IMP No 836/E/PS
•M 4
REPORT No 836/E/PS
UKŁAD AUTOMATYCZNEGO STEROWANIA SPEKTROMETRU NEUTRONOWEGO KD SOG-1
A. BAJOREK . J. BRANKOWSKI . W. OLEJARCZYK. A. OSTROWICZ J. SOKOtOWSKI , J. STARZEWSKI , J. SCIESINSKI , T. ZALESKI
Tnie report Ьаз been reproduced directly froa the beat available oopy
Распространяет:
ИНФОРМАЦИОННЫЙ ЦЕНТР ПО ЯДЕРНОЙ ЭНЕРГИИ при Уполномоченном Правительства ПНР
по Использованию Ядерной Энергии Дворец Культуры и Науки
Варшава, ПОЛЬША
Available from*
NUCLEAR ENERGY INFORMATION CENTER
of the Polish Government Commissioner for Use of Nuclear Energy-
Palace of Culture and Science Warsaw, POLAHD
Drukuje i roaprowadaa:
OŚRODEK ШЯОЭДкАСЛ O ENERGII JĄDROWEJ
Pełnomocnika Rządu d/s Wykorzystania Energii Jądrowej Warszawa, Pałac Kultury i Na«jki
Wydaje Instytut Fizyki jądrowej
Nakład 5AO egz. , Objętość ark. wyd. 2,3, Ark. druk. 3,5. Data zło- żenia maszynopisu przez «lutont 28. V. 1973 r. Oddano do druku 4.VI.
1973 r. Druk ukończono w lipcu 1973 r. ,SP-O9/25O/66,Zam. 157/73
UKŁAD AUTOMATYCZNEGO STEROWANIA SPEKTROMETRU NEUTRONOWEGO KD SOG-i
AN AUTOMATIC UNIT FOR KD SOG-i NEUTRON SPECTROMETER CONTROL
СИСТЕМА АВТОМАТИЧЕСКОГО УПРАВЛЕНИЯ НЕЙТРОННОГО СПЕКТРОМЕТРА КД СОГ-1
Antoni BAJOREK, Jerzy BRANKOWSKI8 Wiktor OLSJARCZY&, Andrzej OSTROWIGSS, Janusz SOKOŁOWSKI, Jerzy STARZEWSKI,
Jan SciESINSKI, Tadeusz ZALESKI
. Instytut Fizyki Jądrowej, 31-342 Kraków-, Poland
К R А.К G
Maj F 1978II
W artykule opisano urządzenia do sterowania spek- trometru neutronowego Kli SOG-1 ze szczególnym uwzglgd- nioniGia urządzę ii układu sterowania kineiaatyką spektro- uetru,, Opisano struktury logiczna i współdziałanie po- szczególnych bloków oraz nożliwe warianty pracy całości układu.
Control devices of the KD SOG-1 neutron spectrome- ter arj described in this paper, with special regard to the unit controlling its kinematics. The logical struc-
ture czvd tUe cooperatioi, of the iiidividual blocks, as well OJ the possible variants of operation of the whole unit are presented. { ('/; i fj \ -. f
Описана система управления нейтронного спектромет-
ра 1СД СОГ-I, в частности управления кинематической систе-
мой спектрометра. Объяснена логическая структура, взаимо-
связь отдельных блоков и возможные варианты работы системы
в целом.
- i
W artykule podano opis układu sterowania epektro- metru neutronowego czasu przelotu KD SOG-1 ), zainsta-
lowanego obecnie na kanale 1A reaktora impulsowego IBR-3O Laboratorium Fizyki" Neutronowej Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej (ZSRR).
Spektrometr KD SOG-1, którego parametry technicz- ne i fizyczne są opisane w pracach /i,2/, jest spek- trometrem typu hybrydowego, działającym na za&adzie jednoczesnego wykorssystania dla monochroraatyzaejl neu-
tronów, techniki csasu przelotu i metody dyfrakcji na monokryształach,
Z uwagi na to w układzie sterowania można wyróżnić
•iia bloki t
a) blok sterowania kinematyką spektrometru, t,j# położeniami kątowymit
b) blok sterowania pomiarami prowadzonymi techniką czasu przelotu.
Schemat ogólny spektrometru, ukazujący zasadnicze podzespoły, przedstawiają rysunki 1 i 2.
Parametrami zmiennymi kinematyki spektrometru pod- legającymi sterowaniu ваг
У Krakowsko-Dubieński Spektronetr Odwrotnej Geometrii
ram»ę A ramie; В
11 i Ж
У/
У/У777
8
1. - ramię spektrometru.
2. - detektor.
3. - monokryształ".
4. - przetworniki kątów położenia monokryształu i detektora.
5. - zespóT napędowy monokryształu i detektora 6. - kolumna spektrometru..
7. - zespor napędowy ramienia spektrometru.
8. - szyny.
Rys.1 Przekrój pionowy spektrometru.
ramię В
1. - ramię spektrometru.
2.-detektor
3. - monokryształ
A.-przetworniki kątów potożenia monokryształu i detektora.
5.- szyny.
Rys. 2 Przekrój poziomy spektrometru
1. Położenia kątowe ramion spektrometru (A i B ) , określające jednocześnie wartości ośmiu kątów rozpraszania, dla ktjSryoh prowadzona jest anali- za energii neutronówf
2. Położenia kątowe ośmiu monokryształów i o&niu de- tektorów, tworzących układy analisey energii neu- tronów rozproszonych na próbce,
3. Położenia kątowe próbki.
Układ sterowania wyżej wymienionymi parametrami aostał całkowicie opracowany i wykonany w Instytucie Fizyki Jądrowej w Krakowie,
- б -
Schemat blokowy układu sterowania położeniami ką- towymi elementów spektrometru, które wyszczególniono we wstępie, przedstawiono na rys* 3.
Układ sterowania umożliwia automatyczne lub ręczne ustawianie wymienionych elementów, wyposażonych w prze- tworniki kąta położenia eras w zespoły napędowe składa- jące się z silników elektrycanyoh i odpowiednich prze- kładni.
