K
Krryyssttyynnaa KKoozzaakkiieewwiicczz11,, MMiicchhaa³³ TTeennddeerraa11,, JJeerrzzyy PPiiwwooññsskkii22,, JJeerrzzyy GG³³uusszzeekk33,, EEwwaa WWiieerrcciiññsskkaa44,, W
Woojjcciieecchh BBiieelleecckkii55,, TToommaasszz ZZddrroojjeewwsskkii66,, WWaalleerriiaann PPiioottrroowwsskkii22
1III Katedra i Klinika Kardiologii, Œl¹ska Akademia Medyczna, Katowice
2Zak³ad Epidemiologii, Prewencji Chorób Uk³adu Kr¹¿enia i Promocji Zdrowia, Instytut Kardiologii, Warszawa
3Klinika Nadciœnienia Têtniczego, Chorób Naczyñ i Chorób Wewnêtrznych, Instytut Kardiologii, Akademia Medyczna, Poznañ
4Zak³ad Epidemiologii i Badañ Populacyjnych, Instytut Zdrowia Publicznego, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloñski, Kraków
5Katedra Medycyny Spo³ecznej i Zapobiegawczej, Uniwersytet Medyczny, £ódŸ
6Katedra i Klinika Nadciœnienia Têtniczego i Diabetologii, Akademia Medyczna, Gdañsk
Wstęp
Badania epidemiologiczne prowadzone w krajach Europy Zachodniej i Stanach Zjednoczonych wykaza³y istotne ró¿nice w rozpowszechnieniu czynników ryzyka mia¿d¿ycy oraz w zachorowalnoœci i umieralnoœci z powo- du chorób sercowo-naczyniowych (ChUK) pomiêdzy war- stwami spo³ecznymi, ró¿ni¹cymi siê statusem socjoekono- micznym (socio-economic status – SES). Autorzy tych ba- dañ uwa¿aj¹, ¿e nie tylko klasyczne czynniki ryzyka mia¿- d¿ycy, ale tak¿e czynniki psychospo³eczne maj¹ wp³yw na ryzyko rozwoju ChUK. Zw³aszcza w ostatnich 30 latach ukaza³o siê bardzo wiele publikacji naukowych oceniaj¹- cych zwi¹zek czynników psychospo³ecznych z ryzykiem wieñcowym [1–4]. W piœmiennictwie polskim spotyka siê pojedyncze publikacje poœwiêcone tym czynnikom i ich ro- li w zapadalnoœci na chorobê wieñcow¹. Jednak brak jest kompleksowych danych dla populacji ogólnopolskiej [5, 6].
Badanie WOBASZ jest pierwszym epidemiologicznym badaniem, którego celem jest ocena zagro¿enia ChUK po- pulacji polskiej i w poszczególnych województwach, a tak-
¿e wykazanie ró¿nic w rozpowszechnieniu czynników ryzy- ka w zale¿noœci od statusu spo³ecznoekonomicznego.
Celem niniejszej pracy jest scharakteryzowanie po- pulacji polskiej w zale¿noœci od wykszta³cenia i docho- du oraz w oparciu o te zmienne wyodrêbnienie grup so- cjoekonomicznych.
Uzyskane dane pozwol¹ na okreœlenie czêstoœci wy- stêpowania klasycznych i psychospo³ecznych czynników ryzyka oraz oszacowanie ca³kowitego ryzyka sercowo- -naczyniowego w grupach socjoekonomicznych dla ca³ej
populacji polskiej i w poszczególnych województwach.
Opracowane wyniki bêd¹ przedstawione w nastêpnej publikacji, obecna jest doniesieniem wstêpnym.
Materiał i metodyka
Metodyka badania WOBASZ zosta³a omówiona w pracy Rywika i wsp. (w tym suplemencie).
Jednym z elementów badania by³ kwestionariusz, który zawiera³ m.in. dane demograficzne, dotycz¹ce pracy zawodowej i aktywnoœci fizycznej, u¿ywek, samo- oceny stanu zdrowia, chorób uk³adu kr¹¿enia.
Do powy¿szej analizy wykorzystano dane z kwestio- nariusza zwi¹zane z wykszta³ceniem i dochodem.
