powiatowego i wojewódzkiego oraz uwzglêdnia g³ówne
rozpoznane problemy wystêpuj¹ce na terenie ca³ej Polski,
bez zag³êbiania siê w lokalne ró¿nice.
Potrzeba sta³ego podnoszenia wiedzy i kompetencji
zawodowych osób zajmuj¹cych siê sprawami geologii w
urzêdach szczebla powiatowego i wojewódzkiego
wskazu-je na zasadnoϾ wprowadzenia cyklicznego systemu
szko-leñ. Jest to niezbêdny element umo¿liwiaj¹cy poprawê
funkcjonowania i zwiêkszenia efektywnoœci pracy
admini-stracji geologicznej, a tym samym lepszego zarz¹dzania
zasobami naturalnymi kraju.
Problemy sygnalizowane przez przedstawicieli
admi-nistracji geologicznej, na które napotykaj¹ w codziennej
pracy, zró¿nicowany poziom wykszta³cenia i posiadanej
wiedzy wskazuj¹ na zasadnoœæ prowadzenia
komplekso-wych projektów szkoleniokomplekso-wych. Z uzyskanych od
pracow-ników administracji geologicznej informacji wynika, ¿e
geolodzy maj¹ ograniczon¹ mo¿liwoœæ uczestnictwa w
odp³atnych kursach. Szkolenia s¹ niezbêdne do
pra-wid³owego wykonywania zadañ przewidzianych w prawie
oraz do podnoszenia swoich kwalifikacji. Maj¹ tym
samym wp³yw na sprawne funkcjonowanie administracji
geologicznej. Zasadne wydaje siê wprowadzenie systemu
szkoleñ o zró¿nicowanej tematyce, obejmuj¹cego
wszyst-kie zagadnienia, z którymi mog¹ siê spotkaæ na stanowisku
pracy geolodzy powiatowi i wojewódzcy. Ze wzglêdu na
odmienne zadania i uprawnienia celowe by³oby
rozdziele-nie szkoleñ dla przedstawicieli obu wymienionych grup.
Niezbêdne jest tak¿e umo¿liwienie wzajemnych,
regular-nych spotkañ pracowników administracji geologiczregular-nych,
jak równie¿ mo¿liwoœæ odbywania konsultacji z
eksperta-mi, w tym z przedstawicielami pañstwowej s³u¿by
geolo-gicznej, pañstwowej s³u¿by hydrogeologeolo-gicznej, Ministerstwa
Œrodowiska, Narodowego Funduszu Ochrony Œrodowiska
i Gospodarki Wodnej oraz innych urzêdów.
LITERATURA
OLEJNICZAK K. 2006 – Funkcjonowanie administracji geologicznej szczebla powiatowego. Ekspertyza dla Ministerstwa Œrodowiska. CAG Pañstw. Inst. Geol., Warszawa
OLEJNICZAK K. 2007 – Funkcjonowanie administracji geologicznej szczebla powiatowego wg stanu na 2006 r. Prz.Geol., 55: 529–534. OLEJNICZAK K. 2009 – Centralny monitoring i system wspomagania dzia³alnoœci administracji geologicznej na szczeblu województw i powiatów – Etap I: Opracowanie za³o¿eñ programowych. CAG Pañstw. Inst. Geol.
USTAWA z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2014 r. poz. 613 ze zm.
USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorz¹dzie województwa. Tekst jednolity Dz.U. z 2015 r. poz. 1392 ze zm.
USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorz¹dzie powiatowym. Tekst jednolity Dz.U. z 2015 r. poz. 1445 ze zm.
