• Nie Znaleziono Wyników

"Verstehen wir das Glaubensbekenntnis noch? Der gemeinsame Glaube der Christen", Hans Schwarz, Freiburg-Basel-Wien 1986 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Verstehen wir das Glaubensbekenntnis noch? Der gemeinsame Glaube der Christen", Hans Schwarz, Freiburg-Basel-Wien 1986 : [recenzja]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Stanisław Mędala

"Verstehen wir das

Glaubensbekenntnis noch? Der

gemeinsame Glaube der Christen",

Hans Schwarz, Freiburg-Basel-Wien

1986 : [recenzja]

Collectanea Theologica 58/2, 186

(2)

1 8 6 R E C E N Z J E

H a n s S C H W A R Z , V e r s te h e n w ir das G la u b e n s b e k e n n tn is noch? D er g e m e in ­

s a m e G la u b e d e r C h r is te n (p o sło w ie n a p is a ł H e in r ic h F r i e s ) , F r e i- b u r g - B a s e l- W ie n 1986, V e rla g H e rd e r, s. 156 (H e r d e r b ü c h e r e i, t. 1256).

N in ie js z a p u b lik a c ja n a te m a t S k ła d u A p o sto lsk ie g o n a p is a n a p rz e z e w a n g e lik a u k a z u je się w s e rii, w k tó r e j (t. 1166) o p u b lik o w a n o w 1985 r. a n a liz ę p o d s ta w S k ła d u A p o sto lsk ie g o w e w a n g e lia c h o p ra c o w a n ą p rz e z a u ­ t o r a k a to lic k ie g o A. K e m m e r a O SB (por. o m ó w ie n ie w C o lle c ta n e a T h e ­ o lo g ic a 56, 1986, z. 1, 184— 186). K o m e n ta r z S k ła d u A p o sto lsk ie g o , k tó r y zo­ s t a ł s fo rm u ło w a n y w K o śc ie le rz y m s k im , d o k o n a n y p rz e z te o lo g a e w a n g e lic ­ k ie g o z u n iw e r s y te tu w R a ty z b o n ie m a w y r a ź n y a s p e k t e k u m e n ic z n y . P o d ­ k r e ś la to H . F r i e s , te o lo g k a to lic k i, w z a m ie sz c z o n y m n a k o ń c u k s ią ż k i p o s ło w iu (s. 151— 156). F r ie s o m a w ia zn a c z e n ie w y z n a n ia w ia r y o ra z zaz n a c z a , że e k u m e n ic z n e r o z w a ż a n ia n a te m a t S k ła d u A p o sto lsk ie g o n ie o z n a c z a ją r e ­ d u k c ji c h r z e ś c ija ń s tw a do m in im u m , lecz d a j ą o r ie n ta c ję n a jeg o is to tę .

Z p rz e d m o w y (s. 9—10) i w s tę p u (s. 11— 13) d o w ia d u je m y się, że H . S c h w a rz u ło ż y ł ro z w a ż a n ia n a te m a t S k ła d u A p o sto lsk ie g o w o p a rc iu 0 k a z a n ia g ło szo n e w c z e ś n ie j w e w s p ó ln o c ie e w a n g e lic k ie j o ra z o z w ią z a n e z ty m i k a z a n ia m i d y s k u s je i ro z m o w y . S ą o n e ś w ia d e c tw e m w ia r y c h rz e ś c i­ ja ń s k ie j z n a jd u ją c e j sw ó j w y ra z w a k tu a l n e j s y tu a c ji k o n k r e tn e j w sp ó ln o ty c h rz e ś c ija ń s k ie j. G łó w n ą tr o s k ą a u to r a je s t u k a z a n ie tr e ś c i p o d s ta w o w y c h p r a w d w ia r y c h rz e ś c ija ń s k ie j d z is ie jsz y m ję z y k ie m e g z y s te n c ja ln y m i w k o n ­ te k ś c ie a k tu a l n ie s ta w ia n y c h p y ta ń w z w ią z k u z w y z n a w a n ą w ia r ą c h r z e ­ ś c ija ń s k ą . W k r ó tk im w p r o w a d z e n iu a u to r w y ja ś n ia , że w y z n a n ia w ia r y f o r m u ­ ło w a n o w te d y , g d y w ia r a w ja k iś sp o só b b y ła z a g ro ż o n a . D la te g o w y z n a n ia w ia r y n ie p o d a ją w sz y stk ie g o , w co się w ie rz y i co n a le ż y u z n a w a ć , a le ty lk o to, co d la w ia r y je s t n a jis to tn ie js z e . P o d k r e ś la ta k ż e w s p ó ln o to w y c h a ­ r a k t e r w y z n a n ia w ia ry , ch o c ia ż je s t ono u jm o w a n e w fo rm ę w y z n a n ia in d y ­ w id u a ln e g o .

