• Nie Znaleziono Wyników

Coccolithophoridae

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Coccolithophoridae"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

JAN·MORAWSKI

COCCÓLrrHOPHOR1DAE

. . .

W

SRÓD WICIOWCÓW (FlageUata) występuje nie-. wielka grupa drobnych morskich jednokomór-kowych 'organizmów .nosząca nazwę CoccoHthophorl-dae. Organizmy te żyją w wielkich ilościach W Wo-dach ciepłych i stanowią ważny składnik planktóDu

m o r s k i e g o . · .

CoccoUthophoridae ;mają' bardzo charakterystyćzną budowę. Ich galaretowate ciała otacza .ścianka ko-mórki· pokryta drobnymi wapiennymi płytkami zwa-nymi kokkolitami (g.r. kokkos

=

ziarno, jądro; ILt-hos .= kamień), na których znajdUją się różne wy-rostki przypominające kształtem stożki, słupki, lejki

i t p . . .

Badania przeprowadzane za pomocą mikroskopów polaryzacyjnych i elektronowych wykazały, że kok-kolity są agregatami niezmiernie drobnych cZąste­

czek. (Młcelle) o różnorodnym kształcie. Nie udało się jednak wyjaśnić, czy składają się one z kalcytil· czyaragoriitu. Je.st bardzo prawdopodobne, że jedne rod2aje zbudowane są z kalcytu" a inne ~ aragonitu. Skorupki tych mikroorganizmów po ich śmierci

opadają

w

pewnych obszarach na dno morskie, tWo-rząc . jakby ciągły deszcz wapienny i mogą nawet same powodować gromadzenie się osadów organici-nYCh. Szybkość akumulacji mikroskopijnych płytek

wapiennych o średnicy 0,002' - 0,01 mm na· dnie

mo-rza jest bardzo niewielka. Według H. Lohmanna war-stwa mułu kokkolit owego miąższości 1 mm powstaje

w ciągu 2000 l a t . . '

W mule globigerynowym zajmującym wielki obszar dna Atlantyku, Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku, skła­ dającym się przede wszystkim ze skorupek otwornic pelagicznych, Występuje według obliczeń Giimbela okOło 7 milionów kokkolitów w 1 cm' mułu.

-Kokkolity odkrył w r. 1836. Chr. E. ;Ehrenperg w białej kredzie piszą~ej. POd dużym powiększeniein' można zauważyć w tym osadzie. wapiennym drobnIut-kie okrąg'łe lub eliptyczne krążki zbudowarie z wę­

glanu wapnia, przeważnie z jąderkiem pośrOdku. Krążki te nawet

w

lODa-krotnym powiększeniU wy-dają Słę jeszcze nadzwyczaj drobne. Są to kokkolity, które często tworzą kuliste skupienia tzw. rabdosfery (kulki lasec2!rowate *), pod tą właśnie nazwą opisał

je E. Spandel w 1909

r.

Natomia.st O. Webeł używa

terminu HyBtrichosphaeridea, określając nim

mikrO-orgłinitl:my bardziej lub mniej kulistego' kształtu

z wyrostkami '!N kształcie kolców

w

powłoce zewnę­

trznej. Obok nich występują kbkkosfery (k~lki rdzen-ne *) i rabdolity (kamyki laseczkowe *):. . . ' :

*

Terminy użyte w.przetłumacz()nym na język pol-. ski podręczniku M. NeumaY1'a ,,Dzieje Zie~",

'Wai:-szawa 1906. . ' .

Obecności w osadach morskich· tych drobniutkich utworów wapiennych i ich poChodzenia długo nie umiano sobie wytłumaczyć. Pierwsze dokładne bada-nia iłu głębinowego przeprowadzono na próbkach

długo przechowywanych w mocnym spirytusie. Stwierdzono w nich obecność osobliwaj śluzowatej, kłaczkowatej substancji, w której tkwiły kokkolity w ogromnej ilości. Ponieważ substancja ta

przypomi-nała wyglądem protoplazmę, początkowo. mylnie przypuszczano, że jest to ożyWiona pl'otoplazma, któ-ra bez budowy, bez okJ.'!eślonych kształtów zewnętrz-. nych i bez ograniczenia pokrywa dno . morza,

two-rząc jedną całkowitą masę nie dzielącą. się na osob-niki i powstającą bezpośrednio z ciał

ni-eorganicz-nych. . . .'

