Pi o t r Do b o s z
Legal Aspects of Heritage
Protection in Poland
In Poland, which is a d e m ocratic, law -governed state that e n fo rce s a policy o f social justice, the issu e o f cultural h eritage is regulated at a constitutional level, as well as in th e A ct o f July 23, 2 0 0 3 on m o n u m e n t protection and c a re .1 T h is A ct, how ever, re fe re n c e s World Heritage Sites only very generally. Therefore, its legal m e c h a n ism s a d d re s s the legal statu s o f a World H eritage Site only in a small m e asu re, as s ep a ra te and s p ecific in stru m e nts o f protec tion, m a n a g e m e n t and d e v e lo p m e n t o f a re a s granted this unique status are lacking. This u nq u estio n ab le “ statutory d a m a g e " m a k es it critical to work out new institutional solu tion s.
Poland is also a m e m b e r o f t h e European Union and as su ch , is bound by e u legislation. Title xin (‘Culture’) o f t h e consolidated text o f the Treaty on the Functioning o f the E uropean Union ( ‘t f u e
’)2
not only a cce n tu ate s the “ a u t o n o m y ” o f diversified national cu l tu res, but also m a kes the Union re sp o n s ib le for s u p p o rtin g action con cern ing the c o m m o n European cultural heritage, at the s a m e tim e excluding the sp h e re o f culture fro m controlling, unifying and consolidatin g m e c h a n is m s , and s tre s s in g the voluntary ch a rac ter o f M e m b e r States' ventu res in this area.
P u rsu a n t to Art. 16 7 (ex Art. 151) o f t h e t f u e: “ T h e Union shall contribute to the flow erin g o f th e cu ltu res o f t h e M e m b e r States, while re sp ectin g their national and regional diversity and at the s a m e tim e bringing the c o m m o n cultural heritage to the fore (section i), and Action by the Union shall be a im ed at e n c o u r a g in g co-operation between M em b e r States and, if necessary, su pportin g
Pi o t r Do b o s z
Aspekty prawne systemu ochrony
dziedzictwa w Polsce
73
W Polsce, demokratycznym państwie prawa, urzeczywistniającym zasa
dy sprawiedliwości społecznej, problematyka ochrony dziedzictwa kul
turowego została unorm owana już na poziomie norm konstytucyjnych,
a także w Ustawie z 23 lipca 200 3 roku o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkam i1, która jednak w bardzo ogólnym zakresie odnosi się do pro
blematyki ochrony obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa
u n e s c o.
Można wręcz stwierdzić, że jej m echanizm y prawne w m ałym
stopniu uwzględniają uzyskanie statusu prawnego obiektu w pisan e
go na tę Listę, gdyż brakuje odrębnych i szczególnych m echanizm ów
ochrony, zarządzania i rozwoju obszarów posiadających tę wyjątkową
pozycję prawną. Ten niewątpliwy „delikt ustawowy” stawia konieczność
wypracowania w tym zakresie nowych rozwiązań instytucjonalnych.
Polska jest członkiem Unii Europejskiej i z tego powodu odnoszą
się do niej również norm y praw odaw stwa unijnego. W Tytule χ ιιι
(„Kultura”) wersji skonsolidowanej Traktatu o funkcjonow aniu Unii
Europejskiej
(t f u e) 2nie tylko zaakcentowano „autonom iczność” różno
rodnych kultur narodowych, ale także nałożono na Wspólnotę obowiązek
wspierania działań dotyczących wspólnego europejskiego dziedzictwa
kulturowego, wyłączając zarazem sferę kultury spod m echanizm ów
o charakterze władczym, unifikującym i ujednolicającym oraz akcen
tując dobrowolność działania w tej dziedzinie poszczególnych państw
członkowskich.
W myśl artykułu 167
t f u e(dawny art. 151
t w e):„Unia przyczynia się
do rozkwitu kultur Państw Członkowskich w poszanowaniu ich różno
rodności narodowej i regionalnej, równocześnie podkreślając znaczenie
and s u p p le m e n tin g their action in the follow in g areas: im p ro v e m en t o f the kn o w led ge and d issem in ation o f the culture and his tory o f the European peop le s; con se rvation and s a fe g u a rd in g o f cultural heritage o f European significance; non-com m ercial cultural e x c h a n ges; artistic and literary creation, included in the au d io vis ual s e c to r (section 2). To m e e t t h e s e o b je c tiv e s th e Union and the M e m b e r S tate s shall foster co -op e ra tion with third countries and the c o m p e te n t international o r g a n is a tio n s in th e s p h e re o f culture, in particular the Council o f Europe (section 3).”
Art. 167 section 4 o f t h e Treaty introduces a general principle o f consideration for cultural a s p e c ts , according to which “ the Union shall take cultural a s p e c t s into a c c o u n t in its action u n d e r o th er provisions o f this Treaty, in particular in o rd er to re sp e c t and p ro m o te the diversity o f its c u ltu re s .” T h e w a iv e r o f control in s tru m e n ts is implied by Art. 16 7 sectio n 5 o f t h e t f e u: “ In order to contribute to the a ch ieve m en t o f t h e ob jec tives referred to in this Article, the E uropean Parliam ent and the Council acting in acco rd a n ce with the ordinary legislative p roced u re and after c o n sulting the C o m m itte e o f t h e Region s, shall a d o p t incentive m e a sures, excluding any harm onization o f the laws and regulations o f the M e m b e r S ta te s .”
T h ese regulations s h o w that protection o f t h e European cultural heritage is an essential objective and responsibility o f the European Union, yet Poland d o e s not co m ply satisfactorily with e u standards c o n c e rn in g land plan n in g and d e v e l o p m e n t policy. T h is is p a r ticularly true a bou t local self-go vernm ent institutions, especially at the low est level, the boroughs.
T h e public c h a ra c te r o f t h e protection o f cultural heritage is reflected in the Polish Constitution o f April 2, 1997, a normative act s u p re m e in the order o f p re ce d en c e o f law s o u r c e s in Poland. T h e fact that issu es o f heritage protection are a d d re s s e d at the c o n stitutional level proves it is thought to be a vital a s p e c t o f the state’s legal interest. The Constitution o f Poland d o e s not use the notion o f “ cultural h eritage” , but instead its sy n o n y m s or te r m s sem antically narrower (“ h eritage o f cu ltu re”, “ pro d u c ts o f cu ltu re” , “ national h eritage” ). In Art. 5 o f t h e Constitution, the s ta n d a r d s o f re sp o n sibilities and aim s are linked to the con cep t o f 'n a t io n a l heritage': they make a general determ ination o f action to be taken by p u b lic authorities, including executive o n e s . A ccordin g to it, Poland “ s a fe g u a rd s the national h eritage and e n s u re s the protection o f
wspólnego dziedzictwa kulturowego (ust. i), a „Działanie Unii zm ierza
do zachęcania do współpracy m iędzy Państw am i Członkowskim i oraz,
jeśli to niezbędne, do w spierania i uzupełniania ich działań w następu
jących dziedzinach: pogłębiania wiedzy oraz upowszechniania kultury
i historii narodów europejskich; zachowania i ochrony dziedzictwa kul
turowego o znaczeniu europejskim; niehandlowej wym iany kulturalnej;
twórczości artystycznej i literackiej, w łącznie z sektorem audiow izu
alnym ” (ust. 2). O siągnięciu tych celów m a służyć działalność Unii
1 Państw Członkowskich sprzyjająca „współpracy z państwam i trzecimi
oraz z kompetentnymi organizacjam i m iędzynarodowym i w dziedzinie
kultury, zwłaszcza z Radą Europy (ust. 3)”.
A rtykuł 167 ustęp 4 omawianego Traktatu wprowadził też generalną
zasadę uwzględniania aspektów kulturalnych, zgodnie z którą: „Unia
uwzględnia aspekty kulturalne w swoim działaniu na podstawie innych
postanowień niniejszego Traktatu, zwłaszcza w celu poszanowania i po
pierania różnorodności jej kultur”. Odstąpienie od instrum entów wład
czych w yraźnie w ynika z brzm ienia artykułu 167 ustępu 5 TFU E: „Aby
przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w niniejszym artykule:
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą
ustawodawczą i po konsultacji z Komitetem Regionów, przyjm ują środ
ki zachęcające, z w yłączeniem jakiejkolwiek harm onizacji przepisów
ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich - Rada wydaje
zalecenia na wniosek Kom isji”.
