• Nie Znaleziono Wyników

Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Maria Lisiecka (1919-1984)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Maria Lisiecka (1919-1984)"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Annales Societatis Geologorum Poloniae (1986), vol. 56: 191 — 192

PL ISSN 0208-9068

MARIA LISIECKA

( 1919— 1984)

i

w i m

W dniu 22 listopada 1984 roku zmarła mgr M aria Lisiecka, członek Zarządu Oddziału W ro­

cławskiego Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

W szerokim gronie pracowników przemysłu węgla brunatnego, a szczególnie w środowisku geologicznym Wrocławia, śmierć powszechnie łubianej, cenionej, szanowanej, a często podziwianej

„R yśki” wzbudziła głęboki żal i smutek.

Urodziła się w Kaliszu. Tam też uczęszczała do szkoły podstawowej. Liceum ogólnokształ­

cące ukończyła w Bydgoszczy.

Charakteryzujące ją cechy — stała gotowość przeciwdziałania niesprawiedliwości i aktywność w życiu swojego środowiska oraz chęć pomocy innym — były zapewne przyczyną, że w chwili wybuchu wojny w 1939 roku zgłosiła się jako ochotniczka do służby wojskowej i jako sanitariuszka szpitala polowego Wojska Polskiego brała udział w całej kampanii wrześniowej. Było to podstawą Jej przynależności do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

W 1950 roku rozpoczęła studia geologiczne we Wrocławiu, które kontynuowała w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując w 1955 roku dyplom na Wydziale Geologiczno-Po­

szukiwawczym. Pracę zawodową na stanowisku inżyniera geologa rozpoczęła w 1954 roku w Przed­

siębiorstwie Przeróbki Węgla Brunatnego w Koninie.

Od 1956 roku rozpoczyna się Jej długi, intensywny i wysoko ceniony okres pracy w Kopalni

„Turów ” . N a stanowisku starszego geologa, Kierownika Działu Geologicznego i Inspektora N ad­

zoru Inwestycyjnego uczestniczy we wszystkich pracach i przedsięwzięciach związanych z inten­

sywną rozbudową Kopalni. Towarzyszy Jej tu zawsze opinia pracownika o niespożytej energii, zaangażowanego, bardzo wymagającego nie tylko od podlegających Jej pracowników, ale przede wszystkim od siebie. Powszechnie uważana była za cennego pracownika i „kolegę” na którego można zawsze liczyć. W dowód uznania za pracę w kopalni otrzymała jako jedna z pierwszych Odznakę Zasłużonego Pracownika Turowa.

W 1969 roku przeniesiona zostaje służbowo do Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego, gdzie pełni kolejno obowiązki Inspektora Kopalń do spraw Odwodnienia, a następnie Głównego Specjalisty do spraw Geologii Złożowej i Geotechniki. W zakresie Jej działania znajdują się tak

(2)

192

A. OLSZEWSKA

istotne problemy, jak np. nadzór i kontrola nad całokształtem prac geologiczno-złożowych i geo­

technicznych w kopalniach „Turów”, „Konin” i „Adamów” , nadzór i kontrola nad wykonaniem dokumentacji geologicznych nowych kopalń węgla brunatnego „Bełchatów” , „Szczerców” i „Leg­

nica” , kontrola prawidłowości prowadzenia robót górniczych czynnych kopalń w zakresie geo- techniki i gospodarowania złożem itp. W okresie tym uzyskuje stopień górniczy Dyrektora G ór­

niczego III stopnia, utrwalający opinię Jej dużych, osobistych zasług dla rozwoju przemysłu węgla brunatnego w Polsce.

Mimo tak dużego obciążenia pracą zawodową, zaliczyć Ją również trzeba do grupy najaktyw­

niejszych działaczy społecznych. W okresie przedwojennym, następnie w roku 1955 jest aktyw­

nym działaczem Związku Harcerstwa Polskiego, a w okresie studiów Związku Studentów Polskich.

Z rozlicznych funkcji społecznych, jakie sprawowała w okresie pracy zawodowej, wymienić można:

członek Zarządu Stowarzyszenia Inżynierów Techników Górnictwa, członek Zarządu Związku Zawodowego Górników, ławnik Sądu Powiatowego w Zgorzelcu, Kurator Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu, Członek Sądu Społecznego w Turoszowie, radna i przewodnicząca Komisji Budow­

nictwa w Zgorzelcu, członek Komisji do spraw Wykroczeń w Okręgowym Urzędzie Górnictwa wc Wrocławiu, wiceprezes Stowarzyszenia Geologów Wychowanków Uniwersytetu Wrocławskiego, aktywny członek Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej itp.

Trudno zrozumieć w jaki sposób przy takim obciążeniu pracą zawodową i społeczną znajdo­

wała jeszcze zawsze czas i chęci na oferowanie swojej pomocy osobom, które z przyczyn losowych lub innych pomocy potrzebowały.

Podkreślić również należy Jej aktywny udział w pracach Polskiego Towarzystwa Geologicz­

nego. którego pozostawała członkiem od roku 1956. Oprócz aktywnego uczestnictwa w większości Zjazdów Polskiego Towarzystwa Geologicznego, jako członek Zarządu Oddziału Wrocławskiego, z charakterystyczną dla siebie aktywnością uczestniczyła w organizacji XL Zjazdu PTG w Zgo­

rzelcu (1967 r.), XLVII Zjazdu PTG w Świdnicy (1975 r.) i LII Zjazdu PTG w Bełchatowie (1980 r.).

Za całokształt swojej pracy zawodowej wyróżniona została odznaczeniami regionalnymi i państwowymi, a więc Złotą Odznaką Zasłużony dla Dolnego Śląska, Odznaką Tysiąclecia Pol­

skiej Rzeczypospolitej Ludowej, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zasłużyła sobie bardzo na pamięć, jaka pozostanie po Niej u wszystkich, którzy mieli okazję Ją poznać i z Nią współpracować.

Anna Olszewska

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zajmując się związkiem wód z budową geologiczną stwierdza, że część źródeł szczaw towarzyszy warstwom inoceramowym, część związana jest z piaskowcami z

Godna uwagi jest też ostatnia wypowiedź Huberta Gruszczyka na Krajowej Konferencji Geologicznej, która odbyła się 4—5 czerwca 1985 r. Hubert Gruszczyk związany

Olga Pazdro jako człowiek była osobą wyjątkową. Nie odmawiała nigdy nikomu pomocy i zawsze znajdowała dla każdego

dr Henryk Kozikowski pracuje jako ceniony pracownik naukowy w Zakładzie Geologii Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie.... Kozikowski należał do tej

niczych, Komisji Nauk o Ziemi i Komisji Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk, Oddziału we Wrocławiu, oraz Międzynarodowej Asocjacji Hydrogeologów.. Bieniewski był

Zrazu jako student, po czym pracownik techniczny, naukowo-dydaktyczny, zaangażowany badacz przyrody nieożywionej, był Mieczysław Szecówka pod każdym względem solidny, przy

Stopień doktora habilitowanego uzyskał na podstawie rozprawy: “Foraminifera and biostratigraphy o f Upper Triassic and Lower Jurassic o f the Slovakian and Polish

1958 W sprawie sedymentacji eocenu tatrzańskiego. About sedimentation of the Eocene in the Tatra. Wstęp, Historia powstania Wydziału Geologii Uniwersytetu