Horatius Antonius Bologna
Dionysus de tragediae origine
Collectanea Philologica 9, 85-86
86 Horatius Antonius Bologna
iam d ona praebent fem inina, deliciis faciles fruentes. E lucet altum L una p er aethera,
silvam gem entem m urm ure conspicans; um bris tegit lucosque vitat,
quos petiere dei m inistrae. D uxere cultum corda fidelium procul, novato nom ine; G raeciam
pervenit in priscam Iovisque accipitur soboles puellus. V anus Lycrurgus verbere M aenadas fugat, Lyaeus pellit in aequora,
quem T ethis horrentem benigna fluctibus in trem ulis recondit. Im m itis acres M aenadas arctius T hebis tyrannus com pete colligat
frustra: deus vinclis aenis exim it ac peragrat p er urbem . G estit sacerdos, sacra videntibus unus Lyaei cum m em oret gravis
coeptum , tragoedus fit superbus dram atis anterioris aevi.
Instat superbus C ynthius A eschylum , gravem que vatem tum Sophoclem docet
versus canoros, tum suprem am Euripidis lyrici catharsin. Sublim e m unus iungit A pollinem B accho furenti dram ate nobili:
artem perennem congregavit ingenium ac generosa facta.