Bamionom spektrometru, monokryształom, detektorom i próbce przyporządkowano numery kolejne od 1 do 19*
Numer 20 jest" numerem rezerwowym, przeznaczonym dla. je- szcze jednego obiektu sterowania» Urządzenia współpra- cujące wyłącznie z danym ©leraentem sterowanym - i,;}, prze- tworniki kąta położenia, zespoły napędowe oraz zfsspoły wprowadzania współrzędnych kątowych - oznaczono jedna- kowysi numerami (np, Pi, Mi, iŁl),
Standardowa praca układu sterowania połoćeniaisi kątowymi prsebiega nastętująooi
Po wprowadzeniu do prograisu kątów nyiaagimycSi współ- rsędnych kątowych włącza &tą sterotrani© aatoaatycsn© ze- społami napędowymi oraz atitmsaiyе;шв, kolejno wybieranie regtólowaaych elementów spektrometru* 2 ohullą wybrania jednego г tych elementów następuje
SPEKTROMETR LABORATORIUM 1 LABORATORIUM 2
Do komputera
1 - Blok sterowania wyborem numeru z iab.1 2 - Blok sterowania wyborem numeru z Sah.2 3 - Blok komutatora przetworników kąta 4 - Blok konwertora odczytu к ąia
5~ Blok subtraktors
6 - Blok programu kątaw pofoźenia 7 - Btejk sterowania silnikami z lab. 2
8-Blok sterowania silnikami z !ab. 1 9 - Blok pamięci komutatora silników 10 ~ Blok zasilania silników
I
Rys.3 Schemat blokowy sterowania kinematyką spektrometru
- т
system odpowiedniego przetwornika kąta, odpowiadającego era zespołu napędowego oraz zespołu uprowadzania współ- rzędnych kątowych s programu kątów» W operacji tej po-
średniczą i komutator przetworników kąta położenia, ко»
mutator silników oraz blok programu kątów położenia*
W subtraktorze następuje porównanie rzeczywistych i ssa- danyoh współrzędnych kątowych; w przypadku wystąpienia różnicy między tymi wielkościami sub traktor powocisije uruchomienie zespołu napędowego„ Wybór poszczególnych numerów przebiega cyklicznie a podzespół pamięci w blo- ku komutatora silników umożliwia jednoczesną korekcję położeń wszystkich elementów regulowanychs aż do raomen- tu osiągnięcia położeń zbliżonych do zaprogramowanych.
Po ustawieniu w tych piłcKŚeniacfo wszystkich elementów następuje automatyczne przejście do pracy w programie
"automatyczny wybór z oczekiwainiem" t,j« do kolejnego ustawiania wszystkich elementów regulowanych w zaprogra- mowanych położeniach. Kąt położenia, wybranego elementu
jest wyświetlany w systemie dziesiętnym na wskaźnikach oyfrowyofe kea^eytora odczytu kąta.
Możliwe są równieś następujące wsrianty prasy ukła- du s tor awania po łożeni arsi kitowymi j
aatO3utyo2«© usteiplai&ie w sa&anym
и. 8 «•
3, Hęozny wybór elementu spektrometru, ręczne usta- wianie położenia*
4, Autornatyozn©, oykliozae sprawdzanie ustawienia poszczególnych elementów.
5, Ręczne sprawdzanie ustawienia elementów.
^uwagi na wymagania eksploatacyjne sterowanie ze- społami napędowymi oraz wyborem elementu spektrometru może być przełąozane miejscowo lub sdalnie z Laborato- rium 1 do Laboratorium 2 i odwrotnie, przy czym stercwa- nie ręozne można prowadzić z obu Laboratorióws natomiast
automatyczne tylko z Laboratorium 2«
Schemat blokowy aparatury związanej z pomiarami prowadzonymi techniką czasu przelotu przedstawiono na rys# 4Q
Impulsy ж oćmiu detektorów i z monitorów po wzmoc- nieniu i uformowaniu zestawami detekcyjnymi /3/ są prze- kazywane poprzez blok sterująoo-monltorujący na wieloka- nałowy analizator czasu, wchodzący w skład wyposażenia centrum obliczeniowego Laboratorium Fizyki Neutronowej ZIBJ«
Blok sterująco-ffionitoł-ująoy umogsliwlas
i, bramkowanie impulsów podawanych na analizator ozasu i. impulsów z monitorów,
SPEKTROMETR LAB0RAT0RIUM1 LABORATORIUM 2 fPEt7HPRZEPWZM.H»*~{ZEST.
« *
}DĘT.j4P^EPWZM>^-iZEST PET. 8
ZEST. PET. >
pKJ-jPRZEPWZM.H»- 4 ZESL_PĘT Г }
INTEGR.
REJESTR.
tPRZEUCZNIK h - » -
INTEGR.
REJESTR.
INTEGR REJESTR.
PRZELMON.1 TAJMER
-IPRZEL.IMRST.}—»- ос
or o
.4. Schemat blokony «par, Uny, do pomiarów techniką C/M-I B 'o k
su przelotu. monitorujący
-fPRZEL.MQN.2i
Ь <
t T f t
PROGRAM
STOP ANALIZATORA STEROWANIE
ANALIZATOREM RĘCZNIE / AUTOMAT
-U
IMP START. REAKTORA- 10 -
2. wybór parametru określającego czas trwania pomia- ru (zliczenia impulsów z monitorów, zliczenia impulsów startowych reaktorns impulsy zegarowe), 3, wybór rodzaju pracy blolcu monitorującego i ana-
lizatora (cykliczny, pojedynczy), *
4, automatyczne wyłączanie analizatora w wypadku przekroczenia stanów awaryjnych wielkości dyskry- minowanych (poziom mocy reaktora, impulsy starto- we, impulsy z detektorów, parametry określające
вtan próbki) lub na sygnał określający zakończe- nie czasu trwania pomiaru,
5. automatyczne lub ręczne sterowanie analizatorem czasu.
Ilość zliczeń przeliczników bloku monitorującego jest drukowana po zakończeniu cyklu pomiarowego a aJitu- alny stan jest przekazywany na integratory i urządzenia bamopiszące.
Zawartość pamięci wielokanałowego analizatora czasu :uoże być rocznic wyprowadzona na standardow'e urządzenia centrum obliczeniowego LFN (szybka drukarka, plotter), bąilź zapisana w pamięci lub urządzeniach peryferyjnych uaszyny cyfrowej typu BESM-4 współpracującej "off line"
z an al i z at or em,
Urządzenia układu sterowania są zlokalizowane
- li -
^ po rn i es zez e ni Uj
w trzech pomieszczeniach^spektrometru, w Laboratorium i - sąsiadującym bezpośrednio ze spektrometrem oraz w La- boratorium 2 - położonym w odległości okuło i km. Z u- wagi na to układ wyposażono w system sygnalizacji optycz- nej informującej w obu Laboratoriach o operacjach wy-
konywanych w którymkolwiek z nich, jak również w układ zdalnego, jednoczesnego włączania i wyłączania napięć zasilających we wszystkich wyżej wymienionych pomiesz- сżeniach. Prócz tego pomieszczenia te zostały objęte
systemem dwustronnej łączności akustycznej, konstruk- cji własnej.
