• Nie Znaleziono Wyników

Tadeusz Dzierżykray-Rogalski (1918-1998) w dziesięciolecie śmierci

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Tadeusz Dzierżykray-Rogalski (1918-1998) w dziesięciolecie śmierci"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

Tadeusz Dzierżykray-Rogalski (1918-1998) w dziesięciolecie śmierci

21 stycznia 1998 r. zm arł w W arszaw ie P rofesor Tade­ usz D zierżykray-R ogalski1, fizjolog, an tro p o lo g , były kierow nik Z akładu A n tro p o lo g ii UM CS, były k iero w ­ nik Z akładu A n tro p o lo g ii i P racow ni P aleo an tro p o lo - gii AM w Lublinie.

U rodzony w W arszaw ie 19 w rześn ia 1918 r., po złożeniu m a tu ry w P aństw ow ym G im n azju m im. ks. Józefa Poniatow skiego, p o d jął stu d ia biologiczne n a W ydziale M a tem aty czn o -P rzy ro d n iczy m U n i­ w ersytetu im . Józefa Piłsudskiego. C złonek Z H P od 1932 r. W 1937 r. delegow any był przez G łów ną Kwa­ terę Z H P do szkoleń polskich h arcerzy we Francji i Belgii (S. J. D ąbrow ski, S. A. Tryczyński 2001, s. 148- 149). Po udziale w k am p an ii 1939 r., do 1943 r. k o n ­ tynuow ał nau k ę w P ryw atnej Szkole Zaw odow ej dla personelu san itarn eg o d ra Jana Zaorskiego, będącej zakonspirow anym W ydziałem Lekarskim U niw ersy­ tetu W arszawskiego. Jednocześnie p raco w ał w P a ń ­ stw ow ym M uzeum Z oologicznym . O d p o cz ątk u o k u ­ pacji zaangażow any był w działalność Szarych Szere­ gów oraz Z W Z -A K n a Ż oliborzu. W czasie P ow stania W arszawskiego był żołnierzem p u łk u AK „Baszta”. W drugiej połow ie sierp n ia 1944 r. w ykonując zadanie po za W arszawą, odcięty przez N iem ców o d walczącej Stolicy, p rzep ły n ął W isłę i d o stał się do Lublina. C zy n ­ n ą służbę w ojskow ą odbyw ał w L ublinie n a Fakulte­ cie M edycyny W ojskowej WP, p o u k o ń czen iu której został 25 II 1946 r. zw olniony do rezerw y w sto p n iu k apitana służby zdrow ia i skierow any do dyspozycji N aczelnika ZHP.

W k o ń c u 1944 r. został p rzyjęty n a W ydział Le­ karski UM CS. Pracę n au k o w ą ro zp o czął jako w ojsko­ wy stu d e n t 15 III 1945 r. w Z akładzie A n tro p o lo g ii

1 O d 1947 do połow y lat sześćdziesiątych sygnow ał swoje prace T. Dzierżykraj-Rogalski.

W ydziału P rzyrodniczego UM CS, kiero w an y m przez prof. Jana M ydlarskiego, gdzie przeszedł w szyst­ kie stopnie pom ocn iczeg o p raco w n ik a naukow ego: m łodszego asystenta, starszego asystenta (o d 1946 r.) i ad iu n k ta (od 1949 r.). Egzam in m agisterski z b io lo ­ gii ogólnej złożył w 1946 r., studia lekarskie ukończył w 1948 r. W 1949 r. o b ro n ił p isan ą n a W ydziale Le­ k arsk im U M CS pracę d o k to rsk ą Badania nad m orfo­

logią żuchw y ludzkiej (T. D zierżykraj-R ogalski 1950).