Kwestionariusz zawiera³ pytania dotycz¹ce wy- kszta³cenia w 8 kategoriach (niepe³ne podstawowe lub brak wykszta³cenia, podstawowe, zasadnicze zawodo- we, niepe³ne œrednie, œrednie, policealne, niepe³ne wy¿- sze, wy¿sze) i pytania dotycz¹ce miesiêcznego dochodu (netto) przypadaj¹cego na jedn¹ osobê w rodzinie (po- ni¿ej 301 z³, 301–500 z³, 501–700 z³, 701–1 000 z³, 1 001–1 500 z³, powy¿ej 1 500 z³, nie wiem, trudno po- wiedzieæ, odmowa odpowiedzi).
Badana populacja liczy³a 6 352 mê¿czyzn i 7 153 ko- biety w wieku 20–74 lat. Z uwagi na brak danych o wy- kszta³ceniu u 8 mê¿czyzn i 13 kobiet oraz dochodu (od- mowa odpowiedzi) u 844 mê¿czyzn i 881 kobiet, osta- tecznie w analizie SES uwzglêdniono grupê 6 131 mê¿- czyzn i 6 908 kobiet.
Zmiennymi socjoekonomicznymi, które zosta³y pod- dane analizie, by³y: wykszta³cenie i dochód miesiêczny
Adres do korespondencji:
dr med. Krystyna Kozakiewicz, III Katedra i Klinika Kardiologii Œl¹skiej Akademii Medycznej, ul. Zio³owa 47, 40-635 Katowice, tel. + 48 32 202 40 25 w. 1712
(netto) przypadaj¹cy na osobê w rodzinie. Wykszta³ce- nie skategoryzowano jako:
•niepe³ne œrednie (osoby z wykszta³ceniem niepe³- nym podstawowym, podstawowym, zasadniczym zawodowym i niepe³nym œrednim),
•œrednie (osoby z wykszta³ceniem œrednim, policeal- nym i niepe³nym wy¿szym),
•wy¿sze.
Uwzglêdniaj¹c miesiêczny dochód netto, jaki przy- pada³ na osobê w rodzinie, wyodrêbniono III grupy:
•miesiêczny dochód na osobê w rodzinie poni¿ej 301 z³,
•miesiêczny dochód na osobê w rodzinie 301–700 z³,
•miesiêczny dochód na osobê w rodzinie powy¿ej 700 z³.
W dotychczasowych badaniach prowadzonych na œwiecie nie ma wystandaryzowanej definicji statusu SES zalecanej przez towarzystwa naukowe.
W oparciu o te dwie zmienne okreœlono SES jako ich
iloczyn (indeks) oraz skwantyfikowano tê wartoœæ do trzech grup SES, zbli¿onych do podzia³u tercylowego.
Punkty odciêcia wyznaczono dla ca³ej populacji polskiej.
Przyjêta definicja wykorzystuje metodykê badania ATTICA [7], jakkolwiek zosta³a ona zmodyfikowana i przystosowa- na do pytañ wystêpuj¹cych w kwestionariuszu WOBASZ.
Grupy SES zosta³y wyznaczone nastêpuj¹co:
•dla mê¿czyzn: niski SES (indeks 1–5), œredni SES (in- deks 6–12), wysoki SES (indeks powy¿ej 12),
•dla kobiet: niski SES (indeks 1–5), œredni SES (indeks 6–14), wysoki SES (indeks powy¿ej 14).
