• Nie Znaleziono Wyników

Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Wojciech Grocholski (1920-2000)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Wojciech Grocholski (1920-2000)"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

KRONIKA PO LSK IEGO TOW A RZY STW A G EO LOGICZNEGO

63

Wojciech Grocholski (1920 - 2000)

W d n iu 25 g ru d n ia 2 0 0 0 r. zm a rł w w ie k u 80 lat, dłu g o letn i k iero w n ik K a ted ry G eo lo g ii U n iw ersy tetu im . A d am a M ic k ie ­ w icza w P o zn an iu , prof. d r h ab . W o jc iec h G ro ch o lsk i, g e o lo g n iezw y k le zasłu żo n y dla n a u k i p o lsk iej. Po lsk ie T o w a rz y stw o G eo lo g iczn e straciło C zło n k a z p o n a d c zterd z iesto letn im stażem , z ało ży ciela i p ierw szeg o p rz ew o d n ic zą ce g o n a jp ierw K oła, a p o ro k u O d d ziału P o zn ań sk ieg o P o lsk ie g o T o w arz y stw a G e o lo g icz­

nego. Prof. W . G roch o lsk i b y ł c zło n k iem Z arząd u G łów nego, c zło n k iem Z arz ąd u Sekcji T ek to n iczn ej i c zło n k iem K o m isji P rz y ­ zn aw an ia N a g ró d im. L u d w ik a Z ejsz n era n aszeg o T o w arzy stw a o raz czło n k iem R ady R ed ak cy jn ej R o czn ik a P o lsk ieg o T o w a­

rzy stw a G eo lo g iczn eg o . B y ł O n także P rzew o d n icz ąc y m K o m i­

tetu O rg an izacy jn eg o 55 Z ja z d u Polsk ieg o T o w arzy stw a G e o lo ­ g iczn eg o w S zczecin ie w 1983 r. o raz b ra ł u d z ia ł w p racach o rg an izacy jn y ch w ielu in n y ch zjazd ó w P o lsk ieg o T o w arzy stw a G e o lo g iczn eg o , m .in. w Ś w id n icy , Z ielonej G órze i w Poznaniu.

Prof. W o jc iec h G ro ch o lsk i sw o im p raco w ity m i p e łn y m p o ­ św ięcen ia ży ciem p rzy czy n ił się do lep sze g o p o zn an ia bu d o w y g eologicznej n aszeg o kraju. W y k sz ta łc ił P ro feso r w ie lu m ag istró w i d o k to ró w g eologii, a p rz ed e w szy stk im p rz ek a zy w ał sw o ją w ied zę w ie lu p o k o len io m g eo lo g ó w i g eo g rafó w w P o z n an iu i W rocław iu.

Jak w ie lu p rzed staw icie li sw eg o p o k o len ia d o zn ał W ojciech G ro ch o lsk i w ie lu n iesp raw ied liw o ści i krzy w d , zw iązan y ch p rzed e w szy stk im z w y b u c h em II W o jn y Św iatow ej, z latam i n ie ­ m ieckiej o k u p acji, a także o k re sem p o w o jen n y m .

W o jciech G rocholski u ro d z ił się 20 lutego 1920 r. w C z ec h o ­ w ic ac h n a Ś ląsk u C ieszy ń sk im ja k o sy n Z y g m u n ta, in ży n iera g ó r­

n icz eg o i W an d y z B ielsk ic h - córki p ro fe so ra A k a d em ii G ó rn i­

czej w K rak o w ie. D ziad ek W . G ro ch o lsk ieg o b y ł zn an y m i w y ­ soko c en io n y m sp e c ja listą w p rz em y śle w ie rtn icz y m i naftow ym .

O śm io k laso w e G im n az ju m M a tem aty c zn o -P rzy ro d n icz e im.

B raci Ś n iad eck ich z ak o ń czy ł e g za m in e m d o jrza ło ści w 1938 r. w S iem ian o w icach Ś ląskich n a G ó rn y m Ś ląsku. W g im n azju m tym g eo lo g ii i g eo g rafii W o jciech a G ro ch o lsk ieg o uczy ł E d w a rd P as­

sendorfer, k tó ry p rzy b y ł do S iem ia n o w ic z U n iw ersy tetu P o zn ań ­ skiego.

