• Nie Znaleziono Wyników

Wykorzystywanie wariantowego modelu matematycznego w programowaniu rozwoju przemysłu zbożowo-młynarskiego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wykorzystywanie wariantowego modelu matematycznego w programowaniu rozwoju przemysłu zbożowo-młynarskiego"

Copied!
17
0
0

Pełen tekst

(1)

Marian Compała

Wykorzystywanie wariantowego

modelu matematycznego w

programowaniu rozwoju przemysłu

zbożowo-młynarskiego

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H, Oeconomia 21, 395-410

(2)

A N N A L E S

U N I V E R S I T A T I S M A R I A E С U R I E - S К Ł O D O W S К A L U B L I N — P O L O N I A

VOL. X X I, 22 SECTIO H 1987

Zakład G eografii Ekonomicznej i Planowania Przestrzennego Filii UMCS w Rzeszowie

M a r i a n C O M P A Ł A

W ykorzystanie wariantowego m odelu m atem atycznego w programowaniu rozwoju przemysłu zbożowo-młynarskiego

Использование вариантной математической модели

в программировании развития зерно-мукомольной промышленности

The Utilization of the Variant M athematical Model in Programming the Developm ent of Corn-M ill Industry

K. Secom ski nazyw a program ow aniem „opracow anie kom pleksu w e­ w nętrznego zgodnych celów, zadań i środków realizacy jn y ch , sk ład ają­ cych się na całość u sta le ń i w ytycznych p raktycznego działania w danym etapie p o lity k i społeczno-ekonom icznego ro zw o ju ” .1 Podobnego określenia używ a T. P ietrzkiew icz 2 stw ierdzając, że „p rogram ow anie rozw oju u k ła ­ du społeczno-gospodarczego polega na w yznaczeniu celów działalności tego u k ład u oraz o kreślenia o p tym aln ych środków ich realizacji” . O. Lange rów nież uw aża, że program ow anie dotyczy „doboru w łaściw ych środków do realizacji określonego celu, kiedy środki są ilościowo w y­ m ierne, a cel dopuszcza różne stopnie rea liza cji”.8

Przyto czon e definicje pozw alają na dosyć dokładne określenie istoty i treści pro gram o w an ia jako porządku k ształtow an ia przyszłości. Oznacza ono dokonyw anie w y b oru określonych w a ria n tó w p rzy zastosow aniu przy ­ jęty c h rozw iązań m ożliw ych i ro zp a try w a n y ch w ich w zajem n y m pow ią­ zaniu. N ależy przy ty m podkreślić celowość aktyw nego i tw órczego po­ dejścia do prog ram ow an ia polegającego n a w a ria n to w y m opracow aniu program ów rozw oju.

P ro gram ow anie rozw oju bran ży przem y słu zbożow o-m łynarskiego sta ­ now i bardzo złożone zadanie. W ym aga ono rozw iązania w ielu skom pliko­ w anych i pow iązanych w zajem nie problem ów . Do podstaw ow ych należą:

1 K. S e c o m s k i : Elementy polityki ekonomicznej. PWE, Warszawa 1970, s. 263.

2 T. P i e t r z k i e w i c z : Problem y prognozowania i programowania rozw oju gospodarczego. PWE, Warszawa 1970, s. 28.

3 O. L a n g e : Ekonomia polityczna. Tom I. Warszawa 1974, s. 249.

(3)

3 9 6 Marian Compała

— w ybór lokalizacji now ych obiektów 4,

— określenie stopnia k o ncen tracji, czyli w yb ór w ielkości poszczegól­ nych obiektów,

— określenie stop n ia sp ecjalizacji obiektów, — w ybór technik w ytw arzan ia.

P rob lem lokalizacji p rzetw ó rn i (m łynów, kaszarni, m ak aro n iarn i, p łat­ karni) oraz m agazynów jest w przem yśle zbożow o-m łynarskim niezw y­ kle istotny. Rozm ieszczenie te ry to ria ln e surow ca je st zależne od w a ru n ­ ków n a tu ra ln y c h . O dbiega ono znacznie od rozkład u zapotrzebow ania na p rzetw ory , k tó re k o n c e n tru ją się w rejo n ach przem ysłow ych. W ystępuje w ięc p rzep ły w ogrom nych m as su row ca >od p ro d u cen tó w do m agazynów , a n astęp nie do p rzetw ó rn i. Z kolei w yro by gotowe są przew ożone z prze­ tw ó rn i do odbiorców. W tej sy tu a c ji koszty tra n s p o rtu w ynoszą około 50% p ozam ateriałow ych kosztów przedsiębiorstw a. Z tego w zględu istnie­ je skom plikow any prob lem lokalizacji m ag a z y n ó w 5 i przetw órni.