Wyniki
Wykształcenie
Rycina 1. przedstawia czêstoœæ wystêpowania kate- gorii wykszta³cenia w badanej populacji polskiej i w po- szczególnych województwach. W ca³ej grupie wykszta³-
0 25 50 75 100 m
mêê¿¿cczzyyŸŸnnii [[%%]] kkoobbiieettyy [[%%]]
KPM WLK OPO LDZ ZPM SWK WMZ LUB DLN POM Polska SLK PDK
LBS MLP PDL MAZ
0 25 50 75 100 KPM
ZPM WMZ OPO WLK PDK SLK Polska POM LBS DLN LUB SWK MLP
LDZ MAZ PDL 6
699 6 677 6 666 6 644 6 644 6 633 6 633 6 611 6 611 6 611 6 611 6 600 6 600 6 600 5 577 5 566 5 522
8 8 7 7 8 8 1122 7 7 6 6 1122
9 9 9 9 1133 1100 1100 9 9 9 9 1133 1144 1133 2 233 2 277 2 255 2 244 2 299
3 311 2 266 3 300 3 300 2 266 2 299 3 300
3 311 3 322 3 300 3 300 3 355
5 577 5 555 5 544 5 544 5 544 5 522 5 500 4 488 4 488 4 477 4 466 4 466 4 455 4 444 4 433 4 411 3 366
1111 1111 1111 1122 8 8 9 9 7 7 1111 1144 1100 1133 1122 1122 1111 1133 1155 1177 3
322 3 344 3 355 3 333 3 388 3 399 4 433 4 411 3 388 4 433 4 400 4 433 4 433 4 455 4 444 4 444 4 477
DLN – dolnoœl¹skie, KPM – kujawsko-pomorskie, LUB – lubelskie, LBS – lubuskie, LDZ – ³ódzkie, MLP – ma³opolskie, MAZ – mazowieckie, OPO – opolskie, PDK – podkarpackie, PDL – podlaskie, POM – pomorskie, SLK – œl¹skie, SWK – œwiêtokrzyskie, WMZ – warmiñsko-mazurskie, WLK – wielkopolskie, ZPM – zachodniopomorskie
R
Ryycciinnaa 11.. Poziom wykszta³cenia wg województw niepe³ne œrednie
œrednie wy¿sze
niepe³ne œrednie œrednie wy¿sze
cenie niepe³ne œrednie mia³o 61% mê¿czyzn i 48% ko- biet, wykszta³cenie œrednie 29% mê¿czyzn i 41% kobiet, wy¿sze 10% mê¿czyzn i 11% kobiet. Najwiêkszy odsetek badanych, zarówno mê¿czyzn jak i kobiet, z niepe³nym œrednim wykszta³ceniem by³ w województwie kujawsko- -pomorskim (mê¿czyŸni 69%, kobiety 57%), a najmniej- szy wœród mê¿czyzn w województwie mazowieckim (52%) i wœród kobiet w województwie podlaskim (36%).
Najliczniejsz¹ grupê z wykszta³ceniem œrednim sta- nowili mê¿czyŸni w województwie mazowieckim (35%) i kobiety w województwie podlaskim (47%). Najmniej liczn¹ grupê z wykszta³ceniem œrednim stwierdzono w województwie kujawsko-pomorskim (mê¿czyŸni 23%, kobiety 32%).
Najwiêkszy odsetek osób z wykszta³ceniem wy¿- szym obserwowano w województwie podlaskim (14%
mê¿czyzn i 17% kobiet), a najmniejszy w wojewódz- twach œwiêtokrzyskim (mê¿czyŸni 6%) i œl¹skim (ko-
biety 7%).
Dochód
Rozk³ad badanej populacji polskiej wg miesiêczne- go dochodu przedstawia rycina 2. Badani okreœlili mie- siêczny dochód, jaki przypada³ w ich rodzinach na oso- bê, nastêpuj¹co: dochód miesiêczny netto przypadaj¹- cy na osobê w rodzinie poni¿ej 301 z³ – 21% mê¿czyzn i 22% kobiet; 301–700 z³ – 48% mê¿czyzn i 52% kobiet;
powy¿ej 700 z³ – 32% mê¿czyzn i 27% kobiet.
Najliczniejsz¹ grupê z dochodem poni¿ej 301 z³ od- notowano w województwie podkarpackim (31% mê¿- czyzn i 34% kobiet), najmniej liczn¹ wœród mê¿czyzn (12%) w województwie mazowieckim, a wœród kobiet (12%) w województwie œl¹skim.
