• Nie Znaleziono Wyników

Mogiła Wielkoludów ... Szwedów czy konfederatów. Cmentarzysko kurhanowe w Pakalniszkach (północna Litwa) w świetle bada? Marii Butrymówny w 1897 roku

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Mogiła Wielkoludów ... Szwedów czy konfederatów. Cmentarzysko kurhanowe w Pakalniszkach (północna Litwa) w świetle bada? Marii Butrymówny w 1897 roku"

Copied!
45
0
0

Pełen tekst

(1)

BULLETIN ARCHéOLOGIQUE POLONAIS

Wiadomości

ARCHEOLOGICz­NE

Państwowe MuzeuM archeologiczne

w

warszawie

wARSz­AwA 2007 vARSOvIE

TOm (vOL.) LIX

(2)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

TOM

LIX

Tom

ten

Redakcja

po?wi?ca

pami?ci

Pana

mgr.

Mariana

Kaczy?skiego

(1932-2007)

twórcy

i

wieloletniego

kierownika

Dzia?u

Archeologii

Ba?tów

(3)

Redaguje zespó? 1 Editorial staff:

mgr Jacek Andrzejowski (sekretarz redakcji 1managing editor), dr Wojciech Brzezi?ski (redaktor naczelny 1 editor in chief),

prof. dr hab. Teresa D?browska (zast?pczyni redaktora naczelnego 1subeditor), mgr Gra?yna Orli?ska,

mgr Rados?aw Prochowicz, mgr Andrzej Jacek Tomaszewski, doe. dr hab. Teresa W?grzynowicz

T?umaczenia 1 Translations:

Anna Kinecka, Vyturys [arutis, Jacek Andrzejowski

Sk?ad i ?amanie 1 Layout:

JRJ

Rycina na ok?adce: br?zowa tarczka naskroniowa

z Pakalniszek (Litwa). Rys. L. Kobyli?ska

Cover picture: bronze temple disc

from Pakalniszki, (Lithuania). Drawn by L. Kobyli?ska

© Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne wWarszawie, 2007

© Autorzy, 2007

Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne jest instytucj? kultury

finansowan? przez

Urz?d Marsza?kowski Województwa Mazowieckiego

Sprzeda? detaliczna publikacji Pa?stwowego Muzeum Archeologicznego, w tym egzemplarzy archiwalnych, prowadzona jest

w salach wystawowych muzeum, ul. D?uga 52 (Arsena?), 00-241 Warszawa. P?atno?? gotówk?; wystawiamy rachunki ifaktury.

Ponadto nasze ksi??ki iczasopisma mo?na zamawia? w PMA, tel. +48 (22) 831 3221-25/110 lub pod adresem internetowym

wydawnictwapma@pma.pl

Cennik wydawnictw, wykaz publikacji i pe?en spis zawarto?ci czasopism PMA: http://www.pma.pl/wydawnictwa

Price list, list ofPMA publications and contens ofPMA periodicals: http://www.pma.pl/wydawnictwa

Adres redakcji 1 Editorial office:

Pa?stwowe Muzeum Archeologiczne

ul.

D?uga

52 (Arsena?), 00-241 Warszawa

(4)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

Tom

(VoL)

LIX

SPIS

TRE?CI

Contents

MISCELLANEA

Barbara Sa?ac i ?

sk a, S?awomir Sa?a ci ?

sk i,

Bibliografia

prac

Zespo?u

do Bada?

Pradziejowego

Górnictwa

Krzemienia Pa?stwowego Muzeum

Archeologicznego

w Warszawie za lata 1985-2006 3

Committee for the Ancient Flint Mining Research, State Archaeological Museum in Warsaw. A Bibliography 1985-2006

Anna D r z e w icz, Ceramika malowana z

cmentarzyska

ludno?ci

kultury

?u?yckiej

w Biernatkach, pow.

pozna?ski,

z

kolekcji

Aleksandra Guttmana 17

Painted Lusatian Culture Pottery from aCemetery at Biernatki, distr. Pozna?, from the Aleksander Guttman Collection

Miros?awa A n d r z ej o w ska,

Naszyjniki

z

Drohiczyna

Neckrings from Drohiczyn

31

Magdalena

Nat u n iewi c z - S

eku ?a, Jerzy Okul i c z- Ko

za r yn,

Wybrane

groby

z importami

rzymskimi

z

cmentarzyska

w Weklicach, pow.

elbl?ski,

stan. 7 45

Selected Grave Assemblages with Roman Imports, Cemetery at Weklice, Site 7, distr. Elbl?g

MATERIA?Y

Barbara Sa?ac i ?

sk a, Anna Z ako? c ieln a, Pierwsze

groby

kultur ceramik

wst?gowych

w Polsce.

Groby

kultury

lubelsko-wo?y?skiej

ze stanowiska Z?ota "Grodzisko I" i "Grodzisko II" 77

'First Linear Band Pottery Graves in Poland'. Graves of Lublin- Volhynian Culture at Z?ota, Sites 'Grodzisko l' and 'Grodzisko II'

Gra?yna Or l i ?

sk a,

Materia?y

osadnicze z Transboru, gm. Latowicz, woj. mazowieckie

Materials from Settlement at Transbór, comm. Latowicz, woj. Mazowieckie

115

Ludwika Sawick a, Gytis Gr iza s,

Mogi?a

Wielkoludów ... Szwedów czy

konfederatów.

Cmentarzysko

kurhanowe

w Pakalniszkach

(pó?nocna

Litwa) w ?wietle bada? Marii

Butrymówny

w 1897 roku 165

'Giants' Mound, Swedish Graveyard, Confederates' Cernetery'. Maria Butrymówna Excavations (1897) ofBarrow Cemetery

at Pakalniszki (N. Lithuania)

"Milzinkapis ... ?vedu arba konfederat?". Pakalni?kiu pilkapynas (?iaures Lietuvoje): ?vilgsnis i Marijos Butrimaites (Butrymówna)

1897 met? tyrinejimus KRONIKA Anna B it n e r - Wr ó b l e w ska, Marian

Kaczy?ski

(4.12.1932 -17.10.2007)

Wojciech

B r z e z i ?

sk i, Najpierw

by?y

Ateny ...

203 205 206

Bibliografia

prac Mariana

Kaczy?skiego

(Anna B it n e r - Wrób l

e w sk a)

(5)
(6)

Wiadomo?ci Archeologiczne, t. LIX, 2007

LUDWIKA

SAWICKA,

GYTIS

GRIZAS

MOGI?A

WIELKOLUDÓW.

..

SZWEDÓW

CZY

KONFEDERATÓW.

CMENTARZYSKO

KURHANOWE W

PAKALNISZKACH

(PÓ?NOCNA

LITWA)

W

?WIETLE

BADA?

MARII

BUTRYMÓWNY

W 1897 ROKU

'GIANTS' MOUND, SWEDISH GRAVEYARD, CONFEDERATES' CEMETERY'.

MARIA BUTRYMÓWNA EXCAVATIONS

(1897)

OF BARROW CEMETERY AT PAKALNISZKI

(N.

LITHUANIA)

"MILZINKAPIS

...

SVEDlJ

ARBA

KONFEDERATlJ".

PAKALNISKIlJ

PILKAPYNAS

(SIAURES

LIETUVOJE):

ZVILGSNIS!

MARIJOS BUTRIMAITES

(BUTRYMÓWNA)

1897

METlJ

TYRINEJIMUS

uczony esto?ski Harri Moora

(por.