B udow a zakładów zbożow o-m łynarskich w rejo n a ch rolniczych o du­ żej gęstości podaży su row ca zapew nia niższe ogólne koszty tra n s p o rtu i odpow iednie w a ru n k i do osiągnięcia lepszych p a ra m etró w surow ca. W y­ nika to ze w zględu n a niskie koszty tra n sp o rtu surow ca oraz przetw orów ubocznych, na k tó re w y stę p u je zapotrzebow anie głów nie w rejon ach ro ln i­ czych. P o w stają rów nież korzyści w y nikające z budow y m agazynów bez­ pośrednio przy p rzetw ó rn iach . N atom iast lokalizacja p rzetw órni w re jo ­ nach silnie uprzem ysłow ionych (o w ysokim popycie) pozwala n a lepsze zaopatrzenie odbiorców. Ponadto zapew nia niższe koszty in w estycy jne i eksp lo atacy jn e oraz w yższy stopień ko n cen tracji produkcji.

P ro b lem y w y b o ru sto p nia k o n c e n trac ji silnie zw iązane z lo k a liz a c ją ' o d g ry w ają rów nież pow ażną rolę w przem yśle zbożow o-m łynarskim . O becny stopień k o n c e n trac ji p rze tw ó rn i i m agazynów jest bardzo m ały, co obok niskiego poziom u technicznego stanow i podstaw ow ą przyczynę w ysokich kosztów w y tw arzan ia. W m iarę w zrostu wielkości obiektu zm niejszają się jedn o stko w e n a k ła d y in w estycy jne oraz koszty eksploata­ cyjn e. W zrastają jed n a k koszty tra n sp o rtu , a tak że w y stępują wyższe koszty w p rzy pad k u a w arii lu b zakłóceń w do staw ach i odbiorze. Do­ datkow o problem w y b oru optym alnego stopnia ko n cen tracji k om plikuje

4 M. C o m p a ł a : Próba określenia czyn ników lokalizacji zakładów zbożow o- -młynarskich. Rzeszowskie Zeszyty Naukowe. „Prawo — Ekonomia — R olnictw o”, Tom I, Rzeszów 1983, s. 162.

5 M. C o m p a ł a : P ro b le m y i m e to d y optym aln ej lokalizacji magazynów zbo­ ż o w y c h (praca doktorska) — K raków 1976.

6 M. C o m p a ł a : Model określenia optym aln ych miejsc lokalizacji nowo bu­ dow an ych i rozbu dow y istniejących m agazynów zbożowych. „Nowe Rolnictwo” 1986, 12.

(4)

W ykorzystanie w ariantowego modelu m atem atycznego 397

niepodzielność p rzetw ó rn i, co zw iązane jest z pew nym i typow ym i w iel­ kościam i agregatów .

W w ąskim stosunkow o zakresie w y stęp u je problem w y b o ru o pty m ali­ zacji w przem y śle z b o ż o w o -m ły n arsk im 7. W P rz em y śle ty m nie isitnieje problem specjalizacji analogicznie jak w in n y ch przem ysłach, np. m aszy­ now ym . M łyn ży tn i lu b pszenny po nieznacznych zm ianach może w y ­ tw arzać w szystkie aso rty m e n ty m ąk ży tn ich czy pszennych. D latego też problem sp ecjalizacji w y stę p u je głów nie w p lan ow aniu krótko o kreso­ wym . W p ro gram ow an iu rozw oju należy dążyć do zbilansow ania odpo­ w iednich zdolności p ro d u k cy jn y c h z zapo trzebo w aniem 8, gdyż najlep sze w a ru n k i w y tw a rz an ia u zy sk u je się w w y specjalizow anych technologicz­ nie przetw ó rniach , tj. m ły n ach żytnich i pszennych tró jprzem iało w y ch, kaszarn iach oraz p łatk a rn ia ch .

N astęp n y problem program o w an ia rozw oju p rzem y słu dotyczy w ybo­ r u tech n ik w y tw a rz an ia . P ro b lem ten polega na w yborze technologii dla nowo w ybud o w an ych obiektów oraz n a o kreśleniu zakresu i sposobu m o­ dernizacji istn iejący ch obiektów . K ażdy z ro zp a try w a n y ch w arian tó w technicznych c h a ra k te ry z o w a n y jest przez dw a p a ra m e try , tj. wielkość nakładów in w e sty c y jn y ch i wielkość kosztów eksp lo atacy jn y ch . Są one fu n k cjam i czasu.