Pulpit sterowniczy spektrometru zlokalizowano w Laboratorium 2.
3 • 22is_b 1 oKóm^uk^d u^ją t e r owąni aja o ł o żeni am^kg t owy^mi Poniżej podano opisy rozwiązań i współdziałania poszczególnych bloków schematu przedstawionego na rys* 3, Całość układu pracuje w logice negatywowej ( i Ж -12V, 0 SB OV).
3«ie Przetv*orniki_kg.ta j>ołożenia
Do kontroli przesunięć kątowych zastosofiauo prse»
twornikiz kodowanieę przestrzennym i fotoeletetrycsnym sposobem odczytywania kodu, których rozwiązanie raecha»
- 12 -
niczne jest opisane w pracy /i/. Przetworniki kątów położenia monokryształu i detektora, wchodzących w skład danego ukła&u analizy energii neutronów rozproszonych na próbce, są złożone ze sobą współosiowo, stanowiąc dzieloną głowicę pomiarową położeń kątowych tych ele- mentów.
Zasadniczymi elementami przetwornika (rys. 5) są dwie tarcze szklane i
1. tarcza kodowa - ruchoma (rys. 6 ) ,
2. tarcza ze szczelinami optycznymi - nieruchoma (rys»7).
Nad ścieżkami tarczy kodowej umieszczono żarówki a opor- niki fotoelektryczne rozlokowano pod tarczą szczelinową w miejscach szczelin optycznych. Tarcza kodowa jest po-
łączona bezluzowo z elementem spektrometru, którego po- łożenie kątowe jest regulowane. Obracając się wraz z nim przysłania ona lub odsłania szczeliny, powodując zadziałanie fotooporników. Sekwencja sygnałów z foto- oporników określa kąt położenia elementu regulowanego.
Matryce tarczy kodowej oraz tarczy szczelinowej wykonano metodą fotochemiczną na kl i ezaoh szklanych,
za pomocą urządzenia przedstawionego na rys. 8 i 9.
Rysunek kodu oraz szczelin optycznych przeniesiono
z matryc na klisze tarcz netodą stykową, stosując odpo- wiednią obróbkę fotochemiczną*
I
1 - Żarówka
2 - Tarcza kodowa (ruchoma) 3 - Tarcza szczelinowa
A - Foto opornik
Rys. 5 Przekrój przetwornika kata porażenia
riys.G. Tarcza kodowa przetwornika kąta położenia.
~ 15 -
Rys. 7. Tarcza szczelinowa
kata poSfeżenia.
- 16 -
3. Urządzenie do naświetlania matryc tarcz prze- tworników kąta położenia.
- 17 -
iłys. 9. Urządzenie do naświetlania matryc tarcz przetworników kritn położenia.
- 18 -
Rodzaj kodu - refleksyjny Grey»a
Podstawa podziału - e ж ^Д'а" ** 2,6*
Ilość ścieżek - 13
Szerokość najdrobniejszej podziałki - ^ Średnica zewnętrznej ścieżki - 160 mm
Kątowa dokładność krawędzi ścieżek - у 10n Rozmycie krawędzi - < i /i
Ilość szczelin - 13
Szerokość szczelin - 30 ^д
Długość szczelin (szerokość ścieżki) - 1,6 mm Odległość międ-zy tarczami - ok. 80 p.
Błąd ustawienia centryczności tarcz ~<30^i ,
Sekwencja sygnałów z danego przetwornika jest po- dawana równolegle na układy formujące komutatora prze- tworników kąta, sterowanego przez układ kolejnego wybie- rania regulowanych elementów spektrometru, zwany dalej blokiem sterowania wyborem numeru,
3,2. Blok_sterowania wyborem numeru
Blok sterowania wyborem numeru (rys. 10) służy do automatycznego lub ręcznego wybierania jednego z re- gulowanych elementów spektrometru i włączania go w układ sterowania za pośrednictwem bloku komutatora przetwórni-»
Freq - sygnał" blokady generatora HNr 20 -sygnały wyboru numeru
ręczny
wybór numeru
Generator
к
Przelicznik (pojernnj«20)
Nr 1
Nr 20
Freq
kasowanie gdy
ręczny wybór numeru
i
Rys. 10 Blok wyboru numeru
- 20 -
ków kąta, bloku koteutfttora eUników огав bloku progra- mu kątów położenia. S&£«Dile to reallsowene jeet przez jeda©©$esiie podaai® a»pi«ola ok* -12V (sygnały Nr i £ i Nr 20) na odpowiednia wej£oi» (Nr i 4 Nr 20) wyżej wyisitnlonych bloków* Przy wyborze гескпуга napięcie
jest podawane prBełąosnlklem, ь przy wyboree autometyoE- nym rolę tę prsejmuje praeiiozaik o pojemnośoi
п2 0
и. Na wejśoie przelicznika podawane są impulsy E z gene- ratora, którego cząatośó może być regulowana v zakreśla O,i Ą i Hz* Przy pracy w programie "automatyczny wy- bór z oczekiwaniem" generator jest blokowany sygnałem
M
Preq," na, czas potrzebny dc ustawienia wybranego ele- mentu w zaprogramowanym położeniu. Sygnał "Freq.
иpo- ddawany jestłbloku komutatora silników w przypadku, gdy wszystkie regulowane elenientу spektrometru osiągną po-
łożenia zbliżone do zaprogramowanych.
Podzespół automatycznego zerowania powoduje zero- wanie przelicznika przy przejściu na ręczny wybór ele- mentu lub po włączeniu napięcia zasilającego.
Ze względu na konieczność umożliwienia sterowania
elementami spektrometru z dwu oddzielnych
eodległych
od siebie pomieszczeń, felok sterowania wyborem numeru
składa się z dwóch paneli, które.spełniają na przemian
rolę jednostki sterującej lub jedynie rolę indykatora.