1938a, s. 77,269-270,

384,

591),

wykorzystuj?c

je

do datowania wielu

katego-rii

zabytków.

WPROWADZENIE

W zbiorach Lietuvos nacionalinis

muziejus

w Wilnie

(dalej:

LNM)

oraz

Pa?stwowego

Muzeum

Archeologi-cznego w Warszawie

(dalej:

PMA)

znajduje

si?

oko?o

200

zabytków

z bardzo

interesuj?cego

stanowiska

kul-tury kurhanów litewsko-?otewskich w Pakalniszkach

w

pó?nocnej

Litwie,

pochodz?cych

z

przeprowadzonych

pod

koniec

dziewi?tnastego

wieku bada?

miejscowej

szlachcianki Marii

Butrymówny',

Materia?y

doczeka?y

si?

szybkich

publikacji

(E.

Majewski

1900; A.

Spicyn

1902),

pozbawionych

jednak,

co zrozumia?e,

bli?szej

analizy.

Wobu

artyku?ach

znalaz?y

si?

pewne

nie?cis?o?-ci i

pomy?ki,

które uda?o

si?

obecnie

zweryfikowa?

i tym

samym zrekonstruowa? inwentarze

poszczególnych

ze-spo?ów

oraz w

wi?kszo?ci

przyporz?dkowa?

do nich

zachowane

zabytki.

Pozwoli?o to na

opracowanie

mate-ria?ów z Pakalniszek w ?wietle

obecnej

wiedzy

o

wczes-nym okresie

wp?ywów

rzymskich

na Litwie",

?RÓD?A

Podstawowymi

publikacjami

wykorzystanymi

podczas

opracowywania

materia?ów z Pakalniszek

by?y

dwa

wspomniane

artyku?y

monograficzne.

Pierwszy

z nich,

autorstwa Erazma

Majewskiego,

ukaza?

si?

w 1900 roku,

czyli

w trzy lata po

przeprowadzeniu

prac.

G?ównym

?ród?em, z

jakiego

Majewski

korzysta?,

by?o

sprawozda-nie z bada? otrzymane od Marii

Butrymówny.

W spo-mina on, ?e

cz???

zabytków

zosta?a mu ?askawie

powie-rzona do

sporzqdzenia

opisów

i

rysunków

(E.

Majewski

l

Ówcze?nie Pakalniszki, pow. poniewieski, gub. kowie?ska, obecnie

Pakal-ni?kiai, Paneve?io raj. 2

Podstaw? tego artyku?u jest tekst pracy licencjackiej L. Sawickiej. Au-torka chcia?aby w tym miejscu bardzo serdecznie podzi?kowa?

promo-torowi, dr. Paw?owi Szyma?skiemu, oraz dr Annie Bitner-Wróblewskiej

za ogromn? pomoc i?yczliwo??, jak? okazali jej w czasie pracy nad tym

tematem. Prezentowany ni?ej, znacznie rozszerzony tekst powsta? dzi?ki wspó?pracy Lietuvos nacionalinis muziejus i Pa?stwowego Muzeum

Ar-cheologicznego. Autorzy wyra?aj? ogromn? wdzi?czno?? Pani Dyrektor

Birute Kulnyte oraz Panu Dyrektorowi Wojciechowi Brzezi?skiemu za wszelk? pomoc udzielon? podczas opracowywania materia?ów z Pakal-niszek.

Maria

Butrymówna

nie

by?a

jedyn?

osob?

prowa-dz?c?

badania na

cmentarzysku

w Pakalniszkach,

jednak

tylko

zabytki

i

dokumentacja

z

jej

bada?

zachowa?y

si?

do

dzisiaj',

Materia?y

te

-jedne

z

pierwszych

znalezisk

z

Litwy

o znanym i

opublikowanym

kontek?cie -

zas?u-guj?

na

szczególn?

uwag?,

poniewa?

cz?stokro?

stawa-?y

si?

punktem

odniesienia dla

kolejnych

badaczy.

Do-tyczy to

przede

wszystkim

dwóch

bogato

wyposa?onych

grobów.

Niejednokrotnie

powo?ywa?

si?

na nie

wybitny

3

By? mo?e jakie? informacje znajduj? si? warchiwach rosyjskich (P.

Ku-likauskas, G. Zabiela 1999, s. 171), jednak przeprowadzenie tam

(7)

1900, s.

92),

nie ma

jednak

pewno?ci,

czy

przed

napi-saniem

artyku?u

mia?

dost?p

do

samych

zabytków,

czy

jedynie

do ich

zdj??.

Na

podstawie

materia?ów

archiwal-nych

zachowanych

w zbiorach

Departamentu

Dziedzi-ctwa

Kultury

w Wilnie

(Kulturos

paveldo

departamen-tas,

dalej:

KPD)

i PMA mo?na

domniemywa?,

?e

przed

1900 rokiem do

Majewskiego

trafi?y

jedynie

fotografie

tablic z

przytwierdzonymi

do nich

zabytkami",

Dwa

takie,

opublikowane

przeze?

zdj?cia

(E.

Majewski

1900,

tabl. XIII,

XIV)

znajduj?

si?

do dzi? w archiwum PMA

(klisze

nr 1878 i

1880).

Wzbiorach LNM

zachowa?y

si?

z kolei inwentarze

dzia?aj?cego

w Wilnie od 1907 roku

Towarzystwa

Przyjació?

Nauk. Ich analiza

pozwala

przy-puszcza?,

?e Maria

Butrymówna

przekaza?a

Towarzy-stwu

zabytki

z Pakalniszek

ju?

uporz?dkowane

i

przy-twierdzone do

tekturowych

tablic. W

takiej

postaci

zo-sta?y

one

zinwentaryzowane

w

kolekcji

Towarzystwa.

ków mo?na te? znale?? w

innych

ocala?ych

listach

Butry-mówny,

Wiele

danych

o stanowisku,

jego

lokalizacji

i

przypad-kowych

odkryciach

znajduje

si?

równie? w

spu?ci?nie

dzia?aj?cej

w Kownie od 1919 roku

Pa?stwowej

Komi-sji

Archeologicznej

(Valstybes

archeologijos

komisija,

dalej:

VAK),

przechowywanej

obecnie w zbiorach KPD

w Wilnie. Jest to ca?a seria dokumentów,

pochodz?cych

w

wi?kszo?ci

z lat 30. XX wieku, o numerach

034/274--283.

Zawieraj?

one

nap?ywaj?ce

do VAK i Muzeum

Kultury

im. Witolda

Wielkiego

w Kownie

(Vytauto

Di-d?iojo

kulturos

muziejus,

dalej:

VDKM)

informacje

o

przypadkowych

znaleziskach z Pakalniszek oraz, co

najistotniejsze,

sprawozdanie

z

wizji

lokalnej,

jak?

w 1938 roku

przeprowadzi?

w Pakalniszkach Jonas Pu-zinas

(VAK/034/275-276).

Historia bada? stanowiska

Dwa lata po

publikacji

Majewskiego

ukaza?

si?

arty-ku?

rosyjskiego

badacza Aleksandra

Spicyna

(1902).

Nie

sposób

obecnie ustali?

wszystkie

?ród?a, z

jakich

Spicyn

korzysta?.

Z

pewno?ci?

przynajmniej

cz???

zabytków

móg?

widzie?,

gdy?

zgodnie

z

wymogami

ówczesnego

prawa

zosta?y

one w 1899 roku

przes?ane

do

wgl?du

Imperatorskiej

Komisji

Archeologicznej

(Hxmeparop-CKaR apXeOJIOflP?ecKaR KOMM11cciR; Ot?et" ... , s.