Po p rzen iesien iu się prof. J. M ydlarskiego do W ro cła­ w ia i o b sad zen iu k iero w n ictw a Z ak ład u A n tro p o lo ­ gii n a W ydziale M a tem aty czn o -P rzy ro d n iczy m przez dr. Tadeusza H enzla (A. G ąsiorow ski, J. G u rb a 1994; D. G ałaszew ska-C hilczuk 2008, s. 270) został, jako za­ stępca profesora, kiero w n ik iem Z ak ład u A n tro p o lo g ii n a W ydziale L ekarskim UM CS, o d 1 I 1950 r. n a n o ­ w outw orzonej A kadem ii M edycznej w Lublinie. Z aję­ cia dydaktyczne n a W ydziale L ekarskim p ro w ad ził tylko w r. ak. 1949-1950. W 1951 r. ze w zględu n a ska­ sow anie an tro p o lo g ii jako p rz e d m io tu stu d ió w m e ­ dycznych, Z akład p rzekształcono w P racow nię Paleo- an tropologii, zlikw idow aną w 1952 r. (J. Czekanow ski, K. W iązow ski 1959, s. 17). N ie w idząc persp ek ty w dla zorganizow anego przez siebie Z akładu, zaangażow ał się, w spółpracując z prof. T adeuszem K ielanow skim 2, w tw orzenie W ydziału Lekarskiego A M w B iałym sto­ ku. W 1950 r. został ta m p ierw szym d ziek an em W y­ działu oraz kiero w n ik iem K atedry i Z ak ła d u A n a to ­ m ii Praw idłow ej (T. D zierżykraj-R ogalski 1959).

Z e w zględu n a p o d ję tą w sp ó łp racę z prof. K azi­ m ierzem M ichałow skim , kiero w n ik iem Z ak ład u A r­ cheologii Ś ródziem nom orskiej PAN, p rzen ió sł się do W arszawy, gdzie p o w ierzo n o m u k ierow nictw o

Kate-2 W 1944 r. był jednym z organizatorów W ydziału Lekar­ skiego UMCS, późniejszy dziekan i rektor (1948-1950) UMCS,

(3)

K ronika - The chronicle

d ry i Z ak ła d u A n tro p o lo g ii AW F (1963-1971). N a tej uczelni d w u k ro tn ie p e łn ił funkcję p ro rek to ra. Przez szereg lat (1963-1985) p raco w ał także w Zakładzie A rcheologii Ś ródziem nom orskiej PAN, będąc zastęp ­ cą prof. К. M ichałow skiego do spraw naukow ych oraz kiero w n ik iem P racow ni Ekologii C złow ieka, p rz e ­ kształconej później n a P racow nię E kologii C złow ieka i Patologii. P rzez ro k był kiero w n ik iem Z ak ład u A r­ cheologii Ś ródziem nom orskiej. W 1985 r. przeszedł do Z ak ład u K rajów P ozaeuropejskich PAN, w k tó ry m p raco w ał do em erytury.

H abilitow ał się u prof. prof. J. M ydlarskiego i K a­ zim ierza Stołyhw y n a W ydziale N a u k Przyrodniczych U n iw ersy tetu W rocław skiego w 1951 r. n a p o d s ta ­ w ie p racy C złow iek postneandertalski (T. K rupiński 1990, s. 208). T ytuł p ro feso ra nadzw yczajnego uzyskał w 1958 r., a pro feso ra zw yczajnego w 1969 r.

K ontakty z prof. Janem C zekanow skim , p rzeb y ­ w ającym n a KUL w latach 1945-1949, zaow ocow ały zain tereso w an iem archeologią (por. Poczet ... 1974) i pod jęciem w sp ó łp racy z prof. Stefanem N oskiem , k iero w n ik iem K atedry P reh isto rii UM CS. U czest­ n iczył w jego i d ra Jana K ow alczyka b a d a n ia c h w y­ kopaliskow ych cm entarzysk neolitycznych n a Lu­ belszczyźnie (por. J. G u rb a 2007, s. 115). Swe prace ogłaszał p rzed e w szystkim w Annales Universitatis