W województwach lubuskim i ma³opolskim 56%
mê¿czyzn, a w ma³opolskim 61% kobiet dysponuje mie- siêcznym dochodem w granicach 301–700 z³ i by³y to
0 25 50 75 100 m
mêê¿¿cczzyyŸŸnnii [[%%]] kkoobbiieettyy [[%%]]
PDK SWK KPM POM
ZPM WMZ LBS LUB WLK PDL LDZ Polska DLN OPO MLP SLK MAZ
0 25 50 75 100 PDK
ZPM SWK
LUB KPM POM LBS WMZ PDL WLK Polska LDZ MLP OPO DLN MAZ SLK 3
311 2 299 2 288 2 277 2 266 2 255 2 244 2 244 2 244 2 244 2 211 2 211 2 211 1188 1166 1133 1122
2 211 2 200 2 255 3 322
2 255 2 255 2 288
2 200 2 244 2 299 3 300 3 322 4 400
3 344
2 288 3 388 4 488 4
488 5 511 4 477 4 411 4 499 5 500 4 488 5 566 5 522 4 477 4 499 4 488 3 399 4 488
5 566 4 488 4 411
3 344 3 300 3 300 2 288 2 277 2 266 2 266 2 255 2 244 2 244 2 222 2 211 2 211 1199 1177 1155 1122
1144 2 233 1177 1188 2 200 2 299
2 255
2 200 2 277
2 200 2 277 2 277
1188 3 300 3 322 4 400 3 344 5
522 4 477 5 533 5 544 5 533 4 466 4 499 5 555 4 488
5 566 5 522 5 522
6 611 5 511 5 500 4 455
5 544
DLN – dolnoœl¹skie, KPM – kujawsko-pomorskie, LUB – lubelskie, LBS – lubuskie, LDZ – ³ódzkie, MLP – ma³opolskie, MAZ – mazowieckie, OPO – opolskie, PDK – podkarpackie, PDL – podlaskie, POM – pomorskie, SLK – œl¹skie, SWK – œwiêtokrzyskie, WMZ – warmiñsko-mazurskie, WLK – wielkopolskie, ZPM – zachodniopomorskie
R
Ryycciinnaa 22.. Dochód na cz³onka rodziny wg województw do 300 PLN
301–700 PLN powy¿ej 700 PLN
do 300 PLN 301–700 PLN powy¿ej 700 PLN
najliczniejsze grupy spoœród badanych 16 województw.
Najmniejszy odsetek osób z dochodem 301–700 z³ dla mê¿czyzn odnotowano w województwie dolnoœl¹- skim (39%) i dla kobiet w województwie mazowiec- kim (45%).
Dochód miesiêczny powy¿ej 700 z³ najliczniej de- klarowali mê¿czyŸni i kobiety z województwa mazo- wieckiego (odpowiednio 48% i 40% badanych), a naj- mniej mê¿czyŸni z województw œwiêtokrzyskiego i lu- belskiego (20%) oraz kobiety z województwa podkar- packiego (14%).
Grupy SES
Klasy SES przedstawiono na Rycinie 3.
Do grupy niskiego SES nale¿a³o 28% mê¿czyzn i 30% kobiet badanej populacji, œredni status reprezen- towa³o 40% mê¿czyzn i 36% kobiet, a wysoki 32% mê¿-
czyzn i 34% kobiet. Najwiêkszy odsetek mê¿czyzn (40%) z niskim SES obserwowano w województwie œwiêtokrzyskim, a najmniejszy w województwie œl¹- skim (15%). Wœród kobiet najliczniejsza grupa z niskim SES wystêpowa³a w województwie podkarpackim i li- czy³a 45%, a najmniej liczna w województwie mazo- wieckim i wynosi³a 20%.
Grupê œredniego SES najliczniej reprezentowali mê¿czyŸni w województwie œl¹skim (49% badanych) i kobiety w województwie opolskim (43% badanych).
Z kolei najmniejszy odsetek osób ze œrednim SES obserwowano w województwie œwiêtokrzyskim, wyno- si³ on dla mê¿czyzn 34%, a dla kobiet 28%.
