Profesor pozostawi³a po Sobie kilkadziesi¹t publikacji naukowych w tym monografii, z których wymienimy tylko kilka:
– „Miospory górnoœl¹skiego karbonu produktywnego” – wspólnie z A. Jachowiczem (1957);
– „Kiedy wêgiel by³ zielony” – wspólnie z A. Jachowi-czem (1964);
– „Rewizja karboñskich megaspor z gul¹” – wspólnie z J. Karczewsk¹ (1982, 1984);
– „Paleobotanika” – z A. Jachowiczem (1983); – „Miospory” [W:] Malinowska L. (red.), „Budowa Geologiczna Polski. Atlas skamienia³oœci przewodnich
i charakterystycznych. Perm” – wspólnie z A. Fija³kowsk¹, J. Jerzykiewicz (2001);
– „Palinologia” – wspólnie z A. Sadowsk¹ (2003); Za dzia³alnoœæ naukow¹ i spo³eczn¹ Profesor zosta³a odznaczona m.in.: Z³otym Krzy¿em Zas³ugi (1973), Krzy-¿em Kawalerskim (1981), Odznak¹ Zas³u¿ony dla Geolo-gii Polskiej (1987), wyró¿nieniem górniczym – Dyrektora Górniczego I stopnia (1988) oraz Z³ot¹ Odznak¹ PIG (1996).
Zmar³a niespodziewanie, tragicznie, z ksi¹¿k¹ w rêku 2 maja 2014 roku.
Halina Urban & Albin Zdanowski
16 maja br. po kilkuletniej nieuleczalnej chorobie zmar³a Bo¿ena Strzelska-Smakowska, adiunkt w Katedrze Analiz Œrodowiskowych, Kartografii i Geologii Gospodar-czej na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Œrodowi-ska Akademi Górniczo-Hutniczej (AGH) w Krakowie.
Urodzi³a siê 14 lutego 1949 r. w Zabrzu w rodzinie in¿yniera – wynalazcy w dziedzinie aparatury chemicznej i s³u¿¹cej ochronie œrodowiska. Uczy³a i kszta³ci³a siê w Krakowie, w latach 1968–1973 studiowa³a na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH. Pod kierunkiem prof. H. Gruszczyka napisa³a i obroni³a z wynikiem bardzo dobrym pracê dyplomow¹ pt. „Wp³yw cech mineralogicz-nych rudy z kopalni Trzebionka na jej wzbogacanie”. W okresie 1974–1984 pracowa³a na etacie in¿ynieryjno--technicznym w Zak³adzie Metodyki Poszukiwañ. Da³a siê poznaæ jako ambitny, obowi¹zkowy i bardzo pracowity cz³onek zespo³u. Godzi³a zadania rodzinne i wychowanie dwójki dzieci nie tylko z prac¹ biurowo-techniczn¹, ale te¿ naukow¹ i dydaktyczn¹. W tym okresie opublikowa³a osiem prac, z których jedna uzyska³a nagrodê Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego oraz wykona³a kilka zamawia-nych opracowañ analityczzamawia-nych, a tak¿e ukoñczy³a dwa kie-runki studiów podyplomowych. W 1984 r. awansowa³a na stanowisko starszego asystenta, a w 1989 r. obroni³a pracê doktorsk¹ zatytu³owan¹ „Okruszcowanie cynkiem pó³nocno--zachodniej czêœci obrze¿enia GZW”. Promotorem dyser-tacji by³ prof. A. Bolewski, który przej¹³ to zadanie po zmar³ym prof. H. Gruszczyku. W ci¹gu tych 5 lat, jeszcze przed doktoratem, opublikowa³a 10 kolejnych prac i wyko-na³a 5 ekspertyz.
Nowy etap pracy dydaktycznej i naukowej na etacie adiunkta w Zak³adzie Geologii Gospodarczej zosta³ wkrótce zak³ócony chorob¹, operacj¹ i urlopem zdrowotnym w latach 1991–1992. Po powrocie do pracy dokszta³ca³a siê w specjalnoœci nowej placówki, koñcz¹c kursy podyplo-mowe i bior¹c aktywny udzia³ w wielu konferencjach naukowych. By³y to m.in. „I Szko³a Gospodarki surowca-mi surowca-mineralnysurowca-mi w warunkach gospodarki rynkowej” zor-ganizowana w 1993 r. przez Centrum Podstawowych Pro-blemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energi¹
PAN w Krakowie, a w 1999 r. miêdzynarodowa szko³a „Challenges to sustainable community development”, utwo-rzona przez Fundacjê im. T. Sendzimira we wspó³pracy z AGH i University of Florida. Wizytowa³a szereg kopalñ w Polsce, S³owacji, Austrii, by³ej Jugos³awii, Grecji, Tur-cji, Hiszpanii i Chile, zwracaj¹c uwagê na zagadnienia geologiczne i gospodarkê z³o¿em.
Prowadzi³a wyk³ady i æwiczenia na trzech wydzia³ach AGH, opracowa³a nowe programy przedmiotów: geologia gos-podarcza, ocena wartoœci z³ó¿ oraz rynki metali. W 1994 r. prowadzi³a wspólnie z rosyjskim geologiem Sadko M. Sie-dienko i ni¿ej podpisanym eksperymentaln¹, 4-tygodnio-w¹ praktykê studenck¹ z geologii ogólnej na Kaukazie (Prz. Geol., 42: 1087–1088).
