Marian Płachecki
"Współczesne sylwy wobec
literackości", Ryszard Nycz [w:]
"Studia o narracji" Red. J.Błoński,
J.Jaworski, J.Sławiński, Wrocław 1982
: [recenzja]
Biuletyn Polonistyczny 26/1-2 (87-88), 341
/ 1 / M E N C W E L A n drz ej: Powie ść i dialektyka. / W : / W y p o w i e d ź liter a ck a a w y p o w i e d ź filozoficzna. Red. M. G ło wińs ki, 3. S ł aw i ńs k i . W r o c ł a w 1982, Oss., PAN IBL. Z Dz i e j ó w Form A r t y s t y c z n y c h w Lite r a t u r z e Polskiej, t. LVIII, s. 211-224. R o z p o c z y n a j ą c od z a k o ńc zenia "Stu lat samotności" M a r q u e - z a , pyta autor, co c z y t a m y "naprawdę", gd y c z y tamy p o w i e ś ć ? Cóż w ł a ś c i w i e jest p r z e d m i o t e m lektury: objawiona w dzie le rz ec z y w i s t o ś ć twarda, faktyczna, czy też jej żyw y zapis, n a r a s t a j ą c y w m i a r ę o d c z y t y w a n i a go przez o d b i o r c ę ? A może p r z e d m i o t e m owym jest, w i ą ż ą c a dwa u k ład y znaczące, a u t orska k o n s truk cja p o w i e ś c i o w a ? Pow i e ś ć - w g aut ora - jest ściśle d i a l e k t y c z n y m a k t e m u o b e c n i a n i a w a r t o ś c i ku lt u r o w y c h w świa d o m o ś c i czytają cyc h. ’W y d z i e l a n i e w p o w i e ś c i j a k i c h k o l w i e k a u t o n o m i c z n y c h p o z i o m ó w z n a c z e n i o w y c h jest k r y t y c z n ą uzurpacją, niweczącą p o z n a w c z y h e r o izm s amego d zieła i jego autora.
B P / 8 7 / 8 S / 2 1 M.P.
/ 1 / N Y C Z Ryszard: W s p ó ł c z e s n e sylwy w o b e c literackości. / W : / S t u d i a o narracji. Red. 3. Błoński, S. Jaworski, J. S ł awiński. W r o c ł a w 1982, Oss., PAN IBL. Z Dz i e j ó w Form A r t y s t y c z n y c h w L i t e r a t u r z e Polskiej, t. LIX, s. 63-86. T e o r e t y c z n o — i h i s t o r y c z n o l i t e r ac k a sylwa o sylwie jako g r a n i c z n y m s p o s o b i e upraw ian ia literatury, s p o sobie z n a m i e n n y m dla "epok p r z e j ś c i o w y c h " . C y t a t y jawne i tajne, fascynacja no tatką i b r u l i o n e m ( b o jest jed nią t e k stów pisanego, n i e - nap isa- nego i n ap i s a n e g o ) , "poetyka fragmentu" i inne p o m y s ł y na o t w a r c i e form s y l w i c z n y c h ( w y b ó r tytułowej kwali f i k a c j i g a t u n kowej c a ł o ś c i tekstu, f unk c j o n a l n e o b c i ążenia incipitu, pulsa- cja n apięć m i ę d z y t rze cio - i p i e r w s z o o s o b o w y m i w c i e l e n i a m i p od mio tu a u t o r s k i e g o ) , a także rozsiewane w tekście " i n s t r u k c j e k o h e r e n c y j n e ” - są to k o m p o n e n t y dw uzn a c z n y c h i kryt y c z n y c h syl w w s p ó ł c z e s n y c h .
