• Nie Znaleziono Wyników

Nr3 InstytutuSzk³a,CeramikiMateria³ówOgniotrwa³ychiBudowlanych PRACE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Nr3 InstytutuSzk³a,CeramikiMateria³ówOgniotrwa³ychiBudowlanych PRACE"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

PRACE

Instytutu Szk³a, Ceramiki Materia³ów Ogniotrwa³ych i Budowlanych

Scientific Works of Institute of Glass, Ceramics Refractory and Construction Materials

Nr 3

ISSN 1899-3230

Rok II Warszawa–Opole 2009

(2)

Profesor doktor in¿ynier Bronis³aw Weryñski

(1931–2009)

W dniu 14 kwietnia 2009 r. odszed³ od nas prof. dr in¿. Bronis³aw Weryñski – profesor w Instytucie Szk³a, Ceramiki, Materia³ów Ogniotrwa³ych i Budowla- nych, Oddzia³ In¿ynierii Materia³owej, Procesowej i Œrodowiska w Opolu, d³ugoletni dyrektor Instytutu, a ostatnio jego sekretarz naukowy.

Profesor Bronis³aw Weryñski urodzi³ siê 8 listopada 1931 r. w Rawie Rus- kiej (województwo Lwów), gdzie spê- dzi³ lata m³odoœci. Po wojnie, w wyni- ku wymuszonych migracji ludnoœci, musia³ opuœciæ rodzinne strony i wraz z bliskimi osiad³ w Rzeszowie.

W roku 1950 ukoñczy³ tu Liceum Ogólnokszta³c¹ce. Po maturze podj¹³ studia na Wydziale Ceramicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Kra- kowie, ukoñczy³ je w 1965 r. (drugi stopieñ), uzyskuj¹c dyplom magistra in¿yniera chemika-ceramika o specjalnoœci technologia materia³ów wi¹¿¹cych.

Ca³e swoje ¿ycie zawodowe i naukowe prof. Bronis³aw Weryñski zwi¹za³ z bran¿¹ materia³ów budowlanych. Przeszed³ wszystkie szczeble kariery zawodowej, rozpoczynaj¹c od mistrza na wydziale produkcyj- nym, poprzez stanowisko g³ównego in¿yniera zak³adu cementowego, a¿

do profesora i dyrektora instytutu badawczego.

(3)

Pracê zawodow¹ rozpocz¹³ w 1954 r. w Cementowni „Groszowice”.

W okresie tym bra³ udzia³ w budowie i rozruchu Wydzia³u Tlenku Glinu, którego praca oparta by³a na spiekowo-rozpadowej metodzie prof. Grzym- ka. W roku 1958 przeniós³ siê prof. B. Weryñski do Cementowni

„Odra”. By³ tu jednym z inicjatorów modernizacji i kompleksowej auto- matyzacji procesu produkcji.

W roku 1966 zosta³ zatrudniony w Instytucie Przemys³u Wi¹¿¹cych Ma- teria³ów Budowlanych w Opolu na stanowisku kierownika Zak³adu Tech- nologii Produkcji Kompleksowych. Pod jego kierownictwem uruchomio- na zosta³a doœwiadczalna linia produkcyjna w skali pó³technicznej wypa- lania i przeróbki chemicznej wodorotlenku glinu.

W marcu 1971 r., decyzj¹ Ministra Budownictwa i Przemys³u Mate- ria³ów Budowlanych, zosta³ mianowany na stanowisko docenta – samo- dzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Przemys³u Wi¹¿¹cych Materia³ów Budowlanych. Kolejno pe³ni³ funkcje zastêpcy dyrektora Instytutu ds. naukowo-badawczych, a w latach 1982–1996, przez 3 kadencje, by³ dyrektorem Instytutu.

Z inicjatywy prof. B. Weryñskiego poszerzono problematykê badawcz¹ podejmowan¹ przez Instytut, obejmuj¹c inne materia³y pochodzenia mi- neralnego spoza bran¿y materia³ów wi¹¿¹cych. W œlad za tym w marcu 1986 r., decyzj¹ Ministra Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, zmie- niono nazwê placówki z Instytutu Przemys³u Wi¹¿¹cych Materia³ów Bu- dowlanych na Instytutu Mineralnych Materia³ów Budowlanych.

W Instytucie pracowa³ Profesor do ostatnich chwil swego ¿ycia. By³ za- trudniony na stanowisku profesora oraz pe³ni³ funkcjê sekretarza nauko- wego Instytutu, a po konsolidacji Instytutów we wrzeœniu 2007 r., zosta³ sekretarzem naukowym Oddzia³u In¿ynierii Materia³owej, Procesowej i Œrodowiska w Opolu. Ostatnio poœwiêci³ siê pracy wydawniczej, bêd¹c redaktorem naczelnym „Prac Instytutu Szk³a, Ceramiki, Materia³ów Og- niotrwa³ych i Budowlanych”.

Drogê naukow¹ Profesora wyznaczaj¹ daty otrzymania stopni i tytu³ów naukowych:

– rok 1972 – uzyskanie tytu³u doktora nauk technicznych za pracê

„Wp³yw uziarnienia cementu na w³asnoœci fizyczne zaczynów cemento- wych” – Wydzia³ In¿ynierii Materia³owej i Ceramiki AGH w Krakowie, – rok 1985 – nadanie tytu³u naukowego profesora nadzwyczajnego nauk technicznych przez Radê Pañstwa i powo³anie przez ministra na stanowi-

(4)

sko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Przemys³u Wi¹¿¹cych Mate- ria³ów Budowlanych w Opolu,

– rok 1998 – mianowanie przez Ministra Edukacji Narodowej na stano- wisko profesora zwyczajnego.