- 21 -
Indykowane oą; rodzaj pracy (wybór ręczny lub automa- tyczny) oraz numer aktualnie wybrane50 elementu. Jeden z paneli (w Lab. i) umożliwia jedynie ręczny wybór, dru- gi natomiast (и Lab. 2 ) , oprócz możliwości wyboru ręcz- nego, wyposażony jest w układ wyboru automatycznego.
Objaśnienie symboli logicznych, użytych na ry-, 10 i и dalszych schematach podano na rys, 11.
3.3, Blokjkmautatora przetworników
Zadaniem komutatora przetworników kąt г* (rys. 12) jest przekazywanie do konwertora odczytu kąta stanów przetworników Pi ~ P20, wybieranych sygnałami Nr i f
•£ Nr 20 podawanymi z bloku sterowania wyborem numeru na wejścia Nr i 4 Nr 20 komutatora.
Zadanie to realizowane jest prsez włączenie napięć zasilających na fotooporniki i żarówki wybranego aktu- alnie przetwornika. Fotooporniki odpowiadających sobie ścieżek wszystkich przetworników są połączone równole- gle i przyłączone do układów formujących. Sekwencja sygnałów G^ -j Gi 3 występująca na wyjściach tych układów jest przekazywana na bramki wejściowe kousertora odcsy- tu kąta.
Komutator jest wyposażony w indykację kąta w kodsie Grey*a, indykację napięcia zasilonia fotooporników
prądu żarówek»
- 22 -
Funktor
A r - ч
В ~^^~
LJ —\
A i—\
—<\ J—
i=E>
= O
с
II.HIIlMli-
С
с
• 1 II IM
_c с
НММИ
с
Funkcja А-В-С А-В-С
А-В-С А+В-С
А. В-С
А + В-С
АТВ.С
Rys. 11 Objaśnienie użytych symboli
logicznych
Nri o
Nri о
Nr i f Nr 20-Sygnaf wyboru numeru Zp -Zasilanie
przetworników O] -г- G13- Wyjścia 13~to bitowego kodu Grey'a
со l
; kąta potoźenia .
Rys. 12 Blok komutatora przetworników kąta
- 24 -
3.4. Blok kp.**wertora odozjtu kąta*.
Zastosowany konwertor, którego schemat blokowy przedstawia rys, 13, jest układem pracującym cyklicz- nie, W każdym cyklu wykonywany jest oiąg kolejnych
czynności zgodnie z rozkazami podawanym z układu steru- jącego. Konwertor może pracować automatycznie, powta- rzając cykle z częstością 10 Hz, lub raoże być sterowa- ny ręcznie, W tyo przypadku, przez ręczne wybieranie kolejnych rozkazów, można prześledzić wszystkie czyn- ności w cyklu, co jest istotne zarówno dla specjalnych zastosowań jak i dlu kontroli pracy układu.
W ramach jednego cyklu wykonywanych jest dziesięć czynności sterowanych ośmioma rozkazami CH1 ,.* CRO (rys. 14).
Na początku cyklu następuje zerowanie rejestrów i przelicznika dziesiętnego. Następnie, na okres 5^isec, zostają otwarte bramki wejściowe 1 sekwencja sygnałów G1 -J Gl 3 z wybranego aktualnie przetwornika kąta zostaje wpisana równolegle do rejestru pamiętają- cego. Zawartość tego rejestru, reprezentująca wartość kąta w kodzie Grcy»a, jest indykówana oraz podawana na równoległy deszyfrator z kodu Grey1a na kod dwójkowy.
Czas deszyfracji zależy od wartości liczby i wynosi ma- ksymalnie 50/isec. Po dokonaniu deszyfracji zostają
O'RD t
Wy $cie
Indykcja dziesiętna
10
3-1.
10
110
cсо
Rozkazy u
с^тГ—"о
а~
tree ос — -? U
г
•1
CR-(2*3)r^
CR3
Ukhid sterujący
CR 1
CR2
Rejestr dwójkowy
3*5 ul
- э
X)5
Bramki
Deszyfrator
kodu Grey*ą na dwĄjk.
Rejestr pamiętający
O**
Bramki wejściowe
Wejściet
Rys, 13 Blok konwertora odczytu kąta
to
- 26 -
8
1- Kasowa nie cafośei
2-Wpis na rejestr pamiętający
3-Oszyfracja kodu Grey'a na dwójkowy A-Blokada Uczenia dwójkowego
5-Wpis na rejestr dwójkowy 6-Ustawienie sub traktora
7- Wpis na rej.pom.w subfr&ktorze 8- Wprowadzenie danych na EMC
9 - Oeszyfracja dziesiętna
10-Wyświetlanie ficzby dziesiętne)
10
Rys. U Wykres czasowy pracy konwertora
odczytu kąta
- 2T -
otwarte bramki wyjsolowe 1 następuje «pis równoległy na rejestr dwójkowy, który jest przelicznikiem odejmują-
cym z blokadą możliwości zliczania, powodowaną sygna- łem Cfi(2+3) na czas trwania rozkazów CR2 1 CR3. Zawar- tość rejestru dwójkowego, reprezentująca wartość kąta w kodzie dwójkowym ,jest indykowana oraz wyprowadzona na wejścia A subtraktora, opisanego w p
e3,6. Istnie- je również możliwość przekazania tej informacji do EMC w systemie "on line". Wyprowadzenie informacji 2 re-
jestru dwójkowego do subtraktora odbywa się w czasie rozkazu CR3
eRozkaz ten jest wykorzystany również do synchronizacji pracy subtraktora z cyklem konwertora.
Wyprowadzenie danych na EMC może byó przeprowadzo- ne dwoma sposobami:
i« "W biegu" - odczyt kąta na BMC następuje w czasie trwania rozkazu CE4 bez zatrzymania cyklu. Wymaga
to synchronizacji praoy ВДС z cyklem konwertora, 2» Z przerwaniem cyklu -
wówczas na skutek podaniaв ШС sygnału "stop CR3" następuje satrzymanle cyklu na rozkazie CR3, a po cofnięciu tego sygnału uk&ad wchodzi ponownie w cykl rozkaeem CB4,
Kolejny rozkaz CB5 powoduje
dwójkowej na d^i©@iętsią
9Besgyirmaja t a сйЪуъ^ s i ę
sstiregowo, ргаеш przeliczanie» % układa
- 28 *
jest podawany ciąg impulsów równocześnie na rejestr dwójkowy (odejmowanie) i na prselioznik dziesiętny (dodawanie). W chwili wystąpienia na rejestrzefSora ciąg impulsów z układu sterującego zostaje przerwany sygnałem
n0" RD« Wartość kąta z przelicznika dziesięt- nego jest wyświetlana na cyfrowych wskaźnikach neono- wych w czasie trwania rozkazów CR6, CR7 i CRO (dwa
ъ nich są rozkazami rezerwowymi). Ze względu na bez-władność wskaźników neonowych czas wyświetlania wynosi
ok. iOO msec*
Układ sterujący składa się z rejestru rozkazów oraz niezależnych układów czasowych oddzielnych dla każdego rozkazu. Umożliwia to dowolne, zależnie od po- trzeb, ustalanie czasu trwania poszczególnych rozkazów z wyjątkiem rozkazu CR5, którego czas jest uzależniony bezpośrednio od czasu trwania destzyfracji dziesiętnej.
