R O C Z N I K I H U M A N I S T Y C Z N E Tom LVIII-LIX, zeszyt 3 – 2010-2011
KS. AUGUSTYN ECKMANN*
MULIER FORTIS DOCTA SAPIENS
Min!ło sto lat od urodzin prof. Leokadii Małunowiczówny i trzydzie"ci lat od Jej "mierci (* 7 VII 1910 – † 1 V 1980). Jej przyjaciele, uczniowie i ucz-niowie uczniów z ró#nych "rodowisk akademickich postanowili uczci$ t! rocznic! kolejnym tomem „Roczników Humanistycznych”, zeszyt 3: Filologia klasyczna. Tematyka zeszytu jest ró#norodna, wieloaspektowa, bo bogate było #ycie i szerokie zainteresowania Profesor Leokadii Małunowiczówny. Trzy-dzie"ci ostatnich lat swego #ycia przepracowała w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, wcze"niej w Toruniu, dok%d przybyła z Wilna. Zmarła w ostatnim roku swej pracy zawodowej. Z jej notatek wynika, #e stale my"lała o "mierci, "wiadoma wielkiej odpowiedzialno"ci przed Bogiem z wykorzystania czasu.
Carpe diem było dla niej przypomnieniem, by wykorzystała ka#d% chwil! dla
lepszego słu#enia Bogu. Swój
!"#$%
słu#by wykorzystała znakomicie we wszystkich okresach swego – delikatnie mówi%c – niełatwego #ycia, czego mo#na dowiedzie$ si! ze wspomnie& o niej bliskich Jej osób i z własnych Jej notatek zamieszczonych w XIII tomie Chrze"cijanie, wydanym pod redakcj% biskupa Bohdana Bejzego (Warszawa: ATK 1984).Długa droga, jak% przebyła Pani Profesor z Wilna poprzez Toru& do Lub-lina, długa w czasie i przestrzeni, zarazem bogata w ró#nego rodzaju do-"wiadczenia i cierpienia, przygotowywała j% do pracy w Katolickim Uniwer-sytecie Lubelskim. Na Uczelni umiała ł%czy$ zaanga#owanie dydaktyczne, naukowe i organizacyjne.
Nader wa#na była dla Niej praca z młodzie#%, miała na uwadze zarówno poszukiwania naukowe, jak i wychowawcze, kształcenie umysłu, ale i charak-teru. Spod jej r!ki wyszło wielu filologów, ludzi uczonych i dydaktyków. Pod
Ks. prof. dr hab. AUGUSTYN ECKMANN – dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej KUL, kie-rownik Katedry Literatury Wczesnochrze"cija&skiej; adres do korespondencji: Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin; e-mail: augustyn.eckmann@neostrada.pl
KS. AUGUSTYN ECKMANN 6
jej kierunkiem powstało wiele prac magisterskich z dziedziny antyku chrze-"cija&skiego i staro#ytno"ci poga&skiej opartych na 'ródłach greckich b%d' łaci&skich. W tym okresie naszych dziejów przez długie lata jej seminarium magisterskie było jedynym w Polsce, na którym pisano prace z literatury wczesnochrze"cija&skiej. Do"wiadczenie dydaktyczne zaowocowało te# opra-cowaniem podr!czników oraz publikacjami po"wi!conymi dydaktyce.
Drugim kierunkiem oddziaływania Pani Profesor była praca badawcza. Najwi!cej publikacji po"wi!ciła pismom wczesnochrze"cija&skim. Przede wszystkim interesował J% rozwój my"li chrze"cija&skiej i relacje mi!dzy kultur% poga&ska a chrze"cija&sk%, pocz%wszy od pracy magisterskiej pt. De
ara Victoriae in curia Romana quomodo certatum sit (Wilno 1937). Za prac!
t! otrzymała nagrod! naukow% Senatu Akademickiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i dzi!ki tej publikacji przyznano jej równie# stypendium zagraniczne z Funduszu Kultury Narodowej na studia w Rzymie, gdzie stu-diowała w Pontificio di Archeologia Cristiana, uzyskuj%c w 1939 r. stopie& bakałarza. Dorobek naukowy Pani Profesor jest bogaty, ale nie wszystkie jej prace ujrzały "wiatło dzienne, poniewa# #yła w czasach, kiedy nie zawsze mo#na było wszystko ogłasza$ drukiem, st%d niektóre Jej prace badawcze czekaj% wci%# na opublikowanie.
Profesor Leokadia Małunowiczówna była nie tylko dobrym dydaktykiem i znakomit% uczon%, ale tak#e człowiekiem o ogromnej pasji działania. Jej zaanga#owanie w #yciu uniwersyteckim nie ograniczało si! do Filologii Kla-sycznej czy Wydziału Nauk Humanistycznych, ale rozci%gało si! na cał% Uczelni!. Przewodniczyła ró#nym Komisjom. Wiele dobra dla Uniwersytetu czyniła z własnej inicjatywy, z potrzeby serca. Bardzo anga#owała si! w spra-wy Towarzystwa Przyjaciół KUL, była członkiem jego Zarz%du Głównego. Była tak#e członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, w którym równie# ogłaszała drukiem swoje liczne prace. Mo#na powiedzie$, #e była osob%, która mogła podj%$ si! ka#dego zadania. St%d te# w publikacji po"wi!conej Jej pami!ci, ku upami!tnieniu Jej setnych urodzin, trzydziestu lat pracy w Kato-lickim Uniwersytecie Lubelskim i trzydziestu lat, by posłu#y$ si! okre"leniem błogosławionego Jana Pawła II, od przej"cia do domu Ojcu, s% autorzy z wielu "rodowisk, pisz%cy na ró#ne tematy, bo i ona #yła w ró#nych "rodowiskach i podejmowała ró#ne tematy.
Autor natchniony pyta: „Mulierem fortem quis inveniet?” (Prz 31, 10). Kobiet! dzieln% znalazły i do"wiadczyły Jej wielko"ci trzy uniwersytety: Stefana Batorego w Wilnie, Mikołaja Kopernika w Toruniu i Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie.