Rabdolity i kokkolity· uważane były za wewnę­

trzne wydzieliny tego osobliwego organizmu, które-mu nadano nazwę "bathybius", tj. żyjący

w

głębinach. Oczywiście starano się także nawiązać do daWnej hipotezy L. Okena, wg której na dnie morza z ma-terii nie<lrganicznej powstaje "ślUz pierwotny;'

da-jący początek wszystkim żywym ustrojom na ziemi. Ppzornie zdawałoby się, iż został znaleziony łącznik między substancją organiczną a nieorganiczną, że rozwiązano nareszcie tajemnicę powstania życia na ~ięmi. Bardzo szybko jednak okazało się, że na Qnach m.orskich nie ma nawet śladu "bathybiusa",

potwier-dziły to wyniki badań wyprawy oceanograficznej na • statku "Challenge;" przept'owadza.ne w latach 1872 - ..

1876. . '

WyjaśIrlono również tajeninicę śluzowatej substan-.cji w ten 'sposób, że z ilu głębinowego włożonego .do mocnego spirytusu otrzymano osobliwe kłaczkowate.

zmętnienie. Badania chemiczne wykazały. te kłaczki

składają się wyłącznie z czystego osadu g'ipsu,tylko bardzo podobnego do protoplazmy. Odnośnie do

ma-leńkich płytek wapiennych kokkolitów i rabdo1itów występujących w osadzie, stwierdzono, że Elą one opadłymi na dno resztkami planktonu morskiego, które w miliardach . osobników pokrywają dno

mor-skie. .

. Skład planktonu morskiego zależy też' i od samych prądów morskich. Prądy mórz. tropikalnych mają· zu-p~nfe inny typ flory niż prądy polarne. Według H. Lohmanna (4) dla okrężnYCh prądów morskich

półkuli północnej są Charakterystyczne S1/Ta.cosphae-ra dentata i Cal'llptrosphaera oblonga. Podobnie prądy

istniejące

na

półkuli połUdniowej charaktel'Yzują Coc~ co'łthophora !ragilis i UmbUłcosphaera mirabUłs. Na~

tomiast w tropikalnym prądzie gwin,ejskim CoccoUt-hophoridae są słabo reprezentowane, tworzą one j.ed-nak wraz z brudnicami głównie plankton prądów ciepłyCh ,na południe i północ od równika.

(2)

Mimo

że

kOkkolity

raczej typowymi organizma-. mi wód ciepłych, roznoszone prądami morskimi

ma-ją' światowe.· rozprzestrzenienie. Wyst~bwanie ic:h w morzu wiąże się że światłem słonecznym bardziej riieodzoWnym dla ich egzystencji niż ten1pel'atura.·

O~cność kokkolitów· w osadach morskich ma.

tak-że znaczenie paleoklimatyczrie. . W wodach chłod­

nych ilość gatunków jest nie-z:naczna W stosunku do ilości osobników. natomiast

w

wodach' ciepłych wy-stępują licznie różne gatunki mające niewielką

licz-h .. ,,Rsobników. .

~

\WJU

D

" .

··

. . . . 10 lI1frl?7ITr' "0. \IUUW ...

o

n

16 11

mn

~.

@,.

. . ~

.'.

,

c$.

0080

n'HI

ta 19 20 11 22. 25 Ryc. 1 .

1. CoccoUthu.; l. Rhabdo,phaera; 3. DłSco.phaera;. 4.. Hy-Btrlcho.phaera ramosa (E h r b g.); 6. Pontosphaera; diskolity • ks~ałtu talerzyków z dzlurkami na· dnie; 6.Syracosphaera.