158).

Na pewno zna?

Spicyn

wspomniany

artyku?

Majewskiego

(A.

Spicyn

1902, s.

95),

musia?

jednak

korzysta?

jeszcze

z

jakiego?

innego

?ród?a,

poniewa?

nie

wszystkie

poda-wane przez

niego

informacje,

dotycz?ce

przede

wszyst-kim sk?adu

poszczególnych

zespo?ów,

pozostaj?

w

zgo-dzie z tekstem ze

"?wiatowita"

. Mo?na

domniemywa?,

?e tym

innym

?ród?em

informacji

by?a

sama Maria

Bu-trymówna,

ale

pozostaje

tajemnic?,

jak

przebiega?y

kon-takty

mi?dzy

nimi.

Spicyn,

podobnie

jak

Majewski,

je-dynie

zaprezentowa?

zabytki,

dodaj?c

kilka

szczegó?ów

z historii bada? i nie

wdaj?c

si?

w ich

dok?adniej-sz?

analiz?,

Miejscowo??

Pakalniszki

(Ryc.

1)

po?o?ona

jest

w

gra-nicach

okr?gu

Poniewie?

(Paneve?ys),

u

zbiegu

dwóch

rzek:

Kirszyny

(Kir?inas),

b?d?cej

prawym

dop?ywem

Niewia?y

(Neve?is),

i

wpadaj?cej

do

niej

Szoi

(?uoja),

11

maja

1938 roku Alfonsas Palionis

przekaza?

pracow-nikom VDKM

informacj?

o tym, ?e

jesieni?

1937 roku,

podczas

kopania

drogi

zosta?o naruszone

przedhisto-ryczne

cmentarzysko

i znaleziono tam ró?ne

przedmio-ty z

br?zu

i ?elaza.

Jakie?

zabytki

odkryto

tak?e przy

budowie

ogrodzenia

w

pobli?u

wiejskiego

cmentarza

u?ytkowanego

w latach 30. XX wieku

(VAK

034/275-276,

283).

W dwa

tygodnie

po

wizycie

w Kownie Palionisa na

miejsce

uda?

si?

Jonas Puzinas,

którego

sprawozda-nie z tego

wyjazdu

jest

najbogatszym

?ród?em

wiedzy

o

lokalizacji

i stanie zachowania

cmentarzysk

w

Pakalni-szkach

(VAK

034/275- 2

76).

Wynika

z

niego,

?e w

obr?bie

wsi

znajdowa?y

si?

dwie

nekropole

(Ryc.

2).

Kurhany

z okresu

rzymskiego

po?o?one

by?y

na

gruntach

nale??cych

wówczas do Kazimierasa

Mik?ysa,

w

najwy?szej

cz??ci

jego

pola

le??cego

na

wyniesieniu,

u

którego

podnó?a

od zachodu

p?ynie

Kirszyna,

za? od

pó?nocy

i wschodu

Szoja.

Mieszka?cy

wsi

nazywali

to

miejsce

Mil?inkapai,

czyli

"Groby

olbrzymów".

Puzinas

zanotowa?, ?e

wcze?niej

znajdowa?o

si?

tam kilkana?cie

niewysokich

kopców

z wie?cami

kamiennymi,

które

mia?y

by?

badane przez

Mari?

Butrymówn?,

Szwojni-ckiego,

Makarskiego

i Konstantinasa Puzinasa z

Wik-Wobliczu

niezgodno?ci

pomi?dzy

tymi

dwiema

pu-blikacjami

wa?nym

?ród?em do

opracowania

materia-?ów z Pakalniszek

staj

?

si?

niepublikowane

listy

Marii

Butrymówny

do Erazma

Majewskiego,

przechowywane

w archiwum PMA5• W?ród

tych

listów

znajduje

si?

do-kument o numerze 229,

zawieraj?cy

kilka

spisanych

przez

Butrymówn?

litewskich

pie?ni

ludowych,

do które-go

do??czono

pó?niej

kilka kartek z

opisem

przebiegu

prac na

cmentarzysku

w Pakalniszkach

(patrz:

Aneks),

którym

jednak

nie nadano

osobnego

numeru

inwenta-rza 6• Nieobecno?? w cytowanym li?cie formu?

grzeczno?-ciowych

sugeruje,

?e

jakiej?

cz??ci

dokumentu

brakuje.

Spójno??

informacji

zawartych

w tym

sprawozdaniu

?wiadczy

jednak,

?e we

fragmencie,

którym

dysponuje-my,

znajduj?

si?

wszystkie

wiadomo?ci

dotycz?ce

sa-mych

prac.

Pozwalaj?

one na

weryfikacj?

danych

zawar-tych

w obu

wspomnianych

artyku?ach.

Pojedyncze

in-formacje

dotycz?ce

biografii

badaczki oraz losów

zabyt-4

Nie mo?na jednak zupe?nie wykluczy? mo?liwo?ci przes?ania Majew-skiemu do wgl?du nie zdj??, asamych tablic z zabytkami.

5

Dzi?kujemy w tym miejscu bardzo serdecznie mgr Marii Krajewskiej

z Pracowni Dokumentacji Naukowej PMA za pomoc przy korzystaniu ztych materia?ów.

6

Spu?cizna r?kopi?mienna Erazma Majewskiego by?a kilkakrotnie po-rz?dkowana. Nie uda?o si? ustali? ani kiedy, ani wjakich okoliczno?ciach po??czono te dwa dokumenty. Z konieczno?ci zatem, powo?uj?c si? na fragmenty tego sprawozdania, cytujemy je jako dokument nr 229.

7

Dokumenty nr 221,224 i 225.

(8)

d e

Ryc. 1. Lokalizacja cmentarzyska

w Pakalniszkach (a) na tle sytuacji kulturowej

na ziemiach letto-litewskich: kultura kurhanów litewsko-?otewskich (b), grupa zachodniolitewska (c),

grupa ?rodkowolitewska (d), kultura ceramiki sztrychowanej (e).

Oprac. L. Sawicka na podstawie: LAA 1977, mapa 7;

A. Tautavi?us 1980, rys. 2; E. Grigalavi?ien? 1995,

rys. 143; A. Vasks 2001, rys. 158; R.

Barryte--Rowe1l2007, ryc. 9

Fig. 1. Location of the cemetery

at Pakalniszki (a) in the context

of archaeological cultures on Letto- Lithuanian

territory: Lithuanian-Latvian Barrow Culture (b),

West Lithuanian Group (c), Central Lithuanian

Group (d), Stroked Ware Culture (e).

By L. Sawicka, on the basis of: LAA 1977, map 7;

A. Tautavi?ius 1980, fig. 2; E. Grigalavi?ien? 1995,

fig. 143; A. Vasks 2001, fig. 158; R.

Barryte--Rowe1l2007, fig. 9

/slroula1

IS

?-16-A

(1:?5.000)

/13a- §-I'

?.

u ) ( \

)

Ryc. 2. Pakalniszki/ Pa kalni? kiai.

Archiwalny szkic Jonasa Puzinasa z dok?adn? lokalizacj? cmentarzyska kurhanowego (x)

iwczesno?redniowiecznego cmentarzyska

p?askiego (*).

90% wielko naturalnej

Fig. 2. Pakalnis zki/ Pakaln i? kiai.

4/5'.COO ?'?4.000

Archival sketch by [onas Puzinas showing

the exact location of the barrow cemetery (x) and Early Medieval fiat cemetery (* ).

)( -

Butlus,'ej,'

f/lkaf/cn'

?