Ogólnie problem plano w an ia rozw oju b ranży m ożna odpow iednio sfo r­ m ułow ać. N ależy określić o p ty m aln y sposób rozw oju zdolności p ro d u k cy j­ ny ch i m agazynow ych, odpow iadający zw iększającem u się w czasie zapo­ trzeb o w aniu n a p rze tw o ry oraz podaży surow ca. Polega on n a określeniu ilości, w ielkości, rozw o ju techniki, lokalizacji obiektów przeznaczonych do m odernizow ania i rozbudow y lu b do likw idacji.

O becnie a u to r p rzed staw ia w a ria n to w y m odel m ate m a ty cz n y zadania o p ty m alizacji ro zw o ju b ran ży , k tó ry um ożliw i ro zw iązanie ^form ułow a­ nego w yżej problem u. M odele w arian to w e ze zm ien ny m i d y sk re tn y m i zerojedynkow ym i z n a jd u ją szerokie zastosow anie w optym alizacji planów rozw oju b ran ż i gałęzi przem ysłu.

W ty m p rzy p ad k u n a jp ie rw zostanie zaprezen to w an y m odel w a ria n ­ tow y w p ostaci ogólnej, a następ nie będą om ów ione zalety i w ad y zasto­ sow ania tego m odelu.

Z akłada się, że ro z p a try w a n y jest system p ro d u k cy jn y sk ład ający się z N obiektów (m agazynów i p rzetw órni) istn iejący ch oraz p o ten cjaln y ch w now ych p u n k tac h lokalizacji. W u stalo n y m okresie planow ym dane je st zapotrzebow anie n a M rodzajów p ro d u któ w gotow ych, k tó ry ch w iel­

7 M. C o m p a ł a : Określenie optym aln ej lokalizacji n ow ych m łynów . „Nowe R olnictw o” 1987, 5.

8 M. C o m p a ł a : M łyn w W yżnem jako zaplecze dla m ia st w o je w ó d z k ic h Rzeszowa i Krosna. „Przegląd Zbożowo-M łynarski” 1975, 11.

(5)

3 9 8 M a r i a n C o m p a ł a

kość przew yższa m ożliwości p rod u k cy jn e istn ie ją c y c h obiektów . Zw ięk­ szenie p rodukcji może być osiągnięte przez budow ę n ow ych lub m oderni­ zację i rozbudow ę istn iejący ch zakładów . P o n a d to zak łada się, że dla każdego z istn iejący ch obiektów o raz dla p o te n c ja ln y c h now ych punk tów lokalizacji opracow ano Vifł = 1,2, .... N) w arian tó w . D la każdego z istn ie­ jący ch obiektów m ożna ro zpatry w ać trz y m ożliw ości:

1) dalszą działalność w niezm ienionych w a ru n k a ch ,

2) m odernizację połączoną z rozbudow ą lu b zastosow aniem now ych w a-riantów technicznych m o d e rn iz a c ji9,

3) likw idację.

K ażdy p o ten cjaln y p u n k t lokalizacji posiada dw ie możliwości, tj.: b u ­ dowę nowego obiektu przy zastosow aniu różnych rozw iązań technicznych i w ielkości lub zrezygnow anie z budow y obiek tu w ty m punkcie. Takie w a ria n ty rozw oju re p re z e n tu ją z kolei różne w a ria n ty lokalizacji, kon­ c e n tra c ji oraz tech nik i. Mogą być one o p racow ane przez poszczególne okręgow e lub w ojew ódzkie przedsiębiorstw a. K ażd y w a ria n t c h a ra k te ­ ry zo w an y jest przez dwie liczby, tj. wielkość n akładó w in w esty cy jn y ch i ko szty ek sp lo atacy jn e zw iększone szczególnie p rze z koszty tra n s p o rtu .10 Celem m atem atycznego opisu zadania w y b o ru optym alnego w a ria n tu ro zw o ju p rz y jm u je się n astęp u jące oznaczenia 11:

N — ogólna liczba istn iejący ch i p o ten cjo n aln y ch p u n k tó w lo k ali­ zacji n ow ych obiektów ,

i — indeks m iejsc lokalizacji obiektów (i = 1, 2, ... N) M — ogólna liczba p rzetw ó rni (młynów)

k — indeks rodzajów przetw o ró w (k = 1, 2, ... M) (mąki)

Vj — liczba w arian tó w rozw oju określonych dla i-tego pu n k tu , v — indeks w a ria n tu rozw oju (v = 1, 2, ... Vi)

P — liczba ograniczonych zasobów dla b ra n ż y (zboża) p — indeks rodzajów zasobów (p = 1, 2, ... P) (zboża)

u jkv — p ro jek to w an a w ielkość zdolności p ro d u k cy jn e j na grup ę a so r­ tym en to w ą k, odpow iadającą w a ria n to w i rozw oju „ v ” w pun k cie „i”,