Najwiêkszy odsetek badanych z wysokim SES od- notowano w województwie mazowieckim, wynosi³ on 44% wœród mê¿czyzn i 45% wœród kobiet; naj- mniejszy wœród mê¿czyzn (22%) w województwie lu- buskim i wœród kobiet (24%) w województwie pod-
0 25 50 75 100 m
mêê¿¿cczzyyŸŸnnii [[%%]] kkoobbiieettyy [[%%]]
PDK SWK KPM POM
ZPM WMZ LBS LUB WLK PDL LDZ Polska
DLN OPO MLP SLK MAZ
0 25 50 75 100 PDK
ZPM SWK
LUB KPM POM LBS WMZ
PDL WLK Polska LDZ MLP OPO DLN MAZ SLK 3
311 2 299 2 288 2 277 2 266 2 255 2 244 2 244 2 244 2 244 2 211 2 211 2 211 1188 1166 1133 1122
2 211 2 200 2 255 3 322
2 255 2 255 2 288
2 200 2 244 2 299 3 300 3 322 4 400
3 344
2 288 3 388 4 488 4
488 5 511 4 477 4 411 4 499 5 500 4 488 5 566 5 522 4 477 4 499 4 488 3 399 4 488
5 566 4 488 4 411
3 344 3 300 3 300 2 288 2 277 2 266 2 266 2 255 2 244 2 244 2 222 2 211 2 211 1199 1177 1155 1122
1144 2 233 1177 1188 2 200 2 299
2 255
2 200 2 277
2 200 2 277 2 277
1188 3 300 3 322 4 400 3 344 5
522 4 477 5 533 5 544 5 533 4 466 4 499 5 555 4 488
5 566 5 522 5 522
6 611 5 511 5 500 4 455
5 544
DLN – dolnoœl¹skie, KPM – kujawsko-pomorskie, LUB – lubelskie, LBS – lubuskie, LDZ – ³ódzkie, MLP – ma³opolskie, MAZ – mazowieckie, OPO – opolskie, PDK – podkarpackie, PDL – podlaskie, POM – pomorskie, SLK – œl¹skie, SWK – œwiêtokrzyskie, WMZ – warmiñsko-mazurskie, WLK – wielkopolskie, ZPM – zachodniopomorskie
R
Ryycciinnaa 33.. WskaŸniki statusu socjoekonomicznego do 300 PLN
301–700 PLN powy¿ej 700 PLN
do 300 PLN 301–700 PLN powy¿ej 700 PLN
karpackim.
Komentarz
Rola czynników psychospo³ecznych w rozwoju ChUK nie jest dok³adnie poznana, jakkolwiek istnieje znaczna iloœæ dowodów wskazuj¹cych na to, ¿e s¹ one wa¿nym czynnikiem ryzyka i wg niektórych badaczy ich wp³yw jest niezale¿ny od klasycznych czynników ryzyka.
W wiêkszoœci krajów obserwuje siê wyraŸne ró¿nice w zachorowalnoœci i umieralnoœci z powodu ChUK za- le¿ne od SES [2, 4, 8].
Do czynników psychospo³ecznych zalicza siê: niski SES, brak wsparcia spo³ecznego, izolacjê spo³eczn¹, stres w pracy i ¿yciu rodzinnym, negatywne emocje, ta- kie jak depresja czy wrogoœæ. Podobnie jak w przypadku klasycznych czynników, wspó³wystêpowanie psycho- spo³ecznych czynników ryzyka u tej samej osoby zwiêk- sza ryzyko wyst¹pienia ChUK [8].
W badaniach epidemiologicznych jako miernik SES uwzglêdnia siê wykszta³cenie, dochód (indywidualny, ro- dzinny, stan posiadania dóbr materialnych) i zawód lub stan zatrudnienia. Ka¿dy z tych mierników ma swoje ograniczenia i w³aœnie z uwagi na nie s¹ one wykorzysty- wane w badaniach do oceny statusu socjoekonomiczne- go z ró¿n¹ czêstoœci¹. Kaplan i Keil na podstawie przegl¹- du wielu publikacji wykazali, ¿e najczêœciej, bo w 45%
opublikowanych badañ, wyk³adnikiem SES by³o wy- kszta³cenie, w 22% badañ zawód, a w 15% dochód [2].