(9)

toryszek

(Viktori?kis).

Informacj?

o badaniach

Szwoj-nickiego

potwierdzaj?

tak?e inne ?ród?a

(F.

V.

Pokrovskij

1899, s. 118; A.

Spicyn

1902, s. 95; P. Kulikauskas, R.

Ku-likauskien?, A. Tautavi?ius 1961, s. 165; LAA 1977, s. 78;

E. Griciuviene 1994, s. 125; P. Kulikauskas, G. Zabiela 1999, s.

108),

cho? nie ma

zgody

co do tego,

kiedy

te

po-szukiwania

mia?y

miejsce

-wymieniane

s? lata 1893--1894 oraz 1895-1896.

Wydaje

si?,

?e

najbardziej

god-nym zaufania

jest

Fiodor Pokrovski,

który

pisa?

swój

tekst

w 1898 roku

-podaje

on, ?e

Szwojnicki

kopa?

kurhany

w Pakalniszkach ,,2-3 lata temu': za? rok bada?

Butry-mówny,

czyli

1897, nazywa

"przesz?ym

rokiem': co

prze-s?dza

o

poprawno?ci

dat 1895 lub 1896. Pokrovski

wy-mienia tak?e

liczb?

przebadanych

przez

Szwojnickiego

kurhanów - 23.

Nie mamy

jednak,

niestety,

?adnych

informacji

o tym, co

Szwojnicki

znalaz?

podczas

swoich

rozkopywa?,

ani co

si?

dalej

sta?o z

ewentualnymi

zaby-tkami. W 1897 roku 16 kurhanów

przebada?a

tu Maria

Butrymówna

z

Jodkanów

i o

tych

pracach

dysponujemy

stosunkowo

dok?adnymi

wiadomo?ciami, natomiast

?adnych

innych

danych

nie mamy o

wzmiankowanych

badaniach

Makarskiego

i Konstantinasa Puzinasa.

Pó?-niejsze

publikacje

wymieniaj?

jeszcze

prace

przeprowa-dzone w 1909 roku przez Ivana Abramova

(Lietuvos

?inios, s. 3; LAA 1977, s. 78; P. Kulikauskas, R.

Kulikau-skien?, A. Tautavi?ius 1961, s. 536; P. Kulikauskas, G.

Za-biela 1999, s.

171),

który

przekopa?

jeden

lub dwa

kur-hany

naruszone przez

ork?.

O

wynikach

tych

bada? nie

wiadomo nic

wi?cej

ponad

to, ?e Abramov zanotowa?

w nich obecno??

pochówków

szkieletowych,

a znalezio-ne przez siebie

przedmioty

- omawiane

by?y

??cznie

wszystkie

znaleziska z bada? w

raj.

Paneve?ys

i

Ukrnerge

- datowa? na X-XIII wiek

(por.

tak?e

?altinis,

s.

507).

Kiedy

min??

czas zainteresowania

archeologów

i

mi-?o?ników

staro?ytno?ci

cmentarzyskiem,

zacz?to

je

ora?,

a kamienie z wie?ców

wywozi?

i

wykorzystywa?

przy

ró?nego

rodzaju

pracach

budowlanych.

Jeszcze w 1938

roku

gospodarze,

na

których

terenie mie?ci?a

si?

nekro-pola,

znajdowali

w

jego

obr?bie

kamienie,

jednak

kur-hany

by?y

ju?

silnie zniszczone i

jedynie

w zaniechaniu

orki widzia? Puzinas szans? na ocalenie

jeszcze

jakich?

niezupe?nie

zniszczonych

grobów.

Obecnie po kurha-nach w Pakalniszkach nie ma

ju?

?ladu

(E.

Griciuviene

1994, s.

125)9.

Na terenie wsi

znajdowa?a

si?

równie?

druga

nekro-pola

- wczesno?redniowieczne

cmentarzysko

p?askie,

le??ce

na

polach

ornych

Juozasa Miliauskasa, na

pó?noc-ny wschód od zabudowa?, na wzniesieniu po

lewej

stronie

drogi

z

Baisogala

do

Naujamiestis.

Na tym wznie-sieniu w 1937 roku rozpocz?to

wybieranie

gliny,

podczas

którego

natrafiono na ko?ci ludzkie i ró?ne

przedmio-ty

-bransolet?

ze

zwini?tej

ta?my,

nieopisany

dok?adniej

"bagnet"

lub

"du?y

nó?" i inne

przedmioty,

które

zagi-n??y.

Na

po?udnie

od

niego,

po

prawej

stronie

drogi

mie?ci

si?

stary cmentarz

wiejski,

opuszczony w latach

20. XX wieku, obok

którego

przy budowie

ogrodzenia

znaleziono

bransolet?

i drobne monety.

Zabytki

te

tak-?e

zagin??y

(VAK

034/276).

Niewielka, bo

licz?ca

zaledwie 15

zabytków

cz???

znalezisk z bada? Marii

Butrymówny

oddana do Muze-um Erazma

Majewskiego

znajduje

si?

obecnie w

zbio-rach PMA.

Butrymówna

przekaza?a

te

zabytki

Majew-skiemu na

jego

wyra?n?

pro?b?.

?wiadczy

o tym

frag-ment

jednego

z listów

Butrymówny

do

Majewskiego":

Zapink?

N == 41 z II Tomu

?wiatowita,

znalezionq

w

Pa-kalniszkach

posy?am

stosownie do

?yczenia

Szanownego

Pana.

Za?qczam

równie? dwie

zapinki

znalezione

jedno-cze?nie w Pakalniszkach a zwrócone mi niedawno przez

Komisyq

Archeologicznq

z

Petersburga"

sqdzqc,

?e mo?e

??czone

niekiedy

z

omawianym

cmentarzyskiem

badania Jonasa Basanavi?iusa z 1910 roku

(P.

Kulikau-skas, R. Kulikauskicn?, A. Tautavi?ius 1961, s. 536; LAA

1977, s. 78; E. Griciuviene 1994, s.

125)

nale?y

natomiast

wi?za?

raczej

z

jego

dzia?alno?ci?

w

okolicy

Raginenai,

w

dzisiejszym

raj.

Radvili?kiai

(J.

Basanavi?ius 1935,

s. 119; por. P. Iuknevi?ius 1995, s.

2).

Pomy?k?

spowodo-wa?o zapewne to, ?e w

pobli?u

Raginerrai

znajduj?

si?

liczne

cmentarzyska

kurhanowe, z

których

jedno

po?o?o-ne

jest

na

gruntach

wsi tak?e

nazywaj?cej

si?

Pakalnisz-ki

(F.

V.

Pokrovsklj

1899, s.

58)8.

Najprawdopodobniej

cmentarzyska

w

tych

w?a?nie Pakalniszkach w

pobli?u

Raginenai

dotycz?

tak?e

opisy

sporz?dzone

przez

Fr?d?ri-ca Dubois de

Montperreux

(por.

P. Kulikauskas, G.

Za-biela 1999, przyp.

64),

równie?

??czone

z

omawianym

przez nas stanowiskiem

(A.

Spicyn

1902, s. 95; J. Puzinas

1960, s.

365).

Wskazuj?

na to

informacje

Pokrovskiego

(1899,

s. 58,

118-119),

który

przywo?uje

artyku?y

tego

francuskiego

archeologa,

etnografa

i

podró?nika

opi-suj?c

stanowiska w

okolicy

Raginenai,

za? przy

charak-terystyce

interesuj?cego

nas

cmentarzyska

jego

ewen-tualn?

dzia?alno??

pomija

milczeniem.

