• Nie Znaleziono Wyników

Kampania wyborcza w regulacji prawnej i w praktyce (stan prawny na 15 lipca 2015 r.)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kampania wyborcza w regulacji prawnej i w praktyce (stan prawny na 15 lipca 2015 r.)"

Copied!
43
0
0

Pełen tekst

(1)

9 788379 698509

ISBN 978-83-7969-850-9

(2)
(3)
(4)
(5)

Anna Rakowska-Trela – Uniwersytet Łódzki, Wydział Prawa i Administracji Centrum Studiów Wyborczych, 90-232 Łódź, ul. Kopcińskiego 8/12

RECENZENT Piotr Uziębło OPRACOWANIE REDAKCYJNE

Ewa Siwińska SKŁAD I ŁAMANIE Munda – Maciej Torz

PROJEKT OKŁADKI Stämpfli Polska Sp. z o.o.

Zdjęcie wykorzystane na okładce: © Shutterstock.com

© Copyright by Anna Rakowska-Trela, Łódź 2015 © Copyright for this edition by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2015

Wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Wydanie I. W.07035.15.0.M

Ark. wyd. 30,5; ark. druk. 28,875 ISBN 978-83-7969-850-9 e-ISBN 978-83-7969-851-6 Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

90-131 Łódź, ul. Lindleya 8 www.wydawnictwo.uni.lodz.pl e-mail: ksiegarnia@uni.lodz.pl

(6)
(7)
(8)

Spis treści

Wykaz skrótów

9

Wstęp 11

I. Kampania wyborcza – zagadnienia wprowadzające

19

1. Pojęcie kampanii wyborczej 19 2. Funkcje wyborów a kampania wyborcza 31 3. Kampania wyborcza w konstytucjach i dokumentach międzynarodowych 40 4. Geneza regulacji prawnej kampanii wyborczej w Polsce 53 5. Konstytucyjne ramy kampanii wyborczej w Polsce 62 6. Zasady prawa wyborczego a kampania wyborcza 75

II. Czas trwania kampanii wyborczej

85

1. Determinanty i znaczenie czasu trwania kampanii wyborczej 85 2. Początek i długość kampanii wyborczych w Polsce 92 2.1. Ewolucja rozwiązań dotyczących czasu trwania kampanii wyborczych 92 2.2. Początek i czas trwania kampanii wyborczych w praktyce 97 2.3. Znaczenie prawne rozpoczęcia kampanii wyborczej 105 3. Zakończenie kampanii wyborczej. Cisza wyborcza 116

III. Uczestnicy kampanii wyborczej

141

1. Uczestnicy kampanii wyborczej – możliwe rozwiązania prawne 141 2. Ratio legis istnienia komitetów wyborczych w polskim prawie wyborczym 144 3. Pojęcie i charakter prawny komitetu wyborczego 148 4. Rodzaje komitetów wyborczych 157 5. Uprawnienia komitetów wyborczych w kampanii wyborczej 164

IV. Agitacja wyborcza i jej formy

177

1. Pojęcie agitacji wyborczej. Agitacja wyborcza a kampania wyborcza 177 2. Formy prowadzenia agitacji wyborczej 193 2.1. Zbieranie podpisów popierających zgłoszenia kandydatów 195 2.2. Zgromadzenia, pochody i manifestacje 197

2.3. Przemówienia 199

2.4. Loterie fantowe, innego rodzaju gry losowe i konkursy 200 2.5. Agitacja wyborcza w Internecie 202

(9)

8

V. Zasady prowadzenia agitacji wyborczej

211

1. Zgoda pełnomocnika wyborczego 211 2. Zbieranie podpisów popierających kandydatów 221 3. Pozakodeksowe ograniczenia agitacji wyborczej 229 4. Kodeksowe ograniczenia agitacji wyborczej 240 4.1. Ograniczenia co do miejsca prowadzenia agitacji wyborczej 240 4.2. Pozostałe kodeksowe ograniczenia agitacji wyborczej 254 5. Problem prowadzenia agitacji wyborczej za pośrednictwem Internetu 260

VI. Materiały wyborcze i ich rozpowszechnianie

267

1. Pojęcie i ochrona materiałów wyborczych 267 2. Zasady rozpowszechniania materiałów wyborczych… 274

VII. Sondaże wyborcze

299

1. Sondaże w kampanii wyborczej 299 2. Zakaz publikacji wyników sondaży w czasie ciszy wyborczej 312

VIII. Kampania wyborcza w radiu i telewizji

323

1. Znaczenie i specyfika kampanii wyborczej w radiu i telewizji 323 2. Pojęcie audycji wyborczej 333 3. Nieodpłatne rozpowszechnianie audycji wyborczych 339 4. Płatne rozpowszechnianie audycji wyborczych 354

5. Debaty wyborcze 365

IX. Postępowanie w trybie wyborczym jako element kampanii

wyborczej 375

1. Procedury sądowo-wyborcze 375 2. Cel i przedmiot ochrony postępowania w trybie wyborczym 385 3. Ochrona prawdziwości informacji zawartych w  materiałach wyborczych

a prawo cywilne i prawo prasowe 398 4. Przebieg postępowania w trybie wyborczym 402

Zakończenie 427

Bibliografia 437

Od Redakcji

461

(10)

Wykaz skrótów

BIP

– „Biuletyn Informacji Publicznej”

EKPC – Konwencja o  ochronie praw człowieka i  podstawowych

wolności, sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.,

zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz

uzupeł-niona Protokołem nr 2, Dz.U. 1993, nr 61, poz. 284

ETPC

– Europejski Trybunał Praw Człowieka

k.c.

– ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, Dz.U.

1964, nr 16, poz. 93 ze zm.

k.k.

– ustawa z  dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, Dz.U.

1997, nr 88, poz. 553 ze zm.

k.p.c.

– ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania

cywilnego, Dz.U. 1964, nr 43, poz. 296 ze zm.

KRRiT

– Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji

k.w.

– ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, Dz.U.

2011, nr 21, poz. 112 ze zm.

k.wyk. – ustawa z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, Dz.U.

1971, nr 12, poz. 114, ze zm.

MPPOiP – Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i 

Politycz-nych otwarty do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia

1966 r., Dz.U. 1977, nr 38, poz. 167

(11)
(12)

Wstęp

Kampania wyborcza jest jednym z tych etapów procedury wyborczej,

które mają istotne znaczenie dla funkcjonowania współczesnych

spo-łeczeństw demokratycznych. Jest jednocześnie zjawiskiem stosunkowo

nowym, które wykształciło się w praktyce, następnie zaś zostało objęte

regulacją prawną. Regulacji kampanii wyborczej stawiane są dwa,

niekie-dy nie tylko pozornie wykluczające się cele: z jednej strony zapewnienia

wolności rywalizacji politycznej w okresie bezpośrednio poprzedzającym

wybory, z drugiej – zagwarantowania jej uczciwości i równości jej

uczest-ników, nie tylko w wymiarze formalnym, ale obejmującym i faktyczne

wyrównywanie szans.

Prawna regulacja kampanii wyborczej w różnych państwach

kształto-wała się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. W Polsce proces ten

rozpoczął się dopiero po 1989 r., przy czym początkowo przyjmowane

unormowania były ubogie, a  nawet – można ocenić – niekiedy jedynie

fasadowe. Z uwagi na niezwykle dynamiczny – w porównaniu z innymi

dziedzinami życia publicznego – rozwój kampanii wyborczej jako zjawiska

politycznego, także jej prawne uregulowanie podlegało intensywnej

ewo-lucji zarówno w zakresie objętości i szczegółowości, jak i obejmując coraz

szerszy zakres zachowań składających się na kampanię wyborczą. Mimo

to obecnie formułowane są wobec prawnej regulacji kampanii wyborczej

uwagi krytyczne, sprowadzające się do oceny, że w wielu aspektach nie

od-powiada ona współczesnym wyzwaniom, nie nadążając za rozwojem

prak-tyki politycznej, w tym przede wszystkim co do form i sposobów

komu-nikowania się kandydujących z wyborcami. Nie sposób wielu z tych uwag

nie podzielić, a brak na nie właściwej reakcji ze strony ustawodawcy może

mieć negatywne skutki. Dlatego tak ważne jest sformułowanie wobec

regu-lacji kampanii wyborczej przyjętej w kodeksie wyborczym postulatów de

lege ferenda, opartych na analizie standardów międzynarodowych,

a tak-że wynikających z doświadczeń innych państw oraz z praktyki stosowania

obowiązujących przepisów i poddanie ich pod rozwagę prawodawcy.

(13)

12

Wstęp

Kampania wyborcza cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem

w na-ukach politycznych

1

. Analizując jej prawną regulację, nie można

oczywi-ście pominąć opracowań politologicznych, jako że kampania wyborcza

jest niewątpliwie zjawiskiem o  charakterze politycznym, tak więc, aby

prawidłowo konstruować i interpretować regulujące ją przepisy i normy,

trzeba brać pod uwagę jej istotę i  cechy opisywane przez politologów.