M ariae Curie-Skłodowska, secio C, D i F ( T. D zier-

żykraj-R ogalski 1953; S. F edorko 1959, poz. 461-464, 473, 618). Już p o p rzen ie sien iu się do B iałegostoku o pu b lik o w ał C m entarzyska neolityczne w Lesie Stockim

i Stoku w m o n u m en ta ln ej serii Crania et Alia Ossa Polonica (T. D zierżykraj-R ogalski 1958; por. J. G u rb a

I960), stanow iące p o d staw ę dla w yliczenia długości trw a n ia życia (T. D zierżykraj-R ogalski 1955a) oraz w zro stu człow ieka neolitycznego n a ziem iach Polski (T. D zierżykraj-R ogalski 1955b), zw racając uw agę na przejaw y stosow anej w ów czas m agii pogrzebow ej (T. D zierżykraj-R ogalski 1956). Jego d o ro b ek stale jest o becny w p racach lubelskich b adaczy n eo litu (m .in. W. K ozak-Z ychm an 1996, s. 236; 2006, s. 401; W. Ko- zak-Z ychm an, J. G u rb a 2001, s. 25-27, 30; W. Kozak- Z ychm an, M. Szeliga 2004, s. 132; J. Libera, A. Z ak o ś­ cielna 2006, s. 158,164).

W B iałym stoku, p o kon tro w ersy jn y ch b a d a ­ n ia ch w C zarnej W ielkiej (por. K. M odrzew ska 1951; K. C h ilm o n 1981), p o d jął w spółpracę z P aństw ow ym M u zeu m A rcheologicznym oraz m iejscow ym M uze­ u m O kręgow ym , należąc do tw órców Kom pleksow ej Ekspedycji Jaćwieskiej i Polsko-Szw edzkiej E kspedy­ cji Jaćwieckiej, uczestnicząc w w ykopaliskach i o p ra ­ cow ując - n ierzad k o z E lżbietą P ro m iń sk ą - m ateriały an tro p o lo g icz n e z cm entarzysk okresów rzym skiego, w ędrów ek lu d ó w i w czesnośredniow iecznego, n a p o d ­

staw ie k tó ry ch p ro w ad ził szeroko zakrojone prace n ad przeszłością dem ograficzną Jaćwingów.

Lubelskie k o n tak ty z prof. J. C zekanow skim w zb u ­ dziły ró w n ież zainteresow ania rd z e n n ą ludnością Afryki. O d 1959 r., początkow o z ra m ien ia AM w Bia­ łym stoku, uczestniczył w w ielkich polsko-arabskich ekspedycjach archeologicznych, w spółpracując m .in. z F ran cu sk im In sty tu te m A rcheologii O rientalnej w Kairze, n a stęp n ie jako k iero w n ik P raco w n i A n tro ­ pologicznej Stacji A rcheologii Ś ródziem nom orskiej PAN w Kairze przez wiele sezonów b ra ł u dział w p ra ­ cach w ykopaliskow ych (m .in. T. D zierżykray-R ogal- ski 1977) oraz b ad an iach an tropologicznych ludności w spółczesnej w Egipcie i Sudanie (P. B ergm an 1976, s. 524; J. Tyszkiew icz 1976, s. 310). N a pod staw ie zesta­ w ień m ateriałó w z cm entarzyska z A leksandrii z w y­ n ik am i b a d a ń n a d lu d n o ścią w spółczesną, p rzedstaw ił ory g in aln e opraco w an ie ekologiczne n a tem at w p ły ­ w u różnych czynników środow iskow ych n a daw ne i w spółczesne p o pulacje A fryki p ó łn o c n o -w sc h o d ­ niej. Identyfikow ał szczątki b iskupów z Farras z ich w izeru n k am i n a m alow idłach. Był w sp ó łred ak to rem czterotom ow ego - i red ak to re m jed n eg o z to m ó w - w ydaw nictw a Publication o f the Joint Arabic-Polish

Anthropological Expedition (W a rszaw a-P o zn ań -C airo

1971), stanow iącego p odstaw ow e źró d ło do p o zn an ia egipskich sto su n k ó w rasow ych, etnicznych i d e m o ­ graficznych.