C J — całkow ite (inw estycyjne i eksploatacyjne) zdyskontow ane n a ­ k łady zw iązane z realizacją w a ria n tu „v” w m iejscu „i”, d jpv — wielkość zużycia ro d zaju zasobów zboża odpow iadająca re a li­

zacji w a ria n tu „v ” w m iejscu „i” ,

bk — wielkość zapotrzebow ania na rodzaj w yrobów k (mąki)

9 M. C o m p a ł a : M łyn w e Frysztaku i jego zadania. „Przegląd Zbożowo-M ły­ narski” 1976, 8—9.

10 J. Ż u r k o w s k i : W sprawie minimalizacji kosztó w transportu i lokalizacji produkcji. „Ekonomista” 1962.

(6)

W ykorzystanie wariantowego modelu m atematycznego 399

K p — wielkość lim itu zasobów ro dzaju p (zboża), przydzielonych w ro zp a try w a n y m okresie dla branży,

X? — z a p ro jek to w an a zm ienna decyzyjna oznaczająca intensyw ność zastosow ania w a ria n tu „v ” w m iejscu „i” .

P rz y powyższych oznaczeniach w a ria n to w y m odel m atem aty czn y sfo rm u ­ łowanego zadania o p ty m alizacji ro zw o ju b ran ż y m a postać n a stę p u jąc ą 12:

W spółczynniki fu n k cij celu (1) zgodnie z ak tu a ln ie obow iązującym i zasadam i rac h u n k u efektyw ności in w e s ty c ji13 określone są n astępująco:

piv — w artość p ro d u k cji w ro k u t odpow iadająca w arian to w i v w punkcie i,

K ‘‘ — koszty ek sp loatacy jn e w r o k u 't odpow iadające w arian to w i v w punkcie i,

N ‘tv — nak ład y in w e sty c y jn e w ro k u t odpow iadające w arian to w i v w punkcie i,

a t — czynnik d ysk o n tu jący

max ( 1 )

przy w aru nk ach :

(2)

(3)

(4)

(5)

gdzie: 12 S. J. G a s s : Programowanie liniowe. W a r sz a w a 1976.

13 J. C z a r n e k: Rachunek efe ktyw n ośc i i postępu technicznego w przemyśle.

(7)

400 Marian Compała 1 flt — ~ rj (1 + s)‘ s — stopa dyskontow a t m — okres obliczeniow y

W a ru n e k (2) zapew nia zaprojektow anie na p rze tw o ry zagregow ane w g ru p y odpow iadające rodzajom p rzetw ó rni, tzn. m ąk ży tnich , m ąk pszennych, p ro d u k tó w tró jp rzem iału , kasz, m ak aro n ó w i płatków .

W a ru n e k (3) zapew nia, że realizacje w ariantów , k tó re w ejdą do planu optym alnego nie spow odują przekroczenia lim itów zasobów. Są to prze­ de w szystkim zasoby środków inw estycyjnych, środków dew izow ych i ograniczenia m ożliwości budow y obiektów.

W a ru n e k (4) zw iązany jest ze sposobem sform ułow ania zadania. Za­ k ład a się, że do p lan u optym alnego może w ejść dla każdego p u n k tu n a j­ w yżej jed en w a ria n t planu. Poszczególne zm ienne decyzyjne, m ogą p rz y j­ m ow ać w artości 1 lu b 0, co w yraża w a ru n e k (5). Jeżeli dan a zm ienna decyzja przy jm ie w rozw iązaniu o p ty m aln y m w artości 1, to d an y w arian t p lanu jest o ptym alny. Jeżeli p rzy jm u je 0, to w y nik a, że dan y w a ria n t nie w chodzi do p lan u optym alnego. Jeżeli założym y, że dla każdego p u n k tu opracow ano R w arian tó w rozw oju (przetw ó rni i m agazynów ) roz­ p a tru ją c N m iejsc lokalizacji (istniejących i p ontecjalnych) to p ełna liczba m ożliw ych kom binacji w arian tó w w ynosi RN. J e s t to w ielka liczba, co u tru d n ia bezpośredni rac h u n e k w yboru o pty m alnej kom binacji w a ria n ­ tów. N ato m iast p rzed staw io ny m odel w a ria n to w y pozw ala na w ybór opty­ m aln ej kom binacji w ariantó w . W ym aga to rozw iązania zadania pro g ra­ m ow ania m atem atycznego w liczbach całkow itych w ynikającego z m odelu

(1) — (5).

P rz y zastosow aniu tego m odelu w planow an iu w yróżnia się dwa etapy:

1) opracow anie w yjściow ych w arian tów planów ,

2) w y b ór najlepszej kom binacji w arian tó w odpow iadającej ogranicze­ niom.

