• Nie Znaleziono Wyników

"Den Menschen Christus bringen. Theologie für die Verkündigung", Hermann-Josef Lauter, Freiburg-Basel-Wien 1981 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Den Menschen Christus bringen. Theologie für die Verkündigung", Hermann-Josef Lauter, Freiburg-Basel-Wien 1981 : [recenzja]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Stefan Moysa

"Den Menschen Christus bringen.

Theologie für die Verkündigung",

Hermann-Josef Lauter,

Freiburg-Basel-Wien 1981 : [recenzja]

Collectanea Theologica 52/3, 203

(2)

RECEN ZJE b a r d z ie j a k tu a l n e , ż e od d łu ż sz e g o c z a su w w ie lu o b c o ję z y c z n y c h w y d a w ­ n ic tw a c h z a z n a c z a s ię w ty m w z g lę d z ie z n a c z n ie w ię k s z a s ta ra n n o ś ć . A d r e s u ją c do r e d a k c j i to p y ta n ie , ż y c z y m y j e j d a ls z e g o p o w o d z e n ia w k o n ty n u o w a n iu d z ie ła , k tó r e je s t c e n n y m i b a r d z o p r z y d a tn y m n a rz ę d z ie m p r a c y n a u k o w e j. k s . H e n r y k F ro s S J , B r u k s e la H e r m a n n - J o s e f L A U T E R , D e n M e n s c h e n C h r is tu s b r in g e n . T h e o lo g ie fü r d ie V e r k ü n d ig u n g , F r e ib u r g - B a s e l- W ie n 1981, V e rla g H e r d e r , s. 142.

Z a m ia r e m a u t o r a je s t p rz e z w y c ię ż e n ie w ie lk ie j o d leg ło ści, k tó r a d zieli te o lo g ię śc iśle n a u k o w ą od k e r y g m a tu c h rz e ś c ija ń s k ie g o . W ty m ce lu z b ie r a m a te r ia ł, j a k i d a je te o lo g ia , p r z e p r o w a d z a p e w ie n w y b ó r i p rz y g o to w u je go d la p rz e p o w ia d a n ia . Z k o n ie c z n o śc i a u to r k o n c e n tr u je się n a z a g a d n ie n ia c h , k tó r e s^ sz c z e g ó ln ie ż y w e w . k o n te k ś c ie z a c h o d n io e u ro p e js k im . C h o d z i m u o n a le ż y tą a k tu a l iz a c j ę ty c h z a g a d n ie ń , n ie z a ś o p o w ie rz c h o w n e d o s to s o w a ­ n ie się do t a k z w a n e g o d u c h a czasu . C h c ą c z b liż y ć c z ło w ie k o w i w s p ó łc z e s n e m u p o s ta ć J e z u s a z N a z a r e tu a u to r z a le c a p rz e d e w s z y s tk im t a k z w a n ą c h ry s to lo g ię p o ś r e d n ią . T e n k ie r u n e k w y c h o d z i z z a ło ż e n ia , że n ie je s t w a ż n e , czy J e z u s s a m u ż y w a ł w s z y s tk ic h ty tu łó w , o k tó r y c h m ó w i N o w y T e s ta m e n t, ta k i c h j a k M e sja sz , S y n C z ło w ie ­ czy, S y n B oży, a le czy n ie d w u z n a c z n ie p rz y p is y w a ł so b ie rz e c z y w is to ść , k tó ­ r ą te t y t u ł y o z n a c z a ją . L a u t e r w y k a z u je n a p rz y k ła d , że J e z u s p o s ia d a a u to r y te t , k tó r y w S ta r y m T e s ta m e n c ie n ie m a so b ie ró w n e g o . J e g o oso b a z a jm u je te ż w s a m y m J e g o p o s ła n n ic tw ie m ie js c e w y ją tk o w e , ja k ie g o nie m ó g ł so b ie p rz y p is y w a ć ż a d e n in n y tw ó r c a re lig ii. P o d s t a w ą p r z e p o w ia d a n ia c h rz e ś c ija ń s k ie g o je s t n ie p o m n ie js z o n y o b ra z B o g a. T a k i o b ra z p r z e d s ta w ia n a m J e z u s z N a z a re tu . W ty m o b ra z ie z n a jd u ­ j ą się n a p ię c ia , k tó r e n ie d a d z ą się b ez r e s z ty w y ró w n a ć , a le w in n y by ć p rz e z s łu c h a c z a p r z y ję te i z a a firm o w a n e .