Normy te świadczą o tym, że ochrona europejskiego dziedzictwa kul
turowego należy do istotnych celów i zadań Unii Europejskiej, chociaż
Polska niestety w niewystarczającym stopniu stosuje się do standardów
Unii w zakresie ładu przestrzennego i polityki przestrzennej. Uwaga ta
dotyczy zwłaszcza organów jednostek sam orządu terytorialnego zloka
lizowanych na poziomie najniższym , czyli na szczeblu gm in.
Publicznoprawny w ym iar ochrony dziedzictw a kulturowego zna
lazł odzwierciedlenie w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 roku, akcie norm atyw nym o najwyższej pozycji w hie
rarchicznym systemie źródeł prawa powszechnie obowiązującego w pań
stwie. Um iejscowienie problematyki ochrony dziedzictwa kulturowego
na poziomie konstytucyjnym świadczy o tym, że m a ona wysoką rangę
z punktu widzenia interesu prawnego całego państwa. Konstytucja
r pnie posługuje się pojęciem „dziedzictwa kulturowego", zam iast którego
zostały zastosowane w yrażenia o charakterze synonim icznym („dzie
dzictwo kulturalne”) lub zawierające się w n im term iny o w ęższym
zakresie przedm iotowym („dobra k u ltu ry”, „dziedzictwo narodowe”).
the natural en viron m en t in p u rsu an c e o f the policy o f su sta in e d d e v e lo p m e n t, and further, creates conditions for the pro m otion o f and equal a c c e s s to pro d u c ts o f culture, which is a s o u rce o f the Polish nation’s identity, continuity and d e velo p m e n t (Art. 6 s e c tion i).” A citizen’s equal a cce ss to cultural a ss e ts as warranted here co rr e s p o n d s to the general principle o f equality in the face o f law, which is g u aran teed in Art. 32 section 1 o f t h e C onstitution. Art. 6 section i o f t h e Polish Constitution indicates a general, c o n s titu tive function o f ‘culture’ and its ‘p r o d u c ts ’, which, b eing a ‘s o u r c e ’ (a material base), legitim ises ‘the Polish n a tio n ’s identity, c o n ti nuity and d e v e l o p m e n t ’. In this re sp e c t the positive (m an-m ade), ob jective order o f the Constitution m akes a reference to natural law. T h e n ation’s right to its own, vern acular culture and cultural identity is, in its e s s e n c e , prim ary in relation to the form al order o f the state.
Art. 6 section 2 o f t h e Polish Constitution u s e s the term “ na tional cultural heritage”, thus indicating that Poland “...shall provide a ssista n ce to Poles living abroad to maintain their ties with the na tional cultural h e rita g e ” . This is not th e only statu te a d d r e s s in g the subject. O thers include the law on m u s e u m s , civil ce m e terie s, w ar ce m e terie s and military cem eteries, and form er G e rm a n Nazi concentration c a m p s . However, it is the statute o f 2 0 0 3 with its executive ministerial ord inan ce3 that extensively regulates th e e s sential issu es o f t h e protection and preservation o f m o n u m e n t s m a n a g e d by entities representing various legal ca teg ories. A part from the Constitution, essential for the practice o f the protection o f cultural heritage are laws such as the Building C o d e o f July 7 , 1 9 9 4 4 and the Land Planning and D eve lo p m en t Law o f March 27, 2 0 0 3 5.
A ccordingto the definition given by Art. 3 section i o f t h e M o n u m en t Act, a m o n u m ent is a m o v e a ble or im m o vea b le p ro p e rt y, or any part thereof, o r e n s e m b le s o f m o veab le or im m o v eab le p ro p e rties w hich are m a n -m a de w ork s or relate_to h u man activity, w hich are w itn e s s e s to a p ast e p och or event, and w h o s e p reservation is in the interest o f s ociety ow nin g to their h istoric, artistic or scientific values.
A ccording to Art. 7 o f the M o n u m e n t Act, m o n u m e n t s are p ro tected by way of:
1) inscription on the list o f m o n u m e n ts, 2) the statu s o f historic m o n u m e n t,
W artykule
5Konstytucji
r p zpojęciem „dziedzictwo narodowe” została
pow iązana norm a zadaniowa i celowościowa, która w sposób ogólny
determ inuje charakter działań organów władzy publicznej, w tym w ła
dzy wykonawczej. Zgodnie z jego brzm ieniem Rzeczpospolita Polska
„strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska,
kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju”, a także stwarza w arunki
upowszechniania i równego dostępu do dóbr kultury, będącej źródłem
tożsam ości narodu polskiego, jego trw ania i rozwoju” (art. 6 ust. 1).
Zawarta tutaj zasada równego dostępu podmiotów (obywateli) do dóbr
kultury jest zgodna z ogólną zasadą równości wobec prawa, w yrażo
ną w artykule 32 ustępie 1 Konstytucji
r p.W świetle treści artykułu 6
ustępu
1Konstytucji
r pnależy wskazać na ogólną, konstytucyjną funk
cję „kultury” i związanych z nią „dóbr” („dóbr kultury”), która - będąc
„źródłem ” (prawnomaterialnym podłożem) - legitym izuje „tożsamość
narodu polskiego, jego trw ania i rozwoju”. Prawnopozytywny, przed
miotowy porządek konstytucyjny nawiązuje w tym zakresie do dorobku
prawa naturalnego, a prawo do własnej, rodzimej kultury i tożsam ości
kulturowej ma w swej istocie charakter pierwotny wobec formalnopraw
nego porządku państwowego.
A rtyku ł
6ustęp 2 Konstytucji
r pposługuje się pojęciem „narodo
wego dziedzictwa kulturalnego”, wskazując, że Polska „udziela pom o
cy Polakom zam ieszkałym za granicą w zachow aniu ich zw iązków
z narodowym dziedzictwem kulturalnym ”. Nie jest to jedyna regulacja
ustawowa z tego zakresu. Wypada w ym ienić także prawodawstwo do
tyczące na przykład m uzealnictwa, cm entarzy cywilnych, wojennych
i wojskowych, byłych hitlerowskich obozów koncentracyjnych. To jed
nak wymieniona ustawa z 200 3 roku, w raz z wykonawczymi do niej m i
nisterialnym i rozporządzeniami?, w zasadniczym i szerokim zakresie
norm uje problematykę ochrony i opieki nad zabytkam i znajdującym i
się w gestii zróżnicowanych kategorii podm iotów prawa. Obok niej
istotne znaczenie dla sposobu u rzeczyw istn ian ia ochrony dziedzic
twa kulturowego mają także inne regulacje ustawowe, w tym przede
w szystkim : Ustawa z dnia 7 lipca 19 9 4 roku o prawie budowlanym 4
i Ustawa z dnia 27 marca 200 3 roku o planowaniu i zagospodarowaniu
p rzestrzen n ym i
Za zabytek, zgodnie z definicją wskazaną w artykule 3 ustępie 1 Ustawy
o ochronie, uważać należy nieruchom ość lub rzecz ruchom ą, ich części
lub zespoły będące dziełem człowieka lub związane z jego działalno-
ścią i stanowiące świadectwo m inionej epoki bądź zdarzenia, których
3) creating a cultural park,
4) establishing protection requirem ents in local planning sc h e m e s , or in decision s on locations o f public utility investm ents, plan n ing d e c is io n s , p e rm its for road c o n s t r u c t io n s , d e c is io n s de term in in g locations o f railroads or p e rm its to build public airports.
A list o f m o n u m e n ts situ ated in a given V o iv o d e s h ip is m a in tained by the local M o n u m e n t C o n se rv a tio n O fficer (Art. 8 o f the M o n u m e n t Act).