8

Warto tak?e pami?ta?, ?e w pocz?tkach XX wieku dzia?a?y w Wilnie dwa konkurencyjne towarzystwa skupiaj?ce mi?o?ników nauk: za?o?one

w 1905 roku Lietuviu mokslo draugija, wktórym dzia?ali badacze litew-scy, oraz powsta?e dwa lata pó?niej Towarzystwo Przyjació? Nauk, do którego nale?eli polscy mi?o?nicy wiedzy (P. Kuli ka u skas, G. Za

-biela 1999, s. 99-100). Naturaln? kolej? rzeczy [onas Basanavi?ius i inni

archeolodzy litewscy przekazywali wykopane przez siebie zabytki do zbiorów pierwszego, a archeolodzy polscy, tak?e Maria Butrymówna,

oddawali materia?y do kolekcji drugiego z nich. Zbiory obu towarzystw zosta?y nast?pnie po??czone w Lietuvos nacionalinis muziejus i

prawdo-podobnie wtedy omy?kowo uto?samiono zabytki zbada? wPakalniszkach

wrejonie Raginenai zzabytkami z omawianej nekropoli.

9

Stanowisko odnalezione niedawno przez Mykolasa ?erniauskasa i

??-czone z omawianym (por. R. Akavickas 1995, s. 23-24), w

rzeczy-wisto?ci nale?y do skupiska wokolicy Raginenai.

10

Wszystkie cytaty pochodz? z listów Marii Butrymówny do Erazma

Majewskiego znajduj?cych si? w Pracowni Dokumentacji Naukowej

PMA. O ile nie zaznaczono inaczej, cytowany jest dokument nr 229. We

wszystkich wypadkach zachowano ortografi? iinterpunkcj? orygina?u.

II

Zabytki zosta?y jej zwrócone, bowiem Butrymówna nie zgodzi?a si? na przekazanie swojej kolekcji do Ermita?u (A. Spicyn 1902, s. 95). 168

(10)

widniej?

redakcyjne

notatki adresata,

który

nadawa? kurhanom

kolejne

numery, ale z

niejasnych

przyczyn

pomin??

trzy

kurhany

i

uzyska?

w ten

sposób

liczb?

13

mogi?,

któr?

poda?

w

swojej

publikacji

wyników

bada?

w Pakalniszkach

(E.

Majewski

1900, s.

92).

Wywo?a?o

to

pewien

zam?t w

pó?niejszej

literaturze,

poniewa?

ró?ni autorzy

podawali,

w zale?no?ci od

wykorzystywa-nego ?ród?a,

liczb?

13

(J.

Puzinas 1960, s. 365; LAA

1977, s. 78; E. Griciuviene 1994, s.

125)

b?d?

17

kurha-nów

(P.

Kulikauskas, R. Kulikauskiene, A. Tautavi?ius

1961, s.

165).

Wynikiem

tej

samej

redakcji

Majewskie-go

jest

te?

obowi?zuj?ca

w literaturze

numeracja

kur-hanów, a tym samym

przynale?nych

do nich

zespo?ów.

Nawet

Spicyn

(1902,

s.

96-98),

cho?

wspomina?

o

prze-badaniu 17 kurhanów,

opisa?

jedynie

13 z nich. Tak?e

i w tym

opracowaniu

pos?ugiwa?

si?

b?dziemy

nume-racj?

wprowadzon?

przez

Majewskiego;

kurhanom

przeze?

pomini?tym

nadali?my,

zgodnie

z

kolejno?ci?

ich

rozkopywania,

numery od 14 do 16.

si?

równie?

przydadzq

do okre?lenia

epoki

wykopaliska",

List ten nie

jest,

niestety,

opatrzony

dat?,

jednak

w

in-wentarzu Muzeum Erazma

Majewskiego

znajduje

si?

informacja,

?e

zabytki

z Pakalniszek

trafi?y

do

niego

bezpo?rednio

od badaczki w 1899 roku.

Zdecydowan?

wi?kszo??

zabytków

podarowa?a

Ma-ria

Butrymówna

w 1907 roku nowo

powsta?emu

Towa-rzystwu

Przyjació?

Nauk w Wilnie

(Rocznik

... , s.

181).

Niemal

wszystkie

-ogó?em

w

posiadaniu

LNM

jest

dzi?

171

zabytków

z Pakalniszek

-opatrzone s?

adnotacj?

o

pochodzeniu

ze zbiorów Marii

Butrymówny,

o

kilku-nastu z nich

dysponujemy

jednak

informacj?,

?e

nale-?a?y

do

kolekcji

Julii

Gucewicz.

Niestety,

nie uda?o

si?

ustali?, kim

by?a

Julia

Gucewicz, ani co

??czy?o

j?

z

Ma-ri?

Butrymówn?

lub z

Towarzystwem

Przyjació?

Nauk w Wilnie.

Z Pakalniszek znana

jest

jeszcze

jedna

bransoleta

o

prostok?tnym

przekroju

i

zw??aj?cych

si?,

profilowa-nych

zako?czeniach, znaleziona na stanowisku

przy-padkowo,

w czasie orki,

znajduj?ca

si?

obecnie w

Mu-zeum

Wojskowym

im. Witolda

Wielkiego

w Kownie

(Vytatuto

Did?iojo

karo

muziejus,

nr inw.

2030:7)13.

W?ród

przebadanych

przez

Mari?

Butrymówn?

kur-hanów dwa

-numer 3 i 11

-kry?y

groby

o

bogatszym

wyposa?eniu.

Z nich w?a?nie

pochodz?

niemal

wszyst-kie

zabytki

znajduj?ce

si?

obecnie w LNM i PMA.

Badania Marii

Butrymówny

Wkurhanie 3,

rozkopanym

ju?

pierwszego

dnia prac,

na

g??boko?ci

?okcia

(oko?o

57

cm)

le?a? dobrze

zacho-wany szkielet.

Mi?dzy

jego

?ebrami znaleziono

fragment

?elaznego

no?yka

ze ?ladami

r?koje?ci,

za? w okolicach

pasa

znajdowa?y

si?,

wed?ug

kierowniczki bada?

jakby

zaszyte

w

pochewkach

ze

skóry

(Ryc.

3),

trzy monety

srebrne.

Jedna

z nich, z

wyobra?eniem

Or?a i

Pogoni

by?a

z?amana,

druga,

równie? z?amana, nosi?a

wizerun-ki Or?a i

Korony.

Najlepiej

zachowana trzecia moneta

pochodzi?a

z 1566 lub 1568 roku, a widnia?a na

niej

Po-go?

i monogram

Zygmunta

Augusta:

S.A.

Butrymówna

pocz?tkowo

zadowoli?a

si?

tymi

znaleziskami i

porzuci-?a kurhan 3,

aby

powróci?

do

niego

czwartego dnia

ba-da?.

Wtedy

to,

podczas

pog??biania

wykopu,

na

g??bo-ko?ci 1V2 arszyna

(oko?o

1

m)

natrafiono na szkielet o ile

si?

zdaje

kobiety.

Szkielet

u?o?ony

by? g?ow?

na zachód,

ko?ci

by?y

?le zachowane i

rozsypywa?y

si?

podczas

prób

wyjmowania,

jedynie

grubsze

uda?o

si?

zachowa? w

ca-?o?ci.

Przy

czaszce

znajdowa?a

si?

obr?cz

rze?biona,

czyli

naszyjnik

z

tr?bkowatymi

zako?czeniami

(Ryc.

4r.s).

