• Nie Znaleziono Wyników

View of Profesor Andrzej Brożek

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "View of Profesor Andrzej Brożek"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

I

N

M

E

M

O

R

I

A

M

________________________________________________________

STUDIA POLONIJNE T. 16. Lublin 1994 ANDRZEJ A. ZIE˛ BA Kraków

PROFESOR ANDRZEJ BROZ˙ EK

20 stycznia 1994 r. w dalekim Lüneburgu zmarł nagle profesor Andrzej Broz˙ek, wybitny historyk polski o mie˛dzynarodowej renomie.

Pochodził z rodziny o bogatych i wielow ˛atkowych tradycjach. Jego dziad, Franciszek, przywe˛drował na S´ l ˛ask Austriacki pod koniec XIX stulecia z pod-krakowskich Zbydniowic i wz˙enił sie˛ w miejscow ˛a rodzine˛ Wytrzensów (z której wywodził sie˛ tez˙ wybitny slawista austriacki, Günter Wytrzens). Ojciec i matka profesora byli juz˙ S´l ˛azakami, mieszkan´cami Katowic, a w okre-sie mie˛dzywojennym pracownikami tamtejszej administracji pan´stwowej. W Ka-towicach urodził sie˛ 10 listopada 1933 r. ich najstarszy syn, Andrzej.

Wykształceniem swym Andrzej Broz˙ek zwi ˛azany był najpierw z rodzinnymi Katowicami, gdzie w roku 1950, jako ekstern, złoz˙ył egzamin dojrzałos´ci po ukon´czeniu Gimnazjum s´w. Jacka, tu takz˙e rozpocz ˛ał studia w Wyz˙szej Szkole Ekonomicznej. Chciał wprawdzie studiowac´ na Uniwersytecie Jagiellon´skim, ale dla absolwentów katolickiego gimnazjum ta droga była w tamtych latach zamknie˛ta. Magisterium uzyskał w Uniwersytecie Warszawskim w roku 1955, pod kierunkiem wybitnego historyka spraw gospodarczych Witolda Kuli. Histo-ria gospodarcza stała sie˛ odt ˛ad specjalizacj ˛a naukow ˛a dra Broz˙ka. Doktorat obronił u prof. Kuli na Uniwersytecie Warszawskim (druk: Robotnicy spoza

zaboru pruskiego w przemys´le na Górnym S´l ˛asku (1870-1914), Wrocław 1966), zas´ prace˛ habilitacyjn ˛a w roku 1968 w Instytucie Historii PAN w Warszawie (druk: Ostflucht na Górnym S´l ˛asku, Katowice 1966).

Kolejne szczeble kariery akademickiej zwi ˛azały go z Wyz˙sz ˛a Szkoł ˛a Ekono-miczn ˛a w Katowicach, z Wyz˙sz ˛a Szkoł ˛a Pedagogiczn ˛a w Opolu oraz Uniwersy-tetem Jagiellon´skim w Krakowie. Tu w roku 1988 uzyskał tytuł profesora zwy-czajnego. Wykładał w Instytucie Badan´ Polonijnych UJ, s´mierc´ zaskoczyła go

(2)

178 Andrzej A. Zie˛ba

tuz˙ przed planowanym przejs´ciem do Instytutu Historii UJ, gdzie zreszt ˛a juz˙ wczes´niej prowadził zaje˛cia z zakresu historii emigracji i skupisk polskich oraz polonijnych. Ponadto profesor Broz˙ek zwi ˛azany był blisk ˛a współprac ˛a ze S´l ˛ a-skim Instytutem naukowym w Katowicach i Instytutem S´l ˛askim w Opolu.

Ale nie tylko Polska była aren ˛a aktywnos´ci naukowej i dydaktycznej Profe-sora. Juz˙ od roku 1972 cze˛sto realizował swoje projekty badawcze za granic ˛a jako stypendysta Fundacji Humboldta, John F. Kennedy Institut der Freien Universität Berlin, Tempus i wielu innych. Wygłaszał referaty na wielu mie˛dzy-narodowych konferencjach naukowych na obu kontynentach, wykładał w Institut für Europeische Studien w Wiedniu. Jego prace ukazywały sie˛ po polsku, an-gielsku, niemiecku, rosyjsku, czesku, ukrain´sku, słowacku i francusku.

Profesor Broz˙ek był takz˙e członkiem wielu prestiz˙owych organizacji nauko-wych w Polsce i za granic ˛a, m.in. Polish American Historical Association (któ-re w roku 1993 nadało mu sw ˛a doroczn ˛a nagrode˛ im. Mieczysława Haimana), Opolskiego Towarzystwa Naukowego (którego był przewodnicz ˛acym), Societatis Scientiis Favendis Silesiae Superioris w Katowicach (które współzakładał i któremu takz˙e przewodniczył), Kuratorium Internationales Institut für National-itätenrecht und Regionalforschung w Monachium, Commission of History of International Relations w Mediolanie, kilku komitetów naukowych Polskiej Akademii Nauk, rad naukowych Biblioteki Narodowej w Warszawie, Instytutu S´l ˛askiego w Opolu (jako przewodnicz ˛acy) i S´l ˛askiego Instytutu Naukowego w Katowicach oraz wielu innych. Zasiadał w radach redakcyjnych m.in. „Kwartal-nika Historycznego”, „Zarania S´l ˛askiego” oraz „Studiów S´l ˛askich”.