Szczegó³y okreœlaj¹ art. 201 i nast. ustawy Poœ oraz
wyda-ne na jego podstawie rozporz¹dzenie z dnia 27 sierpnia
2014 r. Takie pozwolenie jest wymagane dla instalacji
mog¹cych powodowaæ znaczne zanieczyszczenie
poszcze-gólnych elementów przyrodniczych albo œrodowiska jako
ca³oœci, których rodzaje okreœla wspomniane
rozporz¹dze-nie. ¯adna z okreœlonych nim instalacji nie s³u¿y jednak
wydobywaniu kopaliny ze z³o¿a. Co wiêcej, pozwolenie
zintegrowane jest rodzajem pozwolenia emisyjnego, o czym
œwiadczy usytuowanie dotycz¹cej go regulacji (Tytu³ III –
Przeciwdzia³anie zanieczyszczeniom, Dzia³ IV –
Pozwole-nia na wprowadzanie do œrodowiska substancji lub
ener-gii). Co prawda materia takiego pozwolenia wykracza w
pewnym zakresie poza przedmiot Prawa ochrony
œrodowi-ska (np. w odniesieniu do gospodarki wodnej), ale dzieje
siê tak wy³¹cznie w sytuacjach wyraŸnie wynikaj¹cych
z ustawy. Brak te¿ argumentów pozwalaj¹cych przyj¹æ, ¿e
uzyskanie pozwolenia zintegrowanego wy³¹cza
wymaga-nia przewidziane Prawem geologicznym i górniczym.
Takie pozwolenie mo¿e wprawdzie dotyczyæ
podziemne-go sk³adowania odpadów, tyle ¿e brak jest podstaw, ¿eby
zak³adaæ, ¿e mia³oby ono zwalniaæ z koniecznoœci
spe³nie-nia wymagañ dotycz¹cych np. koncesji na podziemne
sk³adowanie odpadów.
Przedstawione wy¿ej s¹ wy³¹cznie sygnalizacyjne.
Ilu-struj¹ one niektóre problemy, które musi pokonaæ inwestor
zainteresowany podjêciem dzia³alnoœci regulowanej
prze-pisami ustawy Pgg, zw³aszcza zaœ w zakresie
wydobywa-nia kopalin. Nadmiernie rozbudowana i skomplikowana
regulacja prawna w po³¹czeniu z b³êdami jej stosowania
z jednej strony mo¿e zagra¿aæ bezpieczeñstwu
surowco-wemu pañstwa, z drugiej zaœ zachêca do jej omijania,
cze-go najlepszym przyk³adem mo¿e byæ dzikie górnictwo
kruszyw.
LITERATURA
AGENDA 21 – Globalny Program Dzia³añ Agenda 21 (uchwa³a konfe-rencji „Œrodowisko i Rozwój”, Rio de Janeiro, 1992.
BUKOWSKI Z. 2009 – Zrównowa¿ony rozwój w systemie prawa, Toruñ.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 9 wrzeœnia 2002 r. w sprawie opracowañ ekofizjograficznych. Dz.U. Nr 155 poz. 1298. ROZPORZ¥DZENIE Rady Ministrów z dnia 9 maja 2010 r. w sprawie przedsiêwziêæ mog¹cych znacz¹co oddzia³ywaæ na œrodowisko. Dz.U. Nr 213 poz. 1397 ze zm..
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 1 lipca 2015 r. w sprawie dokumentacji geologicznej z³o¿a kopaliny, z wy³¹czeniem z³o¿a wêglowodorów. Dz.U. z 2015 r. poz. 987.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mog¹cych powodowaæ znaczne zanie-czyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo œrodowi-ska jako ca³oœci. Dz.U. z 2014 r. poz. 1169.
USTAWA z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony œrodowiska. Dz.U. z 2013 r. poz. 1232 ze zm.
USTAWA z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dz.U. z 2015 r. poz. 199 ze zm.
USTAWA z dnia 3 paŸdziernika 2008 r. o udostêpnianiu informacji o œrodowisku i jego ochronie, udziale spo³eczeñstwa w ochronie œrodo-wiska oraz o ocenach oddzia³ywania na œrodowisko. Dz.U. z 2013 r. poz. 1235 ze zm.
USTAWA z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2015 r. poz. 196 ze zm.
czy ustawy Prawo geologiczne i górnicze. W wielu
przy-padkach bowiem, np. prowadzenia ruchu zak³adu
górni-czego bez zatwierdzonego planu ruchu, koñczy siê to kar¹
grzywny dla przedsiêbiorcy, który po wyeksploatowaniu
z³o¿a sk³ada organowi koncesyjnemu wniosek o
wygasze-nie koncesji b¹dŸ zrzeka siê jej.