Z obu stron czaszki

(cho?

tu badaczka nie

by?a

pewna

swych

ustale?)

le?a?y

dwie

klamry

czy nausznice,

czyli

tarczki naskroniowe

(Ryc.

4c-e).

W

okolicy

szyi

znaleziono ?a?cuszek do??

gruby

zwyk?ej

roboty,

na

pier-siach za? 2

szpilki,

przy

jednej

z

których

zwiesza?

si?

p?k

?a?cuszków

roboty

sznurkowej

zako?czonych

p?kiem

akselbantów

(Ryc.

4f).

Obok

le?a?y

dwa

krzy?yki

(Ryc.

4a.b)

i

podkówka,

kilka

paciorków

z bronzu i rurek

kr?co-O

samej

Marii

Butrymównie,

niestety,

niewiele

wiado-mo

(P.

Kulikauskas, G. Zabiela 1999, s.

177).

Najbogat-szym ?ród?em

informacji

s?

jej

listy

do Erazma

Majew-skiego,

którego

traktowa?a

jak

swego mentora.

Rysuje

si?

w nich

jako

kobieta rozmi?owana w

staro?ytno?-ciach,

?ywo

interesuj?ca

si?

przesz?o?ci?

okolicy.

Pro-wadzi?a w?asne badania

archeologiczne

oraz

etnogra-ficzne.

Oprócz

Pakalniszek,

przebada?a

jeszcze

w 1901

roku cztery

pó?norzymskie

kurhany

w Niewie?nikach

w pow.

poniewieskim

(M.

Butrymówna

1902, s.

148--149; P. Kulikauskas, G. Zabiela 1999, s.

178).

Ponadto

zbiera?a z

zapa?em

informacje

o wszelkich

osobliwo?-ciach,

jak

na

przyk?ad

kamieniach z

nietypowymi

odci-skami.

Kolekcjonowa?a

tak?e znalezione w

okolicy

za-bytki,

prowadzi?a

przygodne

prace w

Jodkanach,

a

po-nadto

spisywa?a

ludowe

pie?ni

litewskie.

Z

opisu

Butrymówny

przes?anego

Majewskiemu

wynika,

?e zasta?a ona w Pakalniszkach kilkana?cie

kur-hanów

ró?nej

wielko?ci i bez

wszelkiej

symetryi.

Ludowe

podania

widzia?y

w tym

miejscu

mogi??

Wielkoludów

lub

bitw?

Szwedów czy

konfederatów.

Niestety,

braku-je

w notatkach z bada?

jakiejkolwiek

informacji

na temat

konstrukcji

samych

kurhanów. Zanotowa?a

jednak

ba-daczka ciekawe

spostrze?enie,

?e same cia?a z?o?one

by?y

w

piasku

którego

nigdzie

w

pobli?u

niema,

chyba

by? brany

z dna rzecznego.

W

ci?gu

czterech dni prac

Butrymówna

przekopa?a

16 kurhanów. Tak mo?na

s?dzi?

sumuj?c

liczb?

kurha-nów

badanych

w

poszczególnych

dniach. Pokrovski

(1899,

s.

118),

a za nim

Spicyn

(1902,

s.

95)

pisz?

o 17

mogi?ach,

natomiast na li?cie badaczki do

Majewskiego

12

Dokument nr 225.

13

Bardzo dzi?kujemy mgr Kristinie Rickevi?iute z Dzia?u Archeologii

(11)

do wewn?trz tak,

aby

tworzy?y

zaczepy do mocowania

na ubraniu

(Ryc.

6a).

W

tej

samej

okolicy

znajdowa?y

si?

dwie

zapinki.

Jedna

z nich, zdobiona czerwon? i

nie-biesk?

emali?

jest

importem

rzymskim

(Ryc.

Sc.d),

druga

za? to forma zbli?ona do typu

Almgren

100

(Ryc.

Sf).

Na

piersiach

le?a?y

dwie

szpilki

z ?a?cuszkiem i

p?-kiem

podobnych

do

poprzednich

akselbantów lecz

inaczej

zako?czonych

(Ryc.

7).

Nale?y

s?dzi?,

?e

wspomniane

"poprzednie"

akselbanty,

to zestaw

przywieszony

do

szpili

w kurhanie 3. Ponadto na

r?kach

umieszczone

by?y

2

bransolety

grube,

na

prawej

2 cienkie, za? na

pal-cu

prawej

d?oni

pier?cie?

potrójny

w??owy;

podobny,

tylko

pojedynczy,

znajdowa?

si?

na

palcu

lewej

d?oni.

Wielkie

palce

stóp

ozdobione

by?y

pier?cieniami

poczwór-nemi

w??owemi.

nych

w kszta?cie

spr??ynek

(Ryc.

4g-o).

Na

prawej

r?ce

znaleziono

gruba

skutq

bransolet?,

na

lewej

podobn?,

a

ponadto

cztery

bransolety

cienkie. Na

palcu

prawej

d?oni

znajdowa?

si?

z?amany

pierszczonek

potrójny

w kszta?cie

w??a.

Ponadto do

zespo?u

nale?y

te?

rodzaj

klamry

czy blaszki ze

spr??ynko,

którego

lokalizacji

w

grobie

Butrymówna

nie

poda?a;

kryje

si?

pod

tym

opi-sem

zapinka

zbli?ona do typu

Almgren

100

(Ryc.

4p).

Ostatniego

dnia prac, w

przedostatnim

zbadanym

kurhanie, któremu

Majewski

nada? numer 11,

odkryto

najbogatszy

zespó?

spo?ród

wszystkich

znalezionych

w Pakalniszkach. W

sprawozdaniu

badaczki

charakte-rystyka

tego kurhanu zosta?a rozbita na dwie

cz??ci

-w

pierwszej,

pomini?tej

przez

Majewskiego,

zanoto-wa?a ona obok

najbogatszego

szkieletu

tylko

mniej

g??bo-ko

pochówek,

w

którym

w

pobli?u

dobrze

zachowane-go szkieletu,

zwróconego

twarz? na wschód,

znajdowa-?a

si?

moneta srebrna z czasów

Zygmunta

Augusta

oraz

fragment

?elaznego

no?a.

Druga

cz???

opisu

kurhanu

to dok?adna

relacja

z

odkrycia

wspomnianego

najbo-gatszego

pochówku.

Z?o?ony

w kurhanie ?le

zachowa-ny szkielet

by?

zwrócony

twarz? na zachód. Pod

czasz-k?

le?a?y

2

klamry

okrqg?e,

czyli

tarczki naskroniowe

(Ryc.

Sa.b),

analogiczne

do

znalezionych

w kurhanie 3,

prze?o?one

warstwa

próchna

zdaje

si?,

w niem tkwi?o

kilka rurek takich

jak

w

pierwszym

kurhanie.

Przy

opisie

tego

zespo?u

Majewski,

podobnie

jak

w

ca?ym

artykule,

do?? wiernie

relacjonuje

tre?? listu

otrzymanego od

Butrymówny,

cho?

jeden

szczegó?

nie

jest

zupe?nie

jasny.

Chodzi o ?a?cuch

zako?czony

czte-rema

parami

przywieszek

(Ryc.

7),

który

Majewski

??czy

z kurhanem 3, za?

Spicyn

z 11. W

relacji

Butrymówny

brak

rysunków,

które

jednoznacznie

rozstrzygn??yby

problem.

Z

jej

przekazu

wiadomo

jedynie,

?e

zabytki

tego typu

wyst?pi?y

w obu kurhanach.