Profesor Bronis³aw Weryñski by³ cz³onkiem wielu komisji, rad nauko- wych i stowarzyszeñ. Bra³ aktywny udzia³ w pracach Komisji Ceramicz- nej PAN, Komisji Badañ Stosowanych KBN, Komisji Ochrony Œrodowi- ska PAN. Wchodzi³ w sk³ad rad naukowych kilku jednostek naukowo-ba- dawczych: Œrodowiskowego Laboratorium Analiz Fizykochemicznych i Badañ Strukturalnych Uniwersytetu Jagielloñskiego w Krakowie, Insty- tutu Badañ J¹drowych w Warszawie, Wy¿szej Szko³y In¿ynierskiej w Opolu, Instytutu Przemys³u Wi¹¿¹cych Materia³ów Budowlanych w Opolu. Dzia³a³ aktywnie w organizacjach spo³ecznych i technicznych.

Spuœcizn¹ naukow¹ Profesora jest kilkadziesi¹t publikacji w czasopis- mach krajowych i zagranicznych, referaty wyg³oszone na krajowych i miêdzynarodowych konferencjach, wspó³autorstwo kilku monografii i skryptu oraz kilkunastu patentów.

Niezale¿nie od pracy badawczej i naukowej, Profesor wiele energii po- œwiêca³ pracy szkoleniowej i dydaktycznej. Kszta³ci³ m³odzie¿, pro- wadz¹c zajêcia w Technikum Materia³ów Wi¹¿¹cych, Technikum Me- chanicznym oraz Pañstwowej Szkole Technicznej w Opolu. Przez wiele lat by³ wyk³adowc¹ na Wydziale In¿ynierii L¹dowej Wy¿szej Szko³y In-

¿ynierskiej w Opolu, a póŸniej Politechniki Opolskiej, prowadzi³ szkole- nia dla s³u¿b nadzoru technicznego i technologicznego w zak³adach prze- mys³owych.

Za dzia³alnoœæ naukow¹ i techniczn¹ prof. B. Weryñski zosta³ uhonoro- wany licznymi nagrodami i odznaczeniami m.in.: Oficerskim i Kawaler- skim Krzy¿em Orderu Odrodzenia Polski, Z³otym i Srebrnym Krzy¿em Zas³ugi, Nagrod¹ Pañstwow¹ I stopnia, Nagrod¹ Specjaln¹ w Roku Nau- ki Polskiej, Nagrod¹ Ministra Nauki, Szkolnictwa Wy¿szego i Techniki, Sekretarza PAN oraz licznymi odznaczeniami i nagrodami stowarzyszeñ i w³adz regionu.

Dziœ na ³amach „Prac Instytutu Szk³a, Ceramiki, Materia³ów Ognio- trwa³ych i Budowlanych” ¿egnamy Profesora, badacza i twórcê, pedago- ga oraz sprawnego organizatora, osobê ¿yczliw¹ i uczynn¹, kolegê i przyjaciela. Profesor Bronis³aw Weryñski by³ wspania³ym cz³owie- kiem, otwartym na potrzeby innych, zawsze gotowym s³u¿yæ nam po- moc¹ zarówno w sprawach zawodowych, jak i osobistych.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zaprezentowano ofertê racjonalnego sterowania procesem przemia³u cementu w zamkniêtym uk³adzie przemia³owym, przy uwzglêdnieniu ró¿nych uwarun- kowañ zwi¹zanych z

Mgr, Instytut Szk³a, Ceramiki, Materia³ów Ogniotrwa³ych i Budowlanych w Warszawie, Oddzia³ In¿ynierii Materia³owej, Procesowej i Œrodowiska w Opolu.... niem i obe cno œci¹ roz pu

Przy sta³ej iloœci utylizowanych odchodów zwierzêcych inwestycja jest op³acal- na tylko dla pewnej granicznej iloœci wykorzystywanej kiszonki kukurydzy (wariant II b i III b

W Unii Europejskiej stan zanieczyszczenia œrodowiska przez przemys³ budow- lany szacuje siê na 180 mln t odpadów rocznie. Najwiêcej odpadów gene- ruj¹ Niemcy, w nastêpnej

– brak listwy startowej przy coko³ach budynku – nieprawid³owe wykonanie pierw- szej startowej czêœci ocieplenia skutkuje tworzeniem siê kominów powietrznych i brakiem

Procesy p³ukania poprawiaj¹ czy- stoœæ kruszyw (obni¿enie zawartoœci py³ów mineralnych, eliminacja zanieczy- szczeñ lekkich). Procesy kruszenia posiadaj¹ du¿y wp³yw na

¿ne iloœci odzyskanego o³owiu w formie wêglanu. 10): ISCMOiB, Oddzia³ Szk³a, Kraków G³ównym celem projektu jest opracowanie scenariuszy rozwoju technologii materia³ów

(11 s. za³., 3 tabl.); maszyn.: ISCMOiB, Oddzia³ MMB, Kraków Celem pracy by³o wyznaczenie niepewnoœci oznaczeñ w zakresie wybranych badañ w³aœciwoœci zapraw do murów,