In keeping with Art. 9 section ^ the M o n u m e n t Act, im m o v e able a s s e t s are inscribed on the m o n u m e n t list pu rsu an t to a d e c i sion o f the local M o n u m e n t C o n servatio n O fficer6 ex officio or on request from the o w n e r o f the im m o v ea b le a s s e t or the perpetual lea seh old er o f t h e land on which the im m o v ea b le a s s e t is situated. Also, the surroundings o f an a ss e t as well as its historic, geographic or traditional n am e may be inscribed under the s a m e proced ure (Art. 9 section 2 o f the M o n u m e n t Act). It is optional to inscribe su rrou ndin gs; they may be inscribed pu rsuant to the s a m e d e c i sion in which the im m o vea b le m o n u m e n t is inscribed under Art. 9 section 1 o f t h e M o n u m en t Act, or separately, ifth e m o n u m e n t has already been inscribed on a list o f m o n u m e n ts pu rsu an t to Art. 9 section i o f the M o n u m e n t Act. Therefore, m o n u m e n t s u rro u n d ings may be inscribed separately on the condition o f prior inscrip tion on the list o f m o n u m e n ts o f the im m o vea b le a s s e t for which an area is to be inscribed as its legally protected su rro u n d in g s. A buffer z on e may be treated as su rro u ndings. It m ay be listed as such regardless o f its actual historical value, b e c a u s e the p u rp o s e o f inscribing su rro u n d in gs is to e n s u re additional, physical protec tion for an im m o v ea b le a s s e t already inscribed or being inscribed together with its surroun dings.
In keeping with Art. 9 section 3 o f the M o n u m e n t Act, the in scription o f an urban or rural d e v e l o p m e n t o r an e n s e m b le o f historical buildings on the m o n u m e n t list d o e s not exclude the p o s sibility o f inscribing individually im m o vea b le a s s e t s that are c o m ponen ts o f such e n s e m b le s . This provision c o rresp o n d s with art. 6 sectio n i o f the M o n u m e n t Act, a cco rd in g to w hich protection and care are d u e to the following, no m atter w h a t their state o f preservation: 1) im m o vea b le m o n u m e n ts, in particular a) cultural landscapes, b) urban or rural de velop m e n t and building com plexes,
zachowanie leży w interesie społecznym ze względu n a posiadaną war
tość historyczną, artystyczn ą lub naukową.
W m yśl artykułu 7 Ustawy o ochronie form am i ochrony zabytków są:
1) wpis do rejestru zabytków,
2) uznanie za pom nik historii,
3) utworzenie parku kulturowego,
4) ustalenie ochrony w m iejscow ym planie zagospodarowania prze
strzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu
publicznego, decyzji o w arunkach zabudowy, decyzji o zezwoleniu
na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lokalizacji linii
kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie
lotniska użytk u publicznego.
Rejestr zabytków dla zabytków znajdujących się na terenie danego wo
jewództwa prowadzi wojewódzki konserwator zabytków (art. 8 Ustawy
o ochronie).
Zgodnie z artykułem 9 ustępem 1 Ustawy o ochronie do rejestru
zabytków w pisuje się zabytek nieruchomy na podstawie decyzji wydanej
przez wojewódzkiego konserwatora zabytków6 z urzędu bądź na wniosek
właściciela zabytku nieruchomego lub użytkownika wieczystego gruntu,
na którym znajduje się zabytek nieruchomy. Ponadto w tym sam ym
trybie do rejestru zabytków m oże również zostać w pisane otoczenie za
bytku już w pisanego do rejestru zabytków, a także nazwa geograficzna,
historyczna lub tradycyjna tego zabytku (art. 9 ust. 2 Ustawy o ochro
nie). Wpis otoczenia i nazw m a charakter fakultatywny i może zostać
dokonany w tej sam ej decyzji, w której w pisuje się zabytek nieruchomy
na podstawie artykułu 9 ustępu 1 Ustawy o ochronie lub osobno, gdy
zabytek nieruchom y został już wcześniej w pisany do rejestru zabytków
w oparciu o przywoływany artykuł 9 ustęp 1 Ustawy o ochronie. Odrębny
wpis otoczenia m oże zatem zostać dokonany wyłącznie po wcześniej
szym wpisie do rejestru zabytków zabytku nieruchomego, dla którego
określony obszar zostaje wpisany do rejestru zabytków jako jego prawem
chronione otoczenie. Tym otoczeniem m oże być na przykład otulina.
Może ona zostać wpisana do rejestru zabytków bez względu na jej war
tość historyczną, ponieważ czyni się to w celu zapewnienia ochrony
faktycznej zabytkowi nieruchomem u już wpisanem u lub wpisywanem u
wraz z otoczeniem.
Zgodnie z artykułem 9 ustępem 3 Ustawy o ochronie wpis do rejestru
historycznego układu urbanistycznego, ruralistycznego lub historycz
nego zespołu budowlanego nie w yłącza m ożliw ości wydania decyzji
с) work o f architecture and civil engineering, d) w ork s o f defensive engineering, e) technical op eration s, especially m in es, mills and other industrial operatio ns, f) c e m e terie s, g) parks, g a rd e n s and other fo rm s o f g reen ery d e s ig n s , h) sites c o m m e m o r a t in g histori cal events or activity o f renown p e o p le or institutions; 2) m oveable m o n u m e n ts, in particular: a) w orks o f visual, decorative or applied arts, b) collections o f o b jects gathered and sy ste m a tised according to the co lle c to rs ’ co n c ep ts; c) n u m ism a tics and historic m e m o r a bilia, especially military ob jec ts, stan d ard s, seals, b ad g e s, m edals and orders, d) technical artefacts, especially machinery, vehicles, and tools that are eviden ce o f material culture, or are characteristic for old and new fo rm s o f the econ o m y, or d o c u m e n t the level o f science and civilisational develo pm ent, e) library resources referred to in Art. 5 o f t h e Libraries A ct o f Ju n e 2 7 , 1 9 9 7 7; f) musical instru m e n ts; g) w o rk s o f folk arts and crafts and other e th n o gra p h ic ob jects; h) o b jec ts c o m m e m o r a t in g historical ev en ts or activity o f renowned people or institutions; and 3) archaeological m o nu m en ts, in particular: a) field remains o f pre-historic or historic s ettlem en ts; b) cem eteries; c) kurgans; and d) relics o f ec o n o m ic , religious or artistic activity. G e og ra p h ic al n a m e s , and historical or traditional n a m es o f a construction, town square, or street in a settlem en t may be protected as well (Art. 6 section 2 o f t h e M o n u m e n t Act).
It n ee d s to be e m p h a s is e d that variou s situations concerning a m o n u m e n t are po ssib le in which: a) only a decision on inscribing it on the list o f im m o v ea b le m o n u m e n ts is issu ed; b) a decision on inscribing it on the list o f im m o v ea b le m o n u m e n ts is issued followed by a decision on inscribing the surrou ndin gs o f t h e m o n u m ent con cern ed, c) only a decision on inscribing it on the list o f im m oveable m o n u m e n ts is issued, or a decision on inscribing it on the list o f im m o veable m o n u m e n ts is issued followed by a decision on inscribing the su rrou n d in gs o f t h e m o n u m e n t con cern ed, and next (or first) a decision on inscribing an urban plan is issu ed on the list o f m o n u m e n ts.