^W yjściow e w a ria n ty planów dotyczą rozw oju zdolności prod ukcy jny ch p rzetw ó rn i i pojem ności m agazynow ych. P raw id ło w e ich opracow anie stanow i podstaw ow y w a ru n e k uzyskania p o p raw nych rozw iązań. W arian­ ty te pow inny być opracow ane przez zespoły techników i ekonom istów p rzy rozeznaniu w p ły w u lokalizacji oraz w y b o ru techniki na nakłady in w esty cy jn e i koszty eksploatacyjne. D rugi e ta p polega na kontroli po­ p raw ności w yjściow ych w a ria n tó w planów rozw oju oraz określeniu opty­ m aln ej kom binacji ty ch w ariantów i uzyskan iu optym alnego rozw ią­ zania.

M odele w arian to w e z n a jd u ją obecnie szerokie zastosow anie przy o p ra­ cow yw aniu planów ro zw o ju gałęzi oraz b ran ż przem ysłu. Modele te po­

(8)

W ykorzystanie wariantowego m odelu m atem atycznego 401

siadają w iele zalet. P o zw alają one na uw zględnienie w ielu aspektów p la ­ now ania rozw oju, tj. lokalizacji, k o n cen tracji, w ybo ru tech n ik i i zależ­ ności nak ładó w od poziomu efektów.

P rzep ro w adzo ny przy zastosow aniu p rezentow anego m odelu w a ria n ­ towego ra c h u n e k nie różni się w zasadzie od ra c h u n k u efektyw ności in ­ w estycji, lecz stano w i jego istotne wzbogacenie. Za pom ocą ra c h u n k u efektyw ności in w esty cji poró w n u jem y efektyw ność k ilk u w a ria n tó w glo­ b alnych w ew n ętrzn ie zgodnych planów .

P rz y zastosow aniu m odelu bilansow anie i w ew n ętrzn a zgodność z za­ sobam i przebieg a nie n a etap ie budow y w yjściow ych cząstkow ych w a ­ rian tó w rozw oju, lecz w procesie rozw iązania m odelu. P ozw ala to n a w zięcia pod uw agę znacznie w iększej liczby w a ria n tó w w yjściow ych dokładniej opracow anych, co w rezultacie n iew ątp liw ie pozwoli n a w ybór bardziej efektyw nego w a ria n tu rozw oju b ranży.

P rezen to w an e podejście c h a ra k te ry z u je się rów nież pew nym i w ad a­ mi. K oszty tra n sp o rtu , k tó re są istotne w przem yśle zbożow o-m łynar­ skim , uw zględnione m ogą być jedynie w sposób bardzo uproszczony. P o ­ nadto poszczególne w a ria n ty opracow ane są auto m atycznie. N atom iast koszty tra n s p o rtu dokładnie m ożna ująć dopiero wów czas, jeżeli znane są w szystkie w a ria n ty . N astępna w ada tego u jęcia polega n a bardzo p ra ­ cochłonnym przygotow aniu danych w yjściow ych. P o n a d to m ogą w y stą­ pić tru d n o ści w rozw iązaniu zadania w ynikającego z m odelu (1) — (5), jeżeli ro zm iary zadania są duże. Nie zm ienia to fak tu , że w a ria n to w y m o­ del m atem aty czn y pozw ala rozw iązać znacznie skom plikow ane pro blem y rozw oju. D otyczy to b ran ży przem ysłu zbożow o-m łynarskiego z całą jego sferą w gospodarce narodow ej i przem ysłow ych tec h n ik p ro d u k cji różn ych aso rty m en tó w p rzetw ó rstw a zbożowego.

M ożna w nioskow ać, że istotna popraw a efektyw ności gospodarow ania może być osiągnięta w w yniku zastosow ania w plan ow aniu m etod p ro ­ gram o w an ia m atem atycznego 14.

M etody te zapew niają zbilansow anie planów , a szczególnie pozw alają n a w yb ó r najlepszego w a ria n tu planu. Sam o zastosow anie m etod m ate m a ­ tyczn y ch nie przesądza jeszcze, że u zyskane zostaną p ozytyw n e efekty. Za pomocą m etod m atem aty czn y ch nie m ożna rozw iązać całokształtu p ro­ blem ów działalności branży. M etody p ro g ram o w an ia m atem atycznego m ogą służyć tylko jako jedno z narzędzi pozw alających na zw iększenie efektyw ności gospodarow ania. Chcąc popraw nie w drożyć system o p ty ­ m alnego planow ania, należy znać czynniki decy dujące o efektyw ności zastosow ania m etod m atem atycznych. E fektyw ność ta zależna je st od 5 czynników :

14M. C o m p a ł a : Programowanie liniowe. „Przegląd Zbożowo-M łynarski” 1976, s. 3.

