• Nie Znaleziono Wyników

Sprawozdanie z sympozjum Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów i Duszpasterzy im. Jana Pawła II

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Sprawozdanie z sympozjum Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów i Duszpasterzy im. Jana Pawła II"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Dariusz Lipiec

Sprawozdanie z sympozjum

Polskiego Stowarzyszenia

Pastoralistów i Duszpasterzy im. Jana

Pawła II

Studia Ełckie 13, 626-628

(2)

Sprawozdanie z sympozjum Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów i Duszpasterzy im. Jana Pawła II

W dniu 23 listopada 2010 r. odbyło się w Warszawie sympozjum Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów i Duszpasterzy im. Jana Pawła II na temat „Perspektywy rozwoju Stowarzyszenia i rozwinięcie jego działalności”. Połączone było z walnym zebraniem tego Stowarzyszenia, mającym na celu wybór nowego zarządu. Cel i temat sympozjum znala-zły odbicie w treści referatów.

Pierwszej części przewodniczył ks. prof. dr hab. Adam Przybecki z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wprowadzając w pro-blematykę sympozjum zwrócił uwagę na potrzebę rozwoju PSPiD im. Jana Pawła II i rolę, jaką powinno pełnić w posłudze pastoralnej Ko-ścioła w Polsce.

Ks. prof. dr hab. Maciej Ostrowski z Papieskiego Uniwersytetu Ja-na Pawła II w Krakowie przypomniał historię Stowarzyszenia. Powstało ono na gruncie istniejącej wcześniej Sekcji Pastoralistów Polskich. Jego celami są integracja teologów tej specjalności, reprezentowanie intere-sów tego środowiska, współpraca naukowa między uczelniami, pomoc młodym pastoralistom, stała obecność przy Komisji Duszpasterskiej Konferencji Episkopatu Polski. Obecnie istnieje potrzeba opracowania metod teologii pastoralnej, wypracowanie formuły ćwiczeń dla studen-tów i opracowania podstaw teologicznych duszpasterzy. Potrzebne jest też czasopismo naukowe wydawane przez Stowarzyszenie. Zdaniem referenta, Stowarzyszenie pełni pomocniczą rolę wobec środowiska pa-storalistów i duszpasterstwa. Powinno skoncentrować się na badaniach naukowych, a jego członkami w pierwszym rzędzie powinni być teolo-gowie pastoraliści. Inne osoby mogłyby być jego członkami na innej zasadzie niż pracownicy naukowi.

Ks. prof. dr hab. Wiesław Przygoda z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II skoncentrował się na perspektywie metodolo-gicznej teologii pastoralnej. Wobec współczesnych przemian społeczno-religijnych w Polsce istnieje pilna potrzeba – jak mówił prelegent –

do-STUDIA EŁCKIE 13(2011)

(3)

SPRAWOZDANIA

627

konania refleksji teologicznopastoralnej nad stanem duszpasterstwa i dostosowaniem go do wymogów współczesności. Refleksja ta z kolei wiąże się z rozwojem teologii pastoralnej jako dyscypliny naukowej. Ks. W. Przygoda przypomniał, że jej celem jest wypracowywanie modeli pastoralnych, adekwatnych do sytuacji i potrzeb. Przede wszystkim ko-nieczna jest refleksja nad metodami teologii pastoralnej. Przywołał on paradygmat JOC (widzieć-oceniać-działać) i paradygmat wypraco-wany w środowisku KUL przez ks. W. Piwowarskiego i ks. R. Kamiń-skiego. Postulował rozwój badań nad paradygmatem analizy prakseolo-gicznej. Zdaniem prelegenta, dalsza refleksja nad metodologią teologii pastoralnej przyczyni się do dalszego rozwoju tej dyscypliny naukowej, a w konsekwencji posługi pastoralnej Kościoła w Polsce.

Ks. prof. dr hab. Edmund Robek z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie mówił o teoretycznym i praktycznym cha-rakterze teologii pastoralnej. Według prelegenta, taki charakter dyscypli-ny naukowej powinien mieć odbicie w działalności Stowarzyszenia sku-piającego teologów i duszpasterzy. Powinno być otwarte na duchownych i laikat, prowadzić działalność naukowo-badawczą i edytorską (redago-wanie własnego czasopisma naukowego), współpracować z instytucjami kościelnymi.

Część drugą, której przewodniczył ks. prof. W. Przygoda, rozpo-częto dyskusją. Zwrócono w niej uwagę na konieczność obrony tożsa-mości teologii pastoralnej i jasnego określenia jej metodologii. Zwróco-no uwagę na potrzebę współpracy teologii pastoralnej z naukami szcze-gółowymi, zwłaszcza z socjologią, aby prowadzić analizy rzeczywistości społeczno-religijnej i wypracowywać imperatywy dla duszpasterstwa.

Następnie zebrani wysłuchali sprawozdania z działalności Polskie-go Stowarzyszenia Pastoralistów i Duszpasterzy im. Jana Pawła II pod-czas kadencji ustępującego zarządu. Po przyjęciu sprawozdania dokona-no wyboru dokona-nowego zarządu. Przewodniczącym został ks. prof. Wiesław Przygoda, wiceprzewodniczącym ks. prof. Edmund Robek, a członkami ks. dr hab. Bogdan Biela (Uniwersytet Śląski w Katowicach), ks. dr hab. B. Drożdż (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu), ks. dr T. Wielebski i mgr P. Tutak (obaj z UKSW w Warszawie). Wy-brano również skład komisji rewizyjnej, której przewodniczącym został ks. prof. Maciej Ostrowski, a członkami ks. dr Krzysztof Lewandowski i ks. dr Szymon Stułkowski.

(4)

SPRAWOZDANIA

628

Podczas zebrania uchwalono zmianę nazwy organizacji na Polski Stowarzyszenie Pastoralistów. Zgodnie z wcześniejszymi zamierzeniami ustalono, że następne sympozjum odbędzie się w Łomży 16-17 maja 2011 r. Zostanie poświęcone ewangelizacji w kontekście wyzwań stoją-cych przed Kościołem w Polsce.

Cytaty

Powiązane dokumenty

(9) For a constant parasitic capacitance, this additive term will be eliminated, by using the three-signal technique... LI et al.: NOVEL SMART INTERFACE FOR VOLTAGE-GENERATING

The results of the example configurations indicate that: The Basic Human Error Probability (BHEP) of a top event decreases with increasing task complexity (measure for

The private modes (car driver, car passenger, motorcycle, and bicycle) are virtually never the main modes of a multimodal trip; whereas the heavy public transit modes (regional

U w arunkow ania odniesień człowieka do Sacrum są od lat przedm iotem badań psychologii religii. Rozwój osobowości człowieka dorosłego, Kraków 1995, s. Vergote, What

Wyszyński, Z referatu dla duchowieństwa: Każdy kapłan pracuje nad wprowa­ dzeniem w życie Ślubów Jasnogórskich, w: Królowo Polski przyrzekamy, dz... Owoc­ ność tej

The article shows the historical dimension of upbringing—the author has written about the upbringing process from the perspective of Eastern and West- ern thinkers and

musi zostać przyswojony i zrozumiany przez wszystkich uczniów, tak aby mogli go zastosować celem zgłębiania treści nauczania, Wyróżniając go, podajemy Jednocześnie drogę

Równie ważny jest stereotyp starości, coraz bardziej utrwalany przez media i polityków, dla których starość jawi się jako ciężar. Ten negatywny stereotyp wpływa na