Brakuje natomiast całościowego opracowania dotyczącego kampanii

wyborczej o charakterze prawniczym. Pewnymi jej aspektami zajęli się

w swoich pracach Grzegorz Kryszeń

2

i Piotr Uziębło

3

. Materiału do

anali-zy dostarczają także dostępne komentarze do k.w. oraz ustaw wyborcanali-zych

obowiązujących przed jego wejściem w życie, w tym autorstwa

Bogusła-wa Banaszaka

4

, a przede wszystkim Kazimierza Wojciecha Czaplickiego,

Bogusława Dautera, Stefana Jana Jaworskiego, Andrzeja Kisielewicza

i  Fryderyka Rymarza

5

. Rozważania wymienionych Autorów, członków

Państwowej Komisji Wyborczej i pracowników Krajowego Biura

Wybor-czego, dostarczają wiedzy na temat praktyki kampanii wyborczej

i pro-blemów, jakie wynikają z  obecnie obowiązującej jej regulacji prawnej.

Dla rozważań na temat poszczególnych wątków podejmowanych w pracy

pomocne okazały się także prace Stanisława Gebethnera, Andrzeja

Soka-li, Krzysztofa Skotnickiego, Marka Chmaja, Jarosława Zbieranka, Anny

Frydrych-Depki, Jacka Sobczaka, Jarosława Szymanka. Analizie

podda-ne są także dokumenty Państwowej Komisji Wyborczej, która nierzadko

przedmiotem swoich wyjaśnień, stanowisk, komunikatów, apeli i pism

czyni zagadnienia związane z kampanią wyborczą. Źródła te mają o tyle

1 Można tu m.in. wymienić dysertacje Bogusławy Dobek–Ostrowskiej, Roberta Wisz-niowskiego czy Alicji Jaskierni na temat kampanii wyborczej w mediach elektro-nicznych.

2 Zob. przede wszystkim: Standardy prawne wolnych wyborów parlamentarnych, Białystok 2007, ale także: Ramy czasowe kampanii wyborczej do parlamentu, „Ad-ministracja Publiczna. Studia Krajowe i  Międzynarodowe” 2006, nr 1; Standardy rywalizacji wyborczej w wyborach parlamentarnych, „Przegląd Sejmowy” 2007, z. 2; Selekcja i zgłaszanie kandydatów w wyborach parlamentarnych w świetle standar-dów wyborów demokratycznych, „Studia Wyborcze” 2006, t. II.

3 Zob. Zasada równości wyborów parlamentarnych w państwach europejskich i połu-dniowoamerykańskich, Warszawa 2013, gdzie Autor wiele miejsca poświęca zasa-dzie równości w kampanii wyborczej.

4 Kodeks wyborczy. Komentarz, Warszawa 2014.

5 K.W. Czaplicki, B. Dauter, S.J. Jaworski, A. Kisielewicz, F. Rymarz, Kodeks wybor-czy. Komentarz, Warszawa 2014, ale także: K.W. Czaplicki, B. Dauter, A. Kisiele-wicz, F. Rymarz, Samorządowe prawo wyborcze. Komentarz, Warszawa 2010 czy K.W. Czaplicki, Rola i zadania PKW w medialnej kampanii wyborczej, [w:] B. Krauz- -Mozer, K. Sobolewska-Myślik (red.), Oblicza polskiego systemu politycznego, To-ruń 2007.

(14)

Wstęp

13

istotne znaczenie, że uwypuklają i opisują problemy, jakie wyłaniają się

w związku ze stosowaniem przepisów dotyczących kampanii wyborczej.

Uzasadniając wybór tematu dysertacji rolą, jaką kampania wyborcza

pełni we współczesnych społeczeństwach demokratycznych, oraz

bra-kiem całościowego opracowania tego zagadnienia pod kątem

prawni-czym, należy nadto wyjaśnić przyczyny, dla których w  prowadzonych

rozważaniach odwołuję się do unormowań przyjmowanych w  innych

państwach oraz do standardów formułowanych w  dokumentach

mię-dzynarodowych. Pragnę przy tym wyraźnie podkreślić, że moim celem

było przedstawienie rozwiązań polskich na tle rozwiązań obcych, nie zaś

prowadzenie szczegółowej analizy o charakterze porównawczym, dlatego

przykłady tych regulacji są przywoływane w odniesieniu do tych

zagad-nień i w takim zakresie, w jakim może to wzbogacić analizę

i pozwo-lić lepiej sformułować ocenę rodzimych rozwiązań, w tym

w szczegól-ności postulaty ich zmiany. Prawna regulacja kampanii wyborczej jest

obecnie przyjmowana powszechnie przez ustawodawców. Można też

ocenić, że w poszczególnych państwach ma ona chronić podobne

war-tości: prawidłowość tego etapu procesu wyborczego, uczciwość i wolność

rywalizacji, równość podmiotów biorących w niej udział, a także prawa

wyborców. Choć ogólne ramy regulacji w różnych ustawodawstwach są

w związku z tym zbliżone, to w zakresie szczegółowych rozwiązań często

różnią się. Bywa, że różnice te wynikają ze specyfiki ustrojowej państw

i ich systemu wyborczego, nierzadko mogą jednak także służyć jako

su-gestie dla ustawodawcy polskiego, poszukującego najlepszych rozwiązań.

Należy jednak wyraźnie podkreślić, że przywoływane w pracy regulacje

przyjmowane w innych ustawodawstwach stanowią jedynie materiał

po-równawczy i inspirację co do formułowanych w pracy ocen i postulatów

i w takim charakterze i zakresie są one przedstawiane, celem nie jest

na-tomiast szczegółowe ich omawianie.

W prowadzonej analizie nie sposób także nie odwołać się do

standar-dów międzynarodowych zarówno ogólnych, wyznaczających kierunek

regulacji rywalizacji politycznej i  wyborczej, formułowanych w 

wiążą-cych Polskę umowach międzynarodowych, jak i szczegółowych,

odno-szących się bezpośrednio do poszczególnych zagadnień kampanii

wy-borczej, wyrażanych przede wszystkim we wzorcowych zbiorach reguł

dotyczących procedury wyborczej, powstających w ramach współpracy

międzynarodowej. Dokumenty te formułują na tyle istotne standardy, by

apelować do ustawodawcy polskiego o ich rozważenie przy uchwalaniu

przepisów regulujących kampanię wyborczą, jak i do pozostałych

orga-nów publicznych o ich przestrzeganie w procesie stosowania.

Odnośnie do wyboru państw, których rozwiązania są przywoływane

w dysertacji, to przede wszystkim są to państwa europejskie, co jest

(15)

uza-14

Wstęp

sadnione perspektywą badawczą, oraz państwa Ameryki Południowej.

Rację ma bowiem Piotr Uziębło, gdy wskazuje, że zdecydowaną

więk-szość państw obu kontynentów można uznać za spełniające standardy

demokratyczne

6

. Uzasadniając odwołania do rozwiązań obowiązujących

w  państwach południowoamerykańskich, nie sposób jednak pominąć

także okoliczności, że przyjęte w  nich regulacje są często interesujące

i nowatorskie, a prawo wyborcze, także dotyczące kampanii wyborczej,

cieszy się dużym zainteresowaniem przedstawicieli doktryny, którzy

for-mułują ciekawe prawidłowości i wnioski, w tym mające charakter

uni-wersalny, które z powodzeniem mogą być jeśli nie wzorem, to

z pewno-ścią przedmiotem inspirującej analizy dla ustawodawcy polskiego.

Dysertacja podzielona jest na dziewięć rozdziałów, z  których każdy

dotyczy innego zagadnienia szczegółowego, związanego z kampanią

wy-borczą. Każdy z nich podzielony jest na podrozdziały odnoszące się do

poszczególnych grup zagadnień związanych z tematem danego

rozdzia-łu. Dodatkowo, podrozdziały w rozdziałach II, IV i V, dla

przejrzysto-ści prowadzonej analizy, podzielone są na punkty. Wprowadzanie tego

typu systematyki w pozostałych rozdziałach jest niepotrzebne i byłoby

sztuczne. Całość rozważań prowadzonych w  opracowaniu wyczerpuje

natomiast prawną regulację kampanii w  obowiązującym kodeksie

wy-borczym, z koniecznym uwzględnieniem przepisów innych ustaw. Choć

poszczególnym ich fragmentom, jak chociażby zagadnieniu komitetów

wyborczych czy kampanii wyborczej w radiu i telewizji, można by

po-święcić osobne monografie, to dla zupełności analizy podjętego

zagad-nienia zasadne było omówienie ich w niniejszej pracy zasadniczo w takim

zakresie, w jakim ujmuje je k.w. i jaki jest konieczny dla przedstawienia

całokształtu norm regulujących kampanię wyborczą w Polsce.

Rozdział I ma charakter wstępny i wyjaśniający, ale zarazem jest

nie-zwykle istotny, gdyż formułuję w nim teoretyczne podstawy dla dalszych

rozważań. Podejmuję bowiem próbę przybliżenia, czym jest

współcze-śnie kampania wyborcza i jak należy ją rozumieć. Przedstawiam także

genezę i ewolucję jej regulacji, co wydaje się niezbędne dla zrozumienia

jej współczesnych uwarunkowań konstytucyjnych, które przedstawiam

w  dalszej części rozdziału. Omawiając kampanię wyborczą w 

konsty-tucjach innych państw i  dokumentach międzynarodowych, znaczenie

funkcji wyborów, a  także konstytucyjnych wolności i  praw oraz zasad

prawa wyborczego dla prawnej regulacji kampanii wyborczej, mam na

celu zarysowanie granic i wytycznych, które powinien uwzględniać

pra-wodawca, normując tę sferę aktywności. Co znamienne, w czasie

kampa-nii wyborczej wymienione zagadnienia i wartości nabierają szczególnego

(16)

Wstęp

15

znaczenia, jako że jej okres jest jednym z tych, który powinien w pełni

odpowiadać wymogom demokratycznego ustroju i wolnych,

sprawiedli-wych wyborów oraz – co więcej – je współkształtować.