W 1938 r. W o jciech G ro ch o lsk i p o d jął stu d ia n a W ydziale G ó rn iczy m A k ad em ii G ó rn iczej w K rak o w ie. W 1939 r. zd ąży ł je s z c z e o d b y ć p raktykę w ie rtn ic z ą w k o p aln ia ch g azu ziem nego firm y “P o lm in ” .

W latach 1 9 3 9 -1 9 4 3 , w y s ie d lo n y w ra z z ro d z ic am i p rzez ok u p an ta, p rz eb y w a w K ra k o w ie, g d zie p ra cu je z aro b k o w o w ró ż ­ n y m c h ara k te rze w ro z m a ity c h p o lsk ich p ry w atn y ch p rz ed się ­ b io rstw ach . R ó w n o cześn ie d z ia ła ł k o n sp iracy jn e p rzeciw k o o k u ­ p an to w i w ra m a ch P o lsk ie g o Z w ią z k u Z ach o d n ieg o . W d n iu 3

m aja 1943 r. W o jc iec h G ro ch o lsk i z o stał areszto w an y i p o 5 m ie ­ siącach o b o strzo n eg o śle d ztw a m .in. w w ięzien iu p rz y ul. M o n te ­ lu p ich w K rak o w ie zo stał w y słan y do o b o z u k o n cen tracy jn eg o w O św ięcim iu , a n astęp n ie p rzen iesio n y d o B u ch en w ald u . W czasie ew ak u acji o b o zu z ach o ro w ał n a ty fu s p lam isty . Po p o b y c ie w sz p i­

talu n a teren ie C zech o sło w acji w ró cił do P o lsk i w czerw cu 1945 r.

W listo p ad z ie teg o ż ro k u W . G ro ch o lsk i p o d jął stu d ia g e o lo ­ g iczn e n a W y d ziale N a u k P rz y ro d n icz y ch U n iw e rsy tetu i P o li­

tech n ik i W ro cław sk iej. B y ł je d n y m z p ierw szy c h trzech stu d en tó w geo lo g ii w p o w o jen n ej histo rii w ro c ław sk iej g eologii. W latach 1 9 4 6 -1 9 4 8 p raco w ał ró w n o cześn ie ja k o d e m o n stra to r w K atedrze M in eralo g ii i P etro g rafii kierow anej w ó w cz as p rz ez prof. K azi­

m ierza M aślan k iew icza. U c ze stn iczy ł ró w n ie ż w o d b u d o w ie i o rg an izo w an iu z b io ró w d y d ak ty czn y ch , a tak że całeg o w arsztatu p ra cy dla n a u k o Z iem i w e W ro cław iu . N ie zw y k le ak ty w n ie d z ia ­ łał także ja k o c zło n ek Z arz ąd u B ratniej P o m o cy S tu d en tó w , ja k o z ało ży ciel i p ierw szy p rzew o d n ic zą cy N au k o w eg o K o ła G e o lo ­ g ó w i G e o g rafó w S tu d e n tó w U n iw e rsy tetu W ro cław sk ieg o . B ył ró w n ież c zło n k iem re d ak c ji Akadem ika Wrocławskiego.

W o k resie n asilająceg o się sta lin izm u W o jciec h a G ro ch o lsk i zn ó w d o zn ał w ie lu k rzy w d i n iesp raw ied liw o ści. A re sz to w a n y p rzez U rząd B ezp iecz eń stw a, od 15 lip ca 1948 r. do 11 m arc a 1953 ro k u o d b y w a ł k arę w ię zien ia w e W ro cław iu , K a to w icach i w sz p i­

talu w C ieszynie.

Po tak c iężk ic h d o św ia d czen iach W o jc iec h G ro ch o lsk i w ró cił d o W ro cław ia, g d zie p o d jął p race g e o lo g ic zn o -k a rto g ra fic z n e dla Stacji T eren o w ej In sty tu tu G eo lo g iczn eg o , a później zo sta ł k ie­

ro w n ik iem D ziału G eo lo g ic zn eg o w e W ro cław sk im P rz e d się ­ b io rstw ie W ie rceń G e o lo g ic zn o -P o sz u k iw aw cz y ch P rzem y słu W ęg lo w eg o . P o n ad to w latach 1 9 5 4 -1 9 5 5 b y ł n a u czy cielem w iertn ictw a i n ad zo ru g eo lo g iczn e g o w ie rce ń w T ec h n ik u m G e o ­ logicznym .