(9)

402 M a r i a n C o m p a ł a

1) popraw ności w y bo ru fu n k cji celu m odelu program o w an ia m atem a­ tycznego,

2) sto pn ia dostosow ania m odeli m atem aty czn y ch do rzeczyw istego obiek tu,

3) popraw ności zastosow anego system u obliczeń,

4) zasad zastosow ania u zyskanych rozw iązań optym alnych, 5) jakości sy stem u inform acji.

F u n k c ja celu jest p opraw na jeżeli cel, k tó ry ona w y raża jest zgodny z celam i ogólnogospodarczym i. Podstaw ow ym celem działalności p rzem y ­ słu zbożow o-m łynarskiego jest p ełne zaspokojenie potrzeb na przetw o ry k on su m p cy jn e oraz paszowe. Szczególna rola, jak ą o dg ryw ają przetw o ry zbożowe w zaop atrzeniu ludności to określenie zadań pro d u k cy jn y ch przez zapotrzebow anie. W ty ch w a ru n k a ch k ry te riu m optym alizacji s ta ­ nowić m oże m inim alizacja n akładów na prod uk cję i tra n s p o rt p rzy w a­ ru n k u realizacji określonej produkcji. Efektyw ność zastosow ań m etod o p ty m alizacy jn y ch zależna jest od stopnia dostosow ania m odeli do obiek­ tu rzeczyw istego. M ożliwa jest sy tu acja, że stosow anie m odelu prow adzi do obniżenia efektyw ności działania. W ówczas oznacza to, że m odel jest n iep o p raw n ie zbudow any. Zastosow anie w planow aniu działalności w iel­ kich system ów p ro d u k cy jn y ch m eto d program ow ania m atem atycznego m ożliw e jest przy użyciu system u m odeli. W ynika to z fa k tu ograniczo­ n y ch m ożliw ości rozw iązyw ania zad ań program ow ania m atem atycznego oraz niskiej stabilności rozw iązań u zyskanych na podstaw ie m odeli o bej­ m ujący ch szeroki zak res działalności system u.

K ażdy m odel m atem aty czn y stan ow i w yidealizow any obraz rzeczy­ wistości. U zyskane na podstaw ie m odelu rozw iązanie o ptym aln e odnosi się do określonego system u opisanego przez dan y m odel m atem atyczny. P o n adto u zy sk an e rozw iązanie uzależnione jest od jakości inform acji w yjściow ych. D latego też jed n y m z podstaw ow ych elem entów system u plan o w an ia jest system inform acji. Zastosow anie info rm acji bardziej szczegółowej prow adzi do lepszego dostosow ania m odelu do rzeczyw istych w arun ków .

PRZYKŁAD OBLICZENIOWY

Poniższe d an e zostały w prow adzone do m odelu:

OBIEKT 1 (Chorzelów)

WARTOŚĆ PRODUKCJI ASORTYMENTÓW

WA­ M. ŻYT­ M. PSZEN­ K. MAN­ K. JĘCZ­

RIANT NIA NA NA MIENNA

1 1000 10 000 0 0

2 1000 500 0 0

(10)

W ykorzystanie wariantowego modelu m atem atycznego 40 3

ZUŻYCIE ZASOBÓW

INWE-W A- STY_

DEWI-RIANT CYJNY ZOWY

1 1000 150

2 500 0

3 300 0

ROK WART. PROD. KOSZT EKSPL. NAKŁADY INWEST.

W A R I A N T 1 0 150 45 77 1 155 48 78 2 158 48 74 3 159 49 75 4 158 50 79 5 157 51 72 6 158 54 80 7 156 58 85 8 154 59 88 9 154 60 89 10 158 64 99 U 159 68 78 12 160 72 65 13 161 80 54 14 158 99 52 15 154 101 44 W A R I A N T 2 0 140 55 15 1 145 54 19 2 144 57 24 3 148 58 29 4 151 59 35 5 158 54 39 6 160 57 48 7 179 58 57 8 180 54 59 9 177 44 68 10 168 42 79 11 165 41 88 12 157 41 90 13 154 42 100 14 152 45 105 15 147 58 109

(11)

4 0 4 Marian Compała W A R I A N T 3 0 160 60 25 1 168 69 28 2 169 78 29 3 178 79 34 4 177 89 36 5 180 94 38 6 175 98 39 7 165 105 42 8 155 109 45 9 148 124 47 10 142 126 51 11 137 127 52 12 132 129 56 13 129 130 59 14 127 135 62 15 127 138 76 OBIEKT 2 (Chmielów)

WARTOŚĆ PRODUKCJI ASORTYMENTÓW

W A ­ M. ŻYT­ M,. PSZEN­ K. MAN­ K .JĘ C Z ­

RIANT NIA NA NA MIENNA

1 400 600 0 0 2 1000 500 0 0 3 1500 1000 0 0 ZUŻYCIE ZASOBÓW WA­ RIANT INWE­ STY­ CYJNY DEWI­ ZOWY 1 80 0 2 200 0 3 500 50

ROK WART. PROD. KOSZT EKSPL. NAKŁADY INWEST.