W hichever decision is issu ed, it will not prevent the issu e o f the others. A decision may refer to a single m o n u m e n t catego ry (im m oveable m o n u m e n t, historic urban d evelopm en t, historic sur rounding), or to the su rrou n d in gs o f a listed a s s e t which in t h e m selves have no historic value but will be inscribed as subsid iary to a listed im m ovea ble a sse t. T h e p u rp o s e o f inscribing th e su rro u n d ings o f an im m o v ea b le a s s e t which in th e m s e lv e s are not historic
0 wpisie do rejestru wchodzących w skład tych układów lub zespołu
zabytków nieruchomych. Przepis ten koresponduje z artykułem 6 ustę
pem i Ustawy o ochronie, zgodnie z którym ochronie i opiece podlegają
bez względu na stan zachowania: i) zabytki nieruchome, będące w szcze
gólności: a) krajobrazam i kulturowym i, b) układam i urbanistycznymi,
ruralistycznym i i zespołami budowlanymi, c) dziełam i architektury i bu
downictwa, d) dziełam i budownictwa obronnego, e) obiektami techniki,
a zwłaszcza kopalniam i, hutami, elektrowniam i i innym i zakładam i
przem ysłowymi, f) cmentarzami, g) parkami, ogrodami i innym i form a
m i zaprojektowanej zieleni, h) m iejscam i upamiętniającym i wydarzenia
historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji; 2) za
bytki ruchom e, będące w szczególności: a) dziełam i sztuk plastycznych,
rzem iosła artystycznego i sztuki użytkowej, b) kolekcjami stanowiącymi
zbiory przedm iotów zgromadzonych i uporządkowanych w edług kon
cepcji osób, które tworzyły te kolekcje, c) num izm atam i oraz pam iątka
m i historycznymi, a zwłaszcza m ilitariam i, sztandaram i, pieczęciami,
odznakam i, m edalam i i orderami, d) wytworam i techniki, a zwłaszcza
urządzeniam i, środkam i transportu oraz m aszynam i i narzędziam i
świadczącym i o kulturze materialnej, charakterystycznymi dla dawnych
1 nowych form gospodarki, dokum entującym i poziom nauki i rozwoju
cywilizacyjnego, e) m ateriałam i bibliotecznymi, o których mowa w ar
tykule 5 ustaw y z dnia 27 czerwca 19 9 7 roku o bibliotekach?, f) instru
m entam i m uzycznym i, g) wytworam i sztuki ludowej i rękodzieła oraz
inn ym i obiektam i etnograficznym i, h) przedm iotam i upam iętniają
cym i w ydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości
lub instytucji; 3) zabytki archeologiczne, będące w szczególności: a) po
zostałościam i terenowymi pradziejowego i historycznego osadnictwa,
b) cm entarzyskam i, c) kurhanam i, d) reliktam i działalności gospodar
czej, religijnej i artystycznej. Ponadto ochronie mogą podlegać nazwy
geograficzne, historyczne lub tradycyjne nazwy obiektu budowlanego,
placu, ulicy lub jednostki osadniczej (art. 6 ust. 2 Ustawy o ochronie).
Podkreślenia wym aga to, że m ożliwe są zróżnicowane sytuacje, w ra
m ach których: zostaje wydana: a) wyłącznie decyzja o wpisie do rejestru
zabytków nieruchomych, b) decyzja o wpisie do rejestru zabytków nie
ruchomych, a następnie także decyzja o wpisie otoczenia ww. zabytku
nieruchom ego, c) wyłącznie decyzja o wpisie do rejestru zabytków nie
ruchomych, bądź zostaje wydana decyzja o wpisie do rejestru zabytków
nieruchomych, a potem także decyzja o wpisie otoczenia ww. zabytku
nieruchomego, a następnie (albo poprzednio) zostaje wydana decyzja
o wpisie do rejestru zabytków układu urbanistycznego.
is to expand and intensify preservation o f a listed historic property. The categories o f inscriptions are never mutually exclusive. However, they differ with respect to their purpose. This is why any alterations o f their s u bs t a n c e require individual treat ment and consideration o f all the co nve rge nt and di vergent c i rc u ms ta nc e s de t ermi ned by the purpos e o f a given inscription. For exampl e, it may happen that const ruct ing a new building in a listed historic urban d e v e l o pm e n t will be allowable if it fits in with the traditional urban plan, but on the other hand, it will si mul taneous l y be u nacceptabl e b e c a u s e it would infringe on the values o f an a ss et inscribed under a sepa ra te decision on the list o f i m m o ve a bl e m o n u m e n t s . Simply, this new construct ion woul d be located too cl os e to an individually listed m o n u m e n t , thus d e gr a di ng the value which s erv ed as the basis for originally including the m o n u m e n t in the list. In this respect, objectified di scretionary deci s i ons need to be ma de , i.e. de ci s i o ns that are not arbitrary (lawless).
The limitations on the f r ee do m and rights o f entities hol ding titles to pr ope r t i es located within listed a r ea s require c a u t i ou s , individual consideration and a well-argued position. If an urban d e v e l o p m e n t is inscribed on a list o f m o n u m e n t s , a legal o bl i g a tion e n s u e s to f oll ow specif ic building and c o ns e r va t i on p r o c e dures for any planned building construction and horizontal e x t e n sion projects in the area. A decision given by the local M o n u m e n t Conservation Officer on the construction or horizontal extension o f a building e x haus ts the Off icer’s control authority, which d o e s not cover procedures concerni ng e.g. r o o f inclination, supers tructur es , adding lifts or other alterations that do not affect the urban plan.
On principle, individual a ss e t s and urban d e v el o p m e n t s may always be inscribed under discretionary administrative procedures but their legal ramifications (permitted activity) may differ. This is also the c a s e with listed, but not historic s ur roundi ngs o f a listed asset. When it c o m e s to preserving an i mmo vea bl e a ss e t itself and de vel opi ng its s urroundi ngs in a way desirable from the p e r s p ec tive o f t h e cons ervati on practice, the aim o f inscription is usually efficient planning, control and l aw-enf orcement. This m e c ha ni s m frequently prevents appropriation o f properties adjacent to an at tractive i m m o ve a bl e listed site by m e a n s o f intense d e v e l o pm e n t o f its s urroundings.
A de ci s i o n on inscription on the list o f i m m o v e a b l e m o n u m e n t s has the legal ef f ec t o f di sc l os i ng this s tatus in the Land
Wydanie jednej z powyższych kategorii decyzji nie wyklucza wydania
innej z nich. Decyzje te dotyczą albo jednej z kategorii zabytku (zabytek
nieruchomy, zabytkowy układ urbanistyczny, zabytkowe otoczenie), albo
także otoczenia zabytku nieruchomego rejestrowego, które samo w sobie
nie m a charakteru zabytkowego, lecz zostaje w pisane do rejestru zabyt
ków subsydiarnie wobec nieruchom ego zabytku rejestrowego. Celem
w p isu do rejestru zabytków otoczenia zabytku nieruchom ego, które
samo w sobie nie ma charakteru zabytkowego, jest poszerzenie i zin
tensyfikowanie ochrony nieruchom ości zabytkowej wpisanej do tego
rejestru. Wszystkie kategorie wpisów do rejestru zabytków nie wyłączają
się wzajem nie, różnią się jednak celami, jakie realizują. Z tego powodu
jakiekolwiek zm iany w ich substancji wym agają każdorazowo indywi
dualizacji i rozpatrzenia zbieżnych i rozbieżnych okoliczności determi
nowanych celam i danego w pisu do rejestru zabytków. I tak na przykład
wzniesienie nowego budynku na obszarze historycznego układu urbani
stycznego objętego wpisem do rejestru zabytków będzie dopuszczalne,
gdyż w pisuje się w tradycyjny układ urbanistyczny, ale zarazem będzie
niedopuszczalne, gdyż jego budowa naruszyłaby wartości zabytku w pi
sanego odrębną decyzją do rejestru zabytków nieruchomych, ponieważ
spowodowałby powstanie obiektu usytuowanego zbyt blisko tego indy
w idualnie w pisanego obiektu rejestrowego, degradując jego wartości,
dzięki którym został ujęty w rejestrze zabytków. W tym zakresie muszą
być wydawane zobiektywizowane decyzje uznaniowe, czyli takie, które
nie noszą w sobie znam ion dowolności, a zatem bezprawności.