R o k 1955 b y ł w p e w n y m sensie p rz eło m o w y w ży ciu i d z ia ­ łaln o ści zaw o d o w ej W o jciech a G ro ch o lsk ieg o . W cze rw c u zdał eg zam in m ag istersk i z g eologii, a w p a źd z iern ik u o trz y m ał n o m i­

nację n a asy sten ta, w kierow anej p rzez prof. H e n ry k a T e is s e y re ’a, K ated rze G eo lo g ii O gólnej U n iw ersy tetu W ro cław sk ieg o . W tym też ro k u z aw arł z w iąz ek m ałżeń sk i z m g r H a lin ą K ra w c z y ń s k ą ró w n ież geo lo g ie m . O w o cem z w iązk u je s t d w oje dzieci: córka W an d a o raz sy n P iotr, tak że geolog.

W 1955 r. U rz ąd P a ten to w y P R L z atw ierd z ił Jeg o u sp ra w n ie ­ n ie pt. G raficzne przedstaw ienie niektórych czynności wiertni­

czych w zależności o d geologicznych danych rejonu.

W g ru d n iu 1959 r. W o jc iech G ro ch o lsk i o b ro n ił ro zp raw ę d o k to rsk ą pt. Tektonika południow o-zachodniego brzegu gnejsów sowiogórskich, o p u b lik o w an ą później w Studia G eologica Polo­

nica. P u b lik acja ta stała się w a żn y m w y d a rze n iem w b a d an iach S udetów , b o w ie m o p iera ła się n a n o w y m , ob fity m i ró żn o ro d n y m m ateriale o b serw acy jn y m , d zięki in terp reta cji k tó reg o m o żn a było u jaw n ić p o lig en icz n y c h ara k te r d y slo k acy jn ej k ra w ęd z i G ór Sow ich.

P o d su m o w an iem teg o cy k lu b ad ań W o jciec h a G ro c h o lsk ieg o b y ła p raca h ab ilitacy jn a pt. Tektonika Gór Sowich, o p u b lik o w an a w G eologia Sudetica. W w y n ik u d ro b iazg o w ej in terp retacji ty sięcy p o m ia ró w o rien tac ji e le m en tó w p rz estrz en n y c h d ro b n y ch stru k tu r i d o k ład n eg o z d jęcia g eo lo g iczn eg o w y ró ż n ił O n trzy lin eacje ty p u “b ” o raz ich n astęp stw o czasow e. Z an a liz o w a ł tak że tek to n ik ę u s k o k o w ą ty ch gór, n a ło ż o n ą n a starsze stru k tu ry fał­

dow e. Z ap ro p o n o w ał ró w n ież p o d z ia ł G ó r S o w ich n a m niejsze je d n o s tk i stru k tu raln e i p o ró w n ał je z in n y m i elem en tam i stru k tu ­ raln y m i S udetów . P ra c a h a b ilita cy jn a W o jc iec h a G ro ch o lsk ieg o b y ła p o w a żn y m o siąg n ięcie m n au k o w y m i sta n o w iła d u ży krok n ap rzó d w p o z n an iu tek to n ik i G ó r S o w ich i ich stru k tu raln ej e w o ­ lucji. M ia ła tak że d u że zn aczen ie w u p o w s ze ch n ie n iu n o w ej m eto ­ d y k i b ad ań te k to n icz n y ch d ro b n y ch stru k tu r w sk ałach k ry sta ­ licznych.

(2)

64

KRONIKA PO LSKIEGO TOW A RZY STW A GEOLOG ICZN EGO

W 1969 r. ó w czesn y doc. W . G ro ch o lsk i zo stał w p ro w ad zo n y p rzez prof. B o g u m iła K ry g o w sk ie g o n a stan o w isk o k iero w n ik a do sam o d zieln ej, pom ocniczej K ated ry G e o lo g ii U n iw e rsy tetu im.