Podczas standardowej, automatycznej pracy konwertora koniec każdego rozkazu powoduje zmianę stanu rejestru rozkazów o +1, toteż dla zapoczątkowania pracy wystar-
cza w tym przypadku jednorazowe oprowadzenie sygnału
"start". Przy ręcznym wybieraniu kolejnych rozkazów
sygnał "start
11należy podawać każdorazowo, zmieniając
w ten sposób o 1 stan rejestru rozkazów^
- 29 „
3.5. Blok programu kątów położenia
Blok ten umożliwia zaprogramowanie położeń kąto- wych dla wszystkich regulowanych elementów spektrome-
tru.
W wyniku podzielenia kąta pełnego na 2 , tj, 819213 jednostki umowne, uzyskano podział binarny kątów, umo- żliwiający reprezentowanie ich wartości w naturalnym kodzie dwójkowym. Programowanie odbywa się przez za- danie, w tym kodzie, żądanych wartości kątów na zespo-
łach składających się z 13 przycisków klawiszowych.
Ogólna ilość tych zespołów wynosi 20, tzn. tyle, ile przewidziano elementów regulowanych. Wybór poszcze- gólnych zespołów (tj, zaprogramowanych wartości kątów dla poszczególnych elementów spektrometru) zadawany jest z bloku sterowania wyborem numeru przez podanie napięcia -12 V na jedno z wejść Nr 1 f Nr 20 bloku pro- gramu kątów. Wartośó kąta na 13 wyjściach tego bloku reprezentowana jest odpowiednią sekwencją stanów na- pięciowych, która jest podawana na wejścia В subtrak-
tora, stanowiąc odjemną«
Ponieważ na czas wyboru nPmeru załączony jest tyl- ko jeden zespół zadawania kąta, poszczególne zespoły połączono w układ?.le logicznej bramki wł u b % stosując bramki diodowe.
- 30 -
Schemat logiczny bloku programu kątów przedstawio- no na rys, 15»
Dła ułatwienia obsługi bloku indykowane są nastę- pujące parametrys
i» numer wybranego w danej chwili elementu spektrometru, 2„ wartość wybranego aktualnie kąta zadanego, tj. od-
powiednia liczba w układzie dwójkowym.
3.6. Blok^subtraktora
Zadaniem subtraktora jest obliczenie różnicy mię"
dzy aktualnie mierzonym kątem położenia danego elemen- tu spektrometru a wartością zadaną tego kąta oraz prze- kazanie odpowiednich sygnałów powodujących ^redukowanie tej różnicy, tzn. ustawienie elementu w położeniu za- programowanym.
Ponieważ można założyć",że wartości wyżej wymienio- nych kątów są zawsze dodatnie, wolno odejmowanie zastą- pić dodawaniem:
A + (-B) a R gdzie; A - wartość kąta mierzonego
В - wartość kąta zadanego В - różnica
Obliczenie różnicy R można więc przeprowadzić na «suma- torze , przyjmując stale na A wartości dodatnie, a na В
Nri
ODJEMNA DO SUBTRAKTORA
Rys*15 Schemat logiczny bloku programu kątów pofożenia
- за-
ujemne. Znak tej różnicy decyduje o kierunku, w któ- rym należy dokonać korekcji położenia, aby najkrótszą drogą uzyskać H a 0.
Zastosowany sumator jest sumatorem równoległym z cyklicznym przeniesieniem, pracującym na liczbach w kodzie binarnym odwrotnym.
Przejście na kod odwrotny uzyskano przez podanie liczby A (wartość kąta, podawana z rejestru dwójkowego konwertora odczytu kąta), jako zawsze dodatniej, bez- pośrednio na 13 wejść sumatora, uzupełniając pozycję
znaku przez " 0 " (co odpowiada znakowi "+") na wejściu
Si4* L i o z l }C . В (wartość kąta, podawana z bloku progra-
mu kątów położenia), która ma być zawsze ujemna, poda- no na drugie wejścia sumatora, zaprzeczając wszystkie
^prze^f
pozycje oraz uzupełniając pozycję znakul"ln (co odpo- wiada znakowi "-") na drugim wejściu S 4 (por. rys.16).
Na wyjściu sumatora otrzymuje się różnicę R wraz ze znakiem, w kodzie odwrotnym. Powrót do kodu binar- nego realizują układy Q. Jeżeli znakiem podanym na układy Q jest " 0 % to liczba R przechodzi przez nie bez zmian» Jeżeli znakiem tym jest "i", to przy przejściu wszystkie pozycje liczby ulegają zaprzecze- niu.
Wyjścia układów Q eą bramkowanie sygnałem "Wpis"e
да >
Rejestr pamiętający
- 34 -
Po otwaroiu tych wyjść różnica R zostaje «pisana do uprsednlo wyxerowanego rejestru pamiętającego. Ponie- waż sub trale tor musi pracować synchronicznie z konwerto- rem odczytu kąta, podającym licgbę A, to sygnały «Wpis"
i "Kasowanie" są podawane z układu sterującego togo konwertora, taktującego pracę całości (por. rys, 11).
Zawartość rejestru pamiętającego różnicę R jest wyprowadzona nas
1. wyjście różnicy i3-tc bitowe, 2. układ indykacjl różnicy,
3. układ logiki anaku.
Układ logiki znaku wykonuje operacje przedstawio- ne w Tabeli i.