Podobnych problemów, wystêpuj¹cych w ustawie
Pra-wo geologiczne i górnicze, jest znacznie wiêcej. Wa¿n¹
kwesti¹ jest, aby geolodzy wojewódzcy w jednolity sposób
interpretowali zapisy ustawy. Wi¹¿e siê z tym miêdzy
inny-mi koniecznoœæ wspó³pracy inny-miêdzy geologainny-mi
wojewódz-kimi a ministrem œrodowiska.
Najlepszym rozwi¹zaniem wydaje siê byæ
wypracowa-nie, dla najbardziej dyskusyjnych kwestii, tzw. „kodeksu
dobrych praktyk” lub te¿ wskazówek, które zamieszczone
by³yby oficjalnie na stronie Ministerstwa Œrodowiska. Nie
tylko u³atwi³oby to prace administracji geologicznej, ale
przede wszystkim wp³ynê³o na ujednolicenie postêpowañ
prowadzonych na podstawie ustawy Prawo geologiczne
i górnicze.
LITERATURA
USTAWA z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2011 r. poz. 163.981; tekst jednolity Dz.U. z 2015 r. poz. 196.
³ych zak³adów górniczych wydobywaj¹cych kopaliny na
warunkach okreœlonych art. 22 ust. 2 Pgg, z jednej strony
promuje legalne wydobycie kopalin, a z drugiej ma na celu
eliminacjê niekoncesjonowanego ich pozyskiwania.
U³at-wienia i zwolnienia dla ma³ych przedsiêbiorców
górni-czych z niektórych procedur administracyjno-prawnych,
przewidzianych przepisami prawa geologicznego i
górni-czego dla z³ó¿ bêd¹cych w kompetencjach marsza³ka czy
ministra w³aœciwego do spraw œrodowiska, wp³ywaj¹
korzystnie na rozwój, bezpieczeñstwo i stabilnoœæ
górnic-twa odkrywkowego o niewielkiej skali.
Serdecznie dziêkujê za recenzjê artyku³u pani Lidii Król –
dyrektor Okrêgowego Urzêdu Górniczego w Gdañsku.
LITERATURA
KONSTYTUCJA Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483.
OLEJNICZAK K. 2009 – Centralny monitoring i system wspomagania dzia³alnoœci administracji geologicznej na szczeblu województw i po-wiatów – Etap I: Opracowanie za³o¿eñ programowych. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
OLEJNICZAK K. 2011 – Analiza i ocena zakresu i skutków nielegal-nej eksploatacji kopalin. Ekspertyza dla Ministerstwa Œrodowiska. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
OLEJNICZAK K. & BAÑKOWSKA-ZAJ¥CZKOWSKA B. 2007 – Uzupe³nienie opracowania wykonanego przez WUG pt. Informacja o zakresie i skutkach nielegalnej eksploatacji kopalin o dane
pochodz¹ce od geologów powiatowych. Ekspertyza dla Ministerstwa Œrodowiska. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
RAPORT Wy¿szego Urzêdu Górniczego 2007 – Informacja o zakresie i skutkach nielegalnej eksploatacji kopalin. Opracowano w Departa-mencie Ochrony Œrodowiska i Gospodarki Z³o¿em WUG. http://geo-portal.pgi.gov.pl/geosam/eksploatacja
RAPORT Wy¿szego Urzêdu Górniczego 2008 – W sprawie wydobywa-nia kopalin pospolitych. Opracowano w Departamencie Ochrony Œro-dowiska i Gospodarki Z³o¿em WUG. http://geoportal.pgi.gov.pl/geo-sam/eksploatacja
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie dokumentacji geologicznej z³o¿a kopaliny. Dz.U. z 2011 r. Nr 291 poz. 1712.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 16 grudnia 2011 w sprawie kwalifikacji z w zakresie geologii. Dz.U. nr 275 poz. 1629. ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie szczegó³owych wymagañ dotycz¹cych projektów robót geolo-gicznych, w tym robót, których wykonywanie wymaga uzyskania kon-cesji. Dz.U. z 2011 r. Nr 288 poz. 1696.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 16 paŸdziernika 2014 r. w sprawie rejestru obszarów górniczych i zamkniêtych pod-ziemnych sk³adowisk dwutlenku wêgla. Dz.U z 2014 r. poz. 1469. USTAWA z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postêpowania administra-cyjnego. Dz.U. z 2013 poz. 267 ze zm.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2005 r. Nr 228 poz. 1947 ze zm.
USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorz¹dzie powiatowym. Dz.U. z 2013 r. poz. 595 ze zm.
USTAWA z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie dzia³alnoœci gospodarczej. Dz.U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.
USTAWA z dnia 16 listopada 2006 r. o op³acie skarbowej. Dz.U. z 2015 r. poz. 783 ze zm.
USTAWA z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. Nr 163 poz. 981 ze zm. i Dz.U. z 2015 r., poz. 196 ze zm.
mentacji oraz ustaleniu terminu wykonania rekultywacji
i zagospodarowania gruntów nie wy³¹cza siê
dopuszczal-noœci wydania decyzji o uznaniu rekultywacji za
zakoñ-czon¹, je¿eli w œwietle materia³u dowodowego sprawy nie
ma w¹tpliwoœci, ¿e rekultywacja rzeczywiœcie zosta³a
przeprowadzona. Zgodnie z definicj¹ rekultywacji
(Usta-wa, 1995) zasadny wydaje siê pogl¹d, ¿e o zakoñczonej
rekultywacji mo¿na mówiæ wówczas, gdy gruntom nadano
lub przywrócono wartoœci u¿ytkowe. Takie stanowisko
zaprezentowa³ Naczelny S¹d Administracyjny w wyroku z
dnia 2 paŸdziernika 1989 r., sygn. akt II SA 892/89, ONSA
1989/2/86, stwierdzaj¹c, ¿e jedynym kryterium oceny, czy
w konkretnym wypadku nast¹pi³a rekultywacja gruntów,
mo¿e byæ okolicznoœæ, jeœli w wyniku odpowiednich
zabie-gów gruntom nadano lub przywrócono wartoœci u¿ytkowe.
PODSUMOWANIE
Rekultywacjê i zagospodarowanie gruntów planuje siê,
projektuje i realizujena wszystkich etapach dzia³alnoœci
przemys³owej. Przedsiêbiorca górniczy w ka¿dej fazie
swojej dzia³alnoœci (planowania, eksploatacji czy
likwida-cji) opracowuje dokumentacje zawieraj¹ce elementy
rekul-tywacji. Dokumentacje te s¹ weryfikowane przez ró¿ne
organy, w tym starostów i dyrektorów okrêgowych
urzê-dów górniczych. W zakresie rekultywacji wydawane s¹
decyzje, które s¹ wynikiem wspó³dzia³ania tych organów.
Poprawne wspó³dzia³anie zale¿y od jakoœci
opracowywa-nych i przesy³aopracowywa-nych dokumentów. Efektem takiego
wspó³dzia³ania jest przywrócenie przez przedsiêbiorcê
wartoœci u¿ytkowych gruntom zdewastowanym i
zdegra-dowanym w wyniku dzia³alnoœci górniczej.
LITERATURA
ROZPORZ¥DZENIE 2012 – Rozporz¹dzenie Ministra Œrodowiska z dnia 16 lutego 2012 r. w sprawie planów ruchu zak³adów górniczych. Dz.U. z 2012 r. poz. 372.
ROZPORZ¥DZENIE 2012a – Rozporz¹dzenie Ministra Œrodowiska z dnia 24 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegó³owych wymagañ dotycz¹cych projektów zagospodarowania z³ó¿. Dz.U. z 2012 r. poz. 511.
ROZPORZ¥DZENIA „bhp”:
– a. Rozporz¹dzenie Ministra Gospodarki z dnia 25 kwietnia 2014 r. w sprawie szczegó³owych wymagañ dotycz¹cych prowadzenia ruchu zak³adów górniczych wydobywaj¹cych kopaliny otworami wiertniczy-mi. Dz.U. z 2014 r. Nr 0, poz. 812.
– b. Rozporz¹dzenie Ministra Gospodarki z dnia 8 kwietnia 2013 r. w sprawie szczegó³owych wymagañ dotycz¹cych prowadzenia ruchu odkrywkowego zak³adu górniczego. Dz.U. z 2013 r. Nr 0, poz. 1008. USTAWA 1960 – Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postêpo-wania administracyjnego. Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zmianami. USTAWA 1995 – Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leœnych. Dz.U. z 2015 r. Nr 0, poz. 909.