Z p o w y ż sz y m w ią ż e się śc iśle s p r a w a o d k u p ie n ia c z ło w ie k a . A u to r z a s t a ­ n a w ia się, j a k ro z w ią z a ć p r o b le m o d k u p ie n ia , b y n ie s tw o rz y ć fa łsz y w e g o w ra ż e n ia , że Bóg je s t o k ru tn ik ie m , k tó r y ż ą d a ś m ie rc i w ła s n e g o S y n a i in a ­ czej n ie c h c e się d a ć p rz e b ła g a ć . N a d ty m p ro b le m e m tr u d z ił a się te o lo g ia w c ią g u c a łe j s w e j h is to rii. A u to r w id z i ro z w ią z a n ie w p r z y ję c iu , że o fia ra k rz y ż a je s t z a ró w n o d e c y z ją O jc a ja k S y n a . I s to tn y m w t e j o fie rz e je s t c a ł­ k o w ite o d d a n ie się w m iło ś c i S y n a O jcu , k tó r e w ta k ie j s a m e j m iło ś c i zo­ s t a je p rz e z O jc a p rz y ję te .

W d a ls z y m c ią g u L a u t e r z a jm u je się a k tu a l iz a c j ą P a w io w e g o p o s ła n ­ n ic t w a o u s p r a w ie d liw ie n iu . T łu m a c z y P a w ło w y s e n s u s p r a w ie d liw ie n ia p rz e z w ia rę , ja k o u s p r a w ie d liw ie n ie w y łą c z n ie d z ię k i C h ry s tu s o w i; m u s i się ono u k a z a ć w d o b ry c h u c z y n k a c h . Z a s to s o w a n ie t e j p r a w d y d la c zasó w d z is ie j­ s z y c h w id z i a u to r w u w o ln ie n iu c z ło w ie k a o d sp o łe c z n e g o p rz y m u s u ta k , by m ó g ł o so b iście re a liz o w a ć p e w n e w a rto ś c i.

W n a s tę p n y m ro z d z ia le a u to r w y ja ś n ia z a g a d n ie n ie s to s u n k u p r a w d y do h is to rii. T łu m a c z y , j a k p r a w d a m oże b y ć z a ra z e m a b s o lu tn a i h is to ry c z n ie u w a r u n k o w a n a i ja k K o śc ió ł m im o ty c h u w a r u n k o w a ń t r w a w p ra w d z ie .

N a k o n ie c w re s z c ie d o c h o d z i do g ło s u ta j e m n i c a T ró jc y Ś w ię te j, w k tó ­ r e j L a u t e r w id z i ta je m n ic ę n a jb a r d z ie j u s z c z ę ś liw ia ją c ą c z ło w ie k a ; d z ię k i n ie j je s t m o ż liw e z ro z u m ie n ie , że B óg je s t m iło ś c ią i że c z ło w ie k a k o c h a . W o k ó ł te g o o s ta tn ie g o w ą tk u s t a r a się te ż u ło ż y ć 's k ró c o n e w y z n a n ie w ia ry c h rz e ś c ija ń s k ie j.

K s ią ż k a n ie w y z n a c z a n o w y c h d ró g d la te o lo g ii lu b p r z e p o w ia d a n ia , n i e ­ m n ie j je d n a k s p e łn ia c a łk o w ic ie sw ó j cel; p rz e z z w ię z ło ść u ję c ia , w ie rn o ś ć tr a d y c ji i p ro s to tę , w y d a tn ie z b liż a te o lo g ię do g ło s z e n ia sło w a , u k a z u ją c z a ra z e m n ie o d z o w n o ść te o lo g ii ja k o n a u k i o B o ży m o b ja w ie n iu .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Eucharystia jest przedstawiona jako pokarm dla ludzi i jako oddanie się Chrystusa dla nas.. Łączy z nią podręcznik m iłość do bliźnich, która wym aga

Rozwój i postęp, które dokonują się stopniowo, mogą być przyśpieszone w m iarę coraz lepszego poddania się kierownictwu Chrystusa jako sile napędowej i

T utaj źródła ch rześcijań sk ie są

Jeżeli staw ia się zarzut, że w iara nie fascynuje i nie jest ogniem, w arto się z kolei spytać, co sami zrobiliśmy, aby rzeczywiście gorzała. Odnośnie do

nowe sformułowanie oraz nowe usytuowania w obrębie humanistyki naj- ważniejszych pojęć literaturoznawczych, staje się żródłsm no­ wych tematów badań literackich;

Poddaje analizie determinujące recepcję uwarunkowania ideowo-polityczne, podkreśla szczególną rolę dzisł autorów an­ gielskich w przeniesieniu na polski grunt zasad

Za najważniejszą z tych zasad uznano para- taktyczność czyli luźny, epizodyczny sposób łączenia kolejnych zdarzeń: pojawiają się one nie dlatego,

Antoni pozostał w Krasnostawskiem, gdzie stał się jednym z animatorów życia muzycznego, koncentrującego się w do­ mach ziemiańskich.. Najciekawszym jego przedsięwzięciem