Widok SPRAWOZDANIE Z VIII MIĘDZYNARODOWEGO KONGRESU RODZIN

243

T

M

Sprawozdania

SPRAWOZDANIE Z VIII MIÊDZYNARODOWEGO KONGRESU RODZIN

(Filadelfia 22-25.09.2015)

W dniach 22-25 wrzeœnia 2015 r. odbywa³ siê w Filadelfii VIII Miêdzynarodo-wy Kongres Rodzin. Spotkanie to odbywa³o siê pod has³em: „Mi³oœæ jest nasz¹ mi-sj¹: rodzina pe³ni¹ ¿ycia”. Kongres ten zosta³ zorganizowany przez Papiesk¹ Radê ds. Rodziny oraz Archidiecezjê Filadelfijsk¹. W tym naukowym wydarzeniu wziê³o udzia³ prawie 20 tys. uczestników z ponad 100 krajów i by³a to zdecydowanie naj-wiêksza liczba uczestników w porównaniu z dotychczasowymi spotkaniami. Kongres sta³ siê wielkim œwiêtowaniem zwi¹zanym z rodzin¹. Arcybiskup Charles Chaput, metropolita Filadelfii, okreœlanej mianem miasta braterskiej mi³oœci, podczas uroczy-stoœci otwarcia kongresu i œwiatowego spotkania rodzin stwierdzi³, ¿e „Bóg przemie-nia œwiat poprzez ludzi i rodziny, które go kochaj¹. St¹d te¿ mamy nadziejê uczyæ siê od tych rodzin, jak kochaæ. Chcemy to czyniæ jeszcze lepiej ni¿ dotychczas”. Nadziej¹ g³ównego organizatora by³o wiêc, aby ten kongres przyniós³ wspania³e owoce polegaj¹ce na odœwie¿eniu i umocnieniu mi³oœci w ma³¿eñstwach i rodzinach. Bêdzie to mo¿liwe, jego zdaniem, dopiero wówczas, gdy ma³¿eñstwa otworz¹ siê na ³aski p³yn¹ce z sakramentu, który je po³¹czy³. Odwo³uj¹c siê podczas liturgii mszal-nej do czytañ (Ezd 9,5-9), abp Chaput zwróci³ uwagê na to, ¿e podobnie jak Izraeli-ci, którzy wracaj¹c do Ziemi Obiecanej, byli nara¿eni na szereg pokus, tak równie¿ i kuszeni s¹ wspó³czeœni chrzeœcijanie. Tym razem pokusy te dotycz¹ biblijnej kon-cepcji rodziny oraz wiernoœci danym sobie przez ma³¿onków przyrzeczeniom. St¹d te¿ konieczne jest odnowienie przymierza z Bogiem, bo ono jest najwa¿niejsze. To Bóg ¿ywy i prawdziwy powinien byæ na pierwszym miejscu i od Niego wszystko powinno siê zaczynaæ1_.

Natomiast arcybiskup Vinzenzo Paglia, przewodnicz¹cy Papieskiej Rady ds. Ro-dziny wyrazi³ nadziejê, ¿e spotkanie rodzin w Filadelfii podczas kongresu przyczyni siê do zrozumienia, „¿e ma³¿eñstwo i za³o¿enie rodziny jest o wiele lepsze od ¿ycia samotnego, od kariery i pieniêdzy”2_{. Pan Bóg stworzy³ œwiat dla rodziny ludzkiej i ca³e} stworzenie jest jej domem. Rodzina, która bêdzie ¿y³a zgodnie z Bo¿ym zamys³em,

1 _{Por. World Meeting of Families – Philadephia 2015, red. A. Pryce, Philadephia 2015, s. 8.} 2 _{Por. tam¿e, s. 9.}

244

bêdzie mi³owa³a siê nawzajem, przez co bêdzie zmieniaæ œwiat. St¹d, zdaniem prze-wodnicz¹cego Papieskiej Rady ds. Rodziny, dobra kondycja rodziny rokuje jednoczeœ-nie dobr¹ jakoœæ spo³eczeñstwa.

Podczas kongresu wyst¹pi³o wielu znakomitych mówców, podejmuj¹cych wa¿ne sprawy dotycz¹ce ma³¿eñstwa i rodziny. Spotkania kongresowe odbywa³y siê jedno-czeœnie w wielu salach. Nie sposób wiêc opisaæ wszystkie z nich. St¹d te¿ zostan¹ tu przedstawione te, które – moim zdaniem – zas³uguj¹ na szczególn¹ uwagê.