W A R I A N .T 1 0 142 69 60 1 148 78 65 2 149 88 69 3 146 90 67 4 144 98 64 5 139 105 61 6 135 109 52

(12)

W ykorzystanie w ariantowego modelu m atem atycznego 405 W A R I A N T 1 7 132 112 51 8 128 119 49 9 127 118 48 10 126 124 46 11 125 126 43 12 122 127 42 13 111 130 41 14 110 134 35 15 110 135 34 W A R I A N T 2 0 133 78 55 1 134 79 58 2 135 81 60 3 138 85 64 4 137 87 65 5 139 91 59 6 139 94 57 7 134 96 55 8 133 98 52 9 132 105 42 10 129 108 58 11 125 109 54 12 124 112 56 13 122 116 58 14 120 117 59 15 118 119 55 O B I E K T 3 (F r y s z ta k )

WARTOŚĆ PRODUKCJI ASORTYMENTÓW

W A ­ M. ŻYT­ M. PSZEN­ K. MAN­ K. JĘCZ­

RIANT NIA NA NA MIENNA

1 0 0 1000 4000 2 0 0 1200 3500 3 0 0 500 5000 4 WA­ RIANT 1 2 3 4 0 0 ZUŻYCIE ZASOBÓW INWE-STY DEWI- Cy j n y Z0WY 100 70 200 60 400 100 400 70 700 4500

(13)

406 M a r i a n C o m p a ł a

ROK WART. PROD. KOSZT EKSPL. NAKŁADY INWEST.

W A R I A N T 1 0 190 100 84 1 200 105 87 2 210 110 89 3 215 119 91 4 219 119 92 5 205 120 92 6 201 124 95 7 199 124 98 8 198 129 75 9 200 150 74 10 201 169 71 11 199 170 64 12 197 186 62 13 195 189 62 14 192 190 61 15 190 197 51 W A R I A N T 2 0 199 97 100 1 206 105 105 2 509 160 106 3 480 200 110 4 420 290 112 5 386 280 150 6 350 254 140 7 322 265 132 8 255 254 131 9 240 245 130 10 210 254 129 11 200 200 124 12 195 226 116 13 190 289 113 14 140 301 102 15 136 310 100 W A R I A N T 3 0 204 159 102 1 210 158 110 2 215 156 105 3 235 168 143 4 236 169 134 5 234 178 131 6 238 179 130 7 205 179 129

(14)

W ykorzystanie wariantowego m odelu m atematycznego 407 8 201 189 119 9 199 187 115 10 206 187 112 11 203 186 U l 12 202 186 110 13 200 164 109 14 198 165 105 15 197 164 100 W A R I A N T 4 0 180 140 54 1 189 150 68 2 190 160 79 3 197 170 84 4 200 180 92 5 204 189 97 6 201 193 106 7 200 195 119 8 197 200 129 9 192 205 129 10 191 206 150 11 189 208 142 12 187 210 131 13 186 211 124 14 185 21 2 120 15 184 216 113 OBIEKT 4 (Dwikozy)

WARTOŚĆ PRODUKCJI ASORTYMENTÓW

W A- M. ŻYT- M. PSZEN- K. M AN- K.

JĘCZ-RIANT NIA NA NA MIENNA

1 0 0 300 6000

2 0 0 400 1000

ZUŻYCIE ZASOBÓW

WA- INWE-

DEWI-RIANT STY- ZOWY

CYJNY

1 300 50

2 500 70

ROK WART. PROD. KOSZT EKSPL. NAKŁADY INWEST.

0 201 99 65

(15)

4 0 8 Marian Compała 2 213 103 71 3 240 105 73 4 235 109 75 5 225 110 78 6 221 111 79 7 218 119 80 8 215 124 86 9 211 125 84 10 204 127 89 11 203 126 87 12 201 130 82 13 200 143 81 14 198 136 79 194 138 78 W A R I A N T 2 0 187 100 65 1 189 102 69 2 194 105 70 3 195 110 72 4 197 113 78 5 200 115 80 6 206 130 84 7 204 135 85 8 201 136 84 9 199 139 81 10 194 140 80 11 192 150 79 12 190 162 78 13 180 165 75 14 175 168 71 15 174 170 65 W IE L K O Ś Ć Z A P O T R Z E B O W A N IA N A W Y R O B Y N A Z W A W Y R O B U IL O S C M . Ż Y T N IA 10 000 M . P S Z E N N A 20 000 K . M A N N A 5000 K . JĘ C Z M IE N Ń A 25 000 W IE L K O Ś Ć L IM IT U Z A S O B Ó W N A Z W A Z A S O B U IL O S C IN W E S T Y C Y JN Y 3000 D E W IZ O W Y 1000

(16)

W ykorzystanie wariantowego modelu matematycznego 409

Po rozwiązaniu modelu przy pomocy mikrokomputera MK-45 wybrano poniższą optymalną kombinację wariantów dla branży składającą się z 4 wcześniej opisa­ nych obiektów oraz obliczono wartość funkcji celu.