Ograniczenia w zakresie wolności i praw podmiotów dysponujących
tytułem praw nym do nieruchom ości położonych na obszarze objętym
w pisem rejestrow ym w ym agają rozważnego, zindywidualizowanego
i uzasadnionego stanowiska. Wpis układu urbanistycznego do rejestru
zabytków w yw ołuje skutek prawny w postaci obowiązku prowadzenia
postępowań budowlano-konserwatorskich w odniesieniu do planowa
nych budów i rozbudów w przestrzeni poziomej budynków na powyż
szym obszarze. Z chwilą w ydania stosownego stanowiska wojewódz
kiego konserwatora zabytków w sprawie budowy nowego obiektu lub
horyzontalnej jego rozbudowy uprawnienia władcze wojewódzkiego kon
serwatora zabytków konsumują się i nie obejmują procedur dotyczących
na przykład zm iany kąta nachylenia dachu, nadbudowy kondygnacji,
wprowadzenia w obręb kubaturowy budynku windy ani innych, które
nie dotyczą układu urbanistycznego.
W pisy rejestrowe obiektów zindywidualizowanych oraz przestrzen
ne w pisy u k ład u urbanistycznego m ogą zostać w ram ach uznania
and M o r tg a g e Titles Register o f a given p ro p e rty upon re q u e st o f the local M o n u m e n t C o n servation Officer (Art. 9 section 4 o f the M o nu m en t Act). Additionally, on request o f t h e local M onum ent C o n se rv a tio n Officer, a d e c is io n on in scription o f an im m o v e able m o n u m e n t on the list p ro vid es g ro u n d s for recording it in the c a d a stre o f real property (Art. 9 section 5 o f the M o n u m e n t Act). On request o f t h e local M o n u m e n t C on servatio n Officer, in form a tio n on inscription o f an im m o v e a b le a s s e t on th e list o f m o n u m e n t s is a n n o u n c e d in a local official g a z e tte (Art. 9 s e c tion 6 o f t h e M o n u m e n t Act). Registrations u n der s e c tio n s 4 and 5 o f t h e M o n u m e n t Act are ex e m p t from fees (Art. 9 section 7 o f the M o n u m e n t Act).
If a decision is given to inscribe an individualised a s s e t with its su rrou ndin gs, or an urban d e v e lo p m e n t on the list o f m o n u m e n ts, a legal responsibility arises for protecting th e s e areas in local plan ning s c h e m e s and in constitutive planning de cisio n s, or in d e c i sions on locations o f public utility investm ents, planning decision s, perm its for road con stru ctions, decisio ns determ in ing locations o f railroads or perm its to build public airports (these d e cis io n s are m a d e when no planning s c h e m e is in place).
A nother institutionalised tool for m o n u m e n t protection is the sta- tus o f Historic M o n u m e n t. A ccordin g to Art. 15 o f t h e M o n u m e n t Act, the P resident o f Poland may, on re qu e st o f the Minister o f Culture and National Heritage, recognise a listed im m oveable asse t or a cultural park o f a unique cultural value as a Historic M onum ent, and designate its borders. It is the M inister’s obligation to first c o n sult the Council for M o n u m e n t Preservation, the a p p o in tm e n t o f which is a statutory obligation and which is and consu lting and a d visory body. The C o uncil’s opinion is not biding for the Minster.
The decision granting the statu s o f Historic M o n u m e n t is re versible. The grant follows a prescribed p roced ure but there are no criteria set forth in the law for reversing the grant o f the statu s o f historic m o n u m e n t.
S o m e properties that are recognised as Historic M o n u m e n ts may be presented by the Minister o f Culture and National H eritage to the World H e rita ge C o m m it t e e for inscription on th e World Heritage List in order to ensure protection for the m o n u m e n t under the Convention C o n cern in g the Protection o f Natural and Cultural Heritage, which w a s adopted in Paris on N o v e m b e r 1 6 , 1 9 7 г .8 This
adm inistracyjnego wydane - co do reguły - zawsze, niem niej skutki
prawne w postaci dopuszczalnych działań na tych obszarach mogą być
zróżnicowane. To samo dotyczy rejestrowego niezabytkowego otocze
nia zabytku nieruchomego ujętego w rejestrze. Jego cel m a najczęściej
w ym iar przestrzenno-reglamentacyjno-policyjny, gdy chodzi o ochronę
samego zabytku nieruchomego połączoną z pożądanym konserwatorsko
sposobem zagospodarowania przestrzennego otaczającego go nieza
bytkowego rejestrowego otoczenia. M echanizm ten zapobiega często
zjawisku tak zwanego uwłaszczenia się na nieruchom ościach sąsiadują
cych z atrakcyjnym zabytkiem nieruchomym poprzez zintensyfikowaną
form ę zabudowy jego otoczenia.
Skutkiem prawnym wydania decyzji o wpisie do rejestru zabytków
nieruchomych jest ujawnienie tego stanu prawnego w księdze wieczystej
danej nieruchomości na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków,
na podstawie decyzji o wpisie do rejestru tego zabytku (art. 9 ust. 4 Ustawy
0 ochronie). Ponadto decyzja o wpisie zabytku nieruchom ego do reje
stru na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków stanowi podsta
wę wpisu w katastrze nieruchomości (art. 9 ust. 5 Ustawy o ochronie).
Na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków informację o wpisie
zabytku nieruchomego do rejestru ogłasza się w wojewódzkim dzienniku
urzędowym (art. 9 ust. 6 Ustawy o ochronie), a wpisy, o których mowa
w ustępach 4 i 5, są wolne od opłat (art. 9 ust. 7 Ustawy o ochronie).
Jeżeli wydana zostaje decyzja o w pisie do rejestru zabytków n ieru
chomych obiektu zindywidualizowanego wraz z otoczeniem lub układu
urbanistycznego, to skutki prawne przejawiają się także w konieczno
ści ochrony tych obszarów w m iejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego i konstytutywnych decyzjach o w arunkach zabudowy
1 zagospodarowania przestrzennego, decyzjach o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego, decyzjach o zezwoleniu na realizację inwe
stycji drogowej, decyzjach o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decy
zjach o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku
publicznego - czyli tych, które wydawane są w razie braku miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego.
D rugim z ustawowych instytucjonalnych narzędzi - form ochrony za
bytków, jest uznanie za pom nik historii. Zgodnie z artykułem 15 Ustawy
o ochronie Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na w niosek m inistra
właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w dro
dze rozporządzenia może uznać za pom nik historii zabytek nieruchomy
wpisany do rejestru lub park kulturowy o szczególnej wartości dla kultury,
is a rare c a s e o f prim acy o f a central adm inistrative g o v e rn m e n t a g e n c y o ver the Polish P resid en t and, at the s a m e tim e, an ex a m ple o f reversed roles o f tw o public bodies actin g in the s a m e social sp h e re and with re sp ect to the s a m e issue. Whilst the Polish President grants the statu s o f Historic M o n u m e n t only follow ing the M inister’s request, which is not binding on him, on ce the a s s e t has been recognised as a Historic M o n u m en t, filing a re qu e st for inscription on the World H eritage List b e c o m e s a prerogative o f the Minister, and not the head o f state. The a b s e n c e o f a relation ship b etw een recognition as a Historic M o n u m e n t and an o b li gation to fo rm u late local planning s c h e m e s within a prescrib ed statutory deadline is a seriou s deficiency. This shortfall b e c o m e s even clearer for World H eritage Sites.
The third form o f m o n u m e n t preservation is creating c ultural p a rk s . A ccording to Art. i6 o f t h e M o n u m e n t Act, a b oroug h council may, upon consultation with the V oivo d eship M o n u m e n t C on servatio n Officer, ad o p t a resolution creating a cultural park in order to p ro tect the cultural lan d s ca p e and to p reserve the o u ts ta n d in g valu e s o f areas with im m o v e a b le m o n u m e n t s that fo rm distinctive f e a tures o f local architectural and s e ttlem en t tradition. A park may occupy a w hole area or a section o f an area recognised as a Historic M o n u m e n t or an area that is a Historic M o n u m e n t and a World H e rita ge Site at the s a m e tim e. S u c h resolution s h o u ld de fin e the nam e, borders, m e th o d s o f preservation o f a cultural park, as well as the prohibitions and limitations referred to in Art. 17 section 1 o f t h a t Act. A ch ie f borough officer or m ayor will, in co-ordination with the V o ivo d esh ip M o n u m e n t C o n se rv a tio n Officer, prepare a preservation plan for the cultural park, which requires a cce pta n ce by the borough council. To en su re preservation o f a cultural park, a borough council may create an office to m a n a g e the park. A cu l tural park that exceed s the borders o f a borough may be se t up and m a n a g e d according to con vergen t resolutions o f the councils o f the boroughs where the park is to be created. There is an obligation to a d o p t local planning s c h e m e s for the areas on which a cultural park is created.