Wykszta³cenie jest najczêstszym miernikiem SES, z uwagi na ³atwoœæ i obiektywnoœæ pomiaru. Wykszta³- cenie zazwyczaj ustala siê w okresie m³odzieñczym, a zatem nie jest zale¿ne od stanu zdrowia w wieku doj- rza³ym i nie podlega wahaniom. Ponadto jest wyznacz- nikiem pozycji spo³ecznej w ¿yciu doros³ym.
Dane z analiz umieralnoœci przeprowadzonych w ró¿nych latach w Stanach Zjednoczonych, poczyna- j¹c od lat 70., wskazuj¹ na silny zwi¹zek miêdzy wy- kszta³ceniem a ryzykiem zgonu. Poœród osób w wieku powy¿ej 24 lat obserwowano spadek wspó³czynnika umieralnoœci wraz ze wzrostem wykszta³cenia. Analiza 340 tys. zgonów z 1960 r. wykaza³a, ¿e u mê¿czyzn i u ko- biet z czasem edukacji 0–4 lat obserwowano o 64%
i 205% wy¿sze wspó³czynniki umieralnoœci w porówna- niu do osób wykazuj¹cych d³u¿szy okres edukacji. Za- le¿noœæ tê obserwowano równie¿ w latach póŸniej- szych wœród mê¿czyzn i kobiet rasy bia³ej, a tak¿e wœród Afroamerykanów. Podobne wyniki otrzymano tak¿e w krajach europejskich (Norwegia, Holandia, Fin- landia, Anglia i Walia) [2, 8].
Dochód jest rzadziej wykorzystywany do oceny SES w badaniach epidemiologicznych, ale jest on istotnym miernikiem, gdy¿ zapewnia dostêp do dóbr i us³ug, w³¹czaj¹c jakoœæ edukacji i opiekê medyczn¹ chroni¹c¹ przed chorobami. Wspó³czynnik ten nie jest tak stabil-
ny jak wykszta³cenie, poniewa¿ w trakcie ¿ycia mo¿e ulegaæ zmianom. W badaniach oceniaj¹cych wp³yw SES na zdrowie populacji, wielkoœæ dochodu wykazuje ujemn¹ korelacjê z ryzykiem zgonu. I tak mê¿czyŸni i ko- biety z dochodami poni¿ej 5 000 dolarów na rok maj¹ wspó³czynnik umieralnoœci odpowiednio 1,8 razy oraz 1,3 razy wiêkszy ni¿ mê¿czyŸni i kobiety z dochodami 50 000 dolarów i wiêcej. Podobne relacje potwierdzili Kitagawa i Hauser, czy Haan i Kaplan w badaniu Alame- da County Study [2].
Zawód jest wa¿nym miernikiem statusu i oceniany jest przez spo³eczeñstwo w kategoriach presti¿u spo³ecz- nego. Jednak przydzielenie osób do odpowiednich klas zawodowych stwarza badaczom wiele trudnoœci i jest nieprecyzyjne, z uwagi na ró¿n¹ interpretacjê klasyfikacji.
Poniewa¿ omawiane powy¿ej mierniki SES maj¹ liczne ograniczenia, w wielu badaniach epidemiologicz- nych zajmuj¹cych siê wp³ywem SES na zdrowie spo³e- czeñstwa wyodrêbniano klasy spo³eczne, uwzglêdnia- j¹c wykszta³cenie, dochód, stan posiadania dóbr mate- rialnych (m.in. dom, samochód), presti¿ zawodowy, miejsce zamieszkania (m.in. osiedla domków jednoro- dzinnych, blokowiska, wsie) i jakoœæ s¹siedztwa.
Niski SES definiowany jest jako niski poziom wy- kszta³cenia, zajmowanie podrzêdnego stanowiska w pracy czy mieszkanie w biednej dzielnicy. Z regu³y te trzy elementy s¹ ze sob¹ powi¹zane. Klasa zatrudnienia wi¹¿e siê z zarobkami i wykszta³ceniem. Najczêœciej osoba o niskim SES jest s³abo wykszta³cona, zajmuje podrzêdne stanowisko pracy i jest gorzej op³acana [8].