A d am a M ick iew icza w P o z n an iu , a w 1979 r. o trzy m ał ty tu ł n a u ­ ko w y p ro feso ra nad zw y czajn eg o . S tan o w isk o k iero w n ik a K ated ry G eo lo g ii zajm o w ał do c za su p rz ejśc ia n a z a s łu ż o n ą em e ry tu rę w 1987 r.

D o ro b ek naukow y W o jc iec h a G ro c h o lsk ieg o o b ejm u je b lisk o 80 p u b lik acji, w ty m o k o ło 20 w sp ó łau to rsk ich . G łó w n e kieru n k i Jego d ziałaln o ści naukow ej d o ty cz y ły ro zw o ju skał k ry staliczn y ch b lo k u so w io g ó rsk ieg o i je g o su d ec k ieg o o b rz eż e n ia o raz ro z w o ju stru k tu r w g łęb n y ch W ielk o p o lsk i i c ałeg o N iżu P olskiego. B ad a­

n ia w S u d etach w p ro w ad z iły W . G ro ch o lsk ieg o do czołów ki g eo lo g ó w -tek to n ik ó w w P o lsce. Jeg o prace: d o k to rsk a o raz h a b ili­

tacy jn a s ą stale cytow ane i n ad al sta n o w ią p o d sta w o w e k o m p en ­ d iu m w ie d zy n a tem at g eo lo g iczn eg o ro z w o ju G ó r Sow ich.

D rugi zak res zain tere so w a ń prof. W . G ro c h o lsk ieg o , k tó ry ro z w in ął się ju ż w czasie p ra c y w U niw ersy tecie im. A d am a M ic ­ k iew icza w P o zn an iu d o ty c z y ł z ag ad n ień straty g raficzn o -tek to - n iczn y ch w głęb n eg o p o d ło ż a W ielk o p o lsk i. G łó w n ie dz ię k i Jego p raco m o trzy m aliśm y w ie lo p ię tro w y o b raz w ielk o p o lsk ieg o b a ­ sen u ro p o - i gazonośnego. T ak ż e Jeg o b ad an ia p ro w ad zo n e w sp ó l­

nie z M a łż o n k ą d o p ro w ad ziły do zn ac zn ie lepszego p o z n an ia li- to logii i straty g rafii u tw o ró w p rz ed p e rm sk ic h p ó łn o cn o -z ac h o d ­ niej P olski. B ad an ia prof. W . G ro ch o lsk ieg o re aliz o w an e z z as to ­ sow an iem , n ow oczesnej w ó w czas, m eto d y k arto g rafii w głębnej opartej n a w y n ik ach b ad ań g e o fizy czn y ch i satelitarn y ch o raz na an alizie rd zen i w iertn iczy c h , a n alizie ich c ech p etro lo g iczn y ch , m ik ro p aleo n to lo g iczn y ch , facjalnych, m ią ższo ścio w y c h , straty ­ g raficzn y ch i stru k tu raln y ch p o zw o liły na n o w e sp o jrzen ie na w g łę b n ą b u d o w ę N iżu P o lsk ie g o . Z n aczen ie b ad ań tek to n iczn y ch p rof. W. G ro ch o lsk ieg o z n alaz ło m . in. u zn an ie w Jeg o c zło n k o st­

w ie w latach 1 9 7 6 -1 9 8 0 w g ru p ie roboczej m iędzynarodow ej w sp ó łp racy ak ad em ii n a u k k rajó w so cjalisty czn y ch , a tak że u c ze ­ stnictw o w licznych e k sp ed y cjach n au k o w y ch do B ułgarii, K arelii, n a P ó łw y sep K ola, A rc h ip ela g K an d ałask i, do E stonii, U krainy, F inlandii, C zech o sło w acji i N iem iec.

B ad an ia g eo lo g iczn e W . G ro ch o lsk ieg o , szczeg ó ln ie w p o z­

n ańskim etap ie Jego n au k o w ej działaln o ści, m iały ró w n ież w y m iar u tylitarny. Z w iązan e były, szc ze g ó ln ie z p ra k ty k ą geo lo g iczn o - p o szu k iw aw czą, g łów nie z g ó rn ictw em nafto w y m . Z n ac ze n ie g o ­ sp o d arcze Jeg o bad ań p o leg a ło na d o sta rcz en iu p o d staw o w y c h m ate ria łó w g eo lo g iczn y ch d la o k re ślen ia p ersp ek ty w w y stęp o w ­ an ia złó ż w ęglow odorów .