Art 17 section i o f the M o n u m e n t Act additionally provides that prohibitions and restrictions m ay be im p le m e n te d on th e area o f a cultural park or any part thereof, with r e s p e c t to: c o n s tru c tion w orks; industrial, agricultural and trading activity; s erv ice s;
określając jego granice. M inister jest zobowiązany do uprzedniego uzy
skania opinii Rady Ochrony Zabytków będącej jego ustrojowo-prawnie
obligatoryjnie kreowanym organem o kompetencjach opiniodawczo-do
radczych. Opinia ta nie ma charakteru wiążącego dla ministra.
M ożliwe jest cofnięcie uznania zabytku nieruchomego za pom nik hi
storii. Następuje ono w trybie przewidzianym dla jego uznania, brakuje
jednak ustawowych kryteriów cofnięcia uznania za pom nik historii.
Niektóre z obiektów uznanych za pom nik historii mogą zostać przed
stawione przez m inistra właściwego do spraw kultury i ochrony dzie
dzictwa narodowego Komitetowi Światowego Dziedzictwa celem wpisu
na Listę Światowego Dziedzictwa, aby pom nik ów został objęty ochroną
na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa
kulturowego i przyrodniczego, przyjętej w Paryżu dnia 16 listopada 1972
roku8. To swoisty prym at naczelnego organu adm inistracji rządowej
nad Prezydentem
r p ,a jednocześnie przykład odwróconych ról dwóch
organów publicznych działających w tej samej dziedzinie stosunków
społecznych i w zw iązku z tą sam ą rzeczą. Wprawdzie Prezydent
r puznaje za pom nik historii dopiero po otrzym aniu wniosku m inisterial
nego, który nie jest dla niego wiążący, ale z chwilą uznania za pom nik
historii m ożliw ość złożenia w niosku o m iejsce na Liście Światowego
D ziedzictw a staje się prerogatyw ą m in istra, a nie głow y państwa.
O lbrzym ią wadą jest niepowiązanie uznania za pom nik historii z obli-
gatoryjnością sporządzenia w określonym ustawowo term inie m iejsco
wego planu (lub planów) zagospodarowania przestrzennego. Wada ta
jest jeszcze bardziej wyrazista w w ypadku obszarów wpisanych na Listę
Światowego Dziedzictwa.
Trzecią form ą ochrony zabytków jest utworzenie parku kulturowego.
Zgodnie z artykułem 16 Ustawy o ochronie rada gminy, po zasięgnięciu
opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków, na podstawie uchwały
m oże utworzyć park kulturowy w celu ochrony krajobrazu kulturowego
oraz zachowania wyróżniających się krajobrazowo terenów z zabytkami
nieruchom ym i charakterystycznym i dla miejscowej tradycji budowla
nej i osadniczej. Park ten może zostać utworzony na całości lub części
obszaru uznanego za pom nik historii lub terenu uznanego za pomnik
historii i wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa. Uchwała określa
nazwę parku kulturowego, jego granice, sposób ochrony, a także zakazy
i ograniczenia, o których mowa w artykule 17 ustępie 1 tej ustawy. Wójt
(burmistrz, prezydent miasta), w porozumieniu z wojewódzkim konser
watorem zabytków, sporządza plan ochrony parku kulturowego, który
ch a n g e s to the use o f i m m o v e a bl e m o n u m e n t s ; placing plaques, boards, writings, a d v e r t i s eme nt s and other s i gn ag e unrelated to the preservation o f t h e cultural park, except for road s igns and t hos e used to enf orce public safety and order, s av e as provided in Art. 12 i; storing and wa r e h o u s i n g waste. If the us e o f a property is limited as a result o f i mp os i ng the prohibitions or restrictions above, the provisions o f Arts. 1 3 1 - 1 3 4 o f the Act o f April 27, 2 0 0 1 on envi ronmental protection9 apply as appropriate.
The forth f orm o f preservation are p rotective prov i s i ons o f local planning s c h e m e s or in de ci s i o ns on locations o f public utility in v e s t ment s, planning decisions, p e r mits for road c o n s t ructions, d e cisions determining locations o f railroads or permits to build public airp o r t s . In line with Art. 1 8 o f the M o n u m e n t Act, m o n u m e n t protection and cus t ody o f m o n u m e n t s should be a d d r e s s ed wh en preparing or updating country planning concepti ons , voi vodes hi p d e v e l o p m e n t strategies, vo i vo d es hi p planning s c h e m e s , planning s c h e m e s for internal sea waters, territorial s ea s and exclusive e c o nomi c zone s , a nal yses and studies in p oviat planning, b orough d e v e lo p m e n t strategies, borough planning and d e v el o p m e n t studies, local planning s c h e m e s as well as deci s i ons on locations o f public utility invest ments , planning decis ions , permits for road c on st r u c tions, deci s i ons det ermining locations o f railroads and permits to build public airports. In particular, t hes e concepts, strategies, analy ses, s c h e m e s and studies shoul d take into acco u nt the national p r o g r a m m e o f m o n u m e n t protection and care o f m o n u m e n t s ; define solutions required to prevent threats for m o n u m e n t s , e n sure m o n u m e n t safety during invest ment and restoration projects; and define the target u s es and rules o f t h e d e v e l o p m e n t o f areas, including care o f m o n u m e n t s .
Art. 1 46 o f t he Mon u me n t Act makes it obligatory for the Minister o f Culture and National Heritage to prepare a national p r o g r a m me for mo nu me nt preservation and care within 12 mont hs from the date the Act c a m e into force. The national p r o g r a m m e s houl d be pr e sent ed by the Minister to the Council o f Ministers for a doption. Unfortunately, the central g o v e rn m e n t agenc i es in Poland remain dilatorily idle in this respect.10 Art. 19 o f t he M o n ume n t Act requires that a b o r o u g h ’s study o f planning conditions and directions for land d e v e l o p m e n t as well as the local planning s c h e m e s houl d provide for the preservation o f i) i mmo ve a bl e listed sites with their
wym aga zatwierdzenia przez radę gminy. W celu realizacji zadań związa
nych z ochroną parku kulturowego rada gm iny może utworzyć jednostkę
organizacyjną do zarządzania parkiem. Park kulturowy przekraczający
granice gm iny może zostać utworzony i zarządzany na podstawie zgod
nych uchwał rad gm in (związku gmin), na terenie których ten park ma
być utworzony. Dla obszarów, gdzie utworzono park kulturowy, sporządza
się obowiązkowo miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
W spom niany już powyżej artykuł 17 ustęp 1 Ustawy o ochronie stano
wi, że na terenie parku kulturowego lub jego części mogą zostać ustano
wione zakazy i ograniczenia dotyczące: prowadzenia robót budowlanych
oraz działalności przem ysłowej, rolniczej, hodowlanej, handlowej lub
usługow ej; zm iany sposobu korzystania z zabytków nieruchom ych;
um ieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklam owych i innych znaków
n iezw iązan ych z ochroną parku kulturow ego, z w yjątkiem znaków
drogowych i znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa
publicznego, z zastrzeżeniem artykułu 12 ustępu 1; składowania lub
m agazynow ania odpadów. W razie ograniczenia sposobu korzystania
z nieruchom ości na skutek ustanowienia powyższych zakazów i ograni
czeń stosuje się odpowiednio przepisy artykułów 131-134 Ustawy z dnia
27 kw ietnia 2 0 0 1 roku prawo ochrony środowiska
9.