Wydaje

si?,

?e

bardziej

prawdopodobna

jest

tutaj

wersja

Spicyna,

mi-mo ?e

pisa?

on

swój

tekst

jako

ostatni, po kilku latach i

opieraj?c

si?

w

du?ym

stopniu

na

artykule

Majewskie-go. Przemawia za tym fakt, ?e w inwentarzu kurhanu 3

jest

wymieniany

inny

p?k

akselbantów

zwi?zany

ze

szpi-lami i cho? w

artykule

Majewskiego

nie ma

jego

ilustra-cji,

to wiadomo, ?e tworz?ce go

??czniki

br?zowe

by?y

wyra?nie

skr?cone

(Ryc.

4f),

co

odpowiada?obywzmian-ce

Butrymówny

o

sznurkowej

robocie. W kurhanie 11

Majewski

widzia?by,

w

miejsce

zestawu

przywieszek

do

szpili,

opisywane

wy?ej

zawieszki z

lunulowatymi

zako?-czeniami

(Ryc.

Sg),

które

Butrymówna,

jak

ju?

wspom-niano

wy?ej,

wyra?nie

??czy

z ozdobami

g?owy.

Za

obecno?ci?

w

jednym

grobie

zawieszek

lunulowatych

i owego spornego zestawu

przywieszek

mo?e

dodatko-wo

przemawia?

to, ?e

wchodz?ce

w sk?ad obu

zabytków

profilowane

??czniki

s?

nies?ychanie

podobne.

Trudno dok?adnie okre?li?, co

Butrymówna

mia?a

na

my?li

pisz?c

o

pierwszym

kurhanie,

poniewa?

nume-rowa?a ona badane

kurhany

ka?dego

dnia od

pocz?tku,

zatem

pierwszych

kurhanów

jest

tyle,

ile dni pracy.

W

?adnym

jednak

z

pierwszych

kurhanów nie

zanoto-wa?a badaczka obecno?ci

br?zowych

rurek.

Majewski

uzna?

je

za

analogiczne

do

znalezionych

w kurhanie 3.

Rurek

tych

wielka ilo?? le?a?a ko?o

g?owy

oraz 20 sztuk

pr?cików

zako?czonych

pó?ksi??ycami

stanowiqcych

za-pewne

ozdob?

g?owy

(Ryc.

Sg).

Informacja

o

po?o?eniu

zawieszek

zako?czonych

lunulkami i

sugestia,

?e

mog?y

one stanowi?

ozdob?

g?owy

s? o

tyle

istotne, ?e

Majewski

w

swojej

publikacji

widzia? tu

raczej

pozosta?o?ci

czego?

podobnego

do

p?ku

akselbantów na ?a?cuszku, co z

na-tury

swej

zwi?zane

powinno

by?

raczej

ze

szpilami

lub

zapinkami.

W

wypadku

tej

rozbie?no?ci

pogl?dów

s?u-szno??

przyzna?

nale?y

raczej

badaczce ni?

jej

mentoro-wi. Przemawia za tym

lokalizacja

ozdób w

grobie

oraz

obecno?? w

zespole

tak?e

innego

zestawu zawieszek,

zwi?zanego

w?a?nie ze

szpilami

(Ryc.

7).

W okolicach

szyi

znajdowa?a

si?

znaczna liczba

paciorków

glinianych

i

szklanych

oraz

dwojakiego

rodzaju

krzy?yków

z

br?zu,

mi?dzy

niektóremi osadzone

by?y

rurki metalowe

(Ryc.

Sh.i,

6b-al).

Przytem

by?o

jeszcze

co? w

rodzaju

spinki

a

raczej

kó?ka z

('

..

J

wypuk?o?ciami

(Ryc.

Se).

Na

piersiach

szkieletu znaleziono mnóstwo

ma?ych

blaszek.

S?

to

br?-zowe

aplikacje

odzie?y,

wykonane

z niewielkich blaszek

w kszta?cie rombu, które

zosta?y

?ukowato

wygi?te

wzd?u?

krótszej

przek?tnej,

a ich d?u?sze ko?ce

zagi?to

Spicyn

umieszcza dodatkowo w tym

zespole

naszyj-nik z

tr?bkowatymi

zako?czeniami,

analogiczny

do

zabytku

z kurhanu 3. W

sprawozdaniu

z bada? brak

jakiejkolwiek

wzmianki o znalezieniu w kurhanie 11

podobnego

przedmiotu,

jednak

zarówno

Butrymówna,

jak

i

Majewski

wspominaj?

o obecno?ci na stanowisku

jeszcze

jednej

obr?czy

bronzowej.

Butrymówna

wymie-nia ten

zabytek

przy

opisie

drugiego

kurhanu

rozko-panego czwartego dnia,

Majewski

natomiast z

niewia-domych

przyczyn umieszcza go w kurhanie, któremu

nada? numer 2,

??cz?c

informacj?

o

naszyjniku

z

opisem

zupe?nie

innego

pochówku.

Zgodnie

z

notatk?

Majew-skiego

na

sprawozdaniu,

jakie

otrzyma?

od badaczki,

(12)

ce

w?tpliw?,

aby

podobna

ozdoba

umkn??a

uwadze

zarówno

Majewskiego

jak

i

Spicyna.

Jednocze?nie

w?ród

zabytków

zachowanych

w LNM i PMA nie ma

przed-miotu,

który

mo?na

by?oby

cho?by

hipotetycznie

??czy?

z tym

zapisem.

W kurhanie l natrafiono na

szkielety

trzech

zmar?ych

- dwóch

doros?ych

i dziecka - bez

wyposa?enia.

Czaszka

jednego

z nich nosi?a ?lad

ci?cia

lub

pionowego

p?kni?cia.

Kurhany

2 i 7

zawiera?y

tylko

rozrzucone ko?ci za? w kurhanach 9 i lOnie znaleziono

nawet

szcz?tków

zmar?ych.

ko?cach.

Zabytek

ten

znajduje

si?

obecnie w zbiorach

LNM i to w?a?nie on zosta?

przedstawiony

na

fotogra-fii

zamieszczonej

w

artykule

Spicyna

(Ryc.

9).

W

pozosta?ych

kurhanach znaleziono

jedynie

po-jedyncze

zabytki

lub

pochówki

bez

wyposa?enia,

za?

w dwóch kurhanach nie zaobserwowano ?ladów

po-chówku.

Zidentyfikowanie

tych

zabytków

w?ród

zacho-wanych

materia?ów

jest

w

wi?kszo?ci

wypadków

nie-mo?liwe. I tak w kurhanie 4,

najwi?kszym

w

skupisku,

znaleziono cztery

szkielety,

z

których

dwa z?o?one

by?y

w nie?adzie; przy

jednym

z nich le?a? ?a?cuszek z

br?zu.

Wkurhanie 5

odkryto

siedem szkieletów, wtym dziecka,

u?o?onych

w

ró?nych

kierunkach.

Przy

rozkopywaniu

tego kurhanu natrafiono na dwa

fragmenty

?elaznych

no?y

i

pier?cionek

zwini?ty

z drutu, brak

jednak

dok?ad-niejszego

opisu

czy

powi?zania

z

którym?

z

pochówków.

Wkurhanie 6 zaobserwowano

szcz?tki

jednego

zmar?e-go,

którego

wyposa?enie

stanowi? nó?. W kurhanach S

i 14 znaleziono

nieopisane

dok?adniej

przedmioty

z

br?-zu, nie ma

jednak

wzmianki o

zarejestrowaniu

szcz?tków

zmar?ych.