Tabela 1,
R > 0 R m 0 E< 0
Wyjście
1 0 0
Wyjście
0 0 i
Wyjście
"cienkie 0"
i 0 1
Wyjśći©
tt
grube 0
n1
0 1
Wyjście *+* i wyjście " - " służą do sterowania kierun- kiem o!- «)tów silników napędowych. Sygnały tych wyjść są intykowane. Na wyjściu "grube 0n sygnał logiczny
- 33 "
"O" występuje wówczas gdy -2 Ą E £ *2 . natomiast na wyjściu "cienkie O" sygnał ten pojawia się gdy R » O.
Sygnały z obu tych wyjść są przekazywane do podzespo- łu pamięci w bloku komutatora silników. Wyjście
"cienkie 0" jest przewidziane ponadto do współpracy z EMC w systemie "on line".
W celu uniknięcia przechodzenia na logiczne "0"
sygnałów wyjść, ujętych w powyższej tabelce, w raomen- cle kasowania rejestru pamiętającego, sygnały te są podtrzymywane w układzie logiki znaku na czas nieco dłuższy od sumarycznego czasu trwania rozkazów Clii, CR2 i CH3,
3,7. Bloki sterowania^silnikami.
Bloki sterowania silnika! zespołów napędowych, zainstalowane po jednym w każdym ss Laboratoriów, słu- żą «So wyboru miejsca i rodzaju sterowania oraz do pro- wadzenia sterowania automatycznego lub ręcznego.
Możliwe są następujące warianty sterowania:
1« sterowanie automatyczne z Laboratorium 2»
2« sterowanie ręczne z Laboratorium 2, - 3„ sterowanie ręczne z Laboratorlun 1«
Schemat logiczny opisywa®y©h bl@lsd® prs©tistassi©si©
na rye» 17,
i ł *
2 о
I 3to
N
LABORATORIUM 2 LABORATORIUM 1
О)
Rys. 17. Schemat logiczny bloków sterowania silnikami.
- 3? -
Sygnały sterujące silnikami napędowymi są podawa- ne do bloku komutatora silników torem sygnałów steru- jących, który w zależności od żądanego rodzaju (ręcz- nie lub automatycznie) i miejsca sterowania (Lab. i lub
Lab, 2) jest odpowiednio przełączany (por. Tabela 2 ) . 21e względów eksploatacyjnych możliwe jest miejscowe lub zdalne przełączanie sterowania z jednego Labora- torium do drugiego, przy czym miejsce i rodzaj stero- wania oraz kierunki obrotów silników są sygnalizowane w obu Laboratoriach,
Tabela 2.
Rodzaj i || Miejsce miejsce stąrw у konanie rowania i operacji
ааааяааяяаажгяавдааааг
S t e r . automj L a b* X z Lab. 2 u """"
jj Lab. 2
Sterowanie н Lab» 1 Lab. 2 L . ,Я Labo 2Sterowanie u Lab, 1
L a b
-
1jj^ab. 2
bl i
=SS=3S
1 0
0 1 0 i
bi 2
Bass
i 0 1 0 i 0
b2i
ЕЗЯ
0 i
0 1 0 1
b22
1=333
0 1
1 0 0 i
bl 1
i
0
b2
asssaass
1 0
i
Prsy sterowaniu automatycznym sygnały "-" lub
"+" są podawane z bloku subtraktora. Przy sterowaniu
- 38 -
sygnał napięciowy -i2V podawany jest na odpowiednie wejście •?", zależnie od miejsca A wyma-.
ganego kierunku sterowania. Sygnały ręcznego sterowa- nia zestawiono w Tabeli 3.
Tabela 3.
Sterowanie roczne z Lah. i
al i
i
0
a1 2 0
i
Sterowanie ręczne
z Lab. 2
i a
21 j
a22
1 j 0
0 | t
Sygnały wyjściowe
U
0
i
M'
i
j — я —
0
Zrealizowany układ zabezpiecza przed jednoczes- nym podaniem sygnałów wyjściowych U i <M*.
3.8.
Blok pamięci i komutatora silników służy do wy- bierania i sterowania poszczególnych silników elemen- tów regulowuaych spektrometru. Umożliwia on ponadto
równoczesne sterowanie, w odpowiednich kierunkach, ru- chem wszystkich elementów regulowanych, aż do momentu osiągnięcia położeń zbliżonych do zaprogramowanych.
Wybieranie poszczególnych silników odbywa się
39
w podzespole bloku zwanym komutatorem silników, a rea- lizacja równoczesnego sterowania wszystkimi silnikami jsst tacżl1яа dzięki połączeniu komutatora silników z podzespołem zwanym pamięcią.
Schemat logiczny bloku przedstawiono na rys. 16.
Sygnałami wejściowymi dla opisywanego bloku są:
a) Nr 1 i Nr 20 » sygnały wyboru elementu regulowanego spektometru ,
b) К - Impuls sterujący blokiem wyboru nu- meru,
o) M, M ' - sygnały kierunku ruchu elementu re- gulowanego, ustalane indywidualnie dla każdego aktualnie wybranego ele- mentu,
d) GO - sygnał zależny od wielkości różnicy pomiędzy zaprogramowanym a aktual- nym położeniem, ustalany indywidual- nie dla każdego elementu,
e) R,, R» - sygnały blokowania pamięci, podawane w przypadku ręcznego sterowania sil- nikami z jednego lub drugiego Labo- ratorium,
f) Bl - sygnał blokowania pamięci, włączany przy ustalaniu programu kątów lub na żądanie operatora.
Sygnałami myjśei owymi są;
*)
Sl *
Si "*
S20*
£20 ™
БУ&
п^у załączające styczniki
- 40 -
3 ms
ł
"'f — .
j (Nri
Freq
Rys. 18 Schemat logice, bloku pamięci i komutat silników
b) "Freq" - sygnał służący do zatrzymywania generatora częstotliwości wybierania numerów*
W Tabeli 4 zestawiono odpowiednie przyporządko- wanie logiczne dla wymienionych powyżej sygnałów,
gdzie umownie nazwano "realizacją" te wartości sygna- łów binarnych, które wywołują sygnał sterujący na odpo- wiednim wyjściu bloku.
Tabela 4.
Sygnały wejściowe
Sygnały wyjściowe
Sygnał Nr,
К
M, M'
Si» R2 Bl
Si Preq.