. fJ.gura górna _. wIdok ogólny, u ·dołu pojedynczy kokko-lit - Wldok z góry i z boku; 7. Lohmanno.phaera; 8.

Crt-brosphaera, górna i dolna połowa kokkolit!!; 9. Acanthołca;

10. ca'yptro'łthus, figura górna po lewej strolllle. Wldo~ z bokU, po prawl!j przekrój, figura dolna - spÓd; 11. M~ chaeuarła;. 12. DłBcoUthuB, figura górna po lewej stronie .widok z boku, po prawej przekrQj, figura. dolna. strona górna; 13. CyctoUthu., u góry widok z boku, u dołu strona górna; 14, Trematłthus, u góry po lewej strona .boczna, po prawej przekrój, u 'dołu strona górna; 111 - 23. Scyphosphae-ra, lopadolity •.

:..~-.. ' Na podstawie braku lub wyst~powania w .bsadach kopalnYCh . pewnyCh rodzajów kokkolitów usi!)łwano ókreślać naWle.t temperaturę mór~ w których

pow-·stawały te osady. Tak na przykład A .. He~ig stwier ..

dził, że w wapieniach kokkolitowych wieku dańskiego

brakuje tych ·rabdolitów, które obecnie żyją w mo-rzach o temperaturze przynajmniej 18°,· gdy zacho-wlily się rod2:aje, którym wystarcża temperatura wód

wynosząca najmniej 8°. Na tej Podstawie można więc pr:l:ypuszozać, że temperatura w<$d morża danskiego

. wynosiła od 8 do 18°. . .

·122

Podobne wnioski klimatyczne wysnuwa Sujk:ewski (9) . na podstawie obecności rabdolitów \\' warstwie .

wapnistych mułków występujących między kredą pi-szącą a zielonyini piaskami dolnoollgoceńskimi z oko-licy Grodna. Warstwa ta wed~ug SujltowskIego od-powiada utworom wieku dańskiego.

Studia mikropaleontologIczne· nad kokkolitami są

jeszcze niezbyt zaawansowane, a podział kokkolitów opiera się właściwie na formach współczesnyCh. Na podstawie kształtu wyróżniono następujące rodzaje kokkolitów:

{

ł

e

,

~

l

<O>

@

1

2

3

.4

~"

,~

ł

II

(~)

@

'6

5

.~

10

.~

~

. 1.4

®

·11 ł.5 !

'f

-

.12

*

'lł

fi»

~

*

~'18

.

1'·

20

.~

...

~

.. *

22.

. .

25

2t

Ryc. 2

8

9.

'(iJ)'

.'\la.

15

u

*

21

. ·l~. Rómego rodzaju niepetforowane kokkolity lub

dis-kolity

np.

Ponto.phaera; 1-11. Perforowane kokkolity lub tremaJd.ty. Tremallty z krótkimi rurkami nazywane są pla-kolitami (11-6) np. Coccottthus, natomiast z długimi rurkami noszą nazw~ rabdol1tów, np. DłBco5l)haoara i .

Rh"JtldoBphae-ra; 10. CoccoUthus; 11. Braarudosphqera. (eocen); 12. Mł­

cranthoUthus . (eocen) :rĄoł.ony z pięctu' części pental1t; 13. NeococcoUthus (dan); 14. Pemma (eocen); 1S:-16.

Dtscoa-,ter (eocen). 17-20. HettodłBcoaster; II. ';'rOchastlh' (eocen); 22. Agatmatoastll7' (eocen); ,13-25. ABteroUthe. (dan) •.