Rozdział II dotyczy zagadnienia, które nie cieszy się dużym

zain-teresowaniem w  polskiej doktrynie, jakim jest kwestia czasu trwania

kampanii wyborczych. Podejmuję w  nim także próbę przedstawienia

skutków, jakie wiążą się z rozpoczęciem oraz zakończeniem kampanii.

Zagadnienie okresu bezpośrednio poprzedzającego początek kampanii

wyborczej, w tym przede wszystkim aktywności w tym czasie

podmio-tów zamierzających podjąć rywalizację w  zbliżających się wyborach,

a także kwestia ciszy wyborczej, następującej po zakończeniu kampanii

i trwającej do czasu zakończenia głosowania, są przedmiotem

zaintere-sowania nie tylko przedstawicieli nauk prawnych czy politycznych, ale

także administracji wyborczej, publicystów oraz polityków. Choć

w mo-jej ocenie rozwiązania obowiązujące w tym zakresie obecnie w Polsce

nie są optymalne, to postulaty co do nich, formułowane w dyskursie

pu-blicznym, również często trudno uznać za trafione. Dlatego konieczna

jest ich szczegółowa analiza.

Rozważania prowadzone w kolejnym rozdziale III mają na celu

przy-bliżenie okoliczności pojawienia się i utrzymywania w polskim prawie

wyborczym komitetów wyborczych, a więc podmiotów, które są

upraw-nione do podejmowania rywalizacji wyborczej i na rzecz których

ustawo-dawca przewidział prawo wyłączności prowadzenia agitacji wyborczej,

a także ich konstrukcji i prawnego charakteru. Podejmuję także próbę

przedstawienia roli i zadań, jakie w czasie kampanii ciążą na komitetach

wyborczych i jakie w tym okresie przysługują im uprawnienia, Jak już

wskazałam wcześniej, rozważania te nie wyczerpują całości zagadnień

dotyczących komitetów, a koncentrują się na przybliżeniu dotyczącej ich

problematyki w takim zakresie, w jakim jest to istotne dla rozważań na

temat kampanii wyborczej. Podejmuję więc próbę określenia ratio legis

utrzymywania instytucji komitetów wyborczych w polskim prawie

wy-borczym, w tym na tle rozwiązań przyjmowanych w innych państwach,

wyjaśnienia ich charakteru prawnego i przybliżenia rodzajów komitetów

wyborczych, ale przede wszystkim koncentruję na omówieniu ich

atry-butów, roli i uprawnień w kampanii wyborczej. Pozostałe kwestie, w tym

np. szczegóły dotyczące tworzenia komitetów wyborczych, tryb

odwo-ławczy przy odmowie przyjęcia zawiadomienia o utworzeniu komitetu,

tryb zgłaszania kandydatów czy gospodarka finansowa komitetów, są

zagadnieniami drugorzędnymi z punktu widzenia przedmiotu

zaintere-sowania niniejszego opracowania i dlatego są w nim pominięte.

Tematy-ka komitetów wyborczych, z uwagi na swoją obszerność i wyjątkowość

regulacji, zasługuje z pewnością na odrębne i całościowe opracowanie.

(17)

16

Wstęp

Rozdział IV dotyczy już bezpośrednio rywalizacji w czasie kampanii

wyborczej i ma na celu przybliżenie pojęcia agitacji wyborczej,

wyjaśnie-nia relacji, jakie zachodzą między agitacją wyborczą a kampanią

wybor-czą, a także omówienie znaczenia i charakteru poszczególnych sposobów

prowadzenia agitacji wyborczej. Formułując katalog form prowadzenia

agitacji, opisywanych w tym rozdziale, uwzględniam przede wszystkim

te, które wymienia polski ustawodawca w  k.w. Uzupełniam go jednak

o agitację wyborczą w Internecie, jako ten sposób jej prowadzenia,

któ-ry dotychczas nie doczekał się regulacji przez ustawodawcę polskiego,

a który w praktyce rozwija się niezwykle dynamicznie i takiej regulacji

wymaga. Co ważne, w rozdziale tym staram się zarysować ramy, jakie

musi uwzględniać prawodawca, ustanawiając w prawie wyborczym

regu-ły prowadzenia agitacji wyborczej.

Rozważania prowadzone w rozdziale IV stanowią więc podstawę do

analizy zasad prowadzenia agitacji uregulowanych w k.w., którą

przepro-wadzam w kolejnym, V rozdziale. Omawiam w nim bowiem szczegółowo

ramy prawne, jakie polski ustawodawca wprowadził dla poszczególnych

sposobów prowadzenia agitacji wyborczej. Zajmuję się więc m.in.

ko-niecznością uzyskania zgody pełnomocnika wyborczego na prowadzenie

agitacji, regulacją zbierania podpisów popierających kandydatów

7

czy

ograniczeniami agitacji wyborczej co do miejsca jej prowadzenia.

Podej-muję także próbę odpowiedzi na pytanie, czy w Polsce obowiązują inne,

poza wymienionymi w k.w., ograniczenia dotyczące prowadzenia

agita-cji. Jeden z podrozdziałów w tym rozdziale dotyczy problemu

prowadze-nia agitacji wyborczej za pośrednictwem Internetu i postulatów de lege

ferenda w tym zakresie.

Kolejny, VI rozdział poświęcony jest materiałom wyborczym:

anali-zie ich kodeksowej definicji oraz ustanowionym regułom ich

wykorzy-stywania w  kampanii wyborczej. Choć rozpowszechnianie materiałów

wyborczych stanowi oczywiście formę prowadzenia agitacji wyborczej,

to jednak z uwagi na doniosłość – także praktyczną – tego zagadnienia

oraz uwagę, jaką poświęca mu polski ustawodawca, zasadne jest odrębne,

a jednocześnie całościowe jej omówienie.

W rozdziale VII podejmuję próbę ustalenia roli, jaką dla kampanii

wyborczej mają sondaże – badania opinii publicznej związane

z wy-borami. Choć sondaże wyborcze są w Polsce kategorią prawną,

uję-tą w art. 115 k.w., a więc w przepisie znajdującym się w rozdziale

doty-7 Z punktu widzenia precyzji i poprawności językowej powinno się mówić o zbiera-niu podpisów wyborców popierających zgłoszenia kandydatów lub list kandyda-tów, w pracy posługuję się jednak sformułowaniem użytym przez ustawodawcę, tj. „zbieranie podpisów popierających” kandydatów.

(18)

Wstęp

17

czącym kampanii wyborczej, to w mojej ocenie nie stanowią one formy

prowadzenia agitacji wyborczej sensu stricto. Niezwykle często jednak

publikowanie wyników sondaży wpływa – w sposób mniej lub bardziej

zamierzony – na postawy wyborców. Dlatego też konieczne jest

omówie-nie znaczenia i roli sondaży w kampanii wyborczej, a także – wobec

ubó-stwa regulacji zawartej w k.w. – sformułowanie postulatów de lege ferenda

co do ich regulacji.

W rozdziale VIII niniejszego opracowania opisuję reguły prowadzenia

kampanii i agitacji wyborczej w programach nadawców radiowych

i te-lewizyjnych. Jak już wspomniałam, zagadnienie to jest na tyle obszerne

i wielowątkowe, że zasługuje na odrębną monografię. Obejmuje bowiem

nie tylko normy zawarte k.w., ale także wynikające z  aktów prawnych

bezpośrednio odnoszących się do mediów elektronicznych kwestie ich

wolności i niezależności dziennikarskiej, relacjonowania za ich

pośred-nictwem przebiegu kampanii wyborczej w programach informacyjnych

i  publicystycznych, funkcjonowania nadawców publicznych oraz

nie-publicznych w czasie kampanii wyborczej. Jednocześnie nie sposób

po-minąć okoliczności, że regulacja kampanii wyborczej w radiu i telewizji

przeszła istotną ewolucję, którą należy potraktować jako wytyczną do

wykładni obecnie obowiązujących przepisów i jako przyczynek do

for-mułowania postulatów de lege ferenda.

Ostatni, IX rozdział poświęcony jest tzw. postępowaniu w trybie

wy-borczym, którym to określeniem, zgodnie z powszechnie przyjętą

prak-tyką, obejmuję uregulowaną w art. 111 k.w. procedurę ochrony

prawdzi-wości informacji zawartych w  materiałach wyborczych. Postępowanie

to ma dla kampanii wyborczej dwojakie znaczenie: po pierwsze, chroni

uczciwość kampanii wyborczej, rozumianą jako umożliwienie

obywate-lom dostępu do zgodnych z prawdą informacji o sprawach publicznych

i o kandydatach

8

. Po drugie, może ono być przez uczestników rywalizacji

wyborczej wykorzystywane jako okazja do prowadzenia agitacji

wybor-czej. Konieczne jest więc dokonanie analizy omawianego postępowania

z punktu widzenia dwóch wymienionych aspektów. Po pierwsze, należy

ocenić, czy postępowanie w trybie wyborczym jest tak ukształtowane,

by najlepiej chronić wartości, na straży których stoi. Po drugie, warto

spojrzeć na omawianą w tym rozdziale regulację jako na jedną z metod

kontaktu z  wyborcami, noszącego cechy agitacji wyborczej i  poddać

art. 111 k.w. wykładni z tego punktu widzenia.