W niósł wiele do praw ie w szystkich działów a n tro ­ pologii. Był tw órcą sekcji Przystosow ania Człow ieka w M iędzynarodow ym P rogram ie Biologicznym . W za­ kresie dem ografii historycznej zapoczątkow ał b ad an ia n ad długością życia w neolicie i we w czesnym śred n io ­ wieczu. W raz z K rystyną M odrzew ską i Ireną Szew- ko-Szw aykow ską zajm ow ał się problem atyką genetyki populacyjnej. D ziedziny etnogenezy dotyczą w yniki jego b ad a ń m ateriałów ciałopalnych, w zbogacone przez w łasną m etodykę (T. D zierżykraj-R ogalski 1960; A. M alinow ski 1971), b ad an ia kośćca (np. T. Dzierży- kraj-R ogalski 1946) oraz analizy dem ograficzne i p a to ­ logiczne w ykonyw ane we w spółpracy z E. P rom ińską. D zięki zapoczątkow anej jeszcze w Lublinie w sp ó łp ra­ cy z prof. M ikołajem O lekiew iczem udosk o n alił sto so ­ w ane w an tropologii m eto d y statystyczne (T. Dzierży- kraj-Rogalski, M . O lekiew icz 1958).

O głosił ok. 500 publikacji naukow ych, szereg z n ich w y konanych z m ałżo n k ą E lżbietą P ro m iń sk ą (m .in. T. D zierżykray-R ogalski, E. P ro m iń sk ą 1975), przedstaw iał liczne referaty n a konferencjach m iędzy­ narodow ych, w ykładał n a uczelniach polskich i zagra­ nicznych (Lund, Praga, C h a rtu m i inych).

Był członkiem h o n o ro w y m Société ď A n th ro p o lo - gie de Paris, członkiem rad y Stałej M iędzynarodow ej

(4)

Unii N au k A ntropologicznych i E tnograficznych, Pol­ skiej A kadem ii M edycznej, p rzew o d n iczący m i h o ­ norow ym p rzew o d n iczący m k o m itetu A n tro p o lo g ii i A n tro p o m etrii PAN. Był założycielem i red ak to rem

Człowiek w czasie i przestrzeni (1958-1963), zastępcą

(1965-1977) i re d a k to rem naczelnym (1978-1984)

Przeglądu Antropologicznego, re d ak to rem Roczników A kadem ii M edycznej w B iałym stoku o raz członkiem

Rad R edakcyjnych M ateriałów i Prac Antropologicz­

nych i Afričana Bulletin.

Pełnił szereg funkcji społecznych. W połow ie lat czterdziestych, jeszcze jako wojskowy, był czło n ­ kiem W ojew ódzkiej R ady N arodow ej w Lublinie, K om endantem Lubelskiej C horągw i Z H P o d 1945 r. do likw idacji organizacji w 1949 r. (S. J. D ąbrow ski, S. A. Tryczyński 2001, s. 26). W latach 1947-1949 jako m ajor rezerw y był k u rato rem Koła A kadem ickiego Zw iązku U czestników W alki Z brojnej o N iep o d le­ głość i D em okrację - dzięki jego staran io m Z arząd G łów ny Z w iązku przydzielił kilkadziesiąt sty p en d ió w

i o d zn aczeń byłym p a rty z a n to m stu d iu jący m n a KUL i UM CS (J. M alarczyk 1968, s. 236-237), Był też w ielo­ letn im członkiem Z arzą d u G łów nego oraz prezesem Polskiego T ow arzystw a A ntropologicznego, założy­ cielem i p ierw szym prezesem O d d ziału Polskiego Tow arzystw a P rehistorycznego w B iałym stoku (B. K. 1953) o raz p rzew o d n iczący m Tow arzystw a Przyjaźni Polsko-Egipskiej.