Z prowadzonych badañ wynika, ¿e niski status ekono- miczny wi¹¿e siê z wy¿sz¹ chorobowoœci¹ i umieralnoœci¹ na chorobê niedokrwienn¹ serca (ChNS). Uwa¿a siê, ¿e ni- ska pozycja spo³eczna aktywuje odpowiedŸ autonomicz- n¹, neuroendokrynn¹ i immunologiczn¹, które odgrywaj¹ istotn¹ rolê w patogenezie mia¿d¿ycy. Równie¿ nieprawi- d³owy profil zachowañ zdrowotnych ze zwiêkszonym za- chorowaniem na chorobê wieñcow¹ stwierdzany jest w ni¿szych grupach socjoekonomicznych [1, 8, 9].
Zwi¹zek pomiêdzy czynnikami socjoekonomiczny- mi a chorobowoœci¹ i umieralnoœci¹ z powodu ChUK, a zw³aszcza choroby wieñcowej, potwierdzi³y liczne badania prospektywne kohortowe epidemiologiczne i kliniczne [1–4, 8]. Porównanie wyników badañ prowa- dzonych w ró¿nych latach wskazuje, ¿e zwi¹zek ten utrzymywa³ siê przez kolejne dekady, a wg niektórych badaczy zale¿noœæ ta jeszcze bardziej nasili³a siê w ostatnim czasie. Po raz pierwszy Lilienfeld przeana- lizowa³ 14 504 zgony, jakie mia³y miejsce w Baltimore w latach 1949–1951 i wykaza³, ¿e najwy¿sze wskaŸniki umieralnoœci z powodu choroby nadciœnieniowej wy- st¹pi³y w klasie z niskim SES [2]. W badaniu Evans Co- unty Georgia Heart Study czêstoœæ wystêpowania cho-
roby wieñcowej by³a 2-krotnie wy¿sza wœród pracow- ników z niskim SES w porównaniu do klasy profesjo- nalistów [2]. Tê zale¿noœæ potwierdzi³y równie¿ bada- nia populacji europejskiej. Badanie Whitehall II, które objê³o obserwacj¹ 10 314 brytyjskich urzêdników w wieku 35–55 lat, dostarczy³o wielu dowodów doty- cz¹cych zwi¹zku pomiêdzy pozycj¹ spo³eczn¹ a zacho- rowalnoœci¹ i umieralnoœci¹ z powodu ró¿nych chorób, w tym ChUK. Czêstoœæ wystêpowania choroby wieñco- wej by³a o 53% wy¿sza u mê¿czyzn z ni¿szych klas urzêdniczych w porównaniu do mê¿czyzn nale¿¹cych do klasy wy¿szej. Im ni¿szy status zatrudnienia, tym wy¿sza czêstoœæ wystêpowania ChNS. W poszczegól- nych grupach zatrudnienia odnotowano tak¿e ró¿nice w czêstoœci wystêpowania klasycznych czynników ry- zyka. I tak du¿a aktywnoœæ fizyczna i stosowanie ni- skokalorycznej diety charakteryzowa³y wy¿sze grupy zatrudnienia. Czynnikiem ryzyka, który ró¿ni³ siê naj- bardziej pomiêdzy klasami zatrudnienia, by³o palenie papierosów [1].
Wobec roli, jak¹ obecnie przypisuje siê psychospo-
³ecznym czynnikom ryzyka w patogenezie mia¿d¿ycy, zaleca siê w praktyce klinicznej systematyczne monito- rowanie tych czynników w celu zainicjowania odpo- wiednich strategii interwencji, np. w³¹czenia doradz- twa psychospo³ecznego lub leczenia [10, 11]. Uwa¿a siê,
¿e czynniki psychospo³eczne czêsto nie wystêpuj¹ nie- zale¿nie od siebie, lecz wykazuj¹ tendencjê do groma- dzenia siê u tych samych jednostek lub grup. W licz- nych badaniach obserwowano znacznie czêstsze wy- stêpowanie depresji, izolacjê spo³eczn¹ czy przewlek³y stres zawodowy u osób z niskim SES [8].