Realizacja i
0 i i 0 0 i
realizacjiBrak 0
i 0 0 1 1 0
gdzie i • 1,2,... 20 Sygnał GO a i odpowiada takim położeniom elementu regulowanego, prssy których różnica pomiędzy kątem
położenia aktualnie zajmowanym, a kątem asadanym jest większa od 2 „ Sygnał 00 я 0 odpowiada różnicy mniej- szej lub równej 2 Ф Wartość" 2 jednostek kątowych wy-
nlka z właściwości dynamicznych elementów regulowanych spektrometru.
W warunkach pracy standardowej sygnały K, Nr
4, GO są podawane cyklicznie na odpowiednie wejścia blo- ku. Jeżeli GO « i
fto na wyjściu wybranej bramki B
±wystąpi ^ » i, który to stan trwa przez czas
gdzie: T
r- okres komutacji numerów
T
UVl uniwibratora UVi.
Wprowadzenie opóźnienia umożliwia ustalenie się sygna- łów wejściowych, co zmniejsza prawdopodobieństwo zakłó- ceń pracy bloku. Synchronicznie z sygnałami K, Nr^, GO są wybierane dla odpowiednich komórek bloku sygnały M lub M*, reprezentujące zadany kierunek rueku. Ola każ- dej komórki układu zachodził
S + И P + S*N ш s Po przekształceniu otrzymujemy
(N + M) (P + S> в S Z dyskusji (2) wynika, te
(i)
(2)
bp i 2 3
N i 0 1
U
t
1 0
p I X 0 0
1
s
0
X
z
(3)
gdzie z я O lub 1
- 43 -
Lp 4 5 6 7
N 0 0 i 0
м
0
(-»•
0 0
р "
oil 1 §
4 IIII
1 II . II 1 ii
Identyczne należności jak (2) i (3) zacbodzą dla м' i S*j przy czym nie może być równocześnie Ы = M = i oraz S я s's 0e Zgodnie z (3,1) dla ^ =* 1 oraz M. =a i będzie S. s O, co odpowiada włączeniu na czas
t i-tego elementu regulowanego. Na przerzutniku PFA wystąpi staa Р. = О po upływie czasu TU V 9 S gdyż na wyjściu bramki Y. pojawi się L s Q na czas
Zajdzie to jeszcze przed upływem czasu t , wobec czego zgodnie z (3.2 i 3.4) S = 0s jeżeli było uprzednio M я i i N я i. Odpowiada to "włączeniu pamięci"
w sytuacji, kiedy wybierany jest już inny element i dla niego określane są GO, M lub U*• Jeżeli w którymś ko- lejnym cyklu komutacji zaistnieje GO = 0 dla np, N ri t to impuls z uniwibratora UV2 przeniesiony poprzez bram- kę Z spowoduje przerzucenie przerzutnika PF, w stan PA m i. Zgodnie z (3.5 i 3.7) stanowi to warunek,aby S. = i, czyli aby sterowany.silnik zatrzymał się. Gdy dla wszystkich numerów Nr 1 I Nr 20 zaistnieje GO = Of wówczas na wyjściu bramki X pojawi się sygnał koincy-
- 4 4 -
dencyjny X - 1| który zgodnie z 2 • GO + X + UV2 spo- woduje Z • i. Przy ponownym wyborze elementu Nr^ na wyjściu bramki B^ pojawi się sygnał Nj » 1, co przy M + bij 0 wywoła ponownie S^ ш o. Jednocześnie na wyjściu bramki "Freq," będzie Freq. » i, który to sy-
gnał spowoduje zablokowanie impulsów К sterujących blokiem wyboru numeru. Regulowany element spektrome- tru dochodzi do zadanego położenia, a z chwilą jego osiągnięcia nastąpi 11 + li'*» 0, co Jeet rozkazem do za-
trzymania silnika napędzająoego, S^ • i. Warsm^k
li + M*« 0 jest również sygnałem dającym F
req, = 0, tzn*
odblokowanie impulsów К, а zatem ponowne uruchomienie bloku wyboru numeru* W ten sposób wszystkie regulowa- ne elementy spektrometru zostają kolejno ustawione w zaprogramowanych położeniach w reżimie "automatycz- ny wybór г oczekiwaniem"«
Celem ułatwienia obsługi opisywanego bloku indy- ków ane są następujące sygnały: GO, Blokada, X.
3.9. Blok_ząsilanla_silników
Do napędu regulowanych elementów spektrometru
zastosowano silniki elektryczne z odpowiednimi prze-
kładniami mechanicznymi, w skład zespołów napędowych
ramion spektrometru wchodzą silniki trójfazowe o mocy
- 45 -
90 W, a zespołów monokryształów i detektorów - silniki dwufazowe o mocy 10 W.
Poszczególne silniki współpracują z zespołami styczników bloku zasilania silników* Każdy z zespołów składa się z dwóch styczników połączonych w układzie zmiany kierunku obrotów, załączanych sygnałami S lub s' podawanymi z komutatora silników» Styczniki każdego
zespołu są wzajemnie blokowane stykami pomocniczymi w celu zabezpieczenia przed jednoczesnym włączeniem.
W obwodach sterowania styczników zamontowano wyłącz- niki krańcowe, ograniczające ruch elementów sterowa- nych,
Napięcie trójfazowe zasilające blok jest dopro- wadzone % Laboratorium i poprzez zespół zasilania, o- pisany w następnym punkcie.
W bloku zasilania silników sygnalizowane są;
1. Obecność napięcia zasilania na trzech fazach.
2» Praca poszczególnych silników z wyróżnieniem kie- runku obrotów.
4. Zespoły zasilania spektrometru
Dwa zespoły zasilania, zainstalowane po jednym w każdym Laboratorium9 służą do doprowadzenia energii elektryoznej o napięciu 3 x 380/220 V do stojaków
- 46 -
z aparaturą oraz do rozdzielenia jej na poszczególne układy (rys. 19).
Zespój zasilania o mocy ok. 7 kW, zainstalowany w Laboratorium i, zasila: układy elektroniczne auto- matyki kinematyki spektrometru, układy napędowe oraz
zespół ogrzewania i oświetlenia icomór spektrometru, opisany w punkoie 5,
Zespół zasilania o mocy ok. 1 ktf, zainstalowany w Laboratorium 2, zasila aparaturę elektroniczną auto- matyki kinematyki, zlokalizowaną w tym Laboratorium,
Wbudowany układ sterujący realizuje następujące możliwości załączania zasilania podyktowane wymogami
eksploatacyjnymi s
i* Zdalne załączanie i wyłączanie zasilania jednocześ- nie w obu Laboratoriach, realizowane w obu Labora- toriach.