Podczas

rozkopywania

kurhanu 12 natrafiono

na rozrzucone ko?ci, ?elazne krzesiwo

ogniwkowe

oraz

dwa

g?adkie

kó?ka z

br?zu.

Rozpoznanie

krzesiwa nie

stanowi

problemu

(Ryc.

Sb),

natomiast

jedno

z kó?ek,

opublikowane

przez

Spicyna

(1902,

tabl.

5:13),

mo?e

by? identyfikowane

z

nietypowo

profilowanym

kó?kiem

z

kolekcji

LNM

(Ryc.

Sa).

Wkurhanie 13

Butrymówna

zanotowa?a obecno??

rozrzuconych

ko?ci, a

oprócz

nich

pier?cionek

z drutu. W kurhanie 15 znaleziono

troch?

rozrzuconych

ko?ci oraz

br?zowy

naszyjnik

z

tr?bkowa-tymi

zako?czeniami

(Ryc.

9),

mylnie

umieszczony

przez

Majewskiego,

a za nim tak?e przez

Spicyna,

w kurhanie

2. Wkurhanie 16

oprócz

niewielkiej

ilo?ci

rozrzuconych

ko?ci

odkryto

ma?q

obr?cz.

Interpretacja

tej

informacji

nastr?cza wiele trudno?ci. Pod

poj?ciem

"obr?czy

br?zo-wej"

w

sprawozdaniu

Butrymówny

kryj?

si?

naszyjniki.

Brak

jednak

jakiegokolwiek

potwierdzenia,

?e w

Pakal-niszkach znaleziono trzy

naszyjniki,

a

jest

rzecz?

wyso-Analiza

przedstawionych

wy?ej

danych

pozwoli?a

na

rekonstrukcj?

zespo?ów

grobowych

z Pakalniszek.

KATALOG

Kurhan l

3 szkielety, w tym 2 doros?ych, 1 dziecka.

Wyposa?enie: brak. Kurhan 2 Rozrzucone ko?ci. Wyposa?enie: brak. Kurhan 3 Grób 1

Grób wkopany w nasyp kurhanu, zarejestrowany na g??boko?ci

ok. 57 cm od powierzchni

nasypu".

Brak informacji o jamie

grobowej. Szkielet dobrze zachowany. Brak informacji o u?o?eniu

wzgl?dem kierunków ?wiata.

Wyposa?enie: l) Fragment ?elaznego no?a i r?koje?ci,

niemo?li-wy do zidentyfikowania (patrz: zabytki lu?ne LNM AR 39:

110--113).2) 3 monety: jedna z wyobra?eniem Or?a i Pogoni, druga

Or?a i Korony (obie z?amane), trzecia z dat? 1566 lub 1568 i

wy-obra?eniem Pogoni oraz monogramem Zygmunta Augusta: S.A.

Zabytki nie zachowa?y si?. 3) 6 fragmentów skóry

(prawdopo-dobnie LNM AR 39:109): 2 pierwotnie zapewne okr?g?e (wym.

odpowiednio 2,7x2,8 i 2,lx2,3 cm, grubo 0,3 i 0,1 cm), z

niewiel-kimi dziurkami (?redn. 0,1 cm), 4 fragmenty nieregularne (wym.

2,5x2,5, 2,9x3,1, 1,7xl,7 i 1,3x2,7 cm, grubo 0,1-0,2 cm); 2 nosz?

?lady szwów, 1 odciski lub ?lady t?oczenia (Ryc. 3).

Grób 2

Zaobserwowany na g??boko?ci ok. 1 m od powierzchni nasypu.

Szkielet u?o?ony by? g?ow? na zachód, ?le zachowany.

Wyposa?enie: l) LNM AR 39:13.14.2 tarczki naskroniowe (Ryc.

4c-e) p?askie, z ornamentowan? stron? przedni? i g?adk? tyln?.

Wzd?u? zewn?trznej kraw?dzi pas ornamentu a?urowego (szer.

odpowiednio 1,3-1,4 i 1,5 cm) z??cz?cych si? parami ?limacznic.

Centraln? cz??? stanowi p?aszczyzna z?o?ona z koncentrycznych

kr?gów. Po?rodku wyci?cie zako?czone przy kraw?dzi

zewn?trz-nej grubszym ni? reszta zabytku wa?eczkiem, przeci?tym na

jednym egzemplarzu z prawego, a na drugim z lewego boku.

Kraw?d? zewn?trzna oraz boki ?rodkowego wyci?cia dodatkowo

zdobione. Zabytki odlane wca?o?ci, razem z ornamentem. ?redn.

9,6-10,2 i 10,3-10,8 cm, grubo tarczek 0,2 i 0,3 cm, grubo

wa?ecz-ków 0,6 i 0,65 cm. 2) LNM AR 39:5. Naszyjnik z tr?bkowatymi zako?czeniami, typu II, lity, odlany w ca?o?ci (Ryc. 4r.s). Na

kab??ku ornament dwóch oplataj?cych linii rytych z nacinaniem

o 3cm

Ryc. 3. Pa kaln isz.k irPu kalni?

kiai. Kurhan 3, grób 1. Skóra.

Wszystkie rys. archiwum PMA iA. Potoczny

14

Informacj? og??boko?ci znalezienia szkieletu poda? Maje w ski (1900, s. 92), brakuje jej jednak w sprawozdaniu Butrymówny.

Fig. 3. Pu kaIn is zkizPa kalni?

kiai. Barrow 3, grave 1. Leather All drawings PMA archive and A. Potoczny

(13)

. 'I 4--: -b c I d I

cm

"

"

Q

I

-O-

-?-

I

-@-

I

[Dh

[J)j

(J])j

f

o,

a=o

O 4cm e a-e. g-p

-0-

O

O 4cm - -I

-?-I il\:?

ti21

(IDk

(]]

aD

-?-I . ? \

CI

(I. " o

o

s p Ryc. 4. Pa kaln is zkizPa kaln i?

kiai. Kurhan 3, grób 2. Br?z. Fot. G. Gri?as

Fig. 4. Pa kalnis zkirPu kalni?

Cytaty

Powiązane dokumenty

Miêdzynarodowy Dzieñ Kobiet jest œrodkiem pozyskiwania re- zerwy kobiet pracuj¹cych dla sprawy proletariatu, [...] powi- nien staæ siê œrodkiem przemiany robotnic i ch³opek z

Rola zasady przyczynowości w nauce Studia Philosophiae Christianae 16/1,

Ksiądz Profesor podkreślił, iż reprezentować swą wiarę „na zewnątrz” może jedynie ta osoba, która znajduje się całym sercem „wewnątrz” niej, która

Partner świata to tytuł drugiego rozdziału traktatu P. W centrum tego rozdziału stoi człowiek, ten, który odkrywa istnienie samego siebie, spostrzega istniejący wokół świat

Konieczność opanowania pożądawczego działania człowieka wy- tworzyła system nakazów i zakazów, który jest zasadniczo spójny w społecznościach zamkniętych.

W następnej części Henryk Litwin zajął się działaniami papieża Grze- gorza XV wobec Europy i Rzeczypospolitej w latach 1621–1623 oraz misjami dwóch nuncjuszy – Cosima de

najpierw Knipawa i małe miasta, chociaż później także Stare Miasto Królewiec przyłączyło się do opozycji, która w roku 1479 zmusiła opornego wielkiego

ćwiczenie tabliczki mnożenia na internetowych stronach edukacyjnych do wyboru spośród przesłanych wcześniej.. TEMAT – „KOBIETA