N ależy p rzy p o m n ieć, że prof. W . G ro ch o lsk i b y ł w sp ó ło rg a­

n izato rem S ekcji T ek to n iczn ej w K o m itecie N au k G eo lo g iczn y ch PA N , a tak że in icjatorem Polskiego Słownika Tektonicznego. W

1984 r. z o rg an izo w ał w P o z n a n iu o g ó ln o p o lsk ą k o n feren cję: “ P er­

sp ek ty w y su row cow e w ielk o p o lsk iej części b asen u śro d k o w o eu ­ ro p e jsk ie g o ” , która u św ia d o m iła sp o łe czn o ści ak ad em ick iej P o z­

nania, że istnienie n au k g e o lo g ic zn y c h w P o zn an iu je s t potrzebne, n ie tylko w w y m iarze p ra k ty c z n y m ale i a k ad em ick im - d y d a k ­ ty czn y m i badaw czym . O d 1985 r. b ył także c zło n k iem R ady P ro ­ g ram ow ej do spraw P o sz u k iw a ń Z łó ż R o p y N aftow ej i G azu Z iem n eg o w W arszaw ie.

Z a d ziałaln o ść n au k o w ą, d y d a k ty c z n ą i s p o łe cz n ą prof. W o j­

ciech G ro ch o lsk i zo stał o d z n ac zo n y m .in. Z ło tą O d z n a k ą “Z a s łu ­ żo n y d la polsk iej g eo lo g ii” , Z ło ty m K rzy żem Z asłu g i o raz K rzy ­ ż em K aw alersk im O rd eru O d ro d z en ia Polski.

W sw ojej d łu goletniej p ra cy n au cz y cie la ak ad em ick ieg o p ro w a d ził w y k ład y i ćw icz en ia teren o w e z ró ż n y ch specjalności g eo lo g iczn y ch . W y k ształcił 3 dok to ró w , k ilk u n astu m ag istró w , n ap isał w ie le opin ii o w n io sk a c h n a sto p n ie i ty tu ły naukow e.

U m iło w a n ą d z ie d zin ą w ied zy śp. prof. d r hab. W o jciech a G ro ch o lsk ieg o b y ła tek to n ik a, której p o św ię c ił w ięk sz o ść sw ej in­

telektualnej inw encji i jej p o z o sta ł w iern y do k o ń c a życia.

W ż yczliw ej p am ięci p rzy jació ł, w s p ó łp ra c o w n ik ó w i ucz­

nió w p o zo stan ie P ro feso r ja k o w y b itn y geo lo g , tek to n ik o w sze ch ­ stro n n y ch z ain tereso w a n iac h , w ielk im sercu i um y śle, k tó ry m im o w ie lu p rzeciw n o ści lo su w y trw a le d ą ży ł do p o z n an ia b u d o w y g eo ­ logicznej n aszeg o k raju i k o n tynentu.

Janusz Skoczylas

Ważniejsze publikacje prof. dr hab. Wojciecha Grocholskiego

1958 T h e tecto n ic zo n e o f the so u th w estem m arg in o f S ow ie G óry. Bulletin de l ’Academ ie Polonaise, V I, 11: 6 8 9 -6 9 4 . 1959 S to su n ek w a rstw żaclersk ich do g n ejsó w so w io g ó rsk ic h

m ię d zy G łu sz y c ą a S ie rp ic ą w S u d etach Ś ro d k o w y ch . Acta Geologicci Polonica, 9: 4 1 9 -4 3 2 .

1961 T ek to n ik a p o łu d n io w o -zach o d n ie g o o b rz eż en ia b loku g n ejsó w sow io -g ó rsk ich . Studia G eologica Polonica, 8:

1-7 8 .

1964 S p o strzeżen ia g eo lo g iczn e z o k o licy K am io n k o w a w G ó rach Sow ich. Geologia Sudetica, 1: 2 0 9 -2 2 0 .

1964 D ro b n e stru k tu ry m asy w u g ó rsk ieg o W ielkiej Sow y.

Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego, 34: 5 0 9 - 542.