W okresie ostatnich 30 lat w wiêkszoœci uprzemy- s³owionych krajów obserwowano zmniejszenie ryzyka zachorowalnoœci i umieralnoœci z powodu ChUK wœród osób z wysokim SES. Ten korzystny trend nie dotyczy³ grup spo³ecznych o niskim SES, gdzie u mê¿czyzn w wieku 25–64 lat odnotowano 2,5 razy, a u kobiet 3,4 razy wy¿sze ryzyko zgonu sercowo-naczyniowego [12].
Zmniejszenie ró¿nic w zakresie ryzyka sercowo-na- czyniowego wœród grup o wysokim i niskim SES jest jed- nym z g³ównych wyzwañ wspó³czesnej medycyny.
Za ró¿nice w wystêpowaniu ChNS w populacjach z niskim i wysokim SES czêœciowo odpowiadaj¹ od- mienne zachowania zdrowotne. Czêœæ badañ potwier- dzi³a poœredni wp³yw czynników psychospo³ecznych na procesy chorobowe i wyjaœni³a odpowiedŸ sercowo-na- czyniow¹ i neuroendokrynn¹ na te czynniki. Jednak do chwili obecnej wp³yw pozycji spo³ecznej na rozwój ChNS nie jest dostatecznie poznany. Podczas prowadzenia badañ epidemiologicznych celowe jest monitorowanie nie tylko klasycznych, ale tak¿e psycho- spo³ecznych czynników ryzyka ChUK.
P
Piiœœmmiieennnniiccttwwoo
1. Marmot MG, Smith GD, Stansfeld S, et al. Health inequalities among British civil servants: the Whitehall II study. Lancet 1991;
337: 1387-93.
2. Kaplan GA, Keil JE. Socioeconomic Factors and Cardiovascular Di- sease: A Review of the Literature. Circulation 1993; 88: 1973-98.
3. Mackenbach JP, Bos V, Andersen O, et al. Widening socioecono- mic inequalities in mortality in six Western European countries.
Intern J of Epidemiol 2003; 32: 830-7.
4. Rosengren A, Hawken S, Ounpuu S, et al. For the INTERHEART in- vestigators: Association of psychosocial risk factors with risk of acute myocardial infarction in 11119 cases and 13648 controls from 52 countries (the INTERHEART study): case- control study.
Lancet 2004; 364: 953-62.
5. Piwoñski J, Kupœæ W, Piotrowski W. Analiza czynników psycho- spo³ecznych w epidemiologicznym badaniu kardiologicznym – wyniki wstêpne badania POL-MONICA Warszawa. Przegl¹d Le- karski 1996; 53: 847-53.
6. Rywik S, Piotrowski W, Broda G. Czy nierównoœci w stanie zdro- wia ludnoœci zale¿ne od czynników spo³ecznych dotycz¹ tak¿e Polski? Pol Arch Med Wewn 2003; 109: 383-94.
7. Panagiotakos DB, Pitsavos C, Chrysohoou C, et al. Inflamma- tion, coagulation, and depressive symptomatology in cardio- vascular disease-free people; the ATTICA study. Eur Heart J 2004; 25: 492-9.
8. De Backer G, Ambrosioni E, Borch-Johnsen K, et al. European guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice. Third Joint Task Force of European and Other Socie- ties on Cardiovascular Disease Prevention in Clinical Practice.
Eur J Cardiovasc Prevention Rehab 2003; 10 (Suppl 1): S1-78.
9. Hemingway H, Shipley M, Brunner E, et al. Does Autonomic Function Link Social Position to Coronary Risk? The Whitehall II Study. Circulation 2005; 111: 3071-7.
10. Yan LL, Liu K, Matthews KA, et al. Psychosocial factors and risk of hypertension: the Coronary Artery Risk Development in Young Adults (CARDIA) Study. JAMA 2003; 290: 2138-48.
11. Albus C, Jordan J, Lingen CH. Screening for psychosocial risk factors in patients with coronary heart disease-recomenda- tions for clinical practice. Eur J Cardiovasc Prevention Rehab 2004; 11: 75-9.
12. Berkman LF Tracking Social and Biological Experiences. The Social Etiology of Cardiovscular Disease. Circulation 2005; 111:
3022-4.