Aby osiągniąć założony cel, a więc dokonać oceny rozwiązań

dotyczą-cych kampanii wyborczej, przyjętych w k.w., i sformułować w tym

za-kresie postulaty de lege ferenda, konieczne jest także odwołanie się do

(19)

18

Wstęp

wykładni historycznej, poprzez przywołanie wcześniej obowiązujących

regulacji i przedstawienie ich genezy i ewolucji oraz – przede wszystkim

– do wykładni funkcjonalnej, opierającej się na ocenie praktyki

stoso-wania przepisów regulujących kampanię wyborczą. Wydaje się, że takie

ujęcie pozwala możliwie najbardziej wszechstronnie przeprowadzić

ana-lizę, a nadto zaproponować takie zmiany w obowiązującej regulacji, które

usuną istniejące niejasności i będą odpowiadały współczesnym

wyzwa-niom.

Chciałabym w tym miejscu serdecznie podziękować kierownikowi

Centrum Studiów Wyborczych Wydziału Prawa i Administracji

Uniwer-sytetu Łódzkiego prof. dr. hab. Krzysztofowi Skotnickiemu za życzliwość

i wyrozumiałość, które pomogły w pracach nad powstaniem niniejszej

monografii. Pragnę także złożyć szczególne podziękowania prof. dr. hab.

Piotrowi Uzięble z Katedry Prawa Konstytucyjnego i Instytucji

Politycz-nych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego –

recen-zentowi wydawniczemu niniejszej książki – którego interesujące,

a jed-nocześnie niejednokrotnie polemiczne i inspirujące uwagi pozwoliły na

nadanie jej obecnego kształtu.

(20)

Bibliografia

Polskie akty

normatywne

Dekret o  ordynacji wyborczej 22 listopada 1918 r., „Dziennik Praw Państwa Polskiego” 1918, nr 18, poz. 46

Dekret z 8 stycznia 1919 r. o postanowieniach karnych za przeciwdziałanie wyborom do Sejmu i  wykonywaniu obowiązków posel-skich, Dz.U. 1919, nr 5, poz. 96

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospoli-tej z dnia 12 września 1930 r. o karach dla ochrony swobody wyborów, Dz.U. 1930, nr 64, poz. 509

Rozporządzenie Prezydenta z  dnia 11 lipca 1932 r. – Kodeks karny, Dz.U. 1932, nr 60, poz. 571

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. – Przepisy wprowa-dzające kodeks karny i  prawo o  wykrocze-niach, Dz.U. 1932, nr 60, poz. 573

Rozporządzenie z 6 lipca 2011 r. Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w sprawie szczegóło-wych zasad i  trybu przeprowadzania de-bat przez Telewizję Polską Spółkę Akcyjną, Dz.U. 2011, nr 146, poz. 878

Rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Te-lewizji z dnia 12 lipca 2011 r. w sprawie cza-su oraz ramowego podziału czacza-su przezna-czonego na rozpowszechnianie nieodpłat-nie audycji wyborczych, trybu

postępowa-nia dotyczącego podziału czasu, zakresu rejestracji oraz sposobu przygotowania i emisji audycji wyborczych w programach publicznej radiofonii i telewizji; Dz.U. 2011, nr 154, poz. 915 ze zm.

Ustawa konstytucyjna z 17 października 1992 r. o  wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą a wykonawczą w Rzeczypo-spolitej Polskiej, Dz.U., nr 84, poz. 426 Ustawa z 28 lipca 1922 r. – Ordynacja wyborcza

do Sejmu, Dz.U. 1922, nr 66, poz. 590 Ustawa z 28 lipca 1922 – Ordynacja wyborcza

do Senatu, Dz.U. 1922, nr 66, poz. 591 Ustawa z dnia 5 sierpnia 1922 r. w sprawie

wol-ności zgromadzeń przedwyborczych, Dz.U. 1922, nr 66, poz. 594

Ustawa z 12 lutego 1930 r. o ochronie swobody wyborów przed nadużyciem władzy urzęd-ników, Dz.U. 1930, nr 17, poz. 123

Ustawa z 11 marca 1932 r. o zgromadzeniach, Dz.U. 1932, nr 48, poz. 450

Ustawa z dnia 8 lipca 1935 – Ordynacja wybor-cza do Sejmu, Dz.U. 1935, nr 47, poz. 319 Ustawa z dnia 8 lipca 1935 – Ordynacja

wybor-cza do Senatu, Dz.U. 1935, nr 47, poz. 320 Ustawa z dnia 8 lipca 1935 o wyborcze

Prezy-denta Rzeczypospolitej, Dz.U. 1935, nr 47, poz. 321

(21)

438

Bibliografia

Ustawa z 22 września 1946 r. – Ordynacja wy-borcza do Sejmu Ustawodawczego, Dz.U. 1946, nr 48, poz. 274

Ustawa z 1 sierpnia 1952 r. – Ordynacja wybor-cza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Lu-dowej, Dz.U. 1952, nr 35, poz. 246

Ustawa z 24 października 1956 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospo-litej Ludowej, Dz.U. 1956, nr 47, poz. 210; t.j. Dz.U. 1960, nr 58, poz. 325

Ustawa z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, t.j. Dz.U. 2001, nr 86, poz. 953 z późn. zm.

Ustawa z  26 października 1982 r. o  wycho-waniu w  trzeźwości i  przeciwdziałaniu alkoholizmowi, t.j. Dz.U. 2012, poz. 1356 z późn. zm.

Ustawa z 28 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe, Dz.U. 1984, nr 5, poz. 24 z późn. zm. Ustawa z 29 maja 1985 r. – Ordynacja wyborcza

do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dz.U. 1985, nr 26, poz. 112

Ustawa z  20 czerwca 1985 r. o  Prokuraturze, t.j. Dz.U. 2011, nr 270, poz. 1599 z późn. zm. Ustawa z 7 kwietnia 1989 r. – Ordynacja

wybor-cza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Lu-dowej X kadencji, na lata 1989–1993, Dz.U. 1989, nr 19, poz. 102

Ustawa z  7 kwietnia 1989 r. – Ordynacja wy-borcza do Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dz.U. 1989, nr 19, poz. 103 Ustawa z 6 kwietnia 1990 r. o Policji, t.j. Dz.U.

2011, nr 287, poz. 1687

Ustawa z 27 września 1990 r. o wyborze Prezy-denta Rzeczypospolitej Polskiej, t.j., Dz.U. 2010, nr 72, poz. 467

Ustawa z 10 maja 1991 r. – Ordynacja wybor-czej do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Dz.U. 1991, nr 58, poz. 246

Ustawa z 28 czerwca 1991 r. – Ordynacja wy-borcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Dz.U. 1991, nr 59, poz. 252

Ustawa z 7 września 1991 r. o systemie oświa-ty, t.j. Dz.U. 2004, nr 256, poz. 2572 Ustawa z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii

i te-lewizji, t.j. Dz.U. 2011, nr 43, poz. 226, z późn. zm.

Ustawa z dnia 28 maja 1993 r.– Ordynacja wy-borcza do Sejmu, Dz.U. 1993, nr 45, poz. 205 z późn. zm.

Ustawa z  20 lutego 1997 r. o  fundacji – Cen-trum Badania Opinii Społecznej, Dz.U. 1997, nr 30, poz. 163 z późn. zm.

Ustawa z  27 czerwca 1997 r. o  partiach poli-tycznych, Dz.U. 2011, nr 155, poz. 924 Ustawa z  dnia 16 lipca 1998 r. – Ordynacja

wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sej-mików województw, t.j. Dz.U. 2010, nr 176, poz. 1190

Ustawa z 28 kwietnia 2000 r. o zmianie usta-wy o  usta-wyborze Prezydenta Rzeczypospoli-tej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. 2000, nr 43, poz. 488

Ustawa z 12 kwietnia 2001 r. – Ordynacja wy-borcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Dz.U. 2007, nr 190, poz. 1360, z późn. zm. Ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do

in-formacji publicznej, Dz.U. 2001, nr 112, poz.  1198

Ustawa z 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeń-stwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, t.j. Dz.U. 2010, nr 29, poz. 154

Ustawa z 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i  prezydenta miasta, t.j. Dz.U. 2010, nr 176, poz. 1191, Ustawa z  26 lipca 2002 r. o  zmianie ustawy

– Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad po-wiatów i sejmików województw oraz o zmia-nie o zmia-niektórych innych ustaw, Dz.U. 2002, nr 127, poz. 1089

Ustawa z 11 września 2003 r. o służbie wojsko-wej żołnierzy zawodowych, tj. Dz.U. 2010, nr 90, poz. 593

(22)

Bibliografia

439

Ustawa z 23 stycznia 2004 r. – Ordynacja wy-borcza do Parlamentu Europejskiego, Dz.U. 2004, nr 25, poz. 219, z późn. zm.

Ustawa z  7 lipca 2004 r. – Prawo budowlane, t.j. Dz.U. 2013, poz. 1409 z późn. zm. Ustawa z 9 czerwca 2006 r. o Centralnym

Biu-rze Antykorupcyjnym, Dz.U. 2006, nr 104, poz. 708

Ustawa z 21 listopada 2008 r. o służbie cywil-nej, Dz.U. 2008, nr 227, poz. 1505

Ustawa z  21 listopada 2008 r. o  pracowni-kach samorządowych, Dz.U. 2008, nr 223, poz. 1458 z późn. zm.