Działalnos´c´ naukowa profesora Broz˙ka skupiała sie˛ na badaniu ruchów migracyjnych ludnos´ci w konteks´cie stosunków mie˛dzynarodowych. Szczególnie interesowały go ruchy ludnos´ciowe na pograniczu polsko-niemieckim oraz mi-gracje zamorskie, głównie do USA. Jego dorobek w tym ostatnim okresie obej-muje m.in. ksi ˛az˙ka S´l ˛azacy w Teksasie(Wrocław 1972) oraz Polonia

amerykan´-ska 1854-1939 (Warszawa 1977, wersja angloje˛zyczna − Warszawa 1985). Moz˙na go dzis´ zaliczyc´ do pionierów i klasyków tego kierunku badan´ nauko-wych w Polsce. W dziedzinie tej zdobył sobie powszechny i nie kwestionowany autorytet. W zwi ˛azku z prac ˛a dydaktyczn ˛a w Instytucie Badan´ Polonijnych UJ, gdzie wykładał historie˛ Polski dla studentów cudzoziemskich, powstała praca

The History of Poland (Kraków 1985), wydana tez˙ w wersji niemiecko-je˛zycznej.

Profesor Broz˙ek był takz˙e nauczycielem nowych pokolen´ historyków. Wy-promował ponad pie˛c´dziesie˛ciu magistrantów i kilku doktorantów. Umiał opie-kowac´ sie˛ pracami naukowymi swych uczniów, słuz˙ ˛ac trafnymi wskazówkami i radami, ale jednoczes´nie wspieraj ˛ac ich samodzielne inicjatywy. Potrafił pokierowac´ zainteresowaniami swych doktorantów z dalekowzroczn ˛a trafnos´ci ˛a.

(3)

179

Profesor Andrzej Broz˙ek

Pisz ˛ac o profesorze Broz˙ku nie moz˙na nie wspomniec´ o jego wybitnym wpływie na rozwój z˙ycia kulturalnego na S´l ˛asku. Był tam znany i ceniony. Promował współprace˛ Katowic z Zaolziem. Był autorem wielu waz˙nych regio-nalnych inicjatyw naukowych. Jedn ˛a z ostatnich była idea opracowania i wyda-nia słownika biograficznego duchowien´stwa s´l ˛askiego. Potrafił poł ˛aczyc´ sw ˛a s´l ˛ask ˛a toz˙samos´c´ z gor ˛acym polskim patriotyzmem i standardami kultury euro-pejskiej. To ta s´l ˛askos´c´, ł ˛acz ˛aca w sobie znajomos´c´ rozmaitych kultur, wyznan´ i narodowos´ci, sprawiła chyba, z˙e potrafił utrzymywac´ przyjacielskie kontakty z Niemcami pomimo trudnych dos´wiadczen´ osobistych z lat okupacyjnych, z˙e był ceniony zarówno w s´rodowiskach katolickich, jak i protestanckich. Dowo-dem uznania dla jego działalnos´ci naukowej na S´l ˛asku była nagroda Opola w roku 1976 oraz nagroda im. Wojciecha Korfantego przyznana mu przez zwi ˛azek Górnos´l ˛aski w roku 1994, juz˙ pos´miertnie.

Pozostawił po sobie ponad 300 publikacji naukowych, ale przede wszystkim pamie˛c´ uczciwego i prawego człowieka oraz wspaniałego profesora, pryncypial-nego w swych zasadach naukowych, historyka dociekliwego i bezstronpryncypial-nego.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Tym, co najważniejsze w muzyce nie jest więc ani to, co czysto wewnętrzne [...], ani sama eksterioryzacja, dzięki której twórcza myśl kompozytora staje się materialnym

RIJKSWATERSTAAT meet- en adviesdienst

Karwowski z obozu pod Lachowem przesunął swe oddziały do Szczu­ czyna, do niego też 12-13.V II dołączył Kwaśniewski. Odziały polskie fu- rażowały w

jest głównym narzędziem pozwalającym stworzyć zorganizowane środowisko logosfery. Przy czym zajmuje ono pozycję uprzywilejowaną w życiu człowieka, ponieważ w

Wymienić tu należy Warszawskie To­ warzystwo Przyjaciół Nauk, którego członkiem i opiekunem był Stani­ sław Staszic, czy Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk powstałe w

Po przejściu na emeryturę w 2000 roku pełnił społecznie obowiązki przewodniczącego Rady Naukowej Biblioteki Kórnickiej PAN, rady Fun- dacji Ochrony Zabytków Wielkopolski

"Johannes Dantiscus von Höfen - Ein Diplomat und Bischof zwischen. Humanismus und Reformation (1485-1548)",

Legacja kardynała Stanisława Hozjusza na sobór trydencki Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-4, 429-436. 1981..