1) Dyskolity - płytki eliptycZĄe ze zgrubionym

obr.lleŻenlem bez otworu, zwykle jest to typ pry-mitywny np. S'/I1'flcosphaera (ryc.

a.

fig; 1-4). '2} Lopadolity - formy mriiej ~ub b9Jdziej kuJ.i$t~

z Odstającymi dookoła obwodu utworami podob-nymi do SyracoBPha.era. (ryc. l,fig; 1s.:-23), 3} Tremality - pojedyncze kr4żki z otworem

wew-nątrz np. Coccolithaceae (ryc. 2, fig. 5-9). 4} Cyatolity - . (placollty) .podwójne krążki połą­

czone r1l1'ką. z otworem węwnątrz (ryC'. 2, fig. 5-6);

. 5} . Rabdolity -

w

kształcie dłu~ich rurek· ·(ryc. 2,

fig. 7-4). . . . .

6) Stefanolity - kształtu' korony . 7) Calyptrolity - kształtu czapeczki. .

(3)

::~ Wśiód -CoeooZłthophotUłaeKamptner. (2) i .. Schiller ,. Rha.bdolithti, Ka mp t n e r 1949' (~da ',-

trzecio-'(7) ,~6żn.1U: ilastępującerodZiny . (do . nich;·'należy " _:" .. rzęd), ' . ' ..

zaliczyć talde Diskoasteridy), w których :skład wcho- . CribroaphaereUa .. D e f l a n d r e 1952 (kreda),

-dzą -Wymienione 'niżej naj\yażniejsze' rodza~E!" (l"Y.c. 1 Pamabdolłtllus D e fi n d r e 11)52 (lias),

12): "

. Rodz. SlIracosp~deraceaę~,

CaZlIptrosphaera . L o h m a n n·· ~~~2, (tf~~ioJ;z~d

l'CC.) , ~ ' ''. .... ". - __ " ; .• __

P~tosphaera

to

i>hln-a)i"i:~,:

,

;902

-(j_~ .~'F.~.>.:.~-

_

-SC1/Phospha-er.a . L o h m a n',n .1"902 (mlOcen ' - rec.); . Syraco8Phaera"L o.h in a n

n:

l~ {trzecłQn:ęd:-:- tec.),

ThoTosphaera '0 ił t

e

n·f e

r

d -.1910;'-" · - ' . ' Acanthoica . L o h m

a

li

n' (1:912) (trzecłorzęd - rec.).·

Lcihmannosph-aeia . S c h i 11 e 'r.' 1913,

Młchaelsarsia (l r a if 1911~ .

Na;tidea Schiller 191'3, ' . . .

StephanoZithion D efl a n d r e 1939

aqra),

.

'

DiscoZithus . K a m'p t n e a."' 1948 (jura: :- trze~i9rzęd),

Calcidisctis K a IIi p t n e

r

1950 (t~ciorzęd .-:. rec.),

Calyptrolithus K a m p t n ę r . 19.~8 (trl!ieciorzę(l),

Zllgolithus K Ił m pt h e r .1949 (trzec19rzęd), ... ClIclolithus' K a m

p

t n'e r' '. 1948. (j.1,lra - trzeciorzęd),

Rodz. Halopappaceae Ophłaster Gra n 1911, Halopappus I. o hm a·n n 1912" Rodz. Deutschlandiaceae ' Calcłosolenia. G r a n 1911,' . De~~schltmdi4 L ~ h m a nn . '1912, Rodz. Thoracosphaeraceae ThoracosphaerCl K a m p t n e r 1927 (trz~ior~ęd· rec.), . . Rodz. CQccoUthaceae Coccolithus ,S c h w.a r

z

1894 (jura - re

c.),

Discpsphaera H a e c.k e .1. 1894 . (trzeciorzęd rec.),

Rhabdosphaera Haec.kel 1894 (kreda·- rec.), .

Umbilicosphaera . L o h m a n n' 1902,

Neococcolithus. S uj k o w s k 11930 (kreda), . TergestieUa K a m p t n e r 1948 (trzeciorzęd - l,."ec.), Trema.tithus __ ~

a

m.p tn er .1948. (jura - -:- .rec.),

Rodz. Braaruliosphaeridae

BraarudosphaerCl De f 1 a n·d re 1947 (kreQa - rec. MicranthotithuB D e H a ri d -r e ·1952 (trzeciorzęd);

- Pemma. . K l u m p p 1953 (eocen).

