• Nie Znaleziono Wyników

Roman WĄSALA, Adam GÓRNICKI. Występowanie Eucarta amethystina (HÜBNER, 1803) (Lepidoptera: Noctuidae) w Polsce.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Roman WĄSALA, Adam GÓRNICKI. Występowanie Eucarta amethystina (HÜBNER, 1803) (Lepidoptera: Noctuidae) w Polsce."

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Wiad. entomol. 29 (2): 113-115 Poznań 2010

Występowanie Eucarta amethystina (H

ÜBNER

, 1803)

(Lepidoptera: Noctuidae) w Polsce

Distribution of Eucarta amethystina (H

ÜBNER

, 1803)

(Lepidoptera: Noctuidae) in Poland

Roman W

ĄSALA 1

, Adam G

ÓRNICKI 2

1 Katedra Entomologii, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul. Dąbrowskiego 159,

60-594 Poznań; e-mail: rwasala@up.poznan.pl

2 ul. Przemysława 9B, 37-700 Przemyśl

ABSTRACT: New locality of Eucarta amethystina (HBN.) in Przemyśl Hills is presented. KEY WORDS: Lepidoptera, Noctuidae, Eucarta amethystina, faunistics, Przemyśl Hills,

SE Poland.

Rodzaj Eucarta L

EDERER

, 1857 jest w Europie reprezentowany przez

dwa gatunki: E. virgo (T

REITSCHKE

, 1835) oraz E. amethystina (H

ÜBNER

,

1803) (F

IBIGER

, H

ACKER

2005).

Gąsienice E. amethystina żerują w przyziemnych liściach dzikiej marchwi

(Daucus carota L.) i podczas spoczynku są trudne do zauważenia (R

OMANI

-SZYN

1929). Mogą także żerować na roślinach z rodzajów: gorysz –

Peuceda-num L., pietruszka – PetroseliPeuceda-num H

ILL

., lepnica – Silene L. (N

OWACKI

1998). Postacie dorosłe pojawiają się w dwóch pokoleniach od maja do

sierpnia; preferują otwarte biotopy. Są to najczęściej brzegi rzek i strumieni,

wilgotne łąki i doliny rzeczne.

(2)

114

R. WĄSALA, A. GÓRNICKI

Podczas badań prowadzonych na terenie Pogórza Przemyskiego został

odłowiony jeden okaz Eucarta amethystina:

– Makowa (UTM: FA20), 14 VII 2002 – 1

&

, leg. A. G

ÓRNICKI

, w

środowi-sku murawy kserotermicznej, odległej o 200–300 m od najbliższego cieku

wodnego.

Odłowiony gatunek wykazywany był z Polski rzadko. Wcześniej znany był

z dwóch województw: dolnośląskiego oraz podkarpackiego (B

USZKO

, N

O

-WACKI

2000). W XIX wieku stwierdzony został na południowym-zachodzie

oo

?

++

+

+

Ryc. Stanowiska Encarta amethystina (HBN.) w Polsce:

+

– stanowiska historyczne,

Ž

– sta-nowisko po roku 2000,

?

– stanowisko wątpliwe

Fig. Localities of Encarta amethystina (HBN.) in Poland:

+

– historic localities,

Ž

– locality after 2000,

?

– doubtful locality

(3)

115

WYSTĘPOWANIE EUCARTA AMETHYSTINA W POLSCE

kraju, w Legnicy i w Prochowicach. Dane dotyczące okazów z Ziemi

Kłodz-kiej są niepewne (W

OLF

1935–1944). Na wschodzie Polski był wykazany w

roku 1957 z Pogórza Bieszczadzkiego, z miejscowości Rabe koło Baligrodu

oraz wcześniej z Olchowej koło Leska (B

IELEWICZ

1973).

Na mapce (Ryc.) przedstawiono wszystkie znane stanowiska

występowa-nia w Polsce Eucarta amethystina.

SUMMARY

During field research in Przemyśl Hills a single specimen of Eucarta amethystina (HBN.) was collected. Previous data on the occurrence of this species in Poland are discussed. All known localities are presented on the map.

PIŚMIENNICTWO

BIELEWICZ M. 1973: Motyle Bieszczadów Zachodnich i Pogórza Przemyskiego, cz. I tzw. Macrolepidoptera. Roczn. Muz. Górnośl., Przyroda, Bytom, 7: 1-170.

BUSZKO J., NOWACKI J. 2000: The Lepidoptera of Poland, a distributional checklist. Pol. en-tomol. Monogr., Poznań – Toruń, 1: 1-178.

FIBIGER M., HACKER H. 2005: Systematic List of Noctuoidea of Europe (Notodontidae, Nolidae, Arctiidae, Lymantridae, Erebidae, Micronoctuidae, and Noctuidae). Esperia-na, 11: 93-205.

NOWACKI J. 1998: The Noctuids (Lepidoptera, Noctuidae) of Central Europe. Bratislava. 51 ss.

ROMANISZYN J., SCHILLE F. 1929: Fauna motyli Polski. I. Prace monogr. Kom. Fizjogr. PAU, Kraków, 6: 1-552.

(4)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Na badanym obszarze wyr6zniono kilka anomalii geochemicznych arsenu 0 r6znej rozciqglosci i intensywnosci, z kt6rych najwi~ksze, pod wzgI~dem zasi~gu przestrzen- nego

ułożenia kul, a metale zajmują miejsca weW\tlątrz 1Oik1'eślonych luk. Według nich tetraedryt ma strukimę substytucyjną, typu blendy cyn- kowej. Na.dstru~tura wśród

utwory eocenu z Siemienia l€'Żą niezgódniena opokach górnokTedo- wych i wykształcone są następ~jąco: spąg eocenu stanowi gruboziarni- sty piasek glaukonitowy z

żenia cyrkonów (L/S) wahają się w granicach od 1:1 do 5,6:1, a więc obok ziarn kulistych występują kryształy silnie wydłużone (ryc. Na podstawie wykonanych pomiarów

Należy również zaznaczyć, że hemodializa z wykorzystaniem cewnika dializacyjnego jest również wskazana u osób z ciężką niewydolnością serca lub

Dolna część sukcesji węglanowej z Wierzbicy została opisana przez Gutowskiego (1998, 2004) jako wapienie oolitowe i płytowe z Wierzbicy, reprezentująca

stosunek n au ki do teo­ logii, a 'także n ajbard ziej syntetycznie charakteryzującym ogólny klim at średnio­ wiecza... Uzupełnienia te nie zm ieniłyby oczywiście

[r]