Ustawa z  19 listopada 2009 r. o  grach hazar-dowych, Dz.U. 2009, nr 201, poz. 1540, z późn. zm.

Ustawa z 5 stycznia 2011 – Kodeks wyborczy, Dz.U. 2011, nr 21, poz. 112 z późn. zm Ustawa z 3 lutego 2011 r. o zmianie ustawy

– Ko-deks wyborczy, Dz.U. 2011, nr 26, poz. 134 Ustawa z 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy

– Kodeks wyborczy oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy, Dz.U., nr 102, poz. 588

Zarządzenie nr 10 Prezesa Rady Ministrów z 2 lutego 1976 r. w sprawie przyjmowania, ewidencji oraz realizacji postulatów i wnio-sków wyborców, M.P. 1976, nr 5, poz. 23

Umowy

międzynarodowe

Konwencja o ochronie praw człowieka i pod-stawowych wolności, sporządzona w  Rzy-mie dnia 4 listopada 1950 r., Dz.U. 1993, nr 61, poz. 284.

Protokół nr 1 do Konwencji o  ochronie praw człowieka i  podstawowych wolno-ści z  20  marca 1952 r., Dz.U. 1995, nr 36, poz. 175

Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i  Politycznych, otwarty do podpisu w  No-wym Jorku 16 grudnia 1966 r., Dz.U. 1977, nr 38, poz. 167

Akty normatywne

innych państw

Code electoral. Version consolidée du code au 22 mars 2015; http://codes.droit.org/cod/ electoral.pdf (Francja)

Codul electoral al Republicii Moldova, Mo-nitorul Oficial al R. Moldova No 81/667, 08.12.1997 (Mołdawia)

Código Electoral, Ley No 8765, publicada en el Alcance 37 a La Gaceta n.° 171 de 02 de setiembre de 2009 (Kostaryka)

Codigo Electoral National Argentino, Decreto 1138/93, http://infoleg.mecon.gov.ar (Ar-gentyna)

Código Electoral de Panamá, texto ùnico, http://www.tribunal-electoral.gob.pa (Pa-nama)

Electoral Code; OSCE Unofficial Translation of the Electoral Code published in the Official Gazette 40/2006; Amendments published in the Official Gazette 136/2008, 44/2011 and 51/2011; Corrigenda published in the Official Gazette 148/2008, 155/2008 and 163/2008, http://www.legislationline.org/ download/action/download/id/3444 (Ma-cedonia)

Legge 4 aprile 1956, nr 212 – Norme per la dis-ciplina della propaganda elettorale, ze zm, GU n.87 del 11-4-1956, (Włochy)

Lei Eleitoral para a  Assembleia da República Lei n.º 14/79, de 16 Maio, [w:] Eleição da As-sembleia da República 5 de junho de 2011 Lei Eleitoral e legislação complementar, Li-zbona 2011 (Portugalia)

(23)

440

Bibliografia

Ley Electoral de la República Dominikana, ley Electoral No. 275–97, http://ojd.org.do/Nor-mativas/ELECTORAL/Leyes (Dominikana) Ley Orgánica 5/1985, de 19 de junio, del

Régi-men Electoral General, «BOE» núm. 147, de 20/06/1985 (Hiszpania)

Ley Orgánica 2/1984, de 26 de marzo, regula-dora del derecho de rectificación, «BOE» núm. 74, de 27 de marzo de 1984

Ley Orgánica de Control de Gasto Electoral y de la Propaganda Electoral de 2002, http:// pdba.georgetown.edu/Parties/Ecuador/ Leyes/LeyGastos.pdf (Ekwador)

Ley No. 331, Ley Electoral, La Gaceta, Dario Oficial, 2012, No 168, Pág 6972 (Nikaragua) Ley General de Instituciones y Procedimientos

Electorales. Texto Vigente. Nueva Ley Pu-blicada en el Diario Oficial de la Federación el 23 De Mayo De 2014 (Meksyk)

Ley del Régimen Electoral, Ley Nº 026, Ley De 30 de Junio de 2010; http://www.consumi-dor.gob.bo (Boliwia)

Ley del Régimen Electoral, Ley Nº 026, Ley De 30 de Junio de 2010; http://wwwCódigo Electoral, Decreto No. 413, http://www.tse. gob.sv/documentos (Salwador)

290 Ley No. 834. que establece el Código Elec-toral Paraguayo, http://tsje.gov.py/e2013/ codigo-electoral.html,

Ley Orgánica de Elecciones, Ley N.° 26859, http://www2.congreso.gob.pe (Peru) 2013. évi XXXVI. törvény a választási eljárásról),

http://www.valasztas.hu (Węgry)

Ley n°130 del 23/3/1994, Diario Oficial No. 41280, del 23 de marzo de 1994, Kolumbia Ley Orgánica Constitucional sobre votaciones

populares y escrutinios n°18700 de octubre de 1989, http://www.leychile.cl (Chile) Ley N° 834 que establece el Codigo Electoral

Paraguayo, http://paraguay.justia.com/, (Paragwaj)

Ley Orgánica del Sufragio y Participación Po-litica, publicada en la Gaceta Oficial Nº

5200 del 30 de diciembre de 1997 (Wene-zuela)

Loi n° 77-808 du 19 juillet 1977 relative à la pu-blication et à la diffusion de certains son-dages d’opinion; version consolidée au 20 mai 2015, http://www.legifrance.gouv.fr (Francja)

Representation of the People Act 1983, http:// www.legislation.gov.uk (Wielka Brytania) Zakon o  izboru zastupnika u  Hrvatski sabor,

http://www.sabor.hr/Default.aspx?art=1876 (Chorwacja)

Orzecznictwo

SN

Orzeczenie z 9 listopada 1968 r., I CR 252/68, OSN 1969, poz. 200

Postanowienie z 2 czerwca 1965 r., II CZ 51/65 Postanowienie z 10 kwietnia 2001 r., I CZ 25/01 Postanowienie z  16 sierpnia 2005 r., III SW

12/05

Postanowienie z  9 listopada 2011 r.; III SW 169/11

Uchwała 7 sędziów z dnia 18 lutego 2005 r., III CZP 53/04, OSP 2005, z. 9, poz. 110

Uchwała z  30 grudnia 1971 r., III CZP 87/71, OSNCP 1972, nr 6, poz. 104

Uchwała z  dnia 20 września 1973 r.– VI KZP 26/73, OSNKW 1973, nr 11, poz. 132 Uchwała z dnia 30 stycznia 1980 r., sygn. akt

VII KZP 41/78

Wyrok z dnia 18 lutego 1947 r. – K 2251/46, PiP 1948, nr 2

Wyrok z dnia 16 stycznia 1950 r. – K 157/49, PiP 1950, nr 5–6

Wyrok z dnia 3 lutego 1970 r. – V KRN 469/69, NP. 1970, nr 5–6

Wyrok z dnia 30 kwietnia 1970 r. – V KRN 53/70, OSNPG 1970, nr 9–10

(24)

Bibliografia

441

Wyrok z dnia 16 listopada 1972 r. – I KR 274/72, PiP 1973, nr 12

Wyrok z  dnia 26 marca 1973 r. – Rw 279/73, OSNKW 1973, nr 7–8, poz. 101

Wyrok z 19 stycznia 1985, IV CR 500/81, OSNC 1982, nr 8/9, poz. 123

Wyrok z dnia 30 maja 1988 r., I CR 124/88 Wyrok z 8 lutego 1990 r., sygn. akt II CR 1303/89,

OSNC 1991, nr 8–9, poz. 108

Wyrok z 22 grudnia 1997, II CKN 546/97, OSNC 1998, nr 7–8, poz. 119

Wyrok z  7 listopada 2002 r., II CKN 1293/00, OSNC 2004, nr 2, poz. 27

Wyrok z 16 listopada 2007, sygn. akt V KK 31/07 Wyrok z 11 lutego 2010 r., sygn. I CSK 286/09

TK

Orzeczenie z 20 listopada 1994, K 8/94 Wyrok z 10 listopada 1998 r., K 39/97 Wyrok z 10 kwietnia 2002 r., sygn. K 26/00 Wyrok z 13 maja 2002 r., SK 32/01 Wyrok z 20 listopada 2002, K 41/02 Wyrok z 10 listopada 2004 r., Kp 1/04 Wyrok z 18 stycznia 2006, K 21/05 Wyrok z 20 lutego 2006 r., sygn. akt K 9/05 Wyrok z 12 maja 2008 r., SK 43/05 Wyrok z 10 lipca 2008 r., P 15/08 Wyrok z 24 listopada 2008 r., K 66/07 Wyrok z 21 lipca 2009 r., sygn. K 7/09

Wyrok z 20 stycznia 2010 r., sygn. Kp 6/09, M.P. 2010, nr 4, poz. 46

Wyrok z 20 lipca 2011, K 9/11

Wyrok z 20 lipca 2011 r., sygn. K 9/11, wraz ze stanowiskiem Sejmu oraz wnioskiem grupy posłów

ETPC

Wyrok z  26 kwietnia 1979 r. w  sprawie Sun-day Times v. Wielkiej Brytanii, skarga nr 6538/74

Wyrok z 8 lipca 1986 r. w sprawie Lingens v. Au-tria, skarga nr 9815/82

Wyrok z 24 lutego 1997 r. w sprawie De Haes i Gijsels v. Belgia, skarga nr 19983/92; Wyrok z 19 lutego 1998 r. w sprawie Bowman

przeciw Zjednoczonemu Królestwu, skarga nr 24839/94,

Wyrok z  28 czerwca 2001 r. w  sprawie Verein gegen Tierfabriken przeciw Szwajcarii, skar-ga 24699/94