O d zn aczo n y m .in. krzyżem O rd e ru V irtu ti M ili­ ta ri V klasy, W arszaw skim K rzyżem Pow stańczym , K rzyżem P artyzanckim , krzyżam i kaw alerskim i ofi­ cerskim O rd e ru O d ro d ze n ia Polski oraz izraelskim m edalem „Spraw iedliw y w śró d n a ro d ó w św iata” (K. Kowalski 1998; J. S. Staw iński, W. Skulska-K ruczkow - ska 1998; J. Strzałko, Z. D rozdow ski 1998a; 1998b).

Ż ona, prof, d r Elżbieta M aria P rom ińska, lekarz, an tro p o lo g , k iero w n ik K atedry A n tro p o lo g ii AW F im. Józefa P iłsudskiego w W arszaw ie, zm arła kilkanaście d n i p o n im 6 lutego 1998 r. (T. Ł aska-M ierzejew ska

1998a; 1998b).

Literatura

B. K. [Bogdan Kostrezwski]

1953 Nowy O ddział PTP. Z O tchłani W ieków 22: 2, s. 83-84.

B e r g m a n Paweł

1976 W kład polskiej antropologii do nauki świato­ wej. W: W kład Polaków do kultury świata, red. M. A. Krąpiec, P. Taras, J. Turowski. Lublin, s. 514- 525.

C h i l m o n K rystyna

1981 Katalog zabytków z cmentarzyska wczesnośrednio­ wiecznego w Czarnej Wielkiej, gm. Grodzisk, woj. białostockie (z badań A kadem ii Medycznej w Bia­ łymstoku). Rocznik Białostocki 15, s. 211-244. C z e k a n o w s k i J a n , W i ą z o w s k i Kazimierz

1959 Ośrodek lubelski. W: T. Bielicki i in., O środki p o ­ w stałe po drugiej w ojnie światowej. Sto lat a n ­ tropologii polskiej 1856-1956. Wrocław, s. 5-19. M ateriały i Prace A ntropologiczne 40.

D ą b r o w s k i Stanisław J.,T r y c z y ń s k i Stanisław A. 2001 Słownik biograficzny lubelskiego harcerstwa

1911-2001. Lublin, s. 149.

D z i e r ż y k r a j (D z ie r ż y k ra y )-R o g a ls k i Tadeusz

1946 Fizjologia defekacji. Uwagi o konieczności powrotu do pierwotnej pozycji. Warszawa.

1950 Badania nad morfologią żuchwy ludzkiej. A n n a­ les U niversitatis M ariae C urie-Skłodow ska С 4 (1949), s. 203-232.

1953 Prace wykopaliskowe prowadzone w 1951 r. па cmentarzysku neolitycznym w Lesie Stockim i Sto­ ku (pow. Puławy, woj. lubelskie). Przegląd A n tro ­ pologiczny 19, s. 409-413.

1955a Długość trwania życia człowieka neolitycznego na ziemiach polskich. Roczniki Akadem ii M edycznej w Białym stoku 1, s. 76-90.

1955b W zrost człowieka na terenach dawnej Polski w okresach neolitu. Folia M orphologica 6, s. 265- 270.

1956 Grób kultury pucharów lejkowatych ze śladami magii odkryty na Lubelszczyźnie. W iadom ości Archeologiczne 23: 1, s. 100-103.

1958 Crania et Aalia Ossa Polonica. Cmentarzyska neo­ lityczne w Lesie Stockim i Stoku. Wrocław. M ate­ riały i Prace A ntropologiczne 30.

1959 Ośrodek białostocki. W: T. Bielicki i in. O środki pow stałe po drugiej w ojnie światowej. Sto lat a n ­ tropologii polskiej 1856-1956. Wrocław, s. 67-78. M ateriały i Prace A ntropologiczne 40.

