• Nie Znaleziono Wyników

Studia w Związku Radzieckim - Alexandre Messer - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Studia w Związku Radzieckim - Alexandre Messer - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

ALEXANDRE MESSER

ur. 1938; Grabowiec

Miejsce i czas wydarzeń Moskwa, PRL

Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, projekt W poszukiwaniu Lubliniaków. Francja 2011, szkolnictwo, studia, komunizm

Studia w Związku Radzieckim

Znalazłem się więc na Uniwersytecie Moskiewskim. Tam zostałem przez rok. Wtedy jeszcze też miałem pewne złudzenia, były te wszystkie przestępstwa stalinizmu, ale myślałem, że mimo to w Związku Radzieckim jest jednak inaczej, że jest mimo wszystko coś... że ten Związek Radziecki to jest mimo wszystko kraj socjalizmu. W korpusie kadetów byłem członkiem ZMP. Normalnie, jak wszyscy członkowie ZMP, powinienem był wstąpić do partii po egzaminie dojrzałości. Ale już wtedy, to już było po referacie Chruszczowa, wtedy już postanowiłem, że do partii nie będę należał. I zacząłem się interesować bardziej syjonizmem, Izraelem, żydostwem, o. Chociaż jeszcze wtedy wierzyłem, że może w Związku Radzieckim będzie trochę inaczej. Ale, zdaje się, że moje pierwsze rozczarowanie w Moskwie było zaraz po przyjeździe do Moskwy. Poznałem takiego kolegę rosyjskiego i poszliśmy razem na zakupy. I on kupił kilka kilo śledzi. Ja go się spytałem: „Po co ci te śledzie, przecież tak czy inaczej jemy w stołówce uniwersyteckiej, po co ty kupujesz śledzie?” A on mi mówi:

„A po to, żeby posłać do moich rodziców, bo moi rodzice mieszkają na prowincji”. I on mówi: „Wiesz, jak tylko wyjedziesz czterdzieści kilometrów od Moskwy, to już niczego nie dostaniesz. Śledzie są nie do nabycia. Sklepy są puste”. Dla mnie to była niespodzianka. Inna niespodzianka dla mnie to też pierwszego dnia, jak tylko przekroczyliśmy granicę radziecką w Brześciu. Jak przez okno wagonu tego zobaczyłem te wioski białoruskie… Polska obok tego była krajem bardzo rozwiniętym. Była krajem przemysłowym. Tutaj mijałem te wioski takie, to one są takie jak opisane jeszcze u Tołstoja. To było dla mnie niespodzianką. Ja myślałem, że wieś radziecka, to jest ta wieś, którą się widziało w tych filmach. Są takie radzieckie filmy, które Stalin uwielbiał. Albo te zdjęcia, które się widziało w żurnalach takich jak „Ogoniok” czy „Sowietskij Sojuz”. A to była zupełnie inna rzeczywistość.

No i po kilku miesiącach w Moskwie, no to było wielkie rozczarowanie. No i wtedy już

(2)

skończyła się, jak to powiedzieć, moja wiara komunistyczna. Tak że oddaliłem się od tego zupełnie. No i ja tam trochę rozrabiałem na uniwersytecie. Byłem tego zupełnie nieświadomy, co mi groziło. Myślałem, że tak jak w Polsce, że można sobie trochę rozrabiać. A, no to mnie wyrzucili z uniwersytetu. To to jeszcze było szczęśliwe, że mnie wyrzucili z uniwersytetu, a nie wsadzono do więzienia. Bo byli ci, którzy się znaleźli w gułagu wtedy. To wtedy wróciłem do Polski.

Data i miejsce nagrania 2011-04-11, Paryż

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski, Agnieszka Zachariewicz

Transkrypcja Marta Tylus

Redakcja Maria Radek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Więc też wybrałem tę ścieżkę, mimo że były możliwe inne: Wrocław, Warszawa, Olsztyn… Ale spodobał mi się Lublin.. [Ponadto] z Krakowa do Lublina [jeździł] pociąg,

Z tym, że w dalszym ciągu on jeszcze oczywiście daleki był od picia piwa, czy tam [palenia] papierosów, nie, był bardzo grzeczny, ale było widać, że jest dumny, że jest w

Później, jak zaczęła się wojna ze ZSRR i Niemcy zaczęli się przesuwać, to posłali nas jeszcze dalej, do Baszkirii, już prawie na Uralu i tam spędziliśmy całą wojnę.. To

Myśmy zawsze łazili tam do tych koszar, bo przede wszystkim w samych koszarach zawsze znajdowało się pełno skarbów.. Te różne części tych pocisków, łuski, pełno tych

Z tym językiem żydowskim to jest taka ciekawa rzecz, że do 52 roku uczyłem się tego języka i mogłem czytać i pisać, zupełnie płynnie.. W ciągu tych czterech lat korpusu

Wtedy Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego miało, wszystkie Ministerstwa zresztą, miały takie PGR-y, rodzaj PGR-ów.. Bo to nie należało do tych wszystkich normalnych PGR-ów,

To przeniesienie ciągnęło się do [19]44 roku, kiedy już wojsko było blisko Polski.. Wówczas mnie przenieśli do polskiej dywizji i tak wkroczyliśmy

Przykładanie niewielkiego znaczenia dla Azji Centralnej przez decydentów państw członkowskich oraz urzędników w instytucjach i departamentach UE skutkowało tym, że nie było