7'hCl!aSSOpappus' K a m p t n .e r 1941 (trz~ci.()Z'zęd

-. re·c.), .-'" .. ..

Ceratolit~ua . K li m p t n e r 1950 (tr.r.eclórzęd - rec.),

. Rodz. Discc:iasterłdea~'

DiBcoaster T a n S

in

H o k ~927 (kreda :- rec.), .

HeUodiscooster T a n S i n H o k 1927 {kreda ...;.. rec~),

HemidiBcoaster T a n S i n H o k ·1927· (kreda ~. tize- .

. ciomęd - rec.?), .

Agalmatoaster . K fu m p p .1953 (eocen), Trochaster K l u m'p p 1953 (eocen.).

LITERATtJ:RA

1. G·o.c h t l i - ' Hystrlchosphaerideen und andere

. Kle1nlebewesen aus Oligozanablagerung.en Nord

-. und . Mitteldeutschlands. ..Geologie" .. . Berlin 1952,

nr

4. .

2. K a m p hl. e r E. ...:.. "Ober das Sys~m und dle

Phylogenie der Kalkflagellaten. "Arch. Protistenk,"

64, 1928. . .

~. ~ a y s er E. ,... Lehrbuch der Geologie. I BaJld, "Allgeme1ne Geolog'ie", stuttgart 1923.

4. L o h m a n n H .. - Neue Untersuchungen fiber dle

Verteilung' des Planktons' im O.zean.' Sitz.-Ber.·

naturf. Freund~ 1916.

5. M a t t h e 8 H. W. - ]!:infUhrung in dle

Mlkro-pall1ontologie. Leipzig 1956.

6. N e u m a y r M. - Dzieje Zięmi. "Geologia

ogól-na" T. I, Warszawa 1906. . .

·7. S c h Ul e l' J. - Coccolithineae, - L~ Rabenhorsts

Kraptogamenflora von Deutschland, Osterreich und

der Schweiz. la, Leipzig 1930. .

8. S c hw a r z b a c h M. - Das KUma der Vorzeit ..

Stuttgart 1950. . . . .

9. Suj kow,skt Zb. ---Petrografia kredy Polski.

Kreda z głębokiego wiercenia'w Lublinie w

po-. róWnaniu . z kredą niektórych inn~h obszarów·

Polski. Sprawozdania PIG, T. VI,

z.

3, Warszawa

Cytaty

Powiązane dokumenty

Kowalska, poddając ów wątek szczegółowym rozważaniom, zwraca uwagę na konieczność uwzględnienia nie tylko ekspresji ironii retorycznej (dostrzegalnej na poziomie

Utożsamianie całego segmentu przewozów regionalnych z jednym tylko przewoźnikiem spo- wodowało, że na rynku przewoźników pasażerskich nie pojawili się nowi inwestorzy, regres kolei

Analizując obowiązującą po dziś dzień definicję normatywną pojęcia „prasa”, warto też zwrócić uwagę, że są w niej określone tylko wymagania formalne (zewnętrzne),

i jego miejsce w polskiej historiografii medycznej zwrócić należy także uwagę na poszukiwanie przez badaczy tego problemu głównych czynników determinujących ten proces (lub

The final determination of flow parameters is conducted through an iterative process in which the equivalence of propeller thrust and hull drag is the convergence condition...

7 Bomerski A., Analiza przystosowania budynku Dworca Morskiego w Gdyni do funkcji Muzeum Emigracji, Gdynia 2011; opracowanie wykonane na zamówienie UM Gdynia; Bomerski A.,

Lack of integrated tangible and intangible heritage mgmt Insufficient heritage presence in new environmental policy Lack of urgency Lack of integrated mgmt of cultural heritage

Choć je s t wysoce praw dopodobne, że gdyby przed tysiącem la t dzieje polityczne miały nieco inny przebieg, a na obszarze pow stają­ cej w 1918 roku