Małgorzata Małyska Strona 1
TEMAT:
„Mowa ptaków” - doskonalenie sprawności porozumiewania się w języku polskim. Charakterystyka ptaków zimujących w Polsce. Liczebniki główne i porządkowe.
KOMPETENCJE KLUCZOWE:
1. czytanie – rozumiane zarówno jako prosta czynność oraz jako umiejętność rozumienia, wykorzystania i przetwarzania tekstów (…);
2. myślenie matematyczne – umiejętność korzystania z podstawowych narzędzi matematycznych w życiu codziennym oraz prowadzenia elementarnych rozumowań matematycznych;
3. myślenie naukowe – umiejętność formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody i społeczeństwa;
4. umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i obcym, zarówno w mowie, jak i w piśmie;
5. umiejętność komunikowania się nowoczesnymi technologiami informacyjno- komunikacyjnymi, wyszukiwanie i korzystanie z informacji;
6. umiejętność uczenia się, jako sposobu zaspokajania naturalnej ciekawości świata i przygotowania do dalszej edukacji;
7. umiejętność pracy zespołowej.
CELE:
1. Doskonalenie sprawności językowych
2. Poszerzanie zakresu słownikowego ucznia (w zakresie słownictwa biernego i czynnego)
3. Poszerzenie wiedzy ucznia na temat przyrody polskiej zimą.
PO LEKCJI UCZEŃ:
1. Wymienia nazwy i wskazuje ptaki zimujące w Polsce (gawron, sikorka, wróbel, gil)
2. Czyta globalnie wyrazy: gawron, sikorka, wróbel, gil, „cicibej”, „grab grab”, „diju diju”, „ćwir ćwir”.
3. Używa liczebników głównych i porządkowych (1-4).
4. Wykonuje polecenia nauczyciela (m. innymi rozumie pojęcia: rząd, kolumna w kontekście używanym przez nauczyciela)
5. Współpracuje w grupie
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Zabawa na powitanie, w trakcie której uczniowie podają sobie ręce na powitanie, witają się także z nauczycielem i przedstawiają się swoim imieniem.
2. Zabawa dydaktyczna – „Co wyczuwasz?”
Nauczyciel zwraca uwagę uczniów na duży arkusz białego papieru leżący na każdym stoliku. Uczniowie rozkładają złożony na 4 części kwadrat i dotykają papieru, szukając zagłębień (wklęsłości) i wypukłości.
Małgorzata Małyska Strona 2
3. Kinezjologiczna zabawa dydaktyczna1 „kolorowe kropki”
w zespołach (4 osoby w zespole). Kreślenie naprzemienne kropek – ćwiczenie równoważy lateralnie organizm, powoduje, że dziecko bardzo szybko się odpręża i koncentruje do wykonania nowego zadania.
Każde dziecko bierze do ręki 1 kredkę (na stoliku są 4 kredki, w kolorach: żółta, brązowa, czerwona, zielona) i przełamuje ją na 2 części.
Dzieci w pozycji stojącej, rytmicznie (przy odpowiedniej muzyce), naprzemiennie kreślą kropki, słuchając poleceń nauczyciela:
stawiamy kropki raz ręka lewą, raz prawą;
stawiamy kropki cicho (głośno), z zamkniętymi oczami,
przekazujemy swoje kredki koledze po prawej stronie;
stawiamy kropki tak, żeby cały papier „miał na sobie” kolorowe kropki.2
4. Zadanie dodające - wysłuchanie opowiadania nauczyciela o zimowych kłopotach ptaków.
Poznanie ptaków zimujących w Polsce (gawron, wróbel, gil, sikorka bogatka) i nazwanie ich przysmaków. Wspólne artykułowanie dźwięków wydawanych przez poznane ptaki. Globalne czytanie nazw ptaków i nazw ich przysmaków. Prezentacja.
5. Zadanie utrwalające – opis i charakterystyka poznanych ptaków.
Nauczyciel zadaje zagadki –opisuje i krótko charakteryzuje ptaki, o których wcześniej opowiadał uczniom.
Jaki to ptak?
Jest to niewielki ptak o barwnym upierzeniu. Ma małą głowę, ciemne oczy, ostry dzióbek i białe policzki w ciemnych obwódkach. Brzuszek ma żółty, z czarną pręgą pośrodku. Jego tułów jest zakończony zadartym ogonkiem, podobnym do łopatki. Nogi ma nieduże, zakończone ostrymi pazurkami.
Jest to ptak ruchliwy i zwinny. Żyje w lasach, ogrodach i parkach.
Latem zjada szkodniki drzew oraz owady. Nie odlatuje na zimę, więc wymaga dokarmiania. Zimowym pożywieniem mogą tego ptaszka mogą być nasiona roślin oleistych i tłuszcz (np. słoninka).
