Pasywa firmy jako źródła finansowania majątku 1. Cele lekcji
a. Wiadomości
- Uczeń poznaje pojęcia: kapitały własne i obce, pasywa.
- Uczeń dowiaduje się, jak dzielimy pasywa.
b. Umiejętności
- Uczeń określa, co to są pasywa.
- Uczeń dokonuje podziału pasywów.
2. Metoda i forma pracy
Wykład.
3. Środki dydaktyczne
Brak.
4. Przebieg lekcji
Nauczyciel sprawdza listę obecności.
Nauczyciel pyta uczniów: jak myślicie, skąd firma ma pieniądze na środki na prowadzenie działalności?
Uczniowie odpowiadają:
- bierze kredyt,
- ma swoje pieniądze na początek.
Nauczyciel tłumaczy:
Źródła pochodzenia środków gospodarczych (pasywa) w zależności do tego, czy przekazał je właściciel danej jednostki, czy też osoby trzecie, określa się jako:
- kapitały (fundusze) własne, - kapitały (fundusze) obce.
Nauczyciel rysuje na tablicy podział pasywów:
Nauczyciel objaśnia po kolei narysowane elementy.
Kapitały obce to równowartość tych środków gospodarczych, które zostały wniesione przez osoby prawne i fizyczne i są tylko w dyspozycji jednostki gospodarującej.
Na podmiocie gospodarczym ciąży obowiązek zwrotu tych wartości na określonych warunkach. Kapitały te określone są pojęciem długów lub zobowiązań.
Nauczyciel: Co to są zobowiązania?
Uczniowie: Kwoty pieniężne, które trzeba oddać dostawcom.
Nauczyciel: Kiedy powstają zobowiązania?
Uczniowie: Kiedy przyjmuje się do magazynu materiały jeszcze nie zapłacone Nauczyciel mówi:
Zobowiązanie to przede wszystkie zobowiązanie wobec dostawców. Powstaje z chwilą otrzymania dostawy materiałów, półfabrykatów, towarów, za które nie płacimy od razu.
Na skutek przejściowego nieuregulowania zobowiązań odbiorca jest w posiadaniu środków gospodarczych, które nie są jego własnością.
Nauczyciel: Wobec kogo powstają zobowiązania?
Uczniowie: Wobec dostawców, wobec pracowników.
Nauczyciel poleca zapisanie:
Zadłużenia powstają również wobec pracowników, organów finansowych i innych instytucji publiczno-prawnych.
Do grupy zobowiązań należą również kredyty i pożyczki. Kredyty wyrażają zobowiązanie z tytułu otrzymanych środków pieniężnych, które trzeba spłacić w określonym czasie.
Nauczyciel pyta: Czym różnią się kredyty od pożyczek?
Uczniowie odpowiadają: Kredytów udzielają banki.
Nauczyciel: A kto udziela pożyczek?
Uczniowie odpowiadają: Banki.
Nauczyciel: Kto jeszcze?
Uczniowie: Zakłady pracy, osoby fizyczne.
PASYWA
Kapitały obce Kapitały własne
Kapitały powierzone Kapitały samofinansowania Zobowiązania
Nauczyciel dyktuje:
Różnica, jaka występuje pomiędzy kredytami a pożyczkami, polega na tym, że kredytów udzielają banki, a pożyczek mogą udzielać osoby fizyczne i prawne.
Zobowiązania mogą mieć charakter krótkoterminowy lub długoterminowy.
Zobowiązania, które musimy spłacić w okresie krótszym niż 1 rok od momentu ich powstania, nazywamy zobowiązaniami krótkoterminowymi. Jeżeli termin spłaty zobowiązań przypada po upływie 1 roku ich powstania, mamy do czynienia ze zobowiązaniami długoterminowymi.
Nauczyciel po omówieniu funduszy obcych omawia fundusze własne.
Fundusze własne stanowią równowartość środków gospodarczych wniesionych na stałe do jednostki gospodarczej przez właściciela (właścicieli) oraz wygospodarowanych przez samą jednostkę w toku jej działalności.
Fundusze własne w przedsiębiorstwach państwowych nazwane są funduszem, zaś w spółce i przedsiębiorstwach jednoosobowych – kapitałami. Możemy je podzielić na fundusze powierzone i samofinansowania.
Głównym źródłem finansowania środków gospodarczych jest fundusz powierzony, reprezentujący wkład majątkowo-pieniężny (środki pieniężne i papiery wartościowe) i/lub rzeczowy. Wkład ten jest z reguły bezterminowy.
Nauczyciel nazywa fundusze w zależności od formy własności:
- w spółdzielniach – udziałowy, - w spółkach akcyjnych – akcyjny,
- w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością – udziałowy, - w spółkach komandytowych i cywilnych – wspólników.
W formach własności prowadzonych przez osoby fizyczne, jednak niemających formy spółki, fundusz nazwany jest „wkładem właściciela”.
Nauczyciel wyjaśnia pojecie funduszu samofinansowania:
Przez fundusz samofinansowania rozumie się kapitał utworzony z pozostającej w jednostce częściowo wygospodarowanego zysku, który przeznaczony jest na uzupełnienie funduszów własnych jednostki.
Nauczyciel określa nazwy funduszów samofinansowania z zależności od formy prawnej:
- w przedsiębiorstwach państwowych jest to fundusz przedsiębiorstwa, - w spółdzielniach – fundusz zasobowy,
- w spółkach akcyjnych i spółkach z o.o. – kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy.
Zakończenie lekcji.