By³a wspó³autork¹ oryginalnego wniosku na grant edu-kacyjny, który zosta³ sfinansowany ze œrodków PHARE Unii Europejskiej (1995) i wspó³organizatork¹ cykliczne-go studium podyplomowecykliczne-go „Ochrona œrodowiska przy-149
Przegl¹d Geologiczny, vol. 64, nr 3, 2016
rodniczego i zasobów mineralnych”. W ramach studium prowadzi³a æwiczenia z zakresu gospodarki z³o¿em. Od 1996 r. przeprowadza³a za granic¹ okazjonalne wyk³ady, rozpoczynaj¹c od 12-godzinnego kursu w jêzyku angiel-skim (t³umaczonego na jêzyk hiszpañski) „Ocena ekono-miczna z³ó¿ na etapie prefeasibility” na Uniwersytecie La Serena (ULS) w Chile. By³y one organizowane w ramach dwustronnej wspó³pracy miêdzy AGH a ULS. W tym roz-winiêtym górniczo i gospodarczo kraju mog³a praktycznie zweryfikowaæ przydatnoœæ proponowanych metod oceny. W 1998 r. w ramach programu Erasmus/Socrates prowa-dzi³a wyk³ady na Uniwersytecie Oviedo w Hiszpanii.
Etap badañ naukowych po doktoracie cechowa³o zain-teresowanie ocen¹ ekonomiczn¹ z³ó¿, wycen¹ informacji geologicznej, gospodark¹ surowcami mineralnymi i licz-nymi pracami zespo³owymi, które realizowano pod kierun-kiem prof. A. Bolewskiego. Wyrazem tego jest szeœæ pod-rêczników akademickich, liczne has³a w Encyklopedii Surowców Mineralnych, 47 publikacji naukowych, 28 re-feratów na konferencjach, 13 arkuszy Mapy Geologiczno--Gospodarczej Polski oraz ponad 30 niepublikowanych opracowañ eksperckich, wykonanych na zlecenie Pañs-twowego Instytutu Geologicznego (PIG), Ministerstwa Skarbu Pañstwa i przemys³u.
Podsumowaniem dorobku w tym zakresie jest ksi¹¿ka „Ocena ekonomiczna z³ó¿ rud” (2003). Przedstawiona w niej metodyka wyceny wartoœci z³o¿a by³a w Polsce pilnie potrzebna m.in. w zwi¹zku z narastaj¹c¹ prywatyzacj¹ sek-tora górniczo-surowcowego. Podjê³a tak¿e problematykê zarz¹dzania i podejmowania decyzji w górnictwie rudnym, wyjaœniaj¹c przyk³adami rachunkowymi metody de-cyzyjne przydatne w warunkach ryzyka i niepewnoœci. Jest to pierwsza w Polsce monograficzna publikacja, która po-rusza³a zagadnienia oceny ekonomicznej z³ó¿ rud. Mimo
du¿ej wartoœci zosta³a (czy s³usznie?) zakwestionowana przez komisjê dziekañsk¹ jako podstawa rozprawy habili-tacyjnej, ze wzglêdu na podrêcznikowy charakter.
Wspó³pracowa³a z zespo³ami z innych jednostek naukowo-badawczych w Polsce m.in. z PIG w Warszawie i IGSMiE PAN w Krakowie. W latach 2005–2007 kiero-wa³a tematem „Prognoza z³o¿owa pod³o¿a paleozoicznego (i pokrywy mezozoicznej triasu) w NE obrze¿eniu GZW”. Projekt ten by³ realizowany w ramach kooperacji z Pañs-twowym Instytutem Geologicznym. Bo¿ena Strzelska--Smakowska by³a cz³onkiem-za³o¿ycielem Polskiego Sto-warzyszenia Wyceny Z³ó¿ Kopalin, a w latach 2006–2010 cz³onkiem jego zarz¹du. W tym samym okresie by³a uczest-nikiem Panelu Ekspertów ds. Zasobów Naturalnych i Nowych Technologii Foresight Ma³opolska. W 2008 r. otrzyma³a jeden z pierwszych certyfikatów Taksatora Z³ó¿ Kopalin.
W okresowych ocenach pracowników AGH uzyski-wa³a oceny celuj¹ce. By³a dwukrotn¹ laureatk¹ zespo³owej Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego (1980, 1986), Nagrody Rektora AGH (1976, 1984), Dydaktycznej Nagrody Zespo³owej im. prof. Takliñskiego (2001). Zo-sta³a odznaczona Srebrnym Krzy¿em Zas³ugi (1996) i Me-dalem Edukacji Narodowej (2000).
Pasje geologiczne ³¹czy³a z zami³owaniem do muzyki, zwierz¹t i ciekawoœci¹ œwiata. By³a œwietnym towarzy-szem podró¿y. Ogromnej pracowitoœci towarzyszy³a ¿ycz-liwoœæ i umiejêtnoœæ niwelowania napiêæ, które czasem powstaj¹ przy realizacji ambitnych celów. Budowa³a atmosferê kole¿eñskiej wspó³pracy. Dla nas wspó³pra-cowników i rzeszy studentów pozostanie na zawsze ele-ganck¹, uœmiechniêt¹ Bo¿enk¹. Zosta³a pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu s¹sia-duj¹cym z Kaplic¹.
Andrzej Paulo
150