C zw artą form ą ochrony są ustalenia ochrony w m iejscow ym planie
zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji
inw estycji celu publicznego, decyzji o w arunkach zabudowy, decyzji
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lo
kalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
w zakresie lotniska u żytku publicznego. Zgodnie z artykułem 18 Ustawy
o ochronie ochronę zabytków i opiekę nad zabytkami uwzględnia się
przy sporządzaniu i aktualizacji koncepcji przestrzennego zagospoda
rowania kraju, strategii rozwoju województw, planów zagospodarowania
przestrzennego województw, planu zagospodarowania przestrzennego
m orskich wód wewnętrznych, m orza terytorialnego i wyłącznej strefy
ekonomicznej, analiz i studiów z zakresu zagospodarowania przestrzen
nego powiatu, strategii rozwoju gm in, studiów uwarunkowań i kierun
ków zagospodarowania przestrzennego gm in oraz miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego, decyzji o w arunkach zabudowy, decyzji
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lo
kalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
w zakresie lotniska użytku publicznego.
surroundings; 2) other im m oveable a ss e ts included in the borough inventory o f m o n u m e n ts; 3) cultural parks. If a b o ro ug h has a p ro gra m m e for m o n u m e n t preservation in place, the provisions o fth a t pro g ram m e will be incorporated into a study o f planning conditions and directions for land d evelopm en t. Both the study and ultimately the planning s c h e m e determ in e - d e p e n d in g on the n e e d s - p ro tective z o n e s for area s w h ere restrictions, prohibitions and ord ers reflecting the guidelines o f t h e p ro g ra m m e apply with a vie w to protecting the m o n u m e n ts located thereon. Decisions on locations o f public utility in vestm en ts, planning decision s, p e rm its for road c o n s tru c tio n s , d e cis io n s d e term in in g locations o f railroads and perm its to build public airports should provide for the p re s e rv a tion o f in particular: l) im m o vab le a s s e t s listed in the register o f m o n u m e n ts and their su rrou n din gs, 2) other im m o v a b le historic a s s e ts listed in the borough inventory o f m o n u m e n ts . Pursuant to Art. 2 0 o f the M o n u m e n t Act, drafts o f and m od ification s to Voivod eship and local planning s c h e m e s need to be co-ordinated with the Voivodeship M o n u m en t Conservation Officer with resp ect to land d e v e lo p m e n t planning and zoning.
In su m m ary, it may s e e m that the law on m o n u m e n t preservation in Poland is regressing, and th erefore p ro p o sa ls to o v e r c o m e this regress should be d isc u ss e d . This con clu sion m ight be far-fetched, but there is no dou b t that the law on the preservation , care and m a n a g e m e n t o f cultural h eritage requires c h a n g e , in clu d in g in re sp e c t to historic m o n u m e n t s and to the s e p a ra te c a te g o ry o f historic m o n u m e n ts listed as World H eritage Sites. T h e existing solutions, it a p p ea rs , are insufficient.
T r a n s la te d f r o m t h e Po lish by Mo n i k a My s z k i e w i c z
En dnotes
1. D zienn ik U sta w in 2 0 0 3 , Vol. 1 6 2 en t r y 15 6 8 , a s a m e n d e d , h e r e in a ft e r ‘ M o n u m e n t Act'. S e e : h t t p : / / w w w . k o n g r e s k u l t u r y . p l / t i t l e , p i d , 4 9 2 . h t m l - p i 6 # p i 6 .
2. Official J o u r n a l С 83 o f M a r 3 0 , 2 0 1 0 .
3. R e g u la ti o n o f t h e M i n i s t e r o f Cu l t u r e d a t e d F e b r u a r y 9, 2 0 0 4 c o n c e r n i n g th e i n f o r m a tion si gn to b e p l ac ed o n i m m o v e a b l e listed m o n u m e n t s (D zienn ik U sta w in 2 0 0 4 , Vol. 3 0 , e n t r y 259); R e g u la ti o n o f th e M i n i s t e r o f Cu l t u r e d a t e d Apr il 1, 2 0 0 4 c o n c e r n i n g r e w a r d s fo r d i s c o v e r i n g o r fi n d i n g a r c h a e o l o g i c a l m o n u m e n t s (D zie n n ik U s ta w in 2 0 0 4 , Vol. 7 1 , e n t r y 6 50 ); R e g u la ti o n o f t h e M in is te r o f Cu l t u r e d a t e d April 9, 2 0 0 4 c o n c e r n i n g t h e o r g a n i z a t i o n o f v o i v o d e s h i p s e r v i c e s fo r m o n u m e n t p r e s e r v a t i o n
W w ym ien ion ych koncepcjach, strategiach, analizach, planach
i studiach w szczególności: uwzględnia się krajowy program ochrony
zabytków i opieki nad zabytkami; określa się rozwiązania niezbędne
do zapobiegania zagrożeniom dla zabytków, zapewnienia im ochrony
przy realizacji inwestycji oraz przywracania zabytków do jak najlepsze
go stanu, a także ustala się przeznaczenie i zasady zagospodarowania
terenu uwzględniające opiekę nad zabytkami.
Zgodnie z artykułem 146 Ustawy o ochronie w term inie 12 m iesięcy
od dnia wejścia w życie tej ustawy m inister był zobowiązany do opraco
w ania krajowego program u ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.
Krajowy program powinien zostać przedłożony przez wspom nianego
m inistra Radzie M inistrów celem jego uchwalenia. Niestety w tym za
kresie naczelne organy adm inistracji rządowej pozostają w stanie prze
ciągającej się bezczynności10. Zgodnie z artykułem 19 Ustawy o ochronie
w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzenne
go gm iny oraz w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
uw zględnia się w szczególności ochronę: 1) zabytków nieruchom ych
w pisanych do rejestru i ich otoczenia; 2) innych zabytków nierucho
mych, znajdujących się w gm innej ewidencji zabytków; 3) parków kul
turowych. W przypadku gdy gm ina posiada gm inny program opieki
nad zabytkam i, ustalenia tego program u uw zględnia się w studium
i m iejscow ym planie zagospodarowania przestrzennego. W studium
ustala się, w zależności od potrzeb, strefy ochrony konserwatorskiej
obejmujące obszary, na których obowiązują określone ustaleniam i planu
ograniczenia, zakazy i nakazy mające na celu ochronę znajdujących się
na tym obszarze zabytków. W decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji
celu publicznego, decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zezwoleniu
na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lokalizacji linii
kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie
lotniska użytku publicznego uwzględnia się w szczególności ochronę: 1)
zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru i ich otoczenia; 2) innych
zabytków nieruchomych, znajdujących się w gm innej ewidencji zabyt
ków. Stosownie do artykułu 20 Ustawy o ochronie projekty i zm iany
planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz m iejsco
wego planu zagospodarowania przestrzennego podlegają uzgodnieniu
z wojewódzkim konserwatorem zabytków w zakresie kształtowania za
budowy i zagospodarowania terenu.