Pierwszego dnia bp Robert Baron podj¹³ temat: „¯yæ na obraz Boga: stworzeni dla radoœci i mi³oœci”. W swym wyst¹pieniu, analizuj¹c Bo¿e objawienie, przypomnia³, ¿e wszystkie istoty ludzkie zosta³y stworzone na obraz i podobieñstwo Boga. Stwier-dzi³, ¿e nasze ludzkie podobieñstwo do Boga objawia siê w inteligencji, pasji czynie-nia dobra, kreatywnoœci, wolnoœci, a przede wszystkim zdolnoœci do porozumiewaczynie-nia siê. Istotn¹ wiêc kwesti¹ jest ¿ycie dla innych. Stwierdzi³, ¿e gdy ¿yjemy dla innych, gdy dajemy mi³oœæ, to wówczas upodabniamy siê do Boga, który jest Mi³oœci¹.

Bardzo ciekawe by³o wyst¹pienie kard. Roberta Saraha, który przedstawi³ rodzinê jako œwiat³o w ciemnym œwiecie. Zwróci³ uwagê na to, ¿e Bóg jest wspólnot¹ Ojca, Syna i Ducha Œwiêtego. Jest jak rodzina. Ciemnoœci, o których mówi³ kardyna³, to nawi¹zanie do konsekwencji grzechu pierworodnego, który wyrz¹dzi³ krzywdê powo-³aniu cz³owieka do mi³oœci. Zerwa³ on bowiem relacjê ludzkoœci z Bogiem i z bliŸnim. Koœció³ g³osi Jezusa jako œwiat³o, które œwieci w ciemnoœci. Jeœli cz³owiek otrzyma dar mi³oœci przez Ducha Œwiêtego, to wówczas mo¿e kochaæ jak Jezus i pozostawaæ w komunii z Bogiem i z ludŸmi. W dzisiejszym œwiecie rodzina bardzo potrzebuje tej mi³oœci, która przemienia j¹ i innych.

Jean-Baptiste Edart, Jorge Mario Quiceno Nieto, Duber Astrid Zabala Vera i Mary Elizabeth Sperry uczestniczyli w panelu poœwiêconemu Biblii jako ksiêdze dla rodziny oraz œwiat³u dla œwiata. Podczas panelu autorzy ci zaprosili uczestników do refleksji nad biblijnymi modelami rodziny, sposobami, jakimi rodzina mo¿e dzieliæ siê s³owem Bo¿ym i korzystaæ z Pisma Œwiêtego dla uzdrowienia. Podzielili siê doœwiadczeniem, jak skoncentrowanie siê na s³owie Bo¿ym mo¿e pomóc wzmocniæ cz³onków rodzin we wzajemnej mi³oœci i w podejmowaniu ich misji w œwiecie.

Christian i Christine Meert stawiali pytania. Czy ma³¿eñstwo mo¿e byæ Ÿród³em autentycznego szczêœcia? Czy przyk³ady pobo¿nych par mog¹ nas nauczyæ, jak ¿yæ sakramentem ma³¿eñstwa? Bycie szczêœliwym w ma³¿eñstwie jest mo¿liwe. Chodzi o to, by pary ma³¿eñskie ¿y³y mi³oœci¹ ofiarn¹, opieraj¹c siê na sakramencie ma³¿eñ-stwa. Œwiête ma³¿eñstwa, które zosta³y wyniesione na o³tarze, s¹ tego œwietnym przy-k³adem. Ucz¹ one wspó³czesnych ludzi, ¿e ³aska sakramentu dzia³a wewn¹trz ma³¿eñ-stwa. To dzia³anie jednak jest mo¿liwe dziêki otwarciu siê na ni¹, jak równie¿ poprzez wspó³pracê samych ma³¿onków.

Brian Barcaro, Danielle Bean i Robyn Lee zaproponowali, aby potraktowaæ na-rzeczeñstwo w kategoriach rozeznania. Chodzi o to, by potraktowaæ je jako czêœæ pro-cesu przygotowuj¹cego do ma³¿eñstwa. Ma byæ ono, zdaniem autorów tego wyst¹pie-nia, okresem wzrostu w samopoznaniu i promowania przyjaŸni oraz okresu odkrywania zamys³u Boga dla ¿ycia narzeczonych.