2. Miejscowe załączanie i wyłączanie zasilania w danyis Laboratorium, bez naruszenia stanu załączenia w dru- gim Laboratorium.
W obydwu zespołach sygnalizowane są:
1. Obecność napięcia zasilania na trzech fazach.
2. Sposób (zdalnie lub miejscowo) i miejsce włączenia
(z Lab
#1 lub Lab« 2) napięcia zasilania.
3x3eO/22OV LABORATORIUM 1 LABORATORIUM 2
I T - *
3x380/ 220V
Rys. 19 Zespofy zasilania spektrometru
- 48 -
5. Zespół ogrzewania i oświetlania komór spektrometru Komory spektrometru, mieszczące poszczególne ukła- dy analizy energii neutronów (monokryształ, detektor), wyposażono w następujące urządzenia pomocnicze.
Zastosowano ogrzewanie komór grzejnikami elektrycz- nymi o mocy 400 W w celu polepszenia warunków pracy
detektorów. Grzejniki te zasilane są -napięciem regulo- wanym przez autotransformatory. Prócz tego komory są oświetlane żarówkami o mocy 25 W dla ułtawionia pro- wadzenia prac konserwacyjnych oraz przygotowania spek- trometru do pomiarów (np. wstawianie kolimatorów9 zmia- na kolimacji, wymiana liab ustawianie monokryształów
itd.).
Opisywany zespół służy do zasilania obwodów o- grzewanib i oświetlania poszczególnych komór.
Obwody te rozdzielono w następujący sposób!
a) obwód ogrzewania komór ramienia A b) obwód oświetlenia komór ramienia A
c) obwód ogrzewania komór ramienia В d) obwód oświetlenia komór ramienia В
Każdy z wymienionych powyżej obwodów jeet załą- czany oddzielnym wyłącznikiem. Załączenie obwodu jest sygnalizowane w Laboratorium i odpowiednią lampką sy- gnalizacyjną»
- 49 -
6. 2
Całość układu sterowania kinematyką spektrometru została opraeowana i wykonana w Instytucie Fizyki Ją- drowej w Krakowie.
6,1. Rozwiązanie elektroniczne
Układ sterowani'' kinematyką spektrometru wykona- no techniką tranzystorową pnp w logice negatywowej ( i S -12V | 0 S 0V) przy zastosowaniu elementów wy- łącznie produkcji krajowej. Część obwodów zrealizowa- no wykorzystując standardowe elementy logiczne opraco-
wane w IFJ, zmontowane na standardowych płytkach zbior- czych* Pozostałą część obwodów wykonano na specjalnie zaprojektowanych płytkach drukowanych»
6,2, Rozwiązanie mechaniczne
Poszczególne bloki układu zmontowano w standardo- wych panelach z otwieraną płytą oisołową i wsuwanymi płytkami z elementami elektroniki, Na płyty czołowe wyprowadzono wsaystkie indykacje i elementy operacyjne
a na płytach tylnych zamontowano wielokontaktowę złą- cza wyjściowe. Panele zgrupowano w dwóch standardo- wych stojakach, ustawionych w Laboratorium i oraz w Laboratorium 2.
50 -
Stojak Laboratorium l zawiera;
1. Blok komutatora przetworników kąta.
2. Blok sterowania wyborem elementu regulowanego, 3. Blok sterowania klinikami,,
4. Blok komutatora silników,
5* Sespół ogrzewania i oświetlenia komór.
6, Zespół zasilania.
w stojaku Laboratorium 2 zamontowano:
1, Blok konwertora odczytu kąta.
2, Blok subtraktora.
3, Blok sterowania wyborem elementu regulowanego, 4, Blok sterowania silnikami.
5, Blok programu kątów położenia*
6, Zespół zasilania.
Podzespoły bloku zasilania silników zostały zmontowane w szafce wolnostojącej, zlokalizowanej w pomieszczeniu spektrometru.
W dolnej ozęśoi osłon tylnych stojaków 1 szafki
zamontowano wielokontaktowe złącza wyjściowe, służące
do połączenia całości układu 1 do dorpowadzeaia zasi-
lania.
Podziękowanie
OKa • I h W I W i liii lllll HMrtHHIH — IMIWI
Autorzy składają podziękowania pracownikom Działu Elektroniki oraz Warsztatów Mechanicznych, a w szcze- gólności Mgr inż. Danucie Brelok i Łigr inż. Andrzejowi Miolnieklemu nadzorującym wykonanie podzespołów elek- tronicznych огаж Inże Stanisławowi Chmielowi, kierują- семи przebiegiem prac шеchanieгнуch»
Osobne podziękowania га cenne roswią^snia problemów konstrukcyjnycli i owocną współpracę autorzy składają praeotml&oie Bsiału Konstrukcyjnego a w szczególności
Xn£« Henrykowi Eapackiemu огаз Inż. Janowi Pawełozyko^i.
- 52 -
Literatura
1. Bajorek, A., Pawełczyk, J. f Rapacki, II. : "Krakowsko- Dubieński spektrometr neutronowy czasu przelotu
odwrotnej geometrii KD 30G-1. Rozwiązanie konstruk- cyjne", w przygotowaniu.
2. Bajorek, A., Soiesiński, J., Sokołowski, J. :"Kra- kowsko-Dubieński spektrometr neutronowy czasu prze- lotu odwrotnej geometrii KD SOG-i. Parametry fi- zyczne", w przygotowaniu*
3. Zaleski, T,, Olejarczyk, W., Sokołowski, J, ^"Tran- zystorowy zesta\i detekcyjny dla potrzeb spektro- metrii neutronów termicznych", Report IFJ No 680/E/
PS, Kraków 19G9.
4. Zaleski, Т., Sokołowski, J. :"Automatyka i elektro- nika Krakowsko-Dubieńskiego spektrometru neutrono- wego odwrotnej geometrii KD SOG-1 (Projekt)", Re- port IFJ No 727/E, Kraków 1970.
5. Brańkowski, J., Olejarezyk, W., Sarga, Т., §cie- siński, J#, Zaleski, Т., :"Vinca Nova - an auto- matic unit for neutron spectrometer control", Nu-
kleonika, t. XV, Nr 11-12/70.
6- Малов, B.C., Дмитрев В.Ф.': "Кодо-импульсные теле- измерительные системы", Энергия, Москва 1969.
!SŚSS3SS5Sv£siS^Mń^^