Wyrok z  12 lipca 2001 r. w  sprawie Feldek v. Słowacja, skarga nr 29032/95

Wyrok z 18 czerwca 2002 w sprawie Wierzbicki v. Polska, skarga nr 24541/94

Wyrok z 6 października 2005 r. w sprawie Hi-rst p. Zjednoczonemu Królestwu, skarga nr 74025/01

Wyrok z 6 lipca 2006 r. w sprawie Malisiewicz--Gąsior przeciw Polsce, , skarga nr 43797/98 Wyrok z 9 stycznia 2007 r. w sprawie Kwiecień

v. Polska, skarga nr 51744/99

Wyrok z 22 kwietnia 2013 r. w sprawie Animal Defenders International przeciw Wielkiej Brytanii, skarga nr 48876/08

Inne sądy

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowi-cach z 30 sierpnia 1993 r., I ACz 590/93 Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku

z 1 września 1993, I ACz 669/93

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w  Krako-wie z 16 września 1993 r., I ACz 406/93 Postanowienie Sądu Apelacyjnego

w Katowi-cach z 18 września 1993 r., I ACz 660/93 Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie

z 24 września 1993 r., sygn. akt I ACz 898/93 Postanowienie Sądu Apelacyjnego

w Warsza-wie z 24 września 1997, I ACz 1143/97 Postanowienie Sądu Apelacyjnego

w Katowi-cach z 1 października 1998 r., sygn. akt I ACz 972/98

(25)

442

Bibliografia

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w  Kato-wicach z  13 października 1998 r., I  ACz 1026/98

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w  Katowi-cach z  7 listopada 2002 r., sygn. akt I  ACz 1956/02

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 14 października 2014 r., sygn. I Acz 862/14 Postanowienie Sądu Apelacyjnego w 

Krako-wie z 20 października 2014 r., sygn. akt IX GNs 1/14

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w  Krako-wie z  14 listopada 2014 r., sygn. akt I  ACz 2271/14

Postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku z 19 sierpnia 1993, ACz 632/93

Postanowienie Sądu Okręgowego w  Kielcach z 11 września 1993 r., I Ns 60/93

Postanowienie Sądu Okręgowego w  Warsza-wie z 24 sierpnia 2011 r., VII Ns 9/11 Postanowienie Sądu Okręgowego w 

Warsza-wie z 6 października 2011, II Ns 43/11 Postanowienie Sądu Okręgowego w  Lublinie

z 13 października 2014 r., sygn. I Ns 300/14 Postanowienie Sądu Wojewódzkiego w 

Po-znaniu – Ośrodek Zamiejscowy w Pile z 26 sierpnia 1993 r., sygn. akt Z Nc 43/93

Dokumenty PKW

(dostępne na www.pkw.gov.pl)

Apel z dnia 4 lipca 2005 r.

Informacja z  18 lutego 2008 r. o  realizacji przepisów ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. – Ordynacja wyborcza do Sejmu pospolitej Polskiej i  do Senatu Rzeczy-pospolitej Polskiej w  wyborach przepro-wadzonych w  dniu 21 października 2007 r. wraz z propozycjami ich zmian, ZPOW-500-2/08

Komunikat z dnia 23 marca 2005 r. dla Polskiej Agencji Prasowej

Komunikat z dnia 3 września 2007 r. o sposo-bie, miejscu i czasie prowadzenia kampanii wyborczej w  wyborach do Sejmu RP i  do Senatu RP

Odpowiedź z dnia 8 czerwca 2004 r. na pismo Komitetu Wyborczego Samoobrona Rzecz-pospolitej Polskiej w sprawie prowadzenia agitacji we wszystkich formach w  lokalu wyborczym w dniu głosowania,

ZPOW-903-88/04

Pismo z 12 września 2005 r., ZPOW-557-26/05 Pismo z 25 września 2005 r., ZPOW-603-25/05 Pismo z 17 sierpnia 2011 r. do

Przewodniczą-cych Rad Gmin i  Rad Miejskich oraz Wój-tów, Burmistrzów i  Prezydentów Miast w  sprawie obowiązków związanych z  or-ganizacją wyborów zarządzonych na dzień 9 października 2011 r. (ZPOW-503-69/11) Sprawozdanie z  wyborów do Sejmu

Rzeczy-pospolitej Polskiej i  do Senatu Rzeczypo-spolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 21 października 2007 r.

Sprawozdanie z  wyborów do Sejmu Rzeczy-pospolitej Polskiej i  do Senatu Rzeczypo-spolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 9 października 2011 r.

Stanowisko z 15 kwietnia 2004 r., ZPOW-9414-4/04

Stanowisko z 1 czerwca 2009 r. w sprawie kam-panii wyborczej prowadzonej w wyborach do Parlamentu Europejskiego, zarządzo-nych na dzień 7 czerwca 2009

Stanowisko z  22 marca 2010 r. w  związku ze zbliżającymi się wyborami Prezydenta Rze-czypospolitej polskiej, ZPOW-603-4/10 Stanowisko z  18 lipca 2011 r. w  sprawie tzw.

kampanii informacyjnej prowadzonej przez partie polityczne i  osoby pełniące funkcje publiczne (ZPOW-557-1/11)

Stanowisko z 26 stycznia 2015 r. w związku ze zbliżającymi się wyborami Prezydenta RP; ZPOW-603-7/15

(26)

Bibliografia

443

Wyjaśnienia, ZPOW-703-116/10

Wyjaśnienia dotyczące prowadzenia kampa-nii wyborczej w okresie między pierwszym a  ponownym głosowaniem i  gospodarki finansowej komitetów wyborczych, któ-rych kandydaci uczestniczą w ponownym głosowaniu w wyborach wójta, burmistrza i prezydenta miasta, ZKF-703-35/10 Wyjaśnienia dotyczące zakazu prowadzenia

kampanii wyborczej na terenie urzędów administracji rządowej i  administracji sa-morządu terytorialnego z  28 października 2010 r., ZPOW-703-116/10

Wyjaśnienia w  sprawie kampanii wyborczej prowadzonej w  związku z  wyborami do organów jednostek samorządu terytorial-nego zarządzonymi na dzień 21 listopada 2010 r. z 18 października 2010 r.

Wyjaśnienia z  dnia 17 października 2005 r. w sprawie stosowania art. 79 ust. 7 ustawy o  wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczącego usuwania plakatów wyborczych

Wyjaśnienia z dnia 14 listopada 2006 r. doty-czące prowadzenia kampanii wyborczej w okresie między pierwszym a ponownym głosowaniem, ZPOW-703-324/06

Wyjaśnienia z dnia 27 września 2007 r. w spra-wie przeprowadzenia w  mediach społecz-nej kampanii na rzecz frekwencji wyborczej w wyborach, ZPOW-557-8/07

Wyjaśnienia z  dnia 2 października 2007 r. w sprawie kampanii wyborczej prowadzo-nej na pojazdach

Wyjaśnienia z  18 czerwca 2010 r. w  sprawie tzw. ciszy wyborczej, ZPOW-603-125/10 Wyjaśnienia z 18 października 2010 r.

w spra-wie kampanii wyborczej prowadzonej w związku z wyborami do organów jedno-stek samorządu terytorialnego zarządzony-mi na dzień 21 listopada 2010 r.

Wyjaśnienia z  17 listopada 2010 r. dotyczące prowadzenia kampanii wyborczej, ZPOW-703-273/10

Wyjaśnienia z  26 listopada 2010 r. w  sprawie tzw. ciszy wyborczej w  ponownym głoso-waniu wójtów, burmistrzów i prezydentów miast, ZPOW-703-335/10

Wyjaśnienia z  18 sierpnia 2011 r. dotyczące sposobu prowadzenia i finansowania stron internetowych komitetów wyborczych uczestniczących w  wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rze-czypospolitej Polskiej, zarządzonych na dzień 9 października 2011 r. (ZKF-503-6/11) Wyjaśnienia z  18 sierpnia 2011 r. w  sprawie

zbierania podpisów poparcia dla list kan-dydatów na posłów, ZPOW-503-83/11 Wyjaśnienia z  20 marca 2014 r. dotyczące

udziału w  pracach obwodowych komisji wyborczych; ZPOW-903-55/14

Wyjaśnienia z 17 listopada 2014 r., dotyczące prowadzenia kampanii wyborczej w  okre-sie między pierwszym a  ponownym gło-sowaniem i  gospodarki finansowej ko-mitetów wyborczych, których kandydaci uczestniczą w  ponownym głosowaniu w wyborach wójta, burmistrza i prezydenta miasta, ZKF-703-181/14

Wyjaśnienie z 04 września 2001 Wyjaśnienie z 10 września 2001 Wyjaśnienie z 18 września 2001 Wyjaśnienie ZPOW-703-387/02

Wyjaśnienie z dnia 3 czerwca 2004 r. w spra-wie noszenia przez członków komisji wy-borczych w czasie wykonywania czynności w dniu głosowania elementów ubioru na-wiązujących do symboli organizacyjnych reprezentowanej przez partii polityczne Wyjaśnienie z  dnia 19 października 2007 r.

w  sprawie ankieterów ośrodków badań opinii społecznej, ZPOW-503-84/07

(27)

444

Bibliografia

Dokumenty związane

z procesem legislacyjnym

(dostępne na www. sejm.gov.pl)

Biuletyn Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrze-nia poselskiego projektu ustawy – Kodeks wyborczy, poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o partiach politycznych, ustawy o  wyborze Prezydenta Rzeczypo-spolitej Polskiej, ustawy – Ordynacja wy-borcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i  Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz komisyjnego projektu ustawy o  zmianie ustawy o  wyborze Prezydenta Rzeczypo-spolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (nr 7), zob. Biuletyn Nr 2742/VI kad., 23.09.2009

Biuletyn z  posiedzenia Komisji Finansów Pu-blicznych (Nr 1450), 2113/VI kad., 03.04. 2009 Biuletyny Komisji Nadzwyczajnej do rozpa-trzenia niektórych projektów ustaw z  za-kresu prawa wyborczego: nr 17, nr 3513/VI kad., nr 32, nr 4351/VI kad., nr 33, nr 4352/VI kad., nr 35, nr 4451/VI kad., nr 36, nr 4533/ VI kad., nr 45, nr 4451/VI kad.