245

Doktor John S. Grabowski z Waszyngtonu na podstawie nauczania Pisma Œwiête-go, nauki teologii moralnej oraz wielkich nauczycieli zagadnieñ rodzinnych, takich jak œw. Jan Chryzostom oraz œw. Jan Pawe³ II, mówi³ na temat wzrastania w cnocie. Pod-kreœla³, jak wa¿n¹ spraw¹ jest zajmowanie siê tymi zagadnieniami mimo wielu aktual-nych zaanga¿owañ wspó³czesaktual-nych ludzi. Praca nad sob¹, nad kszta³towaniem swojego charakteru jest niezwykle istotna. Pomoc¹ w tym wzglêdzie maj¹ sobie s³u¿yæ nawza-jem: dziadkowie, ma³¿onkowie, rodzice i dzieci. Poprzez tak¹ postawê na co dzieñ maj¹ urzeczywistniaæ swoje powo³anie do œwiêtoœci.

Z kolei abp J. Michael Miller zauwa¿y³, ¿e rodzice s¹ pierwszymi katechetami swoich dzieci. Dziêki sakramentowi chrztu œwiêtego i dziêki sakramentowi ma³¿eñstwa s¹ oni zdolni do podjêcia misji przekazywania wiary. Œwiadectwo wiernej mi³oœci ojca i matki ustanawia Koœció³ domowy, który jest jednoczeœnie szko³¹ cnót dla rodziny. Wprowadza dzieci w bogactwo nauki Koœcio³a katolickiego, spotkania ze s³owem Bo¿ym i z sakramentami oraz hojnoœci bezinteresownej s³u¿by. „Katecheza rodzinna poprzedza i ubogaca pozosta³e formy nauczania wiary i towarzyszy im” (KKK, 2226). Doktor Joseph Atkinson, Nancy Atkinson i Jennifer Anne Atkinson de Bissex to cz³onkowie rodziny, którzy próbowali ukazaæ prokreacjê jako wspó³tworzenie. Jak stwierdzili, wychowanie dzieci nie jest dla tchórzliwych, tylko dla tych, którzy pracuj¹ dla swojego zbawienia w Chrystusie. Punktem wyjœcia dla swoich rozwa¿añ uczynili biblijne podstawy ojcostwa i macierzyñstwa. Zauwa¿yli, ¿e Bóg wzywa rodziców, aby uczestniczyli aktywnie w przekazywaniu „obrazu Boga” w ka¿dym pokoleniu. Joseph Atkinson przedstawi³ podstawy biblijne; jego ¿ona Nancy mówi³a o tym, jak pracowaæ z tymi fundamentalnymi prawdami w œrodowisku rodzinnym, a ich córka Jennifer z kolei rozwa¿a³a, jak ros³a w tej rodzinie i jaki to mia³o wp³yw na jej obecn¹ rolê jako ¿ony i matki.

Luis Granados DCJM zauwa¿y³, ¿e Bóg wzywa cz³owieka do wspó³pracy. Cz³o-wiek w swej wolnoœci ma odpowiedzieæ na Bo¿e wezwanie. Przyk³adem jest sam Je-zus z Nazaretu, który przyszed³ wype³niæ wolê Ojca. Innym przyk³adem jest œw. rodzi-na z Nazaretu. Podobnie jak Orodzi-na, wspó³czesrodzi-na rodzirodzi-na ma wype³niaæ wolê Ojca, ¿yj¹c zgodnie ze swoim powo³aniem. Rodzina jest wezwana, by byæ miejscem, gdzie bêdzie uczyæ siê i naœladowaæ radykalnego poddania Chrystusa, gdzie podda siê woli Bo¿ej. ¯eby ¿yæ tym powo³aniem, rodzina potrzebuje innych rodzin i udzia³u w modlitwie i nabo¿eñstwie. Potrzebuje parafii „przyjaznej dla rodzin”.

Profesor Helen Alvare mówi³a o kreowaniu przysz³oœci poprzez p³odnoœæ mi³oœci chrzeœcijañskiej. Zauwa¿y³a, ¿e Stworzyciel po³¹czy³ mi³oœæ mê¿czyzny i kobiety ze stworzeniem nowego ¿ycia, choæ Bóg móg³ stworzyæ ¿ycie w inny sposób. Chcia³ On jednak, aby mi³oœæ mê¿czyzny i kobiety by³a owocna, aby dzieci, owoc tej mi³oœci, mog³y wzrastaæ w klimacie mi³oœci. To rodzina jest przysz³oœci¹ œwiata. Samotnoœæ, ¿ycie tylko w wymiarze tego œwiata, ograniczenie siê do zaspokojenia podstawowych egzystencjalnych potrzeb, fascynacja materializmem i konsumpcj¹, nie s¹ Bo¿ym za-mys³em. To rozwi¹zania ludzkie, którymi kieruje siê wiele osób. One jednak prowadz¹ cz³owieka do degradacji i zniewolenia. Jak zauwa¿yli Andres i Kathia Arango, ¿eby tak mog³o byæ, Chrystus musi byæ kamieniem wêgielnym danego ma³¿eñstwa. St¹d te¿ potrzeba ci¹g³ego kontaktu z Bogiem poprzez modlitwê, S³owo Bo¿e, sakramenty.