USTAWA 2001 – Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony œrodowiska. Dz.U. z 2013 r. poz. 1232 ze zm.
USTAWA 2011 – Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2015 r. Nr 0, poz. 196.
inna). Nastêpnie poszczególne egzemplarze dokumentacji
s¹ wysy³ane wed³ug w³aœciwoœci tak, aby by³y one
dostêp-ne w archiwach prowadzonych przez starostê
powiato-wego, marsza³ka województwa oraz pañstwow¹ s³u¿bê
geologiczn¹.
Dziêkujê Panu Micha³owi Soko³owskiemu za recenzjê
powy¿szego artyku³u, spojrzenie na niego z perspektywy
geolo-ga i doœwiadczonego pracownika administracji wzbogeolo-gaci³o
arty-ku³ o dodatkowe aspekty praktyczne.
LITERATURA
PAWLAK J. 1973 – Prace geologiczne. Zagadnienia prawno-ekono-miczne. Wydaw. Geol., Warszawa: 7–9.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie korzystania z informacji geologicznej za wynagrodzeniem. Dz.U. z 2011 r. Nr 292 poz. 1724.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 15 grudnia 2011 r. w sprawie gromadzenia i udostêpniania informacji geologicznej. Dz.U. z 2011 r. Nr 282 poz. 1657.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 9 czerwca 2015 r. w sprawie przekazywania informacji z bie¿¹cego dokumentowania przebiegu prac geologicznych. Dz.U. z 2015 r. poz. 903.
USTAWA z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej w³adzy pañstwowej. Dz.U. z 1950 r. Nr 14 poz. 130 z póŸn. zm. USTAWA z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postêpowania administra-cyjnego. Dz.U. z 2013 r. poz. 267 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 16 listopada 1960 r. o prawie geologicznym. Dz.U. z 1960 r. Nr 52 poz. 303 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny. Dz.U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 31 stycznia 1989 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny. Dz.U. z 1989 r. Nr 3 poz. 11.
USTAWA z dnia 8 marca 1990 r. o samorz¹dzie gminnym. Dz.U. z 1990 r. Nr 34 poz. 199 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzaj¹ce ustawê o samorz¹dzie terytorialnym i ustawê o pracownikach samorz¹dowych. Dz.U. z 1990 r. Nr 32 poz. 191.
USTAWA z dnia 9 marca 1991 r. o zmianie ustawy o prawie geologicz-nym. Dz.U. z 1991 r. Nr 31 poz. 129.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 1994 r. Nr 27 poz. 96 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy Prawo geologicz-ne i górnicze oraz ustawy o odpadach. Dz.U. z 2005 r. Nr 90 poz. 758. USTAWA z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2015 r. poz. 196 t.j.
USTAWA z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2014 r. poz. 1133.
Mapy osuwisk w skali 1 : 10 000 s¹ podstawow¹
infor-macj¹ o osuwiskach, powszechnie stosowan¹ w
zarz¹dza-niu przestrzeni¹ na œwiecie. W projekcie SOPO, obecnie
realizowanym w po³udniowej czêœci Polski, docelowo
maj¹ zostaæ opracowane mapy osuwisk dla wszystkich
jed-nostek administracyjnych w kraju. Dynamika ruchów
ma-sowych ziemi i mo¿liwoœæ skutecznego zarz¹dzania
infor-macj¹ osuwiskow¹ wymagaj¹ jednak ci¹g³ej aktualizacji
danych, które s¹ tak¿e podstawow¹ informacj¹ do
spo-rz¹dzania map podatnoœci osuwiskowej, prognoz
osuwi-skowych i map ryzyka.
Autorzy sk³adaj¹ podziêkowania recenzentowi Panu Jackowi
Go³dzie za cenne uwagi i poprawki szczególnie w czêœci
do-tycz¹cej interpretacji przytaczanych ustaw i rozporz¹dzeñ.