1967 T ek to n ik a G ó r Sow ich. G eologia Sudetica, 3: 1 8 1 -2 3 4 . 1967 Przekroje geologiczne p rzez Polsk.ę Sudety. W yd. G eol.

W arszaw a.

1967 G n ejsy so w io g ó rsk ie w św ietle b ad an strukturalnych.

R ocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego, 37: 2 9 0 - 298.

1968 M ezo stru k tu ry o b szaru g n ejsó w so w io g ó rsk ich n a p rz ed ­ g ó rzu S udeckim . R ocznik Polskiego Towarzystwa Geo­

logicznego, 39: 6 5 1 -6 7 2 .

1969 Przew odnik G eologiczny p o Sudetach. W yd. G eol.

W arszaw a. (R ed ak cja) i 9 - 8 4 , 2 5 0 -3 0 2 .

1973 B a d an ia stru k tu raln e w g eo lo g ii stosow anej. Biuletyn In­

stytutu Geologicznego, 264: 5 7 -6 3 .

1975 W ary scy d y połu d n io w ej W ielkopolski. P rzegląd Geo­

logiczny, 4 : 171-175.

1975 Przew odnik do ćwiczeń z geologii dla geografów. S krypt U A M . P oznań, ss.162 (w sp ó ln ie z H. K ra w czy ń sk ą-G r- o cholską)

1978 T ek to n ik a je j d ziały i p o jęc ia w p ro w ad zające. P rzegląd Geologiczny, 11: 6 5 6 -6 5 9 .

1979 R o p a n a fto w a i gaz ziem n y w W ielk o p o lsce. W : O d czwartorzędu doprekam bru. U A M P oznań, 6 9 -8 2 . 1979 Z ag a d n ie n ia p rek am b ru w schodniej części tarc zy b a łty c ­

kiej. W : O d czwartorzędu do prekambru. U A M Poznań, 1 0 9-122.

1980 P re k a m b r U k ra in y o raz p o d ło ża B iałorusi i k rajó w b a łty c ­ kich. Przegląd Geologiczny, 1: 5 3 -5 8 .

1980 P re k a m b r R odopów . P rzegląd Geologiczny, 11: 6 3 9 -6 4 2 . 1983 W y b ran e z ag a d n ien ia u tw o ró w p ale o zo ic zn y c h p o d ło ża

g eo lo g iczn eg o m ięd zy S z czecin em a K o ło b rz eg iem na p o d sta w ie rdzeni w ie rtn iczy ch - u tw o ry p rzed k arb o ń sk ie.

Przew odnik L V Zjazdu Pol. Tow. Geol. Szczecin-W ar­

szawa. 5 7 -6 1 .

1985 N o w e teorie g lo b u ziem sk ieg o . W yd. U A M , Seria “Wy­

kłady inauguracyjne ”, n r 24. Poznań.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wyniki tych studiów były przedstawione na sesjach naukowych w Instytucie Geologicznym oraz w formie kilku wykładów na forum Belgijskiego Towarzystwa Geologicznego

Zagrożony wywozem do Niemiec podjął następnie pracę w Warszawie, w niemieckiej placówce geologicznej, gdzie prowadził badania miocenu okolic Miechowa.. W ostatnim

Z pełnym zaangażowaniem prowadził zajęcia ze studentami zarówno na uczelni, jak i w czasie praktyk terenowych, równocześnie podejmował badania naukowe w zakresie

Godna uwagi jest też ostatnia wypowiedź Huberta Gruszczyka na Krajowej Konferencji Geologicznej, która odbyła się 4—5 czerwca 1985 r. Hubert Gruszczyk związany

Olga Pazdro jako człowiek była osobą wyjątkową. Nie odmawiała nigdy nikomu pomocy i zawsze znajdowała dla każdego

dr Henryk Kozikowski pracuje jako ceniony pracownik naukowy w Zakładzie Geologii Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie.... Kozikowski należał do tej

niczych, Komisji Nauk o Ziemi i Komisji Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk, Oddziału we Wrocławiu, oraz Międzynarodowej Asocjacji Hydrogeologów.. Bieniewski był

nictwa w Zgorzelcu, członek Komisji do spraw Wykroczeń w Okręgowym Urzędzie Górnictwa wc Wrocławiu, wiceprezes Stowarzyszenia Geologów Wychowanków Uniwersytetu