OPTYMALNA KOMBINACJA WARIANTÓW

OBIEKT NR WARIANTU

CHORZELÓW 2

CHMIELÓW 2

FRYSZTAK 1

DWIKOZY 1

Wartość funkcji celu = 4.82321

R ozw ażania powyższe spraw dzone zostały w przykładzie n a stę p u ją ­ cych p aram etró w :

1. Ilość obiektów 4 Ilość w arian tó w rozw ojow ych

— C horzelów — 3

— Chm ielów — 3

— F ry sz ta k — 4

— Dw ikozy — 2

2. Liczba różnych p aram etró w 4 — M ąka żytnia

— M ąka pszenna — K asza m ann a — K asza jęczm ienna 3. Liczba różnych zasobów 2

— In w e sty c y jn y — Dew izow y

4. W artość stopy dyskontow ej 7%> 5. Długość okresu obliczeniowego

Р Е З Ю М Е Настоящая работа посвящена проблемам программирования развития зерно- -мукомольной промышленности. В исследованиях была применена вариантная математическая модель. Эта модель представлена в общем виде. Затем были рассмотрены достоинства и недостатки модели. К ее достоинствам относится возможность учета в процессе планирования локализации, концентрации, вы­ бора техники и зависимости величин затрат от уровня эф ф ектов. Недостаток — трудоемкость подготовки исходных данных.

(17)

4 1 0 M a r i a n C o m p a ł a Вариантная математическая модель дает возможность решить довольно слож ны е проблемы развития зерно-мукомольной промышленности и всей её сф еры в народном хозяйстве. Проведенный при помощи математической модели расчет существенно обо­ гатил расчет эффективности капитальных вложений. S U M M A R Y

The author presents the program of programming the developm ent of corn-m ill industry. To achieve this aim, he uses the variant m athem atic model w hich enables the solution of the form ulated problem. This model w as presented in a general shape, w hile the advantages and shortcomings of the use of the model w ere dis­ cussed. The advantages include considering the follow ing factors in planning the developm ent: localization, concentration, choice of techniques and dependence of the size of expenditures on the level of effects. The shortcoming of this approach is a tim e-consum ing preparation of the output data.

In each case the variant m athem atic model allow s to solve com plex problem s of the developm ent of the branch of corn-m ill industry w ith all its sphere in the national economy.

The calculation carried out w ith the use of the m athem atical model provides im portant enrichment of the calculation of investm ent effectiveness.

Cytaty

Powiązane dokumenty

In the early 1980s, the underlying doctrine of planning in Amsterdam began to move away from lobed urban development to interconnected met- ropolitan centers, reflecting the

D zięki temu bow iem h istoriografia nasza zdobyła w a rto ­ ściową pozycję, rzetelny wysiłeK przedw cześnie zm arłego, tak dobrze zapo­ w iad ającego się

Ha podstawia wyników naoayoh badań, mońnaby adettniowaó na­ uczyciela Jako czytelnika o ze&rodkowanych zainteresowaniach wokół czasopism przedLiio towo—oe tody

Puesto que ya se ha insistido de forma muy general en las afi- nidades entre los tres autores, ¿cómo se percibe ahora, a partir de ejemplos textuales más concretos, el viaje

rozdrobnionej ceramiki oraz zabytki krzemienne kultur amfor kulistych i pucharów lejkowatych, Pozwaląją one datować osadnictwo kultu­ ry pucharów lejkowatych na fazę

wielkiego zamku oraz cały „maty zamek”, powstały w wyniku redukcji programu budowlanego przez zamknięcie jednej z pólbaszt w murze obwodowym wielkiego zamku, co dało w

Do rozwoju kultu Dzieciątka Jezus w Polsce przyczynili się w dużej mie- rze karmelici bosi zakładając Bractwo Praskiego Dzieciątka Jezus w Krako- wie, Wadowicach, Lublinie, Czernej i

Cesarz szukając wyjścia z trapiących go pro- blemów finansowych zdecydował się na sprzedaż zastawu miastu, jednak oprócz magistratu rozmowy były prowadzone z aktualnym