Biuletyn z posiedzenia Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu usta-wy – Kodeks usta-wyborczy, poselskiego projek-tu ustawy o zmianie ustawy o partiach po-litycznych, ustawy o  wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy – Ordy-nacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i  Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy – Ordynacja wyborcza do rad

gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz komisyjnego projektu ustawy o zmia-nie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczy-pospolitej Polskiej oraz innych ustaw (nr 1), Kancelaria Sejmu, Biuro Komisji Sejmo-wych, Biuletyn 2108/VI kad.

Biuletyny z  posiedzenia Komisji Nadzwyczaj-nej do spraw Kodeksu wyborczego i ordy-nacji wyborczej: nr 2560/VI kad., nr 2678/VI kad., nr 2742/VI kad., nr 3513/VI kad. Biuletyn z posiedzenia: Komisji do Spraw Unii

Europejskiej (nr 91) i Komisji Ustawodaw-czej (nr 60), nr 1821/VI kad. z 10.02.2009 r. Opinia do ustawy o zmianie ustawy o partiach

politycznych, ustawy o wyborze Prezyden-ta Rzeczypospolitej Polskiej, usPrezyden-tawy – Ordy-nacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i  Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (druk nr 532/VI kad.)

Projekt ustawy – Kodeks wyborczy, druk nr 1568 z 24 czerwca 2008 r.

Projekt ustawy o  zmianie ustawy – Kodeks wyborczy oraz zmianie ustawy przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks wyborczy z 14 stycznia 2011 r., Druk nr 3818/VI kad. Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks

wy-borczy, druk nr 1885/VII kad.

Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks wy-borczy, druk nr 2019/VII kad.

Projekt ustawy o  zmianie ustawy o  partiach politycznych, ustawy o  wyborze Prezy-denta Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy – Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypo-spolitej Polskiej i  Senatu RzeczypoRzeczypo-spolitej Polskiej oraz ustawy – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików woje-wództw, druk nr 1863/VI kad

Sprawozdanie stenograficzne z 18 posiedzenia Sejmu RP w dniach 19 i 20 czerwca 1992 r. – I Kadencja, Warszawa 1992

Sprawozdanie stenograficzne z  40 posiedze-nia Sejmu RP w dposiedze-niach 18, 19, 20 i 31 marca 1993 r. – I kadencja

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do roz-patrzenia projektów ordynacji wyborczych do Sejmu i do Senatu oraz o zmianie

(28)

usta-Bibliografia

445

wy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Druk nr 2599 z 9 lutego 2001 r. Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do

rozpatrzenia niektórych projektów ustaw z  zakresu prawa wyborczego o  poselskim projekcie ustawy Kodeks Wyborczy, Druk nr 3578 z 22 listopada 2010 r.

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do roz-patrzenia poselskiego projektu ustawy – Kodeks wyborczy, poselskiego projektu ustawy o  zmianie ustawy o  partiach poli-tycznych, ustawy o  wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy – Ordy-nacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i  Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz komisyjnego projektu ustawy o zmia-nie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczy-pospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw nr 2560/VI kad. z 16 lipca 2009 r. Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do

roz-patrzenia poselskiego projektu ustawy – Kodeks wyborczy, poselskiego projektu ustawy o  zmianie ustawy o  partiach poli-tycznych, ustawy o  wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy – Ordy-nacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i  Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz komisyjnego projektu ustawy o zmia-nie ustawy o  wyborze Prezydenta Rzeczy-pospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw nr 2742/VI kad. z 23 września 2009 r., Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do

rozpatrzenia niektórych projektów ustaw z zakresu prawa wyborczego z 15 listopada 2010 r., druk nr 3578

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do Spraw Zmian w Kodyfikacjach z 23 kwiet-nia 2014 r., druk nr 2334

Uchwała Senatu w  sprawie ustawy – Ko-deks wyborczy, Druk nr 3730 z  22 gru - dnia 2010 r.

Inne dokumenty

23rd EPRA Meeting, Elsinore, Denmark, 17–19 May 2006/ Background Paper – Plenary „Po-litical Advertising: case studiem and monito-ring”. EPRA Sekretariat. EPRA/2006/02 Code of Conduct for Political Parties.

Cam-paigning in Democratic Election, Szto- kholm 1999

Comparative Study of Laws and Regulations Restricting the Publication of Electoral Opi-nion Polls by Article 19, Global Campaign for Free Expression, London 2003

Decision of the United State District Court for the District of Columbia In Shays v. Fede-ral Commision, 337 F. Supp. 2d 28 (D.D.C. 2004) (“Shays District”), aff’’d, 414 F.3d 76 (D.C. Cir. 2005) (“Shays Appeal”)

Declaration on Criteria for Free and Fair Elec-tions Unanimously Adopted by the Inter--Parliamentary Council at its 154th Session (Paris, 26 March 1994), http://www.ipu.org/ cnl-e/154-free.htm

Document of the Copenhagen Meeting of the Conference on the Human Dimension of the CSCE (29 June 1990), http://www. oscepa.org/publications/reports/special--reports/election-observation-reports/ documents/1344-osce-copenhagen-docu-ment-1990-eng/file

Draft of Convention On Election Standards, Elec-toral Rights, And Freedoms, http://www. cartercenter.org/resources/pdfs/peace/de-mocracy/des/counsel_europe_draft_conv_ election_standards_electoral_rights.pdf Esomar/Wapor Guideline on Opinion Polls and

(29)

446

Bibliografia

Existing Commitments For Democratic Elec-tions In OSCE Participating States, Warsza-wa 2003

Federal Register, vol. 71, No. 70 z  12 kwiet- nia 2006

Good Commonwealth Electoral Practice. A Wor-king Document, London 1997

Guidelines for Exit Polls and Election Forecast, Ethical Principles, http://wapor.org/wp--content/uploads

Indywidualna interpretacja podatkowa Dy-rektora Izby Skarbowej w  Warszawie z 9 lutego 2012 r., sygn. sprawy IPPB5/423-1147/11-3/AM

Informacja o wydatkach i wykorzystaniu czasu antenowego w  radiu i  telewizji na emisję płatnych materiałów wyborczych zleco-nych przez komitety wyborcze w  trakcie kampanii wyborczej do Parlamentu Euro-pejskiego w  2014 r., http://www.krrit.gov. pl/Data/Files/_public/Portals/0/kontrola/ wybory/eurowybory_-2014_2.pdf

Joint statement on the media and elections by the UN Special Rapporteur on Free-dom of Opinion and Expression, the OSCE Media Freedom Representative, the OAS Special Rapporteur on Freedom of Expres-sion and the ACHPR Special Rapporteur on Freedom of Expression and Access to Information, przyjęta 15 maja 2009 r., http://www.osce.org/fom/37188?down-load=true

Kodeks Dobrej Praktyki w  Sprawach Wybor-czych, przyjęty przez Komisję Wenecką na 52. sesji, 18–19 października 2002 r., tłuma-czenie robocze Krajowego Biura Wyborcze-go, http://pkw.gov.pl/dokumenty-i-akty--miedzynarodowe-zwiazane-z-wyborami/ kodeks-dobrej-praktyki-w-sprawach-wy-borczych.html

Komunikat z  badań CBOS, Internauci 2014, Warszawa 2014, nr 82

Konwencja o  standardach wyborów demo-kratycznych, praw i  wolności wyborczych w  państwach członkowskich Wspólnoty Niepodległych Państw, [w:] Compendium of international Standard for Election, Brus-sels 2008

Misión de Observación Electoral UE, Honduras 2013, Informe Final sobre las Elecciones Ge-nerale

Ocena metodologii i rezultatów badań poprze-dzających pierwszą i  drugą turę wyborów prezydenckich w 2010 roku. Raport Komisji prof. dr hab. Henryka Domańskiego, War-szawa 2010

Raport KRRiT Monitoring wyborczy telewizyj-nych serwisów informacyjtelewizyj-nych. Wybory sa-morządowe 2014. Raport podsumowujący. TV ogólnopolskie, Warszawa 2014

Raport KRRiT Widownia nieodpłatnych au-dycji komitetów wyborczych oraz audy-cji własnych TVP SA nadanych w  okresie kampanii wyborczej na urząd Prezydenta RP, s. 1, http://www.krrit.gov.pl/Data/Fi-les/_public/Portals/0/komunikaty/wyb_ prez_2010/widownia_wybory_prezydenc-kie_2010.pdf

Recommendation No. R (99) 15 of the Com-mittee of Ministers to Member States on Measures Concerning Media Coverage of Election Campaigns wraz z  Explanatory Memorandum