To mocno zbudowany ptak o wydatnej piersi i dużej głowie. Jest niewiele większy od wróbla. Dziób mocny, krótki, stożkowaty. Na głowie czarna czapeczka. U samca grzbiet popielaty, brzuszek czerwony. Można go zaobserwować zimą, gdy pojawia się w stadkach na drzewach z zaschniętymi owocami, natomiast w okresie lęgowym jest ptakiem skrytym i trudno go zobaczyć.
1 Kinezjologiczna zabawa dydaktyczna jest elementem systemu Edukacja przez ruch Doroty Dziamskiej.
2 Kolorowe kropki będą, w dalszej części zajęć, symbolizowały zimowe przysmaki ptaków.
Małgorzata Małyska Strona 3
To ptak średniej wielkości, z sylwetki zbliżony do wrony, lecz nieco smuklejszy. Upierzenie na całym ciele ma czarne z niebieskawo- fioletowym, metalicznym połyskiem. U osobników starych pióra przy nasadzie dzioba są wytarte, występują natomiast u ptaków młodych.
Jest często mylony z krukiem, od którego ptak ten jest mniejszy i ma mniej masywny dziób, poza tym dziób kruka, bez względu na wiek, jest zawsze opierzony u nasady. Zimą wyszukuje pod śniegiem kiełkujących roślin i drobnych zwierzątek, ale nie pogardzi też nasionami i orzechami. Jest ptakiem bardzo inteligentnym, co udowadnia m.in.
przez radzenie sobie z orzechami włoskimi: żeby je rozbić, zrzuca je na jezdnie, a czasem podkłada pod koła samochodów stojących na czerwonym świetle.
Jest ptakiem powszechnie znanym, ponieważ zawsze żył wyłącznie przy domach zamieszkałych przez ludzi. Jego piórka są szarobrązowe.
Gniazda zakłada w szczelinach budynków, zwłaszcza pod dachem. W ostatnich latach liczebność tych małych ptaszków znacznie zmalała, zwłaszcza w miastach. Jest częstym gościem w naszych karmnikach.
Jego ulubiony pokarm to: słonecznik, proso, pszenica, kasze, nasiona konopi, orzechy.
Chętni uczniowie zadają zagadki ułożone przez siebie (na wzór nauczycielskich)
6. Zabawa ruchowa – „Mowa ptaków”
Dzieci losują karteczki i odzywają się zgodnie z zapisem na wylosowanej karteczce. Usiłują znaleźć swoich „kuzynów”. (Karta pracy nr 1)
7. Zadanie utrwalające – układanka – Kata pracy nr 2 – zadanie indywidualne.
8. Zabawa logiczna – liczebniki główne i porządkowe Liczenie części „karmnika”. Nazywanie rzędów i kolumn.
Małgorzata Małyska Strona 4
9. Sudoku - zadanie grupowe - słuchanie historii opowiadanej przez nauczyciela o ptakach przylatujących do karmnika i symboliczne ilustrowanie tej historii na wspólnej planszy
Nauczyciel opowiada i pokazuje fotografię ptaka, którą umieszcza na konkretnym polu.
Nauczyciel rozdaje uczniom papierowe kółeczka w czterech kolorach, umawia się z uczniami na zamianę zdjęć ptaków (konkretu) na symbole.
Uczniowie przyklejają papierowe kółeczko – symbol ptaka, o którym opowiada nauczyciel, na odpowiednim polu swojej planszy.
Uzupełnianie pustych pól według zasady „sudoku”
Małgorzata Małyska Strona 5
10. Zadanie konstrukcyjne „karmnik”
Podział wspólnej planszy na 4 części – współpraca przy rozcinaniu papieru, ćwiczenie odroczonej gratyfikacji.
Rysowanie ptaków - dorysowywanie elementów do przyklejonych kółeczek (wykonywanie poleceń nauczyciela – prezentacja nauczyciela),
Konstruowanie dachu nad karmnikiem – rytmiczne kolorowanie papieru wybraną kredką (wykorzystanie muzyki).
11. Prezentacja karmników – zadanie sprawdzające
Nazywanie ptaków i używanie liczebników (w której części karmnika jest omawiany ptak)
12. Wyjaśnienie zadania domowego
Poszukaj ciekawostek o poznanych ptakach. Posłuchaj głosów ptaków.
Opowiedz o poznanych ptakach swojej rodzinie.
Małgorzata Małyska Strona 6
Małgorzata Małyska Strona 7
Karta pracy nr1
grab grab
diju diju cicibej
ćwir ćwir
Małgorzata Małyska Strona 8