Reasum ując, nasuwa się pytanie, czy m ożna mówić o regresie ewolucji
system u prawa ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce, a w związku
{D z ien n ik U sta w in 2 0 0 4 , Vol. 75, en t r y 7 0 6 ) ; R e g u la ti o n o f t h e C o u n c il o f M i n i s t e r s d a t e d April 27, 2 0 0 4 c o n c e r n i n g t h e P oli sh A d v i s o r y C o m m i t t e e (D z ie n n ik U sta w in 2 0 0 4 , Vol. 1 0 2 , en t r y 1 0 6 6 ) , R e g u la ti o n o f t h e M i n i s te r o f Cu l t u r e d a t e d M a y t o , 2 0 0 4 c o n c e r n i n g m o n u m e n t pr e s e r v a t i o n e x p e r t s in th e M in is try o f Cu lt ur e (D ziennik U staw in 2 0 0 4 , Vol. 1 2 4 , en tr y 1 3 0 2 ) ; R eg u la tio n o f t h e M in is te r o f C ul tu re d a te d M a y 12, 2 0 0 4 on th e b a d g e o f th e M o n u m e n t C u s t o d i a n (D zien n ik U sta w in 2 0 0 4 , Vol. 1 2 4 , e n t r y 1 3 0 4 ) ; R e g u la t i o n o f t h e M i n i s t e r o f C u l t u r e d a t e d J u n e 9, 2 0 0 4 c o n c e r n i n g c o n s e r v a tion, r es to r a ti o n an d c o n s t r u c t i o n w o r k s , c o n s e r v a t i o n a n d a r ch it ec tu r a l r e s e a r c h an d o t h e r t y p e s o f a ct iv it y o n listed m o n u m e n t s , a s well a s a r c h a e o l o g i c a l r e s e a r c h on a n d p r o s p e c t i o n fo r h i d d e n o r a b a n d o n e d m o v e a b l e m o n u m e n t s (D z ie n n ik U sta w in 2 0 0 4 , Vol. 1 5 0 , e n t r y 1 5 7 9 ) ; R e g u la t i o n o f t h e M i n i s t e r o f C u l t u r e d a t e d A u g u s t 25, 2 0 0 4 on t h e o r g a n i s a t i o n a n d m e t h o d s o f m o n u m e n t p r e s e r v a t i o n in c a s e o f a r m e d c o n fl i c t s o r cr is is s i t u a t i o n s (D zien n ik U sta w in 2 0 0 4 , Vol. 2 1 2 , en t r y 21 5 3 ); R e g u la ti o n o f t h e M i n i s t e r o f Cu l t u r e d a t e d J u n e 6, 2 0 0 5 c o n c e r n i n g p u r p o s e - s p e c i f i c f u n d i n g o f c o n s e r v a t i o n , re s t o r a t i o n o r c o n s t r u c t i o n w o r k s on li st ed m o n u m e n t s (D zien n ik U sta w in 2 0 0 5 , Vol. H 2, e n t r y 9 4 0 a s a m e n d e d ) . S e e : h t t p : / / w w w . k o n g r e s k u l t u r y . p l / title, p i d , 4 9 2 . h t m l - p i 7 # p i 7 .
4 . D zien n ik U sta w in 2 0 1 0 , vol. 2 4 3 , en t r y 1 6 2 3 (‘ Bu il di n g C o d e ’ ). T h e B u il d i n g C o d e s e t s 92 fo r th a pr i n c i p l e w h e r e b y its p r o v i s i o n s d o n o t infr ing e on s e p a r a t e r e g u l a t i o n s , e s pe ci a lly t h e M o n u m e n t A c t with r e f e r e n c e to facil iti es a n d a r e a s l is t ed in t h e r e g i s t e r o f m o n u m e n t s o r c o v e r e d by c o n s e r v a t i o n s e r v i c e s ’ pr o te ct i o n p u r s u a n t to a r el ev an t p l a n n i n g s c h e m e (Art. 2 s e c t i o n 2. 3 o f t h e B u i l d i n g C o d e ).
5. D zien n ik U sta w in 2 0 0 3 , Vol. 8 0 e n t r y 71 7 , a s a m e n d e d .
6. T h e fo l lo w in g a g e n c i e s a r e r e s p o n s i b l e fo r m o n u m e n t p r o t e c t i o n : 1) t h e M i n i s t e r o f Cu lt ur e a n d N a t i o n a l H e r i t a g e , w h o s e o b l i g a t i o n s a nd a u t h o r i t y a r e p e r f o r m e d by th e G e n e r a l M o n u m e n t C o n s e r v a t i o n O ff i c e r ; 2) a V o i v o d e w h o s e o b l i g a t i o n s a n d a ut h o r it y are p e r f o r m e d by th e V o i v o d e s h i p M o n u m e n t C o n s e r v a t i o n O ffi ce r; (Art. 9 0 o f t h e M o n u m e n t Act ).
7. D zien n ik U sta w Vol. 85, e n t r y 53 9, a s a m e n d e d . 8. D zien n ik U sta w in 1 9 7 6 , Vol. 32 , e n t r i e s 1 9 0 a n d 19 1 . 9. D zien n ik U sta w in 2 0 0 8 , Vol. 25, e n t r y 1 5 0 a s a m e n d e d . 1 0 . S e e a l s o A r t s . 8 4 - 8 6 o f t h e M o n u m e n t Act .
z tym o tezach dotyczących jego przezwyciężenia. Wniosek taki byłby
zbyt daleko idący, ale niewątpliwie prawo ochrony, opieki i zarządzania
dziedzictwem kulturowym w ym aga w ielu zm ian, w tym także w zakre
sie odnoszącym się do pomników historii i odrębnej kategorii: pomników
historii wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa. Dotychczasowe
rozwiązania są bowiem niewystarczające.
Przypisy
1. DzU z 200 3 r., nr 16 2, poz. 1568, z późn. zm. (dalej: Ustawa o ochronie), http://www.kon- greskultury.pl/title,pid,49 2.h tm l - pi6 #p i6 .
2. DzU UE С 83 z 30 .0 3.20 10 .
3. Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 9 lutego 2 0 0 4 r. w sprawie w zoru znaku infor macyjnego um ieszczonego na zabytkach nieruchom ych wpisanych do rejestru zabytków (DzU z 2 0 0 4 r„ nr 30, poz. 259), Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 1 kwietnia 20 0 4 r. w sprawie nagród za odkrycie lub znalezienie zabytków archeologicznych (DzU z 2 0 0 4 r., nr 71, poz. 650), Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 9 kwietnia 2 0 0 4 r. w sprawie organizacji wojew ódzkich urzędów ochrony zabytków (DzU z 2 0 0 4 r., nr 75, poz. 706), Rozporządzenie Rady M inistrów z dnia 27 kwietnia 2 0 0 4 r. w sprawie Polskiego Komitetu Doradczego (DzU z 2 0 0 4 r., nr 102, poz. 1066), Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 10 maja 2 0 0 4 r. w sprawie rzeczoznawców M inistra Kultury w zakresie opieki nad zabyt kam i (DzU z 2 0 0 4 r., nr 124, poz. 1302), Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 12 maja 2 0 0 4 r. w sprawie odznaki „Z a opiekę nad zabytkam i” (DzU z 2 0 0 4 r., nr 124, poz. 1304), Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 9 czerwca 2 0 0 4 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserw atorskich i archi tektonicznych, a także innych działań przy zabytku w pisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych (DzU z 2 0 0 4 r., nr 150, poz. 1579), Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 25 sierpnia 2 0 0 4 r. w sprawie organizacji i sposobu ochrony zabytków na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych (DzU z 2 0 0 4 r., nr 2 12, poz. 2153), Rozporządzenie M inistra Kultury z dnia 6 czerwca 2005 r. w sprawie udzielania dotacji celowej na prace konserwatorskie, restaurator- skie i roboty budowlane przy zabytku w pisanym do rejestru zabytków (DzU z 2005 r., nr 112, poz. 940, z póź. zm.). http://www.kongreskultury.pl/title,pid,49 2.h tm l - pi7#pi7-4. DzU z 2010 r., nr 243, poz. 1623 (dalej: Ustawa o prawie). Zasadą wyrażoną w Ustawie o prawie
jest, iż jej przepisy nie naruszają przepisów odrębnych, a w szczególności przepisów Ustawy o ochronie - w odniesieniu do obiektów i obszarów wpisanych do rejestru zabytków oraz obiektów i obszarów objętych ochroną konserwatorską na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (art. 2 ust. 2 pkt 3 Ustawy o prawie).
5. DzU z 2003 r., nr 80 poz. 717, z późn. zm.
6. Organami ochrony zabytków są: 1) m inister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w im ieniu którego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje generalny konserwator zabytków, 2) wojewoda, w im ieniu którego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje wojewódzki konserwator zabytków (art. 9 0 Ustawy o ochronie).
7. DzU nr 85, poz. 539, z późn. zm. 8. DzU z 1976 r., nr 32, poz. 190 i 191.
9. Tj.: DzU z 2 0 0 8 r., nr 25, poz. 150 z późn. zm. 10. Zob. także art. 8 4 -8 6 Ustawy o ochronie.