246

Poœród wielu wyst¹pieñ szczególnie istotne s¹ dwa wyg³oszone podczas jednej sesji plenarnej pt. „Radoœæ Ewangelii ¯ycia”. Pastor Richard Warren zwróci³ uwagê na fakt, ¿e wartoœci zwi¹zane z ma³¿eñstwem i rodzin¹ wspó³czeœnie s¹ dewaluowane. W³aœnie dlatego rodziny potrzebuj¹ odnowy ¿ycia i umocnienia. Jest to mo¿liwe po-przez zwrócenie siê do Boga, który jest Mi³oœci¹. Chodzi tu w praktyce o szczególn¹ relacjê mi³oœci pomiêdzy Bogiem i cz³owiekiem, której bêdzie doœwiadcza³a rodzina. Rodziny doœwiadczaj¹ce mi³oœci i radoœci wype³ni¹ swoj¹ misjê.

Kardyna³ Seán Patrick O’Malley w odpowiedzi na wyst¹pienie pastora Warrena apelowa³ o to, by rodziny stawa³y siê tym, czym byæ powinny. Dobre i piêkne ¿ycie w rodzinie oparte na s³owie Bo¿ym i sakramentach jest form¹ wzajemnej ewangeliza-cji. Nie wystarcz¹ same programy duszpasterskie, potrzeba jeszcze g³oszonego z moc¹ s³owa – zauwa¿y³ kardyna³.

W czasie kongresu mia³o miejsce prawie 120 wyst¹pieñ ró¿nych prelegentów. Podejmowane by³y rozmaite zagadnienia dotycz¹ce istotnych kwestii zwi¹zanych ze wspó³czesnym ¿yciem rodzin. Poœród nich mo¿na wymieniæ te, które dotyczy³y Ewan-gelii rodziny, antropologii teologicznej, relacji pomiêdzy mê¿czyzn¹ i kobiet¹, wycho-wania dzieci, roli dziadków w rodzinie, sytuacji trudnych i nieprawid³owych w rodzi-nie, niepe³nosprawnoœci czy te¿ œmierci najbli¿szych.

Arcybiskup O’Malley spuentowa³ swoje wyst¹pienie s³owami, które mog¹ byæ równie¿ puent¹ ca³ego kongresu: Sukcesem kongresu bêdzie zmiana ¿ycia jego uczest-ników. By³o to wielkie przedsiêwziêcie, z którym wi¹za³ siê ogromny wysi³ek organi-zacyjny i ekonomiczny. Ten wysi³ek warto by³o podj¹æ dla dobra ma³¿eñstwa, rodziny i spo³eczeñstwa.

ANDRZEJ PRYBA Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydzia³ Teologiczny

SPRAWOZDANIE Z XVI SYMPOZJUM TEOLOGICZNEGO

DUSZPASTERSTWO RODZIN W KONTEKŒCIE NOWEJ EWANGELIZACJI.

Kazimierz Biskupi, 3-4.02.2016 roku

Kazimierskie sympozja stanowi¹ wyraŸny znak wielkiej troski Koœcio³a o ma³¿eñ-stwo i rodzinê nie tylko przez to, ¿e gromadz¹ wielu prelegentów i uczestników, ale – jak przysta³o na prawdziwe dysputy teologiczne – s¹ tyglem pogl¹dów pochodz¹cych z ró¿nych szkó³ teologicznych skonfrontowanych z praktyk¹ duszpastersk¹.

Za temat XVI spotkania, organizowanego we wspó³pracy z Wydzia³em Teologicz-nym UAM, przyjêto ciekawe zestawienie tematów: duszpasterstwa rodzin i nowej ewangelizacji. Rozpoczê³o siê ono tradycyjnie Msz¹ Œwiêt¹ pod przewodnictwem Jego Eminencji ks. bpa Wies³awa A. Meringa w gmachu WSD Misjonarzy Œwiêtej Rodzi-ny. Po niej obrady przenios³y siê do Gminnego Oœrodka Kultury, który zamieni³ siê na dwa wspomniane dni na salê obrad godn¹ najznamienitszych uniwersytetów. Ksi¹dz Andrzej Pryba MSF (UAM Poznañ) – organizator, a zarazem prelegent, tak okreœli³ cel tegorocznego spotkania: „Trzeba poszukiwaæ nowych sposobów g³oszenia i