LITERATURA
BRYTAN J. & KRUZEL A. 2012 – Mapa osuwisk i terenów zagro-¿onych ruchami masowymi w skali 1 : 10 000 gm. Dêbica, powiat dêbicki, woj. ma³opolskie. http://geoportal.pgi.gov.pl/portal/page/por-tal/SOPO
GRABOWSKI D., MARCINIEC P., MROZEK T., NESCIERUK P., R¥CZKOWSKI W., WÓJCIK A. & ZIMNAL Z. 2008 – Instrukcja opracowania Mapy osuwisk i terenów zagro¿onych ruchami masowymi w skali 1 : 10 000. Pañstw. Inst. Geol., Warszawa, s. 92.
GRABOWSKI D. & WOJCIECHOWSKI T. 2015 – III etap projektu SOPO – kontynuacja i nowe trendy. [W:] Ogólnopolska Konferencja O!SUWISKO, 19–22 maja 2015, Wieliczka, Pañstw. Inst. Geol., War-szawa: 21–22.
MARCINIEC P. & ZIMNAL Z. 2015 – Mapa osuwisk i terenów zagro¿onych ruchami masowymi (MOTZ) i karty rejestracyjne osuwisk (KRO) jako Ÿród³o informacji osuwiskowej. [W:] Ogólnopolska Konfe-rencja O!SUWISKO, 19–22 maja 2015, Wieliczka. Pañstw. Inst. Geol., Warszawa: 47–48.
MROZEK T. & GRABOWSKI D. 2015 – Projekt SOPO – element strategii redukcji ryzyka osuwiskowego w Polsce. [W:] Ogólnopolska Konferencja O!SUWISKO, 19–22 maja 2015, Wieliczka, Pañstw. Inst. Geol., Warszawa: 53–55.
MROZEK T. & LASKOWICZ I. 2014 – Landslide risk reduction in Poland – from landslide inventory to improved mitigation and landuse practice in endangered areas. Proceedings of World Landslide Forum 3, 2–6 June 2014, Beijing.
R¥CZKOWSKI W. 2015 – Historia rozpoznania osuwisk i aspekty prawne. [W:] Ogólnopolska Konferencja O!SUWISKO, 19–22 maja 2015, Wieliczka. Pañstw. Inst. Geol., Warszawa: 62–63.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie informacji dotycz¹cych ruchów masowych ziemi. Dz.U. z 2007 r. Nr 121 poz. 840.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie ustalania geotechnicz-nych warunków posadawiania obiektów budowlageotechnicz-nych. Dz.U. z 2012 r. poz. 463.
USTAWA z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Dz.U. z 1994 r. Nr 89 poz. 414. Jednolity tekst Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 z póŸn. zm. USTAWA z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leœnych. Dz.U. z 1995 r. Nr 16 poz. 78. Jednolity tekst Dz.U. z 2015 r. poz. 909. USTAWA z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony œrodowiska. Dz.U. z 2001 r. Nr 62 poz. 627. Jednolity tekst Dz.U. z 2013 r. poz. 1232 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszko-dzonych w wyniku dzia³ania ¿ywio³u. Dz.U. z 2001 r. Nr 84 poz. 906 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klêski ¿ywio³owej. Dz.U. z 2002 r. Nr 62 poz. 558. Jednolity tekst Dz.U. z 2014 r. poz. 333 z póŸn. zm.
USTAWA z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dz.U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717. Jednolity tekst Dz.U. z 2015 r. poz. 199.
USTAWA z dnia 3 paŸdziernika 2008 r. o udostêpnianiu informacji o œrodowisku i jego ochronie, udziale spo³eczeñstwa w ochronie œrodo-wiska oraz o ocenach oddzia³ywania na œrodowisko. Dz.U. z 2008 r. Nr 199 poz. 1227. Jednolity tekst Dz.U. z 2013 r. 1235 z póŸn. zm. USTAWA z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2011 r. Nr 163 poz. 981. Jednolity tekst Dz.U. z 2015 r. poz. 196. WÓJCIK A. 2015 – B³êdy rozpoznania i zabezpieczenia – czyli jak nie nale¿y wykonywaæ prac stabilizacyjnych. [W:] Ogólnopolska Konfe-rencja O!SUWISKO, 19–22 maja 2015, Wieliczka. Pañstw. Inst. Geol.,Warszawa: 82–83.