1960 Szczątki kostne z grobów ciałopalnych jako przed­ m iot badań antropologicznych. Człow iek w czasie i przestrzeni 3: 1, s. 49-51.

1977 Badania antropologiczne na cmentarzysku neoli­ tycznym w Kadern (Sudan) w latach 1972-1975. W: Badania populacji ludzkich na m ateriałach współczesnych i historycznych, red. A. M alinow ­ ski. Poznań, s. 183-186.

D z i e r ż y k r a j - R o g a l s k i T a d e u s z , O l e k i e w i c z Mikołaj 1958 Barwa oczu i włosów a grupy krwi. Wrocław. M a­

teriały i Prace A ntropologiczne 44.

D z i e r ż y k r a y - R o g a l s k i T a d e u s z , P r o m i ń s k a Elżbieta 1975 Badania antropologiczne mnichów koptyjskich w klasztorze św. M arka w Gournet M ar et Nord (górny Egipt). Przegląd A ntropologiczny 41: 2, s. 357-373.

(5)

Kronika - The chronicle

F e d o r k o Stefania

1959 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska. Bibliografia 1946-1953. Lublin.

G a ł a s z e w s k a - C h i l c z u k D orota

2008 Miejsce partii kom unistycznej na „czerwonym” Uniwersytecie M arii Curie-Sklodowskiej w latach 1944-1989. Pam ięć i Sprawiedliwość 2, s. 261- 281.

G ą s i o r o s k i A d a m , G u r b a Jan

1994 Tadeusz Henzel 1905-1955. W iadom ości U niw er­ syteckie [UMCS] 4, n r 4, s. 12.

G u r b a Jan

1960 (rec.) T. Dzierżykraj-Rogalski, Cmentarzyska neo­ lityczne w Stoku i Lesie Stockim, Materiały i Prace Antropologiczne 1958, nr 30. Rocznik Lubelski 3, s. 294-295.

1998 Przedmowa. W: Człow iek wczoraj, dziś, jutro, red. A. Gąsiorowski, J. G urba, W. K ozak-Zychman. Lublin, s. 13.

2007 Archeologia na Wydziale M atematyczno-Przy­ rodniczym UMCS w Lublinie (1945-1952). W: Pół w ieku z dziejów archeologii polskiej (1939- 1989), red. J. Lech. Warszawa, s. 109-129. Prace / Kom itet N auk Pra- i Protohistorycznych PAN 6. K o w a l s k i K rzysztof

1998 Tadeusz Dzierżykray-Rogalski (1918-1998). Re­ nesansowa głowa i duch. Rzeczpospolita n r 25, z dnia 29 stycznia, s. XI.

K o z a k - Z y c h m a n W anda

1996 Stan badań antropologicznych nad materiałami neolitycznymi z Lubelszczyzny. A rcheologia Pol­ ski Środkow ow schodniej 1, s. 235-237.

2006 Ludność kultury pucharów lejkowatych pochowa­ na na cmentarzyskach w Karmanowicach, stan. 35, woj. lubelskie i w Pawłowie, stan. 3. woj. świę­ tokrzyskie. W: Idea megalityczna w obrządku p o ­ grzebow ym ku ltu ry pucharów lejkowatych, red J. Libera, K. Tunia. Lublin-K raków , s. 401-406. K o z a k - Z y c h m a n W a n d a , G u r b a Jan

2001 Świat wierzeń ludności neolitu na pograniczu Europy Zachodniej i Wschodniej. W: Sanktuaria i kult, red. J. Kmieciński. Łódź, s. 19-33. Eastern Review 5.

