high-momentum pathways only appeared when the spanwise spacing of roughness elements was

Natomiast magnesy zbliżone do siebie biegunami jednoimiennymi, czyli północnym i północnym lub południowym i południowym, odpychają się.. Występujące razem

U żyto rów nież

Listy Szcze˛s- nego daje sie˛ wie˛c czytac´ jako listy apostoła, listy s´wiadka, ale tez˙ człowieka, który odsłania sw ˛ a m ˛ adros´c´; m ˛ adros´c´, która zawiodła go

Jak podkres´la na wste˛pie, dobro mał- z˙onków, a włas´ciwie „skierowanie małz˙en´stwa ad bonum coniugum – instytucjonalny cel małz˙en´stwa – nalez˙y do istoty, a

Ponadto ksi ˛az˙ka zawiera zarys mys´li twórców teologii dialektycznej (K. Gogarte- na), przedstawia główne idee teologów dowartos´ciowuj ˛acych kategorie˛ historii (O.

Sąsiedzi są wzorcowym przykładem panującej współcześnie tendencji: pozbawiania histo- rii Holocaustu kontekstu historycznego (mord na Żydach jest wyjmowany z kontekstu wyda-

Chrzes´cijan´skie Objawienie nie nalezy tylko do paszczyzny psychologii religii i socjologii zachowan´ totemicznych lub uwarunkowanych przywi  azaniem do folkloru czy tez