WÓJCIK A. & WARMUZ B. 2014 – Mapa osuwisk i terenów zagro-¿onych ruchami masowymi w skali 1 : 10 000 gm. Mogilany, powiat krakowski, woj. ma³opolskie; http://geoportal.pgi.gov.pl/portal/pa-ge/portal/SOPO.
mo¿na uzyskaæ poprzez modu³y raportowe (http://emgsp.pgi.
gov.pl/raporty/; http://antropopresja.pgi.gov.pl/).
LITERATURA
ANEKS do Instrukcji opracowania Mapy Geoœrodowiskowej Polski (II) w skali 1 : 50 000 (dotyczy nowych treœci merytorycznych przed-stawianych na Mapie), 2013. Pañstw. Inst. Geol. – Pañstw. Inst. Bad., Warszawa.
DYREKTYWA 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 ustanawiaj¹ca infrastrukturê informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE). Dz.U. L 108 z 25.4.2007 r. EUROPA 2020 – Strategia na rzecz inteligentnego i zrównowa¿onego rozwoju, sprzyjaj¹cego w³¹czaniu spo³ecznemu. Rada Europejska 2010, Bruksela.
INSTRUKCJA opracowania Mapy Geologiczno-Gospodarczej Polski w skali 1 : 50 000, 1997. Pañtw. Inst. Geol., Warszawa.
INSTRUKCJA opracowania Mapy Geoœrodowiskowej Polski w skali 1 : 50 000, 2005. Pañtw. Inst. Geol., Warszawa.
KRAJOWY Program Reform Europa 2020 – Ministerstwo Gospodarki. Warszawa, 2010.
KRAJOWY Plan Zagospodarowania Przestrzennego 2030 – Minister-stwo Rozwoju Regionalnego, 2008. Warszawa.
MAYKOWSKA-SIKORSKA M., GRABOWSKI D., STEC B. & WALENTEK I. 2008 – Wytyczne opracowania warstwy normatywnej KOPALINY w ramach V etapu realizacji Mapy Geoœrodowiskowej Polski (MGœP) w skali 1 : 50 000. Pañstw. Inst. Geol. – Pañstw. Inst. Bad., Warszawa.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 18.12.2001 r. w sprawie kryteriów bilansowoœci z³ó¿ kopalin. Dz.U. z 2001 r. Nr 153, poz. 1774, z póŸn. zm.
ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 24 marca 2003 r. w sprawie szczegó³owych wymagañ dotycz¹cych lokalizacji, budowy, eksploatacji i zamkniêcia, jakim powinny odpowiadaæ poszczególne typy sk³adowisk odpadów. Dz.U. z 2003 r. Nr 61, poz. 549. ROZPORZ¥DZENIE Ministra Œrodowiska z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie dokumentacji geologicznej z³o¿a kopaliny. Dz.U. z 2011 r. Nr 291, poz. 1712.
ROZPORZ¥DZENIEM Ministra Œrodowiska z dn. 20 grudnia 2011 r. w sprawie szczegó³owych wymagañ dotycz¹cych projektów robót geo-logicznych, w tym robót, których wykonywanie wymaga koncesji. Dz.U. z 2011 r. Nr 288, poz.1696.
ROZPORZ¥DZENIE Rady Ministrów z dnia 09 listopada 2010 r. w sprawie przedsiêwziêæ mog¹cych znacz¹co oddzia³ywaæ na œrodowi-sko. Dz.U. z 2010 r. Nr 213, poz.1397.
UCHWA£A Nr 239 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 2011 r. w spra-wie przyjêcia Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030. Monitor Polski z 2012 r., poz. 252).
USTAWA z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach. Dz.U. z 2001 r. Nr 62, poz. 628.
USTAWA z dn. 27 kwietnia 2001 r. o ochronie œrodowiska. Dz.U. z 2013 r. poz. 1232 z póŸn. zm. t. j.
USTAWA z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dz.U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717.
USTAWA z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji prze-strzennej. Dz.U. z 2010 r. Nr 76, poz. 489.
USTAWA z dnia 9 czerwca 2011r. prawo geologiczne i górnicze. Dz.U. z 2011 r. Nr 163, poz.981 z póŸn. zm.