K o z a k - Z y c h m a n W anda, S z e l i g a M arcin

2004 Pochówki ludności kultury amfor kulistych na L u­ belszczyźnie. W: Przez pradzieje i w czesne śred­ niowiecze. Księga Jubileuszowa na siedem dzie­

siąte piąte urodziny docenta doktora Jana Gurby, red. J. Libera, A. Zakościelna. Lublin, s. 127-138. K r u p i ń s k i Tadeusz

1990 Informacja o osobach pracujących w zawodzie antropologa w Polsce. Przegląd A ntropologiczny 54: 1-2, s. 201-229.

L i b e r a J e r z y , Z a k o ś c i e l n a A nna

2006 Inwentarze krzemienne z grobów grupy południo- wo-wschodniej kultury pucharów lejkowatych. W: Idea m egalityczna w obrządku pogrzebow ym ku ltu ry pucharów lejkowatych, red J. Libera, K. Tunia. Lublin-Kraków, s. 135-169.

Ł a s k a - M i e r z e j e w s k a Teresa

1998a Elżbieta Promińską (1941-1998). Rocznik Towa­ rzystw a N aukowego Warszawskiego 61, s. 61-63. 1998b Profesor Elżbieta Promińską 1941-1998. Przegląd

A ntropologiczny 61, s. 123-124. M a l a r c z y k Jan

1968 Powstanie i organizacja Uniwersytetu M arii Cu- rie-Skłodowskiej w świetle źródeł. Lublin, s. 236- 237.

M a l i n o w s k i Andrzej

1971 Niektóre dotychczasowe osiągnięcia antropologii polskiej w dziedzinach badań kości ludzkich z gro­ bów ciałopalnych. W: Rozwój i dorobek a n tro ­ pologii w 25-leciu PRL, red. C. Łuczak. Poznań, s. 165-175.

M o d r z e w s k a K rystyna

1951 Cmentarzysko średniowieczne w Czarnej Wielkiej. Spraw ozdania z Czynności i Posiedzeń Polskiej A kadem ii U m iejętności 52: 6, s. 526-529. Poczet

1974 Poczet archeologów polskich: Tadeusz Dzierżykraj- Rogalski. Z O tchłani W ieków 40: 4, s. 301-303. S t a w i ń s k i Jerzy S., S k u l s k a - K r u c z k o w s k a W ilhelm ina

1998 Tadeusz Dzierżykraj-Rogalski. Pożegnania. G aze­ ta W yborcza n r 25, z dnia 29 stycznia, s. 12. S t r z a ł k o J a n , D r o z d o w s k i Zbigniew

1998a Profesor Tadeusz Dzierżykray-Rogalski 1918-1998. Przegląd A ntropologiczny 61, s. 121-122. 1998b Tadeusz Dzierżykray-Rogalski (1918-1998). Rocz­

nik Towarzystwa Naukowego W arszawskiego 61, s. 59-60.

T y s z k i e w i c z Jan

1976 Udział Połaków w rozwoju archeologii. W: W kład Polaków do ku ltu ry świata, red. M. A. Krąpiec, P. Taras, J. Turowski. Lublin, s. 295-314.

Dr hab. prof. UMCS Wanda Kozak-Zychman Doc. dr )an Gurba

Instytut Archeologii UMCS w Lublinie PI. M. Curie-Skłodowskiej 4 20-031 Lublin

Cytaty

Powiązane dokumenty

W bieżącym numerze przedstawiamy trzy relacje dotyczące wojny polsko— bol­ szewickiej z lat 1919— 1922 opracowane przez Jadwigę Siedlecką i Stanisława Ilskie- go

[r]

Deze nota is een aanvulling op genoemde leidraad, en geeft aan hoe hoog een grensprofiel moet zijn bij brede duinen, één en ander als functie van de aanwezige duinbreed-

De enthalpie van de stromen is nodig voor het berekenen van de capaciteit van de warmtewisselaars tussen de kolommen en voor de berekening van de

Gao, project leader in the department of Quantum NanoScience at the Faculty of Applied Sciences and the TU Delft Space Institute made up his mind to develop a better technology

Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji

O dkryta na stanow isku stratyfikacja obiektów kultury pucharów lej­ kow atych w skazuje, że natrafiono na w ielofazow e sta­ now isko KPL.. Z aobserw ow ana

[r]