Recommendation CM/Rec(2007)15 of the Committee of Ministers to member states on measures concerning media coverage of election campaigns, https://wcd.coe.int/ ViewDoc.jsp?id=1207243

Report on Media Monitoring During Election Observation Missions, European Commis-sion For Democracy Through Law (Venice Commission) 2004

Republic of Lithuania. Presidential Election 11  May 2014. OSCE/ODIHR Needs

(30)

Assess-Bibliografia

447

ment Mission Report, Warszawa 2014Spo-łeczeństwo informacyjne w  Polsce. Infor-macja sygnalna. Wyniki badań GUS, War- szawa 2014

Społeczeństwo informacyjne w Polsce. Wyniki badań statystycznych z lat 2006–2010, War-szawa 2010

Statut Platformy Obywatelskiej Rzeczypo-spolitej Polskiej, http://www.platforma. org /media/dokumenty/statut_po_fi-nal__-_tekst_jednolity.pdf

Statut Polskiego Stronnictwa Ludowego, http://www.psl.org.pl/upload/pdf/doku- menty/Dokumenty_X_Kongres_PSL/Sta-tut_PSL.pdf

Statut Twojego Ruchu, http://twojruch.eu/ wp-content/uploads/2014/09/statut.pdf Uchwała nr 708/2010 Zarządu Spółki

Telewi-zja Polska Spółka Akcyjna z  dnia 12 paź-dziernika 2010 r. w sprawie wprowadzenia Zasad postępowania dziennikarzy TVP S. A. w czasie kampanii wyborczej i w czasie wyborów

WAPOR Guidelines for Exit Polls and Elec-tion Forecast, approved by WAPOR Council, 2006.

Literatura

Adamik M., Telewizyjna reklama polityczna w kampanii wyborczej do Parlamentu Euro-pejskiego w 2009 roku w Polsce, [w:] M. Je-liński, W. Peszyński, A. Seklecka (red.), Wy-bory do Parlamentu Europejskiego. Media i marketing polityczny, Toruń 2010

Adamowski J., Obowiązki i  prawa radia pu-blicznego i  telewizji publicznej w  okresie kampanii wyborczych, [w:] M. Dubińska--Michalewicz, A. Chodyra (red.), Konfe-rencje i  Seminaria 11(39)00. Rola mediów

w  kampanii wyborczej. Biuletyn Biura Stu-diów i  Ekspertyz Kancelarii Sejmu, War- szawa 2001

Antoszewski A., Herbut R., Leksykon politologii, Wrocław 1998

Banaszak B., Glosa do wyroku Trybunału Kon-stytucyjnego z dnia 20 lipca 2011 r. (sygn. akt K 9/11), „Przegląd Sejmowy” 2012, nr 1 Banaszak B., Kodeks wyborczy. Komentarz,

Warszawa 2014

Banaszak B., Konstytucja Rzeczypospolitej Pol-skiej. Komentarz, Warszawa 2009

Banaszak B., Prawo konstytucyjne, War- szawa 2010

Banaszak B., Prawo wyborcze obywateli, War-szawa 1996

Banaszak B., Kaczkowski Ł., Korupcja poli-tyczna w Polsce – wybrane aspekty prawne, [w:] R. Balicki, M. Masternak-Kubiak (red.), W służbie dobru wspólnemu. Księga jubile-uszowa dedykowana Profesorowi Januszo-wi Trzcińskiemu, Wrocław 2012

Bankowicz M. (red.), Słownik polityki, Warsza-wa 1996

Bańko M., Wielki słownik wyrazów bliskoznacz-nych, Warszawa 2005

Baran K.W. (red.), Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2012

Bartoszewicz M., Nadzór nad partiami politycz-nymi w  polskim porządku konstytucyjnym, Warszawa 2006

Batorski D., Prowadzenie działań pro fre-kwencyjnych online i ich ograniczenia, [w:] J.M.  Zając (red.), Wyborca w  sieci. Inter-netowe kampanie społeczne zwiększające frekwencję wyborczą w Polsce i na świecie, Warszawa 2010

Biłgorajski A., Prawda jako granica wolności wypowiedzi w  toku kampanii wyborczej, „Przegląd Sejmowy” 2009, nr 6

Bladowski B., Środki odwoławcze w  postępo-waniu cywilnym, Warszawa 2008

(31)

448

Bibliografia

Bodnar A., Ziółkowski M., Zgromadzenia spon-taniczne, „Państwo i Prawo” 2008, z. 5 Borowicz M., Kampania wyborcza – definicje

i  cechy charakterystyczne, „Athenaeum” 2010, z. 3

Brady H.E., Jonson R., Sides J., The Study of Po-litical Campaigns, http://home.gwu.edu/~j-sides/study.pdf (dostęp 2 lutego 2015) Bralczyk J., O  języku polskiej propagandy

politycznej lat siedemdziesiątych, War- szawa 2001

Bralczyk J., O języku polskiej polityki lat osiem-dziesiątych i  dziewięćosiem-dziesiątych, War- szawa 2003

Bsoul M., Skuteczność komunikacji politycznej w kształtowaniu preferencji wyborczych spo-łeczeństwa polskiego, [w:] S. Drabczyński, M. Żyromski (red.), Rola wyborów w procesie kształtowania się społeczeństwa obywatel-skiego w Polsce, Poznań 2004

Buczkowski J., Podstawowe zasady prawa wy-borczego III Rzeczypospolitej, Lublin 1998 Busoli W., A second-order medium? The

Inter-net as a source if electoral information in 25 European countries, „Information Polity” 2005, no 10

Chauvin T., Winczorek J., Winczorek P., Wpro-wadzenie klauzuli demokratycznego pań-stwa prawnego do porządku konstytucyjne-go Rzeczypospolitej Polskiej, [w:] S.  Wron-kowska (red.), Zasada demokratycznego państwa prawnego w  Konstytucji RP, War-szawa 2006

Chmaj M., Opinia prawna w przedmiocie: konsty-tucyjności projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks wyborczy (druk 1885), http://orka. sejm.gov.pl/rexdomk7.nsf/Opdodr?Open-Page&nr=1885 (dostęp 14  marca 2015) Chmaj M., Opinia prawna w przedmiocie

oce-ny zgodności poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – kodeks wyborczy z dnia 5 stycznia 2011 roku (druk 2019) z Konstytucją

Rzeczypospolitej Polskiej z  dnia 2 kwietnia 1997 roku, Warszawa 2014

Chmaj M., Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w  latach 1991–1997 (I  i  II kadencja), War- szawa 1999

Chmaj M., Zasady pluralizmu politycznego w  Polsce na tle standardów Rady Europy, [w:] J. Jaskiernia (red.), Rada Europy a prze-miany demokratyczne w państwach Europy Środkowej i Wschodniej w latach 1989–2009, Toruń 2010

Chmaj M., Marszałek-Kawa J., Sokół W., Ency-klopedia wiedzy politycznej, Toruń 2004 Chmaj M., Skrzydło W., System

wybor-czy w  Rzewybor-czypospolitej Polskiej, War- szawa 2011

Chung R., The Freedom to Publish Opinion Poll Results. A  Worldwide Update to 2012, WA-POR 2012

Ciacek P., Karoń T., Analiza znaczenia kampanii społecznej „Zmień kraj. Idź na wybory” (ba-dania ilościowe), [w:] Kampania społeczne „Zmień kraj. Idź na wybory. Raport o  prze-biegu kampanii i  rekomendacje na przy-szłość, Warszawa [b.d.]

Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańsk 2000

Cibulka L. Mokrá L., Zasada państwa prawa i jej realizacja przez władze publiczne w Re-publice Słowackiej, [w:] K. Skotnicki (red.), Demokratyczne państwo prawne w  teorii i w praktyce w państwach Europy Środkowej i Wschodniej, Łódź 2010

Cisek A., Dobra osobiste i  ich niemajątkowa ochrona w kodeksie cywilnym, Wrocław 1989 Corona Nakamura L.A., Propaganda

electo-ral y propaganda política, http://derecho. posgrado.unam.mx/congresos/congreibe-ro/ponencias/LuisAntonioNakamura.pdf (dostęp 6 lutego 2013)

Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2005

Cytaty

Powiązane dokumenty

W art. 4 ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich proponuje się wprowadzenie zmiany terminu składania przez zakłady ubezpieczeń wniosków o

nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej oraz nadawania uprawnień do zajmowania stanowiska mającego istotne znaczenie dla zapewnienia

173, 174 lub 177 znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka karę pozbawienia

13 Sąd Najwyższy – Biuro Studiów i Analiz: Opinia w sprawie poselskiego projektu ustawy o  uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec byłych posłów na

Dokonanie wyboru wnoszenia pism procesowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego oraz dalsze wnoszenie tych pism za pośrednictwem tego systemu jest

Świadczy o tym umieszczenie w artykule 3 Dyrektywy odesłań do gwarancji praw podstawowych przedsiębiorców („Postępowania dotyczące naruszeń art.. mowa w niniejszej

Umyślne spowodowanie ciężkiego uszczerbku u dziecka poniżej 15 roku życia i osoby nieporadnej ze względu na jej stan fizyczny i psychiczny, jak też nieumyślne

Wprowadzenie zapisu o obiekcie niepodpiwniczonym ma wypełnić generalna zasadę w zakresie budowy prostych, nieskomplikowanych brył. Ograniczony zasięg oddziaływania ma