W y p o w ie d z i z a w a r te w S k ła d z ie A p o sto lsk im r o z k ła d a a u to r n a 15 a r t y ­ k u łó w , p o ś w ię c a ją c k a ż d e m u z n ic h o d rę b n e ro z w a ż a n ie . W y d z ie la o n c z te ry r o z w a ż a n ia n a te m a t B oga O jc a , s ie d e m ro z w a ż a ń n a te m a t J e z u s a C h r y s tu s a 1 c z te ry r o z w a ż a n ia n a te m a t D u c h a Ś w ię te g o . J a k o ty t u ł r o z w a ż a n ia s t a ­ n o w ią sło w a ze S k ła d u A p o sto lsk ie g o , n a to m ia s t p u n k t w id z e n ia o k re ś la p o d ­ ty t u ł. P o k a ż d y m ro z w a ż a n iu je s t p rz y to c z o n y te m a ty c z n y f r a g m e n t z P is m a Ś w ię te g o . A oto k o le jn e p o d ty tu ły : M ię d z y w ia r ą a n ie w ia r ą (s. 15—22), W y ­

z n a w a n ie je d y n e g o B o g a o so b o w e g o (s. 23— 32), O n ie m o c y i w s z e c h m o c y B oga (s. 33— 41), W ia ra w s tw o r z e n ie a w ie d z a p r z y r o d n ic z a (s. 42— 50), J e z u s C h r y ­ s tu s w z o r e m , p r z y k ła d e m , o b ra zem ? (s. 51— 59), O n a r o d z e n iu B o g a -C z ło w ie k a (s. 60— 68), S o lid a rn o ść z e ś w ia te m (s. 69—77), O u n iw e r s a ln y m z n a c z e n iu C h r y s tu s a (s. 78— 85), P r z e ła m a n ie o s ta tn ie g o ta b u (s. 86—94), N a t e m a t źr ó d ła m o c y (s. 95— 102), O d sę d zie g o ś w ia ta do n a d z ie i lu d z k o ś c i (s. 103— 111), O m o c y ż y c ia (s. 112— 121), P r z e z n a c z e n ie i d z ie d z ic tw o K o śc io ła (s. 122— 131), P r z e z w y c ię ż e n ie l ę k u (s. 132— 141), N a d z ie ja b e z u to p ii (s. 142— 150). Z te g o p o b ie ż n e g o p rz e g lą d u te m a ty k i z a w a r te j w o m a w ia n e j p u b lik a c ji m o ż n a się z o rie n to w a ć , że r o z w a ż a n ia S c h w a rz a d o ty k a ją is to tn y c h p ro b le m ó w w ia r y c h rz e ś c ija ń s k ie j w e w s p ó łc z e s n y m św ie c ie i u k a z u ją c h ry s to c e n try c z n y c h a r a k t e r w ia r y c h rz e ś c ija ń s k ie j. M im o w n ik a n ia w p r a w d y w sp ó ln e d la r ó ż ­ n y c h w y z n a ń c h r z e ś c ija ń s k ic h , ro z w a ż a n ia te o lo g a e w a n g e lic k ie g o n a te m a t S k ła d u A p o sto lsk ie g o s ta n o w ią p rz y k ła d n o w e j i n t e r p r e ta c ji i a k tu a liz a c ji s ta r o ż y tn y c h s f o rm u ło w a ń p r a w d w ia ry . M ogą o n e s ta n o w ić p o ż y te c z n ą le k ­ t u r ę ró w n ie ż d la k a to lik ó w . W a rto z w ró cić u w a g ę z w ła sz c z a n a in t e r p r e ta c ję o s ta tn ic h a r ty k u łó w S k ła d u A p o sto lsk ie g o , k tó r y c h tr e ś ć łą c z y a u to r b e z p o ­ ś r e d n io z d z ia ła n ie m D u c h a Ś w ięteg o .

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

W związku z tym autor stara się rzucić pew ne św iatło na zagadnienie, jak pogodzić w ia ­ rę — do pewnego stopnia — narzuconą jednostce przez

Ze w zglę­ du na istotne zm iany wprowadzone w tym przygotowaniu, a przede w szy­ stkim przesunięcie pierwszej spowiedzi po pierwszej Komunii, w omawianej książce

generalnego sekretarza, proboszcza parafii Najświętszej Trójcy w Bloemendaal w diecezji Haarlem w Holandii, abpa Bolesława Twardowskiego, biskupa lwow- skiego, który

Korzystnie by było, aby diecezjalni duszpasterze chorych mieli kontakt z Krajową Centralą Apostolstwa Chorych, aby byli inspiratorami tego stowarzy- szenia w swoich

Podstawową tezą autora jest stwierdzenie, że zbawienie jako rzeczy­ wistość znana jedynie z w iary, nie da się historycznie zweryfikować i d la­ tego też

Istotność oszacowań współczynników zależności w ogonach, poza przypad­ kiem (MWIG40, APBY10), oznacza, że siła zależności między zwrotami z indeksów

[r]